LOGINShare
บทที่ 238
Last Updated:
2024-01-31 17:00:00Related chapters
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 239
หลังจากที่หลี่ชิงเฟิงจากไป ในหัวเซี่ยอิ๋งก็ว่างเปล่าและเธอก็นั่งงงอยู่ในรถ เธอไม่รู้ว่านั่งอยู่นานแค่ไหนกริ๊ง กริ๊งเสียงมือถือดังขึ้น เย่เจี้ยนเหอนั่นเองที่โทรมาเธอรู้สึกตื่นตัว และเธอจำได้ว่าเย่เจี้ยนเหอได้เตรียมจัดงานฉลองไว้แล้วเธอรับสายมือสั่นและพูดเบา ๆ “นายท่านเย่…”“เซี่ยอิ๋งเกิดอะไรขึ้น? เธอยังจัดการไม่เสร็จอีกเหรอ? อาหารพร้อมแล้ว เชฟเชิญมาจากยุโรปเชียวนะ” เย่เจี้ยนเหอพูดพร้อมยิ้มเซี่ยอิ๋งกลืนน้ำลาย เงียบไปนานและพูดออกมาว่า “นายน้อยเย่คะ มีเรื่องเกิดขึ้น ได้โปรดรอให้ฉันกลับไปปรึกษา”เย่เจี้ยนเหอไม่ได้โง่ เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเธอ สีหน้าเขาก็มืดครึ้มทันที “งั้นก็รีบมา”สิบนาทีต่อมาเซี่ยอิ๋งก็มาที่ห้องจัดเลี้ยงในโรงแรมและเล่าเรื่องที่เกิด ทุกคนที่อยู่ที่นั่นต่างพากันอึ้งเย่เจี้ยนเหอนั่งอยู่ที่ตำแหน่งประธาน สีหน้าเขาดำเป็นถ่านและไม่พูดอะไรสักคำเขาไม่พูดดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าพูดตูมจู่ ๆ เย่เจี้ยนเหอก็ออกอาการ เขาคว่ำโต๊ะลงกับพื้น อาหารและเหล้าบนโต๊ะเกลื่อนกลาดไปทั่วพื้นเย่เจี้ยนเหอจ้องเซี่ยอิ๋งอย่างดุร้าย “เธอต้องมีคำอธิบายให้ฉัน ทำไมไอ้พวกไม่เอาไหนมันชนะฉันได
Last Updated : 2024-02-01จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 240
เย่เจี้ยนเหอหยิบมือถือออกมาและกระซิบ “เธอไปที่เมืองหลวงคืนนี้และฉันจะให้เบอร์เธอไป เมื่อไปถึงเธอก็บอกว่าฉันแนะนำไป และชายคนนี้ก็มีของที่เราต้องการ”เซี่ยอิ๋งจดหมายเลขโทรศัพท์และถามอย่างใคร่รู้ “ระเบิดเหรอคะ?”เย่เจี้ยนเหอยิ้มแฝงนัย “ชายคนนี้เขาโรคจิต แค่เรียกเขาว่าจิ่วเกอ จำไว้ว่าอย่าไปกวนประสาทเขา เขากลืนกินคนไม่เหลือแม้แต่กระดูกเลยล่ะ”เซี่ยอิ๋งพยักหน้า “เข้าใจแล้วค่ะ ฉันจะไปเมืองหลวงเดี๋ยวนี้”…วันต่อมาเซี่ยเซียนอินก็มาที่บริษัทแต่เช้าเพื่อเตรียมงานฉลองหลี่ชิงเฟิงก็ไม่ต่างกัน เขาส่งคนไปแจ้งสื่อสำนักใหญ่และคู่ค้าทางธุรกิจเรื่องงานคืนนี้ทุกคนต่างก็แปลกใจมากกับความสำเร็จในการประมูล เพราะยังไงพวกเขาก็ไม่เคยได้เศษซากอะไรเหลือจากปากตระกูลเย่อยู่แล้วมานานหลายปี ตอนนี้ถึงกับไปแย่งมาได้มันเกินจริงมากงานจะจัดที่ร้านอาหารเทียนไห่ตรงข้ามเทียนซื่อกรุ๊ป เซี่ยเซียนอินนั้นใจกว้างมากคราวนี้และจองเหมาไว้ทั้งร้านสถานที่มีการตกแต่งอย่างงดงาม ยังไงซะแขกที่มาร่วมงานคราวนี้ก็มีแต่คนใหญ่คนโต บางคนเป็นคู่ค้าทางธุรกิจกับเทียนซื่อกรุ๊ป หรือก็อาจจะมาเพราะว่าเป็นคนมีชื่อเสียง และตอนนี้เทียนซื่อกรุ
Last Updated : 2024-02-01จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 241
สีหน้าของพนักงานปลอมสองคนเปลี่ยนไป ในตอนแรกพวกเขาคิดว่าหลี่ชิงเฟิงที่พยายามจะทำให้พวกเขาหวาดกลัว แต่เมื่อเย่เซียวลากพวกเขาไปที่ห้องมืดจริง ๆ พวกเขาทั้งสองก็ไม่มีโอกาสแม้แต่จะกรีดร้องสองนาทีต่อมา เย่เซียวก็เดินออกมาและกระซิบว่า “พี่ จัดการแล้วนะ พวกมันสองคนพูดแล้วว่าเป็นเซี่ยอิ่งที่สั่งพวกมัน”หลี่ชิงเฟิงหัวเราะเยาะ “ยังต้องให้พวกมันสองคนพูดอีกเหรอ”กล่าวจบเขาก็ก้มมองระเบิดสามลูกในมือแล้วเกิดความคิดดี ๆ ขึ้นมาเขาถามเย่เซียวทันที “แถวนี้มีกิจการของตระกูลเย่ตั้งอยู่รึเปล่า?”เย่เซียวตกใจกับคำถามนี้มากคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ห่างออกไปห้ากิโลเมตรมีอาคารสำนักงานที่ตระกูลเย่ยังสร้างไม่เสร็จ”หลี่ชิงเฟิงหัวเราะเบา ๆ “เอาล่ะ ฉันรู้แล้วว่าระเบิดสามลูกนี้จะเอาไปใช้ที่ไหนดี คนเขากว่าจะหามาได้ไม่ง่ายเลย ไม่ฟังเสียงมันสักหน่อยจะได้ไง”เย่เซียวเข้าใจทันที เขาหัวเราะก๊ากออกมาแล้วพูดว่า “ผมจะไปตอนนี้เลย!”ไม่นานหลังจากที่เย่เซียวจากไป เซี่ยเซียนอินก็เดินออกมา เมื่อเห็นหลี่ชิงเฟิงยืนงง ๆ อยู่ข้างนอก เธอก็ถามว่า “คุณกำลังทำอะไร? ทุกคนมาพร้อมกันที่นี่หมดแล้ว คุณเป็นผู้จัดการแผนกของโครงการ อีกเดี๋ยวย
Last Updated : 2024-02-01จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 242
นี่ทำให้คนรู้สึกแปลกมากแต่เซี่ยอิ่งไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ ยังไงซะไม่กี่นาทีต่อจากนี้ สถานที่แห่งนี้ก็จะกลายเป็นเถ้าถ่าน! ถึงตอนนั้นไม่ว่าเขาจะต่อสู้เก่งแค่ไหน ก็ยากที่จะหลบหนีพ้น!“หลี่ชิงเฟิง ฉันนับถือนายมากจริง ๆ นะ ในเวลาแบบนี้ ต่อหน้าสถานการณ์อันตรายก็ยังรักษาความสงบเอาไว้ได้ ไม่รู้จริง ๆ ว่ากำลังแสร้งทำเป็นสงบหรือว่าโง่จริง ๆ” เซี่ยอิ่งยิ้มเยาะหลี่ชิงเฟิงหัวเราะเหอะ ๆ “เอาจริง ๆ โลงศพและพวงหรีดพวกนี้เธอซื้อมาได้ถูกต้องจริง ๆ แต่พวกเราไม่ได้ใช้มันหรอก”เซี่ยอิ่งยิ้ม “ทำไมเหรอ? หรือว่าเป็นฝ่ายพวกฉันที่ต้องใช้มัน?”“เป็นไปได้ ดังนั้นพวกเธอเอามันกลับไปจะดีกว่า” หลี่ชิงเฟิงยิ้มเซี่ยอิ่งหัวเราะอย่างเหยียดหยาม เธอคิดว่าหลี่ชิงเฟิงเป็นคนบ้าจริง ๆ ย่อมไม่สนใจคำพูดของเขาโดยธรรมชาติแล้วขึ้นรถบรรทุกไปจากที่นี่จู่ ๆ เซี่ยหมิงจื้อก็พุ่งเข้ามา ผลักหลี่ชิงเฟิงและพูดด้วยความโกรธว่า “แกมัวยืนบื้ออะไรอยู่! ยังไม่รีบขนของพวกนี้ออกไปอีก!”“ไอ้ขยะไร้ประโยชน์! คนเขามาเหยียบหัวถึงหน้าประตูบ้านแล้วแต่แกกลับไม่กล้าสู้ด้วยซ้ำ!”เซี่ยหมิงจื้อรู้สึกอัดอั้นตันใจมาก เขาหาที่ระบายไม่ได้จึงเอามันไปลงท
Last Updated : 2024-02-01จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 243
ตอนนี้เซี่ยอิ่งไม่อาจถือโทรศัพท์ไว้ในมือของเธอได้อีกต่อไป ทำไมตัวเองกดปุ่มแล้วกลับเป็นย่านธุรกิจของตระกูลเย่ที่เกิดเรื่องขึ้น?เป็นไปได้ไหมว่าระเบิดถูกสับเปลี่ยน?เธอไม่กล้าคิดไปในทางนี้เลย ดังนั้นจึงทำได้เพียงขอให้คนขับรถไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ตลอดทางเธอสวดภาวนาในใจ ภาวนาไห้ทุกอย่างนี้เป็นเพียงอุบัติเหตุ ไม่ใช่การระเบิดและไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ...แต่ยิ่งกังวลเกี่ยวกับมันมากเท่าไร มันก็จะยิ่งเป็นจริงมากขึ้นเท่านั้นเมื่อเซี่ยอิ่งขับรถไปถึงที่นั่น เธอก็พบว่าอาคารสำนักงานในย่านธุรกิจที่ยังสร้างไม่เสร็จถล่มพังครืนลงมา!ในรัศมีห้าร้อยเมตร ทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่น! ภายในอากาศ กลิ่นดินปืนฉุนกึกลอยตลบอบอวลไปทั่ว!หลายคนบนท้องถนนกรีดร้องและวิ่งหนีกระจายไปทุกทิศทุกทาง เมื่อเซี่ยอิ่งลงมาจากรถและเห็นฉากทั้งหมดนี้ มันก็ราวกับเป็นวันสิ้นโลก!ในหัวของเซี่ยอิ่งมีแต่เสียงดังหึ่ง ๆ เธออดไม่ได้ทรุดตัวลงก้นจ้ำเบ้ากับพื้น...ไม่ต้องคิดให้มากความ กลิ่นดินปืนในอากาศได้บอกทุกอย่างแล้ว!เธอไม่รู้ว่าตัวเองตกตะลึงไปนานแค่ไหน ก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างสั่นเทา โทรไปที่เบอร์ของเย่เจี้ยนเหอ“คุณ
Last Updated : 2024-02-02จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 244
เย่เจี้ยนเหอคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วชี้ไปที่หน้าของเซี่ยอิ่ง “ฉันจะไปจัดการทางฝั่งสื่อ ตอนนี้เธอรีบไปเตรียมสถานที่ก่อสร้างให้พร้อม! ตรวจสอบผู้เสียชีวิตและผู้บาดเจ็บทั้งหมด ที่ต้องให้เงินก็ให้พวกมันไป ที่ต้องสร้างใหม่ก็สร้างใหม่ซะ!”“ใช้ความเร็วที่เร็วที่สุด! สร้างอาคารสำนักงานขึ้นมา เรื่องนี้ฉันจะส่งต่อให้กับบริษัทอสังหาฯ เซี่ยกรุ๊ป ของพวกเธอ! ถ้ายังทำได้ไม่ดีอีก อย่ามาโทษว่าฉันไม่ไว้หน้าใครก็แล้วกัน!”คำพูดของเขา เซี่ยอิ่งจะกล้าไม่ฟังได้ยังไง เธอรีบพยักหน้าและวิ่งออกไปทันทีระหว่างทางกลับบ้าน เซี่ยอิ่งถูใบหน้าที่ชาหนึบของเธอ ความโกรธลุกโชนขึ้นมาในใจ! มือจับพวงมาลัยไว้แน่น!“นังสารเลว! แพศยาเอ๊ย! ฉันกับพวกแกไม่จบง่าย ๆ แบบนี้แน่!”แม้ว่าตอนนี้เซี่ยอิ่งจะแค้นจนอยากจะฆ่าหลี่ชิงเฟิงและคนอื่น ๆ ให้ตาย แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการสร้างอาคารสำนักงานขึ้นมาใหม่คำพูดของเย่เจี้ยนเหอไม่ได้ล้อเล่น หากพวกเขายังทำเรื่องนี้ไม่สำเร็จอีก ฝั่งนั้นจะถอนทุนออกจากบริษัทอสังหาฯ เซี่ยกรุ๊ปแน่นอน และบริษัทของพวกเธอก็จะกลายเป็นเพียงบริษัทที่มีแต่เปลือกคืนนั้นเซี่ยอิ่งตรงดิ่งไปที่สถานที่ก่อสร้าง เห็นความวุ
Last Updated : 2024-02-02จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 245
เซี่ยอิ่งครั้งนี้ได้ระบายความโกรธของเธอแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะตรงนั้นมีคนอยู่มากเกินไป เธอต้องทรมานนังแพศยานั่นมากกว่านี้แน่!หลังจากกลับมาที่รถ เซี่ยอิ่งก็ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก ในเวลานี้เองโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น“คุณเซี่ย เราพร้อมที่จะไปเอาเหล็กแล้วนะครับ ใบสั่งซื้อลงมาแล้ว”“ได้ ครั้งนี้จะให้เกิดข้อผิดพลาดไม่ได้เด็ดขาด ฉันจะไปด้วยตัวเอง”หลังจากวางสายโทรศัพท์ เซี่ยอิ่งก็เหยียบคันเร่งและขับตรงไปยังโรงงานวัสดุก่อสร้าง...ยี่สิบนาทีต่อมา หน้าประตูโรงงานวัสดุก่อสร้างหงซิงรถทุกคันของบริษัทอสังหาฯ เซี่ยกรุ๊ป มาจอดรออยู่ที่หน้าประตู เมื่อเซี่ยอิ่งมาถึง เธอก็เห็นคนขับรถหลายคนกำลังเจรจากับพนักงานโรงงานที่หน้าประตูเซี่ยอิ่งขมวดคิ้วแน่น จอดรถไว้ข้างทางแล้วรีบก้าวขึ้นไปเมื่อเธอเข้ามาใกล้ เซี่ยอิ่งก็พบว่ากลุ่มคนส่งเสียงดังมาก ราวกับว่ากำลังมีข้อพิพาทบางอย่าง“เกิดอะไรขึ้น? ทะเลาะเรื่องอะไรกัน?”เซี่ยอิ่งตะโกนเสียงดังลั่น คนขับรถของบริษัทอสังหาฯ เซี่ย กรุ๊ป ก็หันหน้าของพวกเขากลับมา เมื่อพวกเขาเห็นเซี่ยอิ่งมาถึงแล้ว พวกเขาทั้งหมดก็เข้ามาล้อมหน้าล้อมหลังเธอคนขับรถที่เป็นเหมือนผู้นำกลุ่มพู
Last Updated : 2024-02-02จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 246
เมื่อผู้อำนวยการโรงงานได้ยินแบบนี้ เขาก็ยิ้มอย่างขออภัย “ขอโทษด้วยจริง ๆ ครับบอส เหล็กของเราถูกซื้อไปหมดแล้ว ตอนนี้ไม่มีเหลืออยู่ในสต๊อกแล้ว...”หัวใจของเซี่ยอิ่งกระตุกไปวูบหนึ่ง!ไม่มั้ง?“คุณอย่าบอกฉันนะว่ามันถูกเทียนชื่อกรุ๊ปซื้อไป” เซี่ยอิ่งถามพร้อมกับเบิกตากว้างผู้อำนวยการโรงงานพยักหน้า “ใช่แล้วครับ ยิ่งไปกว่านั้นอีกฝ่ายยังให้ราคาดีมากด้วย”“สารเลว! แพศยา!”เซี่ยอิ่งจู่ ๆ ก็บ้าคลั่ง เธอเตะรถสองครั้ง ทำเอาผู้อำนวยการโรงงานสะดุ้งเฮือก “คุณ...คุณเป็นอะไรไป? โอเคไหมครับ?”เซี่ยอิ่งเมินเขา หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาแล้วต่อสาย ตะโกนใส่โทรศัพท์ไปว่า “รีบหาให้ฉันเดี๋ยวนี้เลย! ยังมีบริษัทวัสดุก่อสร้างแห่งไหนอีกบ้าง!”ผลลัพธ์คือลูกน้องพูดด้วยเสียงสั่นว่า “บอสครับ พวกเราค้นหาหมดแล้ว...เหล็กทั้งหมดในเมืองเซี่ยชวน ถูก...ถูกเทียนชื่อกรุ๊ปซื้อไปทั้งหมดแล้ว สินค้าขาดตลาดแล้วครับ...”เซี่ยอิ่งตกใจมากจนเกือบจะเขวี้ยงโทรศัพท์มือถือของเธอลงพื้น...เหงื่อเย็นผุดขึ้นบนหน้าผากในชั่วพริบตา...เธอกลับไปที่รถด้วยความสิ้นหวัง ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่นั่นนานแค่ไหน จนกระทั่งเย่เจี้ยนเหอโทรเข้ามา เธอถึงถูกดึ
Last Updated : 2024-02-02
Latest chapter
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 286
"พ่อไม่ไปนะ!" จู่ ๆ เซี่ยเทาก็แผดเสียงร้องพลางกระโดดข้ามโซฟาแล้ววิ่งไปที่ประตูหลัง! เจ้าหน้าที่ตำรวจสองนายตอบสนองว่องไว! เพียงก้าวเดียวก็ประชิดตัวพลางจับเขากดลงกับพื้นแล้วบังคับสวมกุญแจมือ สิบนาทีต่อมา ภายในห้องสอบสวน เสี่ยวอิ๋งนั่งหน้าเครียดอยู่ตรงนั้นพร้อมด้วยความคิดมากมาย ตำรวจที่อยู่ฝั่งตรงข้ามดูวิดีโอแล้วถามว่า "เท่าที่พวกเราทราบมา คนที่อยู่ในวิดีโอคือเซี่ยเทาพ่อของคุณ ตอนนี้เขาอยู่ห้องข้าง ๆ คุณจะอธิบายสิ่งที่เขาพูดว่ายังไงล่ะ?" เสี่ยวอิ๋งสูดลมหายใจลึก ๆ พลางผุดรอยยิ้มขึ้นบนใบหน้า "ฉันไม่รู้หรอกค่ะ ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไร ทำไมคุณถึงไม่ถามเขาเองล่ะคะ?" "แน่นอนว่าพวกเราย่อมต้องถามเขาอยู่แล้ว แต่คุณเป็นลูกสาวของเขา คุณจะไม่รู้เรื่องนี้เลยเชียวเหรอ?" เซี่ยอิ่งลูบคางพลางครุ่นคิดอย่างรอบคอบแล้วจู่ ๆ ก็พูดขึ้นมาว่า "จริงด้วยสิ! ดูเหมือนเขาจะเคยบอกว่าทำความผิดร้ายแรงบางอย่างแล้วอยากจะหนีไป! ฉันถามเขาว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ แต่เขาก็ไม่ยอมบอกอะไรเลยแถมยังบอกว่ายิ่งฉันรู้ให้น้อยเท่าไรก็ยิ่งดี! วันหน้าให้ฉันดูแลตัวเองให้ดี ๆ..." "พูดต่อไปสิ" "จากนั้น
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 285
"จะวิธีอะไร ฉันก็อยากลองดูทั้งนั้น!" เสี่ยวอิ๋งเอ่ยโดยไม่ลังเล "ขอเพียงคุณช่วยให้ฉันไม่ต้องติดคุก! วิธีไหนฉันก็อยากจะลองดู!" เย่เจี้ยนเหอเงยหน้ามองเธอแล้วพูดเสียงเย็นชาว่า "โยนความผิดเรื่องทั้งหมดนี้ให้พ่อของเธอแบกรับไว้!" เมื่อเสี่ยวอิ๋งได้ยินเช่นนี้ ศีรษะของเธอก็ส่งเสียงอื้ออึง! ตอนแรกสังเวยคุณย่าไปแล้ว ตอนนี้ถึงทีพ่อของเธอแล้วงั้นเหรอ? เย่เจี้ยนเหอจ้องมองเธอ "ไม่มีเวลาคิดแล้ว จะตกลงหรือจะติดคุก!" "ฉันตกลง! ฉันตกลงค่ะ! ขอเพียงคุณช่วยให้ฉันไม่ต้องติดคุก คุณอยากให้ฉันทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น!" เสี่ยว อิ๋งผงกศีรษะซ้ำไปซ้ำมา เย่เจี้ยนเหอจึงพยักหน้าแล้วพูดว่า "เดี๋ยวฉันจะเรียกทนายเข้ามา พวกเขาจะบอกเธอว่าต้องพูดหรือทำอะไร จากนั้นเธอก็แค่รอให้ตำรวจเรียกตัว" เสี่ยวอิ๋งผงกศีรษะ "ฉะ...ฉันเข้าใจแล้วค่ะ" พอกลับมาถึงบ้าน เสี่ยวอิ๋งก็เจอพ่อของเธอ เมื่อทั้งสองคนสบตากัน ดวงตาของเสี่ยวอิ๋งก็ฉายแววน่าหวาดกลัว เซี่ยเทาก็รู้ได้โดยไม่ต้องคิดเลย ลูกสาวของเขารู้เรื่องแล้ว "เสี่ยวอิ๋ง พ่อทำอาหารให้ลูกกินด้วยนะ ดูสิ..." "กินบ้าอะไรเล่า!" เสี่ยวอิ๋งพลันควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ขึ้นมาทันที! เธอร
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 284
ในสถานการณ์เช่นนี้ ขืนเสี่ยวอิ๋งมัวแต่เข้าไปพัวพันคงได้จบเห่กันพอดี การเก็บเธอไว้น่าจะยังพอมีประโยชน์อยู่บ้าง เสี่ยวอิ๋งเองก็เป็นคนฉลาดจึงผงกศีรษะแล้ววิ่งออกทางประตูหลัง... เย่เซียวคิดจะเข้าไปขวาง แต่กลับถูกหลี่ชิงเฟิงห้ามเอาไว้ "ไม่ต้องไล่ตามหรอก วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของหวังเจิ้น อย่าทำอะไรน่าเกลียดเกินไปเท่านี้ก็พอแล้ว" เย่เซียวพยักหน้าแล้วยืนอยู่ข้างหลังโดยไม่พูดอะไรสักคำ ในตอนนี้เอง ปี้ไห่เทาก็เดินยิ้มเข้ามา "เหล่าหวัง วันนี้ฉันต้องขอโทษด้วยจริง ๆ นะ! ทั้ง ๆ ที่เป็นงานเลี้ยงวันเกิดดี ๆ ที่นายควรจะมีความสุขแท้ ๆ แต่กลับลงเอยแบบนี้เสียได้..." หวังเจิ้นถอนหายใจ "ช่างเถอะ" "เหล่าหวัง ตระกูลเย่ก็เป็นหนึ่งในสมาชิกหอการค้าเทียนเหมินของพวกเรา เย่เจี้ยนเหอดันพานังคนชั้นต่ำแบบนั้นมาเสียได้ กลับไปเมื่อไหร่ฉันย่อมต้องตำหนิเขาแน่! ฉันจะทำให้เขาจำให้ขึ้นใจเชียวล่ะ! เมื่อพวกเรากลับถึงเมืองหลวงเมื่อไหร่ ไห่เทาย่อมต้องมาขอขมาของแน่นอน" หวังเจิ้นโบกมือ "คุณเกรงใจเกินไปแล้ว ช่างมันเถอะ ผมไม่ถือสาหรอก" ปี้ไห่เทาพยักหน้าพลางขยิบตาให้เย่เจี้ยนเหอ จากนั้นพวกเขาสองคนก็ก้าวเดินจากไป ขณ
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 283
เสี่ยวอิ๋งโมโหจนคิดอะไรไม่ออกแล้ว เธอชี้นิ้วใส่หลี่ชิงเฟิงแล้วด่ากราดว่า "แกคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน! คู่ควรที่จะมอบของขวัญให้ฉันแล้วงั้นเหรอ?" "หุบปากไปซะ พ่อตาของแกโดนซ้อมขนาดนั้น เขยอย่างแกไม่กล้าแม้แต่จะผายลมเสียด้วยซ้ำไป! แกยังกล้ามาก่อเรื่องที่นี่อีกงั้นรึ?" "ถ้าฉันเป็นแกล่ะก็ คงได้โหม่งเสาโทรศัพท์ตายไปแล้ว!" "ไร้ยางอายสิ้นดี!" เมื่อเห็นเสี่ยวอิ๋งหน้าแดงก่ำและลำคอแข็ง หลี่ชิงเฟิงกลับยิ่งขบขันพลางกล่าวว่า "ฉันคิดว่าเธอต่างหาก มั้งที่น่าจะเป็นฝ่ายโหม่งเสาโทรศัพท์?" ทันทีที่เขาพูดจบ หน้าจอขนาดยักษ์ข้างหลังล็อบบี้ก็พลันสว่างขึ้น! หลังจากนั้นไม่กี่วินาที แสงก็สลัวลงแล้ววิดีโอก็เริ่มฉายบนหน้าจอขนาดยักษ์ เมื่อเสี่ยวอิ๋งหันหน้าไป สิ่งแรกที่เธอเห็นก็คือเซี่ยเทาที่กำลังนอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียง โดยมีสาวสวยอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธออยู่ข้างกาย! หึ่ง! เสี่ยวอิ๋งศีรษะจวนจะระเบิดอยู่แล้ว! เธอได้แต่ยืนนิ่งงันอยู่ตรงนั้น! มันเป็นวิดีโอที่ก่อนหน้านี้หลี่ชิงเฟิงถ่ายเอาไว้นั่นเอง! เมื่อเห็นเสี่ยวอิ๋งนิ่งงันไป หลี่ชิงเฟิงก็นิ้มแล้วพูดเสียงดังขึ้นมาว่า "ทุกท่าน ผู้ชายที่อยู่ในวิดี
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 282
เงินหลายล้านบาทไม่ได้จ่ายไปโดยไร้ประโยชน์แล้ว! ศาสตราจารย์เฒ่าโดนเขาหลอกเข้าแล้วจริง ๆ! เสี่ยวอิ๋งเองก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ทันใดนั้นก็ยิ้มพลางชี้นิ้วมาที่หลี่ชิงเฟิง "ตอนนี้แกจะว่ายังไงเล่า? เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าแจกันของแกมันเป็นของปลอม!" "น่าตลกชะมัดเลย! ฉันเสนอทางออกให้ แต่แกกลับยืนกรานที่จะขุดหลุมฝังตัวเองให้ได้! ไม่มีใครห้ามแกได้เลย!" เมื่อหลี่ชิงเฟิงได้ยินเช่นนี้ก็ยิ้มจาง ๆ แล้วหันมามองศาสตราจารย์หลี่พลางพูดว่า "ศาสตราจารย์หลี่ ช่วยดูขอองผมอีกสักครั้งเถอะครับ" คาดไม่ถึงว่าศาสตราจารย์หลี่จะส่ายหน้าแล้วยิ้มพลางกล่าวว่า "ไม่ต้องดูหรอก" เซี่ยอิ่งหัวเราะพลางกล่าวว่า "แจกันใบนั้นของแกมันปลอมชัดเจนเกินไป! ศาสตราจารย์หลี่ไม่มองให้เสียสายตาหรอก!" ในยามนี้เอง ศาสตราจารย์หลี่ก็เหลือบมองเธอแล้วสายหน้า "สาวน้อย ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นสักหน่อย ฉันยังพูดไม่ทันจบเลย ถึงแม้ว่าแจกันใบนี้จะฝีมือยอดเยี่ยมจนเกือบจะสมบูรณ์แบบ แต่มันเป็นของปลอมจริง ๆ" "ส่วนแจกันของคุณหลี่ ทันทีที่เข้ามาผมก็เห็นแล้วล่ะ มันเป็นของจริง ดังนั้นผมจึงไม่ต้องตรวจดูเลย" หลังจากศาสตราจารย์หลี่พูดจบ ทั้งห้องก็เ
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 281
ไม่มีใครคาดคิดว่าหลี่ชิงเฟิงจะมีท่าทีแข็งกร้าวเช่นนั้น! ปี้ไห่เทาที่คอยสังเกตการณ์อยู่ข้าง ๆ แอบรู้สึกว่าชักไม่ได้การเสียแล้ว หลี่ชิงเฟิงคนนี้ดูไม่เหมือนเขยไร้ประโยชน์อย่างที่ข่าวร่ำลือกันเอาไว้เลยสักนิด การที่ยังสามารถสงบนิ่งได้ในภาวะคับขันเช่นนั้น มิหนำซ้ำยังพูดจาเสียคล่องปากและท่าทีเจ้าแผนการของอีกฝ่าย เขาไม่เชื่อหรอกว่าคนแบบนี้จะเป็นเขยไร้ประโยชน์ไปได้ สิ่งที่น่าสงสัยมากที่สุดคือ ต่อให้อีกฝ่ายจะก่อเรื่องเช่นนั้น แต่หวังเจิ้นที่อยู่ข้าง ๆ กลับไม่มีวี่แววที่จะโมโหเลยสักนิด พวกเขาต่างอาศัยอยู่ในเมืองหลวง เขาเองก็รู้นิสัยของหวังเจิ้น อีกฝ่ายไม่ใช่ตาเฒ่าที่นิสัยดิบดีอะไรเลย พอปี้ไห่เทานึกได้เช่นนี้ เขาก็ทอดสายตามองเย่เจี้ยนเหออีกครั้ง เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายสายตาหลุกหลิกอยู่บ้าง เขาก็พอจะเข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว ดูเหมือนว่าแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวนใบนี้จะมีบางอย่างผิดปกติจริง ๆ เสียด้วย ตอนนี้เย่เซียวยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมเจตนาสังหารอันแรงกล้า! เย่เจี้ยนเหอกับเสี่ยวอิ๋งหวาดกลัวจนไม่กล้าขยับตัวไปชั่วขณะ ไม่นานปี้ไห่เทาก็ลุกขึ้นแล้วมองหลี่ชิงเฟิงด้วยสายตาเย็นชา "ทำแบบนี้
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 280
"ฉุดเศรษฐกิจให้ดิ่งลงเหวงั้นรึ? ถ้าทุกคนทำตัวเป็นไอ้เศษสวะชอบหลอกกินข้าวนิ่มอย่างแก ประเทศชาติก็คงจะพินาศไปตั้งนานแล้ว!" "ช่างน่าหัวเราะสิ้นดี! แกมันก็แค่มดปลวกตัวหนึ่งแท้ ๆ กล้าดียังไงถึงได้มาหัวเราะเยาะใส่พวกเรา?" ในตอนนี้เอง จู่ ๆ หวังเจิ้นที่เอาแต่เงียบมาจนถึงตอนนี้ก็ตบโต๊ะ! ทุกคนพลันหุบปากฉับ! หวังเจิ้นแววตามืดมน เขาเหลือบมองทุกคนแล้วเอ่ยน้ำเสียงเย็นชาว่า "พวกคุณหมายความว่ายังไงกัน? คิดจะก่อจลาจลในงานเลี้ยงวันเกิดของผมรึไง? พวกคุณไม่เห็นแก่หน้าผมเลย! คิดจะทำอะไรกันแน่!" เมื่อหวังเจิ้นโกรธขึ้นมา แม้แต่ปี้ไห่เทาก็ยังไม่กล้าล่วงเกิน นับประสาอะไรกับพวกเขากันเล่า "เหล่าหวัง ได้โปรดใจเย็นลงก่อนเถอะ เอาแบบนี้เป็นยังไง เพื่อจะได้รู้ว่าแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวนใบไหนเป็นของจริงใบไหนเป็นของปลอม คุณก็แค่เชิญผู้เชี่ยวชาญให้มาประเมินก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ?" "คุณเองคร่ำหวอดอยู่ในแวดวงของเก่ามานานหลายปี เช่นนั้นก็น่าจะรู้จักผู้เชี่ยวชาญในวงการนี้เยอะอยู่บ้างใช่ไหมล่ะ?" หวังเจิ้นถอนหายใจพลางพยักหน้าแล้วพูดว่า "ก็ได้! ในเมื่อพวกคุณอยากเถียงกันดีนัก งั้นก็มาทำให้เรื่องนี้กระจ่างกันไปเลย
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 279
หลังจากหลี่ชิงเฟิงพูดจบ ทุกคนก็ตะลึงงันไปชั่วขณะแล้วหัวเราะลั่น! เสี่ยวอิ๋งกับเย่เจี้ยนเหอหัวเราะอย่างเป็นบ้าเป็นหลัง จากนั้นพวกเขาก็ชี้นิ้วใส่หลี่ชิงเฟิงแล้วพูดว่า "แกมันขี้โม้จนไม่เลือกเวลาจริง ๆ พับผ่าสิ! ลำพังแค่คุยโวโอ้อวดต่อหน้าพ่อตาโง่ ๆ ของแกไม่พอ แต่ยังจะมาคุยโวโอ้อวดต่อหน้าพวกเราอีกงั้นเหรอ?" ปี้ไห่เทาที่อยู่อีกด้านเองก็มีสีหน้าที่เต็มไปด้วยแววดูถูกดูแคลน "ลำพังแค่พวกเราคนใดคนหนึ่งก็ผ่านโลกมามากกว่าแกถึงสิบชาติภพรวมกันเสียอีก แกกล้าพูดแบบนั้นออกมาได้ คิดว่าพวกเราโง่หรือไงกัน?" "ผ่านโลกมามาก? คุณคิดว่าตัวเองผ่านโลกมามากแล้วงั้นรึ?" หลี่ชิงเฟิงยิ้มเหยียดหยันพลางเอ่ยเสียงทุ้มลึก "วันนี้ผมจะช่วยเปิดโลกทัศน์ของคุณเองก็แล้วกัน เย่เซียว เอาของขวัญของพวกเราออกมา" เย่เซียวผงกศีรษะ จากนั้นเขาก็หยิบแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวนออกมาจากกล่องแล้ววางลงต่อหน้าทุกคน ทันทีที่พวกเขาเห็นแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวน ทุกคนก็ถูกแจกันใบนั้นดึงดูดความสนใจเข้าแล้วจริง ๆ เย่เจี้ยนเหอหน้าถอดสีแล้วตรวจสอบแจกันลายครามสมัยราชวงศ์หยวนโดยละเอียดถี่ถ้วนแล้วให้รู้สึกสับสน ฝีมือช่างวิจิตรประณีตนัก!
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง บทที่ 278
เย่เจี้ยนเหอยิ้มเหยียดหยัน "แกคิดจะแข่งกับฉันงั้นรึ? ก็ได้ ฉันจะเอาออกมาให้แกได้เปิดหูเปิดตาก็แล้วกัน ฉันขอพนันเลยว่าชั่วชีวิตแกน่าจะได้เห็นเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละ" หลังจากเย่เจี้ยนเหอพูดจบก็ดีดนิ้ว จากนั้นผู้ช่วยคนงามที่อยู่ข้างหลังก็รีบเดินเข้ามา ของขวัญของอีกฝ่ายเองก็อยู่ในกล่อง มิหนำซ้ำยังมีขนาดพอ ๆ กับของเขาอีกต่างหาก เย่เจี้ยนเหอยิ้มอวดดีแล้วพูดว่า "มหาเศรษฐีหวัง ผมได้ยินมาว่าคุณชอบสะสมของเก่ามากทีเดียว ดังนั้นผมจึงสั่งให้เพื่อนที่อยู่ต่างประเทศประมูลของสิ่งนี้มาให้คุณเป็นพิเศษ เชิญดูเอาเองเถอะครับ!" หลังจากพูดจบ ผู้ช่วยสาวก็เปิดกล่องแล้วสายตาของทุกคนก็ทอดมองมาที่มือของผู้ช่วยสาว! แจกันลายครามใบหนึ่งค่อย ๆ เผยรูปลักษณ์ที่แท้จริงออกมา! เมื่อหลี่ชิงเฟิงเห็นแจกันใบนี้ก็ถึงกับตะลึงงัน... ช่างเหมือนกับแจกันลายครามที่เขาซื้อมาไม่มีผิดเพี้ยนเลย! เขาเหลือบมองเย่เซียวที่อยู่ข้างหลังโดยไม่รู้ตัว จากนั้นเย่เซียวก็เอ่ยกระซิบข้างหูว่า "เป็นของปลอมแน่ ๆ ครับ" ในยามนี้เอง เย่เจี้ยนเหอก็หยิบแจกันขึ้นมาแล้วเดินมาอยู่ตรงหน้าทุกคนแล้วพูดเสียงดังว่า "แจกันลายครามสมัยราชวงศ์ห
