LOGINShare
บทที่ 40
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 1
ฉือหว่านพบว่าสามีของเธอ ฮั่วซือหานกำลังนอกใจ เขานอกใจไปหานักศึกษาหญิงคนหนึ่ง วันนี้เป็นวันเกิดของฮั่วซือหาน ฉือหว่านตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมอาหารหนึ่งโต๊ะ แต่ในตอนนั้นเอง "ติ๊ง" เสียงดังขึ้นมา โทรศัพท์มือถือของฮั่วซือหานที่ลืมไว้ที่บ้านดังขึ้น ฉือหว่านจึงเห็นข้อความที่นักศึกษาหญิงส่งมา [ตอนเอาเค้กออกมาชนเข้าไปจนเจ็บเลย ฮือๆๆ] ข้างล่างแนบภาพเซลฟี่มาด้วย ภาพนั้นไม่ได้เผยให้เห็นหน้า มีเพียงแต่ขาเท่านั้นที่ปรากฏในรูป ในภาพนั้น เด็กสาวสวมถุงเท้าสีขาวยาวดึงสูง รองเท้าหนังหัวกลมสีดำ กระโปรงนักศึกษาสีฟ้าขาวถูกดันขึ้น เผยให้เห็นเรียวขาที่เรียบเนียนและงดงาม หัวเข่าที่ขาวเนียนมีรอยแดงจากการกระแทก ผิวพรรณที่อ่อนเยาว์สดใสของเด็กสาวประกอบกับข้อความที่ออดอ้อน ยิ่งเพิ่มเสน่ห์ต้องห้ามที่ยากจะต้านทาน ว่ากันว่าประธานบริษัทที่ประสบความสำเร็จในการงาน มักจะชื่นชอบลักษณะเช่นนี้เมื่อเลือกชู้รัก ฉือหว่านกำโทรศัพท์ไว้แน่นจนปลายนิ้วซีดขาว ติ๊งนักศึกษาหญิงส่งข้อความมาอีกครั้ง [ประธานฮั่ว เจอกันที่โรงแรมหยุนถิงนะคะ คืนนี้ฉันจะฉลองวันเกิดให้คุณ~] วันนี้เป็นวันเกิดของฮั่วซือหาน แล
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 2
ฉือหว่านมองเขากลับเช่นกัน น้ำเสียงเบาแต่มั่นคง “เราหย่ากันเถอะ ฮั่วซือหาน คุณชอบของขวัญวันเกิดชิ้นนี้ไหม?” ฮั่วซือหานมองเธอด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง “เพราะแค่ผมไม่ได้ฉลองวันเกิดกับคุณ คุณถึงคิดจะหย่างั้นเหรอ?” ฉือหว่าน “ฉือเจียวกลับมาแล้วใช่ไหม?” เมื่อได้ยินชื่อฉือเจียว ฮั่วซือหานยกมุมปากบางๆ อย่างเย้ยหยัน เขาหัวเราะเบาๆ เขาก้าวขาเรียวยาวเข้าหาเธอทีละก้าว “คุณหึงฉือเจียวงั้นเหรอ?” ในฐานะนักธุรกิจอายุน้อยที่ถูกขนานนามว่าเป็นเทพเจ้าแห่งการค้า ฮั่วซือหานมีออร่าที่เกิดจากอำนาจ ความมั่งคั่ง และสถานะ เขาก้าวเข้ามาใกล้จนฉือหว่านเผลอก้าวถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว แผ่นหลังอ่อนบางของเธอสัมผัสถึงความเย็น เธอชนเข้ากับกำแพง ในตอนนั้นเอง ทัศนวิสัยของเธอก็มืดลง ฮั่วซือหานพุ่งเข้าหา ร่างกายเขาประชิดเธอเต็มที่ มือข้างหนึ่งยันกำแพงไว้ข้างตัวเธอ ขังเธอไว้ระหว่างอกแข็งแกร่งของเขาและผนัง ฮั่วซือหานก้มเปลือกตาหล่อเหลา มองเธอด้วยสายตาเย็นชา มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน “คนทั้งไห่เฉิงรู้ว่าคนที่ผมจะแต่งงานด้วยคือฉือเจียว คุณไม่รู้เรื่องนี้ตอนที่พยายามทุกวิถีทางเพื่อแต่งงานแทนเธอมาเป็นคุณนายฮั่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 3
ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปากบางจนกลายเป็นเส้นโค้งเย็นชา “ฉือหว่าน กลับมาที่นี่เดี๋ยวนี้!” ฉือหว่านหัวเราะเบาๆ “คุณสั่งให้ฉันกลับมา ฉันก็ต้องกลับงั้นเหรอ? เราหย่ากันแล้ว ใครจะมาทำตามใจคุณอีกล่ะ!” ฮั่วซือหานกัดฟันแน่น “เรื่องเหตุผลการหย่า ฉันจะให้เธอโอกาสเขียนใหม่อีกครั้ง!” ฉือหว่านยิ้มกว้างขึ้น “ฉันเขียนผิดตรงไหนเหรอ ฮั่วซือหาน? คุณฟื้นมาได้ครึ่งปีแล้วใช่ไหม แต่ครึ่งปีนี้คุณไม่เคยจับมือฉันเลย คุณเป็นเจ้าชายนิทรามาสามปี ถึงแม้ตอนนี้ทุกระบบในร่างกายของคุณจะดูปกติดี แต่ฉันสงสัยอย่างมีเหตุผลว่าคุณมีปัญหาเรื่องสมรรถภาพทางเพศ คุณไม่ไหวแล้ว! รีบไปหาหมอแผนจีนดูสิ สิ่งที่ฉันขออวยพรให้คุณเป็นของขวัญหย่าคือ ขอให้คุณกลับมาฟิตสมชายไวๆ!” ฮั่วซือหาน “……” เส้นเลือดบนหน้าผากของเขาเต้นตุบๆ ผู้หญิงคนนี้ช่างกล้าหาญเกินไปแล้ว! “ฉือหว่าน สักวันฉันจะทำให้เธอรู้ว่าฉันเก่งแค่ไหน!” “เสียใจด้วย คุณไม่มีโอกาสนั้นแล้ว!” “ฉือหว่าน!” เสียง “ตู๊ด ตู๊ด” ดังขึ้น สายโทรศัพท์ถูกตัดไป ในขณะที่ฮั่วซือหานโกรธจัดจนยังไม่ได้ระบายออก เขาก็ได้ยินเสียง “ตู๊ด ตู๊ด” ของสายที่ถูกตัดไป เขา “……” ฉือหว่าน!
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 4
ฉือหว่านมาแล้วหลังจากการช้อปปิ้งที่ห้าง ซูเสี่ยวฝูก็พาฉือหว่านตรงมายัง 1996 บาร์ และคืนนี้เธอจะจัดปาร์ตี้ฉลองชีวิตโสดให้กับฉือหว่านที่นี่ฉือหว่านไม่คิดว่าจะมาพบฮั่วซือหานและพวกที่นี่ และเธอก็ได้ยินการเยาะเย้ยจากพวกเขาฉือหว่านรู้จักคนในห้องวีไอพีรวมถึงกู้เป่ยเฉิน พวกเขาเล่นในวงเดียวกับฮั่วซือหาน กู้เป่ยเฉินยังเป็นเพื่อนสนิทของฮั่วซือหาน ตอนที่ฮั่วซือหานและฉือเจียวคบกันอย่างร้อนแรง พวกเขาทุกคนชอบฉือเจียว และกู้เป่ยเฉินยังเรียกฉือเจียวว่า “พี่สะใภ้”สามปีที่ผ่านมา ฉือหว่านไม่สามารถเข้ากลุ่มของพวกเขาได้ พวกเขาทุกคนไม่เคยให้ความเคารพเธอพวกเขาติดป้ายให้เธอว่า “ตัวสำรองแต่งงานแทน” “ลูกเป็ดขี้เหร่” “สาวบ้านนอก”...ถ้าผู้ชายไม่รักคุณ เพื่อนของเขาก็จะไม่ให้ความเคารพคุณเช่นกันซูเสี่ยวฝูโกรธจนแทบระเบิด เธอจึงยกแขนเสื้อขึ้นและอยากจะเข้าไปทำร้ายพวกเขา “ฉันจะไปฉีกปากพวกนี้ให้แหลก!”ฉือหว่านจับแขนของซูเสี่ยวฝูไว้ “เสี่ยวฝู พอเถอะ! หย่ากันแล้ว ไม่ต้องไปเสียเวลาใส่ใจกับพวกนี้!”เห็นท่าทางเย็นชาของฉือหว่าน ซูเสี่ยวฝูจึงฝืนอดกลั้นอารมณ์เอาไว้ และในตอนนั้นสายตาจากคนในบาร์ก็เริ่มจับจ้องไปที่ฉื
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 5
ฉือหว่านขมวดคิ้ว “ฉันทำอะไรผิดงั้นเหรอ?” ฮั่วซือหานกัดฟันพูด “ใครใช้ให้เธอแต่งตัวแรดแบบนี้?” อะไรนะ? แรด? “ฮั่วซือหาน คุณพูดให้ชัดเจนหน่อยสิ!” ฮั่วซือหานก้มตามองกระโปรงสั้นของเธอ “ต้นขาของเธอจะโผล่หมดอยู่แล้ว เธออยากให้คนอื่นมองขาเธอมากขนาดนั้นเลยเหรอ?” กระโปรงที่ฉือหว่านใส่อยู่นั้นสั้นจริงๆ และเป็นตัวที่ซูเสี่ยวฝูเลือกให้ คำพูดของซูเสี่ยวฝูคือ “หวานหว่านของฉันแค่ไม่โชว์ขา ดูสิว่าฉือเจียวจะกล้าอวดอะไร คืนนี้ให้ทุกคนได้เห็นกันว่าใครคือเจ้าของเรียวขาคู่สวยที่สุดในไห่เฉิง” ฉือหว่านเลิกคิ้วเรียวงามขึ้นเล็กน้อย “ดูเหมือนว่าประธานฮั่วจะมองขาฉันแล้วนะ” ฮั่วซือหานชะงักไป ฉือหว่านพิงกำแพงด้วยท่าทางที่งดงามและดูเฉื่อยชา เธอยกขาขวาขึ้นช้าๆ ปลายเท้าสวมรองเท้าส้นสูงประดับคริสตัลของเธอไล้ไปที่ข้อเท้าของเขา ผู้ชายในกางเกงสแลคสีดำ โชว์เรียวขายาวทรงพลังของเขา ดูสง่างามและเย็นชาในแบบที่ยากจะหักห้ามใจ ปลายเท้าขาวเนียนของฉือหว่านไล้จากข้อเท้าของเขาขึ้นไปอย่างเชื่องช้า ลูบไล้ที่น่องของเขาอย่างชวนให้หลงใหล นี่คือการยั่วยวน และการท้าทาย ฮั่วซือหานมองเธอด้วยสายตาเย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 6
กู้เป่ยเฉินตกใจ “16 ปี?” ที่กลุ่มคนของกู้เป่ยเฉินยอมรับฉือเจียว ไม่ได้เป็นเพียงเพราะความสวยของเธอ แต่เพราะเธอเรียนเก่งตั้งแต่เด็ก มีวุฒิการศึกษาสูง และเป็นนักศึกษาชั้นยอดจากมหาวิทยาลัยชั้นนำ มองไปทั่ววงการไฮโซของไห่เฉิงก็หาคนที่โดดเด่นกว่าเธอไม่ได้ เธอคู่ควรกับฮั่วซือหาน ผู้หญิงที่มีเพียงความสวยอย่างเดียวคือจุดจบ แต่ถ้ามีความสวยและวุฒิการศึกษา นั่นถึงจะเป็นไพ่ตาย สำหรับชนชั้นสูง พวกเขายิ่งให้ความสำคัญกับวุฒิการศึกษาของผู้หญิง ความรู้สึกดีๆ ที่กู้เป่ยเฉินเคยมีกับฉือหว่านหายไปหมด เขาพูดด้วยน้ำเสียงดูถูก “ฉือหว่าน เธอเลิกเรียนตอนอายุ 16 จริงๆ น่ะเหรอ?” ฉือหว่านมองฉือเจียวที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ก่อนยิ้มบางๆ “ใช่ ฉันเลิกเรียนตอนอายุ 16 จริงๆ” กู้เป่ยเฉินหัวเราะเยาะ “งั้นบังเอิญจังเลย พี่รองของฉันก็เลิกเรียนตอนอายุ 16 เหมือนกัน แต่พี่รองของฉันเป็นคนพิเศษ ตอนอายุ 16 ก็จบปริญญาโทสองใบจากฮาร์วาร์ด สร้างประวัติศาสตร์เลยล่ะ แต่เธอน่ะอายุ 16 เลิกเรียนแล้วยังไม่มีแม้แต่วุฒิมัธยมปลายเลย ฮ่าๆ” กู้เป่ยเฉินหัวเราะเยาะเสียงดัง ฉือเจียวมองด้วยความหยิ่งทะนง ไม่มีใครมองฉือหว่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 7
ฉือเจียวยิ้มมุมปาก หัวใจเต็มไปด้วยความหวาน เธอเอนตัวอ่อนนุ่มซบอกฮั่วซือหานก่อนเงยใบหน้าที่งดงามขึ้นมองเขา “ฉันรู้อยู่แล้วว่าคุณไม่ใจร้าย คุณไม่มีทางทิ้งฉัน” ฮั่วซือหานในฐานะมหาเศรษฐีแห่งไห่เฉิง หล่อเหลาสง่างาม ทรงอำนาจจนสามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้ตามใจ เขาคือผู้ชายที่เติมเต็มทุกจินตนาการของเธอ แต่เมื่อสามปีก่อน เขาประสบอุบัติเหตุและกลายเป็นเจ้าชายนิทรา หมอทุกคนบอกว่าเขาจะไม่มีวันฟื้นอีกในชาตินี้ แล้วเธอจะปล่อยให้ช่วงวัยอันงดงามของเธอสูญเปล่าอยู่กับเขาได้อย่างไร? ดังนั้น เธอจึงหนีไป ใครจะไปคิดว่าเมื่อฉือหว่านแต่งงานแทนเธอ ผ่านไปเพียงสามปี ฮั่วซือหานกลับฟื้นขึ้นมาได้ จนถึงตอนนี้ เธอก็ยังไม่รู้ว่าฮั่วซือหานฟื้นขึ้นมาได้อย่างไร หรือว่าโชคชะตาของฉือหว่านเหมาะสมที่จะนำโชคลาภมาให้? หมอต่างก็พูดว่านี่คือปาฏิหาริย์ทางการแพทย์ ดังนั้น เธอจึงกลับมา เธอรู้ว่าฮั่วซือหานรักเธอ และไม่มีทางทิ้งเธอ ฮั่วซือหานมองใบหน้างดงามของฉือเจียว “ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องเมื่อก่อน…คุณคิดว่าผมจะตามใจคุณขนาดนี้เหรอ?” เมื่อพูดถึง “เรื่องเมื่อก่อน” ฉือเจียวก็ชะงัก ดวงตาเผยความรู้สึกไม่สบายใจ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 8
รุ่นน้องสาวอัจฉริยะคนนั้นปฏิเสธคำขอเพิ่มเพื่อนของเขาดื้อๆ! ในขณะนั้น เลขาจ้าวเดินเข้ามาพร้อมกับถ้วยกาแฟ เมื่อเขาเห็นหน้าจอโทรศัพท์ของเจ้านาย ก็ถึงกับตกใจ มีคนปฏิเสธคำขอเพิ่มเพื่อนของท่านประธานงั้นเหรอ??? นี่มันเรื่องไม่น่าเชื่อในชีวิตเลยนะ? เลขาจ้าวพูดอย่างระมัดระวัง “ท่านประธาน รุ่นน้องสาวอัจฉริยะของคุณนี่...พิเศษจริงๆ ครับ” ฮั่วซือหานหัวเราะเยาะเบาๆ “พิเศษจริงๆ” เธอคือคนแรกที่ปฏิเสธเขา ไม่เพิ่มก็ช่างเถอะ ฮั่วซือหานยกกาแฟขึ้นมาดื่มหนึ่งอึก ก่อนจะขมวดคิ้วทันที เลขาจ้าวถามอย่างรีบร้อน “ท่านประธาน กาแฟไม่ถูกใจใช่ไหมครับ เดี๋ยวผมทำใหม่” ฮั่วซือหานจู่ๆ ก็รู้สึกคิดถึงกาแฟที่ฉือหว่านเคยทำ นั่นแหละที่ถูกปากเขามากที่สุด ฮั่วซือหานพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย “เขียนเช็คที่มีเลขศูนย์แปดตัว นี่คือเงินชดเชยการหย่าที่จะให้ฉือหว่าน” เธอบอกว่าจะออกไปตัวเปล่า เขาไม่เชื่อแม้แต่คำเดียว ผู้หญิงบ้านนอกที่เลิกเรียนตอนอายุ 16 แบบเธอ จะหาเงินได้จากที่ไหน? เธอแค่ทำเป็นเล่นตัวเพื่อให้ได้เงินมากขึ้นเท่านั้น เช็คที่มีศูนย์แปดตัวนี้ก็เหมือนการจ่ายค่าทดแทนสำหรับสามปีที่ผ่านมา หลั
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 40
ฉือเจียวที่มีนิสัยเอาแต่ใจ เกิดขึ้นเพราะฮั่วซือหานเป็นคนตามใจเธอคือผู้หญิงที่เขาเลี้ยงดูมาฉือหว่านยิ้มขื่น “ลุงฝู วันนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่? มีคนส่งรูปไปให้คุณย่าจริงเหรอ?”ลุงฝูหยิบรูปถ่ายออกมาให้ดู เป็นรูปเมื่อคืนที่ฮั่วซือหานกับฉือเจียวเต้นแนบชิดกันในบาร์“คุณนายน้อย เช้านี้มีคนส่งรูปนี้มาให้คุณนายใหญ่ เพื่อเปิดเผยความสัมพันธ์ลับของคุณผู้ชายกับฉือเจียว คุณนายใหญ่เห็นแล้วก็โกรธมาก จึงส่งคนไปจับตัวฉือเจียวทันที”คุณนายใหญ่ฮั่วรักและเอ็นดูฉือหว่านจริงๆ เธอไม่อยากให้ฉือหว่านต้องทนกับความอยุติธรรมใดๆฉือหว่านถือรูปถ่ายไว้ พลางครุ่นคิด “ลุงฝู คุณคิดว่าใครเป็นคนส่งรูปนี้มา?”ลุงฝูตอบ “คนที่เปิดโปงความสัมพันธ์ของคุณผู้ชายกับฉือเจียว คงต้องการช่วยคุณนายน้อยแน่ๆ”ฉือหว่านยิ้มขื่น ไม่แปลกที่ฮั่วซือหานจะไม่เชื่อเธอ เพราะทุกคนคิดแบบนั้นดูเผินๆ เรื่องนี้ดูเหมือนเธอจะได้ประโยชน์หากไม่ใช่เธอส่งเอง ก็คงเป็นเพื่อนของเธอที่ส่งมาเพื่อใช้มือของคุณนายใหญ่ลงโทษฉือเจียวแทนในตอนนั้นเอง คุณนายใหญ่ฮั่วที่นอนอยู่บนเตียงก็พึมพำออกมา “ซือหาน...”ลุงฝูหันไปพูด “คุณนายน้อย คุณนายใหญ่กำลังเรียกคุณผู
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 39
คุณนายใหญ่ฮั่วอุทานด้วยความตกใจ “ซือหาน!”ฉือหว่านที่ยืนอยู่หน้าประตูก็ชะงักไป เธอไม่คาดคิดว่าฮั่วซือหานจะยอมรับแส้แทนฉือเจียวฉือเจียวช่างเป็นคนที่เขาปกป้องอย่างเปิดเผยฮั่วซือหานมองคุณนายใหญ่ฮั่วแล้วพูด “คุณย่า พอเถอะครับ คนที่อยากอยู่กับฉือเจียวคือผม เธอไม่ได้ผิดอะไร ทุกอย่างเป็นความผิดของผม อย่าทำร้ายเธอเลยครับ ถ้าคุณย่าอยากตี ก็ตีผมแทนเถอะ!”ฉือเจียวรีบยื่นมือโอบฮั่วซือหานไว้ “ไม่ค่ะ คุณย่า อย่าตีซือหานเลย ตีหนูแทนเถอะค่ะ!”ตอนนี้ฉือเจียวและฮั่วซือหานดูเหมือนคู่รักที่โชคร้าย ส่วนคุณนายใหญ่ฮั่วกลายเป็นคนชั่วที่พยายามแยกคู่รักหัวใจของฉือหว่านรู้สึกปวดร้าวคุณนายใหญ่ฮั่วมือสั่นขณะถือแส้ “ซือหาน ภรรยาของแกคือหวานหว่าน แกลืมไปแล้วหรือว่าในช่วงสามปีที่แกเป็นเจ้าชายนิทรา ใครคือคนที่อยู่เคียงข้างไม่เคยทิ้งแก? แกทำแบบนี้ได้ยังไง มันทำร้ายจิตใจหวานหว่านมาก แกถูกฉือเจียวทำให้หลงหัวปักหัวปำแน่ๆ วันนี้ฉันจะตีแกให้สติกลับคืนมา!”คุณนายใหญ่ฮั่วพูดจบก็เหวี่ยงแส้ลงบนตัวฮั่วซือหาน“คุณย่า พอเถอะค่ะ!” ฉือหว่านรีบเข้ามาขวางคุณนายใหญ่ฮั่วคุณนายใหญ่ฮั่วโกรธมาก “หวานหว่าน ไม่ต้องกลัว มีย่าอย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 38
เมื่อฉือเจียวพูดจบ เธอก็หมุนตัวจากไปฉือหว่านขมวดคิ้ว ฉือเจียวกำลังวางแผนอะไรอยู่?ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องของฮั่วเสวียนดังขึ้นมา “กรี๊ด! พี่ซือหานเกิดเรื่องแล้ว!”เกิดอะไรขึ้น?ฉือหว่านรีบหันกลับไปดูฮั่วเสวียนในสภาพตื่นตระหนกจับแขนฮั่วซือหานแน่น “พี่ซือหานพี่สะใภ้เจียวเจียวถูกคนพาตัวไปแล้ว!”ฮั่วซือหานสีหน้าเปลี่ยนไปทันที “เจียวเจียวถูกใครพาไป?”ฮั่วเสวียนตอบ “ถูกคุณย่าพาตัวไป! คุณย่าส่งคนมาจับตัวพี่สะใภ้เจียวเจียวไป!”อะไรนะ?บรรยากาศรอบตัวฮั่วซือหานเย็นลงจนเหมือนอุณหภูมิลดฮวบ เขาดูเหมือนลมหนาวในฤดูเหมันต์ในตอนนั้นฮั่วเสวียนเห็นฉือหว่านที่วิ่งตามมา เธอยกมือชี้ไปที่ฉือหว่านทันที “ฉือหว่าน เป็นเธอ! พี่ซือหานวันนี้มีคนส่งรูปถ่ายไปให้คุณย่า เป็นรูปเมื่อคืนที่พี่สะใภ้เจียวเจียวเต้นแนบชิดกับพี่ในบาร์ คุณย่าเห็นแล้วโกรธมาก เลยส่งคนมาจับตัวพี่สะใภ้เจียวเจียวไป รูปนี้ต้องเป็นฉือหว่านส่งไปแน่ๆ!”ฉือหว่านสีหน้าสงบนิ่ง มีคนส่งรูปไปให้คุณย่า?เธอเองก็ไม่รู้เรื่องนี้“พี่ซือหาน ฉือหว่านใจร้ายมาก เธอรู้ว่าคุณย่ารักเธอมาก และจะเข้าข้างเธอแน่ๆ เธอต้องการใช้มือคุณย่าเพื่อกำจัดพี่สะใภ้เจีย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 37
ฮั่วซือหานสนใจแค่การได้พบเทพ Cเมื่อเทพ C ยังไม่ปรากฏตัว สีหน้าของเขาเย็นชาขึ้นเรื่อยๆฉือถังดูเวลาแล้วพูดขึ้น “ประธานฮั่ว เทพ C อาจจะติดธุระบางอย่างค่ะ เทพ C หายไปจากวงการถึงสามปีเต็ม และไม่มีใครรู้เลยว่าเธอหายไปเพราะอะไร”การหายตัวไปสามปีของเทพ C เป็นปริศนาที่ยังไม่ได้รับการไขในวงการแพทย์ ทุกคนต่างสงสัยถึงเหตุผลที่ทำให้เธอหายไปนานขนาดนี้ฉือหว่านที่ยืนอยู่ตรงประตูคิดในใจ ประธานฮั่ว มองฉันสิ ฉันมาตามที่นัดแล้วนะ คุณก็เห็นกับตา และพยานก็อยู่ครบ—ฉือเจียว ฉือถัง และฮั่วเสวียนแต่สีหน้าของฮั่วซือหานยังคงไม่เปลี่ยนฉือถังพูดต่อ “ประธานฮั่ว งั้นฉันขอเริ่มตรวจฉือเจียวก่อนนะคะ”...20 นาทีต่อมาฮั่วซือหานและฉือถังยืนอยู่ที่หน้าประตู ฉือถังสวมเสื้อเชิ้ตผ้าไหมสีขาวกับกระโปรงทรงสอบสีดำ ดูทั้งสง่างามและเฉียบขาดเธอมองชายหนุ่มผู้มีท่าทางสง่าที่อยู่ตรงหน้า “ประธานฮั่ว ฉันประเมินเบื้องต้นแล้วว่าฉือเจียวมีภาวะความบกพร่องของผนังกั้นหัวใจห้องบนและหลอดเลือดแดงยังไม่ปิด ซึ่งเป็นสาเหตุของโรคหัวใจที่เกิดขึ้นภายหลัง อาการนี้สามารถรักษาได้ด้วยการผ่าตัดค่ะ”ฮั่วซือหานถาม “การผ่าตัดมีความเสี่ยงไหม?”
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 36
ฮั่วเสวียนเห็นฉือหว่านเดินเข้ามาฮั่วซือหานและฉือเจียวเองก็เห็นเช่นกัน ฉือเจียวพูดด้วยความประหลาดใจ “ฉือหว่าน เธอมาที่นี่ทำไม?”ฮั่วเสวียนมองฉือหว่านด้วยสีหน้ารังเกียจ “ฉือหว่าน เมื่อคืนเธอไปยุ่งกับพี่หนานเฉิง เดี๋ยวฉันจะจัดการเธอทีหลัง ตอนนี้รีบไปซะ เรากำลังรอเทพ C อยู่ ไม่มีเวลามาเสียกับเธอ!”ฮั่วซือหานมองไปที่ฉือหว่าน เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย แม้จะไม่ได้พูดอะไร แต่ก็แสดงออกชัดเจนว่าไม่ยินดีต้อนรับเธอเหมือนเธอมาที่นี่เพื่อก่อกวนฉือหว่านไม่ได้โกรธ เธอเพียงแต่ยิ้มเล็กน้อยขณะมองทั้งสามคน ก่อนจะกะพริบตาอย่างขี้เล่น “ฉันรู้นะว่าพวกคุณกำลังรอเทพ C”ฉือเจียวพูดขึ้น “ถ้างั้นก็รีบไปสิ!”ฉือหว่านยืดตัวตรงอย่างสง่างาม ก่อนจะยิ้มช้าๆ ในสายตาของทั้งสามคน “ฉันก็คือคนที่พวกคุณกำลังรอ…”คำพูดยังไม่ทันจบ เสียงของคนอีกคนดังขึ้น “ฉือหว่าน เธอมาอยู่ที่นี่ทำไม?”ฉือหว่านหันไปมอง เป็นฉือถังที่เดินเข้ามาคุณนายใหญ่ตระกูลฉือมีลูกชายสามคน คนโตคือฉือเจี้ยนกั๋ว คนที่สองคือฉือไห่ผิง และคนที่สามคือฉือเหว่ยเยี่ย ฉือถังคือลูกสาวของฉือเหว่ยเยี่ยฉือถังเป็นคนที่มีความสามารถสูงกว่าฉือเจียว เธอจบการศึกษาระดับป
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 35
จู่ๆ คำว่า "น่ารำคาญ" ก็โผล่ขึ้นมาอย่างไม่มีที่มา ทำให้ฮั่วซือหานรู้สึกงุนงงเขาไม่ได้ใส่ใจนัก วางโทรศัพท์ลง แล้วกลับไปตรวจเอกสารต่อเมื่อทำงานเสร็จ เวลาก็ล่วงเลยเข้าสู่ช่วงดึก ฮั่วซือหานลุกขึ้นไปรินน้ำดื่ม ก่อนจะหันไปมองฉือหว่าน เธอหลับไปแล้วฮั่วซือหานกำลังจะกลับไปที่โซฟา แต่เสียง “ติ๊ง” ก็ดังขึ้น โทรศัพท์ของฉือหว่านที่วางอยู่ข้างหมอนสว่างขึ้นฮั่วซือหานมองไปยังโทรศัพท์ของเธอ และในเสี้ยววินาทีนั้น ดวงตาลึกซึ้งของเขาหรี่ลงทันทีเขาเห็นรูปโปรไฟล์ในแอปแชตที่ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ มันเหมือนกับรูปโปรไฟล์ของรุ่นน้องสาวอัจฉริยะ W ของเขาฮั่วซือหานก้าวไปที่เตียงอย่างรวดเร็ว แล้วยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์ของเธอแต่ทันใดนั้น ฉือหว่านพลิกตัว ใบหน้าของเธอแนบเข้ากับมือของเขาฮั่วซือหานชะงักไป เขาไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ หรือบางทีเขาอาจจะตาฝาด ฉือหว่านจะเป็นรุ่นน้องสาวอัจฉริยะคนนั้นได้ยังไง?ไม่มีทาง เธอก็แค่ผู้หญิงสวยคนหนึ่งเท่านั้นในตอนนั้นเอง ฮั่วซือหานรู้สึกว่าฝ่ามือของเขาสัมผัสได้ถึงความนุ่มนวล ฉือหว่านในความฝันของเธอถูใบหน้าเหมือนลูกแมวตัวเล็กๆ กับมือของเขาสายตาของฮั่วซือหานจับจ้องไ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 34
แม้ว่าจะผ่านมาเกินสามปีหลังแต่งงาน แต่ฮั่วซือหานก็ไม่เคยอยู่ร่วมห้องกับฉือหว่าน และแน่นอนว่าเขาก็ไม่เคยอยู่กับผู้หญิงคนอื่นเช่นกัน นี่จึงถือเป็นครั้งแรกในตอนนี้ เขามองดูเธอที่กำลังวุ่นวายกับการบำรุงผิว ฮั่วซือหานรู้สึกแปลกใหม่อยู่ไม่น้อยฉือหว่านรู้สึกถึงสายตาที่มองมา จึงหันศีรษะกลับไปมองเขาฮั่วซือหานไม่ทันได้หลบสายตา ทั้งคู่สบตากันเข้าอย่างจังฉือหว่านจ้องเขา “มองอะไร ไม่เคยเห็นคนสวยหรือไง!”ฮั่วซือหานตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “...ถ้ามีเวลา เธอน่าจะลองอ่านหนังสือบ้างนะ พัฒนาตัวเองหน่อย ต่อให้เธอแต่งตัวสวยแค่ไหน สุดท้ายก็เป็นแค่แจกันดอกไม้”แจกันดอกไม้?ฉือหว่าน “...” เดี๋ยวเถอะ รอไปเถอะ! สักวันหนึ่งเธอจะทำให้ตานั่นที่ชอบดูถูกคนต้องอ้าปากค้าง!เธอไม่ได้สนใจเขาต่อ แต่กลับดึงผ้าห่มขึ้นแล้วล้มตัวลงบนเตียงทันใดนั้น เสียง ติ๊ง ดังขึ้นจากโทรศัพท์ของฮั่วซือหานเขาก้มหน้าหล่อเหลาดูหน้าจอ พบว่าเป็น ผอ.อี้ จากมหาวิทยาลัยฮาวาร์ด ที่สร้างกลุ่มแชทขึ้นมาและดึงเขาเข้าไปในนั้นในกลุ่มมีเพียงเขาและอีกคนหนึ่ง คือเจ้าของภาพโปรไฟล์สีดำ W หรือก็คือรุ่นน้องอัจฉริยะคนนั้นรุ่นน้องอัจฉริยะที
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 33
ฮั่วซือหานเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เขาสวมชุดนอนผ้าไหมสีดำ ผมสั้นที่ยังเปียกอยู่หยดน้ำลงมาช้าๆ ความสดชื่นหลังอาบน้ำทำให้เขาดูอ่อนเยาว์และหล่อเหลามากกว่าปกติที่ใส่สูทเต็มยศเสียอีกฉือหว่านแอบมองเขาสองสามครั้งในใจพลางคิดว่า ผู้ชายคนนี้ช่างมีรูปลักษณ์ที่ดีจริงๆในตอนนั้น เสียงโทรศัพท์มือถือของฮั่วซือหานก็ดังขึ้น เขาเดินไปรับสาย เป็นเลขาจ้าวที่โทรมา "ท่านประธาน เทพ C ตอบตกลงที่จะพบคุณที่โรงพยาบาลแพทย์แผนจีนพรุ่งนี้แล้วครับ"ฮั่วซือหานไม่มีสีหน้าเปลี่ยนแปลง "ครั้งที่แล้วเทพ C มาทีหนึ่งแล้วก็ไป ทำตัวลึกลับเกินไป พรุ่งนี้ฉันจะต้องดูให้ได้ว่าเธอเป็นใครกันแน่!"ฉือหว่านรู้สึกเย็นวูบที่ต้นคอ แย่แล้วครั้งก่อนที่เทพ C ทิ้งเขาไว้กลางทาง ฮั่วซือหานยังไม่ลืม แถมยังโมโหที่เธอทำตัวลึกลับแบบนั้นอีก พรุ่งนี้เขาต้องเห็นเธอให้ได้ในตอนนั้นฮั่วซือหานปรายตามองฉือหว่าน "ไม่ไปอาบน้ำเหรอ?""ไป" ฉือหว่านรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันทีฮั่วซือหานขมวดคิ้วขณะวางสาย เขารู้สึกว่าเทพ C กับฉือหว่านทำให้เขาปวดหัวพอกันเขาหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาเช็ดผมเปียกสองสามครั้ง ก่อนจะเปิดเอกสารขึ้นมาดูอย่างตั้งใจฮั่วซือหานกำลังตรวจเอกสารอยู่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 32
ผู้ชายคนนี้!ฉือหว่านโกรธจัด เธอเขย่งปลายเท้าขึ้น ก่อนจะกัดเข้าที่มุมปากของฮั่วซือหานอย่างแรงซี้ด...ฮั่วซือหานรู้สึกเจ็บ รสคาวเลือดจางๆ แผ่ซ่านในปาก เธอทำให้เขาเลือดออกจริงๆฮั่วซือหานยื่นมือมาบีบใบหน้าเล็กของเธอจนปากของเธอเป็นรูปตัว O ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด "เธอเป็นลูกหมาหรือไง ถึงชอบกัดคนขนาดนี้?"ฉือหว่านจ้องเขาอย่างไม่ยอมแพ้ "คุณควรคิดดีๆ ว่าพรุ่งนี้จะอธิบายให้ฉือเจียวฟังยังไงเกี่ยวกับแผลที่มุมปากของคุณ แต่ไม่ว่าอย่างไร ลู่หนานเฉิงก็รับสิ่งที่คุณไม่ต้องการแล้ว ส่วนฉือเจียวก็รับของมือสองที่ฉันทิ้งไป!"ฮั่วซือหาน "…"ใครเป็นของมือสองกัน? ผู้หญิงบ้าคนนี้!"เราต่างฝ่ายต่างจะยังไงต่อก็ได้ แต่กับลู่หนานเฉิง ไม่ได้!""ทำไม?"เพราะลู่หนานเฉิงเป็นพี่น้องของเขา และเขารู้สึกขัดแย้งในใจฮั่วซือหานกวาดตามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า "เธอคิดว่าลู่หนานเฉิงจะสนใจเธอจริงๆ เหรอ? เลิกฝันกลางวันเถอะ เธอก็แค่คนที่โยกตัวในฟลอร์เต้นรำได้นิดหน่อย เป็นผู้หญิงบ้านนอกที่เลิกเรียนตั้งแต่อายุ 16 ไม่มีวุฒิการศึกษา ไม่มีงานทำ มาตรฐานของลู่หนานเฉิงไม่ได้ต่ำขนาดนั้นหรอก เขาคงแค่สนใจความแปลกใหม
