เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 244
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-02-02 17:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 245
เซี่ยอิ่งครั้งนี้ได้ระบายความโกรธของเธอแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะตรงนั้นมีคนอยู่มากเกินไป เธอต้องทรมานนังแพศยานั่นมากกว่านี้แน่!หลังจากกลับมาที่รถ เซี่ยอิ่งก็ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก ในเวลานี้เองโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น“คุณเซี่ย เราพร้อมที่จะไปเอาเหล็กแล้วนะครับ ใบสั่งซื้อลงมาแล้ว”“ได้ ครั้งนี้จะให้เกิดข้อผิดพลาดไม่ได้เด็ดขาด ฉันจะไปด้วยตัวเอง”หลังจากวางสายโทรศัพท์ เซี่ยอิ่งก็เหยียบคันเร่งและขับตรงไปยังโรงงานวัสดุก่อสร้าง...ยี่สิบนาทีต่อมา หน้าประตูโรงงานวัสดุก่อสร้างหงซิงรถทุกคันของบริษัทอสังหาฯ เซี่ยกรุ๊ป มาจอดรออยู่ที่หน้าประตู เมื่อเซี่ยอิ่งมาถึง เธอก็เห็นคนขับรถหลายคนกำลังเจรจากับพนักงานโรงงานที่หน้าประตูเซี่ยอิ่งขมวดคิ้วแน่น จอดรถไว้ข้างทางแล้วรีบก้าวขึ้นไปเมื่อเธอเข้ามาใกล้ เซี่ยอิ่งก็พบว่ากลุ่มคนส่งเสียงดังมาก ราวกับว่ากำลังมีข้อพิพาทบางอย่าง“เกิดอะไรขึ้น? ทะเลาะเรื่องอะไรกัน?”เซี่ยอิ่งตะโกนเสียงดังลั่น คนขับรถของบริษัทอสังหาฯ เซี่ย กรุ๊ป ก็หันหน้าของพวกเขากลับมา เมื่อพวกเขาเห็นเซี่ยอิ่งมาถึงแล้ว พวกเขาทั้งหมดก็เข้ามาล้อมหน้าล้อมหลังเธอคนขับรถที่เป็นเหมือนผู้นำกลุ่มพู
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-02จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 246
เมื่อผู้อำนวยการโรงงานได้ยินแบบนี้ เขาก็ยิ้มอย่างขออภัย “ขอโทษด้วยจริง ๆ ครับบอส เหล็กของเราถูกซื้อไปหมดแล้ว ตอนนี้ไม่มีเหลืออยู่ในสต๊อกแล้ว...”หัวใจของเซี่ยอิ่งกระตุกไปวูบหนึ่ง!ไม่มั้ง?“คุณอย่าบอกฉันนะว่ามันถูกเทียนชื่อกรุ๊ปซื้อไป” เซี่ยอิ่งถามพร้อมกับเบิกตากว้างผู้อำนวยการโรงงานพยักหน้า “ใช่แล้วครับ ยิ่งไปกว่านั้นอีกฝ่ายยังให้ราคาดีมากด้วย”“สารเลว! แพศยา!”เซี่ยอิ่งจู่ ๆ ก็บ้าคลั่ง เธอเตะรถสองครั้ง ทำเอาผู้อำนวยการโรงงานสะดุ้งเฮือก “คุณ...คุณเป็นอะไรไป? โอเคไหมครับ?”เซี่ยอิ่งเมินเขา หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาแล้วต่อสาย ตะโกนใส่โทรศัพท์ไปว่า “รีบหาให้ฉันเดี๋ยวนี้เลย! ยังมีบริษัทวัสดุก่อสร้างแห่งไหนอีกบ้าง!”ผลลัพธ์คือลูกน้องพูดด้วยเสียงสั่นว่า “บอสครับ พวกเราค้นหาหมดแล้ว...เหล็กทั้งหมดในเมืองเซี่ยชวน ถูก...ถูกเทียนชื่อกรุ๊ปซื้อไปทั้งหมดแล้ว สินค้าขาดตลาดแล้วครับ...”เซี่ยอิ่งตกใจมากจนเกือบจะเขวี้ยงโทรศัพท์มือถือของเธอลงพื้น...เหงื่อเย็นผุดขึ้นบนหน้าผากในชั่วพริบตา...เธอกลับไปที่รถด้วยความสิ้นหวัง ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่นั่นนานแค่ไหน จนกระทั่งเย่เจี้ยนเหอโทรเข้ามา เธอถึงถูกดึ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-02จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 247
หลังจากเซี่ยเซียนอินตื่นขึ้นมา เธอก็รู้สึกว่าใบหน้าของเธอบวมและเจ็บมาก เธออดไม่ได้อยากยกมือขึ้นไปสัมผัส แต่หลี่ชิงเฟิงยื่นมือออกมาและหยุดเธอก่อน“ที่หน้าคุณยังมียาอยู่ โชคดีที่อุณหภูมิไม่สูงนักก็เลยไม่ได้เกิดเรื่องใหญ่อะไร” หลี่ชิงเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มเซี่ยเซียนอินมองเขาแล้วถาม “คุณมาเมื่อไหร่กัน? ฉันหลับไปนานแค่ไหนแล้ว?”หลี่ชิงเฟิงยิ้มจาง “แค่สองชั่วโมงเท่านั้นครับ...”เซี่ยเซียนอินผ่อนลมหายใจออกยาว แววตามืดครึ้ม “เป็นเซี่ยอิ่ง เป็นเธอที่ทำ! เธอโหดร้ายเกินไปแล้ว! ทำไมถึงได้มีผู้หญิงที่เลวทรามขนาดนี้อยู่ด้วยนะ!”หลี่ชิงเฟิงยิ้ม “วางใจเถอะครับ คนชั่วจะถูกลงโทษโดยคนชั่ว คุณจิตใจดีขนาดนี้ ประมือกับเธอมีแต่จะเสียเปรียบ ให้ผมจัดการเธอเองนะครับ”เซี่ยเซียนอินชะงักไปเล็กน้อย “คุณหมายความว่ายังไง? คุณห้ามทำอะไรผิดกฎหมายนะ! อย่างมากเราก็แค่แจ้งความ คุณอย่าได้ทำเรื่องมุทะลุเชียว"หลี่ชิงเฟิงหัวเราะเหอะ ๆ “วางใจเถอะครับ ผมมีเป็นหมื่นวิธีที่จะทรมานเธอ การลงมือกับเธอเป็นทางเลือกสุดท้าย”ขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน โทรศัพท์มือถือของหลี่ชิงเฟิงก็ดังขึ้น“โอเค ฉันจะกลับเดี๋ยวนี้”วางโทรศัพท์มือถือลง หลี่ชิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-03จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 248
หลี่ชิงเฟิงชะงักฝีเท้าทันทีและมองไปที่เธอด้วยความสนใจ ดวงตาของเขาเปล่งประกายเย็นเยียบ เขายิ้มแล้วพูดว่า “ราคาสองเท่าเหรอ? ได้สิ แต่ผมมีเงื่อนไขข้อหนึ่ง”เซี่ยอิ่งถอนหายใจด้วยความโล่งอก “เงื่อนไขอะไร นายพูดมา”“ไปคุกเข่าลงที่หน้าเตียงภรรยาผม ก้มหัวขอโทษเธอ” หลี่ชิงเฟิงพูดออกมาทีละคำเซี่ยอิ่งพลิกสีหน้าทันที เธอชี้ไปที่จมูกของหลี่ฉิงเฟิงแล้วด่ากราดว่า “คิดว่าตัวเองเป็นใคร! เห็นฉันเป็นขอทานข้างถนนจริง ๆ? อยากให้ฉันไปขอโทษเธอ? บอกเลยไม่มีวัน!”“ฉันจะบอกนายนะ เหล็กชุดนี้ขายให้กับฉัน ก็ฟันกำไรส่วนต่างไปเท่าไรไม่ต้องให้ฉันพูดใช่ไหม?”“ฉันยังไม่ขอให้พวกนายขอบคุณฉันเลย กลับคิดได้คืบจะเอาศอก!”“ธุรกิจที่เหมือนขนมเปี๊ยะตกลงมาจากท้องฟ้าแบบนี้ นายไม่ทำ ยังมีคนอีกมากมายที่อยากจะทำ!”เซี่ยอิ่งยังคงวางมาดใหญ่โตเพื่อตบตาผู้คน พยายามกดอำนาจของหลี่ชิงเฟิงลงไป ทั้งบังคับและชักจูง จะได้ซื้อเหล็กได้แต่หลังจากที่หลี่ชิงเฟิงได้ยินคำพูดของเธอ เขาก็ยิ้มอย่างมีความสุขมากขึ้น "ถ้าอย่างนั้นไปหาคนอื่นแล้วทำธุรกิจกับเขาเถอะ ฉันหลี่ชิงเฟิงให้ราคาสองเท่าเพื่อซื้อมันมา ปิดเส้นทางของเธอได้ ย่อมไม่สนใจเงินจำนวนเล็กน้อยแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-03จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 249
เซี่ยเซียนอินตกตะลึงอยู่ที่เดิมตรงนั้น ไม่เข้าใจสถานการณ์ตรงหน้าแม่แต่นิดเดียวเซี่ยอิ่งคุกเข่าให้ตัวเองจริง ๆ? เป็นไปได้ไหมว่าตัวเองกำลังฝันอยู่?ใบหน้าของเซี่ยอิ่งซีดเผือด เธอก็กัดฟันกรอดแล้วพูดว่า "เซี่ยเซียนอินฉันขอโทษนะ โปรดยกโทษให้กับฉันด้วย"หัวสมองของเซี่ยเซียนอินว่างเปล่า เธอไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี จึงทำได้เพียงมองไปที่หลี่ชิงเฟิงอย่างเหม่อลอยหลี่ชิงเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "ยังไม่โขกหัวอีกเหรอ?"เซี่ยอิ่งกัดฟันแน่นและโขกหัวให้เซี่ยเซียนอินสามครั้ง ตอนนี้แม้แต่ความคิดที่อยากตายก็มีแล้วจากนั้นเซี่ยอิ่งก็ยืนขึ้น หยิบสัญญาที่เธอเพิ่งเซ็นและพูดอย่างเย็นชาว่า "ฉันขอโทษแล้ว นายก็ควรทำตามสัญญาใช่ไหม?"หลี่ชิงเฟิงยักไหล่ "แน่นอน เธอโอนเงินเข้าบัญชีบริษัท และเหล็กจะถูกจัดส่งไปให้ในวันพรุ่งนี้"“ได้ ฉันหวังว่านายจะรักษาคำพูด!”หลังจากพูดจบ เซี่ยอิ่งก็ออกจากห้องผู้ป่วยด้วยความโกรธจัดเซี่ยเซียนอินมองไปที่หลี่ชิงเฟิงอย่างสับสน "เกิดอะไรขึ้น? คุณเซ็นสัญญาอะไรกับเธอ? คุณร่วมมือกับคนแบบนี้ได้ยังไง ฉัน..."ไม่รอให้เธอได้พูดจบ หลี่ชิงเฟิงก็ยื่นสัญญาเมื่อสักครู่นี้ให้กับเซี่ยเซียนอินเซี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-03จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 250
“ไม่มีปัญหาครับ! เรื่องของเทียนเหมินก็คือเรื่องของตระกูลเย่ของเรา! พี่เก้า ถ้าพี่ต้องการความช่วยเหลือ แค่พูดมาประโยคเดียว!”“ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาได้พื้นที่เขตเมืองฮาเฉิงไป?”“ใช่ครับ”“โอเค ฉันรู้แล้ว”สิ้นคำพูดนี้ อีกฝ่ายก็วางสายไปทันที...เย่เจี้ยนเหอมองดูโทรศัพท์ของเขาและยิ้มอย่างเย็นชา "เทียนเหมินจะเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว"......เนื่องจากคำสั่งจากเทียนเหมินบอกตระกูลเย่ว่าอย่าเพิ่งเคลื่อนไหวสักพัก ในช่วงไม่กี่วันมานี้ ตระกูลเย่จึงทำเพียงจับตาดูเทียนชื่อกรุ๊ปอยู่ในเงามืดหนึ่งสัปดาห์ผ่านไปโดยไม่รู้ตัว และโครงการพัฒนาพื้นที่เขตเมืองฮาเฉิงก็กำลังเดินหน้าอย่างเต็มกำลังในฐานะผู้จัดการแผนกของโครงการ หลี่ชิงเฟิงมีความรับผิดชอบที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ กลายมาเป็นบุคคลที่รับผิดชอบโครงการใหญ่นี้สิ่งที่เซี่ยเซียนอินไม่รู้ก็คือ หลี่ชิงเฟิงได้วางแผนธุรกิจขนาดใหญ่ในใจสำหรับเธอแล้ว พื้นที่เขตเมืองฮาเฉิงเป็นเพียงจุดเริ่มต้น สิ่งที่เขาต้องการคือสร้างอาณาจักรธุรกิจที่ไม่มีใครเทียบได้ให้กับเซี่ยเซียนอิน!ในตอนบ่าย หลี่ชิงเฟิงกำลังดูแบบแปลนในสำนักงานชั่วคราวของเขาในพื้นที่เขตเมืองฮาเฉิง ทันใดนั้นหลานหลานก็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-03จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 251
เทียนเหมินเหรอ?จู่ ๆ หลี่ชิงเฟิงก็คิดถึงสองคนที่เขาจัดการไปก่อนหน้านี้ พวกนั้นก็บอกว่ามาจากเทียนเหมินเหมือนกันตอนนั้นเขาไม่ได้สนใจจริง ๆ ถ้าคนคนนี้ไม่เอ่ยถึงมันอีก เขาคงจะลืมมันไปแล้ว“เป็นฝีมือพวกแก?” หลี่ชิงเฟิงถามอย่างเย็นชาชายในโทรศัพท์ยิ้ม "พี่น้องเทียนเหมินของเรา แกจะลงมือก็ทำอะไรก็ได้เหรอ นี่คือผลลัพธ์"หลี่ชิงเฟิงหัวเราะเบา ๆ "แกโทรมาหาฉันไม่น่าจะแค่อวดพลังต่อหน้าฉันหรอกใช่ไหม? พูดมาเถอะ แกคิดจะทำอะไร?"“ดูเหมือนแกก็ไม่ได้โง่นี่ ไม่มีอะไร ฉันแค่อยากคุยกับแก”“โอเค ที่ไหนล่ะ”“หอแปดเซียน”“ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”หลี่ชิงเฟิงวางโทรศัพท์มือถือ สวมเสื้อคลุมและออกจากออฟฟิศครั้งนี้เขาไม่ได้เรียกหาใครเลย แค่อยากจัดการให้มันจบเร็ว ๆ เพราะทุกครั้งที่จะก้าวไปข้างหน้าก็มักจะมีเรื่องบ้า ๆ พวกนี้มาคอยขวางทางอยู่เสมอ เขารำคาญมากแล้วหลี่ชิงเฟิงขี่จักรยานไฟฟ้า ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเขาก็มาถึงหอแปดเซียนทันทีที่เขาเข้าไปในประตู ชายชุดดำสองคนก็เข้ามาล้อมเขาไว้ ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "คุณก็คือหลี่ชิงเฟิง?"“นำทางไป” หลี่ชิงเฟิงรำคาญใจเล็กน้อยทั้งสองคนพาเขาไปที่ห้องส่วนตัวบนชั้นสอง เปิดประตูแล้วเดิน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-04จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 252
“แกคิดว่าพวกเราเทียนเหมินล้วนเป็นพวกขี้เมาหยำเปเหรอ? ฉันจะบอกแกนะ ในเทียนเหมินคนที่เก่งพอ ๆ กับฉันมีนับหมื่นคน!”“ฉันขอเตือนแก อย่ารนหาที่ตายจะดีกว่า! คิดจะฆ่าแก สำหรับฉันใช้แค่นิ้วเดียวก็เพียงพอแล้ว!”เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หลี่ชิงเฟิงก็เงียบไปครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วก้มดูนาฬิกา "เอาล่ะ แกพูดจบแล้ว ถึงตาฉันแล้ว"“ฉันมีทางเลือกให้แกสองทาง ทางแรก จัดการกับเรื่องที่แกเพิ่งก่อขึ้นซะ ทางที่สอง ชดใช้ให้กับหญิงชราที่แขวนคอตายด้วยชีวิตของแก”หลี่ชิงเฟิงพูดอย่างใจเย็น“แกอยากตายมากใช่ไหม!”ดวงตาของชายคนนั้นเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ เขายกกำปั้นขึ้นชกไปที่หัวของหลี่ชิงเฟิง!หลี่ชิงเฟิงโบกมือของเขา คว้าข้อมือของชายคนนั้นไว้ในชั่วพริบตา! การเคลื่อนไหวนั้นเร็วมากจนชายคนนั้นไม่ทันตอบสนองด้วยซ้ำ!มือของหลี่ชิงเฟิงบีบข้อมือของเขาแน่น ปลายนิ้วกดลงบนเส้นชีพจร! และในชั่วพริบตาชายคนนั้นก็รู้สึกว่าการเต้นของหัวใจเขาผิดปกติเล็กน้อย มันอึดอัดและรู้สึกแย่มาก!เขาไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะเป็นเหมือนลูกไก่ในกำมือของหลี่ชิงเฟิง ปล่อยให้เขาบงการยังไงก็ได้ ไม่มีทางสู้กลับแม้แต่น้อย!“มัวยืนมองหาพระแสงอะไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-02-04
บทล่าสุด
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 286
"พ่อไม่ไปนะ!" จู่ ๆ เซี่ยเทาก็แผดเสียงร้องพลางกระโดดข้ามโซฟาแล้ววิ่งไปที่ประตูหลัง! เจ้าหน้าที่ตำรวจสองนายตอบสนองว่องไว! เพียงก้าวเดียวก็ประชิดตัวพลางจับเขากดลงกับพื้นแล้วบังคับสวมกุญแจมือ สิบนาทีต่อมา ภายในห้องสอบสวน เสี่ยวอิ๋งนั่งหน้าเครียดอยู่ตรงนั้นพร้อมด้วยความคิดมากมาย ตำรวจที่อยู่ฝั่งตรงข้ามดูวิดีโอแล้วถามว่า "เท่าที่พวกเราทราบมา คนที่อยู่ในวิดีโอคือเซี่ยเทาพ่อของคุณ ตอนนี้เขาอยู่ห้องข้าง ๆ คุณจะอธิบายสิ่งที่เขาพูดว่ายังไงล่ะ?" เสี่ยวอิ๋งสูดลมหายใจลึก ๆ พลางผุดรอยยิ้มขึ้นบนใบหน้า "ฉันไม่รู้หรอกค่ะ ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไร ทำไมคุณถึงไม่ถามเขาเองล่ะคะ?" "แน่นอนว่าพวกเราย่อมต้องถามเขาอยู่แล้ว แต่คุณเป็นลูกสาวของเขา คุณจะไม่รู้เรื่องนี้เลยเชียวเหรอ?" เซี่ยอิ่งลูบคางพลางครุ่นคิดอย่างรอบคอบแล้วจู่ ๆ ก็พูดขึ้นมาว่า "จริงด้วยสิ! ดูเหมือนเขาจะเคยบอกว่าทำความผิดร้ายแรงบางอย่างแล้วอยากจะหนีไป! ฉันถามเขาว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ แต่เขาก็ไม่ยอมบอกอะไรเลยแถมยังบอกว่ายิ่งฉันรู้ให้น้อยเท่าไรก็ยิ่งดี! วันหน้าให้ฉันดูแลตัวเองให้ดี ๆ..." "พูดต่อไปสิ" "จากนั้น
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 285
"จะวิธีอะไร ฉันก็อยากลองดูทั้งนั้น!" เสี่ยวอิ๋งเอ่ยโดยไม่ลังเล "ขอเพียงคุณช่วยให้ฉันไม่ต้องติดคุก! วิธีไหนฉันก็อยากจะลองดู!" เย่เจี้ยนเหอเงยหน้ามองเธอแล้วพูดเสียงเย็นชาว่า "โยนความผิดเรื่องทั้งหมดนี้ให้พ่อของเธอแบกรับไว้!" เมื่อเสี่ยวอิ๋งได้ยินเช่นนี้ ศีรษะของเธอก็ส่งเสียงอื้ออึง! ตอนแรกสังเวยคุณย่าไปแล้ว ตอนนี้ถึงทีพ่อของเธอแล้วงั้นเหรอ? เย่เจี้ยนเหอจ้องมองเธอ "ไม่มีเวลาคิดแล้ว จะตกลงหรือจะติดคุก!" "ฉันตกลง! ฉันตกลงค่ะ! ขอเพียงคุณช่วยให้ฉันไม่ต้องติดคุก คุณอยากให้ฉันทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น!" เสี่ยว อิ๋งผงกศีรษะซ้ำไปซ้ำมา เย่เจี้ยนเหอจึงพยักหน้าแล้วพูดว่า "เดี๋ยวฉันจะเรียกทนายเข้ามา พวกเขาจะบอกเธอว่าต้องพูดหรือทำอะไร จากนั้นเธอก็แค่รอให้ตำรวจเรียกตัว" เสี่ยวอิ๋งผงกศีรษะ "ฉะ...ฉันเข้าใจแล้วค่ะ" พอกลับมาถึงบ้าน เสี่ยวอิ๋งก็เจอพ่อของเธอ เมื่อทั้งสองคนสบตากัน ดวงตาของเสี่ยวอิ๋งก็ฉายแววน่าหวาดกลัว เซี่ยเทาก็รู้ได้โดยไม่ต้องคิดเลย ลูกสาวของเขารู้เรื่องแล้ว "เสี่ยวอิ๋ง พ่อทำอาหารให้ลูกกินด้วยนะ ดูสิ..." "กินบ้าอะไรเล่า!" เสี่ยวอิ๋งพลันควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ขึ้นมาทันที! เธอร
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 284
ในสถานการณ์เช่นนี้ ขืนเสี่ยวอิ๋งมัวแต่เข้าไปพัวพันคงได้จบเห่กันพอดี การเก็บเธอไว้น่าจะยังพอมีประโยชน์อยู่บ้าง เสี่ยวอิ๋งเองก็เป็นคนฉลาดจึงผงกศีรษะแล้ววิ่งออกทางประตูหลัง... เย่เซียวคิดจะเข้าไปขวาง แต่กลับถูกหลี่ชิงเฟิงห้ามเอาไว้ "ไม่ต้องไล่ตามหรอก วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของหวังเจิ้น อย่าทำอะไรน่าเกลียดเกินไปเท่านี้ก็พอแล้ว" เย่เซียวพยักหน้าแล้วยืนอยู่ข้างหลังโดยไม่พูดอะไรสักคำ ในตอนนี้เอง ปี้ไห่เทาก็เดินยิ้มเข้ามา "เหล่าหวัง วันนี้ฉันต้องขอโทษด้วยจริง ๆ นะ! ทั้ง ๆ ที่เป็นงานเลี้ยงวันเกิดดี ๆ ที่นายควรจะมีความสุขแท้ ๆ แต่กลับลงเอยแบบนี้เสียได้..." หวังเจิ้นถอนหายใจ "ช่างเถอะ" "เหล่าหวัง ตระกูลเย่ก็เป็นหนึ่งในสมาชิกหอการค้าเทียนเหมินของพวกเรา เย่เจี้ยนเหอดันพานังคนชั้นต่ำแบบนั้นมาเสียได้ กลับไปเมื่อไหร่ฉันย่อมต้องตำหนิเขาแน่! ฉันจะทำให้เขาจำให้ขึ้นใจเชียวล่ะ! เมื่อพวกเรากลับถึงเมืองหลวงเมื่อไหร่ ไห่เทาย่อมต้องมาขอขมาของแน่นอน" หวังเจิ้นโบกมือ "คุณเกรงใจเกินไปแล้ว ช่างมันเถอะ ผมไม่ถือสาหรอก" ปี้ไห่เทาพยักหน้าพลางขยิบตาให้เย่เจี้ยนเหอ จากนั้นพวกเขาสองคนก็ก้าวเดินจากไป ขณ
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 283
เสี่ยวอิ๋งโมโหจนคิดอะไรไม่ออกแล้ว เธอชี้นิ้วใส่หลี่ชิงเฟิงแล้วด่ากราดว่า "แกคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน! คู่ควรที่จะมอบของขวัญให้ฉันแล้วงั้นเหรอ?" "หุบปากไปซะ พ่อตาของแกโดนซ้อมขนาดนั้น เขยอย่างแกไม่กล้าแม้แต่จะผายลมเสียด้วยซ้ำไป! แกยังกล้ามาก่อเรื่องที่นี่อีกงั้นรึ?" "ถ้าฉันเป็นแกล่ะก็ คงได้โหม่งเสาโทรศัพท์ตายไปแล้ว!" "ไร้ยางอายสิ้นดี!" เมื่อเห็นเสี่ยวอิ๋งหน้าแดงก่ำและลำคอแข็ง หลี่ชิงเฟิงกลับยิ่งขบขันพลางกล่าวว่า "ฉันคิดว่าเธอต่างหาก มั้งที่น่าจะเป็นฝ่ายโหม่งเสาโทรศัพท์?" ทันทีที่เขาพูดจบ หน้าจอขนาดยักษ์ข้างหลังล็อบบี้ก็พลันสว่างขึ้น! หลังจากนั้นไม่กี่วินาที แสงก็สลัวลงแล้ววิดีโอก็เริ่มฉายบนหน้าจอขนาดยักษ์ เมื่อเสี่ยวอิ๋งหันหน้าไป สิ่งแรกที่เธอเห็นก็คือเซี่ยเทาที่กำลังนอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียง โดยมีสาวสวยอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธออยู่ข้างกาย! หึ่ง! เสี่ยวอิ๋งศีรษะจวนจะระเบิดอยู่แล้ว! เธอได้แต่ยืนนิ่งงันอยู่ตรงนั้น! มันเป็นวิดีโอที่ก่อนหน้านี้หลี่ชิงเฟิงถ่ายเอาไว้นั่นเอง! เมื่อเห็นเสี่ยวอิ๋งนิ่งงันไป หลี่ชิงเฟิงก็นิ้มแล้วพูดเสียงดังขึ้นมาว่า "ทุกท่าน ผู้ชายที่อยู่ในวิดี
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 282
เงินหลายล้านบาทไม่ได้จ่ายไปโดยไร้ประโยชน์แล้ว! ศาสตราจารย์เฒ่าโดนเขาหลอกเข้าแล้วจริง ๆ! เสี่ยวอิ๋งเองก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ทันใดนั้นก็ยิ้มพลางชี้นิ้วมาที่หลี่ชิงเฟิง "ตอนนี้แกจะว่ายังไงเล่า? เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าแจกันของแกมันเป็นของปลอม!" "น่าตลกชะมัดเลย! ฉันเสนอทางออกให้ แต่แกกลับยืนกรานที่จะขุดหลุมฝังตัวเองให้ได้! ไม่มีใครห้ามแกได้เลย!" เมื่อหลี่ชิงเฟิงได้ยินเช่นนี้ก็ยิ้มจาง ๆ แล้วหันมามองศาสตราจารย์หลี่พลางพูดว่า "ศาสตราจารย์หลี่ ช่วยดูขอองผมอีกสักครั้งเถอะครับ" คาดไม่ถึงว่าศาสตราจารย์หลี่จะส่ายหน้าแล้วยิ้มพลางกล่าวว่า "ไม่ต้องดูหรอก" เซี่ยอิ่งหัวเราะพลางกล่าวว่า "แจกันใบนั้นของแกมันปลอมชัดเจนเกินไป! ศาสตราจารย์หลี่ไม่มองให้เสียสายตาหรอก!" ในยามนี้เอง ศาสตราจารย์หลี่ก็เหลือบมองเธอแล้วสายหน้า "สาวน้อย ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นสักหน่อย ฉันยังพูดไม่ทันจบเลย ถึงแม้ว่าแจกันใบนี้จะฝีมือยอดเยี่ยมจนเกือบจะสมบูรณ์แบบ แต่มันเป็นของปลอมจริง ๆ" "ส่วนแจกันของคุณหลี่ ทันทีที่เข้ามาผมก็เห็นแล้วล่ะ มันเป็นของจริง ดังนั้นผมจึงไม่ต้องตรวจดูเลย" หลังจากศาสตราจารย์หลี่พูดจบ ทั้งห้องก็เ
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 281
ไม่มีใครคาดคิดว่าหลี่ชิงเฟิงจะมีท่าทีแข็งกร้าวเช่นนั้น! ปี้ไห่เทาที่คอยสังเกตการณ์อยู่ข้าง ๆ แอบรู้สึกว่าชักไม่ได้การเสียแล้ว หลี่ชิงเฟิงคนนี้ดูไม่เหมือนเขยไร้ประโยชน์อย่างที่ข่าวร่ำลือกันเอาไว้เลยสักนิด การที่ยังสามารถสงบนิ่งได้ในภาวะคับขันเช่นนั้น มิหนำซ้ำยังพูดจาเสียคล่องปากและท่าทีเจ้าแผนการของอีกฝ่าย เขาไม่เชื่อหรอกว่าคนแบบนี้จะเป็นเขยไร้ประโยชน์ไปได้ สิ่งที่น่าสงสัยมากที่สุดคือ ต่อให้อีกฝ่ายจะก่อเรื่องเช่นนั้น แต่หวังเจิ้นที่อยู่ข้าง ๆ กลับไม่มีวี่แววที่จะโมโหเลยสักนิด พวกเขาต่างอาศัยอยู่ในเมืองหลวง เขาเองก็รู้นิสัยของหวังเจิ้น อีกฝ่ายไม่ใช่ตาเฒ่าที่นิสัยดิบดีอะไรเลย พอปี้ไห่เทานึกได้เช่นนี้ เขาก็ทอดสายตามองเย่เจี้ยนเหออีกครั้ง เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายสายตาหลุกหลิกอยู่บ้าง เขาก็พอจะเข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว ดูเหมือนว่าแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวนใบนี้จะมีบางอย่างผิดปกติจริง ๆ เสียด้วย ตอนนี้เย่เซียวยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมเจตนาสังหารอันแรงกล้า! เย่เจี้ยนเหอกับเสี่ยวอิ๋งหวาดกลัวจนไม่กล้าขยับตัวไปชั่วขณะ ไม่นานปี้ไห่เทาก็ลุกขึ้นแล้วมองหลี่ชิงเฟิงด้วยสายตาเย็นชา "ทำแบบนี้
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 280
"ฉุดเศรษฐกิจให้ดิ่งลงเหวงั้นรึ? ถ้าทุกคนทำตัวเป็นไอ้เศษสวะชอบหลอกกินข้าวนิ่มอย่างแก ประเทศชาติก็คงจะพินาศไปตั้งนานแล้ว!" "ช่างน่าหัวเราะสิ้นดี! แกมันก็แค่มดปลวกตัวหนึ่งแท้ ๆ กล้าดียังไงถึงได้มาหัวเราะเยาะใส่พวกเรา?" ในตอนนี้เอง จู่ ๆ หวังเจิ้นที่เอาแต่เงียบมาจนถึงตอนนี้ก็ตบโต๊ะ! ทุกคนพลันหุบปากฉับ! หวังเจิ้นแววตามืดมน เขาเหลือบมองทุกคนแล้วเอ่ยน้ำเสียงเย็นชาว่า "พวกคุณหมายความว่ายังไงกัน? คิดจะก่อจลาจลในงานเลี้ยงวันเกิดของผมรึไง? พวกคุณไม่เห็นแก่หน้าผมเลย! คิดจะทำอะไรกันแน่!" เมื่อหวังเจิ้นโกรธขึ้นมา แม้แต่ปี้ไห่เทาก็ยังไม่กล้าล่วงเกิน นับประสาอะไรกับพวกเขากันเล่า "เหล่าหวัง ได้โปรดใจเย็นลงก่อนเถอะ เอาแบบนี้เป็นยังไง เพื่อจะได้รู้ว่าแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวนใบไหนเป็นของจริงใบไหนเป็นของปลอม คุณก็แค่เชิญผู้เชี่ยวชาญให้มาประเมินก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ?" "คุณเองคร่ำหวอดอยู่ในแวดวงของเก่ามานานหลายปี เช่นนั้นก็น่าจะรู้จักผู้เชี่ยวชาญในวงการนี้เยอะอยู่บ้างใช่ไหมล่ะ?" หวังเจิ้นถอนหายใจพลางพยักหน้าแล้วพูดว่า "ก็ได้! ในเมื่อพวกคุณอยากเถียงกันดีนัก งั้นก็มาทำให้เรื่องนี้กระจ่างกันไปเลย
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 279
หลังจากหลี่ชิงเฟิงพูดจบ ทุกคนก็ตะลึงงันไปชั่วขณะแล้วหัวเราะลั่น! เสี่ยวอิ๋งกับเย่เจี้ยนเหอหัวเราะอย่างเป็นบ้าเป็นหลัง จากนั้นพวกเขาก็ชี้นิ้วใส่หลี่ชิงเฟิงแล้วพูดว่า "แกมันขี้โม้จนไม่เลือกเวลาจริง ๆ พับผ่าสิ! ลำพังแค่คุยโวโอ้อวดต่อหน้าพ่อตาโง่ ๆ ของแกไม่พอ แต่ยังจะมาคุยโวโอ้อวดต่อหน้าพวกเราอีกงั้นเหรอ?" ปี้ไห่เทาที่อยู่อีกด้านเองก็มีสีหน้าที่เต็มไปด้วยแววดูถูกดูแคลน "ลำพังแค่พวกเราคนใดคนหนึ่งก็ผ่านโลกมามากกว่าแกถึงสิบชาติภพรวมกันเสียอีก แกกล้าพูดแบบนั้นออกมาได้ คิดว่าพวกเราโง่หรือไงกัน?" "ผ่านโลกมามาก? คุณคิดว่าตัวเองผ่านโลกมามากแล้วงั้นรึ?" หลี่ชิงเฟิงยิ้มเหยียดหยันพลางเอ่ยเสียงทุ้มลึก "วันนี้ผมจะช่วยเปิดโลกทัศน์ของคุณเองก็แล้วกัน เย่เซียว เอาของขวัญของพวกเราออกมา" เย่เซียวผงกศีรษะ จากนั้นเขาก็หยิบแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวนออกมาจากกล่องแล้ววางลงต่อหน้าทุกคน ทันทีที่พวกเขาเห็นแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวน ทุกคนก็ถูกแจกันใบนั้นดึงดูดความสนใจเข้าแล้วจริง ๆ เย่เจี้ยนเหอหน้าถอดสีแล้วตรวจสอบแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวนโดยละเอียดถี่ถ้วนแล้วให้รู้สึกสับสน ฝีมือช่างวิจิตรประณีตนัก!
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 278
เย่เจี้ยนเหอยิ้มเหยียดหยัน "แกคิดจะแข่งกับฉันงั้นรึ? ก็ได้ ฉันจะเอาออกมาให้แกได้เปิดหูเปิดตาก็แล้วกัน ฉันขอพนันเลยว่าชั่วชีวิตแกน่าจะได้เห็นเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละ" หลังจากเย่เจี้ยนเหอพูดจบก็ดีดนิ้ว จากนั้นผู้ช่วยคนงามที่อยู่ข้างหลังก็รีบเดินเข้ามา ของขวัญของอีกฝ่ายเองก็อยู่ในกล่อง มิหนำซ้ำยังมีขนาดพอ ๆ กับของเขาอีกต่างหาก เย่เจี้ยนเหอยิ้มอวดดีแล้วพูดว่า "มหาเศรษฐีหวัง ผมได้ยินมาว่าคุณชอบสะสมของเก่ามากทีเดียว ดังนั้นผมจึงสั่งให้เพื่อนที่อยู่ต่างประเทศประมูลของสิ่งนี้มาให้คุณเป็นพิเศษ เชิญดูเอาเองเถอะครับ!" หลังจากพูดจบ ผู้ช่วยสาวก็เปิดกล่องแล้วสายตาของทุกคนก็ทอดมองมาที่มือของผู้ช่วยสาว! แจกันลายครามใบหนึ่งค่อย ๆ เผยรูปลักษณ์ที่แท้จริงออกมา! เมื่อหลี่ชิงเฟิงเห็นแจกันใบนี้ก็ถึงกับตะลึงงัน... ช่างเหมือนกับแจกันลายครามที่เขาซื้อมาไม่มีผิดเพี้ยนเลย! เขาเหลือบมองเย่เซียวที่อยู่ข้างหลังโดยไม่รู้ตัว จากนั้นเย่เซียวก็เอ่ยกระซิบข้างหูว่า "เป็นของปลอมแน่ ๆ ครับ" ในยามนี้เอง เย่เจี้ยนเหอก็หยิบแจกันขึ้นมาแล้วเดินมาอยู่ตรงหน้าทุกคนแล้วพูดเสียงดังว่า "แจกันลายครามสมัยราชวงศ์ห
