ตอนที่ 18 ไม่ใช่เมียแค่คู่หมั้น

" บ้าเอ้ยย! " ธันลืมตาขึ้นกลับมานั่งตรง ๆ ก่อนจะสบถคำออกมาอย่างหัวเสียเมื่อเขาเอาแต่นึกถึงหวานที่เขาเป็นคนทำเธอเจ็บจนต้องเข้าโรงพยาบาล

ครืนนนนนนน ครืนนนนนน

ระหว่างนั้นเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นธันจึงหยิบขึ้นมาดูเมื่อเห็นเป็นเบอร์โทรของพรีนจึงกดรับสายทันที

มึงโทรมาทำไมไอ้พรีน ? !!!

(กูแค่โทรมาขอโทษที่เป็นต้นเหตุให้น้องนักเขียนเมียมึงต้องเข้าโรงพยาบาล)

มึงพึ่งโทรมาขอโทษเหรอวะ ? ทั้งๆ ที่มึงเป็นคนวางยากู!!!!

(ก็กูอยู่ที่ฮ่องกงไม่ได้ติดต่อใครเลยพึ่งรู้ตอนกลับมาเนี่ยแล้วก็รีบโทรมาหามึงเลย)

แค่นี้ใช่ไหมที่มึงโทรมากูจะวางแล้ว

(มึงไม่โกรธกูแล้วใช่ไหม)

อือ

ธันตอบแค่นั้นอย่างขอไปทีก่อนจะกดวางสายแล้วลุกขึ้นเดินออกไป ซึ่งเวลาขนาดนี้สี่ทุ่มกว่าแล้ว เขาเดินตรงมาที่ห้องของหวานเขาลังเลอยู่สักพักว่าจะเข้าไปดีไหมเมื่อตัดสินใจได้จึงค่อย ๆ แง้มบานประตูเข้าไปช้า ๆ เพื่อไม่ให้คนที่อยู่ในห้องรู้พร้อมกับชะเง้อมองเมื่อเห็นหวานนอนหลับอยู่คนเดียวเขาจึงเดินเข้าไปหาเธอ

" ช่วยไม่ได้เธอปากดีเอง " ธันจ้องมองคนบนเตียงด้วยสายเย็นชาแต่ในตากับแฝงไปด้วยความห่วงใยก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเพราะกลัวว่าอีกคนจะตื่นขึ้น