Mag-log inShare
คู่หมั้นมาเฟีย [24] คนอันธพาล
Huling Na-update:
2025-04-03 23:58:17
Kaugnay na kabanata
คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [25] คนเมาอวดดี
"เอ่อ...พี่เดย์คะ เซียร์อยากไปห้องน้ำ"ลูเซียร์ยื้อร่างกายเอาไว้ในตอนที่มือหนาเคลื่อนมาจับข้อมือเล็กแล้วตั้งท่าเตรียมเดินกลับเข้าไปข้างใน ใบหน้าหล่อเหลาเบือนกลับมามองคู่หมั้นสาวแล้วถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ด้วยความเอือมระอา เปลี่ยนเส้นทางเดินพาลูเซียร์ไปห้องน้ำก่อนหญิงสาวเปิดประตูห้องน้ำออกมาหลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้ว ดวงตาคู่สวยปะทะเข้ากับเจ้าของร่างสูงใหญ่ที่ยืนกอดอกพิงขอบเคาน์เตอร์อ่างล้างมือ "พี่เดย์เข้ามาทำไมคะ เดี๋ยวคนอื่นก็สงสัยหรอกว่าเราเข้ามาทำอะไรในห้องน้ำด้วยกันสองคน"เธอเดินมายืนข้างกายเขาเพื่อล้างมือ พลางมองกลีบปากที่ประดับด้วยบาดแผลจากฝีมือของคู่หมั้นหนุ่ม"ก็แล้วแต่พวกนั้นจะคิด" อีกฝ่ายตอบกลับมาด้วยท่าทางไม่สนใจอะไร คนตัวเล็กมองค้อนใส่อังเดรหนึ่งที โดยที่เจ้าตัวไม่ทันสังเกต"ทำไมพี่เดย์ต้องมากัดปากเซียร์ด้วยเนี่ย" เธอบ่นออกมาหลังจากมองแผลบนปากของตัวเองสองนาน"ถ้าไม่อยากโดนกัดปาก คราวหลังก็อย่าเที่ยวไปคุยกับผู้ชายคนอื่นอีก"ใบหน้าหล่อเหลาเบือนมามองคนตัวเล็กข้างกายด้วยท่าทางเย็นชา ก่อนจะเริ่มพูดอีกประโยค"เก็บปากไว้คุยกับฉันแค่คนเดียวก็พอ""ปากของเซียร์ เซียร์จะคุยกับใ
Huling Na-update : 2025-04-03คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [26] ลงโทษเด็กดื้อ NC+++
"นั่งนิ่งๆ" อังเดรปรามลูเซียร์ที่เอาแต่ดิ้นไปมาบนตัก ก่อนหน้านั้นเธอปีนขึ้นมาตักแต่โดนจับลงไปนั่งที่เบาะแล้วรอบหนึ่ง หลายนาทีต่อมาก็ปีนขึ้นมานั่งเหมือนเดิม จนสุดท้ายทำอะไรไม่ได้จึงยอมปล่อยใช่ว่านั่งบนตักเขาแล้วจะนั่งนิ่งๆ เพราะตลอดทางลูเซียร์ไม่สามารถอยู่นิ่งๆ ได้เลย ดิ้นไปมาราวกับลิงน้อยแสนซน"ตรงนั้นมีพลุด้วย!" นัยน์ตาคู่สวยเป็นประกายวาวในยามมองพลุที่กระจายตัวบนท้องฟ้ายามค่ำคืน อังเดรแทบกุมขมับกับความซุกซนและอยู่ไม่นิ่งของคู่หมั้นสาว ชาติก่อนทำกรรมอะไรไว้นักหนา ชาตินี้ถึงเหวี่ยงเขาและลูเซียร์มาเจอกัน"ช่วยอยู่นิ่งๆ สักห้านาทีได้ไหม""เซียร์ไม่นิ่งตรงไหนเหรอคะ?" "เมาแล้วก็ช่วยอยู่นิ่งๆ อย่าสร้างปัญหา""พี่เดย์ดุเซียร์อีกแล้ว" คนเมาทำหน้ามุ่ยใส่เจ้าของประโยคนั้นเขาถอดถอนหายใจออกมารอบที่เท่าไรแล้วไม่รู้ สมองเริ่มปวดหนึบกับความซุกซนและอยู่ไม่นิ่งของลูเซียร์ "ทำอะไรของเธอ!" เขาจับหมับเข้ามือลูเซียร์ที่กำลังดึงแขนชุดเดรสสายเดี่ยวลงจากไหล่ ยัยบ้านี่เวลาเมาแล้วสร้างปัญหาให้เขาจริงๆ!"เซียร์ร้อน...""จะแก้ผ้าก็ดูด้วยว่าในรถไม่ได้มีแค่ฉันกับเธอ" ยังมีโซลและไทจิ คนสนิทสองคนของเขาซึ่งนั่ง
Huling Na-update : 2025-04-03คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [27] ดูแล
สายวันต่อมา"อื้อ..." คนตัวเล็กเริ่มตื่นจากการนอนหลับ หลังจากหลับมายาวนานหลายชั่วโมง แสงแดดที่ส่องจ้าบนท้องฟ้าไม่สามารถสะท้อนเข้ามาในห้องนอนได้ เพราะมีผ้าม่านสีดำบดบังเอาไว้เปลือกตาสีขาวปรือขึ้นอย่างยากลำบาก ทันทีที่รู้สึกตัว ความปวดร้าวตามร่างกายวิ่งพุ่งเข้าเล่นงานจนไม่อยากขยับตัวไปไหน โดยเฉพาะบริเวณ...กลางกายแกร๊กอังเดรเปิดประตูห้องน้ำออกมาในสภาพสวมเสื้อคลุมสีดำ สายตาคมเข้มปรายคนตัวเล็กที่นอนมองเขานิ่งๆ บนเตียง"ตื่นแล้วเหรอ""...." เธอพยักหน้าแทนคำพูด ร่างกายที่ปวดร้าวทำให้ไม่อยากเอ่ยเอื้อนอะไรตอนนี้ เมื่อคืนแม้เมาจนไม่มีสติ แต่ก็รับรู้ได้เลยว่าการร่วมรักกับเขาเมื่อคืนต้องรุนแรงอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นคงไม่รู้สึกเจ็บบริเวณนั้นราวกับคืนแรกที่เสียความบริสุทธิ์ให้แก่อังเดร"ลุกไหวไหม""เซียร์ปวดฉี่ แต่ไม่กล้าตัวขยับไปไหนเลย" น้ำเสียงแหบแห้งเอ่ยตอบมาเฟียหนุ่ม แค่นอนเฉยๆ ยังรู้สึกเจ็บแปลบตรงกลางกาย"สงสัยเมื่อคืนฉันรุนแรงกับเธอมากไปหน่อย""...." เธอไม่พูดอะไร เพียงแค่นอนมองเขานิ่งๆ เธอไม่ได้รู้สึกปวดร้าวตามร่างกายและกลางกายเท่านั้น แต่ยังรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวคล้ายกับจะไม่สบายอัง
Huling Na-update : 2025-04-03คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [28] ยิ้มของอังเดร
แกร๊กลูเซียร์เปิดประตูห้องนอนออกมาในสภาพไม่ค่อยสู้เท่าไรนัก ใบหน้าสวยหวานแดงก่ำเพราะโดนพิษไข้เล่นงาน เธอเดินกะเผลกไปยังโซนครัวเพื่อหาน้ำดื่มอย่างยากลำบาก ด้วยความที่ยังเจ็บบริเวณกลางกายบวกกับร่างกายอ่อนแรงทำให้ไม่มีแรงเดิน คล้ายจะล้มพับลงพื้นได้ทุกเมื่อก่อนหน้านั้นทานยาแล้วนอนพัก คิดว่าอาการจะดีขึ้น แต่ที่ไหนไม่เลย นอกจากจะไม่ดีขึ้นแล้วยังทรุดหนักกว่าเดิม"จะไปไหน" เสียงเข้มของมาเฟียหนุ่มเอ่ยถามคนตัวเล็ก ลูเซียร์พลันสายตาไปมองอังเดรที่กำลังนั่งทำงานอยู่มุมหนึ่ง"เซียร์หิวน้ำค่ะ" น้ำเสียงแหบแห้งตอบกลับอย่างไม่ค่อยมีแรงนัก ก่อนจะเดินกะเผลกออกไปจากตรงนั้นหมับ"อ๊ะ!" ลูเซียร์เซถลาเข้าไปในอ้อมแขนของมาเฟียหนุ่มโดยไม่ทันตั้งตัว ดวงตาคู่สวยช้อนมองเจ้าของการกระทำเมื่อครู่อังเดรมองใบหน้าสวยหวานนิ่งๆ แค่ได้สัมผัสร่างกายลูเซียร์ก็รู้ได้ทันทีว่าเธอไข้ขึ้น ก่อนหน้านั้นตัวยังรุมๆ อยู่เลย มาตอนนี้กลับร้อนจี๋ราวกับไฟ"ไข้ขึ้นนิ""เดี๋ยวเซียร์...ว้าย! พะ...พี่เดย์จะทำอะไร ปล่อยเซียร์ลงเดี๋ยวนี้นะคะ" เธอร้องอุทานด้วยความตกใจ อยู่ดีๆ เขาก็ช้อนร่างเธอขึ้นในท่าเจ้าสาวโดยไม่ทันตั้งตัวมาเฟียหนุ่มไม่ตอบ
Huling Na-update : 2025-04-04คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [29] หึง?
ตกดึกเขาเปิดประตูห้องน้ำออกมาหลังจากอาบน้ำเสร็จในสภาพสวมชุดนอนเรียบร้อย สายตาคมเข้มมองไปยังลูเซียร์ซึ่งกำลังนั่งมองเขาตาแป๋วบนเตียงนอน"ทำไมยังไม่นอนอีก""รอนอนพร้อมพี่เดย์" "นอนได้แล้วจะห้าทุ่มแล้ว""คืนนี้ขอนอนกอดพี่เดย์ได้ไหมคะ" ประโยคนั้นทำให้เขาซึ่งกำลังพิมพ์ตอบกลับคนสนิทชะงักนิ้วมือ แล้วปรายสายตาไปยังมองลูเซียร์เพียงนิด ก่อนจะตอบกลับเธอ"ไม่กลัวฉันติดไข้จากเธอรึไง""เซียร์...""อย่าลืมว่าตัวเองป่วยอยู่""ถ้าอย่างนั้นเซียร์ก่อนนะคะ" เมื่อพูดจบเธอก็ล้มตัวลงนอนตะแคงหลังให้อังเดรทันที ถ้าหากเขาไม่ทักท้วงเธอคงไม่ฉุกคิดว่าตัวเองกำลังป่วยอยู่อังเดรส่งเสียงในลำคอ ก่อนจะเดินไปปิดไฟแล้วเดินกลับมายังเตียงนอน เขาล้มตัวนอนลงข้างกายลูเซียร์ ขยับร่างกายเข้าไปใกล้หญิงสาวแล้วใช้แขนกอดเอวบาง การกระทำนี้ทำให้ลูเซียร์ลืมตาขึ้นมาท่ามกลางความมืดสลัว ค่อยๆ พลิกตัวกลับไปหาคนข้างหลัง ด้วยความที่อยู่ใกล้กันมาก ทำให้ปลายจมูกทั้งสองคนสัมผัสกันวินาทีนั้นทำให้หัวใจดวงน้อยค่อยๆ สั่นไหว"พี่เดย์มากอดเซียร์ทำไมคะ ไม่กลัวติดไข้จากเซียร์เหรอ""ไหนบอกว่าอยากนอนกอดฉันไง""เดี๋ยวพี่เดย์ก็ติดไข้จากเซียร์หรอก""
Huling Na-update : 2025-04-04คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [30] เธอยังเหลือฉัน
ลูเซียร์เดินถือข้าวผัดอเมริกันออกมาหาอังเดรซึ่งกำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่โซฟาริมสระว่ายน้ำ เธอวางข้าวผัดอเมริกันลงโต๊ะกระจก ก่อนจะแย่งบุหรี่ที่อยู่ในปากเขาออกมาแล้วขยี้ลงจานเขี่ยบุหรี่ อังเดรมองการกระทำของลูเซียร์ด้วยความไม่พอใจ แต่ก็ไม่ได้เอ่ยเอื้อนอะไรให้ สายตาปรายมองจานข้าวผัดอเมริกันที่ตัวเองทำไว้ก่อนหน้านั้นเพียงนิด ก่อนจะเบือนไปมองวิวตรงหน้า"เห็นพี่เดย์ยังไม่ได้กินข้าวเช้า เซียร์เลยตักมาให้""ไม่หิว" เพราะอารมณ์ยังไม่คงที่ น้ำเสียงที่เอ่ยเอื้อนกับคนตัวเล็กจึงแข็งกระด้าง"ข้าวผัดอเมริกันที่พี่เดย์ทำอร่อยมากเลยนะคะ ของอร่อยแบบนี้คนทำไม่กินได้ยังไง""...." มาเฟียหนุ่มเมินเฉยคนข้างกาย นั่นทำให้ลูเซียร์อมยิ้มเล็กๆ ก่อนจะหยิบจานข้าวผัดอเมริกันมาวางบนตัก จากนั้นตักป้อนอังเดร"ลองชิมดูสิคะ แล้วจะได้รู้ว่าฝีมือพี่เดย์อร่อยมากแค่ไหน" "บอกว่าไม่หิวไง""พี่เดย์เคยบอกว่าเซียร์ดื้อ แต่ทำไมตัวเองกลับดื้อซะเองล่ะคะ"อังเดรตวัดสายตาใส่คนข้างกายอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไรนัก มือหนาเอื้อมไปหยิบบุหรี่หมายจะสูบอีกครั้ง แต่ทว่ากลับโดนลูเซียร์แย่งไปเสียก่อน"ถ้าไม่กินข้าว ก็ไม่ต้องสูบบุหรี่""เอาคืนมา""ไม่
Huling Na-update : 2025-04-04คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [31] จับคนป่วยฉีดยา NC++
"เธอยังเหลือฉันนะลูเซียร์"ประโยคนั้นทำให้คนที่เพิ่งเจอเรื่องราวแย่ๆ มารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ถึงอย่างนั้นน้ำตาก็ยังคงไหลรินออกจากดวงตาคู่สวยไม่ขาดสาย สัมผัสอ่อนโยนจากฝ่ามือหนาที่คอยลูบไล้แผ่นหลังบางเบาๆ พานทำให้คนตัวเล็กค่อยๆ สงบลงแม้จะหยุดร้องไห้แล้ว แต่ก็ยังไม่ยอมคลายกอดออกจากอังเดร มาเฟียหนุ่มไม่ได้ว่าอะไร ปล่อยให้ลูเซียร์ทำตามใจตัวเองอยู่พักหนึ่ง พอใจปล่อยเขาเป็นอิสระเมื่อไหร่ก็ค่อยปล่อย"ฮึก...ทุกๆ คนเขาทิ้งเซียร์ไปหมดเลย เพราะแบบนี้ใช่คะ พ่อแม่ถึงอยากให้เซียร์กลับไทย""พวกเขาแค่เป็นห่วงความรู้สึกเธอ ว่าถ้าเธอรู้เรื่องหย่า เธอจะไม่มีใครคอยข้างๆ ตอนกำลังเสียใจ" "พี่เดย์รู้เรื่องนี้มาก่อนแล้วใช่ไหมคะ" เธอคลายกอดจากเขา เอ่ยถามพร้อมจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาทั้งที่น้ำตายังเปียกชุ่มหน้า"อืม""แล้วทำไมถึงไม่บอกเซียร์เลย""เสียใจครั้งเดียวไม่ดีกว่าเหรอ""ฮึก...""ไม่ใช่ไม่อยากบอก แต่แค่อยากให้เธอเสียใจครั้งเดียวแล้วจบ จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจพร่ำเพรื่อ" เขามองลูเซียร์ด้วยความสงสารจับใจ เขาไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ แต่ก็พอรับรู้ความรู้สึกของอีกฝ่ายได้บ้าง "พวกเขาหย่ากันแล้ว ละ...แล้ว
Huling Na-update : 2025-04-04คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [32] ง้อด้วยไอติม
วันต่อมาหญิงสาวนั่งหย่อนขาลงสระว่ายน้ำพลางครุ่นคิดถึงช่วงเวลาดีๆ ที่เคยมีร่วมกับครอบครัว แต่ทว่าต่อจากนี้ สิ่งเหล่านั้นคงกลายเป็นเพียงความทรงจำดีๆ เธอยกมือขึ้นปาดน้ำตาที่ไหลกลิ้งลงมาบนแก้ม ความจริงเธอแอบตงิดใจเรื่องนี้มาพักหนึ่งแล้ว มีช่วงหนึ่งที่พ่อไม่กลับบ้าน แต่แม่เธอกลับไม่ตามอะไรเลย วันครบรอบแต่งงาน ปกติทั้งสองคนจะมีของขวัญมาให้กัน ไปทานอาหารค่ำที่โรงแรมหรูด้วยกันสามคนพ่อ แม่ และลูก แต่วันครบรอบแต่งงานที่ผ่านมา สิ่งเหล่านั้นกลับไม่เกิดขึ้นเธอเคยถามแต่พ่อแม่ตอบกลับมาว่างานยุ่ง แต่ใครจะรู้ว่าจริงๆ แล้ว มันคือสัญญาณบอกว่าทั้งสองคน...กำลังหย่ากัน"บ่ายนี้ฉันจะเข้าบริษัท อยากไปด้วยไหม"เสียงเข้มคุ้นเคยช่วยดึงคนที่กำลังในภวังค์ความคิดออกมา หญิงสาวยกมือเช็ดน้ำตาออกจากแก้มอีกครั้ง แล้วหันกลับไปมองอังเดรซึ่งนั่งดื่มเบียร์กระป๋องอยู่โซฟา"เซียร์ไปได้เหรอคะ""อยากอยู่เฝ้าเพนท์เฮาส์ก็ตามใจ""ในเมื่อพี่เดย์อนุญาตแล้ว เซียร์ก็จะไปด้วยค่ะ"อังเดรไม่ตอบอะไร แค่ปรายสายตามองคู่หมั้นสาวแล้วพลันไปมองวิวเบื้องหน้า มือยกเบียร์กระป๋องขึ้นดื่ม ครืด ครืด~ "มารับสายแทนฉันหน่อย" "ทำไมพี่เดย์ไม่รับสา
Huling Na-update : 2025-04-04
Pinakabagong kabanata
คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [55] ตอนจบ
หนึ่งอาทิตย์ต่อมาหมับลูเซียร์เดินเข้ามากอดคนรักซึ่งกำลังยืนทำอาหารเช้าในห้องครัว "หอมจัง..." "ตื่นแล้วเหรอ" เขาหันไปพูดกับลูเซียร์ด้วยรอยยิ้มเล็กๆ ก่อนจะดึงสายตากลับมามองข้าวต้มกุ้งซึ่งเป็นของโปรดคนข้างหลัง"ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกเซียร์ล่ะคะ""เห็นเซียร์กำลังหลับสบายเลยไม่อยากกวน"เธอไม่ตอบอะไรอีกฝ่ายกลับ ยืนชะโงกใบหน้ามองข้าวต้มกุ้งที่อังเดรกำลังทำอย่างตั้งใจเงียบๆ ระหว่างนั้นก็แอบลอบมองใบหน้าหล่อเหลาของคนรักเป็นระยะด้วยความหลงใหลเธออยากเก็บเขาไว้ดูแบบนี้คนเดียว เวลาเห็นผู้หญิงมองเขาอย่างให้ความสนใจ เธอก็อดเกิดอาการหวงขึ้นมาไม่ได้"เซียร์ไปนั่งรอที่โต๊ะนะ เดี๋ยวพี่ยกข้าวต้มไปให้""เซียร์อยากช่วยถือ""ไปนั่งรอ เดี๋ยวพี่ทำเอง" "กลัวเซียร์ซุ่มซ่ามทำถ้วยข้าวต้มหลุดมือเหรอคะ" "หึ...เปล่า แค่ไม่อยากให้ทำเพราะพี่อยากทำให้ ตอนนี้เซียร์กำลังท้องอยู่ อุ้มท้องอย่างเดียวก็พอ เดี๋ยวอย่างอื่นพี่ทำให้เอง""น่ารักจัง" เธอพูดด้วยรอยยิ้ม อังเดรหมุนตัวกลับมาหาคนตัวเล็ก มองคนตรงหน้าด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปหาแล้วประทับริมฝีปากลงหน้าผากบาง สัมผัสอ่อนโยนจากมาเฟียหนุ่มพล
คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [54] โลกที่มีเธอ
หลายวันต่อมา@บริษัทอังเดรแกร๊กลูเซียร์เปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานของอังเดรหลังจากที่ขอเขาลงไปซื้อของกิน ริมฝีปากสีระเรื่อเตรียมขยับเพื่อทักทายคนรัก แต่ทว่าต้องชะงักเมื่อสายตามองเห็นเขากำลังนั่งคุยกับอนาคินคนเป็นพ่อ จากที่ต้องทักทายอังเดร กลับกลายเป็นทักทายพ่อคนรักแทน"สวัสดีค่ะคุณละ...เอ่อ..คุณพ่อ" เธอเกือบพลั้งปากเรียกอนาคินว่า 'คุณลุง' อย่างที่เคยเรียกชินปาก ดีที่ดึงสติกลับมาได้ทันจึงไม่ได้เอ่ยคำๆ นั้นออกมา"หนูเซียร์ก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ""ค่ะ พอดีว่าเซียร์ลงไปซื้อของกินมาน่ะค่ะ""อืม ได้ยินอังเดรบอกว่าทั้งสองคนคืนดีกันแล้วเหรอ""ใช่ค่ะ พี่เดย์เขาบินไปง้อเซียร์ถึงนิวยอร์กเลย""อะแฮ่ม.." เขากระแอมในลำคอเพื่อปรามไม่ให้ลูเซียร์พูดถึงเรื่องนั้น แต่คงไม่ทันการณ์เสียแล้ว"หนูเซียร์มานั่งเล่าตอนเจ้าเดย์ง้อให้พ่อฟังทีสิ นานๆ ทีจะเห็นลูกชายง้อผู้หญิง""ได้ค่ะ" เธอยิ้มและตอบรับอย่างไม่ปฏิเสธโดยไม่สนใจสีหน้าที่กำลังไม่พอใจของอังเดร ในอดีตเขาทำกับเธอไว้เยอะ คราวนี้ตาเธอเอาคืนแล้ว"ถ้าพ่อหมดธุระกับผมแล้วก็กลับไปได้แล้ว""ฉันยังไม่อยากกลับ นานๆ ทีจะมาบริษัทแก ขออยู่นานๆ ก่อนสิ" อนาคินหันไปมองลู
คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [53] พี่ต้องการเซียร์ NC++
วันต่อมาลูเซียร์นั่งมองคนเป็นพ่อซึ่งกำลังเดินเข้าสู่ประตูวิวาห์กับคนรักใหม่ด้วยแววตาอาลัยอาวรณ์และรู้สึกเสียดาย การหย่าร้างของพ่อแม่ในครั้งนี้ แม้ว่าทั้งสองคนจะตกลงว่ายังคงทำหน้าที่พ่อและแม่ให้เธอเหมือนเดิม มาฉลองด้วยกันทุกเทศกาลและวันสำคัญของเธอ ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังรู้สึกเสียดายช่วงเวลาดีๆ ที่ครอบครัวเคยทำด้วยกันและเกิดความคิดไม่อยากให้พ่อแต่งงานใหม่ เธอรู้ดีว่าพ่อแม่แต่งงานกันเพราะถูกผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจับคลุมถุงชน ทั้งสองคนอาจมีความรู้สึกดีๆ ต่อกัน แต่ใช่ว่าจะรักกันเหมือนคู่รักอื่นๆ ใครบอกว่าความใกล้ชิดเป็นบ่อเกิดของความรัก น้อยคนนักที่จะโชคดีดังคำพูดนั้นแต่ก็นะ...ในเมื่อพ่อเจอความสุขของตัวเองแล้ว เธอก็ควรยินดีและยอมรับในการตัดสินใจของพ่อ "คุณแม่ไม่รู้สึกเสียดายคุณพ่อเหรอคะ?" เธอเอ่ยถามคนเป็นแม่ซึ่งนั่งอยู่ตรงหน้า"แม่เคารพการตัดสินใจของพ่อ อีกอย่าง ต่อให้พ่อกับแม่อยู่ด้วยกันเหมือนเดิมก็พลอยแต่จะทำให้ฝ่ายใดฝ่ายนึงไม่มีความสุขเปล่าๆ""....""แม่รู้ว่าเซียร์เสียใจ พวกเราสองคนเองก็เสียใจที่ต้องให้ลูกรู้ว่าพวกเราไม่สามารถไปต่อกันได้อีกแล้ว""นี่เป็นครั้งแรกเลยนะคะที่เซียร์เห็นคุณพ
คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [52] สรรพนามใหม่
อังเดรและลูเซียร์เดินจูงมือกันเข้ามายังร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่งของตัวเมืองนิวยอร์กในช่วงหนึ่งทุ่ม ทั้งสองคนเดินมาถึงห้องอาหารสำหรับวีไอพีโดยมีชายชุดดำสองคนยืนเฝ้า เมื่อชายชุดดำเห็นอังเดรและลูเซียร์มาถึงจึงเปิดประตูออกให้ทั้งสองคนเดินเข้ามาในห้องอาหารวีไอพีซึ่งมีครอบครัวของลูเซียร์นั่งคอยอยู่ ความจริงเลยเวลานัดมาหลายนาทีแล้ว แต่อังเดรเกิดมีอาการคลื่นไว้อาเจียนขึ้นมากะทันหันทำให้มาเลทจากเวลานัดราวยี่สิบนาที"สวัสดีครับ" เขาเอ่ยทักทายพร้อมยกมือไหว้พ่อและแม่ของลูเซียร์ เคยเจอครอบครัวลูเซียร์มาก็หลายครั้ง แต่ทว่าครั้งนี้เขากลับรู้สึกประหม่าขึ้นมาเล็กน้อย"ขอโทษที่มาช้านะคะ""ไม่เป็นไร พ่อกับแม่ก็เพิ่งมาถึงเมื่อกี้เหมือนกัน" พ่อของลูเซียร์เป็นคนเอ่ยพูด "สั่งอาหารกันแล้วเหรอคะ?""ยังเลย กะจะรอสั่งตอนเซียร์และเดย์มาถึงแล้ว" แม่ของลูเซียร์ตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มเห็นลูกสาวและอังเดรอยู่ด้วยกันแบบนี้เธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาระดับหนึ่ง เพราะก่อนหน้านั้นลูเซียร์บอกว่าอยากถอนหมั้น และหลังจากจบจากงานแต่งคนเป็นพ่อ ลูเซียร์ก็จะบินไปที่ปารีสทันที แต่เหมือนว่าตอนนี้ลูกสาวเธอจะเปลี่ยนใจแล้ว...ทั้งสี่คนเริ
คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [51] รักเมียคนเดียว
หมับมาเฟียหนุ่มเดินมาสวมกอดลูเซียร์ที่กำลังยืนรับลมชมวิวอยู่ระเบียงที่พักจากข้างหลัง หญิงสาวแอบสะดุ้งเล็กน้อยด้วยความตกใจ เพราะอีกฝ่ายมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง "คิดอะไรอยู่เหรอ""ไม่ได้คิดอะไรค่ะ แค่เห็นว่าตรงนี้วิวสวยดีเลยออกมาดู" ไออุ่นจากอ้อมกอดเขาพลอยทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย ครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่อังเดรกอดเธอด้วยความอ่อนโยนแบบนี้"กลับไทยเมื่อไหร่ เดี๋ยวพาไปฝากครรภ์นะ""ค่ะ" เธอตอบรับสั้นๆ ก่อนจะก้มมองมือหนาที่เลื่อนมาสัมผัสหน้าท้องแบนราบของเธอราวกับกำลังทักทายอีกหนึ่งชีวิตในท้อง"คิดไม่ถึงเลยว่าวันนึงจะมีลูกเป็นของตัวเอง จากเคยได้ยินลูกของตินและแม็กซ์เรียกพวกมันสองคนว่าพ่อ ใครจะคิดล่ะว่าวันนึงตัวของฉันเองก็กำลัง...กลายเป็นพ่อคนแล้วเหมือนกัน""พี่เดย์รู้สึกยังไงบ้างคะตอนที่รู้ว่ากำลังกลายเป็นพ่อคน""ทั้งอึ้งและช็อก แต่หลังจากนั้นก็ดีใจและตื่นเต้นที่ตัวเองกำลังมีลูก""ตอนแรกเซียร์คิดว่าพี่เดย์จะรับไม่ได้ที่มีลูกกับเซียร์ซะอีก" เธอพูดออกมาเสียงแผ่ว ก่อนหน้าที่เขาพาเธอไปโรงพยาบาล เธอแอบกลัวว่าถ้าผลออกมาว่าเธอท้อง อังเดรอาจจะรับไม่ได้ คงทิ้งเธอและลูกไป แต่ในความเป็นจริงกลับไม่ใช่อย
คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [50] พูดความในใจ
"ความจริงแล้วเธอไม่เคยรักฉันข้างเดียวเลยนะ"กึก...สิ่งที่อังเดรได้เอื้อนเอ่ยออกมาทำให้ลูเซียร์ที่กำลังร้องไห้อย่างบ้าคลั่งชะงักลงไปอัตโนมัติ ใบหน้าสวยหวานเปื้อนเขรอะด้วยน้ำตาเคลื่อนมามองคู่หมั้นหนุ่มพร้อมหัวใจที่เริ่มเต้นแรงเธอไม่อยากคาดหวังอะไรจากคำพูดนั้นของเขาเลย แต่ในขณะที่อีกใจก็เผลอคาดหวังไปแล้ว แววตาที่เขากำลังมองมาต่างไปจากทุกวันโดยสิ้นเชิง จากเคยมีแค่ความว่างเปล่าและเดาอะไรไม่ได้ ตอนนี้กลับมีอีกความรู้สึกจุดประกายออกมาอย่างไม่ปิดบัง"เธอไม่เคยรักฉันแค่ข้างเดียวเลยนะลูเซียร์""มะ...หมายความว่ายังไงคะ" ตอนแรกเธอเผื่อใจเอาไว้ พยายามไม่คาดหวังมากเกินไป แต่พอได้ยินเขาพูดแบบนี้ออกมา เธอกลับคาดหวังไปมากจนไม่สามารถเผื่อใจเอาไว้ได้"จอดรถก่อน" เขาหันไปสั่งไทจิไทจิเมื่อได้รับคำสั่งก็ตบไฟเลี้ยวเพื่อหาที่จอดรถ ไทจิและโซลเปิดประตูลงไปรอเจ้านายนอกรถ ปล่อยให้อังเดรและลูเซียร์ได้คุยกันตามลำพัง"จำตอนเด็กๆ ที่เธอบอกว่าอยากแต่งงานกับฉันได้ไหม""จำได้ค่ะ""หลังจากเธอกลับบ้านไป ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันไปบอกพ่อกับแม่ ว่าโตขึ้นอยากแต่งงานกับเธอ อยากใช้ชีวิตคู่กับเธอไปจนกว่าจะตายกันไปข้างนึง"เธอนั่
คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [49] ไม่ได้รักแค่ข้างเดียว...
ปัง!"อึก...อ้วก~" ร่างสูงวิ่งตรงไปยังห้องน้ำของห้องพักในโรงแรมที่พักอยู่กับลูเซียร์ อัวเดรเปิดประตูห้องน้ำอย่างแรงจนกระแทกกับผนังหนา ก่อนที่จะเข้าไปโก่งคออาเจียนลงชักโครกอย่างห้ามสิ่งที่ดันขึ้นมากองบนคอหอยไว้ไม่ได้อาหารที่ทานเข้าไปก่อนหน้านี้ถูกขับออกมาจนแทบหมดไส้หมดพุง ลูเซียร์วิ่งตามคู่หมั้นหนุ่มเข้ามาในห้องน้ำด้วยความเป็นห่วง เธอยกมือลูบแผ่นหลังกว้างเบาๆ ก่อนหน้านั้นนั่งทานอาการกันดีๆ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนกระทั่งขึ้นมาบนที่พัก อังเดรก็เริ่มมีอาการคลื่นไส้อาเจียนอย่างที่เห็น "พี่เดย์ไหวไหมคะ""ไหว..." เขาเอียงใบหน้าไปตอบลูเซียร์ด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ก่อนจะหันไปโก่งคออาเจียนอีกรอบแทบไม่ทัน"เซียร์ว่าพี่เดย์ไปหาหมออีกรอบดีไหมคะ ให้หมอเขาตรวจให้ละเอียดว่าพี่เดย์เป็นอะไรกันแน่" เขายกมือข้างหนึ่งขึ้นโบกมาเป็นการปฏิเสธ บางครั้งเขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมอยู่ดีๆ ถึงมาป่วยกะทันหันแบบนี้ได้ ปกติเขาออกกำลังกายเป็นประจำอย่างสม่ำเสมอ แถมร่างกายยังแข็งแรงไม่ใช่คนป่วยง่ายขนาดนี้ ผิดกับคราวนี้ ที่อยู่ดีๆ ก็มีอาการแบบนี้เกิดขึ้นหลังจากอาเจียนเสร็จ อังเดรดึงตัวเองขึ้นจากพื้นพลางเอื้อมมื
คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [48] ไม่อยากถลำลึกไปมากกว่านี้
หลายชั่วโมงต่อมาคนตัวเล็กที่นอนหลับใหลบนเตียงนอนหนานุ่มขนาดใหญ่เริ่มขยับตัวไปมา เปลือกตาสีขาวค่อยๆ ปรือขึ้นอย่างยากลำบาก ข้างกายที่เคยมีคู่หมั้นหนุ่มซึ่งนอนด้วยกันมาตั้งแต่แรก ตอนนี้กลับว่างเปล่าไร้ซึ่งวี่แววของเขาคนนั้นเธอดึงตัวเองขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงในอาการง่วงซึมพลางยกมือขึ้นมาขยี้ดวงตาตัวเองเบาๆ หลังจากนั้นจึงกวาดสายตามองหาอังเดร แต่กลับพบเพียงความว่างเปล่าเช่นเดิม เริ่มคิดแล้วว่าเรื่องราวก่อนหน้านั้นคือความจริงหรือความฝัน ทว่าช่วงล่างที่รู้สึกเจ็บแปลบเล็กน้อยมันทำให้เธอได้คำตอบว่า...นี่ไม่ใช่ความฝัน"ถ้าเขาอยู่ที่นี่จริงๆ แล้วเขาหายไปไหนแล้ว...ช่างเถอะ" เธอสะบัดไล่ความคิดที่อยู่ในหัวออก ก่อนจะเหวี่ยงขาทั้งสองข้างลงจากเตียงนอนแล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำเพื่อล้างหน้าหลังจากเสร็จจากตรงนั้น เธอเดินออกมาจากห้องน้ำออกมานอกห้องนอน แต่ทว่าต้องชะงัก เมื่อสายตาพลันเห็นคนที่ตัวเองมองหาตอนตื่นนอนใหม่ๆ ซึ่งตอนนี้เขากำลังยืนกินมะม่วงคนเดียวตรงเคาน์เตอร์ครัวเขาไม่ได้หายไปไหน...แต่แค่ออกมาหาอะไรกินเท่านั้น"ตื่นแล้วเหรอ" เขาเอ่ยทักทายลูเซียร์พลางยกมะม่วงขึ้นมากัดกินอย่างเอร็ดอร่อย"พี่เดย์เอาม
คู่หมั้นมาเฟีย คู่หมั้นมาเฟีย [47] คิดถึงเมีย NC+++
@นิวยอร์ก ณ โรงแรมระดับห้าดาวเธอก้าวขาลงจากรถหรูที่คุณพ่อส่งมารับถึงสนามบิน โดยมีคนขับรถของคุณพ่อเดินมาเปิดประตูรถให้ เธอยิ้มให้ชายในชุดสูทสีดำอย่างเป็นมิตร ก่อนจะเดินตามพนักงานที่มารอต้อนรับเข้าไปข้างใน โรงแรมนี้เป็นของคุณพ่อซึ่งตั้งอยู่ใจกลางเมืองนิวยอร์ก เธอเป็นคนเลือกเองว่าจะพักที่โรงแรมแทนที่บ้าน เพราะยังทำใจเรื่องที่พ่อแม่หย่ากันไม่ได้อยู่นิดนึง เลยเลือกพักที่โรงแรม เธอเดินตามพนักงานโรงแรมมายังห้องพักระดับวีไอพีแถมยังเป็นห้องสวีทอีกต่างหาก เธอไม่ได้จัดการเรื่องห้องพักเพราะคุณพ่อทำให้เรียบร้อยทุกอย่าง"ขอบคุณนะคะ" เธอพูดกับพนักงานที่ช่วยถือกระเป๋าเดินทางเข้ามาในห้องด้วยภาษาอังกฤษ"ยินดีครับ" พนักงานชายของโรงแรมตอบกลับ ก่อนจะเดินออกมาจากห้องพักลูเซียร์ เธอวางกระเป๋าสะพายลงโซฟา ก่อนจะเดินมาทิ้งตัวลงนอนแผ่หลาบนเตียงนอนด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทางมาร่วมหลายชั่วโมง เปลือกตาค่อยๆ ปิดลงอย่างช้าๆ ในจังหวะกำลังเคลิ้มหลับ เสียงปลดล็อกประตูจากสักที่ของที่พักก็ดังเข้ามาในหู ทำให้เธอลืมตาขึ้น"มาถึงเหนื่อยๆ อาบน้ำสักหน่อยได้ไหม" เสียงเข้มคุ้นเคยที่ดังเข้ามาในหูทำให้ลูเซียร์มองหาต้นเ
