로그인공유
บทที่ 231
관련 챕터
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 232
ตอนนั้นเอง ฉือหว่านก็เห็นเงาร่างคุ้นตาอยู่ตรงประตู เป็นโหลวซินเยว่โหลวซินเยว่ตามมาแล้วด้านนอกเกิดเหตุวุ่นวายขนาดนั้น โหลวซินเยว่ลุกขึ้นมาออกตามหาฮั่วซือหานตั้งนานแล้ว เธอหาจนเจอห้องนี้พอเห็นฉือหว่านกับฮั่วซือหานอยู่บนเตียงด้วยกัน ดวงตาบริสุทธิ์ของเธอก็พลันกลายเป็นมืดดำอาฆาต จ้องฉือหว่านราวกับแมงป่องมีพิษฉือหว่านแค่นหัวเราะเย็น ตอนที่ฮั่วซือหานกำลังจะผละตัวออกไป เธอก็ยกมือโอบคอเขาไว้แล้วพลิกตัวขึ้น กดเขาให้นอนอยู่ใต้ร่างเธอทันทีตอนนี้ ผู้ชายอยู่ล่าง ผู้หญิงอยู่บนโหลวซินเยว่ที่อยู่หน้าประตูเบิกตากว้าง เธอไม่คาดคิดเลยว่าฉือหว่านจะกล้ากดฮั่วซือหานไว้ใต้ตัวช่างกล้านัก!ร่างหอมกรุ่นนุ่มดุจหยกนั้นขึ้นมาคร่อมบนตัวเขาอีกครั้ง ฮั่วซือหานเกร็งไปทั้งตัว เขาขมวดคิ้ว พูดอย่างไม่พอใจ “จะทำอะไรอีก? ลงไปซะ!”ฉือหว่านไม่ยอมลง “ประธานฮั่ว ระหว่างการเต้นแนบชิดของฉันกับของฉือเจียว คุณชอบของใครมากกว่ากัน?”คำถามนี้ บรรดาลูกเศรษฐีก็เพิ่งถามเขาไปเมื่อกี้เองฮั่วซือหานไม่พูดอะไรนิ้วเรียวขาวของฉือหว่านวางลงบนหน้าอกกำยำของเขา ลูบไล้เย้ายวน “งั้นฉันเปลี่ยนคำถาม แล้วคืนนั้น คุณกับโหลวซินเยว่ทำก
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 233
ฮั่วซือหานกำลังมีอารมณ์ปรารถนา หางตาเรียวยาวถึงกับแดงก่ำแต่พอได้ยินคำพูดของฉือหว่าน ร่างเขาก็ชะงักไปทันทีเขาเงยหน้าขึ้นมองฉือหว่านฉือหว่านใช้สายตาชี้ไปทางประตู “ประธานฮั่ว ทีนี้คุณคงต้องไปตามง้อซุปตาร์โหลวของคุณกลับมาแล้วล่ะ”ฮั่วซือหานฉลาดขนาดไหน เขาเข้าใจทุกอย่างในทันที ฉือหว่านไม่ได้ยั่วเขาด้วยความจริงใจ เธอกำลังเล่นละครให้โหลวซินเยว่ดูอารมณ์ใคร่ที่ค้างคาในหางตาพลันจางหายไป กลับคืนความชัดเจน เขามองฉือหว่านด้วยสายตาเย็นเยียบ “ลงไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้!”ฉือหว่านไม่รีรอ รีบลงไปทันทีฮั่วซือหานลุกขึ้น ยืนตัวสูงโปร่งอยู่ริมหน้าต่างบานใหญ่ ผู้หญิงสารเลวนี่มัน!“ว่ามา มาหาฉันเพราะอะไรแน่?”“ประธานฮั่ว เสี่ยวฝูไม่ได้ตัดสลิงของซุปตาร์โหลวเลย เธอถูกใส่ร้าย ฉันหวังว่าประธานฮั่วจะเมตตาปล่อยตัวเสี่ยวฝูให้ด้วย” ฉือหว่านพูดเจตนาของตัวเองออกมาซูเสี่ยวฝู?เพื่อนสนิทของเธอนั่นเอง?ฮั่วซือหานไม่ได้สนใจเรื่องโหลวซินเยว่ตกลงมาจากสลิง ดังนั้นเขาเลยไม่รู้ว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับซูเสี่ยวฝูเลขาจ้าวเคยโทรมาขอคำสั่งกับเขา เขาก็ปล่อยให้โหลวซินเยว่จัดการที่แท้ฉือหว่านมาหาเขาเพราะอยากช่วยเพื่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 234
เธออาจจะหาทางออกได้โดยไปหาลู่หนานเฉิง...ฉือหว่านมาถึงวิลล่าของลู่หนานเฉิง ก็เห็นผู้ช่วยของเขากำลังเก็บกระเป๋าฉือหว่านถามอย่างแปลกใจ “คุณลู่ นี่คุณ?”ลู่หนานเฉิงยกมุมปากยิ้ม “หวานหว่าน เมื่อกี้พ่อฉันโทรมา บอกว่าบริษัทที่ต่างประเทศมีปัญหานิดหน่อย ฉันต้องบินกลับไป”ตระกูลลู่ในช่วงหลายปีมานี้ย้ายไปทำธุรกิจต่างประเทศแล้ว ทั้งบริษัทและทรัพย์สินก็อยู่ต่างประเทศ การกลับมาครั้งนี้ของลู่หนานเฉิงก็แค่พักผ่อนและเที่ยวเล่นแต่การกลับไปของลู่หนานเฉิงครั้งนี้เร็วเกินไป และเกิดขึ้นในช่วงจังหวะนี้ ทำให้ฉือหว่านอดสงสัยไม่ได้ว่าเกี่ยวข้องกับฮั่วซือหานหรือเปล่าฮั่วซือหานแอบทำอะไรลับหลังเขาหรือเปล่าถึงทำให้ลู่หนานเฉิงต้องออกไป?“หวานหว่าน เธอมาหาฉันมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” ลู่หนานเฉิงถามฉือหว่านส่ายหน้า “ไม่มีอะไรหรอก”“หวานหว่าน” ลู่หนานเฉิงมองเธออย่างอ่อนโยน “เธออยากให้ฉันอยู่ต่อไหม?”ฉือหว่านรู้ว่านี่คือการทดสอบสุดท้ายของลู่หนานเฉิง ถ้าเธอพยักหน้า เขาก็จะไม่ไป“คุณลู่ ฉันไม่คุ้มค่าขนาดนั้นหรอก อนาคตคุณจะได้เจอผู้หญิงที่ดีกว่าฉันแน่นอน”ฉือหว่านไม่ได้ให้ความหวังเขาเลยลู่หนานเฉิงก็ไม่ได
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 235
ภายในห้องประชุมธุรกิจที่หรูหราแต่เรียบง่าย ฮั่วซือหานในชุดสูทสีดำตัดเย็บพิเศษ ดูหล่อเหลาและเปี่ยมไปด้วยราศี เขากำลังนำผู้บริหารระดับสูงของฮั่วซื่อกรุ๊ปต้อนรับประธานมาร์คจากบริษัท LVMA แห่งฝรั่งเศส“คุณนาย ประธานของเราพูดภาษาฝรั่งเศสเก่งมากเลยค่ะ ประธานพูดได้ยี่สิบกว่าภาษา ไม่เคยต้องพึ่งล่ามเลย” พนักงานต้อนรับชงกาแฟให้ฉือหว่านแก้วหนึ่งฉือหว่านยิ้มบาง “ขอบคุณค่ะ”“ไม่เป็นไรค่ะคุณนาย งั้นฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”“ได้ค่ะ”พนักงานต้อนรับเดินจากไป ดวงตากลมใสของฉือหว่านมองผ่านกระจกใสบานใหญ่ไปยังด้านในอีกครั้ง สายตาตกอยู่ที่ฮั่วซือหานฮั่วซือหานยืนอยู่ข้างมาร์ค มาร์คพูดภาษาฝรั่งเศส ส่วนเขาตอบกลับด้วยภาษาฝรั่งเศสที่ไหลลื่น และบริสุทธิ์ การพบปะของเหล่าผู้บริหารชั้นสูง การประชุมบนยอดเขาของโลกธุรกิจ ฉือหว่านแม้จะอยู่ด้านนอกกระจก ก็ยังสัมผัสได้ถึงบรรยากาศของโลกแห่งความมั่งคั่งที่ล้อมรอบตัวฮั่วซือหานไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงมีผู้หญิงมากมายหลงใหลในตัวเขา ฉือเจียวยังไม่ทันไป ก็มีโหลวซินเยว่มาอีกคนแล้วเวลาเขาจริงจังขึ้นมา เขาดูสง่างาม เย็นชา มีอำนาจ และน่าหวั่นเกรงแต่พอนึกถึงการที่เขาบีบบังคั
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 236
ลูกกระเดือกของฮั่วซือหานขยับขึ้นลงอย่างไม่ใส่ใจ เธอน่ะมีใบหน้าสวยดุจนางฟ้าติดตัวมาแต่เกิด ราวกับไม่เคยแตะต้องโลกมนุษย์ แต่กลับส่งภาพเคลื่อนไหวแบบนั้นมาให้เขา แถมยังเป็นตอนที่เขากำลังยุ่งอีก แม่ง! อีกด้านของเธอก็คือปีศาจน้อยชัดๆอะไรๆ ก็รู้อะไรๆ ก็ทำเป็นหมดมาร์คหัวเราะ “คุณนายฮั่วดูอายุน้อยมาก คงขี้อ้อนไม่น้อย ประธานฮั่วรับมือไหวเหรอครับ?”มีภรรยาน่ารักแบบนี้ ก็ต้องดูด้วยว่าผู้ชายจะรับมือได้หรือเปล่าฮั่วซือหานมองฉือหว่านที่อยู่นอกห้อง เขาเองก็ไม่รู้ ตัวเขากับฉือหว่านยังไม่ได้พัฒนาถึงขั้นนั้น เขาเลยไม่รู้ว่าเขาจะรับมือกับเธอไหวไหมติ๊งฉือหว่านส่งข้อความมาอีกแล้วฮั่วซือหานเปิดดู ฉือหว่าน: “ประธานฮั่ว คุณไหวไหม ถ้าไม่ไหว ฉันจะไปแล้วนะ”โว้ย!ฮั่วซือหานสบถในใจแรงๆ แบบไร้เสียง ผู้หญิงคนนี้จะให้เขาทำงานยังไงไหว?ด้านนอก ฉือหว่านที่แกล้งจนได้แต้มคืนมา รู้สึกอารมณ์ดี เธอรู้อยู่แล้วว่าฮั่วซือหานไม่มีทางทิ้งงานมาหาเธอแน่ เธอยกกาแฟขึ้นจิบ แล้วก็ลุกขึ้นจะเดินจากไปแต่ในวินาทีนั้นเอง เสียงทุ้มต่ำแฝงความเย็นชาก็ดังขึ้นจากด้านหลัง “จะไปไหน?”เสียงนี้…ฉือหว่านหันกลับไป เห็นประตูห้อง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 237
เขาพูดว่าอะไรนะ?ฉือหว่านรู้สึกว่าเขาเลิกแกล้งวางมาดแล้ว ตอนนี้ฮั่วซือหานคนที่ทั้งร้ายทั้งเจ้าชู้กลับมาอีกครั้งก่อนหน้านี้ เธอแค่อยากฉีกหน้ากากเขาแต่พอฉีกออกได้จริงๆ เธอกลับพบว่า บางที เธอก็ไม่ได้อยากทำแบบนั้นเท่าไหร่...รถโรลส์รอยซ์แฟนธอมแล่นอย่างนุ่มนวลไปบนท้องถนน ฉือหว่านหันไปมองชายหนุ่มข้างกาย “เป็นคุณใช่ไหม ที่ไม่ให้ฉันไปเยี่ยมเสี่ยวฝู?”ฮั่วซือหานวางมือลงบนพวงมาลัยใหญ่ มือเรียวยาวนิ้วชัดเจนตอบรับอย่างเฉยเมย “อืม”เขายอมรับตรงๆ“แล้วการที่คุณลู่ต้องกลับไป เกี่ยวข้องกับคุณด้วยหรือเปล่า?”ฮั่วซือหานเปิดไฟเลี้ยว มือแข็งแรงที่สวมเรือนเวลาหรูหราหมุนพวงมาลัยอย่างคล่องแคล่ว เสียงทุ้มนุ่มแต่แฝงด้วยความลึกลับเอ่ยขึ้น “ตอนนี้หนานเฉิงน่าจะถึงแล้ว เธอคิดว่าเขากำลังทำอะไรอยู่?”ฉือหว่านไม่พูด เธอรอฟังประโยคต่อไปของเขาฮั่วซือหานยื่นรูปถ่ายใบหนึ่งให้เธอฉือหว่านรับมา ในนั้นเธอเห็นลู่หนานเฉิง“นี่คือตัวเลือกที่ตระกูลลู่เตรียมไว้ให้หนานเฉิง คุณหนูตระกูลเจียง เจียงหลี หนานเฉิงเพิ่งลงจากเครื่องก็ถูกพาไปนัดดูตัวแล้ว การแต่งงานระหว่างสองตระกูลใหญ่อย่างลู่กับเจียงเป็นเรื่องแน่นอน”ในภ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 238
ฮั่วซือหานหยุดเดิน “ของใช้สำหรับการคุมกำเนิดอยู่ข้างหน้า เธอไปซื้อมา”เขาให้เธอไปซื้อถุงยางให้เขาถ้าไม่ติดว่าเสี่ยวฝูยังอยู่ในมือของเขา ฉือหว่านคงอยากตะโกนไล่เขาให้ไกลแสนไกลทำเกินไปแล้ว!ฉือหว่านไม่ยอมขยับ ฮั่วซือหานมองใบหน้าขาวเนียนสวยราวฝ่ามือของเธอ เวลานี้ทั้งหน้าเธอแดงเรื่อด้วยความเขิน แดงลามไปถึงปลายหูเล็กขาวสะอาด ช่างดูไร้เดียงสาน่ารักซะจนเขาอยากแกล้งให้มากกว่านี้อีก“ยืนบื้อทำไม? หรือว่าเธอไม่อยากให้เพื่อนรักของเธอออกมา?”เขากำลังข่มขู่เธอดีมาก ฉือหว่านยอมรับการขู่ครั้งนี้ เธอหันหลังเดินไปยังโซนขายของใช้คุมกำเนิดตรงโซนนั้นมีคู่รักอยู่สองคู่ พอเธอเดินเข้าไป ทั้งสองคู่ก็หันขวับมามองเธอพร้อมกันฉือหว่านอยากแทรกแผ่นดินหนีให้รู้แล้วรู้รอดเธอหันไปมอง เห็นฮั่วซือหานที่ทั้งสูงทั้งขายาวยืนพิงอยู่ตรงมุมทางเดิน เขามองเธอด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ เห็นเธออึดอัด เขากลับสนุกฉือหว่านกัดริมฝีปากล่าง แล้วเอื้อมมือไปหยิบกล่องถุงยางขึ้นมากล่องหนึ่ง เธอหันไปถามเขา “คุณใช้ไซส์นี้หรือเปล่า?”ฮั่วซือหานเพ่งมองดู ขนาดไซส์ S“ไม่ใช่เหรอ งั้นอันนี้ล่ะ?”ฉือหว่านหยิบกล่องอีกใบ แล้วกระพริบตาใสซ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 239
ประโยคสุดท้ายของฉือหว่านที่ว่า “คืนนั้นคุณก็ไม่ใส่” เสียงค่อยๆ แผ่วลง จนฮั่วซือหานได้ยินไม่ชัดเขาได้ยินแค่ช่วงต้นประโยค ที่บอกว่าเธอไม่อยากกินยาคุมอีกแล้วเท่านั้นฮั่วซือหานก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเหตุการณ์ที่เธอแพ้ยาคุมจนเป็นลมเพราะลู่หนานเฉิง ริมฝีปากบางของเขายกยิ้มเหยียดเย็นชา เอ่ยเสียงประชด “ในเมื่อเธอกินยาคุมให้ผู้ชายคนอื่นได้ ทำไมจะกินให้ฉันไม่ได้?”เขาว่าอะไรนะ?เธอกินยาคุมเพื่อผู้ชายคนอื่นงั้นเหรอ?เมื่อก่อนเขาเคยเข้าใจผิด คิดว่าเธอผ่านผู้ชายมามากมาย เธอก็ยังทนได้ แต่คืนนั้นเขารู้ดีว่าเธอคือครั้งแรก แล้วตอนนี้เขายังจะพูดแบบนี้อีก?ฉือหว่านกำหมัดต่อยเขาไปหนึ่งทีด้วยความโกรธในใจยังคงเจ็บ ยังเคือง ยังเกลียดเขาฮั่วซือหานไม่หลบ รับหมัดเล็กๆ ของเธออย่างไม่สะทกสะท้าน แล้วจับมือเธอไว้ เปลี่ยนเป็นกุมมือนุ่มนั้นพาเธอเดินต่อ“เดี๋ยวก่อน ฉันยังไม่ได้ซื้อถุงยางเลยนะ” ฉือหว่านเตือนเขาเสียงเบาฮั่วซือหานหยุดก้าว มองแผงของบนชั้นวาง “จะให้โอกาสอีกครั้ง เลือกใหม่”ภายใต้สายตาของเขา ฉือหว่านยื่นมือไปหยิบกล่องหนึ่ง เธอหยิบไซส์ใหญ่ที่สุดเธอเริ่มรู้ตัวและวางตัวดีขึ้นแล้วฮั่วซือหานยกมุ
최신 챕터
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 372
…………ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เย่ฮวนเอ่อร์หยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ออกมาเธอหันหลัง กำลังสวมชุดชั้นในอยู่จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะดังขึ้นที่ประตูมีคนมาเคาะประตูหวานหว่านมาเร็วจัง?เย่ฮวนเอ่อร์ “เข้ามาได้เลย”ประตูห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าถูกเปิดออกมีคนเดินเข้ามาไม่ใช่ฉือหว่าน แต่คือเฉินจิ้นเฉินจิ้นมาถึงแล้วพอเขาเดินเข้ามาก็เห็นเย่ฮวนเอ่อร์กำลังเปลี่ยนเสื้อข้างล่างยังสวมกระโปรงยูนิฟอร์มส่วนด้านบนเธอสวมบราใหม่สองมือเรียวขาวกำลังไขว้หลังพยายามติดตะขอบราเฉินจิ้นชะงักไป เขาเคาะประตูแล้วนะ แต่ไม่คิดว่าจะได้เห็นภาพแบบนี้ผิวของเด็กผู้หญิงขาวเนียนจนแสบตาโครงร่างบอบบาง ผมยาวสีดำขลับไหลลงมาสลวยพันอยู่กับต้นแขนของเธอแผ่นหลังของเธอสวยมากเนื้อเนียนละเอียดกับเอวคอดบางเส้นโค้งรูปตัว S เด่นชัดเตะตาเฉินจิ้นชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นก็เบือนสายตาหนีเขาหันหลัง เตรียมจะเดินออกไปแต่เสียงนุ่มนวลของเด็กสาวก็ดังขึ้น “ตะขอบราด้านหลังฉันติดไม่ได้ ช่วยฉันหน่อยสิ”เด็กสาวถอยหลังไม่กี่ก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา “ตรงนี้ ติดไม่เข้าเลย”เฉินจิ้นยังคงยืนนิ่งเด็กสาวเริ่มร้อนรน “ช่วยหน่อยเถอะ มือฉันเจ็บแถมตัวก็ปวดไปหมด ซี้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 371
ไม่นานก็มีนักศึกษาคนอื่นแห่กันเข้ามาดู “แย่แล้ว ตรงนี้มีคนตีกัน!”หวังจื่อเหยาได้ยินเข้าก็เริ่มกลัวขึ้นมา เพราะการตีกันในโรงเรียนถือเป็นเรื่องร้ายแรงอาจถูกบันทึกความผิดทางวินัยได้ ที่สำคัญคือ เธอโดนต่อยจนเจ็บแทบขาดใจ ฮือๆทั้งเหตุการณ์หวังจื่อเหยาโดนเย่ฮวนเอ่อร์กดอยู่กับพื้นและซัดไม่ยั้ง แม้เพื่อนๆ จะรุมเย่ฮวนเอ่อร์แต่มันก็ไม่อาจหยุดยั้งเธอได้เลย หวังจื่อเหยารู้สึกเหมือนตัวเองโดนไฟเผาไปทั้งตัวหวังจื่อเหยาดันเย่ฮวนเอ่อร์ออก “เย่ฮวนเอ่อร์ รอดูเถอะฉันจะไปเรียกคนมา!”พูดจบหวังจื่อเหยาก็พาเพื่อนสาววิ่งหนีไปทันทีเย่ฮวนเอ่อร์ก็มีแผลอยู่เหมือนกันเสื้อผ้าของเธอก็ถูกดึงจนขาด เธอเก็บกระเป๋าขึ้นจากพื้นแล้วเดินไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า จำเป็นต้องเปลี่ยนชุด ไม่งั้นออกไปข้างนอกไม่ได้แน่เธอไม่รู้สึกเสียใจเลยที่ตบกับหวังจื่อเหยา กับคนปากเสีย เธอไม่มีวันยอมให้อภัยหวังจื่อเหยาไปเรียกคน เธอก็รออยู่ตรงนี้แหละเย่ฮวนเอ่อร์ถอดเสื้อออกแต่พอขยับตัวก็เจ็บจนต้องร้อง “ซี้ด” รอยข่วนแดงๆ เต็มแผ่นหลังตอนชกต่อยกันไม่รู้สึกตอนนี้เจ็บเหมือนโดนมีดกรีดในขณะนั้นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเย่ฮวนเอ่อร์
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 370
นักเรียนหญิงคนหนึ่งพูด “พ่อของเฉินจิ้นเป็นพ่อค้ายาใช่ไหม?”หวังจื่อเหยาพยักหน้า “ใช่ เฉินจิ้นเป็นลูกของพ่อค้ายาแถมแม่ของเขาก็ตาบอด น้องสาวกำลังเรียนมัธยมต้น ฐานะครอบครัวแย่มาก แต่บ้านพ่อค้ายา แม่ตาบอด น้องสาวยังเรียนหนังสือและเขาที่แหลกสลายมันกลับทำให้ฉันอยากท้าทายเขายิ่งขึ้น ฮ่าๆ!”หวังจื่อเหยากับกลุ่มเพื่อนหญิงหัวเราะเสียงดังหัวเราะจนตัวสั่น พวกเธอหัวเราะเยาะครอบครัวของเฉินจิ้นเย่ฮวนเอ่อร์เริ่มไม่พอใจเธอเอื้อมมือไปปิดก๊อกน้ำดวงตากลมโตสวยสดใสจ้องมองไปยังกลุ่มของหวังจื่อเหยา “พวกเธอหัวเราะพอหรือยัง?”คำพูดของเย่ฮวนเอ่อร์ ทำให้หวังจื่อเหยากับพวกถึงกับชะงักหวังจื่อเหยาหันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ และจำได้ทันที “นี่ไม่ใช่เย่ฮวนเอ่อร์ที่กำลังดังอยู่ตอนนี้เหรอ เรื่องที่เราพูดมันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยล่ะ!”เย่ฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “พวกเธอไม่ควรเอาความทุกข์ของคนอื่นมาล้อเล่น ความลำบากของคนอื่นไม่ใช่เรื่องที่ควรถูกเอามาขำ!”เธอเคยไปที่บ้านของเฉินจิ้น เป็นบ้านที่อบอุ่น แม่กับน้องสาวของเฉินจิ้นเป็นคนใจดีและอ่อนโยนแม้สภาพแวดล้อมจะมืดทึบและชื้นแฉะ เฉินจิ้นเพิ่งจะบรรลุนิติภาวะ คืนวันนั้นชายเมามายคนหนึ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 369
ฮั่วซือหานพูดว่า ฉือหว่าน ตอบมา!ฉือหว่านถึงกับหัวเราะออกมาเขาคิดว่าเขาเป็นใครกัน? เจ้านายของเธอหรือไง? เธอจะต้องฟังเขาด้วยเหรอ?ฉือหว่านเมินเขาอีกครั้งเซียวอี้ที่นั่งขับอยู่หัวเราะ “หวานหว่าน แม้ว่าเธอกับประธานฮั่วจะหย่ากันแล้ว แต่ทำไมฉันรู้สึกว่าพวกเธอยังไม่ได้ตัดกันจริงๆ เลย ประธานฮั่วเขายังคิดอะไรกับเธออยู่ใช่ไหม?”ฉือหว่าน “ไม่รู้สิ”เซียวอี้ “ตอนอยู่ที่เคาน์เตอร์ฉันโอบเธอไว้ สายตาของประธานฮั่วแทบจะอยากหั่นแขนฉันทิ้ง ยัยหนู การสวมบทแฟนเธอนี่มันงานเสี่ยงสูงจริงๆ นะ”ฉือหว่านหันไปมองเซียวอี้ “งั้นพี่จะไม่เล่นบทนี้แล้วใช่ไหม ถ้าไม่ ฉันจะไปขอรุ่นพี่ใหญ่หรือรุ่นพี่รองแทน”“อย่าเลย! เพื่อเธอน่ะ พี่ยอม แม้จะลุยไฟก็ไม่หวั่น!”ทั้งสองคนพูดเล่นกันอย่างอารมณ์ดี ในที่สุดก็ถึงมหาวิทยาลัย C ฉือหว่านไปถึงหอพัก เย่ฮวนเอ่อร์ยังไม่กลับมาฉือหว่านก็เลยนั่งรอเธออยู่ที่นั่นที่จริงแล้ว สิ่งที่ฉือหว่านเดาก็ถูก ตอนนี้เย่ฮวนเอ่อร์กำลังไปหาเฉินจิ้นเธอมาถึงห้องเรียนของเฉินจิ้น ยังไม่ทันเรียกก็มีนักศึกษาชายสองคนรีบวิ่งเข้ามาทัก “คุณเย่คนสวย สวัสดีครับ!”เย่ฮวนเอ่อร์แปลกใจ “พวกคุณรู้จักฉันด้วย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 368
ฉือเหว่ยเย่และหนีหงต่างก็พอใจมากกับเทพ C ว่าที่ลูกเขยคนนี้แต่สีหน้าของฉือถังกลับไม่สู้ดีเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเทพ C ทันทีปลายสายรับสายแล้วฉือถังก็ตื่นเต้นพูดออกไป “ฮัลโหล เทพ C!”แต่เสียงที่ได้ยินกลับเป็นเสียงผู้หญิงแบบหุ่นยนต์เย็นชา “ขออภัย หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”หมายเลขใช้ไม่ได้!?หัวใจของฉือถังสะดุดวูบ เธอกดโทรอีกครั้งแต่ก็ยังเป็นเสียงเดิม “ขออภัย หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”ฉือถังรีบเปิดวีแชท พิมพ์ข้อความส่งไปหาเทพ Cแต่ข้อความไม่สามารถส่งได้ขึ้นเป็นเครื่องหมายตกใจสีแดงเทพ C บล็อกเธอแล้วเบอร์กลายเป็นเบอร์ว่าง วีแชทโดนบล็อก ผู้ชายที่เมื่อวานยังพูดจาหวานหูกับเธอ วันนี้กลับหายตัวไปเหมือนไม่เคยมีตัวตนมาก่อนไม่สามารถติดต่อได้เลยเพล้งโทรศัพท์ในมือของฉือถังตกกระแทกพรมตัวเธอเองเหมือนลูกบอลที่ถูกปล่อยลมทรุดตัวลงนั่งกับพื้นทันที“ถังถัง เป็นอะไรไปลูก?”“ถังถัง ทำไมมานั่งบนพื้นล่ะ ลุกขึ้นเร็ว”ฉือเหว่ยเย่กับหนีหงรีบเข้ามาดึงเธอ ถึงได้พบว่าตัวของฉือถังเย็นเฉียบแขนขาก็ยังสั่นไม่หยุดฉือถังกำลังตัวสั่น…………ฉือหว่านกับเซียวอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 367
เทพ C เป็นผู้หญิง?คุณนายใหญ่ฉือกับฉือถังถึงกับชะงัก สีหน้าทั้งคู่เปลี่ยนทันที “คุณชายสามเซียว คุณพูดอะไรน่ะ? เทพ C จะเป็นผู้หญิงได้ยังไงเขากำลังคบกับฉันอยู่ เขาเป็นผู้ชายนะ!”เซียวอี้ยกคิ้วเล็กน้อย “ผมรู้จักกับเทพ C แถมยังสนิทกันด้วย ผมบอกว่าเธอเป็นผู้หญิง ก็แปลว่าเธอเป็นผู้หญิง”ฉือถังถึงกับยืนตัวแข็งไปเธอส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา “เป็นไปไม่ได้! คุณชายสามเซียว คุณต้องล้อฉันเล่นแน่ๆ!”คุณนายใหญ่ฉือก็ไม่ยอมเชื่อเช่นกัน “คุณชายสามเซียว แม้ว่าตอนนี้คุณจะเป็นแฟนของฉือหว่าน แต่ก็ไม่จำเป็นต้องล้อเล่นกันแบบนี้นี่?”สองคนนี้ไม่ยอมเชื่อเซียวอี้จึงได้แต่ยักไหล่ “เทพ C เป็นผู้หญิงจริงๆ คุณจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่ หวานหว่าน เราไปกันเถอะ”“อืม”เซียวอี้พาฉือหว่านจากไปคุณนายใหญ่ฉือกับฉือถังยืนแข็งอยู่กับที่คุณนายใหญ่ฉือรีบจับแขนฉือถัง “ถังถัง ทำไมคุณชายสามเซียวถึงพูดว่าเทพ C เป็นผู้หญิงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”ตอนนั้นฉือเจียวเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วก็เดินออกมา หลี่หลันกับฉือเจียวรีบเข้ามาร่วมวง สีหน้าของทุกคนตึงเครียด “ฉือถังคนที่เธอกำลังคบอยู่คือเทพ C จริงๆ เหรอ แน่ใจใช่ไหมว่าไม่ผิดคน?” “ถัง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 366
ฉือเจียวก็เรียกความมั่นใจกลับคืนมาได้อีกครั้ง เธอหันไปมองฉือหว่านด้วยแววตาท้าทาย จากนั้นก็เข้าไปในห้องลองเสื้อไม่นานฉือเจียวก็เดินออกมา หลี่หลันกับฉือถังต่างก็ชมเปาะ “เจียวเจียว สวยมากเลย”ฉือเจียวใส่เดรสลูกไม้ ก็ดูสวยไม่เบา แต่สีหน้าเธอกลับดูแปลกๆ เพราะรู้สึกว่าเอวรัดแน่นเกินไปตอนอยู่ในห้องลองเสื้อ เธอต้องกลั้นหายใจสุดตัว ถึงจะรูดซิปตรงเอวขึ้นมาได้ฉือเจียวหมุนตัวหนึ่งรอบตรงหน้าฮั่วซือหาน “ซือหาน ฉันสวยไหม?”ฮั่วซือหานมองฉือเจียว แต่ไม่ได้พูดอะไรหลี่หลันรีบชม “เจียวเจียวของเราสวยแน่อยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นจะได้เป็นนักเต้นบัลเลต์ตำแหน่งลีดเดอร์เหรอ สวยชนะพวกแม่บ้านไปหลายช่วงตัวเลย”คำพูดของหลี่หลันยังไม่ทันจบก็มีเสียง “ฉีก” ดังขึ้นเป็นเสียงผ้าขาดเท่านั้นแหละเดรสลูกไม้ของฉือเจียวขาดตรงช่วงเอวเลยทีเดียวหลี่หลัน “……”ฉือเจียว “อ๊าย!” ร้องเสียงหลงรีบยกมือขึ้นปิดตรงเอวทันทีชุดของเธอขาด!ทำไมเรื่องน่าอายแบบนี้ต้องมาเกิดขึ้นกับเธอด้วย?แถมยังอยู่ต่อหน้าฮั่วซือหานกับฉือหว่านอีกพนักงานขายพูดอย่างลำบากใจ “เดรสตัวนี้ไม่ใช่ไซส์ของคุณลูกค้านะคะ คุณลูกค้าควรใส่ไซส์ใหญ่กว่านี้”ที่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 365
ฉือเจียวขอเดรสที่ฉือหว่านใส่อยู่จากฮั่วซือหานความทะเยอทะยานในการเอาชนะของผู้หญิงคนนี้มันร้ายกาจ เธอไม่ยอมแพ้ให้ฉือหว่าน ได้แต่มองเห็นฉือหว่านโดดเด่นกว่าไม่ได้เพราะแบบนั้น เธอถึงต้องได้เดรสตัวนี้ที่จริงก็ไม่ใช่ครั้งแรกแล้ว ตอนที่พวกเธอไปแช่น้ำพุร้อนกัน ฉือเจียวก็เคยแย่งเสื้อผ้ากับฉือหว่านมาแล้วฮั่วซือหานหันไปมองฉือหว่านในตอนนั้นเองเซียวอี้เอื้อมแขนมาโอบเอวบางของฉือหว่านไว้ เขายิ้มที่มุมปาก “ประธานฮั่ว ทุกอย่างต้องมีลำดับก่อนหลัง นี่คือกฎไม่ใช่เหรอครับ?”สายตาของฮั่วซือหานจ้องไปที่มือของเซียวอี้ เมื่อกี้แค่เห็นเซียวอี้โอบไหล่ฉือหว่านเขายังรู้สึกขัดตาตอนนี้ถึงขั้นโอบเอว ในดวงตาเย็นเฉียบของเขามีประกายเย็นชาปรากฏขึ้นฉือเจียวออดอ้อน “ซือหาน ตอนนี้คุณชายสามเซียวกลายเป็นแฟนของฉือหว่านแล้ว ฉือหว่านเลยได้ใจไปใหญ่ แต่คุณคือแฟนของฉันนะ คุณจะปล่อยให้ฉันแพ้ฉือหว่านไม่ได้หรอกใช่ไหม?”ฮั่วซือหานขบเม้มริมฝีปาก จากนั้นก็หันไปมองเซียวอี้ “คุณชายสามเซียว กฎของโลกนี้ล้วนถูกมนุษย์เขียนขึ้น ใครมีอำนาจมากกว่าก็มีสิทธิ์เขียนกฎ”เซียวอี้ “งั้นประธานฮั่วหมายความว่า?”ฮั่วซือหานหันไปมองฉือหว่าน “ฉือ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 364
ฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลันก็รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าด้วยเช่นกันฉือหว่านหันไปมองฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว ตอนนี้คุณเชื่อฉันแล้วใช่ไหม?”ในดวงตาใสกระจ่างของเธอเปล่งประกายแววเฉลียวฉลาดตอนนี้เธอยังถูกเซียวอี้โอบอยู่ในอ้อมแขนสีหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหานมืดดำเหมือนจะมีน้ำหยดออกมาผู้หญิงคนนี้มันนางมารชัดๆถึงขนาดทำให้คุณชายสามเซียวหลงจนหัวปักหัวปำ เธอมันร้ายจริงๆ!“หวานหว่าน ฉันพาเธอมาเลือกเสื้อผ้านะ ดูสิ มีชุดไหนที่เธอชอบบ้าง?”พนักงานขายรีบยื่นเดรสลูกไม้ตัวนั้นให้ “ชุดนี้เหมาะกับคุณลูกค้ามากเลยค่ะ”ฉือหว่านพยักหน้า “ฉันอยากลองดู”“ไปลองสิ”ฉือหว่านถือเดรสลูกไม้เดินเข้าไปในห้องลองชุดฉือเจียวรู้สึกว่าความอารมณ์ดีของวันนี้พังพินาศหมด เธอยื่นมือไปดึงแขนฮั่วซือหาน “ซือหาน คุณดูสิฉันบอกแล้วว่าฉือหว่านไม่น่าไว้ใจ เธอกล้าถึงขนาดไปคบกับคุณชายสามเซียว แถมคุณชายสามยังดูเหมือนจะหลงเธอมากด้วย คงโดนเธอทำให้เคลิ้มไปแล้วแน่ๆ!”ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปาก ไม่พูดอะไรในตอนนั้นเอง เซียวอี้เดินเข้ามา “ประธานฮั่ว ยังไงคุณก็เป็นอดีตสามีของหวานหว่าน ช่วงที่ผ่านมา ขอบคุณที่ดูแลเธอนะครับ แต่นับจากนี้ไปไม่ต้องลำ
