บทที่ 1237

"หลินตง นายเก่งมาก! ในบรรดาคนหนุ่มสาวทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือก นายเป็นคนเดียวที่ได้พบฉันและยังคงผ่อนคลายและสงบได้เช่นนี้!" เซี่ยอวิ๋นชวนกล่าว

เมื่อมองไปที่หลินตงที่ยังคงยิ้มอยู่ เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในใจ

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แค่ท่าทางที่สงบและเยือกเย็นของหลินตงที่อยู่ตรงหน้าเขา ที่จะบอกเป็นนัยถึงความสำเร็จที่ไร้ขีดจำกัดในอนาคต

ในกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมด ไม่ต้องพูดถึงคนรุ่นใหม่ ได้รวมทุกคนไว้ด้วยกัน รวมถึงท่านผู้เฒ่าระดับยักษ์ใหญ่ของมหาอำนาจ

ไม่มีคนจำนวนมากนักที่กล้าที่จะนั่งกับเขาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มเช่นนี้

"ลุงเซี่ยกำลังประเมินค่าผมสูงเกินไป! คุณไม่ได้บอกหรอกหรือว่าคืนนี้ไม่มีจักรพรรดิ มีแต่พ่อของเซี่ยมู่เท่านั้น? เนื่องจากเซี่ยมู่และฉันเป็นเพื่อนกัน ก็ไม่จำเป็นต้องกลัวคุณใช่ไหม? ลุงเซี่ย!" หลินตงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

อารมณ์ของเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง เนื่องมาจากคำพูดของเซี่ยอวิ๋นชวน

ยิ่งไปกว่านั้น หลินตงได้ปกปิดความแข็งแกร่งของเขาโดยใช้ระบบแล้ว

ไม่อย่างนั้นหากเซี่ยอวิ๋นชวนรู้ถึงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขา เขาคงไม่พูดแบบนั้น

ปรัชญาของหลินตงคือการเก็บไพ่เด็ดไว้เสมอ ไม่เป