เสียงแหลมเล็กที่บ่งบอกความเป็นตัวร้ายอย่างชัดเจนดังขึ้นมาจากภรรยารองของนายท่านฉู่ หยางซีซีเหลือบตามองเธอเล็กน้อยก่อนจะเก็บสายตากลับจากนั้นมุมปากของเธอก็ยกขึ้นมาเล็กน้อย...หูจิ้นหยวนเมื่อได้ยินที่ภรรยารองของท่านนายฉู่เอ่ยขึ้นมาเขารู้สึกถึงแรงกดดันที่เพิ่มขึ้น แต่เขาพยายามรักษาความสงบและยิ้มให้กับนาย
บทที่ 35 ช่วยชีวิตฉู่เจี้ยนหนานในขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่นั้น ร่างของฉู่เจี้ยนหนานที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงอยู่ก็เริ่มสั่นขึ้นมาอย่างรุนแรงโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า เสียงของเครื่องวัดชีพจรดังแหลมขึ้นมาอย่างกะทันหัน เสียง“ปี๊บ!ปี๊บ”"ปี๊บ!ปี๊บ"เสียงดังสนั่นไปทั่วห้องเปลี่ยนเป็นเสียงเตือนอย่างเร่ง
เสียงที่ดังสะท้อนออกมาจากภายในร่างของฉู่เจี้ยนหลาน เหมือนเสียงการเผชิญหน้าระหว่างแสงและความมืด ทุกครั้งที่แสงสีขาวบริสุทธิ์พุ่งผ่าน ความมืดก็ถูกทำลายล้างและกลืนหายไป ความรุนแรงของการปะทะกันภายในทำให้ร่างของฉู่เจี้ยนหลานเริ่มสั่นสะเทือนขึ้นมาอีกครั้ง แต่ว่าครั้งนี้ เสียงเครื่องวัดชีพจรเริ่มกลับมาเป็น
เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ จนกระทั่งในที่สุด หมอหูที่เฝ้าดูและตรวจสอบอย่างใกล้ชิดก็มั่นใจว่า เลือดเสียที่คอยกัดกร่อนร่างกายของฉู่เจี้ยนหลานได้ถูกขับออกมาจนหมดสิ้นแล้ว บรรยากาศในห้องเปลี่ยนเป็นความเงียบสงบที่มีความหวังเล็กน้อย หยางซีซีที่ยืนอยู่ข้างเตียงของฉู่เจี้ยนหลานเดินไปยังร่างของฉู่เทียนอี้ซึ่งตอนนี้
บทที่ 36 หากเลี้ยงไม่เชื่องก็แค่กำจัดทิ้งไป..ก่อนที่ยมทูตเตรียมจะจากไป เขาไม่ลืมที่จะจัดการเก็บรวบรวมเหล่าวิญญาณอาฆาตที่แอบแฝงและกัดกินอยู่ในร่างของฉู่เจี้ยนหลานมาเป็นเวลานาน วิญญาณเหล่านั้นถูกพลังจากหัตถ์เทวะของฮองเฮากดดันจนไม่สามารถที่จะอยู่ในร่างของชายคนนี้อีกต่อไปได้ เขาจึงดึงออกมาจากร่างอย่างไ
"อาจจะมีบางอย่างที่คุณจำเป็นต้องรู้ หรือ…คุณอาจจะรู้อยู่แล้วเพียงแต่ไม่ยอมจัดการเสียที ทำให้มันกลายเป็นปัญหาในตอนนี้ "หยางซีซีเริ่มต้นเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม“ในเลือดของคุณชายฉู่เจี้ยนหลานนั้น ไม่เพียงแต่มีเงามืดชั่วร้ายของเจ้าของเลือดแอบแฝงอยู่ แต่ยังมีพิษที่แฝงตัวอยู่ด้วย พิษนี้เป็นสาเหตุที่
“ฉันคิดว่า…ท่านควรจะรู้เรื่องนี้ไว้” หยางซีซีเริ่มต้นอย่างระมัดระวัง "ท่านผู้นำคนปัจจุบัน เขากำลังจะ…เสียชีวิตในไม่ช้า อาการของเขานั้นรุนแรงเกินกว่าจะรักษาได้แล้ว"หยางซีซีหยุดไปชั่วขณะเพื่อสังเกตปฏิกิริยาของฉู่เทียนอี้ ซึ่งเขานั้นทั้งตระหนกและตกใจกับสิ่งที่ท่านหมอได้บอกออกไป “อะ..อะไรนะครับ ท่านผู
บทที่ 37 ดอกลำโพง…ดอกไม้อัญเชิญมัจจุราช“ท่านหมอท่านมาแล้ว เชิญๆ ด้านในเลยครับ” คนที่มารอรับอยู่ด้านหน้าคือหลงอี้ถังนั้นเอง ตอนนี้ด้านในคุณปู่ของเขาได้เตรียมการต้อนรับและของขวัญมากมายเอาไว้ให้ท่านหมอแล้วหยางซีซีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่ทั้ง 3 จะเดินเข้าไปในคฤหาสน์หลังงามของตระกูลหลง ขณะที่หยางซีซีก้
ท่านยมทูตที่ยืนมองทั้งสองคนพูดคุยกันเงียบๆ ค่อยๆ ก้าวเข้ามา พร้อมกล่าวขึ้นด้วยเสียงที่หนักแน่นและทรงพลัง "เจียงกุ้ยเฟย เจ้าจะต้องถูกจองจำในนรกที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน วิญญาณที่เจ้าทำร้ายจะได้รับการชดเชย และเจ้าจะต้องเผชิญหน้ากับผลของการกระทำชั่วที่เจ้าก่อไว้ตลอดชั่วนิรันดร์…"วิญญาณที่อาฆาตของเจี
ท่านยมทูตดำพยักหน้าเบา ๆ และกล่าวทิ้งท้าย"ข้าขอให้ครอบครัวของเจ้าพบแต่ความสุขและความสงบ เจ้าได้ผ่านพ้นสิ่งที่ยากลำบากมาแล้ว และขอให้เวลาต่อจากนี้เป็นเวลาที่เจ้าจะได้พบกับความรักและความอบอุ่นที่แท้จริง"หลังจากนั้นเงาทะมึนของท่านยมทูตดำค่อยๆ หายไปในความมืด เหลือเพียงครอบครัวหยางที่เต็มไปด้วยความสุขแ
บทสุดท้าย : ฝาแฝดหงส์มังกร / การเผชิญหน้าครั้งสุดท้ายวันเวลาผ่านไปหลายเดือนจนกระทั่งครรภ์ของหยางซีซีนั้นตั้งครรภ์ครบเก้าเดือน ครอบครัวหยางก็กำลังเตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์สำคัญของตระกูล พวกเขาจองห้องพิเศษที่โรงพยาบาลเอาไว้และหยางซีซีก็เข้าพักทันทีในวันคลอด หยางซีซีต้องเผชิญกับความเจ็บปวดอย่างหนัก
ท่านนายพลเซี่ยไม่ได้มีความคิดแบบครึ่งๆ กลางๆ หากเขาต้องการอะไรแล้ว เขาต้องทำให้ได้อย่างเด็ดขาด โดยเฉพาะเมื่อมันเกี่ยวกับครอบครัวของเขาเอง เมื่อตั้งใจว่าต้องการให้ ดร.หยางไป่หลง มาเป็นลูกเขยของเขา ก็ไม่มีอะไรจะหยุดยั้งได้ ท่านนายพลจึงตัดสินใจเริ่มต้นปฏิบัติการทันที โดยการให้ลูกสาวนั้นเชิญ ดร.หยางไป่ห
"อาจารย์หยางค่ะ ฉันคิดว่าเราอาจจะมีปัญหากับผลลัพธ์การทดลองนี้ ฉันไม่แน่ใจว่าเครื่องมือวิเคราะห์ข้อมูลทำงานถูกต้องหรือไม่"หยางไป่หลงเงยหน้าจากบันทึกการทดลองของเขา และเดินตรงมาที่โต๊ะของเซี่ยจื่อหาน เขามองเห็นหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่แสดงผลการวิเคราะห์ข้อมูลที่ผิดปกติ บนหน้าจอนั้นมีกราฟที่ไม่สอดคล้องกับค่
หยางไป่หลงหันมองเธอพร้อมกับยิ้มเล็กๆ“ใช่ครับ ผมกำลังทำงานวิจัยเกี่ยวกับการใช้ AI ในการช่วยวิเคราะห์ข้อมูลทางการแพทย์ คุณสนใจมาร่วมงานด้วยหรือครับ?”เขาพูดอย่างสุภาพ แต่ในน้ำเสียงมีความเป็นทางการเล็กน้อย“สนใจค่ะ แต่ฉันคิดว่ามีหลายประเด็นที่คุณอาจจะมองข้ามไป เช่น ความเสี่ยงทางจริยธรรมในการใช้ AI ในก
เขาคิดว่าตัวเองนั้นมีภาษีดีกว่าคนอื่นจึงได้รีบลงมือทันที เขานั้นอยากจะให้ไม้กลายเป็นเรือข้าวสารเป็นข้าวสุกให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย คนเก่งๆ และนิสัยดีอย่างดร.หยางจะได้ไม่หลุดมือไปไหน เพราะว่าจะรอให้ลูกสาวของเขาจัดการนั้นคงยาก เพราะว่าตอนนี้ไม่รู้ว่ารู้ตัวหรือยังว่า ตัวเองนั้นชอบเพื่อนร่วมงานเข้าแล้วท่า
ความคิดแบบนี้ยิ่งทำให้เธอหงุดหงิดใจไปมากขึ้นเมื่อได้พบหยางไป่หลงในแต่ละครั้ง ไม่ว่าจะเป็นในห้องสอนหรือตอนเขาเดินผ่านไปในมหาวิทยาลัยที่มีแต่คนทักทายและให้ความเคารพ เขาทำท่าเหมือนกับว่าเขาคู่ควรกับการเคารพนั้นอย่างไม่มีที่ติ เซี่ยจื่อหานรู้สึกเหมือนมีอะไรกระตุกในใจทุกครั้งที่เห็นภาพนั้น เธอแอบหมั่นไส้
ตอนพิเศษ 2 ดร.หยางไป่หลงในวันที่อากาศสดใสวันหนึ่ง ดร.หยางไป่หลงกำลังยืนอยู่หน้าชั้นเรียน สอนนักศึกษาเกี่ยวกับแนวคิดการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ในการวิเคราะห์ข้อมูลทางการแพทย์ เขามีท่าทีที่เป็นมิตรและเป็นกันเอง แต่ว่าขณะเดียวกันก็เต็มไปด้วยความตั้งใจในการสอน หลังจบชั้นเรียน เขาได้ยินเสียงเคาะประตู