EP17.นายจำฉันได้ใช่มั้ย

ในค่ำคืนนี้ หญิงสาวเข้านอนด้วยหัวใจที่ร้อนลุ่ม ในสมองของเธอนั้นเต็มไปด้วยใบหน้า สายตาและเสียงของชายหนุ่ม มันทำให้เธอนอนไม่หลับ

นารีลุกออกมาเปิดหน้าต่าง เพื่อให้ลมเย็น ๆจากแม่น้ำโขงส่งความหวานเข้ามาถึงหัวใจเธอ

คืนนี้พระจันทร์เต็มดวงอีกครั้ง ส่องแสงสว่างไสวเต็มท้องฟ้า แต่เธอจ้องมองดวงจันทร์ดวงโตด้วยหัวใจที่ห่อเหี่ยว

“ทำไมเราถึงลืมเขาไม่ได้นะ” เธอรู้สึกเหมือนตัวเองถูกสาปด้วยมนต์ดำที่แสนร้ายกาจ “ทำยังไงถึงจะลืมเขาได้นะ”

ขณะกำลังทอดถอนใจอยู่นั้นเอง เธอก้มลงไปมองที่สนามผืนเล็กหน้าบ้าน แล้วก็ต้องตกใจตาเหลือก

เมื่อได้เห็นงูขนาดใหญ่นอนชูคอโชว์แม่เบี้ยแผ่หราอยู่กลางสนาม

แสงจันทร์สาดส่องลำตัวของงูขนาดใหญ่ยาวราวสิบห้าเมตร มันกำลังจ้องมองขึ้นมายังหน้าต่างของเธอ

“หือ...งูเห่าหรืองูจงอางล่ะนั่น ทำไมมันใหญ่อย่างนี้”

เมื่อเห็นทีแรก เธอตกใจอยู่ แต่พอตั้งสติได้ เธอกลับใจเย็นลง และคิดว่าจะทำยังไงต่อ

หากเธอไล่มันออกจากบ้านไป ก็อาจเป็นอันตรายกับคนอื่น และหากเธอแจ้งไปยังอาสาสมัคร

“โอ๊ย ดึกขนาดนี้แล้ว เกรงใจเขา หรือว่า...โทรไป...”

หรือว่าเธอจะลองโทรไปที่เบอร์ของหน่วยทหารลาดตระเวนดู...

“แต่เขาคงไม่มาหรอก...