“แต่นางกลัวมั้ยล่ะ ก็นางเป็นนางแบบโป๊ นางก็ต้องอัพนมให้ใหญ่ๆ เข้าไว้น่ะสิ แต่แกกับฉันน่ะภูมิใจได้ เราน่ะของแท้แม่ให้มา แม้ว่าแม่จะรักเราน้อยสักหน่อย แต่นี่คือโอกาสและความโชคดีของเรานะโว้ย” “โชคดีไงว่ะแก” “ก็แหม... เราจะได้ค้นพบผู้ชายที่รักตัวตนของเราไง ไม่ใช่รักเราเพราะนมใหญ่น่ะสิ” “ว้าย... แกพูดถูกใจฉันอีกแล้ว เชอะ... นังนมโตทั้งคู่ ผู้ชายไม่รักเธอจริงหรอกย่ะ เขารักหล่อนที่นม” “แต่ถ้าฉันเลือกได้ ฉันก็อยากนมเท่าน้องคนนั้นนะ แกดูสายตาผู้มองนางสิ แทบจะกลืนกิน อึ๊ยยยยย.. อิจๆๆๆๆๆ” บทสนทนาของ 2 สาวที่เลือกซื้อของอยู่อีกฟากของชั้นวางของทำให้ ‘เจนนิเฟอร์’ ถึงกับเดือด เพราะนางแบบโป๊นมโตที่พวกหล่อนพูดถึง จะเป็นใครล่ะ ถ้าไม่ใช่เธอ เพราะหน้าอกขนาด 42 นิ้ว เธอเพิ่งไปอัพมาได้ไม่นาน เพราะต้องการขึ้นหน้าแรกของนิตยสาร และเอเย่นซีเลือกที่นม ใครนมใหญ่กว่าคนนั้นได้งานไป แน่นอนว่าเธอต้องไม่พลาด ถึงขนาดลงทุนอัพขนาดให้ใหญ่ที่สุดในโมเดลลิ่ง และก็ใหญ่ที่สุดในบรรดานางแบบรุ่นเดียวกัน ผลักดันให้เธอกลายเป็นเบอร์หนึ่งในวันนี้ แต่คำเอ่ยชมว่านมข
‘เหตุผลคือเมื่อกี้’ คำตอบคือสิ่งที่เธออยากฟัง เธอไม่รู้หรอกว่าเวลาคนเรามีความรัก หรือสารภาพสิ่งดีๆ ระหว่างกันจะต้องมีพิธีรีตรองขนาดไหน ใครเป็นคนเอ่ยบอกใครก่อนว่า ‘รัก’ หรือเพียงอยู่ใกล้ เพียงคุ้นเคย เพียงเจอหน้า สัมผัสกันและกันทุกวัน ดวงตาฉายชัดถึงสิ่งที่มีให้กัน ทำสิ่งดีๆ ให้กันและกันตลอดเวลา นั่นคือเรียกว่า ‘รัก’ แล้วหรือเปล่า หรือต้องบอกให้รับรู้เป็นคำพูด หรือต้องมีสิ่งของแทนใจ แต่สำหรับเธอ แค่ ‘จูบ’ นั่นคือคำตอบทั้งหมดแล้ว จากนั้นคุณอาสุดหล่อก็พาเธอมาซื้อของเข้าบ้าน และตั้งแต่เดินเข้ามาในซูเปอร์ฯ เธอและเขาก็เป็นจุดเด่น เสียงกระซิบที่ได้ยินนั้นคือ ‘คู่ข้าวใหม่ปลามัน’ อะไรจะดีมากกว่านี้อีกล่ะ สิ่งที่เธอได้ยินมาจากพ่อแม่ก็คือ จิณณ์จะสร้างบ้านโมเดิลนั้นเพื่อเป็นเรือนหอ แน่นอนว่าบ้านนั้นต้องเป็นของเธอแน่ เธอจะไม่ยอมให้ใครมาอยู่บนที่ดินของบ้านเธอแน่ แผนที่วางไว้มาไกลจนถึงตอนนี้ ต้องเดินหน้าต่อ อีกไม่นานเมื่อจิณณ์ขอเธอแต่งงาน ทุกอย่างก็จะสมบูรณ์ ไม่นานหรอก อาจเป็นวันนี้ พรุ่งนี้ หรือวันต่อๆ ไป แต่ต้องมีสักวัน ซึ่งทั้งหมดนั้นต้องสิ้นสุดก่อนที่เขาจะส
จิณณ์ชะงักปากไว้แค่นั้นเมื่อร่างของเจนนิเฟอร์ถลาไปด้านหลัง ก้นกระแทกพื้นดังพลั่ก ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องโอดโอยเพราะเจ็บก้น และที่มาของเหตุการณ์ก็คือเจนนิเฟอร์ถูกมนตกานต์ถีบเต็มแรง “โอย! อีบ้า! แกถีบฉัน โอย...” เจนนิเฟอร์กุมก้นร้องโอดโอย แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังกัดฟันลุกขึ้นจะถลาเข้าไปตบมนตกานต์ “แกถีบฉัน ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่ แก...” “หยุดนะเจนนี่” จิณณ์เอาตัวเข้าขวางแต่เจนนิเฟอร์ไม่หยุด พุ่งตัวเข้าใส่มนตกานต์ และครั้งนี้จิณณ์ก็ได้ยิน ‘พลั่ก’ ครั้งที่ 2 ตามมาด้วยกรีดร้องโหยหวน ก่อนที่นางแบบร่างระหงแต่นมใหญ่สุดๆ จะทรุดร่างลงนั่ง กุมจมูกร้องโอดโอย “โอย... แกต่อยฉัน อีบ้า! พี่จิ๋ว มันต่อยเจนนี่ ฮือ... เจนนี่เจ็บ ฮือ... ว้าย! เลือด! พี่จิ๋ว!” ของเหลวสีแดงสดไหลซึมออกมาจากจมูกแดงแจ๋ของเจนนิเฟอร์ทำให้จิณณ์ตกใจหันมองมนตกานต์อย่างไม่อยากเชื่อสายตาว่าเธอจะทำได้ขนาดนี้ แต่สายตาเย็นชาที่ตวัดสบมากลับทำให้ทุกคำพูดเก็บกลืนไว้ มนตกานต์ไม่อยู่ในอารมณ์ที่เขาควรจะพูด เขาจึงเลือกทำสิ่งที่สมควรกว่า ร่างสูงใหญ่เข้าไปประคองเจน
“น้องครับ พี่ยังโสดนะครับ ไม่ได้เป็นผัวใคร และถ้าคลิปวันนี้หลุดไปจากใคร พี่ฟ้องจนลูกโตแน่ ไปเถอะลูกเจี๊ยบ อาจะพาลูกเจี๊ยบไปจากที่นี่” จิณณ์หันไปบอกเด็กสาวที่ถ่ายคลิป พร้อมกวาดสายตาดุดั่งเสือมองไปยังคนที่ถือโทรศัพท์ส่องมาที่เขาทุกคน ก่อนจะคว้าข้อมือมนตกานต์ให้เดินตาม แต่เจนนิเฟอร์ที่เอ่ยเสียงโทนน่าสงสารสะเทือนใจ กลับทำให้เขาชะงักเท้า กัดฟันกรอด นึกโทษตัวเองที่เห็นแต่ของใหญ่จนกำไม่เลือก ไม่สนว่ากำแล้วจะล้างออกไหม “พี่จิ๋วจะไม่รับผิดชอบเจนนี่ใช่มั้ย ไหนพี่จิ๋วบอกว่าหน้าอกของเจนนี่ทำให้พี่มีความสุขที่สุดไงคะ พี่จิ๋วลืมแล้วหรือคะว่าเราสุขกันแค่ไหน พี่จิ๋วไม่สงสารเจนนี่เลยเหรอคะ พี่จิ๋วมีใหม่ก็ลืมเก่า แล้วถ้าเจนนี่ท้องขึ้นมาล่ะคะ เจนนี่จะทำยังไง อนาคตของเจนนี่ล่ะคะ เจนนี่อุตส่าห์มอบความสาวให้พี่จิ๋ว พี่จิ๋วทำไมถึงตอบแทนความรักของเจนนี่แบบนี้”&nbs
มนตกานต์ทำท่าขนพองสยองเกล้าไม่กล้าเข้าใกล้จิณณ์ จนจิณณ์ผวาเดินตาม “ลูกเจี๊ยบฟังอาก่อน อาไม่ได้ทำแบบนั้นนะ ลูกเจี๊ยบ...” “พี่จิ๋วฟังเจนนี่ก่อน พี่จิ๋วอย่าไปเชื่อมันนะคะ พี่จิ๋ว...” “ปล่อยพี่เดี๋ยวนี้เจนนี่ ปล่อยพี่! ลูกเจี๊ยบรออาก่อน ลูกเจี๊ยบ! เจนนี่! ปล่อย! ลูกเจี๊ยบรออาก่อน! ลูกเจี๊ยบ!” จิณณ์ตะโกนร้องเรียกมนตกานต์ที่เดินจากไป โดยมีเจนนิเฟอร์ตามมายื้อท่อนแขนไม่ให้เขาตามเธอไปได้ ท่ามกลางคนมุงที่ยังถ่ายคลิปกันไม่เลิก จนจิณณ์ต้องหันไปแกะมือเหนียวหนืดราวตีนตุ๊กแก แต่เจนนิเฟอร์ก็เกาะแน่นไม่ยอมปล่อย จะทำรุนแรงให้หลุดเขาก็ไม่กล้าเพราะขณะนี้เขาเหมือนดาราจำเป็นไปซะแล้ว แต่แล้วจู่ๆ คนมุงก็เปลี่ยนเป้าหมาย
“แน่ใจนะว่าลูกเจี๊ยบจะกินหมูกระทะจริงๆ” “แน่ใจสิคะ ทำไมอาจิ๋วถามแปลกๆ” “ไม่รู้สิ” “อย่าบอกนะคะว่าอาจิ๋วไม่เคยพาสาวในสต็อกมากินหมูกระทะอ่ะ” รอยยิ้มน้อยๆ บนใบหน้าของเขาแทบทำให้มนตกานต์อยากจะวิ่งออกจากร้านไปเสียดื้อๆ เพราะร้านอาหารปิ้งย่างแบบนี้ จิณณ์อาจไม่ชอบ เธอพลาดเอง ทั้งที่ศึกษามาครบแล้วว่าจิณณ์ชอบผู้หญิงแบบไหน แต่ที่เธอไม่เคยดูก็คือ รสนิยมความชอบของผู้หญิงเหล่านั้น เพราะนั่นการเทคแคร์ที่จิณณ์จะทำให้ลูกไก่สาวๆ พอใจ และเธอพาเขาเข้ามากินหมูกระทะแบบนี้ จิณณ์จะพอใจหรือเปล่า “อาจิ๋วกินได้หรือเปล่าคะ ถ้าอาจิ๋วไม่ชอบ เราไปร้านอื่นก็ได้นะ” ถามอย่างเกรงใจ&nbs
ติ๊ด... ติ๊ด... ติ๊ด... วีนาปลายสายตามองโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ใกล้ตัวเพียงนิด เมื่อเห็นว่าเป็นใครโทร. มา รอยยิ้มน้อยๆ ก็ผุดขึ้นบนใบหน้า ก่อนจะให้ความสนใจกับละครในโทรทัศน์ต่อ ภาพในจอนั้นเป็นนางเอกสุดอึ๋มขี้ยั่ว พยายามทุกทางที่จะจับพระเอกให้อยู่มือ และวันนี้หล่อนก็วางแผนชวนพระเอกมากินข้าวที่คอนโดฯ ของหล่อน อาหารที่หล่อนทำไว้เป็นสปาเกตตี้ผัดขี้เมาทะเล เพราะหล่อนดูภาพยนตร์ฝรั่งมา แผนนี้ล่ะจะได้ผล เวลาหล่อนกินสปาเกตตี้เส้นยาวๆ หล่อนก็จะสูดเส้นเข้าปาก ‘สูดดดดด...’ เส้นยาวๆ นั้นทำให้หล่อนต้องโก่งคอเล็กน้อยเมื่อสูดเข้าไปให้สุด และรสชาติเผ็ดร้อนก็ทำให้หล่อนต้องสูดไปเผ็ดไป ‘ซี้ดดดดด...’ แน่นอนว่าพระเอกคิดถึงเสียงที่คล้ายกัน แล้วหล่อนก็จะเผ็ดจนต้องหาเครื่องดื่มดับรสร้อน ‘นมสด’ ในตู้เย็นคือตัวเลือก&nb
ทุกสิ่งที่จิณณ์คิดไว้ไม่ผิดเลย เพราะเมื่อขนข้าวของที่ซื้อมาเข้ามาเก็บในครัว สิ่งแรกที่เห็นก็ทำให้เขาตึงเครียดขึ้นอีกจนได้ เพราะมนตกานต์กำลังล้างเชอร์รี่ลูกโตสีแดงสดอยู่ที่อ่างซิงค์ เสียงน้ำไหลจ๊อกๆๆ เชื่องช้า ตามกิริยาของเธอที่ค่อยๆ ไล้ปลายนิ้วไปบนเชอร์รี่แต่ละลูก โอว... จิณณ์สาบานได้ว่าไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนล้างเชอร์รี่มาก่อน แล้วเขาก็ไม่รู้ด้วยว่าต้องล้างหรือเปล่า รู้เพียงว่ากลิ่นหอมอ่อนๆ นั้น เขาสามารถกลืนกินได้โดยไม่ต้องล้างให้สะอาดมาก แค่เช็ดก็พอ แต่ท่วงท่าการล้างเชอร์รี่ของลูกเจี๊ยบ ทำให้เขาต้องเปลี่ยนใจ หากเขาจะได้มองสาวสวย หุ่นกระตุ้นความแข็งแกร่งทุกเวลา ใส่เชิ้ตขาวของเขา มายืนล้างเชอร์รี่อยู่ในบ้านหลังเดียวกันกับเขาทุกวัน เขาคงอยากให้เธอล้างทั้งวันทั้งคืน เพราะล้างเสร็จ เขาจะได้ช่วยถอดเชิ้ตต่อ “อ้าว... อาจิ๋วมาแล้ว