ตอนที่29NC+

Author: สาวน้อย.ช่างฝัน

Last Updated: 2024-12-25 20:52:45

"อุ๊ย! อื้อ"ฉันอุทานขึ้นอย่างตกใจที่มีอะไรลักษณะแข็งๆกำลังมาทิ่มอยู่ตรงใจกลางกลีบกุหลาบของฉัน ฉันรีบลืมตามองไปที่อาธันก็เห็นว่าอาธันกำลังจับความเป็นชายของเขาจ่อพร้อมกับถูไถ่ไปกับร่องเสียวของฉันอาธันกัดริมฝีปากล่างของเขาอย่างเซ็กซี่ดวงตาคู่สวยหลับตาพริ้มใบหน้าเหยเกของอาธันทำให้ฉันกัดริมฝีปากตามและยื่นมือมาบีบคลึยอดอกของตัวเอง วันนี้ฉันจะได้ตกเป็นของอาธันแล้วใช่ไหม ฉันจะได้มีอะไรกับอาธันอย่างที่ฉันเคยใฝ่ฝันแล้วใช่ไหม อาธันขาของแก้มใส

"ขออาถูหน่อยนะครับ"อาธันเงยหน้าขึ้นมาบอกฉันฉันก็พยักหน้าหงึกๆไปให้เขา อาธันก็ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวอของเขาออกจนเผยหุ่นล่ำๆซิกแพคแน่นๆของเขาต่อหน้าฉัน ฉันก็กัดริมฝีปากล่างอย่างหมั่นเขี้ยวที่เห็นมัดกล้ามหน้าท้องที่แสนเซ็กซี่ของอาธัน

"อื้ออเสียวคะอาธัน"ฉันเเอ่นสะโพกขึ้นลงตามอารมณ์เสียวซ่านของฉันที่อาธันถูส่วนหัวของลำกายใหญ่ของเขาขึ้นลงไปกับร่องเสียวของฉันจนฉันเห็นนำ้สีใสของฉันติดชุ่มแฉะไปเต็มลำกายใหญ่ของเขาเลย หัวเห็ดสีชมพูกำลังเบ่งบานและสร้างความเสียวซ่านให้ฉันเป็นยิ่งนัก

แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ

"อาธันอยากสอดใส่ไหมคะ?"ฉันเอ่ยถามอาธันไปด้วยนำ้เสียงแหบพร่าปนเซ็กซ

Locked Chapter

Continue to read this book on the APP

Previous Chapter Next Chapter

คุณอาที่รัก ตอนที่86(THEEND)NC+
“เรามาต่อแขนต่อขาให้ลูกกันดีกว่าครับ^_^” อาธันบอกฉันพลางใช้มือหนาของเขารูดกางเกงสีทองตัวจิ๋วของฉันออกไปจากจุดอ่อนไหวของฉัน“สวยจัง เวลาที่หนูคลอดลูกอาจะหาหมอที่เป็นผู้หญิงมาให้หนูนะครับ เพราะอาหวงเหลือเกิน จุ๊ฟ” อาธันเอ่ยบอกฉันในขณะที่สายตาของเขาจ้องไปที่เนื้อโหนกนูนของฉันที่ไร้ขนนุ่มปกคลุมขาวนวลอาธันก้มหน้าลงไปจุมพิตเบาๆบนเนื้อนูนสามเหลี่ยมของฉัน ฉันก็ยิ้มเขิน“อ้าขาหน่อยนะครับ^_^” เมื่ออาธันนั่งชันเข่าอยู่ตรงหว่างขาของฉันเขาก็เอ่ยบอกฉัน ฉันจึงทำตามที่เขาบอก อาธันมองฉันแล้วก็ยกยิ้มขึ้นพลางส่ายศีรษะไปมา“ไม่ดื้อก็เรื่องนี้เรื่องเดียว^_^” อาธันบอกฉันด้วยนำ้เสียงยิ้มๆพลางเอามือมาจับเข่าทั้งสองข้างของฉันให้อ้าออกจากกัน“อ๊ะ เสียวค่ะ” ฉันแอ่นสะโพกขึ้นรับสัมผัสนิ้วเรียวของอาธันที่เริ่มลูบไล้กรีดนิ้วลงไปที่ร่องเสียวของฉัน จนฉันสั่นสะท้านความเสียวเล็บมือจิกผ้าปูที่นอนเพื่อปลดปล่อยความเสียวซ่าน อาธันยังคงละเลงปลายนิ้วเล่นไปกับร่องเสียวของฉันอยู่สร้างความทรมานให้ฉันเป็นยิ่งนัก “อ๊ะ อื้อออออ” ฉันร้องครวญครางขึ้นเมื่ออาธันขยี้ติ่งเสียวของฉัน จนร่างของฉันสั่นสะท้านไปทั้งร่างนำ้ใสๆของฉันค่อยๆไหลอ
คุณอาที่รัก ตอนที่85
“ไม่เอานะครับแก้มใส” อาธันบอกฉันเขาเอามือของเขาพยายามมาจับก้นของฉันเพื่อจะยกร่างของฉันให้ออกไปจากตัวเขาแต่มีเหรอที่แก้มใสจะยอม ไม่มีทางซะหรอกค่ะอาธันขา“อาธันอ๊ะ อื้ออออ” ฉันกดสะโพกลงไปในแน่นที่สุดและทำให้สะโพกของฉันไปเบียดเสียดกับมังกรยักษ์ของอาธันน่ะสิ แล้วตอนนี้เหมือนมันกำลังจะตื่นแล้วนะน่ะฉันจึงส่ายสะโพกถูไถไปมา ทำให้ความเป็นสาวของฉันถูเสียดสีไปกับกางเกงผ้าบางของอาธัน มือของฉันก็เริ่มซถกซนไปปลดกระดุมเสื้อของอาธันแลัวลูบไล้ไปตามแผงอกสุดล่ำของอาธันที่มีมัดกล้ามแน่นๆ ของอาธันจนขนแขนอาธันลุกชูขึ้น“อ่าาาาาห์” เสียงอาธันร้องขึ้นมา“อ๊ะ อื้ออออ อาธันขา” ฉันยังคงร้องเรียกอาธันด้วยนำ้เสียงหวานๆแล้วบดขยี้ความเป็นสาวของฉันให้แนบชิดไปกับความเป็นชายของอาธันให้แน่นขึ้นแล้วเริ่มขยับตัวถูขึ้นลงจนฉันเสียวซ่าน นำ้ใสๆของฉันได้ไหลออกมาจนชุ่มแฉะความเป็นสาวของฉันเปียกกางเกงชั้นในของฉันจนฉันรู้สึกได้“อ่าห์ แก้มใสครับ สุดยอดมากครับ” อาธันเอ่ยชมฉัน เขาบีบคลึงสะโพกงอนงามของฉันเบาๆแต่ก็ทำให้ฉันเสียวซ่านไปทั้งตัว อาธันยื่นมือของเขาขึ้นมาถอดเสื้อยืดสีขาวของฉันออกไปจากตัวฉัน“อื้ออออ” อาธันยื่นหน้าขึ้นมาสูดด
คุณอาที่รัก ตอนที่84
1เดือนต่อมา13:00น.สาธารณรัฐมัลดีฟส์แก้มใส มนธิรา....“อืมมมมมมมมมม”“สดชื่นขึ้นไหมครับคนดีของอา ฟอด ฟอด” เสียงของอาธันมาพร้อมกับมือหนาทั้งสองข้างของเขาที่โอบกอดเอวฉันพลางก้มหน้าลงมาเอาครางเกยไว้บนไหล่ฉันที่ยืนหลับตารับลมเย็นของทะเลที่มัลดีฟอยู่พลางกดปลายจมูกโด่งของเขาลงมาบนแก้มของฉันสองที ใช่แล้วล่ะคะตอนนี้เราอยู่ที่มัลดีฟส์ฉันกับอาธันเรามาฮันนีมูนกันที่นี้ มัลดีฟส์ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศอินเดียและประเทศศรีลังกา มัลดีฟเป็นที่ที่ฉันอยากมามากที่สุด ทะเลสวยมากอาธันจองล่วงหน้าเป็นเดือนๆแหนะถึงจะมีที่ว่างพักสำหรับเราทั้งคู่ เรื่องของดาหลาอาธันเป็นเจ้าภาพจัดงานศพให้เธอ ฉันเองก็ไม่ได้โกรธอะไรเธอเลยเพราะเธอไม่มีญาติเธอน่าสงสารมากเหมือนกัน ฉันอโหสิให้เธอดาหลา และคนที่ยิงดาหลาก็ยังจับตัวไม่ได้เพราะเธอไม่ได้ทิ้งหลักฐานอะไรไว้เลยในที่เกิดเหตุ พยานก็มีเพียงฉันแค่คนเดียวแต่เพราะฉันกำลังตั้งท้องอยู่อาธันไม่อยากให้ฉันเครียดเขาจึงเป็นคนจัดการทุกอย่างเองร่วมไปถึงเรื่องคดีความด้วย ฉันบอกว่าฉันไม่ติดใจเอาความอะไร“มากค่ะ^_^” ฉันตอบอาธันไปพลางยืนมือน้อยๆ ของฉันไปโอบแขนของอาธันที่กอดเอวฉั
คุณอาที่รัก ตอนที่83
“มันสมควรที่จะตาย!” เธอบอกฉันแต่นั้นเธอก็เดินหันหลังเพื่อจะออกไปจากห้องนี้“เดี๋ยวคนรักของเธอก็กำลังจะมาแล้ว ฉันไปล่ะ”“เดี๋ยวสิคะคุณ คุณค่ะ!!” ฉันพยายามตะโกนเรียกเธอแต่เธอก็ไม่ได้หันกลับมามองฉันเธอพูดเสร็จก็เดินออกไปทันที ปล่อยให้ฉันอยู่ในห้องนี้กับศพของดาหลาได้ยังไงกัน ฉันกลัวผีน่ะตึกๆๆๆๆๆๆเสียงฝีเท้านับหลายคู่กำลังพากันวิ่งเข้ามาที่นี้ ฉันรีบมองไปที่ประตูนั้นก็พบกับร่างของคนที่ฉันเฝ้ารอเขา“อาธัน! ฮืฮๆๆๆ” เมื่อฉันมั่นใจว่าเป็นอาธันฉันก็ร้องเรียกเขาพลางร้องไห้โฮออกมาทันที“แก้มใส!” อาธันตะโกนเรียกชื่อฉันพลางรีบวิ่งเข้ามาหาฉัน“ดาหลา!!!” อาธันที่กำลังจะข้ามร่างของดาหลาก็ต้องหยุดชะงักลงเมื่อเห็นร่างที่มีเลือดท่วมตัวของดาหลาที่นอนแน่นิ่งอยู่ เขามีสีหน้าที่ตกใจแต่เขาก็ไม่ได้สนใจเขารีบหันกลับมามองหน้าฉันทันที“ใครทำหนูแก้มใสคนดีของอา!!” อาธันข้ามร่างของดาหลาเข้ามาหาฉันทันทีเมื่อเห็นสภาพของฉันที่มอมแมมเลอะเทอะเสื้อผ้าของฉันมีเลือดของดาหลากระเด็นมาเลอะตัวฉันด้วย อาธันนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าฉันพลางหยิบมีดพกของเขาขึ้นมาตัดเชือกที่มัดมือและมัดเท้าของฉันให้ฉัน“ฮืฮๆๆ อาธัน” ฉันโผล่เข้ากอดร่างขอ
คุณอาที่รัก ตอนที่82
“เหอะ! ช่างเป็นบุญตาของฉันจริงๆเลย ที่ได้เห็นแกยอมอ้อนวอนขอร้องฉันขนาดนี้ ทำไมล่ะเพราะอะไรแกถึงยอม หรือว่าแก แก!!!!!” เมื่อดาหลาพูดขึ้นแล้วเหมือนเธอจะแปลกใจว่าทำไมฉันถึงยอมขอร้องเธอขนาดนี้ จนเธอเบิกตาโตขึ้นเหมือนเพิ่งนึกอะไรได้ ขอร้องนะคะพระเจ้าอย่าให้เธอรู้ว่าลูกกำลังท้องอยู่เลย“แกท้องอย่างนั้นเหรอ?!!” ดาหลารีบผละร่างของเธอเข้ามาหาฉันอย่างไวพลางเอาปลายกระบอกปืนสั้นจอมาที่ขมับของฉัน ฉันมองเธอด้วยความหวาดกลัว สิ่งที่ฉันขอพระเจ้าไม่เป็นดังคำขอ“แกท้องลูกของธันเหรอ กรี๊ดดดดดดดดดด” ดาหลากรีดร้องออกมาจนฉันแสบแก้วหู เธอร้องราวกับคนเสียสติ เธอไปทำอะไรมาฉันไม่ได้ยินข่าวในวงการนางแบบของเธอมานานมากแล้ว“เห้ย! ตำรวจมา!!”“หนีเร็ว!”“อาธัน อาธันคะช่วยแก้มใสด้วยค่ะ!!” เมื่อฉันได้ยินเสียงพูดเอะอะของชายชุดดำนั้นที่พูดถึงตำรวจพลางรีบพากันหลบออกไปทางประตูอีกบานของห้องอย่างรีบร้อนผิดกับดาหลาที่เธอยืนมองหน้าฉัน ฉันจึงร้องขอความข่วยเหลือจากอาธันนั้นยิ่งทำให้เธอกดปลายกระบอกปืนลงมาที่ขมับฉันให้แน่นขึ้นปัง“เอือก!” ฉันได้ยินเสียงปืนพร้อมกับเสียงร้องเฮือกของดาหลาแล้วปืนที่เธอจ่ออยู่ที่ขมับของฉันก็ค่อยๆถอยอ
คุณอาที่รัก ตอนที่81
“หึ ฮึ ฮืฮๆๆๆ ชุดนี้มันต้องเป็นชุดที่ฉันใส่ ในวันแต่งงานของฉันกับธัน ฮือๆ อึก” เสียงของดาหลาร้องไห้ออกมาพลางพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงสะอึกสะอื้น ฉันจึงค่อยๆ ลืมตามองเธอ ก็เห็นว่าเธอมองชุดแต่งงานชุดไทยสีเงินที่ฉันสวมใส่อยู่ เป็นผ้าถุงตัดเย็บอย่างดีสีเงินทั้งชุดห่มสะไบสีเงิน ชุดนี้เป็นชุดที่ฉันเลือกเองและชุดของอาธันเองก็เป็นสีเงินสีเดียวกันกับฉัน ฉันเห็นตอนที่เขาลองเขาดูหล่อแบบไม่มีที่ติเลยล่ะ “คนดีๆ แบบอาธันไม่เหมาะกับเธอหรอกดาหลา” ฉันเอ่ยบอกเธอไปตามความจริง ผู้ชายที่อบอุ่นและเเสนดีแบบอาธันเขาสมควรที่จะเจอผู้หญิงดีๆที่เพรียบพร้อมกับเขาสิถึงจะถูก คนแบบฉันยังไม่เหมาะสมกับอาธันเลยแต่จะทำยังไงได้ล่ะในเมื่อฉันรักอาธันมากขนาดนี้ รักครั้งแรกและรักครั้งเดียวของฉัน“หึ! มึงอย่าทำมาเป็นพูดดี ผู้หญิงแบบมึงที่เอาอาตัวเองทำผัวนี้น่ะเหรอที่เหมาะกับธันน่ะ!!!” ดาหลาพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงโกรธเธอเดินเข้ามาหาฉันพลางเอามือจิกหัวฉันอย่างแรงเธอกระชากผมฉันจนฉันเจ็บจี๊ดไปทั้งศีรษะ ฉันก็มองหน้าเธอเธอก็มองหน้าฉัน ฉันอยากจะลุกขึ้นไปตบอีป้านี้สักทีสองทีแต่ตอนนี้ฉันกำลังท้องอยู่น่ะสิเรื่องของเรื่องน่ะเฮ้อ!“ฉันอาจจะไม่เห
คุณอาที่รัก ตอนที่80
โกดังล้างแก้มใส มนธิรา.....“ฮ่าๆๆๆ ฮ่ะๆๆ” เสียงหัวเราะเหมือนคนที่ขาดสติทำให้ฉันค่อยๆรู้สึกตัวขึ้นนี่ฉันหลับไปอย่างนั้นเหรอ ปวดหัวจังนี้ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย“พิธีๆ” ฉันเริ่มขยับตัวแต่ก็ไม่มีส่วนไหนของร่างกายขยับได้เลยเหมือนถูกพันธนาการไว้ด้วยเชือก ดวงตาของฉันทั้งสองข้างถูกผ้าปิดไว้มือของฉันก็ถูกผูกด้วยเชือกจนฉันที่เริ่มขยับข้อมือรู้สึกได้ถึงความเจ็บแสบจากเชือกที่เสียดสีกับข้อมือของฉัน“พิธีอะไรของแกยะ นังแก้มใส!!” เสียงดุดันและเเข็งกร้าวนี้ทำให้ฉันหยุดชะงักแล้วลองนึกเจ้าของเสียงหวานนี้ มันช่างคุ้นหูของฉันซะเหลือเกินพรึบ“หึ! จำฉันไม่ได้รึไง!” ดาหลาเอ่ยขึ้นเมื่อเธอแก้ผ้าที่ปิดตาของฉันออกจนฉันสามารถมองเห็นร่างของเธอได้ เมื่อฉันเห็นหน้าเธอในใจของฉันก็รู้สึกกลัวขึ้นมา ฉันไม่ได้กลัวเธอหรอกน่ะ แต่ฉันกลัวความปลอดภัยของลูกฉันมากกว่า เธอจับร่างของฉันมัดติดไว้กับเก้าอี้ไม้เก่าๆตัวหนึ่งเธอมัดมือมัดเท้าฉันแถมมัดเชือกที่ท้องฉันด้วย ฉันรู้สึกอึดอัดตอนนี้ฉันรู้สึกเป็นห่วงลูกของฉันมาก ลูกแม่จะหายใจออกไหม?“ดาหลา” ฉันเอ่ยชื่อของเธอขึ้นอย่างแผ่วเบา เธอจับฉันมาทำไม“ทำไม ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ ไม่สมกับเป็
คุณอาที่รัก ตอนที่79
“ภรรยาของผมหายไปได้ยังไงครับ?!” ถึงผมจะใช้คำที่สุภาพในการถามคำถามกับพนักงานฝ่ายความปลอดภัยแต่ก็ทำให้พนักงานในแผนกนี้ก้มหน้าหลบสายตาของผมเพราะพวกเขาคงจะไม่เคยได้ยินเสียงโทนแข็งกร้าวของผมแบบนี้ โรงแรมของผมเป็นระดับห้าดาวเต็มระบบความปลอดภัยแน่นหนาไม่เคยเกิดเหตุอะไรขึ้นกับลูกค้าที่มาพักโรงแรมของผมเลยสักราย แต่ทำไมถึงเกิดกับภรรยาของผมซะเองล่ะ“ผมถาม! ไม่ได้ยินเหรอครับ!!” ผมเริ่มเสียงดังเอามือเท้าเอวไล่มองหน้าพนักงานสิบกว่าคนด้วยแววตาดุดันและแข็งกร้าวพวกเขาคงจะตกใจที่ไม่เคยเจอผมในเวอร์ชั่นนี้ ผมไม่เคยโกรธและโมโหและมากมายได้เท่ากับเรื่องที่เมียของผมหายไปทั้งคน“ธันใจเย็นๆลูก” คุณแม่ของผมเห็นว่าท่าไม่ดีจึงเดินเข้ามาจับแขนผมพลางเอ่ยบอกผมด้วยนำ้เสียงนุ่มนวลช่วยเรียกสติของผมให้กลับคืนมาได้ นั้นสิครับเวลาแบบนี้ถึงต่อให้ผมโวยวายไปก็เปล่าประโยชน์ถ้าผมยังเป็นแบบนี้ผมก็คงจะไม่มีทางหาตัวแก้มใสเจอหรอกครับ“ไปเอากล้องวงจรปิดมาให้ผมดู” ผมหันไปบอกพนักงานด้วยนำ้เสียงผ่อนลง พนักงานก็รีบเข้าไปจัดการเปิดโน้ตบุ๊คแล้วเปิดระบบกล้องวงจรปิดของโรงแรมผมทุกตัวให้ผมดูทันที“นี้ครับคุณธัน คนต้องสงสัย” พนักงานคนหนึ่งที่
คุณอาที่รัก ตอนที่78
“อิอิจ้าๆๆๆดีแล้วที่ลูกสะใภ้แม่เป็นหนูแก้มใส^_^” คุณแม่ของผมท่านก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ท่านรักแก้มใสมากๆ เหมือนกันครับ เธอเป็นเด็กน่ารักถึงจะดื้อไปนิดแต่ก็ไม่มีพิษมีภัยกับใคร เธอทำให้ผมอยากจะดูแลเธอไปทั้งชีวิตของผมเลยละครับ“คุณแม่ไม่ปวดหัวบ้างรึครับ?” พี่ตุลาเอ่ยถามคุณแม่ คุณแม่ก็ทำท่านึกคิดอยู่ครู่นึงและอมยิ้มขึ้นมา“ก็มีบ้างลูก แต่หนูแก้มใสเป็นความสุขของแม่กับธันและก็ลูกกับหนูมนทาไม่ใช่เหรอจ๊ะ^_^” เมื่อคุณแม่ของผมท่านเอ่ยแบบนั้นทั้งผมและพี่ตุลาก็ยิ้มกว้างมาพร้อมกับเดินไปสวมกอดท่านผู้หญิงคนนี้ที่พวกผมทั้งสองเรียกว่าแม่ ท่านเก่งที่เลี้ยงดูผมให้เติบโตมามีชีวิตที่ดีได้แบบนี้ถ้าไม่มีท่าน ชีวิตของผมคงจะไม่มีทุกอย่างเหมือนดังวันนี้ได้“ผมรักคุณแม่นะครับ^_^”“ผมรักคุณแม่นะครับ^_^” ทั้งผมและพี่ตุลาที่สวมกอดคุณแม่อยู่ก็เอ่ยพูดขึ้นมาพร้อมกัน คุณแม่ของพวกผมท่านก็โอบกอดผมและพี่ตุลาที่ยืนอยู่กันคนละซีกตัวของคุณแม่“แม่ก็รักลูกทั้งสองจ๊ะ^_^” คุณแม่เอ่ยบอกพวกผมพลางยื่นมือทั้งสองข้างของท่านมาลูบผมของผมกับพี่ตุลาคนละข้าง พวกผมก็มองหน้ากันและยิ้มขึ้นมา เมื่อย้อนนึกไปถึงเวลาที่พวกเราไปเรียนในกรุงเทพและจะก

Share

ตอนที่29NC+

Related chapters

คุณอาที่รัก ตอนที่30

คุณอาที่รัก ตอนที่31

คุณอาที่รัก ตอนที่32NC+

คุณอาที่รัก ตอนที่33NC+

คุณอาที่รัก ตอนที่34

คุณอาที่รัก ตอนที่35

คุณอาที่รัก ตอนที่36

คุณอาที่รัก ตอนที่37NC+

Latest chapter

คุณอาที่รัก ตอนที่86(THEEND)NC+

คุณอาที่รัก ตอนที่85

คุณอาที่รัก ตอนที่84

คุณอาที่รัก ตอนที่83

คุณอาที่รัก ตอนที่82

คุณอาที่รัก ตอนที่81

คุณอาที่รัก ตอนที่80

คุณอาที่รัก ตอนที่79

คุณอาที่รัก ตอนที่78