MasukShare
บทที่ 1256
Bab terkait
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1257
ในขณะนั้น เสียงก็ดังก้องจากท้องฟ้า เป็นเสียงของท่านผู้นำอาณาจักรสวรรค์ หลี่เทียน!"เซี่ยอวิ๋นชวน! ไม่เจอกันนาน!""หลี่เทียน! อยู่ดีไม่ว่าดี อยากตายนักใช่ไหม!" เซี่ยอวิ๋นชวนหรี่ตาแล้วพูด"อยากตายงั้นเหรอ? เซี่ยอวิ๋นชวน แกมองตัวเองสูงส่งเกินไป วันนี้ ฉันมาที่นี่เพื่อเอาคืนทุกสิ่งที่เป็นของอาณาจักรสวรรค์ของฉัน และถือโอกาสส่งตระกูลเซี่ยของแกลงนรก เพื่อไปร่วมเดินทางกับนักรบผู้กล้าหาญของอาณาจักรสวรรค์ที่ล้มตายไปในช่วงหลายปีที่ผ่านมา""เพ้อเจ้อหาแม่แกเหรอ!!! หลี่เทียน เมื่อก่อนอาณาจักรของฉันสามารถเอาชนะพวกเแกจนราบคาบได้ และวันนี้เราก็ทำได้เช่นกัน และครั้งนี้ แกกล้าสมคบคิดกับเผ่ามังกรเก้าหัว พยายามสร้างความโกลาหลให้กับมนุษยชาติของเรา""หุบปาก!"หลี่เทียนขัดจังหวะคำพูดของเซี่ยอวิ๋นชวนทันทีถ้าเขาพูดต่อไป สถานการณ์ของเผ่ามังกรเก้าหัวจะถูกเปิดเผยเหตุผลที่อาณาจักรสวรรค์เลือกที่จะลงมือกับอาณาจักรในเวลานี้ก็เพื่อป้องกันไม่ให้เซี่ยอวิ๋นชวนเปิดเผยเรื่องเผ่ามังกรเก้าหัวต่อหน้ากองกำลังทั้งหมดในทางช้างเผือกหลี่เทียนปล่อยให้เขาบรรลุความปรารถนาของเขาได้อย่างไร"ฮ่าๆ... หลี่เทียน แกไม่ต้องการให้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1258
แม้ว่าคลื่นพลังจากการต่อสู้ จะถูกสกัดกั้นไว้โดยปรมาจารย์ขั้นสูงสุดของปรมาจารย์มหาจักรวาลหลายคนเป็นส่วนใหญ่แต่ก็ยังมีคลื่นพลังเล็กๆ สามารถเล็ดลอดไปยังหอคอยทองคำได้หลายคนที่มีพละกำลังไม่เพียงพอไม่สามารถทนได้และเริ่มเอามือทั้งสองปิดหู คุกเข่าลงบนพื้นและคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดในช่วงเวลาของการปะทะกัน หลินตงก็คิดถึงเซี่ยมู่ขึ้นมาทันใดเซี่ยมู่ถือเป็นเพื่อนของเขาได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นดังนั้น หลินตงจึงปล่อยร่องรอยของพลังงานจิตวิญญาณเพื่อปกป้องเซี่ยมู่ และหลังจากต้านทานผลที่ตามมาของการปะทะกัน เขาก็ถอยกลับอย่างรวดเร็วแม้ว่าความแข็งแกร่งของหลิวนิ่งเหยียนจะไม่อ่อนแอแต่ภายใต้การต่อสู้กันของปรมาจารย์ระดับอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะปกป้องเซี่ยมู่จากอันตรายใดๆ ได้อย่างสมบูรณ์โดยเฉพาะตำแหน่งการปะทะ มันอยู่ใกล้พวกเขาเกินไป"มู่มู่! มู่มู่! ลูกเป็นยังไงบ้าง ลูกปลอดภัยไหม" หลิวนิ่งเหยียนถามด้วยความกังวล"เสด็จแม่ ไม่ต้องกังวล ดูเหมือนลูกจะไม่เป็รอะไรเลย" เซี่ยมู่ตอบ"ลูกไม่เป็นไรจริงๆ เหรอ"หลิวนิ่งเหยียนดูไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่"เสด็จแม่! ฉันสบายดีจริงๆ"หลิวนิ่งเหยี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1259
ทั้งสองคนต่อสู้กันอีกครั้งในอากาศ และเสียงปะทะกันก็ดังไม่หยุดหย่อนเซี่ยหยุนชวนพยายามอย่างสุดความสามารถ เพื่อดึงการต่อสู้ให้สูงขึ้นไปในอากาศสิ่งนี้สามารถป้องกันไม่ให้ผู้คนด้านล่างได้รับอันตรายจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นการต่อสู้ระหว่างสองอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นคนอื่นๆ ไม่สามารถเข้าร่วมได้แม้แต่ปรมาจารย์ขั้นสูงสุดของปรมาจารย์มหาจักรวาล ก็ยังไม่สามารถทำได้ความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยอาจส่งผลให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสหรืออาจถึงแก่ชีวิตได้ไม่อย่างนั้นเซี่ยอวิ๋นชวน อาณาจักรนิรันดร์ครึ่งขั้นนี้คงไม่กลายเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในกาแล็กซีทางช้างเผือกเซี่ยจิ่วโหยวปะปนกับฝูงชน ตรวจจับหาบุคคลที่ปรากฏตัวเมื่อวานนี้ตลอดเวลาอย่างไรก็ตาม จนถึงตอนนี้ ยังไม่ได้ผลลัพธ์อะไรเลยบุคคลนี้ซ่อนตัวดีเกินไปหากไม่มีการดำรงอยู่ของบุคคลนี้เขาคงรีบเร่งไปรวมพลังกับเซี่ยอวิ๋นชวน และสังหารหลี่เทียนแล้วคนที่มีพละกำลังต่ำอาจมองไม่เห็นรู้เพียงว่าเซี่ยอวิ๋นชวนและหลี่เทียนสู้กันอย่างสูสี ไม่มีผู้ชนะหรือผู้แพ้แต่คนที่ไปถึงระดับหนึ่งย่อมรู้ได้เซี่ยอวิ๋นชวนดันหลี่เทียนให้สู้การป้องกันของหลี่เทียนน่ากลัวมาก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1260
แต่เนื่องจากเขากล้าที่จะแก้แค้นอาณาจักรก็ย่อมมีการพึ่งพาบ้างไม่อย่างนั้นหากรู้ตัวว่าต้องแพ้ จะมาที่นี่ไปเพื่ออะไร?เบื่อหน่ายที่จะมีชีวิตเช่นนั้นหรือ?"คุณชาย! คุณคิดว่าใครจะชนะ?" เย่ชิงหวู่อดไม่ได้ที่จะถามข้างๆ เธอเธอไม่ได้รับผลกระทบเลยตั้งแต่การต่อสู้จนถึงตอนนี้"ถ้าไม่มีอะไรที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น เซี่ยอวิ๋นชวนจะชนะ แต่เนื่องจากหลี่เทียนกล้าที่จะมาที่นี่ เขาจะได้รับการสนับสนุนอย่างแน่นอน ดังนั้นไม่มีใครสามารถพูดได้แน่ชัดจนกว่าผลสุดท้ายจะออกมาเช่นไร" หลินตงตอบทันทีที่เขาพูด เขาก็ได้รับสายตาเยาะเย้ยจากผู้คนรอบข้างทันทีเจ้าบ้านี่เป็นใคร?กล้าประเมินการต่อสู้ระหว่างสองปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นได้อย่างไร?แถมยังกล้าเรียกองค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนได้อีกหรือ?เป็นลูกหลานของตระกูลไหน?ไร้มารยาทขนาดนั้นเลยเหรอ?แม้ว่าจะไม่อยากมีชีวิตอยู่ แต่ยังอยากจะตายพร้อมกับกองกำลังที่หนุนหลังด้วยหรือ?ชายหนุ่มบึกบึนไม่เกรงใจใครคนหนึ่งตรงเข้ามา ชี้ไปที่หลินตงแล้วด่าด้วยเสียงดังว่า: "ไอ้หนุ่น! แกเป็นใครมาจากไหน? ทำไมแกนถึงหยาบคายขนาดนี้? ชื่อขององค์จักรพรรดิก็เป็นสิ่งที่แกควรใช้ปากข
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1261
เซี่ยจิ่วโหยวปะปนกับฝูงชน รับรู้สถานการณ์การต่อสู้บนท้องฟ้าตลอดเวลาเมื่อเซี่ยอวิ๋นชวนได้จังหวะ ก็ใช้หมัดส่งหลี่เทียนกระเด็นไปไกล พร้อมกับเตรียมที่จะไล่ตามไป จู่ๆ เซี่ยจิ่วโหยกลับรู้สึกได้ถึง พลังจากระดับอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น ถึงสี่คนกำลังมุ่งเข้าใกล้เซี่ยอวิ๋นชวนพร้อมกันอย่างรวดเร็วเกือบจะทำให้เขาตกใจจนตัวสั่นอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสี่คน?เผ่ามังกรเก้าหัวส่งปรมาจารย์ระดีบอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสี่คนพร้อมกันโดยไม่คาดคิด?พวกเขาไม่กลัวที่จะดึงดูดความสนใจของผู้คุมกฎจักรวาลจริงหรือ?อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสี่คนได้แซงหน้าพลังการต่อสู้ระดับสูงทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกไปหมดแล้วไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลยถ้าทั้งสี่คนร่วมมือกัน โดยไม่คำนึงถึงเวลา พวกเขาสามารถทำลายทั้งจักรวาลได้ทันทีจำนวนไม่มีผลกับพวกเขาเลย ไม่ว่าจะมีคนกี่คนก็ตาม พวกมันเป็นเพียงมดเท่านั้นนี่เป็นการละเมิดสนธิสัญญาจักรวาลอย่างสมบูรณ์ และเมื่อผู้คุมกฎจักรวาลรู้เข้า เผ่ามังกรเก้าหัวจะต้องจ่ายราคาที่สูงมากอย่างแน่นอนพวกเขากล้าทำอย่างนี้ได้อย่างไรไม่มีเวลาให้คิดอย่างละเอียดร่างกายของเซี่ยจิ่วโหยวได้รุดออกไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1262
และกรงเล็บของอีกฝ่ายก็ถูกประทับลงบนหน้าอกของเซี่ยอวิ๋นชวนด้วย“อั๊ก!!!”“อั๊ก!!!”ทั้งคู่พ่นเลือดสดๆ ออกมาพร้อมกันทันใดนั้นก็มีเสียงโกรธเกรี้ยวดังขึ้น"ไอ้สารเลว!!! รนหาที่ตาย!!!"นี่คือการแลกหมัดครั้งเดียว แลกบาดแผลด้วยบาดแผลอีกฝ่ายไม่คาดคิดว่าเซี่ยอวิ๋นชวนจะทำเช่นนั้นเซี่ยอวิ๋นชวนรู้ดีว่าเขาไม่สามารถหนีรอดจากการโจมตีแบบกะทันหันของคนทั้งสี่คนได้ดังนั้นจึงควรยอมสละการป้องกันโดยตรง หากคุณสามารถทำร้ายคนๆ หนึ่งได้ ก็ถือว่าเป็นคนๆ หนึ่งถึงตายก็ต้องทำให้ฝ่ายตรงข้าม ได้รับผลกระทบจากการกระทำร่างนั้นกระเด็นถอยหลังอีกครั้งในระหว่างกระบวนการนี้การโจมตีของผู้โจมตีคนที่สามก็มาถึงแล้วหางอันแข็งแกร่งแกว่งไปทางเซี่ยจิ่วโหยวในขณะนี้ เขาสามารถยกมือขึ้นป้องกันได้อย่างเฉยเมยเท่านั้น"ปัง!!!""แกร้ก!"เสียงสองเสียงดังขึ้นอย่างรวดเร็วแขนของเซี่ยอวิ๋นชวนหักการโจมตีหนักสามครั้งติดต่อกันจากคู่ต่อสู้ในระดับเดียวกันเซี่ยอวิ๋นชวนรู้สึกว่าร่างกายของเขาไร้น้ำหนัก จิตใจของเขามึนงงและไร้สมาธิไม่เพียงแต่ระบบอวัยวะภายในของเขาได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงเท่านั้น แต่ตอนนี้แขนซ้ายของเข
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1263
หลินตงเมื่อกี้กำลังพยายามทำลายหลงอ้าวเทียนอย่างเงียบๆ และไม่ได้ให้ความสนใจกับการต่อสู้ที่เกิดขึ้นบนท้องฟ้าเลยดังนั้นสมาชิกที่แข็งแกร่งทั้งสี่ของเผ่ามังกรเก้าหัว รวมทั้งหยวนหลิน จึงเปิดฉากโจมตีเซี่ยอวิ๋นชวนอย่างกะทันหัน ซึ่งหลินตงไม่ทันสังเกตเห็นในทันทีการต่อสู้ระหว่างอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นนั้นรวดเร็วมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่เป็นทั้งการโจมตีแบบกะทันหันและการบดขยี้แบบสี่ต่อหนึ่งเพียงแค่หนึ่งหรือสองลมหายใจก็เพียงพอที่จะตัดสินผู้ชนะได้ผู้ที่มีพลังอ่อนแอ จะไม่สามารถมองเห็นแม้แต่ร่างของพวกเขาในการต่อสู้หากไม่มีการลอบโจมตีแบบกะทันหัน การที่หลี่เทียนกับพวกทั้งห้าจะจับเซี่ยอวิ๋นชวนและเซี่ยจิ่วโหยวได้นั้นคงไม่ง่ายขนาดนี้ในขณะที่การโจมตีครั้งสุดท้ายจากผู้โจมตีคนที่สี่ของเผ่ามังกรเก้าหัว หยวนหลิน กำลังจะโจมตีศีรษะของเซี่ยอวิ๋นชวน หลินตงก็ตอบสนองและเตรียมที่จะลงมือแล้วอย่างไรก็ตาม เซี่ยอวิ๋นชวนเป็นองค์จักรพรรดิของอาณาจักรกาแล็กซีและยังเป็นพ่อของเซี่ยมู่ด้วยหลินตงไม่สามารถเฝ้าดูเฉยๆ ในขณะที่เขาถูกฆ่าโดยผู้รุกรานจากต่างจักรวาลเหล่านี้แต่ในตอนนั้น เซี่ยจิ่วโหยวก็มาถึงแ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1264
อาการบาดเจ็บแบบนี้ถือว่าร้ายแรงการเห็นด้วยตาตัวเองนั้น น่าตกใจยิ่งกว่าการคำบอกเล่าต้องรู้ว่า องค์จักรพรรดิเป็นตัวตนที่ไม่มีใครเอาชนะได้ในหัวใจของมนุษย์ในกาแล็กซีทางช้างเผือก และนั่นคือความเชื่อของพวกเขาตอนนี้ภาพพจน์ไร้เทียมทานได้นั้น ได้แตกสลายไปแล้ว ซึ่งทำให้ความศรัทธาก็พังทลายลงเช่นกันแม้แต่ผู้คนจำนวนมากก็เริ่มหลั่งน้ำตาพวกเขาทั้งหมดเติบโตมาด้วยการฟังตำนานขององค์จักรพรรดิ ซึ่งนั่นทำให้รู้สึกภาคภูมิใจและเป็นเกียรติที่ได้พบกับพระองค์ด้วยตนเองแถมยังตั้งองค์จักรพรรดิเป็นเป้าหมายสูงสุดของพวกเขาอีกด้วยอย่างไรก็ตาม หลังจากได้มีโอกาสพบองค์จักรพรรดิในที่สุด กลับฃกลายเป็นฉากเช่นนี้แล้วแบบนี้ พวกเขาจะยอมรับสิ่งนี้ได้อย่างไร?เหนือหอคอยทองคำดวงดาวจักรพรรดิทั้งหมด มีเสียงร้องไห้โศกเศร้าหลินตงเฝ้าดูทุกอย่างอย่างอธิบายไม่ถูกนี่คืออะไร?ทำไมยังร้องไห้อยู่?และร้องไห้ด้วยความใจสลายเสียด้วยหากไม่รู้ คงคิดว่ามีญาติสนิทล้มหายตายจาก!คงไม่ได้ตกใจจนสติแตกไปแล้วหรือ?คนเหล่านี้ไม่ใช่คนกลุ่มหัวกะทิของกองกำลังใหญ่ในกาแล็กซีทางช้างเผือกหรอกเหรอ?แล้วจะขี้ขลาดเช่นนี้ได้อย่างไร?หลินต
Bab terbaru
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1317
"ยากไป! แต่ตอนนี้ฉันยังไปไม่ได้! บางทีฉันอาจจะออกไปดูในอนาคต แต่ไม่ใช่ตอนนี้!" หลินตงส่ายหัวและพูด"นาย...เฮ้อ! หลินตง พูดตามตรง ฉันชื่นชมนายมาก ฉันไม่อยากเห็นนายเสียเวลาในที่เล็กๆ แห่งนี้ ตอนนี้ถึงเวลาที่นายต้องทุ่มสุดตัวและไล่ตาม ไม่อย่างนั้นช่องว่างระหว่างนายกับคนพวกนั้นก็จะยิ่งกว้างไปเรื่อยๆ หากนายไม่ไล่ตามตอนนี้ ช่องว่างนั้นอาจไม่มีวันตามทันได้""ฉันรู้! แต่ฉันไม่สนใจ! ทุกคนต่างก็มีสิ่งที่มีค่าในใจ และหากนั่นไม่ใช่เป้าหมายของฉัน พี่เฉินก็ไม่จำเป็นต้องแนะนำอีกต่อไป"ทำไมนายถึงไม่เข้าใจ ทำไมนายต้องดื้อรั้นขนาดนั้น?" เฉินจิงจื่อหานพูดอย่างหมดหนทางบรรยากาศโดนรอบก็เงียบลงทุกอย่างที่ต้องพูดได้ถูกพูดไปแล้ว และเฉินจิงจื่อหานไม่รู้ว่าจะชักชวนหลินตงออกไปจากที่นี่ได้อย่างไรเขาได้ลดศักดิ์ศรีของตัวเองลงแต่หลินตงไม่ได้รู้สึกอะไรเลยถ้าเป็นคนอื่น เขาคงไม่เสียเวลาพูดไปมากมายขนาดนี้แน่เหตุผลที่หลินตงพยายามอย่างหนัก เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาคือเพื่อปกป้องบ้านเกิดเมืองนอนและคนที่เขารักเขาจะไม่จากโลกนี้ไปอย่างแน่นอนส่วนการพายุนซีและพวกเธอไปด้วยกันถ้าเป็นแบบนั้น มีปัจจัยที่ไม่แ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1316
คนอย่างหลินตงที่เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ จะได้รับอนุญาตให้เรียกเขาว่าพี่เฉินได้อย่างไร?นี่ไม่ใช่การดูหมิ่นเขาหรือ?ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานต้องการล่อหลินตงให้ออกจากกาแล็กซีทางช้างเผือก แล้วหาทางชักชวนให้เข้าร่วมสำนักเทียนซิงนี่อาจถือเป็นการคัดเลือกบุคคลที่มีศักยภาพสำหรับสำนักเทียนซิง ซึ่งอาจมีประโยชน์ในอนาคต"หลินตง! นายไม่คิดจะก้าวออกจากกาแล็กซีเล็กๆ แห่งนี้และออกสำรวจโลกภายนอกจริงๆ เหรอ?""พี่เฉิน! ตอนนี้ฉันไม่มีความคิดนั้นจริงๆ แม้ว่ากาแล็กซีทางช้างเผือกจะเป็นเพียงอารยธรรมระดับต่ำ แต่ที่นี่คือบ้านเกิดของฉัน มีทั้งครอบครัว เพื่อนและสิ่งที่ฉันห่วงใยอยู่ที่นี่ ดังนั้นฉันจะไม่จากที่นี่ไปในตอนนี้"หลินตงไม่ได้พูดในสิ่งที่คิด และไม่ได้บอกว่าจะไม่ออกจากกาแล็กซีทางช้างเผือกเด็ดขาดหลังจากเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรและรู้แจ้งแล้ว หลินตงก็รู้ว่าเขาแตกต่างจากคนธรรมดาโดยสิ้นเชิงความแตกต่างที่ง่ายที่สุดคืออายุขัยของคนธรรมดามีจำกัด ในขณะที่อายุขัยของอาณาจักรนิรันดรนั้นไม่มีที่สิ้นสุดแม้แต่อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นอย่างองค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวน ตราบใดที่ไม่อาจก้าวข้ามไปได้ อายุขัยของเขาก็ยังคง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1315
หลินตงและเฉินจิงจื่อหานพูดคุยกันอย่างถูกคอแม้ว่าบางครั้งเฉินจิงจื่อหานจะรู้สึกว่า ความไม่รู้ของหลินตงเป็นเรื่องตลก แต่เขาก็ยังคงอธิบายอย่างอดทนแค่นี้ก็อธิบายทุกอย่างได้แล้วเฉินจิงจื่อหานไม่ใช่แค่ผู้ผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลระดับสูงเท่านั้น จุดเริ่มต้นของเขานั้นยิ่งใหญ่ จนทำให้คนมากมายหมดหวังตั้งแต่ยังไม่เริ่มนี่คือชายผู้เกิดมาบนยอดปิรามิดการเติบโตในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ ทำให้เขากลายเป็นคนที่เย่อหยิ่งและมองคนอื่นต่ำกว่าตัวเองแต่สำหรับหลินตง ผู้เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ เฉินจิงจื่อหานกลับให้ความสำคัญกับเขามากคนใช้สาวสวยทั้งสี่คนข้างหลังเขาเอง ก็ยังประหลาดใจคนหนึ่งอยู่บนยอดปิรามิดแห่งอารยธรรมระดับสูง ในขณะที่อีกคนเกิดมาในอารยธรรมชั้นล่างช่องว่างระหว่างทั้งสองคน กว้างเกินกว่าที่จะเปรียบเป็นเพียงฟ้ากับเหวมันไม่มีอะไรเทียบได้เลยแต่ทั้งสองกลับรู้สึกถูกชะตากันตั้งแต่แรกพบต้องเข้าใจว่า คนระดับนายน้อยของเรา ต่อให้เป็นอัจฉริยะจากอารยธรรมระดับสูงส่งแค่ไหน เขาก็ไม่เคยเห็นหัว เพราะฐานะของเขาที่สูงส่งนั้น เพียงพอที่จะไม่จำเป็นต้องใส่ใจแต่กับหลินตง นายน้อยกลับดูเป็นกันเองขึ้นเล็ก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1314
ในขณะเดียวกัน ก็เป็นทูตปกป้องสันติภาพแห่งจักรวาลตัวตนประเภทนี้ไม่ควรเป็นศัตรู และคงไม่มีเจตนาใดต่อโลกใบนี้"ที่แท้พวกก็เป็นผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาล ยินดีที่ได้พบ ฉันชื่อหลินตง เจ้าแห่งกาแล็กซีทางช้างเผือก" หลินตงพูดอย่างสุภาพ"หลินตง นี่คือดาวบ้านเกิดของนายเหรอ?" เฉินจิงจื่อหานถาม"ใช่!!!" หลินตงตอบอย่างหนักแน่น"ฉันค่อนข้างสงสัยนะ! ดาวเคราะห์เล็กๆ แบบนั้นจะสร้างคนอย่างนายได้ยังไง ดูจากอายุของนายแล้ว คงไม่น่าจะแก่ขนาดนั้นใช่มั้ย!""ตัวตนที่ยิ่งใหญ่ไม่จำเป็นต้องมีชาติกำเนิดสูงส่ง! ใครตั้งกฏเอาไว้ว่า โลกไม่สามารถสร้างตัวตนที่ยิ่งใหญ่ได้?""ฮ่าๆ... พูดได้ดี พูดได้ดี! ตัวตนที่ยิ่งใหญ่ไม่จำเป็นต้องมีชาติกำเนิดสูงส่ง หลินตง แค่ประโยคนี้เท่านั้น ฉัน เฉินจิงจื่อหานก็ยอมรับนายแล้ว!" เฉินจิงจื่อหานหัวเราะอย่างสนุกสนาน“พี่เฉิน คุณใจดีเกินไป ฉันแค่พูดความจริงเท่านั้น คนเราไม่สามารถเลือกชาติกำเนิดได้ แต่สามารถเลือกเส้นทางชีวิตตัวเองได้”“หลินตง! หากนายพูดแบบนี้แถวบ้านฉันนะ หลายคนคงหัวเราะเยาะนายแล้ว แต่ฉันแตกต่างออกไป ฉันคิดว่าคำพูดของนายมีเหตุมีผล ฉันถือว่านายเป็นเพื่อนของฉันแล้ว ฉันเช
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1313
ในขณะนี้หลินตงและชาวโลกคนอื่นๆ เห็นจุดสีดำในดวงตาของพวกเขาภายในเวลาไม่กี่วินาที จุดสีดำนั้นก็เปลี่ยนเป็นเต่าขนาดใหญ่และบินเข้ามาบนท้องฟ้านี่คือ???เต่า???ซ่งซือหมินและปรมาจารย์ทรงพลังของโลกต่างก็ตกตะลึงเต่าตัวนี้ใหญ่เกินไปจริงๆใหญ่เกินกว่าจะจินตนาการได้สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่เช่นนี้จะมีอยู่ได้อย่างไร?และแรงกดดันที่เต่าตัวนี้สร้างให้กับพวกเขาก็น่ากลัวเช่นกันหลินตงมองดูเต่าตัวใหญ่บนท้องฟ้านี่คือตัวตนที่เขาสัมผัสได้ก่อนหน้านี้อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ดูเหมือนจะไม่ปกติสักเท่าไรที่แท้เจ้าหมอนี่ก็ไม่ใช่ตัวจริงสถานการณ์นี้อาจซับซ้อนกว่าที่เขาคิดในตอนแรกระหว่างที่เต่าตัวใหญ่กำลังลงมา ร่างกายของมันค่อยๆ หดตัวลงและในที่สุดก็กลับคืนสู่ขนาดปกติไป๋หลี่เหยียนหงเก็บตำหนักบนหลังเต่ายักษ์มาไว้ในมือเรียบร้อยแล้วกระบวนการทั้งหมดรวดเร็วมากซ่งซือหมินและคนอื่นๆ รู้สึกเพียงชั่วพริบตาเต่าตัวใหญ่หายไป มีชายคนหนึ่ง หญิงห้าคน และคนหกคนก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าชายคนนั้นคือเฉินจิงจื่อหานหญิงห้าคน หนึ่งในนั้นมีรูปลักษณ์ของสาววัยกลางคน และนั่นก็คือไป๋หลี่เหยียนหงอีกสี่คนที่ยืนอยู่ด้านหลั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1312
เรื่องจริง?ถ้าถึงระดับอาณาจักรนิรันดรแล้ว จะไม่มีวันแก่และไม่มีวันตาย?เป็นไปได้งั้นเหรอ???แม้ว่าพวกเขาอาจคิดว่ามันเป็นเพียงจินตนาการในใจ แต่ความเป็นไปได้นี้อาจมีอยู่จริงก็ได้"นายท่านหลิน! คุณกำลังบอกว่าตราบใดที่คุณไปถึงอาณาจักรนิรันดร คุณก็สามารถมีชีวิตอมตะได้? คุณจะอยู่ยงคงกระพัน? "มีคนอดไม่ได้ที่จะถามคนอื่นๆ ทุกคนต่างมองไปที่หลินตงด้วยเห็นได้ชัดว่าพวกเขายังกังวลเกี่ยวกับหัวข้อนี้เป็นพิเศษหลินตงมองไปยังเหล่าปรมาจารย์ของโลกที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง ก่อนจะอธิบายอย่างใจเย็นว่า "อาณาจักรนิรันดรเป็นเส้นแบ่งขนาดใหญ่ระหว่างสองโลก เมื่อก้าวเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรแล้ว ก็เปรียบเสมือนเปิดประตูสู่ขอบฟ้าที่กว้างใหญ่กว่าเดิม และร่างกายก็จะสามารถสร้างพลังชีวิตของตัวเองได้อย่างต่อเนื่อง เพื่อหล่อเลี้ยงให้กับทุกอวัยวะ สิ่งนี้ช่วยให้ร่างกายคงความมีชีวิตชีวาเอาไว้ได้ตลอดกาล ไม่เพียงแต่อายุขัยจะไร้ขีดจำกัดเท่านั้น แม้แต่ศีรษะที่ถูกตัดขาด ก็ยังสามารถงอกกลับมาใหม่ได้อย่างรวดเร็ว ตราบใดที่ไม่ต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่มีพละกำลังเหนือกว่ามาก จนถูกบดขยี้จนเป็นผุยผงได้ ก็ไม่มีทางฆ่าผู้ที่อยู่ในระด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1311
ณ ห้วงอวกาศ นอกโลกเต่ายักษ์เพิ่งมาถึงที่นี่ในสายตาของทุกคน เต่าเป็นคำพ้องความหมายกับความช้าแต่เต่ายักษ์ตัวนี้ได้ลบล้างความคิดแบบเดิม ๆ อย่างสิ้นเชิง มันเร็วอย่างเหลือเชื่อความเร็วของมันแซงหน้าหลินตง ผู้เพิ่งก้าวเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรด้วยซ้ำแน่นอนว่ามันเป็นผู้ช่วยที่ยอดเยี่ยมในการเดินทางไปทั่วจักรวาลเต่าตัวนี้เป็นของผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลที่รับผิดชอบภูมิภาคของกระจุกกาแล็กซีซึ่งเป็นที่ตั้งของกาแล็กซีทางช้างเผือก และเป็นพาหนะของไป๋หลี่เหยียนหงหลังจากเข้าสู่กาแล็กซีอารยธรรมระดับต่ำขนาดเล็กของทางช้างเผือกแล้ว เธอก็ค้นพบร่องรอยที่ทิ้งไว้จากการฉีกมิติของหลินตงและติดตามมาตลอดทางเธออยากรู้ว่าใครเข้ามาในอาณาจักรนิรันดรจากกาแล็กซีอารยธรรมระดับต่ำนี้และพบโลกในที่สุด"ป้าหง! เรามาถึงแล้วหรือยัง?" เฉินจิงจื่อหานถาม"อืม! ฉันติดตามร่องรอยที่อีกฝ่ายทิ้งไว้ตลอดทางและพบดาวเคราะห์ดวงนี้ด้านล่างนี้" ไป๋หลี่หยานหงตอบ"ตัวตนอย่างอาณาจักรนิรันดรจะปรากฏตัวบนดาวเคราะห์เล็กๆ เช่นนี้ได้ยังไง?"เฉินจิงจื่อหานมองไปที่ดาวเคราะห์สีน้ำเงินเล็กๆ ที่อยู่ไม่ไกลและไม่เชื่ออย่างชัดเจน"จื่อหาน! บาง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1310
เมื่อเผชิญหน้ากับเจ้าแห่งกาแล็กซี เขาไม่กล้าปิดบังสิ่งใดเลยทำได้เพียงพูดตามสถานการณ์จริงโดยละเอียด หวังว่าจะได้รับการให้อภัยจากหลินตง"แม้ว่าพวกแกจะหยุดประทับตราทาสแล้ว แต่พวกแกก็ไม่อยากกลับไปมือเปล่า ดังนั้นพวกแกจึงเตรียมที่จะปล้นสะดมโลกแทน ฉันพูดถูกไหม?" หลินตงถามอย่างใจเย็น"นายท่านได้โปรดสงบสติอารมณ์! นี่คือความคิดทั้งหมดที่จูหงจื่อคิดขึ้น จริงๆ แล้วเราไม่ต้องการให้เรื่องนี้เกิดขึ้น แต่เขาเป็นทายาทของตระกูลจู และเราไม่กล้าที่จะล่วงเกินเขา ดังนั้น เราจึงทำได้เพียงเชื่อฟังเขา โปรดยกโทษให้เราด้วย ท่านเจ้าแห่งกาแล็กซี....."ก่อนที่เขาจะพูดจบ หลินตงก็ปิดปากของเขาและไม่ให้เขาพูดต่อต่อมา หลินตงมองไปที่เฟิงเฮิงอีกครั้ง"บอกฉันมา! แกไปเจอที่นี่ได้ยังไง?"เฟิงเฮิงดูสงบมาก ไม่เหมือนคนอื่นๆ"ตระกูลเฟิงคงถูกทำลายด้วยน้ำมือแกสินะ!" เฟิงเฮิงตอบอย่างเฉยเมยหลินตงเข้าใจทันทีกลับกลายเป็นว่ามาจากตระกูลเฟิงแม้ว่าเขาจะกวาดล้างสมาชิกหลักของตระกูลเฟิงทั้งหมดด้วยดาบเดียว แต่เขาก็ไม่ได้กวาดล้างพวกที่เหลือของตระกูลเฟิงเรื่องนี้ทำให้ตำแหน่งของโลกรั่วไหลเกิดจากเขาก็ใจอ่อนเกินไปหลังจากแก้ไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1309
หลังจากที่ลู่เซียวเซียวออกจากอ้อมกอดของหลินตงแล้วหลินตงเดินไปหายุนซีและคนอื่นๆ พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงขอโทษเล็กน้อย "ฉันขอโทษ! ฉันมาสายและทำให้พวกคุณต้องลำบาก"ยุนซี จ้าวซวน ซ่งเจีย หานชือหยุน และคนอื่นๆ ต่างก็ส่ายหัวพวกเธอไม่โทษหลินตงจากนั้น ราวกับว่าพวกเธอตกลงกันไว้แล้ว ทุกคนก็เรียงแถวและโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของหลินตงทีละคนหลินตงปฏิเสธไม่ได้และทำได้เพียงปล่อยให้พวกเธอโอบกอดเขาทีละคนอย่างเฉยเมยคนแรกที่ก้าวเข้ามาคือจ้าวซวน"พี่ซวน!!!" หลินตงตะโกนจ้าวซวนไม่พูดอะไร เพียงเอนตัวเข้าไปในอ้อมแขนของหลินตงและฟังเสียงเต้นของหัวใจเขาอย่างเงียบๆเธอรู้ว่าเวลามีไม่มาก ดังนั้นเธอจึงต้องการอยู่เงียบๆ สักพัก และยังมีเหล่าพี่สาวน้องสาวรออยู่!ต่อไปคือหวงฝู่ซีเยว่ ซ่งเจีย และหานชือหยุนในที่สุดก็ถึงคราวของยุนซีสำหรับยุนซีแล้ว หลินตงไม่ได้นิ่งเฉยเหมือนคนอื่นเพราะนี่คือแฟนสาวตัวจริงของเขาและเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขามีความสัมพันธ์จริงจังและลึกซึ้งคราวนี้หลินตงเป็นฝ่ายเดินไปหายุนซีกอดเธอไว้ในอ้อมแขนและกระซิบว่า "ฉันขอโทษที่ทำให้คุณรอมานาน"ยุนซีก้มหน้าลงบนอกของหลินตง ดมกลิ่นที่คุ้นเค
