เรือนหลังเล็ก บ้านธันวา00:00น.พรึบ"อื้อ อาธันขาาาา"หญิงสาวครางชื่อชายหนุ่มที่วางร่างเธอลงบนที่นอนสปริงขนาดใหญ่อย่างเบามือ ชายหนุ่มก็ไล่สายตาคมสำรวจมองเรือนร่างเย้ายวนของหลานสาวของเขาด้วยสายตาพึงพอใจ"แก้มใสคนสวยของอา"ชายหนุ่มเอ่ยบอกหญิงสาวด้วยนำ้เสียงหวานที่แฝงไปด้วยเล่ห์กล เขาอดกลั้นใจมานานแล้ว แล้ววันนี้ชายหนุ่มอยากจะเชยชมร่างกายของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าของเขาซะเหลือเกิน"อาธันจะทำโทษอะไรแก้มใสเหรอคะ?"หญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่มด้วยนำ้เสียงกระเส่าพลางยกขาขึ้นเล็กน้อยจนชุดเดรสสั้นของเธอถลกขึ้นไปจนเผยให้เห็นจีสตริงสีดำตัวจิ๋วที่ปกปิดเนื้อโหนกนูนของเธออยู่ ชายหนุ่มก็มองไปที่หญิงสาวด้วยสายตาหื่นกระหาย เขาไม่รอช้าค่อยๆคลานขึ้นไปนั่งบนที่นอนแล้วยื่นมือไปลูบไล้เรียวขาขาวของผู้หญิงตรงหน้าไล่ขึ้นไปเรื่อยๆจนมาถึงความเป็นสาวของเธอ ร่างเล็กบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อได้รับความอุ่นจากฝ่ามือใหญ่จากคนเป็นอาของเธอ"อามีข้อเสนอให้แก้มใสครับ แต่อาจะทดลองข้อเสนอของอาให้แก้มใสดูก่อน แล้วเดี๋ยวพออาทดลองเสร็จ แก้มใสค่อยให้คำตอบอาก็ได้ครับ"ชายหนุ่มเอ่ยบอกหญิงสาวไปด้วยนำ้เสียงที่แฝงไปด้วยเลศนัยและเล่ห์กล
"อ๊ะ อาธันขาาา"ร่างเล็กเอ่ยเรียกอาของเธอด้วยนำ้เสียงกระเส่า คนเป็นอาเมื่อได้ยินหลายสาวเรียกชื่อเขาด้วยนำ้เสียงกระเส่า เขาก็ยิ่งได้ใจส่งปลายนิ้วลูบกรีดขึ้นลงไปกับร่องเสียวของหญิงสาวจนเกิดเสียงดังขึ้นแจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะเสียงปลายนิ้วเรียวของชายหนุ่มกระทบกับนำ้หวานของหญิงสาวดังอยู่ในโสนประสาทของทั้งคู่ หญิงสาวบิดเอวขึ้นลงด้วยความเสียวซ่าน ชายหนุ่มเมื่อเห็นนำ้หวานได้ไหลออกมาจากช่องทางรักของหญิงสาว เขาก็ยื่นหน้าลงไปส่งปลายลิ้นเลียดูดดื่มนำ้หวานของหญิงสาวด้วยความหื่นกระหาย ชายหนุ่มห่างเรื่องพวกนี้มานานมาก มากจนเขาไม่มีอารมณ์กิเลสบนเรือนร่างของผู้หญิงเลย แต่ช่างแปลกที่เขามีความอยากได้กิเลสตัณหาครอบนำจิตใจเวลาที่เขาได้เห็นเรือนร่างของผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นหลานสาวของตัวเขาเอง"อ่าห์ แก้มใสไม่ไหวแล้วคะ อาธัน แก้มใสจะเสร็จแล้ว อร๊ายยย"ร่างบางเอ่ยบอกอาหนุ่มของเธอด้วยนำ้เสียงกระเส่าร่างบางครางกระเส่าด้วยความเสียวซ่านชายหนุ่มก็ยิ่งตวัดลิ้นขึ้นลงอย่างไว"แผล๊บ แผล๊บ แผล๊บ แผล๊บ"ชายหนุ่มลงลิ้นขึ้นลงไปกับร่องเสียวของหญิงสาว หญิงสาวก็หลับตาพริ้มแอ่นอกแอ่นความเป็นสาวขึ้น พร้อมกับร่างกายที่ชักกระตุกเกร็งป
"อ่าห์ เสียวคะ อาธันขา"เสียงหวานครางกระเส่าพลางแอ่นอกขึ้นไปหาใบหน้าของอาหนุ่ม อาหนุ่มเองก็อดใจกับร่างกายที่ยั่วยวนของหลานสาวตัวเองไม่ไหว จนต้องบดขยี้หน้าของเขาลงไปบนหน้าอกอวบอิ่มทั้งสองข้างอย่างหมั่นเขี้ยว "อื้ออออออ จ๊วฟฟฟฟ"ธันวาดูดดึงเนื้อนูนบนอกอวบอิ่มของหญิงสาวและบีบคลึงเต้านมอย่างเบาๆทำให้ร่างกายของหญิงสาวเคลิบเคลิ้มตามการสัมผัสของชายหนุ่ม "จ๊วฟ จ๊วฟฟ"ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นไปดูดดึงยอดอกสีชมพูที่แข็งชูชันพร้อมหลับตาพริ้มดูดดื่มยอดอกสลับกันไปมาทั้งสองข้างราวกับเด็กน้อยกำลังดูดดื่มเต้านมของมารดา หญิงสาวก็สั่นสะท้านไปทั้งร่างแอ่นอกสู้ริมฝีปากอาหนุ่มที่มอบสัมผัสสุดเร่าร้อนให้เธอ มือของชายหนุ่มอีกข้างบีบคลึงเต้านมคู่สวยอีกข้างก็ลูบไล้เรียวขางามพลางปาดขึ้นลงไปกับร่องเสียวของหญิงสาว จนทำให้ร่างบางบิดตัวขึ้นลงอย่างเสียวส่าน "ไม่ไหวแล้วคะอาธัน!"หญิงสาวผลักอกของผู้เป็นอาออกมาจากร่างของเธอพลางเอ่ยบอกอาหนุ่มเสียงดัง คนเป็นอาจึงหยุดการกระทำทุกอย่างและผละตัวออกมาจากร่างเล็กพลางมองไปที่หลานสาวด้วยความสงสัยและงุนงงว่าหลานสาวของเขากำลังจะทำอะไร? "แก้มใสไม่ไหวแล้วคะ แก้มใสอยากเป็นของอาธัน!! "เรือ
"ซี๊ดดด แก้มใสครับ"อาธันเอ่ยขึ้นพลางพยายามจะผลักร่างของฉันออกจากเขา ฉันเลยโอบกอดคออาธันแน่นและเอาหน้าอกถูไถขึ้นลงไปกับแผงอกของอาธัน"อ่ะ ปล่อยก็ได้ค่ะ"ฉันเอ่ยบอกอาธันไปพลางผละออกมาจากตัวของอาธัน และลุกขึ้นยืน"กะแก้มใสจะทำอะไรครับ!"อาธันเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงตกใจที่ตอนนี้ฉันได้ถอดชุดเกาะอกสีดำของฉันออกไปแล้วพร้อมกับถอดจีสตริงออกไปจากความเป็นสาวของฉันด้วย จนตอนนี้ฉันยืนเปลือยเปล่าต่อหน้าอาธัน แล้วฉันก็ค่อยๆหันตัวลงนอนไปกับบนที่นอน พร้อมกับแอ่นก้นโชว์ท้าทายสายตาของอาธัน ฉันก้มโค้งต่อหน้าอาธันเอาหัวเข่าชันบนที่นอนนุ่มและก็เอนตัวลงแอ่นก้นให้สูงขึ้น"อาธันขา"ฉันเอ่ยเรียกอาธันพลางเอียงตัวไปนิดหนึ่งเพื่อจะได้เอามือไปลูบไล้กลีบกุหลาบของฉันได้อย่างง่ายขึ้น ฉันลูบไล้กลีบกุหลาบของฉันเย้ายวน"แก้มใสครับ อย่าทำแบบนี้เลย อาจะไม่ไหวแล้วน่ะ! "อาธันเอ่ยบอกฉันเสียงดัง แต่ฉันแกล้งทำเป็นไม่สนใจเขา อ้าขาออกอีกนิดหนึ่งเพื่อให้อาธันได้เห็นเนื้อในช่องทางรักของฉันได้เต็มๆ"อ่าห์ แก้มใสครับ โคตรน่าเอา"อาธันครางขึ้นด้วยนำ้เสียงกระเส่าฉันก็หันไปมองอาธันแต่ก็ต้องตกใจเพราะตอนนี้อาธันได้ถอดเสื้อผ้าของเขาออกไปจนหมดแ
"อ่าห์ ซี๊ดดดด หนูเป็นคนแรกเลยนะ ที่อาแค่ถูอาก็ฟิน"อาธันเอ่ยบอกฉันพลางผละตัวออกไปจากฉัน ฉันก็ค่อยๆเอนตัวลงนอนไปกับที่นอนของอาธัน อาธันก็หยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดไปบนก้นของฉันที่เขาปล่อยนำ้รักอุ่นๆของเขาใส่ไว้บนก้นของฉัน พรึบ "แก้มใสคนดีของอา ฟอดดด^_^"อาธันล้มตัวลงมานอนบนที่นอนกับฉันพลางจับร่างของฉันให้นอนตะแคงแล้วอาธันก็สวมกอดร่างที่เปลือยเปล่าของฉันพลางกระซิบบอกฉันที่ข้างหูตามด้วยกดปลายจมูกของเขาลงไปบนแก้มขาวนวลของฉัน ฉันก็ค่อยๆปิดเปลือกตาที่หนักอึ้งลง ฉันง่วงมากเลย "ทำให้ได้นะครับ อาจะรอวันที่หนูได้เป็นของอา เด็กแสบ!"อาธันเอ่ยบอกฉันอีกพลางกระชับกอดร่างฉันให้เเน่นขึ้น อ้อมกอดของอาธันช่างอบอุ่นดีจัง^_^ฉันตวัดแขนเล็กโอบกอดไปบนเอวสอบของเขา 'แก้มใสจะทำได้รึป่าวคะ ข้อเสนอของอาธันมันทำยากเหลือเกิน' ฉันคนนี้จะทำได้เหรอ?สระนำ้หลังเรือนใหญ่15:30น.แก้มใส....."เฮ้อออ อากาศดีจัง^_^"ฉันบิดตัวไปมาพลางเอ่ยขึ้นและยื่นหน้าไปสูดรับอากาศบริสุทธิ์ของลมที่พัดโชยเข้ามากระทบกับใบหน้าของฉันยามบ่ายแบบนี้ อากาศเย็นสดชื่น ผิดกับกรุงเทพเยอะเลยในกรุงเทพหาอากาศบริสุทธิ์แบบนี้ไม่ได้เลย วันนี้เป็นวันหยุดของฉันก
"ทำไมหน้าหนูซีด ยังกลัวอยู่อีกเหรอครับ?"อาธันที่เขาเห็นว่าฉันเงียบไปอยู่นานจึงเอ่ยถามฉันขึ้นด้วยความเป็นห่วงและสงสัยแววตาสีดำคมเข้มของอาธันมองมาที่ฉันตลอดเวลา ฉันจึงละสายตาจากบึงบัวกลับมามองหน้าของอาธันพลางพยักหน้าเล็กน้อยว่าฉันกลัว อาธันจึงส่งยิ้มอบอุ่นมาให้ฉัน แล้วเขาก็เขยิบหน้าเข้ามาใกล้ฉัน"อาอยู่ด้วยทั้งคน อาไม่ปล่อยให้หนูจมนำ้หรอกครับเด็กดื้อ ฟอดดดด"อาธันเอ่ยบอกฉันด้วยน้ำเสียงร่าเริงแจ่มใสเมื่อเขาเอ่ยเสร็จเขาก็หอมแก้มฉันทันที"ไม่กล้าหรอกค่ะอาธัน แก้มใสกลัว"ฉันเอ่ยบอกอาธันไปด้วยนำ้เสียงเศร้าๆและตื่นกลัวจริงๆ ถึงเรื่องมันจะเกิดมานานมากแล้ว แต่ฉันก็จำได้ไม่มีวันลืม ว่าฉันเกือบเอาชีวิตของฉันมาทิ้งไว้ที่ก้นสระนี้"ไม่ต้องกลัวนะครับ มากับอานะครับคนดี"อาธันเอ่ยบอกฉันพลางผละร่างเขาออกไปจากฉันเปลี่ยนมาเป็นจับมือของฉันไปกุมไว้แทน อาธันหันมาส่งยิ้มให้ฉัน ฉันก็ส่งยิ้มแหยๆกลับไปให้เขา"เมื่อก่อนนี้หนูชอบหนิ เวลาอาชวนไม่เคยปฏิเสธเลย"อาธันเอ่ยถามฉันฉันก็มองไปรอบๆสระที่บ้านคุณย่ามีขนาดใหญ่มากและลึกมากๆเหมือนกัน"ลองดูนะครับเด็กดี^_^"อาธันเอ่ยบอกฉันพลางจับมือฉันให้เดินลงไปนั่งบนเรือพาย อาธันเดิ
บนเรือนใหญ่"อร๊าย คุณผู้หญิงดูสิคะ คุณธันกับคุณหนูแก้มใสจูจูปกัน อื้อเขิน"แม่เฟื่องหญิงรับใช้ประจำตัวคุณหญิงเมษาหรือคุณแม่ของธันวาเอ่ยบอกเมษาหญิงชราวัยเจ็ดสิบปีที่กำลังยืนมองลูกชายคนเดียวของเธอที่ครองตัวเป็นโสดมานานกำลังจูบอยู่กับหลานสาวลูกสาวของลูกบุญธรรมของเธอ"ตาธันนะตาธัน เมื่อไรจะรู้หัวใจตัวเองซักทีละลูก?"คุณหญิงเมษาเอ่ยขึ้นพลางอมยิ้มมองไปยังหญิงชายอาหลานที่นั่งอยู่บนเรือพายลำน้อยนั่น"นั่นน่ะสิค่ะ คุณผู้หญิงจะได้อุ้มหลาน ลูกของคุณธันสักที"แม่เฟื่องหญิงรับใช้เอ่ยขึ้น คุณหญิงเมษาก็หันมามองหน้าหญิงรับใช้ทันที แม่เฟื่องก็นึกว่านายหญิงของเธอจะดุเธอซะอีกที่ไหนได้ล่ะนายหญิงของเธอกลับชื่นชมและเห็นด้วยกับคำพูดของเธอสะอีก"เธอนี่ช่างรู้ใจฉันจริงๆๆเมื่อไรล่ะจ๊ะตาธัน เมื่อไรเราจะมีหลานตัวน้อยๆมาให้เเม่เลี้ยงกันน้า^_^"คุณหญิงเมษามองไปยังลูกชายของเธอพลางเอ่ยขึ้น เธอเอ็นดูแก้มใสเหมือนหลานสาวแท้ๆของเธอ แต่ถ้าลูกชายคนเดียวของเธอจะรักแก้มใสแบบในเชิงชู้สาวเธอก็ไม่ว่าอะไร ดีเสียอีกเธอไม่ต้องมาคิดไตร่ตรองลูกสะใภ้ของเธอให้เสียเวลา"เหมาะสมกันมากเลยนะคะ คุณผู้หญิง^_^"แม่เฟื่องหญิงรับใช้เอ่ยบอกนายหญิง
เรือนหลังเล็กบ้าน ธันวา22:30น.แก้มใส..."อาธันขาาาา อยู่ที่ไหนคะ^=^"ฉันวิ่งเข้ามาในบ้านของอาธันพลางเอ่ยเรียกหาเจ้าของบ้านด้วยนำ้เสียงสดใสร่าเริง"ครับ อาแต่งตัวอยู่"เสียงอาธันตอบกลับฉันมาจากในห้องนอน ฉันจึงไม่รอช้าที่รีบก้าวฝีเท้าจะเข้าไปหาอาธันแต่ก็ต้องหยุดกระงักเท้าลงเมื่อมีเสียงสายเข้าของโทรศัพท์ของฉันติ๊ดๆๆๆๆ"กองทัพ""กองทัพ?"ฉันเอ่ยพึมพำขึ้นเมื่ออ่านชื่อของคนที่โทรเข้ามาหาฉัน ฉันจึงกดรับสายมันและหันหลังเดินออกมาจากบ้านของอาธันอย่างไวเพราะกลัวอาธันจะได้ยิน"ฮัลโหล"(ฮัลโหลแก้มใส)"มีอะไร โทรมาซะดึกเลย อย่าบอกนะว่าจะชวนฉันไปเที่ยวอ่ะ"(เปล่าๆๆเราแค่จะโทรมาถามเธอว่าเธอจำได้ไหมว่าพรุ่งนี้วันอะไร?) เสียงของกองทัพเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงเศร้าๆแปลกๆๆพิกลๆเพราะมันคงคิดว่าฉันลืม ว่าพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของมัน วันเกิดเพื่อนรักของฉันทั้งทีฉันจะลืมได้ยังไงล่ะ"พรุ่งนี้ก็วันจันทร์อ่ะดิถามแปลกๆฉันต้องไปทำงานที่บริษัทกับอาธัน แกมีอะไรเหรอ?"ฉันแกล้งเอ่ยบอกกองทัพไป ปลายสายก็เงียบไปพักหนึ่ง(อ้อ เปล่า งั้นไม่เป็นไร เราจะกลับกรุงเทพพรุ่งนี้แล้วนะ เราจะไปหัวหินกับพวกไอ้โนอ่ะ)เสียงกองทัพเงียบไปสักพัก
“เรามาต่อแขนต่อขาให้ลูกกันดีกว่าครับ^_^” อาธันบอกฉันพลางใช้มือหนาของเขารูดกางเกงสีทองตัวจิ๋วของฉันออกไปจากจุดอ่อนไหวของฉัน“สวยจัง เวลาที่หนูคลอดลูกอาจะหาหมอที่เป็นผู้หญิงมาให้หนูนะครับ เพราะอาหวงเหลือเกิน จุ๊ฟ” อาธันเอ่ยบอกฉันในขณะที่สายตาของเขาจ้องไปที่เนื้อโหนกนูนของฉันที่ไร้ขนนุ่มปกคลุมขาวนวลอาธันก้มหน้าลงไปจุมพิตเบาๆบนเนื้อนูนสามเหลี่ยมของฉัน ฉันก็ยิ้มเขิน“อ้าขาหน่อยนะครับ^_^” เมื่ออาธันนั่งชันเข่าอยู่ตรงหว่างขาของฉันเขาก็เอ่ยบอกฉัน ฉันจึงทำตามที่เขาบอก อาธันมองฉันแล้วก็ยกยิ้มขึ้นพลางส่ายศีรษะไปมา“ไม่ดื้อก็เรื่องนี้เรื่องเดียว^_^” อาธันบอกฉันด้วยนำ้เสียงยิ้มๆพลางเอามือมาจับเข่าทั้งสองข้างของฉันให้อ้าออกจากกัน“อ๊ะ เสียวค่ะ” ฉันแอ่นสะโพกขึ้นรับสัมผัสนิ้วเรียวของอาธันที่เริ่มลูบไล้กรีดนิ้วลงไปที่ร่องเสียวของฉัน จนฉันสั่นสะท้านความเสียวเล็บมือจิกผ้าปูที่นอนเพื่อปลดปล่อยความเสียวซ่าน อาธันยังคงละเลงปลายนิ้วเล่นไปกับร่องเสียวของฉันอยู่สร้างความทรมานให้ฉันเป็นยิ่งนัก “อ๊ะ อื้อออออ” ฉันร้องครวญครางขึ้นเมื่ออาธันขยี้ติ่งเสียวของฉัน จนร่างของฉันสั่นสะท้านไปทั้งร่างนำ้ใสๆของฉันค่อยๆไหลอ
“ไม่เอานะครับแก้มใส” อาธันบอกฉันเขาเอามือของเขาพยายามมาจับก้นของฉันเพื่อจะยกร่างของฉันให้ออกไปจากตัวเขาแต่มีเหรอที่แก้มใสจะยอม ไม่มีทางซะหรอกค่ะอาธันขา“อาธันอ๊ะ อื้ออออ” ฉันกดสะโพกลงไปในแน่นที่สุดและทำให้สะโพกของฉันไปเบียดเสียดกับมังกรยักษ์ของอาธันน่ะสิ แล้วตอนนี้เหมือนมันกำลังจะตื่นแล้วนะน่ะฉันจึงส่ายสะโพกถูไถไปมา ทำให้ความเป็นสาวของฉันถูเสียดสีไปกับกางเกงผ้าบางของอาธัน มือของฉันก็เริ่มซถกซนไปปลดกระดุมเสื้อของอาธันแลัวลูบไล้ไปตามแผงอกสุดล่ำของอาธันที่มีมัดกล้ามแน่นๆ ของอาธันจนขนแขนอาธันลุกชูขึ้น“อ่าาาาาห์” เสียงอาธันร้องขึ้นมา“อ๊ะ อื้ออออ อาธันขา” ฉันยังคงร้องเรียกอาธันด้วยนำ้เสียงหวานๆแล้วบดขยี้ความเป็นสาวของฉันให้แนบชิดไปกับความเป็นชายของอาธันให้แน่นขึ้นแล้วเริ่มขยับตัวถูขึ้นลงจนฉันเสียวซ่าน นำ้ใสๆของฉันได้ไหลออกมาจนชุ่มแฉะความเป็นสาวของฉันเปียกกางเกงชั้นในของฉันจนฉันรู้สึกได้“อ่าห์ แก้มใสครับ สุดยอดมากครับ” อาธันเอ่ยชมฉัน เขาบีบคลึงสะโพกงอนงามของฉันเบาๆแต่ก็ทำให้ฉันเสียวซ่านไปทั้งตัว อาธันยื่นมือของเขาขึ้นมาถอดเสื้อยืดสีขาวของฉันออกไปจากตัวฉัน“อื้ออออ” อาธันยื่นหน้าขึ้นมาสูดด
1เดือนต่อมา13:00น.สาธารณรัฐมัลดีฟส์แก้มใส มนธิรา....“อืมมมมมมมมมม”“สดชื่นขึ้นไหมครับคนดีของอา ฟอด ฟอด” เสียงของอาธันมาพร้อมกับมือหนาทั้งสองข้างของเขาที่โอบกอดเอวฉันพลางก้มหน้าลงมาเอาครางเกยไว้บนไหล่ฉันที่ยืนหลับตารับลมเย็นของทะเลที่มัลดีฟอยู่พลางกดปลายจมูกโด่งของเขาลงมาบนแก้มของฉันสองที ใช่แล้วล่ะคะตอนนี้เราอยู่ที่มัลดีฟส์ฉันกับอาธันเรามาฮันนีมูนกันที่นี้ มัลดีฟส์ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศอินเดียและประเทศศรีลังกา มัลดีฟเป็นที่ที่ฉันอยากมามากที่สุด ทะเลสวยมากอาธันจองล่วงหน้าเป็นเดือนๆแหนะถึงจะมีที่ว่างพักสำหรับเราทั้งคู่ เรื่องของดาหลาอาธันเป็นเจ้าภาพจัดงานศพให้เธอ ฉันเองก็ไม่ได้โกรธอะไรเธอเลยเพราะเธอไม่มีญาติเธอน่าสงสารมากเหมือนกัน ฉันอโหสิให้เธอดาหลา และคนที่ยิงดาหลาก็ยังจับตัวไม่ได้เพราะเธอไม่ได้ทิ้งหลักฐานอะไรไว้เลยในที่เกิดเหตุ พยานก็มีเพียงฉันแค่คนเดียวแต่เพราะฉันกำลังตั้งท้องอยู่อาธันไม่อยากให้ฉันเครียดเขาจึงเป็นคนจัดการทุกอย่างเองร่วมไปถึงเรื่องคดีความด้วย ฉันบอกว่าฉันไม่ติดใจเอาความอะไร“มากค่ะ^_^” ฉันตอบอาธันไปพลางยืนมือน้อยๆ ของฉันไปโอบแขนของอาธันที่กอดเอวฉั
“มันสมควรที่จะตาย!” เธอบอกฉันแต่นั้นเธอก็เดินหันหลังเพื่อจะออกไปจากห้องนี้“เดี๋ยวคนรักของเธอก็กำลังจะมาแล้ว ฉันไปล่ะ”“เดี๋ยวสิคะคุณ คุณค่ะ!!” ฉันพยายามตะโกนเรียกเธอแต่เธอก็ไม่ได้หันกลับมามองฉันเธอพูดเสร็จก็เดินออกไปทันที ปล่อยให้ฉันอยู่ในห้องนี้กับศพของดาหลาได้ยังไงกัน ฉันกลัวผีน่ะตึกๆๆๆๆๆๆเสียงฝีเท้านับหลายคู่กำลังพากันวิ่งเข้ามาที่นี้ ฉันรีบมองไปที่ประตูนั้นก็พบกับร่างของคนที่ฉันเฝ้ารอเขา“อาธัน! ฮืฮๆๆๆ” เมื่อฉันมั่นใจว่าเป็นอาธันฉันก็ร้องเรียกเขาพลางร้องไห้โฮออกมาทันที“แก้มใส!” อาธันตะโกนเรียกชื่อฉันพลางรีบวิ่งเข้ามาหาฉัน“ดาหลา!!!” อาธันที่กำลังจะข้ามร่างของดาหลาก็ต้องหยุดชะงักลงเมื่อเห็นร่างที่มีเลือดท่วมตัวของดาหลาที่นอนแน่นิ่งอยู่ เขามีสีหน้าที่ตกใจแต่เขาก็ไม่ได้สนใจเขารีบหันกลับมามองหน้าฉันทันที“ใครทำหนูแก้มใสคนดีของอา!!” อาธันข้ามร่างของดาหลาเข้ามาหาฉันทันทีเมื่อเห็นสภาพของฉันที่มอมแมมเลอะเทอะเสื้อผ้าของฉันมีเลือดของดาหลากระเด็นมาเลอะตัวฉันด้วย อาธันนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าฉันพลางหยิบมีดพกของเขาขึ้นมาตัดเชือกที่มัดมือและมัดเท้าของฉันให้ฉัน“ฮืฮๆๆ อาธัน” ฉันโผล่เข้ากอดร่างขอ
“เหอะ! ช่างเป็นบุญตาของฉันจริงๆเลย ที่ได้เห็นแกยอมอ้อนวอนขอร้องฉันขนาดนี้ ทำไมล่ะเพราะอะไรแกถึงยอม หรือว่าแก แก!!!!!” เมื่อดาหลาพูดขึ้นแล้วเหมือนเธอจะแปลกใจว่าทำไมฉันถึงยอมขอร้องเธอขนาดนี้ จนเธอเบิกตาโตขึ้นเหมือนเพิ่งนึกอะไรได้ ขอร้องนะคะพระเจ้าอย่าให้เธอรู้ว่าลูกกำลังท้องอยู่เลย“แกท้องอย่างนั้นเหรอ?!!” ดาหลารีบผละร่างของเธอเข้ามาหาฉันอย่างไวพลางเอาปลายกระบอกปืนสั้นจอมาที่ขมับของฉัน ฉันมองเธอด้วยความหวาดกลัว สิ่งที่ฉันขอพระเจ้าไม่เป็นดังคำขอ“แกท้องลูกของธันเหรอ กรี๊ดดดดดดดดดด” ดาหลากรีดร้องออกมาจนฉันแสบแก้วหู เธอร้องราวกับคนเสียสติ เธอไปทำอะไรมาฉันไม่ได้ยินข่าวในวงการนางแบบของเธอมานานมากแล้ว“เห้ย! ตำรวจมา!!”“หนีเร็ว!”“อาธัน อาธันคะช่วยแก้มใสด้วยค่ะ!!” เมื่อฉันได้ยินเสียงพูดเอะอะของชายชุดดำนั้นที่พูดถึงตำรวจพลางรีบพากันหลบออกไปทางประตูอีกบานของห้องอย่างรีบร้อนผิดกับดาหลาที่เธอยืนมองหน้าฉัน ฉันจึงร้องขอความข่วยเหลือจากอาธันนั้นยิ่งทำให้เธอกดปลายกระบอกปืนลงมาที่ขมับฉันให้แน่นขึ้นปัง“เอือก!” ฉันได้ยินเสียงปืนพร้อมกับเสียงร้องเฮือกของดาหลาแล้วปืนที่เธอจ่ออยู่ที่ขมับของฉันก็ค่อยๆถอยอ
“หึ ฮึ ฮืฮๆๆๆ ชุดนี้มันต้องเป็นชุดที่ฉันใส่ ในวันแต่งงานของฉันกับธัน ฮือๆ อึก” เสียงของดาหลาร้องไห้ออกมาพลางพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงสะอึกสะอื้น ฉันจึงค่อยๆ ลืมตามองเธอ ก็เห็นว่าเธอมองชุดแต่งงานชุดไทยสีเงินที่ฉันสวมใส่อยู่ เป็นผ้าถุงตัดเย็บอย่างดีสีเงินทั้งชุดห่มสะไบสีเงิน ชุดนี้เป็นชุดที่ฉันเลือกเองและชุดของอาธันเองก็เป็นสีเงินสีเดียวกันกับฉัน ฉันเห็นตอนที่เขาลองเขาดูหล่อแบบไม่มีที่ติเลยล่ะ “คนดีๆ แบบอาธันไม่เหมาะกับเธอหรอกดาหลา” ฉันเอ่ยบอกเธอไปตามความจริง ผู้ชายที่อบอุ่นและเเสนดีแบบอาธันเขาสมควรที่จะเจอผู้หญิงดีๆที่เพรียบพร้อมกับเขาสิถึงจะถูก คนแบบฉันยังไม่เหมาะสมกับอาธันเลยแต่จะทำยังไงได้ล่ะในเมื่อฉันรักอาธันมากขนาดนี้ รักครั้งแรกและรักครั้งเดียวของฉัน“หึ! มึงอย่าทำมาเป็นพูดดี ผู้หญิงแบบมึงที่เอาอาตัวเองทำผัวนี้น่ะเหรอที่เหมาะกับธันน่ะ!!!” ดาหลาพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงโกรธเธอเดินเข้ามาหาฉันพลางเอามือจิกหัวฉันอย่างแรงเธอกระชากผมฉันจนฉันเจ็บจี๊ดไปทั้งศีรษะ ฉันก็มองหน้าเธอเธอก็มองหน้าฉัน ฉันอยากจะลุกขึ้นไปตบอีป้านี้สักทีสองทีแต่ตอนนี้ฉันกำลังท้องอยู่น่ะสิเรื่องของเรื่องน่ะเฮ้อ!“ฉันอาจจะไม่เห
โกดังล้างแก้มใส มนธิรา.....“ฮ่าๆๆๆ ฮ่ะๆๆ” เสียงหัวเราะเหมือนคนที่ขาดสติทำให้ฉันค่อยๆรู้สึกตัวขึ้นนี่ฉันหลับไปอย่างนั้นเหรอ ปวดหัวจังนี้ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย“พิธีๆ” ฉันเริ่มขยับตัวแต่ก็ไม่มีส่วนไหนของร่างกายขยับได้เลยเหมือนถูกพันธนาการไว้ด้วยเชือก ดวงตาของฉันทั้งสองข้างถูกผ้าปิดไว้มือของฉันก็ถูกผูกด้วยเชือกจนฉันที่เริ่มขยับข้อมือรู้สึกได้ถึงความเจ็บแสบจากเชือกที่เสียดสีกับข้อมือของฉัน“พิธีอะไรของแกยะ นังแก้มใส!!” เสียงดุดันและเเข็งกร้าวนี้ทำให้ฉันหยุดชะงักแล้วลองนึกเจ้าของเสียงหวานนี้ มันช่างคุ้นหูของฉันซะเหลือเกินพรึบ“หึ! จำฉันไม่ได้รึไง!” ดาหลาเอ่ยขึ้นเมื่อเธอแก้ผ้าที่ปิดตาของฉันออกจนฉันสามารถมองเห็นร่างของเธอได้ เมื่อฉันเห็นหน้าเธอในใจของฉันก็รู้สึกกลัวขึ้นมา ฉันไม่ได้กลัวเธอหรอกน่ะ แต่ฉันกลัวความปลอดภัยของลูกฉันมากกว่า เธอจับร่างของฉันมัดติดไว้กับเก้าอี้ไม้เก่าๆตัวหนึ่งเธอมัดมือมัดเท้าฉันแถมมัดเชือกที่ท้องฉันด้วย ฉันรู้สึกอึดอัดตอนนี้ฉันรู้สึกเป็นห่วงลูกของฉันมาก ลูกแม่จะหายใจออกไหม?“ดาหลา” ฉันเอ่ยชื่อของเธอขึ้นอย่างแผ่วเบา เธอจับฉันมาทำไม“ทำไม ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ ไม่สมกับเป็
“ภรรยาของผมหายไปได้ยังไงครับ?!” ถึงผมจะใช้คำที่สุภาพในการถามคำถามกับพนักงานฝ่ายความปลอดภัยแต่ก็ทำให้พนักงานในแผนกนี้ก้มหน้าหลบสายตาของผมเพราะพวกเขาคงจะไม่เคยได้ยินเสียงโทนแข็งกร้าวของผมแบบนี้ โรงแรมของผมเป็นระดับห้าดาวเต็มระบบความปลอดภัยแน่นหนาไม่เคยเกิดเหตุอะไรขึ้นกับลูกค้าที่มาพักโรงแรมของผมเลยสักราย แต่ทำไมถึงเกิดกับภรรยาของผมซะเองล่ะ“ผมถาม! ไม่ได้ยินเหรอครับ!!” ผมเริ่มเสียงดังเอามือเท้าเอวไล่มองหน้าพนักงานสิบกว่าคนด้วยแววตาดุดันและแข็งกร้าวพวกเขาคงจะตกใจที่ไม่เคยเจอผมในเวอร์ชั่นนี้ ผมไม่เคยโกรธและโมโหและมากมายได้เท่ากับเรื่องที่เมียของผมหายไปทั้งคน“ธันใจเย็นๆลูก” คุณแม่ของผมเห็นว่าท่าไม่ดีจึงเดินเข้ามาจับแขนผมพลางเอ่ยบอกผมด้วยนำ้เสียงนุ่มนวลช่วยเรียกสติของผมให้กลับคืนมาได้ นั้นสิครับเวลาแบบนี้ถึงต่อให้ผมโวยวายไปก็เปล่าประโยชน์ถ้าผมยังเป็นแบบนี้ผมก็คงจะไม่มีทางหาตัวแก้มใสเจอหรอกครับ“ไปเอากล้องวงจรปิดมาให้ผมดู” ผมหันไปบอกพนักงานด้วยนำ้เสียงผ่อนลง พนักงานก็รีบเข้าไปจัดการเปิดโน้ตบุ๊คแล้วเปิดระบบกล้องวงจรปิดของโรงแรมผมทุกตัวให้ผมดูทันที“นี้ครับคุณธัน คนต้องสงสัย” พนักงานคนหนึ่งที่
“อิอิจ้าๆๆๆดีแล้วที่ลูกสะใภ้แม่เป็นหนูแก้มใส^_^” คุณแม่ของผมท่านก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ท่านรักแก้มใสมากๆ เหมือนกันครับ เธอเป็นเด็กน่ารักถึงจะดื้อไปนิดแต่ก็ไม่มีพิษมีภัยกับใคร เธอทำให้ผมอยากจะดูแลเธอไปทั้งชีวิตของผมเลยละครับ“คุณแม่ไม่ปวดหัวบ้างรึครับ?” พี่ตุลาเอ่ยถามคุณแม่ คุณแม่ก็ทำท่านึกคิดอยู่ครู่นึงและอมยิ้มขึ้นมา“ก็มีบ้างลูก แต่หนูแก้มใสเป็นความสุขของแม่กับธันและก็ลูกกับหนูมนทาไม่ใช่เหรอจ๊ะ^_^” เมื่อคุณแม่ของผมท่านเอ่ยแบบนั้นทั้งผมและพี่ตุลาก็ยิ้มกว้างมาพร้อมกับเดินไปสวมกอดท่านผู้หญิงคนนี้ที่พวกผมทั้งสองเรียกว่าแม่ ท่านเก่งที่เลี้ยงดูผมให้เติบโตมามีชีวิตที่ดีได้แบบนี้ถ้าไม่มีท่าน ชีวิตของผมคงจะไม่มีทุกอย่างเหมือนดังวันนี้ได้“ผมรักคุณแม่นะครับ^_^”“ผมรักคุณแม่นะครับ^_^” ทั้งผมและพี่ตุลาที่สวมกอดคุณแม่อยู่ก็เอ่ยพูดขึ้นมาพร้อมกัน คุณแม่ของพวกผมท่านก็โอบกอดผมและพี่ตุลาที่ยืนอยู่กันคนละซีกตัวของคุณแม่“แม่ก็รักลูกทั้งสองจ๊ะ^_^” คุณแม่เอ่ยบอกพวกผมพลางยื่นมือทั้งสองข้างของท่านมาลูบผมของผมกับพี่ตุลาคนละข้าง พวกผมก็มองหน้ากันและยิ้มขึ้นมา เมื่อย้อนนึกไปถึงเวลาที่พวกเราไปเรียนในกรุงเทพและจะก