ตอนที่25

"อ๋อจริงสิ ธันที่บริษัทเราตอนนี้ตำแหน่งไหนว่างมั่งไหมลูก?"คุณย่าที่ท่านนั่งเงียบมาตลอดทางอยู่ดีๆท่านก็เอ่ยถามอาธันขึ้นมา อาธันก็หันมามองหน้าคุณย่าแวบหนึ่งแล้วเขาก็หันกลับไปมองถนนต่อ ฉันก็นั่งมองอาธันอยู่พลางอมยิ้มออกมา ผู้ชายอะไรหล่อน่ารักแถมน่ากินอีกด้วยอร๊าย

"ทำไมหรือครับคุณแม่ มีอะไรรึป่าว?"

"ก็ไม่ทำไมหรอก แม่ก็แค่ถามๆดูนะเผื่อจะฝากเด็กแถวนี้เข้าไปฝึกงานด้วยสักคนนะจ๊ะ"

"ตอนนี้ตำแหน่งอื่นๆเต็มหมดเลยครับ ตำแหน่งที่ว่างตอนนี้ก็มีอยู่แค่ตำแหน่งเดียว คือเลขาส่วนตัวของผมนะครับคุณแม่"

"เขาเพิ่งประสบอุบัติเหตุรถชนเมื่อเช้านี้นะครับขาหักแขนหักผมก็เลยให้เขาลาหยุดจนกว่าเขาจะหายนะครับ"อาธันตอบคุณย่าแต่สายตาของอาธันจ้องมองถนนตลอดเวลา ฉันเองก็นั่งมองอาธันด้วยความหลงใหลจินตนาการไปถึงแผงอกล่ำๆที่อยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวของอาธันนั่นงื้อ

"อ๋องั้นก็ดีเลยสิลูก ตอนนี้ธันกำลังมองหาเลขาอยู่ใช่ไหมจ๊ะ?"คุณย่าเอ่ยถามอาธัน อาธันก็เอามือมาลูบปลายคางของเขาเบาๆเหมือนทำท่านึกคิด

"ครับ ผมก็กำลังหาอยู่แต่เลือกไม่ได้สักทีนะครับคุณแม่"อาธันเอ่ยบอกคุณย่าแล้วคุณย่าก็หันหลังมามองฉันที่นั่งอยู่ตรงเบาะหลัง

"งั้นธันก็เอา