LOGINShare
บทที่ 80
Last Updated:
2023-12-24 16:00:00Related chapters
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 81
ผู้จัดการเดินนำทางสตรีคนนั้นมาจนถึงห้องทำงานของบอส จากนั้นก็เคาะประตูแล้วเดินเข้ามา ชายวัยกลางคนที่มีคิ้วหนาตาโตและหัวล้านผู้หนึ่งกำลังนั่งดื่มชาอยู่ในห้องทำงาน คนผู้นี้คือ เหลียงเชา ผู้จัดการเขตชิงชิว วิลลา เมื่อเหลียงเชาเห็นผู้จัดการเข้ามาพร้อมกับคนกลุ่มใหญ่ เขาก็รู้สึกตื่นตกใจอยู่บ้างจนต้องลุก "คนพวกนี้เป็นใครกัน..." "ขอบคุณมาก หมดธุระของคุณแล้วออกไปเถอะ" สตรีคนนั้นกระซิบอะไรสักอย่าง จากนั้นผู้จัดการก็รีบก้มหน้าเดินออกมา... เหลียงเชารู้สึกไม่พอใจอยู่บ้าง ที่นี่เป็นอาณาเขตของเขา ทำไมเขาถึงได้ทำราวกับว่าเธอเป็นบอสเล่า? "คุณผู้หญิง คุณเป็นใครกันครับ?" เหลียงเชาถามพลางขมวดคิ้ว สตรีคนนั้นยิ้มนิด ๆ แล้วหยิบนามบัตรใบเมื่อสักครู่นี้มายื่นให้เหลียงเชา เมื่อเหลียงเชาเหลือบมองก็ต้องหน้าเปลี่ยนสี "ซิวหลัวกรุ๊ป?" "พวกคุณ...มีธุระอะไรกับผมงั้นเหรอ?" เหลียงเชาวางนามบัตรลงแล้วเอ่ยถามเสียงเบา สตรีคนนั้นนั่งลงบนโซฟาพลางกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง "บอสของพวกเราสนใจเขตวิลล่าของคุณเลยอยากจะซื้อเอาไว้สักหลังหนึ่งค่ะ" หลังจากเหลียงเชาได้ยินเช่นนี้ เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก "
Last Updated : 2023-12-24จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 82
เซี่ยเซียนอินวิ่งเข้ามาในห้องนอน และเห็นโต้วโต่วกำลังยืนเหม่อมองเธออยู่ในห้อง "โต้วโต่ว พ่อไปไหนล่ะ?" "พ่อถูกคุณยายไล่ไปแล้วค่ะ..." "นังหนู! พูดจาเหลวไหลสิ้นดี! ใครไล่มันไปกัน?" หร่วนเหมยเดินเข้ามาในห้องพลางกล่าวว่า "มันให้สัญญากับฉันเองว่ามันจะซื้อบ้านในเขตชิงชิว วิลลา ให้แก ถ้ามันซื้อไม่ได้ก็จะไม่กลับมาอีก!" เมื่อเซี่ยเซียนอินได้ยินเช่นนี้เข้า เธอก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก เขตชิงชิว วิลลา เป็นอัครสถานที่มีราคาแพงที่สุดในเมืองเซี่ยชวน! ลำพังด้วยรายได้ของหลี่ชิงเฟิงในตอนนี้ ต่อให้เขาทำงานหนักไปร้อยปีโดยไม่กินไม่ดื่ม อย่างมากก็จ่ายได้แค่เพียงเงินดาวน์เท่านั้น! เธอโมโหมากเสียจนสบถอยู่ในใจว่าหลี่ชิงเฟิงช่างโง่เขลานัก! ทำไมเขาถึงได้กระโดดลงไปในหลุมพลางแบบนั้น? "แม่คะ! พวกแม่ทำเกินไปแล้ว!" เซี่ยเซียนอินกล่าวพร้อมดวงตาแดงก่ำ เซี่ยหมิงจื้อเดินเข้ามาจากข้างนอก "พวกเราทำเกินไปงั้นเหรอ? ถ้าพวกเราทำเกินไปจริง ๆ ล่ะก็ พวกเราคงเรียกตำรวจให้มาจับมันไปแล้ว! พวกเราคิดจะทำให้มันจากไป ก่อนที่จะเกิดเรื่องยุ่งยากขึ้นมาต่างหากล่ะ!" เซี่ยเซียนอินจึงพูดขึ้นมาว่า "พวกแม่รู้ไหมว่าบ้านที่พวกเร
Last Updated : 2023-12-25จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 83
เซี่ยเซียนอินกอดโต้วโต่วเอาไว้ในอ้อมแขนแล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน "ไม่หรอก พ่อจะต้องรักษาสัญญาแน่ เขาไม่ทิ้งพวกเราไปหรอก" โต้วโต่วผงกศีรษะ "โต้วโต่วก็เชื่อมั่นในตัวพ่อค่ะ" คืนนั้นหลี่ชิงเฟิงนอนไม่หลับทั้งคืน ทุกนาทีที่ต้องอยู่ห่างจากลูกสาวทำให้เขารู้สึกทรมานเหลือเกิน ดังนั้นเขาจึงต้องรีบซื้อบ้าน โชคดีที่การประมูลจัดขึ้นวันพรุ่งนี้ วันรุ่งขึ้นหลี่ชิงเฟิงตื่นแต่เช้าตรู่ จากนั้นก็เรียกและคนอื่น ๆ ให้ไปที่งานประมูล การประมูลจัดขึ้นในห้องประมูลที่ตระกูลเย่แห่งเมืองเซี่ยชวนเป็นเจ้าของ ตอนที่หลี่ชิงเฟิงกับคนอื่น ๆ มาถึง ยังไม่มีใครมาเลยสักคน หลังจากเดินเข้ามาในห้องประมูล เย่เซียวก็พูดเบา ๆ ว่า "พี่ใหญ่ พี่คิดจะหลบฉากสักหน่อยไหม?" "หลังจากนี้พวกเราไม่รู้ว่าใครจะมากันบ้าง ถ้าหากตัวตนของพี่ถูกเปิดเผย ก็คงยากจะอธิบายให้พี่สะใภ้ฟังแล้วล่ะ..." หลี่ชิงเฟิงพยักหน้า "ได้ งั้นฉันจะไปชั้นสอง นายเป็นตัวแทนให้ฉันหน่อยก็แล้วกัน" "รับทราบ!" ไม่ถึงชั่วโมงก็มีคนมาถึงห้องประมูลกันมากมาย คนที่แต่งกายหรูหราพวกนี้ได้แก่ บรรดาเศรษฐีใหม่ คนชั้นสูงและทายาทรุ่นที่สอง พวกเขาล้วนอยู่ในแวดวงสังคมเดี
Last Updated : 2023-12-25จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 84
เย่เจี้ยนเหอกวาดสายตามองไปรอบ ๆ เขากำลังมองหาบอสผู้แสนลึกลับของซิวหลัวกรุ๊ป หลังจากค้นหาอยู่สักพัก เขาก็รู้สึกว่าไม่มีใครที่ตรงตามข้อมูลที่ได้มาเลย ในที่สุดสายตาของเขาก็ทอดมองมาทางเย่เซียวที่นั่งอยู่ ณ มุมหนึ่ง เงามืดปกคลุมลำตัวท่อนบนของเย่เซียวจนมองเห็นสีหน้าของเขาได้ไม่ชัดเจน ประกอบกับกลิ่นอายลึกลับที่โอบล้อมตัวเขาไว้ เมื่อเย่เจี้ยนเหอเห็นเช่นนี้ เขาก็ยิ้มเยาะพลางพึมพำว่า "ไอ้พวกขี้โม้..." ไม่นานนักขายทอดตลาดก็เดินขึ้นมาบนเวที จากนั้นก็หยิบตะลุมพุกขึ้นมาเคาะแล้วพูดว่า "ทุกท่านรอกันเสียนานเลยนะครับ การประมูลคฤหาสน์ A25 ในเขตชิงชิว วิลลา เฟสที่สามได้เริ่มขึ้นนับแต่บัดนี้เป็นต้นไป... ..” นักขายทอดตลาดดำเนินการตามขั้นตอนแล้วแนะนำประวัติความเป็นมาของคฤหาสน์ จากนั้นก็พูดว่า "ราคาเริ่มต้นที่หนึ่งร้อยห้าสิบล้านบาทและราคาก็จะเพิ่มขึ้นทีละสิบล้านบาท มาเริ่มการประมูลกันเถอะครับ!" ทันทีที่เขาพูดจบ เย่เซียวที่อยู่ข้างหลังก็ชูป้ายที่อยู่ในมือขึ้นมา "หนึ่งร้อยห้าสิบล้านบาท! มีใครให้ราคาสูงกว่านี้อีกไหม?" คราวนี้เย่เจี้ยนเหออดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา "ซิวหลัวกรุ๊ปมีความกล้าเท่านี้เองเหร
Last Updated : 2023-12-25จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 85
เย่เจี้ยนเหอผงะอึ้งกับสิ่งที่อีกฝ่ายพูดมา เขาจึงมองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเหลือเชื่อแล้วถามว่า "คุณหมายความว่าคุณไม่เสนอราคาเพิ่ม เพราะคิดจะรอให้พวกเรามอบให้คุณเองงั้นเหรอ?" เย่เซียวเอาแต่นิ่งเงียบ ท่าทางแบบนี้ก็บอกได้ทุกอย่างแล้ว เย่เจี้ยนเหอพลันกุมหน้าท้องแล้วหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลัง "คุณครับ คุณดื่มไปมากเท่าไรเนี่ย?" "ถ้าคุณไม่มีเงินหรือแม้แต่ความกล้า ก็ยอมรับมาเถอะน่า! คุณคิดว่าตระกูลเย่ของพวกเราเป็นลูกพลับนิ่ม[1]รึไง?" "ผมจะบอกให้นะ อย่าว่าแต่ของที่ตระกูลเย่ซื้อมาเลย ต่อให้เป็นของที่แย่งชิงมา ในเซี่ยชวนก็ไม่มีใครกล้าเอากลับคืนหรอก!" "นับประสาอะไรกับเรื่องยกให้ด้วยเล่า!" เย่เจี้ยนเหอจ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชา "คืนนี้ผมจะจัดงานเลี้ยงที่คฤหาสน์ตระกูลเย่ ถ้าคุณกล้าพอก็มาได้เลย!" หลังจากเย่เจี้ยนเหอพูดจบ เขาก็เดินออกไปด้วยท่าทีหยิ่งผยอง ตอนนี้เมื่อทุกคนไม่ได้เห็นการแสดงฉากเด็ด หลายคนก็ออกจะผิดหวังอยู่บ้าง ดังนั้นจึงเบนเป้าหมายไปที่ซิวหลัวกรุ๊ป "ซิวหลัวกรุ๊ปขี้โม้สิ้นดี ฉันก็นึกว่าจะแน่ นี่หมายความว่ายังไงกันน่ะ?" "จริงด้วย! ที่แท้พวกมันก็เป็นคนกลุ่มหนึ่งที่รังแกคนอ่อนแอและ
Last Updated : 2023-12-26จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 86
เมื่อเย่เจินเทาเห็นเช่นนี้ เขาก็ถึงกับอ้าปากค้าง! เดิมที รปภ. ประจำตระกูลเย่เป็นทหารปลดประจำการ แต่กลับถูกคนกลุ่มนี้จัดการได้ทันที? "บัดซบเอ๊ย! พวกแกเป็นใครวะ! กล้าดียังไงถึงได้บุกเข้ามาในตระกูลเย่!" เย่เจี้ยนเหอที่มีฤทธิ์ไวน์เป็นตัวกระตุ้น ก็พา รปภ. ประจำตระกูลเย่อีกหลายสิบคนเดินเข้าไปหา ก่อนที่เขาจะเดินมาถึงตรงหน้ากลุ่มคน เขาก็เห็นคนผู้หนึ่งก้าวลงมาจากรถ เป็นเย่เซียวนั่นเอง! เย่เจี้ยนเหอตะลึงงันไปชั่วขณะ จากนั้นก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา "นี่ไม่ใช่บอสของจูหลัวกรุ๊ป[1]หรอกเหรอ! มีอะไรอีกล่ะ? แกจะมาขโมยเอาคฤหาสน์ของฉันรึไง?" "แกมันกล้าดีจริง ๆ! แต่วันนี้อย่าคิดเลยว่าจะได้กลับออกไปอีก!" เย่เซียวจ้องมองเขาด้วยสายตาที่ฉายแววดูแคลน จากนั้นก็กวาดสายตามองผู้คนรอบแล้วพูดว่า "วันนี้ซิวหลัวกรุ๊ปจะมาหาเรื่องตระกูลเย่ คนที่ไม่เกี่ยวข้องจงรีบไปเสียตั้งแต่เดี๋ยวนี้" เมื่อเห็นท่าทางเช่นนี้เข้า ก็ไม่มีใครกล้าลุยเข้าเข้าไปในน้ำขุ่นเช่นนี้อีก เย่เซียวแค่พูดคำเดียวก็ไล่คนส่วนใหญ่ไปได้แล้ว บางคนที่มีความกล้าอีกสักหน่อยก็หลบอยู่ข้าง ๆ แล้วเฝ้ามองดูสถานการณ์ต่อไป เย่เซียวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสี
Last Updated : 2023-12-26จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 87
เมื่อเย่เจินเทาได้ยินเช่นนี้ เขาก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก ในความทรงจำของเขา พ่อของตนไม่เคยตื่นตระหนกถึงขนาดนั้นมาก่อนเลย เมื่อตัดสินจากน้ำเสียงของท่านแล้ว บอกไม่ถูกเลยว่าต้องรู้สึกตื่นตระหนกมากแค่ไหน เพราะมันเป็นน้ำเสียงที่หวาดกลัวสุดขีด! "พ่อครับ...เกิดอะไรขึ้นน่ะ?" เย่เจินเทาถามเสียงสั่น อีกฟากหนึ่งของสายโทรศัพท์ น้ำเสียงของประมุขตระกูลเย่ทั้งสั่นเทาและแหบแห้ง จากนั้นเขาก็เอ่ยขึ้นมาทีละคำว่า "แกรู้ไหมว่าอีกฝ่ายเป็นใครกัน?" "อย่ามัวแต่พูดพล่ามไร้สาระ!" ปัง! เย่เจินเทาขว้างโทรศัพท์มือถือทิ้งไปแล้วทรุดลงกับพื้นดังตุ้บ เขามองหน้าเย่เซียวแล้วเหงื่อเย็น ๆ ก็เริ่มไหลอาบหน้าในชั่วอึดใจ... การที่เย่เจินเทาเป็นแบบนี้ ทำให้เย่เจี้ยนเหอที่อยู่ข้าง ๆ ยิ่งตกตะลึงจนพูดไม่ออก เขาจึงรีบวิ่งเข้าไปหาพ่อของตนพลางร้องตะโกนขึ้นมาว่า "พ่อครับ พ่อเป็นอะไรไปน่ะ! คุณปู่ว่ายังไงบ้างครับ?" หลังจากผ่านไปกว่าสิบอึดใจ เย่เจินเทาก็ผลักเย่เจี้ยนเหอออกไปแล้วรีบเดินเข้ามาหาเย่เซียว "นายท่าน ผมขอโทษด้วยครับ ผมจะยกคฤหาสน์ให้คุณเดี๋ยวนี้เลย! ผมจะยกให้คุณเดี๋ยวนี้เลย!" "มาตรงนี้เร็วเข้าสิ! ขอโทษนายท่านซ
Last Updated : 2023-12-26จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 88
คนโง่เขลายังคงชื่นชมในอำนาจและวิธีการของนายท่านซิวหลัว แต่คนฉลาดกลับเริ่มแสวงหาโอกาสจากเรื่องนี้ คุณย่าเซี่ยย่อมเป็นคนฉลาดอย่างไม่ต้องสงสัย แน่นอนว่าจะไม่ยอมพลาดโอกาสไปเด็ดขาด ดังนั้นตอนบ่าย เธอจึงเรียกเซี่ยเทาเข้ามาในห้องหนังสือ เซี่ยเทารีบเข้ามาพลางถามว่า "แม่ครับ มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?" "เสี่ยวเทา ลูกน่าจะได้ยินเรื่องของนายท่านซิวหลัวมาบ้างใช่ไหม? ตระกูลเย่ยกคฤหาสน์ชิงชิวให้เขาเชียวนะ" คุณย่าเซี่ยเอ่ยเสียงเบา เซี่ยเทาผงกศีรษะ "นายท่านซิวหลัวคนนี้ช่างน่าเหลือเชื่อจริง ๆ! แม้แต่ตระกูลเย่ก็ยังต้องสังเกตสีหน้าของเขา!" คุณย่าเซี่ยพยักหน้า "แม่ได้ยินว่าหลายคนคิดจะมาแสดงความยินดีกับนายท่านซิวหลัวในวันที่เขาย้ายเข้าคฤหาสน์ด้วย แม่คิดว่าพวกเราเองก็ควรจะไปพบเขาด้วยนะ" "เป็นโอกาสที่ดีจริง ๆ..." เซี่ยเทาลังเลอยู่ชั่วขณะ จากนั้นก็พูดว่า "แต่พวกเราไม่มีเส้นสายเลย ขืนจู่ ๆ พวกเราก็ไปที่นั่นจะไม่ดูกะทันหันไปหน่อยเหรอ?" "นี่คือนายท่านซิวหลัว พวกเราควรจะระวังตัวให้มากกว่านี้..." คุณย่าเซี่ยคาดการณ์มาถึงขั้นนี้ก็เอ่ยขึ้นมาว่า "ลูกลืมเซี่ยเซียนอินไปแล้วรึไง? เธอดำรงตำแหน่งผู้รักษาการ
Last Updated : 2023-12-27
Latest chapter
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 286
"พ่อไม่ไปนะ!" จู่ ๆ เซี่ยเทาก็แผดเสียงร้องพลางกระโดดข้ามโซฟาแล้ววิ่งไปที่ประตูหลัง! เจ้าหน้าที่ตำรวจสองนายตอบสนองว่องไว! เพียงก้าวเดียวก็ประชิดตัวพลางจับเขากดลงกับพื้นแล้วบังคับสวมกุญแจมือ สิบนาทีต่อมา ภายในห้องสอบสวน เสี่ยวอิ๋งนั่งหน้าเครียดอยู่ตรงนั้นพร้อมด้วยความคิดมากมาย ตำรวจที่อยู่ฝั่งตรงข้ามดูวิดีโอแล้วถามว่า "เท่าที่พวกเราทราบมา คนที่อยู่ในวิดีโอคือเซี่ยเทาพ่อของคุณ ตอนนี้เขาอยู่ห้องข้าง ๆ คุณจะอธิบายสิ่งที่เขาพูดว่ายังไงล่ะ?" เสี่ยวอิ๋งสูดลมหายใจลึก ๆ พลางผุดรอยยิ้มขึ้นบนใบหน้า "ฉันไม่รู้หรอกค่ะ ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไร ทำไมคุณถึงไม่ถามเขาเองล่ะคะ?" "แน่นอนว่าพวกเราย่อมต้องถามเขาอยู่แล้ว แต่คุณเป็นลูกสาวของเขา คุณจะไม่รู้เรื่องนี้เลยเชียวเหรอ?" เซี่ยอิ่งลูบคางพลางครุ่นคิดอย่างรอบคอบแล้วจู่ ๆ ก็พูดขึ้นมาว่า "จริงด้วยสิ! ดูเหมือนเขาจะเคยบอกว่าทำความผิดร้ายแรงบางอย่างแล้วอยากจะหนีไป! ฉันถามเขาว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ แต่เขาก็ไม่ยอมบอกอะไรเลยแถมยังบอกว่ายิ่งฉันรู้ให้น้อยเท่าไรก็ยิ่งดี! วันหน้าให้ฉันดูแลตัวเองให้ดี ๆ..." "พูดต่อไปสิ" "จากนั้น
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 285
"จะวิธีอะไร ฉันก็อยากลองดูทั้งนั้น!" เสี่ยวอิ๋งเอ่ยโดยไม่ลังเล "ขอเพียงคุณช่วยให้ฉันไม่ต้องติดคุก! วิธีไหนฉันก็อยากจะลองดู!" เย่เจี้ยนเหอเงยหน้ามองเธอแล้วพูดเสียงเย็นชาว่า "โยนความผิดเรื่องทั้งหมดนี้ให้พ่อของเธอแบกรับไว้!" เมื่อเสี่ยวอิ๋งได้ยินเช่นนี้ ศีรษะของเธอก็ส่งเสียงอื้ออึง! ตอนแรกสังเวยคุณย่าไปแล้ว ตอนนี้ถึงทีพ่อของเธอแล้วงั้นเหรอ? เย่เจี้ยนเหอจ้องมองเธอ "ไม่มีเวลาคิดแล้ว จะตกลงหรือจะติดคุก!" "ฉันตกลง! ฉันตกลงค่ะ! ขอเพียงคุณช่วยให้ฉันไม่ต้องติดคุก คุณอยากให้ฉันทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น!" เสี่ยว อิ๋งผงกศีรษะซ้ำไปซ้ำมา เย่เจี้ยนเหอจึงพยักหน้าแล้วพูดว่า "เดี๋ยวฉันจะเรียกทนายเข้ามา พวกเขาจะบอกเธอว่าต้องพูดหรือทำอะไร จากนั้นเธอก็แค่รอให้ตำรวจเรียกตัว" เสี่ยวอิ๋งผงกศีรษะ "ฉะ...ฉันเข้าใจแล้วค่ะ" พอกลับมาถึงบ้าน เสี่ยวอิ๋งก็เจอพ่อของเธอ เมื่อทั้งสองคนสบตากัน ดวงตาของเสี่ยวอิ๋งก็ฉายแววน่าหวาดกลัว เซี่ยเทาก็รู้ได้โดยไม่ต้องคิดเลย ลูกสาวของเขารู้เรื่องแล้ว "เสี่ยวอิ๋ง พ่อทำอาหารให้ลูกกินด้วยนะ ดูสิ..." "กินบ้าอะไรเล่า!" เสี่ยวอิ๋งพลันควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ขึ้นมาทันที! เธอร
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 284
ในสถานการณ์เช่นนี้ ขืนเสี่ยวอิ๋งมัวแต่เข้าไปพัวพันคงได้จบเห่กันพอดี การเก็บเธอไว้น่าจะยังพอมีประโยชน์อยู่บ้าง เสี่ยวอิ๋งเองก็เป็นคนฉลาดจึงผงกศีรษะแล้ววิ่งออกทางประตูหลัง... เย่เซียวคิดจะเข้าไปขวาง แต่กลับถูกหลี่ชิงเฟิงห้ามเอาไว้ "ไม่ต้องไล่ตามหรอก วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของหวังเจิ้น อย่าทำอะไรน่าเกลียดเกินไปเท่านี้ก็พอแล้ว" เย่เซียวพยักหน้าแล้วยืนอยู่ข้างหลังโดยไม่พูดอะไรสักคำ ในตอนนี้เอง ปี้ไห่เทาก็เดินยิ้มเข้ามา "เหล่าหวัง วันนี้ฉันต้องขอโทษด้วยจริง ๆ นะ! ทั้ง ๆ ที่เป็นงานเลี้ยงวันเกิดดี ๆ ที่นายควรจะมีความสุขแท้ ๆ แต่กลับลงเอยแบบนี้เสียได้..." หวังเจิ้นถอนหายใจ "ช่างเถอะ" "เหล่าหวัง ตระกูลเย่ก็เป็นหนึ่งในสมาชิกหอการค้าเทียนเหมินของพวกเรา เย่เจี้ยนเหอดันพานังคนชั้นต่ำแบบนั้นมาเสียได้ กลับไปเมื่อไหร่ฉันย่อมต้องตำหนิเขาแน่! ฉันจะทำให้เขาจำให้ขึ้นใจเชียวล่ะ! เมื่อพวกเรากลับถึงเมืองหลวงเมื่อไหร่ ไห่เทาย่อมต้องมาขอขมาของแน่นอน" หวังเจิ้นโบกมือ "คุณเกรงใจเกินไปแล้ว ช่างมันเถอะ ผมไม่ถือสาหรอก" ปี้ไห่เทาพยักหน้าพลางขยิบตาให้เย่เจี้ยนเหอ จากนั้นพวกเขาสองคนก็ก้าวเดินจากไป ขณ
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 283
เสี่ยวอิ๋งโมโหจนคิดอะไรไม่ออกแล้ว เธอชี้นิ้วใส่หลี่ชิงเฟิงแล้วด่ากราดว่า "แกคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน! คู่ควรที่จะมอบของขวัญให้ฉันแล้วงั้นเหรอ?" "หุบปากไปซะ พ่อตาของแกโดนซ้อมขนาดนั้น เขยอย่างแกไม่กล้าแม้แต่จะผายลมเสียด้วยซ้ำไป! แกยังกล้ามาก่อเรื่องที่นี่อีกงั้นรึ?" "ถ้าฉันเป็นแกล่ะก็ คงได้โหม่งเสาโทรศัพท์ตายไปแล้ว!" "ไร้ยางอายสิ้นดี!" เมื่อเห็นเสี่ยวอิ๋งหน้าแดงก่ำและลำคอแข็ง หลี่ชิงเฟิงกลับยิ่งขบขันพลางกล่าวว่า "ฉันคิดว่าเธอต่างหาก มั้งที่น่าจะเป็นฝ่ายโหม่งเสาโทรศัพท์?" ทันทีที่เขาพูดจบ หน้าจอขนาดยักษ์ข้างหลังล็อบบี้ก็พลันสว่างขึ้น! หลังจากนั้นไม่กี่วินาที แสงก็สลัวลงแล้ววิดีโอก็เริ่มฉายบนหน้าจอขนาดยักษ์ เมื่อเสี่ยวอิ๋งหันหน้าไป สิ่งแรกที่เธอเห็นก็คือเซี่ยเทาที่กำลังนอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียง โดยมีสาวสวยอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธออยู่ข้างกาย! หึ่ง! เสี่ยวอิ๋งศีรษะจวนจะระเบิดอยู่แล้ว! เธอได้แต่ยืนนิ่งงันอยู่ตรงนั้น! มันเป็นวิดีโอที่ก่อนหน้านี้หลี่ชิงเฟิงถ่ายเอาไว้นั่นเอง! เมื่อเห็นเสี่ยวอิ๋งนิ่งงันไป หลี่ชิงเฟิงก็นิ้มแล้วพูดเสียงดังขึ้นมาว่า "ทุกท่าน ผู้ชายที่อยู่ในวิดี
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 282
เงินหลายล้านบาทไม่ได้จ่ายไปโดยไร้ประโยชน์แล้ว! ศาสตราจารย์เฒ่าโดนเขาหลอกเข้าแล้วจริง ๆ! เสี่ยวอิ๋งเองก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ทันใดนั้นก็ยิ้มพลางชี้นิ้วมาที่หลี่ชิงเฟิง "ตอนนี้แกจะว่ายังไงเล่า? เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าแจกันของแกมันเป็นของปลอม!" "น่าตลกชะมัดเลย! ฉันเสนอทางออกให้ แต่แกกลับยืนกรานที่จะขุดหลุมฝังตัวเองให้ได้! ไม่มีใครห้ามแกได้เลย!" เมื่อหลี่ชิงเฟิงได้ยินเช่นนี้ก็ยิ้มจาง ๆ แล้วหันมามองศาสตราจารย์หลี่พลางพูดว่า "ศาสตราจารย์หลี่ ช่วยดูขอองผมอีกสักครั้งเถอะครับ" คาดไม่ถึงว่าศาสตราจารย์หลี่จะส่ายหน้าแล้วยิ้มพลางกล่าวว่า "ไม่ต้องดูหรอก" เซี่ยอิ่งหัวเราะพลางกล่าวว่า "แจกันใบนั้นของแกมันปลอมชัดเจนเกินไป! ศาสตราจารย์หลี่ไม่มองให้เสียสายตาหรอก!" ในยามนี้เอง ศาสตราจารย์หลี่ก็เหลือบมองเธอแล้วสายหน้า "สาวน้อย ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นสักหน่อย ฉันยังพูดไม่ทันจบเลย ถึงแม้ว่าแจกันใบนี้จะฝีมือยอดเยี่ยมจนเกือบจะสมบูรณ์แบบ แต่มันเป็นของปลอมจริง ๆ" "ส่วนแจกันของคุณหลี่ ทันทีที่เข้ามาผมก็เห็นแล้วล่ะ มันเป็นของจริง ดังนั้นผมจึงไม่ต้องตรวจดูเลย" หลังจากศาสตราจารย์หลี่พูดจบ ทั้งห้องก็เ
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 281
ไม่มีใครคาดคิดว่าหลี่ชิงเฟิงจะมีท่าทีแข็งกร้าวเช่นนั้น! ปี้ไห่เทาที่คอยสังเกตการณ์อยู่ข้าง ๆ แอบรู้สึกว่าชักไม่ได้การเสียแล้ว หลี่ชิงเฟิงคนนี้ดูไม่เหมือนเขยไร้ประโยชน์อย่างที่ข่าวร่ำลือกันเอาไว้เลยสักนิด การที่ยังสามารถสงบนิ่งได้ในภาวะคับขันเช่นนั้น มิหนำซ้ำยังพูดจาเสียคล่องปากและท่าทีเจ้าแผนการของอีกฝ่าย เขาไม่เชื่อหรอกว่าคนแบบนี้จะเป็นเขยไร้ประโยชน์ไปได้ สิ่งที่น่าสงสัยมากที่สุดคือ ต่อให้อีกฝ่ายจะก่อเรื่องเช่นนั้น แต่หวังเจิ้นที่อยู่ข้าง ๆ กลับไม่มีวี่แววที่จะโมโหเลยสักนิด พวกเขาต่างอาศัยอยู่ในเมืองหลวง เขาเองก็รู้นิสัยของหวังเจิ้น อีกฝ่ายไม่ใช่ตาเฒ่าที่นิสัยดิบดีอะไรเลย พอปี้ไห่เทานึกได้เช่นนี้ เขาก็ทอดสายตามองเย่เจี้ยนเหออีกครั้ง เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายสายตาหลุกหลิกอยู่บ้าง เขาก็พอจะเข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว ดูเหมือนว่าแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวนใบนี้จะมีบางอย่างผิดปกติจริง ๆ เสียด้วย ตอนนี้เย่เซียวยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมเจตนาสังหารอันแรงกล้า! เย่เจี้ยนเหอกับเสี่ยวอิ๋งหวาดกลัวจนไม่กล้าขยับตัวไปชั่วขณะ ไม่นานปี้ไห่เทาก็ลุกขึ้นแล้วมองหลี่ชิงเฟิงด้วยสายตาเย็นชา "ทำแบบนี้
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 280
"ฉุดเศรษฐกิจให้ดิ่งลงเหวงั้นรึ? ถ้าทุกคนทำตัวเป็นไอ้เศษสวะชอบหลอกกินข้าวนิ่มอย่างแก ประเทศชาติก็คงจะพินาศไปตั้งนานแล้ว!" "ช่างน่าหัวเราะสิ้นดี! แกมันก็แค่มดปลวกตัวหนึ่งแท้ ๆ กล้าดียังไงถึงได้มาหัวเราะเยาะใส่พวกเรา?" ในตอนนี้เอง จู่ ๆ หวังเจิ้นที่เอาแต่เงียบมาจนถึงตอนนี้ก็ตบโต๊ะ! ทุกคนพลันหุบปากฉับ! หวังเจิ้นแววตามืดมน เขาเหลือบมองทุกคนแล้วเอ่ยน้ำเสียงเย็นชาว่า "พวกคุณหมายความว่ายังไงกัน? คิดจะก่อจลาจลในงานเลี้ยงวันเกิดของผมรึไง? พวกคุณไม่เห็นแก่หน้าผมเลย! คิดจะทำอะไรกันแน่!" เมื่อหวังเจิ้นโกรธขึ้นมา แม้แต่ปี้ไห่เทาก็ยังไม่กล้าล่วงเกิน นับประสาอะไรกับพวกเขากันเล่า "เหล่าหวัง ได้โปรดใจเย็นลงก่อนเถอะ เอาแบบนี้เป็นยังไง เพื่อจะได้รู้ว่าแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวนใบไหนเป็นของจริงใบไหนเป็นของปลอม คุณก็แค่เชิญผู้เชี่ยวชาญให้มาประเมินก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ?" "คุณเองคร่ำหวอดอยู่ในแวดวงของเก่ามานานหลายปี เช่นนั้นก็น่าจะรู้จักผู้เชี่ยวชาญในวงการนี้เยอะอยู่บ้างใช่ไหมล่ะ?" หวังเจิ้นถอนหายใจพลางพยักหน้าแล้วพูดว่า "ก็ได้! ในเมื่อพวกคุณอยากเถียงกันดีนัก งั้นก็มาทำให้เรื่องนี้กระจ่างกันไปเลย
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 279
หลังจากหลี่ชิงเฟิงพูดจบ ทุกคนก็ตะลึงงันไปชั่วขณะแล้วหัวเราะลั่น! เสี่ยวอิ๋งกับเย่เจี้ยนเหอหัวเราะอย่างเป็นบ้าเป็นหลัง จากนั้นพวกเขาก็ชี้นิ้วใส่หลี่ชิงเฟิงแล้วพูดว่า "แกมันขี้โม้จนไม่เลือกเวลาจริง ๆ พับผ่าสิ! ลำพังแค่คุยโวโอ้อวดต่อหน้าพ่อตาโง่ ๆ ของแกไม่พอ แต่ยังจะมาคุยโวโอ้อวดต่อหน้าพวกเราอีกงั้นเหรอ?" ปี้ไห่เทาที่อยู่อีกด้านเองก็มีสีหน้าที่เต็มไปด้วยแววดูถูกดูแคลน "ลำพังแค่พวกเราคนใดคนหนึ่งก็ผ่านโลกมามากกว่าแกถึงสิบชาติภพรวมกันเสียอีก แกกล้าพูดแบบนั้นออกมาได้ คิดว่าพวกเราโง่หรือไงกัน?" "ผ่านโลกมามาก? คุณคิดว่าตัวเองผ่านโลกมามากแล้วงั้นรึ?" หลี่ชิงเฟิงยิ้มเหยียดหยันพลางเอ่ยเสียงทุ้มลึก "วันนี้ผมจะช่วยเปิดโลกทัศน์ของคุณเองก็แล้วกัน เย่เซียว เอาของขวัญของพวกเราออกมา" เย่เซียวผงกศีรษะ จากนั้นเขาก็หยิบแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวนออกมาจากกล่องแล้ววางลงต่อหน้าทุกคน ทันทีที่พวกเขาเห็นแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวน ทุกคนก็ถูกแจกันใบนั้นดึงดูดความสนใจเข้าแล้วจริง ๆ เย่เจี้ยนเหอหน้าถอดสีแล้วตรวจสอบแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวนโดยละเอียดถี่ถ้วนแล้วให้รู้สึกสับสน ฝีมือช่างวิจิตรประณีตนัก!
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 278
เย่เจี้ยนเหอยิ้มเหยียดหยัน "แกคิดจะแข่งกับฉันงั้นรึ? ก็ได้ ฉันจะเอาออกมาให้แกได้เปิดหูเปิดตาก็แล้วกัน ฉันขอพนันเลยว่าชั่วชีวิตแกน่าจะได้เห็นเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละ" หลังจากเย่เจี้ยนเหอพูดจบก็ดีดนิ้ว จากนั้นผู้ช่วยคนงามที่อยู่ข้างหลังก็รีบเดินเข้ามา ของขวัญของอีกฝ่ายเองก็อยู่ในกล่อง มิหนำซ้ำยังมีขนาดพอ ๆ กับของเขาอีกต่างหาก เย่เจี้ยนเหอยิ้มอวดดีแล้วพูดว่า "มหาเศรษฐีหวัง ผมได้ยินมาว่าคุณชอบสะสมของเก่ามากทีเดียว ดังนั้นผมจึงสั่งให้เพื่อนที่อยู่ต่างประเทศประมูลของสิ่งนี้มาให้คุณเป็นพิเศษ เชิญดูเอาเองเถอะครับ!" หลังจากพูดจบ ผู้ช่วยสาวก็เปิดกล่องแล้วสายตาของทุกคนก็ทอดมองมาที่มือของผู้ช่วยสาว! แจกันลายครามใบหนึ่งค่อย ๆ เผยรูปลักษณ์ที่แท้จริงออกมา! เมื่อหลี่ชิงเฟิงเห็นแจกันใบนี้ก็ถึงกับตะลึงงัน... ช่างเหมือนกับแจกันลายครามที่เขาซื้อมาไม่มีผิดเพี้ยนเลย! เขาเหลือบมองเย่เซียวที่อยู่ข้างหลังโดยไม่รู้ตัว จากนั้นเย่เซียวก็เอ่ยกระซิบข้างหูว่า "เป็นของปลอมแน่ ๆ ครับ" ในยามนี้เอง เย่เจี้ยนเหอก็หยิบแจกันขึ้นมาแล้วเดินมาอยู่ตรงหน้าทุกคนแล้วพูดเสียงดังว่า "แจกันลายครามสมัยราชวงศ์ห
