บทที่ 40 เซ่นไหว้ยมทูตดำ / เดินทางกลับบ้านก่อนที่จะออกจากคฤหาสน์ของตระกูลหลง หลงอี้ถังได้นัดหมายที่จะจัดการเรื่องเรือนสี่ประสานและอาคารที่ทางตระกูลหลงได้มอบให้ท่านหมอหยางโดยพวกเขานั้นหมายกันอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ที่จะไปดูและหลงอี้ถังจะทำการเอาชื่อของหยางซีซีเข้าเป็นเจ้าบ้านและจัดการเอกสารให้เรียบร้อ
ขณะเดียวกัน ในปรโลกยมทูตดำที่ถูกระบุชื่อให้ได้รับของเซ่นไหว้ กำลังปฏิบัติหน้าที่อยู่อย่างเคร่งครัดเขารู้สึกได้ถึงการเชื้อเชิญที่มาจากโลกมนุษย์ เขายิ้มขึ้นเล็กน้อยที่มุมปาก "ฮองเฮาได้ทำตามคำสัญญาของนางแล้ว" ยมทูตดำพึมพำกับตัวเอง พร้อมกับรับรู้ถึงการเซ่นไหว้ที่กำลังเกิดขึ้นยมทูตรู้สึกถึงพลังและเจตน
"เสื้อที่หรูอี้ออกแบบมานี่ดีจริงๆ ฉันจะตัดให้ทุกคนในครอบครัวใส่ทันทีที่ถึงบ้าน" เธอพูดด้วยความกระตือรือร้นหานหรูอี้ยิ้มรับคำชมด้วยความภาคภูมิใจ "ดีใจที่พี่สะใภ้ใหญ่ชอบค่ะ เดี๋ยวถึงบ้านแล้วฉันจะช่วยพี่ตัดเย็บให้เร็วที่สุด จะได้มีเสื้ออุ่นๆ ใส่กันทุกคน" ลมหนาวและหิมะที่โปรยปรายทำให้ทุกคนต่างรู้สึกอบ
บทที่ 41 …หยางเฟยหลง คุณคือใคร???หยางซีซีรีบเร่งเข้ามาในบ้านอย่างรวดเร็ว สายตาของเธอหันไปที่หยางเฟยหลงผู้เป็นสามี ซึ่งนอนอยู่บนเตียงไม้เล็ก ๆ ในห้องกลางของบ้าน เขาถูกนำกลับมาจากโรงพยาบาลด้วยอาการบาดเจ็บหนัก แขนและขาถูกพันไว้ด้วยแผ่นไม้และผ้าพันแผลที่แน่นหนา ใบหน้าของเขาซีดเผือดและเต็มไปด้วยร่องรอยค
"รอให้คุณฟื้นก่อนแล้วฉันจะถามเอง ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่า คุณคือใครกันแน่..หยางเฟยหลง!.." หยางซีซีเอ่ยเบาๆ กับตัวเองหยางเฟยหลงรู้สึกตัวขึ้นในร่างที่ไม่คุ้นเคย ความรู้สึกแรกที่กระทบจิตใจของเขาคือความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ความเจ็บปวดนี้มาจากบาดแผลหลายแห่งทั่วร่างกาย บาดแผลที่ได้รับจากการช่วยเหลือเพ
บทที่ 42 เพื่อนบ้าน / ซื้อบ้านหยางซีซีรู้สึกโล่งใจที่มีการวางแผนและความร่วมมือจากทุกคนในครอบครัว เพื่อให้ทุกคนสามารถใช้ชีวิตได้อย่างสะดวกสบายมากขึ้นในช่วงเวลาที่รอการสร้างบ้านใหม่ส่วนหยางเฟยหลงนั้น..ก็รอให้เขาฟื้นก่อนค่อยว่ากัน…“คุณพ่อ พี่ใหญ่ พี่รองคะระหว่างนี้ฉันขอให้ช่วยกันต่อห้องออกมาด้านข้างอ
ณ บ้านตระกูลหยางเมื่อเพื่อนบ้านรู้ว่าบ้านตระกูลหยางกำลังจะต่อเติมห้องพักฟื้นสำหรับหยางเฟยหลง พวกเขาต่างก็กลับไปหยิบเครื่องมือและอุปกรณ์ที่จำเป็นจากบ้านของตนและพากันกลับมาช่วยเหลือทันที ความสามัคคีและน้ำใจของชาวบ้านแสดงออกมาอย่างชัดเจน ทุกคนทำงานร่วมกันอย่างขยันขันแข็ง ทั้งตอกตะปู ตั้งโครงไม้ และตัด
พ่อหยางได้คุยกับหยางซีซีมาก่อนแล้ว และเห็นพ้องกันว่าการเตรียมตัวสร้างบ้านใหม่เป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำโดยเร็ว จึงตัดสินใจบอกแผนนี้กับหัวหน้าหมู่บ้านแต่เนิ่นๆหัวหน้าหมู่บ้านยิ้มและพยักหน้า“ได้!! ได้ ไม่มีปัญหา ช่วงนี้ชาวบ้านก็ไม่มีอะไรทำ หากว่ามีงานมีเงินเข้ามาสักหน่อยก็จะดี” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่
ท่านยมทูตที่ยืนมองทั้งสองคนพูดคุยกันเงียบๆ ค่อยๆ ก้าวเข้ามา พร้อมกล่าวขึ้นด้วยเสียงที่หนักแน่นและทรงพลัง "เจียงกุ้ยเฟย เจ้าจะต้องถูกจองจำในนรกที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน วิญญาณที่เจ้าทำร้ายจะได้รับการชดเชย และเจ้าจะต้องเผชิญหน้ากับผลของการกระทำชั่วที่เจ้าก่อไว้ตลอดชั่วนิรันดร์…"วิญญาณที่อาฆาตของเจี
ท่านยมทูตดำพยักหน้าเบา ๆ และกล่าวทิ้งท้าย"ข้าขอให้ครอบครัวของเจ้าพบแต่ความสุขและความสงบ เจ้าได้ผ่านพ้นสิ่งที่ยากลำบากมาแล้ว และขอให้เวลาต่อจากนี้เป็นเวลาที่เจ้าจะได้พบกับความรักและความอบอุ่นที่แท้จริง"หลังจากนั้นเงาทะมึนของท่านยมทูตดำค่อยๆ หายไปในความมืด เหลือเพียงครอบครัวหยางที่เต็มไปด้วยความสุขแ
บทสุดท้าย : ฝาแฝดหงส์มังกร / การเผชิญหน้าครั้งสุดท้ายวันเวลาผ่านไปหลายเดือนจนกระทั่งครรภ์ของหยางซีซีนั้นตั้งครรภ์ครบเก้าเดือน ครอบครัวหยางก็กำลังเตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์สำคัญของตระกูล พวกเขาจองห้องพิเศษที่โรงพยาบาลเอาไว้และหยางซีซีก็เข้าพักทันทีในวันคลอด หยางซีซีต้องเผชิญกับความเจ็บปวดอย่างหนัก
ท่านนายพลเซี่ยไม่ได้มีความคิดแบบครึ่งๆ กลางๆ หากเขาต้องการอะไรแล้ว เขาต้องทำให้ได้อย่างเด็ดขาด โดยเฉพาะเมื่อมันเกี่ยวกับครอบครัวของเขาเอง เมื่อตั้งใจว่าต้องการให้ ดร.หยางไป่หลง มาเป็นลูกเขยของเขา ก็ไม่มีอะไรจะหยุดยั้งได้ ท่านนายพลจึงตัดสินใจเริ่มต้นปฏิบัติการทันที โดยการให้ลูกสาวนั้นเชิญ ดร.หยางไป่ห
"อาจารย์หยางค่ะ ฉันคิดว่าเราอาจจะมีปัญหากับผลลัพธ์การทดลองนี้ ฉันไม่แน่ใจว่าเครื่องมือวิเคราะห์ข้อมูลทำงานถูกต้องหรือไม่"หยางไป่หลงเงยหน้าจากบันทึกการทดลองของเขา และเดินตรงมาที่โต๊ะของเซี่ยจื่อหาน เขามองเห็นหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่แสดงผลการวิเคราะห์ข้อมูลที่ผิดปกติ บนหน้าจอนั้นมีกราฟที่ไม่สอดคล้องกับค่
หยางไป่หลงหันมองเธอพร้อมกับยิ้มเล็กๆ“ใช่ครับ ผมกำลังทำงานวิจัยเกี่ยวกับการใช้ AI ในการช่วยวิเคราะห์ข้อมูลทางการแพทย์ คุณสนใจมาร่วมงานด้วยหรือครับ?”เขาพูดอย่างสุภาพ แต่ในน้ำเสียงมีความเป็นทางการเล็กน้อย“สนใจค่ะ แต่ฉันคิดว่ามีหลายประเด็นที่คุณอาจจะมองข้ามไป เช่น ความเสี่ยงทางจริยธรรมในการใช้ AI ในก
เขาคิดว่าตัวเองนั้นมีภาษีดีกว่าคนอื่นจึงได้รีบลงมือทันที เขานั้นอยากจะให้ไม้กลายเป็นเรือข้าวสารเป็นข้าวสุกให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย คนเก่งๆ และนิสัยดีอย่างดร.หยางจะได้ไม่หลุดมือไปไหน เพราะว่าจะรอให้ลูกสาวของเขาจัดการนั้นคงยาก เพราะว่าตอนนี้ไม่รู้ว่ารู้ตัวหรือยังว่า ตัวเองนั้นชอบเพื่อนร่วมงานเข้าแล้วท่า
ความคิดแบบนี้ยิ่งทำให้เธอหงุดหงิดใจไปมากขึ้นเมื่อได้พบหยางไป่หลงในแต่ละครั้ง ไม่ว่าจะเป็นในห้องสอนหรือตอนเขาเดินผ่านไปในมหาวิทยาลัยที่มีแต่คนทักทายและให้ความเคารพ เขาทำท่าเหมือนกับว่าเขาคู่ควรกับการเคารพนั้นอย่างไม่มีที่ติ เซี่ยจื่อหานรู้สึกเหมือนมีอะไรกระตุกในใจทุกครั้งที่เห็นภาพนั้น เธอแอบหมั่นไส้
ตอนพิเศษ 2 ดร.หยางไป่หลงในวันที่อากาศสดใสวันหนึ่ง ดร.หยางไป่หลงกำลังยืนอยู่หน้าชั้นเรียน สอนนักศึกษาเกี่ยวกับแนวคิดการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ในการวิเคราะห์ข้อมูลทางการแพทย์ เขามีท่าทีที่เป็นมิตรและเป็นกันเอง แต่ว่าขณะเดียวกันก็เต็มไปด้วยความตั้งใจในการสอน หลังจบชั้นเรียน เขาได้ยินเสียงเคาะประตู