เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1039
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1040
การโจมตีของหลินตงต่อผู้นำเศษซากของอาณาจักรสวรรค์เสร็จสิ้นในพริบตา!หลังจากนั้น เขาก็ไล่ตามเขาไป พร้อมที่จะโจมตีปิดฉากคู่ต่อสู้ณ ที่เกิดเหตุ มีเพียงเซี่ยมู่และพวกของเธอสองคน รวมถึงเศษซากของอาณาจักรสวรรค์ที่กลายร่างเป็นสัตว์ร้ายประมาณสิบกว่าตัวเท่านั้นที่เหลืออยู่เซี่ยมู่และพวกสามคนตกตะลึงเกิดอะไรขึ้น?ทิ้งพวกเราไปดื้อๆ งั้นเหรอ?ยังมีมนุษย์ครึ่งสัตว์ร้ายมากมายที่นี่!เนื่องจากโล่พลังจิตวิญญาณของหลินตงโปร่งใส พวกเธอจึงไม่สามารถมองเห็นมันได้ดังนั้น พวกเธอจึงไม่รู้ว่าหลินตงได้ทิ้งการป้องกันเอาไว้ให้แค่รู้สึกว่าหลินตงเหลือเชื่อเกินไปมนุษย์สัตว์ร้ายมากกว่าสิบคนจากเศษซากของอาณาจักรสวรรค์ก็ตกตะลึงเช่นกันพวกเขาควรเอายังไงต่อ?ไม่ใช่การเปิดโอกาสให้กับพวกเขาหรอกหรือ?ตราบใดที่พวกเขาจับองค์หญิงสิบเก้า ภารกิจก็จะสำเร็จลุล่วง และพวกเขาจะได้รับรางวัลจากท่านผู้นำพลังการต่อสู้ยังสามารถพัฒนาต่อไปได้ใครบ้างที่ไม่อยากกลายเป็นผู้ทรงพลังระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาล“ลงมือ!!!”ไม่รู้ว่าใครพูดขึ้นมนุษย์สัตว์ร้ายมากกว่าสิบคนพุ่งมาพร้อมกัน เข้าหาเซี่ยมู่และพวกอย่างรวดเร็ว ยื่นกรงเล็บที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1041
การป้องกันนั้นน่าทึ่งยิ่งกว่าเซี่ยมู่รู้สึกว่าเกราะป้องกันนี้มีพลังป้องกันที่แข็งแกร่งกว่าโล่ป้องกันที่พ่อของเธอซึ่งเป็นองค์จักรพรรดิมอบให้เสียอีกเมื่อหลินตงลากร่างกลับมาเขาเห็นคนมากกว่าสิบคนโจมตีโล่พลังจิตวิญญาณที่เขาสร้างขึ้นเขาส่งยิ้มเยาะเย้ยเศษซากของอาณาจักรสวรรค์เหล่านี้ดุถูกเขาเกินไปพวกเขายังไม่ถึงระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลด้วยซ้ำ แต่ต้องการที่จะทำลายเกราะป้องกันพลังจิตวิญญาณของเขางั้นหรือ? มันเป็นเพียงความฝันลมๆ แล้งๆการมาถึงของหลินตงดึงดูดความสนใจของทุกคนทันทีใบหน้ากลุ่มของเซี่ยมู่ทั้งสามแสดงความประหลาดใจและสมาชิกที่รอดชีวิตมากกว่าสิบคนของอาณาจักรสวรรค์ ที่ผ่านการแปลงร่างเป็นสัตว์ร้ายก็แสดงความกลัวในดวงตาของพวกเขาพวกเขาเห็นอะไรไอ้หน้าอ่อนกำลังลากร่างของหัวหน้าจริงๆ เหรอ?ตัวตนระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลที่ยิ่งใหญ่ ทำไมถูกฆ่าอย่างง่ายๆ?ไม่ต้องให้ใครพูดอะไรผู้คนมากกว่าสิบคนแตกตื่น ต่างคนต่างหนีเอาชีวิตรอดพละกำลังของชายหนุ่มช่างน่ากลัวเหลือเกินแม้แต่ตัวตนระดับปรมาจารย์ห้วงจักรวาลก็ไม่สามารถต้านทานได้พวกเขาจะอยู่ที่นี่เพื่อรอความตายทำไม?ต้องกลับไปราย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1042
“ขอบคุณองค์หญิงสำหรับความกระจ่าง ลงไปก่อนเถอะ! คนที่มารับท่านน่าจะมาถึงเร็วๆ นี้ และวิธีจัดการกับศพเหล่านี้น่าจะมีประโยชน์ในการศึกษาวิจัยมาก” หลินตงกล่าวแม้ว่าเขายังคงมีคำถามมากมายเกี่ยวกับเศษซากของอาณาจักรสวรรค์และอสูรดารา แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ควรถามต่อที่นี่เมื่อมีเวลา ก็จะตรงไปที่ศาลาดาวตก!ด้วยวิธีนี้ จะยังสามารถรับแต้มศักดิ์สิทธิ์ได้อีกด้วยลงมือทำอะไรสักอย่าง ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย“คุณสามารถส่งมอบศพให้กับสถาบันวิจัยอาณาจักรได้ ฉันชื่อว่าผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นจะตื่นเต้นมากที่จะได้เห็นมัน ซึ่งจะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับจัอาณาจักรของเราในการจัดการกับเศษซากของอาณาจักรสวรรค์และเผ่ามังกรเก้าหัวในอนาคต” เซี่ยมู่ตอบ“ตกลง! งั้นปล่อยให้พวกเขาจัดการเถอะ”“งั้นฉันขอขอบคุณท่านหลินในนามของอาณาจักร”ตอนนี้เป็นเวลาเย็นแล้ว และหลินตงก็ห่อหุ้มผู้คนไม่กี่คนด้วยพลังจิตวิญญาณของเขา หลีกเลี่ยงการติดตามทั้งหมด และลงมาบนมหาดวงดาวอย่างเงียบ ๆ โดยลงจอดในสนามหญ้าของเขาเองเขาไม่ต้องการให้เล่ยชางชิงก่อความวุ่นวายเมื่อเขารู้เรื่องนี้องค์หญิงสิบเก้าได้รับการช่วยเหลือแล้วเชื่อว่าองค์จักรพรรดิของอาณา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1043
เย่ชิงหวู่ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว สลัดความคิดที่เกินจริงนี้ออกไปองค์จักรพรรดิเป็นคนแบบไหนเป็นไปได้อย่างไรที่จะรับเธอเป็นลูกบุญธรรม?องค์หญิงสิบเก้าคงแค่ล้อเล่นเท่านั้น“องค์หญิงอย่าทำแบบนี้เลย องค์จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เป็นที่ศรัทธาของพวกเราทุกคน ฉันรู้จุดยืนของตนเองและไม่สามารถเป็นลูกสาวขององค์จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ได้”“เอาล่ะ ต่อไปนี้ฉันจะเรียกคุณว่าพี่สาวหวู่” เซี่ยมู่กล่าวอย่างมั่นใจ“ก็... ขอบคุณสำหรับเมตตาจากท่าน องค์หญิง โปรดใช้คำนั้นเฉพาะในที่ส่วนตัวเท่านั้น เมื่อมีเพียงเราสองคนเท่านั้น ถ้าเราเรียกกันแบบนี้ต่อหน้าสาธารณะ ชิงหวู่อาจรับผลที่ตามมาไม่ได้” เย่ชิงหวู่กล่าวด้วยรอยยิ้มขมขื่นชิงหวู่ถูกเรียกว่าพี่สาว โดยองค์หญิงได้นั้นเดิมทีมันเป็นเรื่องที่น่ายินดีมาก แต่เย่ชิงหวู่กลับรู้สึกไม่มีความสุขสถานะขององค์หญิงองค์สิบเก้านี้สูงเกินไปจริงๆเธอเกรงว่าถ้ามันเรื่องนี้กระจายออกไป เธอจะถูกพี่ชายของเธอทุบตีจนตาย“โอเค! เช่นนั้นก็เป็นอันตกลง" เซี่ยมู่คิดสักครู่แล้วพูด"ขอบคุณมากองค์หญิงสิบเก้า! ฉันจะกลับไปเตรียมตัวตอนนี้ องค์หญิงสิบเก้าและท่านหลินโปรดรอสักครู่" เย่ชิงหวู่กล่าว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1044
อวกาศเหนือมหาดวงดาวยานรบแปดเหลี่ยมกำลังออกเดินทางอย่างรวดเร็วข้างในนั้นมีหลินตงและกลุ่มของเขาอยู่ด้วยเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา หลินตงไม่ได้บอกเล่ยชางชิงเกี่ยวกับการช่วยเจ้าหญิงเซี่ยมู่ก่อนจะจากไปเล่ยชางชิงยืนอยู่ในอวกาศ มองไปที่ยานรบแปดเหลี่ยมที่ค่อยๆ ห่างออกไปด้วยท่าทางไม่พอใจเขาไม่เคยฝันมาก่อนว่าจะมีใครสักคนในทางช้างเผือกที่กล้าฝ่าฝืนคำสั่งของจักรพรรดิอย่างเปิดเผยและไม่สนใจคำสั่งของเขานี่ไม่ใช่การไม่เห็นหัวองค์จักรพรรดิหรอกหรือไม่ว่าหลินตงจะเป็นใคร เขาและครอบครัวที่อยู่เบื้องหลังเขาก็จะต้องพินาศเมื่อองค์จักรพรรดิสืบสวนในอนาคต ไม่มีใครสามารถปกป้องเขาได้เล่ยชางชิงได้พูดทุกอย่างที่เขาต้องการพูดไปแล้ว เขายังต้องการรั้งหลินตงไว้และเพิ่มความหวังในการเอาชีวิตรอด อย่างไรก็ตาม หลินตงไม่ฟังเขาเลยและจากไปโดยกำลังเขายังแสดงจิตสังหารออกมาด้วย ทำให้เขารู้สึกขนลุกไปทั้งตัวและไม่สามารถหยุดเขาได้ เขาทำได้เพียงแต่เฝ้าดูอย่างช่วยอะไรไม่ได้ในขณะที่หลินตงจากไปโดยไม่มีทางเลือกอื่น“จ้าวดาราเล่ย หลินตงกล้าขัดคำสั่งขององค์จักรพรรดิและไม่เห็นแก่หน้าขององค์จักรพรรดิได้อย่างไร คุณจะปล่อยให้เขาจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1045
เซี่ยมู่ได้แจ้งเซี่ยอวิ๋นชวนบิดาของเธอว่าเ ธอกำลังเดินทางกลับไปยังดวงดาวจักรพรรดิและจะมาถึงในไม่ช้า ดังนั้นเขาจึงสามารถเรียกผู้คนที่ถูกส่งกลับไปเซี่ยอวิ๋นชวนไม่ได้ถามอะไรมาก เพียงแค่หัวเราะอย่างสนุกสนานและพูดว่าเขารู้ว่าลูกสาวของเขามีโชคมหาศาลและจะไม่ถูกเศษซากของอาณาจักรสวรรค์จับตัวได้ง่ายๆเซี่ยมู่ได้รับอิทธิพลจากคำพูดที่เศษซากของอาณาจักรสวรรค์พูดเธออยากถามพ่อจริงๆ ว่าเขาได้พบกับผู้ปกครองอาณาจักรสวรรค์หรือไม่และเขาได้รับบาดเจ็บหรือเปล่าอย่างไรก็ตาม เวลาปัจจุบันไม่ค่อยเหมาะสมนักสามารถถามได้เฉพาะเป็นการส่วนตัว หลังจากกลับไปที่ดวงดาวจักรพรรดิเท่านั้นหลังจากที่เล่ยชางชิงกลับไปยังมหาดวงดาวก็ติดต่อพ่อของเขา เล่ยเมิ่งทันทีเครื่องสื่อสารเชื่อมต่อแล้วร่างของเล่ยเมิ่งปรากฏขึ้นอีกครั้ง“พ่อ! ฉันมีเรื่องสำคัญที่ต้องรายงาน” เล่ยชางชิงกล่าวอย่างเคารพ“เวลาดี! ฉันมีเรื่องสำคัญมากที่จะบอกให้แกรู้เหมือนกัน” เล่ยเมิ่งกล่าว“เชิญพ่อพูดก่อนเถอะ”“เราเพิ่งได้รับแจ้งจากองค์จักรพรรดิว่าองค์หญิงสิบเก้าปลอดภัยและกำลังเดินทางกลับไปยังดวงดาวจักรพรรดิ ดังนั้นลูกไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการเผชิญห
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1046
“พ่อ เมื่อกี้ชายคนหนึ่งระดับจุดสูงสุดของจ้าวจักรวาล ได้ฝ่าฝืนคำสั่งขององค์จักรพรรดิอย่างเปิดเผย เพราะได้ยินมาว่าพลังของเศษซากของอาณาจักรสวรรค์นั้นแข็งแกร่งเกินไป เขากลัวว่าจะถูกศัตรูสังหารหากเขาเผชิญหน้ากับพวกมัน และยังโจมตีฉันและทำร้ายฉันเมื่อฉันพยายามหยุดพวกเขา พลังของฉันไม่เพียงพอ และในท้ายที่สุด ฉันก็ทำได้เพียงเฝ้าดูอย่างช่วยอะไรไม่ได้ในขณะที่อีกฝ่ายออกไปจากมหาดวงดาวอย่างหมดหนทาง”“แค่กๆ……”หลังจากที่เล่ยชางชิงพูดจบ เขาก็แสร้งไอหลายครั้งเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาได้รับบาดเจ็บจริงๆเล่ยเมิ่งขมวดคิ้ว“แกพูดความจริงเหรอ?”“พ่อ ทุกคำที่ชางชิงพูดเป็นความจริง และฉันไม่กล้าหลอกลวงใคร”“ใครกันที่กล้าฝ่าฝืนคำสั่งขององค์จักรพรรดิ? คนผู้นี้ชื่ออะไร เขามาจากไหน ตราบใดที่เรื่องนี้เป็นความจริง เขาจะถูกประหารเก้าชั่วโคตร”“พ่อ ชื่อของคนคนนี้ก็คือหลินตง……..”หลินตงไม่รู้ว่าชื่อของเขาปรากฏในหูของกองทหารอาณาจักรไปแล้วบางทีในไม่ช้า เขาอาจจะกลายเป็นอาชญากรที่ต้องการตัวในอาณาจักรกาแล็กซีแต่ถึงแม้เขาจะรู้ เขาก็คงไม่สนใจองค์หญิงเซี่ยมู่ องค์หญิงสิบเก้าของอาณาจักรกำลังอยู่บนยานรบแปดเหลี่ยมของเขา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1047
“ทุกคนถือเป็นเพื่อนกัน ดังนั้นเทพธิดาทั้งสองก็ไม่ต้องสุภาพมากก็ได้”“การเต้นรำของพี่สาวหวู่นั้นยอดเยี่ยมมาก!”“ดนตรีของน้องสาวมู่ก็ไพเราะเช่นกัน!”เทพธิดาทั้งสองชื่นชมกันและกันจากนั้นทั้งสามคนก็เริ่มพูดคุยกัน“คุณชายหลิน คุณเล่าให้เราฟังเกี่ยวกับวันที่ฉันใช้เวลาสำรวจข้างนอกในช่วงหลายปีที่ผ่านมาได้ไหม ฉันชอบสำรวจและทิวทัศน์รอบตัวฉันจริงๆ แต่พ่อของฉันไม่อนุญาตให้ฉันออกจากดวงดาวจักรพรรดิ ครั้งนี้ฉันจึงแอบออกมา แต่โชคไม่ดีที่ความดื้อรั้นของฉันทำให้กลุ่มองครักษ์เกราะจักรพรรดิล้มตาย ฉันอาจไม่มีโอกาสออกจากดวงดาวจักรพรรดิในอนาคต" เซี่ยมู่กล่าวด้วยอารมณ์เศร้าหมอง“น้องสาวมู่อย่าผิดหวังไปเลย ฉันจะมาที่ดวงดาวจักรพรรดิบ่อยๆ เพื่อเป็นเพื่อนเธอในอนาคต" เย่ชิงหวู่ปลอบใจ“จริงเหรอ? ดีเลยพี่สาวหวู่ นั่นคือสิ่งที่คุณพูดเองนะ อย่าผิดคำพูดล่ะ”หลังจากพูดจบ เซี่ยมู่ก็หยิบเหรียญทองคำสองเหรียญออกมาจากตัว ซึ่งมีตัวอักษรเซี่ยขนาดใหญ่เขียนไว้ และมีคำว่า สิบเก้าอยู่ด้านล่างจากนั้นเขาก็ส่งเหรียญสองเหรียญให้กับเย่ชิงหวู่และหลินตงตามลำดับโดยกล่าวว่า "คุณชายหลินและพี่สาวหวู่ นี่คือเหรียญตราของฉัน ในอนาคต
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1404
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
