LOGINShare
บทที่ 174
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 175
ฉือหว่านรู้สึกแปลกใจ ฮั่วซือหานจ้องเธอทำไม? ฉือเจียวอยู่ข้างๆ เขาไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาไม่มองฉือเจียว? ช่วงนี้ฮั่วซือหานดูเหมือนจะจ้องเธอบ่อยขึ้นเรื่อยๆ ลู่หนานเฉิงมองฉือหว่าน "หวานหว่าน ไปแช่น้ำร้อนกันเถอะ" ซูเสี่ยวฝูปิดปากหัวเราะ "คุณชายลู่คงอยากมีช่วงเวลาด้วยกันสองต่อสองกับหวานหว่าน ไปเถอะๆ!" ฉือหว่านจึงเดินไปกับลู่หนานเฉิง ซูเสี่ยวฝูเหลือบมองฮั่วซือหาน แววตาของเขามืดมนและดูอารมณ์ไม่ดีอย่างชัดเจน เธออดรู้สึกสะใจไม่ได้ ฉือหว่านกับลู่หนานเฉิงมาถึงบ่อน้ำพุร้อนอีกแห่ง ทั้งสองพูดคุยกันได้ไม่กี่คำ ลู่หนานเฉิงก็มีสายโทรเข้า "หวานหว่าน ฉันขอไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ" "โอเค" ลู่หนานเฉิงขึ้นจากน้ำเพื่อรับสาย ฉือหว่านแช่น้ำต่ออีกสักพัก แล้วเธอก็เหลือบไปเห็นคนขายไอศกรีม เธอไม่มีทางต้านทานขนมหวานได้เลย จึงรีบเดินตามไปซื้อ แต่คนขายไอศกรีมเดินจากไปแล้ว โดยไม่รู้ตัว ฉือหว่านเดินเข้ามาในบ่อน้ำพุร้อนแห่งหนึ่งที่เงียบสงัด ที่นั่นมีชายหญิงคู่หนึ่ง ผู้ชายมีรอยสักรูปเสืออยู่ที่หน้าอก ส่วนผู้หญิงมีรูปร่างอวบอิ่ม เย้ายวน ผู้หญิงกำลังนั่งคร่อมอยู่บนตัวชายคนนั้น และพวกเขาก็กำ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 176
พี่เสือนำลูกน้องมาถึงที่หมาย ฮั่วซือหานรู้จักพี่เสือดี เขาเป็นรองหัวหน้าของแก๊งอาชญากรรม อำมหิตและโหดเหี้ยม มือของเขาเปื้อนเลือดมาไม่น้อย ตอนนี้เขาแอบมาคบชู้กับเมียพี่ชายตัวเอง แต่ดันถูกฉือหว่านจับได้ แน่นอนว่าพี่เสือไม่มีทางปล่อยให้ฉือหว่านมีชีวิตรอดออกไปจากที่นี่ ในวงการมาเฟียมีกฎเกณฑ์ คนในโลกสีดำและโลกสีขาวไม่ควรแทรกแซงกัน ฮั่วซือหานไม่อยากทำให้เรื่องบานปลาย ตอนนั้นเอง พี่เสือกับลูกน้องก็พุ่งเข้ามา "พี่เสือ! ต้องเป็นพวกมันแน่ๆ!" ฮั่วซือหานก้มลงไป แล้วจูบฉือหว่านอย่างไม่ทันให้เธอตั้งตัว ฉือหว่านได้ยินเสียงของพี่เสือใกล้เข้ามา แต่ทันใดนั้น ทุกอย่างก็มืดลง ริมฝีปากของเขากดทับลงมาอย่างรุนแรง จูบของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร อารมณ์ที่โกรธแค้น หรือเป็นเพียงข้ออ้างเพื่อบดขยี้เธอ เธอดันมือเล็กๆ ของตัวเองไปที่แผงอกของเขา พยายามผลักเขาออก แต่ฮั่วซือหานขู่เสียงต่ำ "อยากตายรึไง?" ไม่อยากตาย... แต่เธอก็ไม่อยากถูกเขาทำแบบนี้! "ฉันหายใจไม่ออก… คุณทำฉันเจ็บ!" คิ้วเรียวของเธอขมวดเข้าหากัน ใบหน้ากลมเล็กของเธอบิดเบี้ยวเหมือนลูกพลับน้อยๆ ใบหนึ่ง ดูแล้วน่ารั
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 177
ร่างสูงสง่าของฮั่วซือหานกักตัวฉือหว่านเอาไว้ สถานการณ์แบบนี้ทำให้เธอรู้สึกประหลาด ในที่ลับตาคน เขาบอกว่าจะซื้อของให้เธอ นี่มันให้ความรู้สึกเหมือนเธอเป็นผู้หญิงที่เขาแอบเลี้ยงดูอยู่ แต่เธอเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขาต่างหาก "ฉันไม่ต้องการเสื้อผ้า" "แล้วไอศกรีมล่ะ เอาไหม?" ฮั่วซือหานหยิบไอศกรีมออกมาชิ้นหนึ่ง ฉือหว่านอึ้งไป เขามีไอศกรีมอยู่ในมือ เป็นรสสตรอว์เบอร์รี่ที่เธอชอบ "คุณซื้อมันตั้งแต่เมื่อไหร่?" "เมื่อกี้" เมื่อครู่เขาเดินตามเธอมา เห็นเธอวิ่งตามคนขายไอศกรีมอย่างกระตือรือร้น ขนตาของฉือหว่านกระพือเล็กน้อย เธอไม่คิดว่าฮั่วซือหานจะซื้อไอศกรีมให้เธอ เขายื่นไอศกรีมไปที่ริมฝีปากเธอ "เธอกินคำหนึ่งสิ" ฉือหว่านเงยหน้ามองเขา "ฉันไม่อยากกิน" ทั้งที่เมื่อครู่ เธออยากกินมาก ดวงตาเธอเป็นประกายตอนเห็นไอศกรีมแท้ๆ ฮั่วซือหานมองเธอ สายตาของเขาร้อนแรงขึ้น ริมฝีปากบางขยับเล็กน้อย แล้วพูดเสียงแหบต่ำ "งั้นเธออยากกินอะไร? อยากกินของฉัน…?" รูม่านตาของฉือหว่านหดลงเล็กน้อยทันที เธอรีบยกมือขึ้นปิดปากเขา เขาจะพูดอะไรออกมาอีก?! ฝ่ามือนุ่มนิ่มของเธอวางลงบนร
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 178
ฉือหว่านมองไอศกรีมสตรอว์เบอร์รี่ในมือ ก่อนจะเหลือบมองฮั่วซือหาน ร่างสูงของเขายืนอยู่ตรงนั้น สง่างามและแข็งแกร่ง เขามองเธอเงียบๆ เหมือนรอดูว่าเธอจะตอบยังไง "ไอศกรีมนี่ต้องเป็นผู้ชายซื้อให้เท่านั้นเหรอ? ฉันซื้อเอง" ฉือหว่านโกหกไปเล็กน้อย ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนมองอย่างไม่เชื่อถือ ฮั่วซือหานมองเธอ ก่อนจะยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เจ้าเด็กขี้โกหก! ฉือหว่านไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด เธอหันไปหาลู่หนานเฉิง "คุณชายลู่ ฉันไม่อยากแช่น้ำพุร้อนแล้ว เรากลับห้องกันเถอะ" ลู่หนานเฉิงพยักหน้า "โอเค" ลู่หนานเฉิงพาฉือหว่านเดินจากไป ฮั่วเสวียนมองตามอย่างอิจฉาและเกลียดชัง "ฉือหว่านโกหกแน่ๆ ไอศกรีมในมือนั่นต้องเป็นผู้ชายซื้อให้เธอ! ดูสิ รีบลากพี่หนานเฉิงกลับห้องขนาดนี้ จะไปขึ้นเตียงกันรึไง?!" ฉือเจียวกอดแขนฮั่วซือหาน ออดอ้อน "ซือหาน ตอนนี้ฉือหว่านเป็นแฟนของหนานเฉิง พวกเขานอนห้องเดียวกันคืนนี้ นายคิดว่าพวกเขาจะมีอะไรกันไหม?" ฮั่วเสวียนรีบตอบแทน "แน่นอน! ถึงพี่ซือหานจะไม่เคยแตะต้องฉือหว่าน แต่ดูยังไงเธอก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์!" ฉือเจียวเหลือบมองสีหน้าของฮั่วซือหาน ก่อนจะเอ่ยเสียงอ่อน "เ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 179
ฮั่วซือหานและฉือเจียวกลับมาที่ห้องพักปฐพี ฮั่วซือหานยืนอยู่หน้าหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน มองออกไปในความมืด ทันใดนั้น ร่างอ่อนนุ่มของใครบางคนก็โอบกอดเขาจากด้านหลัง มือขาวเนียนลูบไล้ไปบนอกแข็งแกร่งของเขาในท่วงท่าเย้ายวน เป็นฉือเจียว ฮั่วซือหานหันกลับมามองเธอ "เป็นอะไร?" ฉือเจียวเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างหลงใหล ค่ำคืนแบบนี้ ชายหญิงอยู่ในห้องเดียวกัน มันเป็นช่วงเวลาที่เหมาะกับเรื่องอย่างว่า ฉือเจียวยิ้มเย้ายวน "ซือหาน คุณเคยมีผู้หญิงมาก่อนหรือเปล่า?" "ถามเรื่องนี้ทำไม?" ฉือเจียวรู้ว่าในอดีต ผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ข้างเขามีเพียงเธอ จนกระทั่งเขากลายเป็นเจ้าชายนิทรานานถึงสามปี และเมื่อฟื้นขึ้นมา กลับมีฉือหว่านเข้ามาอยู่ข้างกาย แต่เธอมั่นใจว่าฮั่วซือหานไม่เคยแตะต้องฉือหว่าน ทว่าผู้ชายหนุ่มแน่นอย่างฮั่วซือหาน จะไม่มีความต้องการอะไรเลยเชียวหรือ? หลายครั้งที่เธอพยายามยั่วยวนเขา แต่เขากลับปฏิเสธเธอทุกครั้ง แม้ว่าเธอเคยบอกว่าเธอจะยอมมอบตัวให้เขาก็ต่อเมื่อเขาแต่งงานกับเธอ แต่คืนนี้ เธออยากให้เขาได้ลิ้มรส "ความหวาน" สักหน่อย มือของฉือเจียวลูบไล้ไปตามแผงอกของเขา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 180
"ของอะไร?" ฉือหว่านปิดประตูห้อง เธอเทของออกบนเตียง ถุงยางอนามัย... ชุดชั้นในเซ็กซี่... เธอชะงัก เธอไม่ได้สั่งของพวกนี้! หรือว่าพนักงานส่งของผิดห้อง? ขณะนั้น ลู่หนานเฉิงอาบน้ำเสร็จเดินออกมา เขาเห็นสิ่งของบนเตียงแล้วก็ตกตะลึง "หวานหว่าน นี่มัน..." ฉือหว่านมองแวบเดียวก็รู้ว่าไม่ใช่ของที่ลู่หนานเฉิงสั่งแน่ แล้วของพวกนี้มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ติ๊งต่องเสียงกริ่งหน้าห้องดังขึ้นอีกครั้ง "ฉันไปเปิดเอง" ลู่หนานเฉิงเดินไปเปิดประตู นอกประตูคือฮั่วซือหานกับฉือเจียว ฉือหว่านกระพริบตาปริบๆ พวกเขาไม่ได้อยู่ที่ห้องปฐพีเหรอ? "ซือหาน พวกนายมาทำอะไรที่นี่?" ลู่หนานเฉิงก็แปลกใจเช่นกัน เสียงต่ำของฮั่วซือหานเอ่ยขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ "ระบบความปลอดภัยในห้องของเรามีปัญหา ต้องซ่อมแซมและทดสอบใหม่ คืนนี้พวกเราต้องพักที่นี่" ฉือหว่านชะงัก คืนนี้... ฮั่วซือหานกับฉือเจียวจะมานอนที่นี่ด้วย? ห้องเดียว สี่คน แม้ห้องนี้จะกว้างขวางพอสำหรับสี่คน แต่บรรยากาศมันประหลาดเหลือเกิน ฉือเจียวเองก็ไม่อยากมาอยู่ที่นี่ แต่เมื่อครู่ ผู้จัดการของรีสอร์ตมาแจ้งว่าห้องพักปฐพีมีปัญหา แถมห้อ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 181
เขากำลังพูดอะไรชายคนนี้ช่างชั่วร้ายจริงๆ!“ประธานฮั่ว คุณต้องการอะไรกันแน่?” ฮั่วซือหานมองดูมือเล็กที่เธอซ่อนอยู่ด้านหลัง "ใส่ให้ฉันดู" ฉือหว่านสะดุ้ง เขาเห็นชุดชั้นในเซ็กซี่ในมือเธอแล้ว เขากล้าสั่งให้เธอใส่ให้เขาดู! ฉือหว่านโกรธจัด ขว้างชุดชั้นในเซ็กซี่ใส่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา "ฉันไม่!" ฮั่วซือหานไม่หลบ ชุดชั้นในเซ็กซี่ร่วงลงบนพรมจากใบหน้าของเขา เขายื่นมือมาจับปลายคางเล็กขาวราวหยกของเธอ "เธอใส่ให้หนานเฉิงดูได้ แล้วทำไมใส่ให้ฉันดูไม่ได้?" ใบหน้าเล็กของเธอถูกเขาจับไว้ในฝ่ามือ เธอถูกบังคับให้เงยหน้ามองเขาด้วยดวงตากลมโตใสกระจ่าง เธอฟังไม่เข้าใจว่าเขาพูดอะไร เธอไม่ได้ใส่ให้ลู่หนานเฉิงดู เธอไม่เคยใส่ของแบบนี้มาก่อนเลยด้วยซ้ำ เธอก็ไม่รู้ว่าทำไมบริการห้องพักถึงเอามาส่งให้? “ประธานฮั่ว ถ้าคุณอยากให้ผู้หญิงใส่ชุดชั้นในเซ็กซี่ให้คุณดู คุณก็ไปหาฉือเจียวสิ!”เธอบอกให้เขาไปหาฉือเจียว ฮั่วซือหานยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน "ฉือเจียวบริสุทธิ์ผุดผ่อง ไม่มีทางใส่ชุดชั้นในเซ็กซี่แบบนี้ ชุดแบบนี้มันเหมาะกับผู้หญิงอย่างเธอไม่ใช่หรือไง?" ผู้หญิงอย่างเธอ? เธอเป็นผู้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 182
เขาดูถูกเธอแบบนี้มันทำให้เขามีความสุขมากนักหรือ? ... ฮั่วซือหานยืนอยู่ที่ระเบียง เขาเปลี่ยนเป็นชุดนอนผ้าไหมสีดำ นิ้วเรียวยาวสองนิ้วคีบบุหรี่ไว้ สูบมันอย่างหนัก ควันลอยคลุ้งบดบังสีหน้าของเขา แต่ยังพอมองเห็นว่าเขาขมวดคิ้วคมเข้มแน่น เขาสูบบุหรี่จัดจนขี้บุหรี่ที่ยังมีประกายไฟแดงร่วงหล่นลงมาไม่หยุด เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นบ้า ห้องพักวิวทะเลห้องวิมานไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย ที่ผู้จัดการรีสอร์ตบอกว่ามีปัญหา ก็เพราะเขาสั่งให้พูดแบบนั้น เขาแค่ไม่อยากให้ฉือหว่านกับลู่หนานเฉิงพักห้องเดียวกัน แค่คิดว่าเธอสั่งถุงยางอนามัยกับชุดชั้นในเซ็กซี่ เขาก็อดจินตนาการถึงสิ่งที่เธอทำกับลู่หนานเฉิงไม่ได้ เขาควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้เลย ค่ำคืนอันเงียบสงบนี้ทำให้ฮั่วซือหานตระหนักถึงความคิดที่ทั้งลึกซึ้งและน่ากลัวของตัวเอง เขาไม่ยอมปล่อยเธอไป เขาไม่ยอมให้ฉือหว่านอยู่กับผู้ชายคนอื่น เขาไม่ได้รักเธอ แต่เขาติดใจความสุขที่เธอมอบให้ เขาแค่เล่นสนุก และที่สำคัญคือเขายังเล่นไม่หนำใจ จะปล่อยให้เธอไปอยู่กับผู้ชายคนอื่นได้อย่างไร? ขณะนั้นเอง มีคนโอบเขาจากด้านหลัง “ซือหาน ทำไมส
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 220
ก่อนจะยื่นแก้วให้โหลวซินเยว่ ฉือหว่านได้ลองแตะอุณหภูมิน้ำแล้ว ไม่ร้อนเลยสักนิดดวงตากลมโตสีดำขลับของฉือหว่าน มองตรงไปยังใบหน้าของโหลวซินเยว่ “เธอใส่ร้ายเสี่ยวฝู เพื่อจะเล่นงานฉันใช่ไหม?”โหลวซินเยว่มองเธอแล้วยักไหล่ ยิ้มออกมาแบบไม่แยแส “ใช่”เยี่ยฮวนเอ่อร์โกรธจนตัวสั่น “โหลวซินเยว่ เธอบ้าไปแล้วหรือไง! หวานหว่านเห็นเธอเป็นเพื่อนแท้ ลืมแล้วเหรอว่าใครเป็นคนช่วยเธอไว้ ตอนที่เธอเกือบถูกประธานจางลากตัวไปที่โรงแรมจินหลิงน่ะ? ตอนนี้เธอกลายเป็นดาราดัง ไม่จำเป็นต้องรู้จักใครก็ไม่เป็นไร แต่เธอตอบแทนบุญคุณด้วยการหักหลังแบบนี้ จิตใจเธอถูกหมากินไปแล้วเหรอ?!”โหลวซินเยว่ไม่รู้สึกผิดแม้แต่น้อย เธอกลับหัวเราะเย็น “ในที่สุดพวกเธอก็พูดความในใจออกมา จริงๆ พวกเธอก็แค่อิจฉาฉันใช่ไหม? อิจฉาที่ฉันมีแฟนรวย อิจฉาที่ฉันเป็นซุปตาร์!”อิจฉา?เยี่ยฮวนเอ่อร์อึ้งจนพูดไม่ออก “งั้นถ้าแน่จริง บอกชื่อแฟนเธอมาสิ!”ฉือหว่านยื่นมือไปดึงเยี่ยฮวนเอ่อร์มาอยู่ด้านหลัง สายตาเธอใสแจ่มและแฝงแววฉลาดเฉลียว “แฟนของเธอ ฉันรู้จักไหม?”โหลวซินเยว่ชอบพูดเรื่องแฟนต่อหน้าเธอหลายครั้งแล้ว คนคนนั้น เธอน่าจะรู้จักแต่โหลวซินเยว่ไม่ตอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 219
ซูเสี่ยวฝูถูกจับไปที่สถานีตำรวจ?สีหน้าของฉือหว่านเปลี่ยนไป เธอวางสายแล้วบอกกับเยี่ยฮวนเอ่อร์ “ฮวนเอ่อร์ ฉันต้องไปสถานีตำรวจแปปนึง”“หวานหว่าน ฉันไปด้วย”…ฉือหว่านและเยี่ยฮวนเอ่อร์อยู่ที่สถานีตำรวจ พวกเธอได้เจอกับซูเสี่ยวฝูที่ถูกควบคุมตัวอยู่ ฉือหว่านจับมือซูเสี่ยวฝูที่เย็นเฉียบไว้ “เสี่ยวฝู เกิดอะไรขึ้นน่ะ ทำไมเธอถึงถูกขังไว้แบบนี้?”ใบหน้าซูเสี่ยวฝูซีดเซียวเต็มไปด้วยความงุนงง “หวานหว่าน เรื่องนี้เกี่ยวกับซุปตาร์โหลวซินเยว่”ซูเสี่ยวฝูเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง “ซุปตาร์โหลวไปถ่ายแบบให้นิตยสารของ ELLA ต้องใช้สลิงช่วยยกตัวขึ้น แต่สายสลิงกลับถูกตัดไว้ก่อน เธอก็เลยร่วงลงมา ตอนนั้นซุปตาร์โหลวกลับชี้มาที่ฉัน บอกว่าเห็นฉันเป็นคนตัดสายสลิงเองกับตา ตำรวจก็เลยจับฉัน”“หวานหว่าน เธอต้องเชื่อฉันนะ ไม่ใช่ฉันจริงๆ ฉันไม่ได้ตัดสายสลิง ฉันกับซุปตาร์โหลวก็ไม่ได้มีเรื่องบาดหมางอะไรกัน ฉันไม่มีเหตุผลที่จะทำร้ายเธอเลย!”ซูเสี่ยวฝูเองก็ยังสับสน โหลวซินเยว่กล่าวหาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ตอนนี้เธอถูกมองว่ามีเจตนาฆ่าคนไปแล้วเยี่ยฮวนเอ่อร์ก็งงไม่ต่างกัน “ตกลงใครเป็นคนตัดสายสลิงกันแน่ เสี่ยวฝูไม่ได้ทำแน่นอน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 218
โหลวซินเยว่หยุดเดินในทันที “หวานหว่าน ฮวนเอ๋อร์ บังเอิญจัง พวกเธอก็มาเหมือนกันเหรอ”ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์กำลังจะเดินเข้าไปหาเธอแต่ถูกบอดี้การ์ดชุดดำของโหลวซินเยว่ขวางไว้ “หยุดตรงนั้น!”โหลวซินเยว่โบกมือยิ้ม “ไม่เป็นไร พวกเธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นฉันเอง”บอดี้การ์ดจึงถอยออกไป ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์เดินเข้าไปหาเธอ“ซินเยว่… เธอกลายเป็นดาราดังไปแล้วเหรอ?” เยี่ยฮวนเอ่อร์มองเธออย่างประหลาดใจโหลวซินเยว่ยกคิ้ว “ใช่ ฉันมีแฟนแล้ว แฟนของฉันผลักดันให้ฉันเป็นซุปตาร์”“แฟน? ซินเยว่ เธอมีแฟนเหรอ? ทำไมไม่เคยบอกพวกเรามาก่อนเลย?”โหลวซินเยว่ยิ้มหวาน “แฟนฉันทั้งหล่อ ทั้งรวย แล้วก็รักฉันมากๆ เลย”พูดจบ เธอก็เดินเข้าไปคว้ามือเล็กของฉือหว่าน “หวานหว่าน ตอนนี้ฉันมีความสุขมาก เธอต้องดีใจกับฉันแน่เลย เธอต้องอวยพรให้ฉันกับแฟนใช่ไหม?”ฉือหว่านมองหน้าเธอนิ่งๆ ด้วยดวงตาใสแจ่ม “ซินเยว่ ยินดีด้วยนะ”“หวานหว่าน ขอบใจนะ งั้นฉันไปก่อนล่ะ ไว้มีเวลาค่อยมานั่งคุยกัน”โหลวซินเยว่หมุนตัวกลับ แล้วเดินจากไปพร้อมกลุ่มผู้ติดตามเยี่ยฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “หวานหว่าน แฟนของซินเยว่คือใครกัน? คนที่มีเงินขนาดนี้ในไห่เ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 217
ฉือหว่านนอนหันหลังให้เขา ฮั่วซือหานนั่งอยู่ที่ขอบเตียง ทั้งสองคนดูไม่ต่างจากคู่สามีภรรยาที่กำลังทะเลาะกันฮั่วซือหานกำมือแน่นอยู่นานก่อนจะเอ่ยออกมาคำเดียว “โอเค”จากนั้นเขาก็ลุกขึ้น แล้วเดินออกไปเขาไปแล้วน้ำตาในดวงตาของฉือหว่านก็หยุดไว้ไม่อยู่ เธอดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมใบหน้าที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา ไม่เป็นไร แค่ถูกผู้ชายคนนึงนอนด้วยแล้วเขาไม่รัก เธอก็แค่โดนหมากัด ไม่มีอะไรต้องเสียใจแต่หัวใจมันเจ็บเหลือเกินฉือหว่านรู้ดี เธอยังรักฮั่วซือหาน รักมาก มากเหลือเกิน...หลังจากวันนั้น ฉือหว่านกับฮั่วซือหาน ก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ช่วงนี้ คนที่มาแรงที่สุดไม่ใช่ใครอื่น แต่คือโหลวซินเยว่จู่ๆ โหลวซินเยว่ก็ได้เข้าร่วมรายการวาไรตี้ยอดนิยมระดับประเทศ ด้วยภาพลักษณ์ใสซื่อ น่ารัก ทำให้เธอแจ้งเกิดในชั่วข้ามคืน ได้รับฉายา “นางฟ้าน้อย” มีแฟนคลับตามเป็นล้าน กลายเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงในวงการบันเทิงแถมยังมีข่าวลือว่า โหลวซินเยว่กำลังจะได้เล่นหนังของผู้กำกับจางชื่อดัง ในเรื่อง "เฟิงฮวา" เธอจะรับบทเป็นนางเอกยังไม่พอ โหลวซินเยว่ยังได้ขึ้นปกนิตยสารดังระดับประเทศถึง 5 ฉบับ ได้แบรนด์ดังหลายแบรนด์มาเซ็นส
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 216
ขอบตาขาวของฉือหว่านแดงจัดขึ้นมาในทันที เธอรู้มาตลอดว่าฮั่วซือหานเก่งแค่ไหนในเรื่องการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีคนอื่นถ้าเขาจะเหยียบใครสักคน เขาจะเหยียบไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเนื้อ จะต้องลอกหนัง ถอนกระดูก ทำให้คนผู้นั้นอับอายที่สุดเธอไม่ได้เป็นคนให้เยี่ยฮวนเอ่อร์โทรหาเขาแต่ต่อให้เธอเป็นคนให้โทรล่ะ? แล้วไง?เขาเป็นฝ่ายที่ไม่ป้องกันเองไม่ใช่เหรอ!“ฉันเข้าใจความหมายของประธานฮั่วแล้วค่ะ วางใจได้เลย ต่อไปฉันจะไม่โทรหาอีก คุณกลับไปได้แล้ว”ฉือหว่านพยายามเงยหน้าขึ้น อดกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา เธอไม่อยากร้องไห้ให้เขาเห็นฮั่วซือหานมองเห็นดวงตาแดงก่ำของเธอแล้ว ในใจเขากลับรู้สึกพึงพอใจอย่างแปลกประหลาด เหมือนได้ล้างแค้นสำเร็จ เขารู้ว่าเขาเกลียดเธอเกลียดที่คืนนั้นเธอไม่มาเขาจงใจโทรหาผู้ช่วยตัวเอง เพราะรู้อยู่แล้วว่าเลขาจ้าวจะไปตามเธอแต่เธอก็ยังไม่มาเขายิ่งเกลียดที่เธอเป็นลมแล้วให้คนโทรหาเขาแพ้ยาคุมเพราะลู่หนานเฉิง แล้วเรียกเขามาเนี่ยนะ? เขาคืออะไรในสายตาเธอ?ฮั่วซือหานยกริมฝีปากบาง พูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบจนไร้ความรู้สึก “เราหย่ากันเถอะ เรื่องย่า ฉันจะปิดไว้ก่อน เราไปจดทะเบียนหย่ากันก่อน...
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 215
ฮั่วซือหานชะงักไปทันทีฉือหว่านกินอะไรเข้าไปถึงเป็นลมนะ?ยาคุมฉุกเฉิน?เขาอยากจะถาม แต่เสียง “ตู๊ด ตู๊ด” ก็ดังขึ้น เยี่ยฮวนเอ่อร์ตัดสายไปแล้วฉือเจียวได้ยินทั้งหมด เธอมองเขาด้วยความตกใจ “ซือหาน ฉือหว่านเป็นลมเพราะกินยาคุมเหรอ?”ฮั่วซือหานไม่พูดอะไร เขาผลักฉือเจียวออกจากอกทันที “ฉันจะไปมหาวิทยาลัย C”ฮั่วซือหานรีบออกไปอย่างรวดเร็วฉือเจียวหันไปมองหลี่หลัน “แม่คะ เรื่องนี้มันยังไงกันแน่? ซือหานกับฉือหว่านไม่ได้มีอะไรกันไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมฉือหว่านต้องกินยาคุม?”หลี่หลันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่สีหน้ากลับเคร่งเครียด “เจียวเจียว แม่จะสืบเรื่องนี้ให้เอง”...ฮั่วซือหานขับรถด้วยความเร็วสูงมาถึงมหาวิทยาลัย C และตรงไปที่ห้องพยาบาลทันที“ประธานฮั่ว! ในที่สุดคุณก็มาซะที! รีบดูหวานหว่านเร็ว!” เยี่ยฮวนเอ่อร์รีบลากเขามาหน้าเตียงฮั่วซือหานก้มหน้าลงมองร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง ฉือหว่านขดตัวอยู่ สีหน้าเจ็บปวดมากชวนให้รู้สึกสงสารขณะนั้น ขนตาของฉือหว่านกระตุกเบาๆ เธอลืมตาขึ้นมา“หวานหว่าน เธอฟื้นแล้ว!” เยี่ยฮวนเอ่อร์รีบช่วยพยุงเธอลุกขึ้นนั่งฉือหว่านมองเห็นฮั่วซือหาน ก็ตกใจเล็กน้อย “คุณมา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 214
เธอทำได้เพียงถามเพื่อนสนิทของตัวเองเท่านั้นติ๊ง!ซูเสี่ยวฝูตอบกลับมา “แสดงว่าเพื่อนเธอเอาไม่อยู่ไงล่ะ สามีนอนกับหล่อนครั้งเดียวก็เบื่อแล้ว”จริงเหรอ?เป็นแบบนั้นจริงๆ เหรอ?ความรักที่ยืนยาวได้ ต้องมีความเข้ากันในทุกด้าน โดยเฉพาะเรื่องบนเตียงฉือหว่านรู้ดีว่าผู้ชายอย่างฮั่วซือหาน เป็นคนที่ให้ความสำคัญกับเรื่องนั้นสูงมาก เขาต้องการผู้หญิงที่ทำให้เขามีความสุขในเรื่องบนเตียงเมื่อคืน เธอไม่สามารถมัดใจเขาไว้ได้เลยเหรอ?ฮั่วซือหานนอนกับเธอครั้งเดียว ก็เบื่อแล้ว?ติ๊ง!ข้อความจากซูเสี่ยวฝูเด้งเข้ามาอีกครั้ง “หวานหว่าน เพื่อนที่เธอพูดถึงคงไม่ใช่ตัวเธอเองหรอกนะ? เธอกับประธานฮั่วมีอะไรกันเหรอ?”ฉือหว่านไม่รู้จะตอบยังไง เธอเลยเลือกที่จะปฏิเสธไปก่อน “ไม่ใช่ฉันหรอก”หลังวางมือถือ เธอก็เข้าสู่ห้วงฝันอันวุ่นวายพอลืมตาตื่นอีกครั้งก็เป็นตอนเช้าแล้ว เธอลุกขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟันตามปกติแต่จู่ๆ เธอก็นึกเรื่องสำคัญขึ้นได้ เมื่อคืนฮั่วซือหานไม่ได้ป้องกัน!เขากดเธอไว้ถึงสามรอบ รุนแรงและควบคุมตัวเองไม่ได้เลยสักครั้ง และทุกครั้งก็จบที่ปล่อยในเมื่อวานเธอลืมกินยาคุมหัวใจฉือหว่านเต้นแรงจนวูบวา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 213
ฮั่วซือหานบอกว่า เขากับฉือหว่านจบกันแล้วฉือเจียวดีใจจนแทบคลั่ง เธอโถมตัวเข้าไปกอดเขาแน่น “ซือหาน ฉันรู้ว่าฉือหว่านเก่งเรื่องอ่อยผู้ชาย คุณเผลอรู้สึกกับเธอบ้างฉันไม่โทษหรอก ฉันรู้ว่าคุณไม่มีวันทิ้งฉัน เพราะคนที่คุณรักที่สุดก็คือฉัน”เขาอาจจะรู้สึกกับฉือหว่านอยู่บ้าง แต่คนที่เขารักที่สุด ก็ยังเป็นเด็กสาวในถ้ำคนนั้น เด็กคนนั้นก็คือฉือเจียวฮั่วซือหานยกมือกอดเธอกลับฉือไห่ผิงมองภาพตรงหน้าอย่างโล่งใจ ขอแค่ฉือเจียวมีความสุข เขาในฐานะพ่อก็พอใจแล้วหลี่หลันเองก็รู้สึกดีขึ้น แต่พอคิดถึงฉือหว่าน แววตาของเธอก็แฝงไปด้วยความเคียดแค้นไม่เคยคิดเลยว่าเด็กบ้านนอกอย่างฉือหว่าน จะทำให้ฮั่วซือหานถึงกับรู้สึกอะไรขึ้นมาบ้างได้นังเด็กบ้านี่!...ฉือหว่านรีบไปที่โรงพยาบาล ลู่หนานเฉิงจัดของเตรียมตัวออกจากโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว“คุณชายลู่ ขอโทษทีนะคะ วันนี้ฉันมีเรื่องเลยมาช้า” ฉือหว่านเอ่ยอย่างรู้สึกผิดลู่หนานเฉิงยิ้มมุมปาก “ไม่เป็นไร ไปกันเถอะ”“ค่ะ เดี๋ยวฉันช่วยถือของ”ฉือหว่านเดินไปยกกระเป๋า แต่กระเป๋าหนักมาก บวกกับตัวเธอที่ปวดระบมไปหมด พอออกแรงยกเลยเซล้มไป“หวานหว่าน ระวัง!”ลู่หนานเฉิงรี
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 212
ขณะนั้นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ฉือหว่านก็ดังขึ้น คนที่โทรมาคือลู่หนานเฉิง“หวานหว่าน วันนี้ฉันจะออกจากโรงพยาบาลแล้วนะ ถ้าเธอไม่มา ฉันจะออกเองละนะ”ฉือหว่านตบหน้าผากตัวเองเบาๆ เธอลืมไปเลยว่าวันนี้ลู่หนานเฉิงออกจากโรงพยาบาลเธอรีบมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลทันที...ฮั่วซือหานก็มาถึงโรงพยาบาลเช่นกัน เขาไปที่ห้องพิเศษ VIP และเห็นฉือเจียวฉือเจียวนอนอยู่บนเตียง สวมชุดผู้ป่วยตัวใหญ่ ใบหน้าซีดขาวราวกระดาษ ยังคงไม่ได้สติฮั่วซือหานเดินไปที่ข้างเตียง “ฉือเจียวเป็นอะไร?”“ประธานฮั่ว เมื่อคืนคุณทิ้งเจียวเจียวไว้คนเดียว เธอเสียใจมากจนช็อก ล้มลงไปกับพื้น ต้องถูกส่งเข้าห้องผ่าตัดด่วนเพื่อช่วยชีวิต”“แม้ตอนนี้เธอจะรอดมาได้แล้ว แต่ก็ยังไม่ฟื้นเลย”ฉือไห่ผิงกับหลี่หลันต่างก็เต็มไปด้วยความวิตกและเครียด พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าฮั่วซือหานจะผลักฉือเจียวออกในสถานการณ์แบบนั้น แถมยังทิ้งเธอไว้คนเดียวอีกฮั่วซือหานรู้สึกผิดและเสียใจอย่างมาก เมื่อคืน ฉือเจียวผลักเขาลงเตียง พยายามจะจูบเขา แต่ในหัวของเขากลับมีแต่ภาพของ…ฉือหว่านเขาเอาแต่คิดถึงฉือหว่าน สุดท้าย เขาก็ผลักฉือเจียวออก แล้วออกจากบ้านตระกูลฉือไปห
