งานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่

จางจื่อเหยียนที่ตอนนี้หน้าท้องเริ่มขยายแล้วนางตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนพอดี พรุ่งนี้เป็นวันแต่งงานไทเฮาทรงพระกรุณาเป็นเถ้าแก่ฝ่ายเจ้าสาว จางเย่วเล่อที่ตอนนี้ตั้งครรภ์ได้สองเดือนกว่าก็นั่งคุยกับนาง เหวินเปียวนอนเป็นไก่ป่วยแพ้ท้องแทนเมียอยู่ที่บ้าน

เดิมทีเขาหัวเราะท่านอ๋องที่แพ้ท้องแทนพระชายา จนกระทั่งเขาเป็นเอง วันๆร้องกินแต่ขนมงา ขนมโก๋จนเหวินฮูหยินปวดหัวกับบุตรชายคนเล็ก ฮ่องเต้พระราชทานจวนให้สองพี่น้องเป็นรางวัล พวกเขาติดตามน้องชายมานานหลายปี ออกรบหลายครั้งกระทั่งล่าสุดไปตามหายาถอนพิษให้เขานานนับปี

เหวินชางได้เป็นเจ้ากรมกลาโหมต่อจากบิดา ส่วนเหวินเปียวเป็นหัวหน้าองครักษ์วังหลวง ทางด้านเว่ยเซียวหยางที่ต้องห่างเมียเจ็ดวันก็กระสับกระส่าย เคยนอนกอดทุกคืนแต่เพราะประเพณีนางต้องห่างจากเขา เหวินชางเข้าเขตเมืองหลวงแล้ว พรุ่งนี้ค่ำๆน่าจะถึง เว่ยเซียวหยางมาหาเหวินเปียวที่นอนหมดแรงเพราะแพ้ท้องที่จวนเหวิน

"เหวินเปียวข้าอยากไปหาเมีย"

"ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ ต้องทรงอดทนหน่อย"

"หากวันแต่งเจ้าต้องห่างเย่วเล่ออย่างนี้เช่นกันเจ้าทนไหวไหม"

"เอ่อ..ไม่น่าจะไหวนะพ่ะย่ะค่ะ"

"ดูต้นทางให้หน่อย หากคนของเสด็จแม่มาก็ส่งสัญญา