Share

บทที่ 14

Author: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
ในระหว่างเธอกับฉือหว่าน เขาจะเลือกเธอแน่นอน

ฉือหว่านไม่เคยเป็นคู่แข่งของเธอได้เลย

ฮั่วซือหานปรายตามองชายหนุ่มคนนั้นด้วยความเย็นชา ก่อนจะพูดคำหนึ่งออกมาด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด "ไสหัวไป"

ชายหนุ่มไม่กล้าหันหลังกลับ เขารีบหลบหนีออกไปอย่างลนลาน

ฮั่วซือหานก้มสายตาที่เย็นชาลงมองฉือเจียว ก่อนจะดึงแขนของตัวเองออกจากมือเธอ "ฉือเจียว คุณยังก่อเรื่องไม่พออีกเหรอ?"

ฉือเจียวชะงักไปทันที "คุณดุฉัน? ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ ป่านนี้คุณคงได้นอนกับฉือหว่านไปแล้ว!"

ฮั่วซือหานไร้ซึ่งความรู้สึกบนใบหน้า "เพราะอย่างนั้นคุณเลยวางยาตัวเอง?"

ฉือเจียวที่ถูกฮั่วซือหานตามใจจนเคยตัว เงยคางขึ้นอย่างหยิ่งทะนง "ใช่สิ ฮั่วซือหาน ถ้าคุณกล้าแตะต้องฉือหว่าน ฉันก็จะให้ผู้ชายคนอื่นแตะต้องฉัน!"

สีหน้าของฮั่วซือหานมืดมนจนดูเหมือนจะบีบความเย็นออกมาได้ เขาหันหลังเดินออกไปทันที

เขาเดินออกไป

เขาไม่ปลอบเธอเลย!

ชายที่หล่อเหลาและร่ำรวยอย่างฮั่วซือหาน แม้แต่ตอนเดินในบาร์ก็ยังดึงดูดสายตาของผู้หญิงมากมายที่มองเขาด้วยความหลงใหล

ฉือเจียวเป็นผู้หญิงที่ฉลาด เธอรู้ว่าฉือหว่านและผู้หญิงพวกนั้นต่างต้องการฮั่วซือหาน เธอไม่มีวันเปิดโอกาสให้ใคร
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (2)
goodnovel comment avatar
Phongsa Jamtong
ปลดล็อค รัว รัว
goodnovel comment avatar
วง เล็บ.
ดีค่ะแก้เหงาดีมาก
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 15

    ในหัวของฮั่วซือหานภาพใบหน้าขาวใสเล็กเรียวของฉือหว่านผุดขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อครู่เขาเพิ่งจูบเธอไป ริมฝีปากของเธอนุ่มมาก กลิ่นหอมยังคงติดตรึงในความทรงจำตอนที่ฉือเจียวกำลังจะจูบเขา ฮั่วซือหานหันหน้าหนีหลบอย่างรวดเร็วฉือเจียวจูบไม่ถึง เธอขมวดคิ้วแล้วพูดเสียงงอน "คุณหลบทำไม?"ฮั่วซือหานเองก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเขาถึงทำแบบนั้น ทั้งที่ฉือเจียวคือคนที่เขาชอบ การจูบกันระหว่างคนรักมันเป็นเรื่องปกติเขาไม่ได้ชอบฉือหว่านเสียหน่อยแต่ความรู้สึกจากจูบของฉือหว่านยังคงติดตรึงในใจเขา ความรู้สึกที่นุ่มนวลและเร่าร้อนนั้นยังอยู่ในความทรงจำลึกๆ ในฐานะคนที่รักความสะอาดมาก ฮั่วซือหานรู้สึกว่ามันยากที่จะเปลี่ยนจากผู้หญิงคนหนึ่งไปหาอีกคนได้ทันทีมันทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ และรู้สึกว่ามันไม่สะอาดทันใดนั้นเสียงเคาะประตูดังขึ้น "ก๊อก ก๊อก" พร้อมกับเสียงของ เลขาจ้าว ดังมาจากด้านนอก "ท่านประธาน ยาถอนพิษมาแล้วครับ"ยาถอนพิษ?ฉือเจียวชะงัก เธอโดนยาเข้าไป แล้วเขาถึงกับให้คนไปหายาถอนพิษให้เธอ?ฮั่วซือหานแกะมือของฉือเจียวออกก่อนจะลุกขึ้นยืนฉือเจียวโกรธจัด คว้าหมอนขึ้นมาขว้างใส่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา "ฮั่วซือหา

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 16

    ฉือหว่านหัวเราะออกมา ซูเสี่ยวฝูระบายความโกรธเกี่ยวกับฮั่วซือหานและฉือเจียวมาตั้งแต่เมื่อคืน ความดุดันของเธอนั้นน่าทึ่งจริงๆในความเป็นจริง ฉือหว่านได้เรียนรู้ที่จะเยียวยาตัวเองในช่วงเวลาที่ทุกอย่างพังทลายเธอแกะลูกอมลูกอมกระต่ายขาวออกมาหนึ่งเม็ดแล้วใส่เข้าปาก ความหวานที่กระจายในปากทำให้ดวงตาและใบหน้าของเธอมีรอยยิ้ม"เสี่ยวฝู พักก่อนเถอะ ตอนนี้เรามีอะไรต้องสะสางก็ค่อยๆ สะสางไป มีแค้นก็เอาคืนตามนั้น"ซูเสี่ยวฝูเข้าใจทันทีว่าฉือหว่านกำลังจะจัดการคนเหล่านี้แล้ว เธอรู้ดีว่าฉือหว่านของเธอเป็นคนที่เก่งกาจมากแต่ในใจของเธอยังรู้สึกปวดใจที่เห็นฉือหว่านต้องผ่านกระบวนการเยียวยาตัวเองทุกครั้ง มันคงเจ็บปวดมากทันใดนั้น เสียง "ฮือๆ" ก็ดังขึ้นมาจากในห้องเก็บของฉือหว่านวางหนังสือลงก่อนจะยิ้มบางๆ "ไปกันเถอะ มาเริ่มจาก หัวหน้าแผนกหวังกันก่อน"เมื่อวานฉือหว่านทำให้หวังสือหมดสติไป จากนั้นก็ให้คนพาตัวเขามาฉือหว่านพาซูเสี่ยวฝูเข้าไปในห้องเก็บของ หวังสือถูกมัดมือมัดเท้า ปากถูกยัดด้วยผ้า พอเห็นฉือหว่านเข้ามา เขาก็เริ่มดิ้นอย่างแรงซูเสี่ยวฝูเดินไปดึงผ้าออกจากปากของหวังสือทันทีที่หวังสือเห็นฉือหว

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 17

    วิลล่าตระกูลฉือในห้องนั่งเล่น ฉือไห่ผิงนั่งอยู่บนโซฟา เขามองไปที่หลี่หลัน "หลันหลัน เทพ C จะยอมรักษาอาการของเจียวเจียวจริงๆ ใช่ไหม?"หลี่หลันยิ้มบาง เมื่อวานนี้ฉือหว่านที่โดนยาและหวังสือก็หายตัวไปพร้อมกัน เธอคิดว่าทั้งสองคงเกิดเรื่อง "ไฟใกล้ฟาง" ใช้ช่วงเวลาสั้นๆ อย่างร้อนแรงหากหวังสือสำเร็จตามแผน เขาจะเป็นคนแนะนำให้เทพ C มารักษาฉือเจียวหลี่หลันกล่าวด้วยรอยยิ้ม "วางใจเถอะ เดี๋ยวหัวหน้าแผนกหวังก็จะมาพร้อมข่าวดี"พูดจบ หลี่หลันก็นั่งลงบนตักของฉือไห่ผิง ฉือไห่ผิงซึ่งเป็นประธานบริษัทมีความสง่างามและน่าเกรงขามของชายวัยกลางคน เธอคล้องคอเขา "ที่รัก เทพ C เป็นคนที่ฉันเชิญมา คุณจะให้รางวัลฉันยังไงดีคะ?"ฉือไห่ผิงเอื้อมมือไปบีบจมูกเธอเบาๆ "เมื่อคืนฉันให้รางวัลเธอไม่พออีกเหรอ?"หลี่หลันถลึงตาใส่เขาอย่างเขินอาย ก่อนจะหยิบขวดยาคุมกำเนิดออกมา "ที่รัก ฉันไม่อยากกินยาเม็ดนี้อีกแล้ว ฉันอยากมีลูกชาย อยากให้คุณมีทายาทอีกคน"สีหน้าของฉือไห่ผิงเปลี่ยนไปทันทีแต่งงานกันมาหลายปี หลี่หลันไม่เคยตั้งครรภ์ เพราะฉือไห่ผิงไม่อนุญาตให้เธอมีลูกยาคุมกำเนิดนี้ หลี่หลันกินมาตลอดหลายปีหลี่หลันรู้ดีว่าฉือเ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 18

    ไม่รู้ว่าฉือหว่านมาตั้งแต่เมื่อไหร่ตอนนี้เธอยืนอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบๆ ด้วยดวงตาใสกระจ่างที่เปี่ยมด้วยความเยือกเย็น มองความตื่นตระหนกและท่าทีอันเลอะเทอะของหลี่หลันหลี่หลันชะงักนิ่งไป หวังสือรีบวิ่งมาที่ฉือหว่าน เปลี่ยนท่าทีเป็นนอบน้อมและพูดด้วยรอยยิ้มประจบประแจง "คุณฉือครับ"ฉือหว่านหยิบปากกาขึ้นมา จากนั้นโยนมันออกไปในสระน้ำด้านนอกอย่างไม่ลังเล "หัวหน้าแผนกหวัง ปากกาฉันตกน้ำน่ะ"หวังสือรีบตอบ "คุณฉือ ผมจะไปหาให้เดี๋ยวนี้ครับ"เขาวิ่งออกไปทันที โดยไม่สนใจว่าน้ำในสระจะเย็นแค่ไหนในช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง หวังสือกระโจนลงไปในสระน้ำหลี่หลันเดินเข้ามาด้วยความตกใจ เธอมองฉากตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตาหวังสือโผล่ขึ้นมาจากสระน้ำ ตัวเปียกโชกทั้งตัว พร้อมกับยกปากกาขึ้นเหนือหัวราวกับเป็นของล้ำค่า เขามองฉือหว่านด้วยสายตาประจบ "คุณฉือ ผมเจอปากกาแล้วครับ"หลี่หลันมองฉือหว่านราวกับเธอเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดฉือหว่านยิ้มบาง "ทำไม คุณจำฉันไม่ได้แล้วเหรอ?"หลี่หลันถึงกับพูดไม่ออก เธอไม่เข้าใจว่าฉือหว่านทำอะไรกับหวังสือ แต่ตอนนี้เขาดูเหมือนถูกเธอฝึกจนเหมือนสุนัขเชื่องตัวหนึ่งฉือหว่านพูดด้วยน

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 19

    อะไรนะ?สีหน้าของฉือเจียวและหลี่หลันเปลี่ยนไปทันทีฉือหว่านหันไปมองฉือเจียว พลางแสร้งทำหน้าประหลาดใจ "อย่าบอกนะว่า ประธานฮั่วไม่ได้บอกเธอว่าเมื่อคืนเขาจูบฉัน?"พูดจบ ฉือหว่านทำท่าคิดย้อน "เมื่อคืนประธานฮั่วจูบฉันพรวดพราด ไม่มีเทคนิคอะไรเลย ฝีมือจูบแย่มาก จนฉันอดสงสัยไม่ได้ว่าเขาอาจจะไม่เคยจูบใครมาก่อนเลย"ฉือเจียวหันไปมองฮั่วซือหานด้วยความตกใจ เขาจูบฉือหว่าน?สีหน้าของฮั่วซือหานพลันเย็นเฉียบในทันที ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฉือหว่านจงใจบอกฉือเจียวเรื่องที่พวกเขาจูบกัน หรือเพราะเธอพูดกลางแจ้งว่าฝีมือจูบของเขาแย่ดวงตาเย็นเฉียบของเขามองฉือหว่านด้วยสายตาเฉียบคมและเต็มไปด้วยความกร้าวกราด"ฉือหว่าน!"เขาเรียกชื่อเธอด้วยน้ำเสียงไม่พอใจฉือหว่านยิ้มเย็น "อะไรล่ะ? ฉันพูดถึงฉือเจียวสองคำ คุณก็ไม่พอใจแล้วเหรอ?"ดวงตาของฉือหว่านที่ใสกระจ่างตกลงไปบนใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหาน เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "จะตะโกนทำไม ฝีมือจูบของคุณแย่ขนาดนั้น ฉันไม่อยากใช้ชีวิตกับคุณต่อแม้แต่นาทีเดียว หย่ากันเถอะ!""..."ฮั่วซือหานเงียบไป"..."ฉือเจียวพูดไม่ออก"..."หลี่หลันก็ตะลึงงันวันนี้ฉือหว่านเสียสติไ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 20

    ฮั่วเสวียนเป็นลูกสาวของสายรองในตระกูลฮั่ว เธอมีความสัมพันธ์สนิทสนมกับฉือเจียวมากเมื่อฮั่วเสวียนเห็นฉือหว่าน สีหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความรังเกียจทันที "ฉือหว่าน พี่ซือหานไม่ชอบเธอ แล้วเธอยังจะมาประจบคุณย่าอีกเหรอ? ในตระกูลฮั่วของเราก็มีแค่คุณย่าที่ชอบเธอ! เธอไม่ดูตัวเองเลยว่าเธอมีค่าแค่ไหน เป็นแค่ผู้หญิงบ้านนอกที่อาศัยจังหวะตอนพี่สะใภ้เจียวเจียวไม่อยู่มาแต่งงานแทน แล้วคิดว่าตัวเองเป็นคุณนายของตระกูลฮั่วจริงๆ เธอไม่มีวันคู่ควรกับพี่ซือหาน รีบหย่าไปซะเถอะ!"ฉือหว่านเคยชินกับคำพูดแบบนี้แล้ว ครอบครัวของฮั่วซือหาน รวมถึงเพื่อนของเขา ไม่มีใครชอบเธอเลยเธอไม่ได้สนใจคำพูดของฮั่วเสวียน แต่เดินเข้าไปในคฤหาสน์แทนคุณนายใหญ่ฮั่ว หญิงชราคลุมผมสีเงินเต็มหัวของเธอไว้ยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อเห็นฉือหว่าน เธอจับมือของฉือหว่านไว้แน่น "หวานหว่าน ทำไมหลายวันมานี้ไม่มาหาย่าเลย? เธอไม่คิดถึงย่าบ้างเหรอ?"นี่คือความอบอุ่นเพียงหนึ่งเดียวที่ฉือหว่านได้รับจากตระกูลฮั่ว คุณนายใหญ่ฮั่วรักและเอ็นดูเธอมากฉือหว่านยิ้มบางๆ ก่อนจะกอดคุณนายใหญ่ฮั่วอย่างอ่อนโยน "คุณย่าคะ หนูคิดถึงคุณย่ามากค่ะ"คุณนายใหญ่ฮั่วหัวเรา

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 21

    นัดเดท?บรรยากาศรอบตัวฮั่วซือหานเย็นลงในทันที เขายกมือขึ้นปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอย่างแรงติ๊ง ติ๊ง ติ๊งซูเสี่ยวฝูส่งข้อความมาหลายข้อความ พร้อมกับข้อความเสียงที่เปิดเล่นอัตโนมัติ เสียงเหล่านั้นชัดเจนจนสะท้อนก้องไปทั่วห้อง"หวานหว่าน เธอดูผู้ชายคนนี้สิ กล้ามท้องแปดแพ็ก ชอบยกน้ำหนัก เธอชอบไหม? ต่อไปเธอสามารถนอนหนุนกล้ามท้องเขาได้เลย""แล้วคนนี้ล่ะ? เด็กหนุ่มขี้อายที่ว่านอนสอนง่าย ดูแล้วน่าจะสนุกมากเลยนะ""หรือคนนี้? หนุ่มแว่นทองนักธุรกิจสุดคูล สุภาพบุรุษเยือกเย็น เธออยากให้เขาคุกเข่าร้องเพลงโอ้ใจเอ๋ยให้เธอฟังไหม?""หวานหว่าน พวกเขาเป็นฮาเร็มของเธอ เลือกได้ตามสบายเลย"ฮั่วซือหาน : "..."เขาเม้มริมฝีปากบางจนเป็นเส้นโค้งเย็นเยือก เขาไม่เคยรู้เลยว่าฉือหว่านมี "ฮาเร็มหนุ่มหล่อ" ของตัวเองในตอนนั้น ฉือหว่านหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตอบข้อความเสียง "โอเค เดี๋ยวฉันไป"เธอหมุนตัวกลับมาและพบว่าฮั่วซือหานกำลังยืนอยู่ตรงนั้นฉือหว่านส่งกระดาษในมือให้เขา "ประธานฮั่ว นี่คือสูตรยาอาหารบำรุงสำหรับคุณย่า วันอังคาร พฤหัส และเสาร์ ให้ต้มด้วยไฟแรงหนึ่งชั่วโมง แล้วให้คุณย่าทานตอนยังร้อนๆ"ฮั่วซือหานมองกระด

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 22

    ฮั่วซือหานชะงักไปชั่วครู่ในตอนนี้ ฉือหว่านนอนอยู่ใต้ร่างเขา ผมดำยาวของเธอสยายอยู่บนผ้าปูที่นอนสีแดงสด ซึ่งคุณนายใหญ่จัดเตรียมไว้สำหรับห้องแต่งงานโดยเฉพาะ สีแดงทำให้ผิวขาวเนียนของเธอดูโดดเด่นและเปล่งประกายหากเธอนอนในสภาพนี้ใต้ร่างของผู้ชายคนอื่น…ฮั่วซือหานกำหมัดแน่น เขาต้องการอธิบายว่าเมื่อคืนเขาเพียงแค่ส่งยาให้เธอ ไม่ได้ส่งผู้ชาย แต่เมื่อคำพูดถึงปาก กลับไม่สามารถพูดออกมาได้ฉือหว่านมองเขาอย่างเย็นชา "ออกไป"เธอสั่งให้เขาออกไปฮั่วซือหานยังคงนิ่งไม่ขยับฉือหว่านเริ่มดิ้นรน ทุกครั้งที่เธอนึกถึงภาพที่เขาพาฉือเจียวไปที่วิลล่าซีย่วนเมื่อคืน เธอก็ไม่อยากมีการสัมผัสใดๆ กับเขาอีก"ฮั่วซือหาน ออกไป! คุณเพิ่งนอนกับฉือเจียวมา คุณล้างตัวแล้วหรือยัง?"ฮั่วซือหาน : "..."เขากดข้อมือทั้งสองข้างของฉือหว่านลงกับเตียง พร้อมออกคำสั่งเสียงเย็น "ฉือหว่าน อย่าขยับ!"แต่ฉือหว่านไม่มีทางฟังเขา เธอดิ้นรนยิ่งกว่าเดิมในตอนนี้ ร่างกายที่อ่อนนุ่มของเธอคล้ายกับงูน้ำเล็กๆ ที่ดิ้นอยู่ใต้ร่างเขา การเสียดสีระหว่างร่างกายของเธอกับเขาผ่านผ้าเนื้อบางสร้างความรู้สึกที่ชวนให้อึดอัดฮั่วซือหานนึกถึงภาพเมื่อค

Latest chapter

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 354

    หลี่หลันนึกขึ้นได้ “ฉันพอจะจำได้ องค์กรถงเหรินถังน่าจะเข้าตลาดหลักทรัพย์ต่างประเทศวันที่ 11 เมษายน เลยถูกเรียกกันว่า ‘ตำนาน 411’”ฉือถังพยักหน้า “ใช่เลย”ฉือเจียวมองยาที่อยู่ในมือตัวเอง “ถ้าเป็นแบบนั้น ผู้ก่อตั้งองค์กรนี้ก็ต้องเป็นอัจฉริยะระดับตำนานเลยน่ะสิ ซือหาน คุณรู้จักเขาไหม?”ความจริงตอนนี้ฉือเจียวยังโกรธอยู่เต็มอก แต่เธอไม่กล้าระเบิดใส่ฮั่วซือหานอีกแล้ว ตรงกันข้าม เธอกลับยิ่งพยายามยึดเขาไว้ให้แน่น ทั้งหมดนี้ เธอเลือกจะระบายที่ฉือหว่านแทนฮั่วซือหานคิดอยู่สักพัก “เคยเจอกันครั้งหนึ่ง”ฮั่วซือหานเคยเจอกับผู้ก่อตั้งองค์กรถงเหรินถังจริงๆ ตอนนั้นคือเมื่อหกปีก่อน ที่ลอสแอนเจลิส ประเทศสหรัฐอเมริกาในตอนนั้น เขาเป็นเจ้าพ่อวงการธุรกิจแล้ว และได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานประชุมของแวดวงธุรกิจที่วอลสตรีท คืนนั้น เป็นคืนที่ผู้ก่อตั้งองค์กรถงเหรินถังพาแบรนด์เข้าสู่ตลาดหุ้น เขาได้ยินเสียงเคาะระฆังตอนเที่ยงคืนที่เธอเป็นคนตีคนข้างๆ บอกกับเขาว่า ผู้ก่อตั้งองค์กรถงเหรินถังคนนั้น อายุเพียงแค่ 16 ปีเท่านั้นเขาเองก็เคยเปิดบริษัทแรกในวัย 16 ปีเหมือนกันเธอเองก็พาองค์กรเข้าตลาดหุ้นตอนอายุ 16 เช่นก

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 353

    "เดี๋ยวก่อน!" ฉือหว่านพูดแทรกขึ้นมากลางคัน ตัดบทคำด่าของฉือเจียวทันที "ฉือเจียว เธอเข้าใจผิดแล้ว เมื่อคืนฉันไม่ได้ยั่วยวนประธานฮั่วเลยนะ ตรงกันข้าม ฉันปฏิเสธเขาสุดชีวิต แต่ประธานฮั่วกลับใช้จังหวะที่ฉันกำลังเป็นไข้ตัวร้อน อ่อนแรงบังคับฉัน!"อะไรนะ?ฮั่วซือหานใช้กำลัง?ฉือเจียวไม่เชื่อสุดหัวใจ ฮั่วซือหานเป็นใคร เขามีสาวสวยอยู่รอบตัว ไม่เคยขาดผู้หญิงเลยสักวันแถมเธอเองก็เคยเสนอตัวให้เขาหลายครั้ง แต่เขากลับปฏิเสธโดยอ้างว่าไม่มีอารมณ์หรือไม่ก็งานยุ่งเขาจะเคร่งขนาดไหนก็เคร่งได้ขนาดนั้นแต่กลับมาใช้กำลังกับฉือหว่านตอนเธอป่วย?ฉือเจียวไม่เชื่อ "ไม่มีทาง! เธอพูดมั่ว!"ฉือหว่านหันไปมองฮั่วซือหาน "ประธานฮั่ว ตอนนี้คุณก็อยู่ตรงนี้ ช่วยบอกฉือเจียวหน่อย ฉันพูดมั่วจริงรึเปล่า?"ฮั่วซือหานมองฉือหว่านแวบหนึ่ง ก่อนจะเผยอริมฝีปากบางเอ่ยขึ้น "เธอพูดเรื่องจริงทั้งหมด"ฉือเจียว "......" เธอแทบจะพังทลายลงตรงนั้นเห็นสีหน้าของฉือเจียวเหมือนกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ฉือหว่านหัวเราะเย็นเยียบ "ฉือเจียว ตอนเธอไปเป็นมือที่สามของคนอื่น เธอเคยคิดบ้างไหมว่าจะมีวันโดนคนอื่นมาเป็นมือที่สามแทน? บอกไว้เลยนะ ประธาน

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 352

    ”เป่ยเฉิน นายมองฉันด้วยสายตาแบบนี้ทำไม นายกำลังสงสัยฉันเหรอ สงสัยว่าฉันอยากระเบิดตายไปพร้อมกับนาย?”“เป่ยเฉิน ฉันน่ะเป็นซ้อเจียวเจียวของนายนะ นายมาสงสัยฉันแบบนี้ ฉันเสียใจมากเลยนะ ฉันว่า... นายเปลี่ยนไปจริงๆ”“นายบอกมาสิ ทำไมถึงไม่กลับมาให้ทันตามเวลาที่กำหนด แล้วตอนอยู่บนเรือยอชต์ นายไม่ได้ลงมือกับฉือหว่านใช่ไหม?”ฉือเจียวฉลาดมาก เธอเล่นบทอารมณ์เต็มที่ แถมยังชิงโจมตีกู้เป่ยเฉินก่อนเสียอีกกู้เป่ยเฉินบนเรือยอชต์ไม่ได้ลงมือกับฉือหว่านจริงๆ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาอ่อนลงเล็กน้อย “ซ้อเจียวเจียว ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น”“เป่ยเฉิน พวกเราต้องเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ห้ามให้ฉือหว่านมาทำลายความสัมพันธ์ของเราเด็ดขาด”…………ฉือหว่านเริ่มเก็บกระเป๋า เตรียมจะบินกลับไห่เฉิงเก็บของเสร็จ เธอเดินออกไปหารุ่นพี่หญิง แต่ในระหว่างเดินผ่านระเบียง เธอก็เห็นฉือเจียวฉือเจียวรอเธออยู่ตลอดฉือหว่านไม่ได้แปลกใจอะไร เดินตรงเข้าไปฉือเจียวยิ้ม “ฉือหว่าน เธอกลับมาอย่างปลอดภัยก็ดีแล้ว ฉันเป็นห่วงเธอมากเลยนะ”ฉือหว่านยกยิ้มนิดๆ “ฉือเจียว คนที่ลงมือคือเธอใช่ไหม?”“ฉันไม่เข้าใจว่าเธอกำลังพูดเรื่องอะไร ฉือหว่าน

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 351

    ฉือหว่านกับกู้เป่ยเฉินกำลังรอฮั่วซือหานอยู่ คนของฮั่วซือหานมาถึงแล้ว ล้อมหมู่บ้านนี้ไว้หมด ทำให้พวกเขาออกไปได้อย่างปลอดภัยแต่รอแล้วรออีก ฮั่วซือหานก็ยังไม่มา ไม่รู้เขาหายไปทำอะไร“พี่รองฉันทำไมยังไม่มาอีกล่ะ?”ในตอนนั้นเอง ร่างสูงสง่างามของฮั่วซือหานก็ปรากฏขึ้น เขามาแล้ว“พี่รอง หายไปไหนมานานเลย?” กู้เป่ยเฉินถามอย่างสงสัยฮั่วซือหานไม่ตอบ เขาใช้กระดาษทิชชู่เช็ดมือฉือหว่านสังเกตเห็นเลือดที่มือของเขาเลขาจ้าวเดินเข้ามา “ประธานครับ เรากลับกันได้แล้วครับ”ฮั่วซือหานพยักหน้า พวกเขาทั้งหมดขึ้นเรือยอชต์ ออกจากที่นั่น“พี่ซือหาน ฮือๆ~”ฉือหว่านได้ยินเสียงร้องไห้ เธอหันกลับไป เห็นหลิวชุนฮวาหลิวชุนฮวาร้องไห้ วิ่งเข้ามาหา ยืนอยู่ริมฝั่งอย่างอาลัยอาวรณ์“ประธานฮั่ว คุณทำร้ายจิตใจเด็กผู้หญิงเขาหรือเปล่า? ฉันดูแล้ว เด็กคนนั้นน่ะ รู้สึกกับคุณจริงๆ”ฮั่วซือหานปรายตามองฉือหว่านเย็นๆ “งั้นความรู้สึกจริงจังนั่นเอาไปให้เธอแล้วกัน เธออยากได้ไหมล่ะ?”ฉือหว่าน “……”…………ทุกคนกลับมาที่เวยไห่ โจวจิ่นกับรุ่นพี่คนอื่นๆ ก็มากันพร้อมหน้า โจวจิ่นมองฉือหว่าน “รุ่นน้องฉือ เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม? อยู่

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 350

    ฮั่วซือหานมองผู้หญิงในอ้อมแขน ดวงตายาวรีหรี่ลงเล็กน้อยอย่างเจ้าเล่ห์ “น้องสาวในใจก็ถือว่าเป็นน้องสาวไม่ได้เหรอ?”หน้าด้านที่สุด!ฉือหว่านยกเท้าถีบเขาทันทีฮั่วซือหานพลิกตัวกลับ กดเธอลงบนเตียงอีกครั้ง “จะลองอีกรอบไหมล่ะ?”ฉือหว่านมองเห็นแววตาที่มีประกายไฟของเขา ไม่ใช่แค่ล้อเล่น เขาเอาจริง!ผู้ชายคนนี้ แข็งแรงเกินมนุษย์!“ฉือหว่าน เราเหมือนจะยังไม่เคยทำกันตอนเช้าเลยนะ”ใบหน้าขาวใสขนาดพอดีฝ่ามือของฉือหว่านแดงก่ำขึ้นทันที โรคจิต!เธอออกแรงผลักเขา แล้วรีบลุกลงจากเตียงฮั่วซือหานยกมุมปากขึ้น ยิ้มออกมาอย่างพอใจ…ฮั่วซือหานกับฉือหว่านไปดูอาการของกู้เป่ยเฉิน ฉือหว่านตรวจดูแผลที่ขาของเขา อาการดีขึ้นมากแล้วคืนที่ยากที่สุด พวกเขาผ่านมันมาได้“คุณชายกู้ ขาของคุณปลอดภัยแล้ว” ฉือหว่านพูดอย่างมั่นใจกู้เป่ยเฉินมองเธอ “ฉือหว่าน อย่าคิดว่าฉันจะขอบคุณเธอ”“แค่คำขอบคุณจากนาย ฉันคงไม่เป็นอมตะหรอกมั้ง?”“…”กู้เป่ยเฉินถึงกับพูดไม่ออกฮั่วซือหานยืนดูอยู่ด้านข้าง แม้ว่ากู้เป่ยเฉินกับฉือหว่านจะยังปะทะคารมกันอยู่เหมือนเดิม แต่เขาก็สังเกตได้ว่าท่าทีของกู้เป่ยเฉินเริ่มจะเปลี่ยนไปแล้ว“พี่รอง

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 349

    พวกเขาหย่ากันไปแล้วแต่ฮั่วซือหานไม่เคยลืม “เธอเป็นไข้ ฉันก็แค่ช่วยให้ร่างกายเธออบอุ่นขึ้นเท่านั้น”ฉือหว่านกัดฟัน “…แค่ให้ความอบอุ่น ไม่เห็นต้องทำขนาดนี้ คุณเคยทำแบบนี้ให้ผู้หญิงคนอื่นด้วยไหม?”“ผู้หญิงคนอื่นไม่เหมือนเธอ” ฮั่วซือหานมองเธอตรงๆ “ไม่มีใครกล้าปลดกระดุมเสื้อฉันแล้วล้วงเข้ามาเองแบบเธอหรอก เธอเป็นฝ่ายเริ่มก่อน”ฉือหว่านก้มมองเสื้อของเขา กระดุมหายไปหนึ่งเม็ดจริงๆ ฝีมือเธอแน่นอนเธอยกมือผลักเขา “ถอยไป!”ฮั่วซือหานจับมือเธอไว้ทั้งสองข้าง กดลงบนที่นอน แล้วโน้มตัวจูบลงบนใบหน้าเธออย่างรวดเร็วเขายังไม่อยากหยุดฉือหว่านดิ้นสุดแรง “ฮั่วซือหาน! เราหย่ากันแล้วนะ! ถ้าคุณต้องการแบบนี้ ก็ไปหาฉือเจียวสิ! ผู้ชายที่ยุ่งกับผู้หญิงสองคนขึ้นไปพร้อมกันอย่างคุณ น่าจะตรวจสุขภาพเป็นประจำไว้บ้างนะ! เดี๋ยวจะติดโรค!”ฮั่วซือหานหลุดหัวเราะอย่างไม่เชื่อหู เธอยังคงปากกล้าเหมือนเดิมเขาบีบแก้มเธอเบาๆ แล้วพูดชัดเจน “ฉันไม่เคยแตะต้องฉือเจียว”อะไรนะ?เขาไม่เคยแตะต้องฉือเจียวเลยงั้นเหรอ?ฉือหว่านถึงกับนิ่งไปพวกเขาคบกันมาตั้งนาน ทำไมถึงไม่เคยแตะต้องฉือเจียวเลยก่อนที่เธอจะคิดต่อได้ ฮั่วซือหาน

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 348

    ฮั่วซือหานรู้สึกได้ถึงมือเล็กๆ ของฉือหว่านที่เลื่อนไปบนตัวเขา เธอร้อนรุ่มและใจร้อนเกินไป ขณะที่ดึงกระดุมเสื้อเขาจนกระเด็นหลุดไปเม็ดหนึ่งลูกกระเดือกของเขาขยับขึ้นลง เขารีบจับมือเธอไว้เบาๆ “ฉือหว่าน ช้าหน่อย ที่นี่ไม่มีเสื้อผ้าสำรองนะ”ถ้าเสื้อผ้าของเขาขาดขึ้นมา เขาจะไม่มีเปลี่ยนนะแต่ฉือหว่านกลับไม่ฟัง เธอเพียงต้องการความอบอุ่นมากกว่านี้ มือเล็กๆ ถูกดึงออกไปได้ก็รีบซุกหน้าลงตรงซอกคอเขา “ไม่เอา…หนาว…”เสียงของเธอออดอ้อนอ่อนแรง ปนน้ำเสียงเจ็บไข้คล้ายเด็กน้อยกำลังอ้อนขอแน่นอนว่า ฮั่วซือหานรู้ดีว่าต่อให้เธอไม่ป่วย เธอก็ออดอ้อนเก่งอยู่แล้ว โดยเฉพาะเวลาที่พวกเขาอยู่กันสองต่อสองบนเตียงเธอเหมือนปีศาจน้อยตัวหนึ่งแค่หลังหย่ากัน ก็ไม่ได้ลิ้มลองอีกเลยฮั่วซือหานพยายามกลั้นใจ แต่สุดท้ายเขาก็อดไม่ไหว มือของเขาลูบไปที่กระดุมเสื้อของเธอ ราวกับตั้งใจจะช่วยเธอระบายความร้อนในกายทุกอย่างเริ่มวุ่นวายขึ้นมาเล็กน้อย เขาพลิกตัวทาบลงเหนือเธอ ทั้งสองสลับกันถอดผ้าเสื้อเชิ้ตของเขาถูกดึงออกไปครึ่งตัว กล้ามไหล่และแผ่นหลังแน่นตึงเผยออกชัด ฝ่ามือเย็นเฉียบของฉือหว่านสัมผัสกับร่างกายของเขาร่างของฮั่วซื

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 347

    ฮั่วซือหานหันไปมองกู้เป่ยเฉิน “นายพักผ่อนให้ดี เรื่องอื่นไว้ค่อยคุยพรุ่งนี้”คืนนี้ฉือหว่านกับกู้เป่ยเฉินต้องการพักฟื้นก่อน เรื่องการกลับออกจากหมู่บ้านค่อยคิดพรุ่งนี้อีกทีกู้เป่ยเฉินได้พี่รองอยู่ข้างๆ ก็รู้สึกอุ่นใจทันที เขาพยักหน้า “ได้ครับ”ฮั่วซือหานอุ้มฉือหว่านออกมาจากกระท่อม หลิวชุนฮวาที่ยืนรออยู่ข้างนอกก็รีบเข้ามา “พี่ซือหาน น้องสาวพี่ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”“เธอเป็นไข้สูงครับ น้องชุนฮวา รบกวนช่วยจัดหาห้องพักให้เราได้ไหม?”พอได้เห็นใบหน้าหล่อเหลาสมบูรณ์แบบของฮั่วซือหานเข้าเต็มตา สาวบ้าหน้าตาอย่างหลิวชุนฮวาจะปฏิเสธได้อย่างไร? เธอรีบใช้อำนาจลูกสาวผู้ใหญ่บ้าน จัดหาห้องพักสะอาดเรียบร้อยให้เขาทันทีฮั่วซือหานอุ้มฉือหว่านไปวางลงบนเตียง ร่างกายเธอเย็นเฉียบ หน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น เส้นผมปอยหน้าม้าเปียกชื้นแนบอยู่กับหน้าผากขาวเนียนจนดูน่าสงสารจับใจเขาเอื้อมมือไปเกลี่ยผมออกจากหน้าผากของเธอเบาๆ“พี่ซือหาน” ขณะนั้นเอง เสียงหลิวชุนฮวาก็ดังขึ้นฮั่วซือหานถึงเพิ่งนึกได้ว่ายังมีเธออยู่ในห้อง เขาหันไปถามตรงๆ “น้องชุนฮวา มีพี่ชายด้วยใช่ไหม?”หลิวชุนฮวาพยักหน้า “ใช่ค่ะ พี่ชายฉันชื่อหลิว

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 346

    หลิวชุนฮวาหันไปมองเลขาจ้าวกับคนที่ตามมาด้วย “หมู่บ้านเราห้ามคนนอกเข้า พวกเขาเข้าไปไม่ได้ แต่ฉันจะแอบพาคุณเข้าไปได้คนเดียว”เลขาจ้าวรีบเอ่ย “ท่านประธาน เข้าไปคนเดียวมันอันตรายนะครับ”ฮั่วซือหานถามกลับเรียบๆ “อันตรายอะไร?”เลขาจ้าวพูดเบาๆ “ชุนฮวาคนนี้เหมือนจะหลงคุณนะครับ ระวังเธอล็อกตัวคุณไว้เป็นเจ้าบ่าวประจำหมู่บ้านล่ะ”ฮั่วซือหานเหลือบตาเย็นๆ ไปมองเลขาจ้าวแวบหนึ่งเลขาจ้าวรีบหุบปากเงียบแทบทันทีฮั่วซือหานสั่งการ “พวกนายพักอยู่ตรงนี้ก่อน เดี๋ยวฉันจะติดต่อไปเอง”เลขาจ้าวพยักหน้า “รับทราบครับ”ฮั่วซือหานหันไปทางหลิวชุนฮวา “น้องชุนฮวา รบกวนด้วยนะครับ พาผมเข้าไปที”“ไปกันเถอะ”หลิวชุนฮวาพาฮั่วซือหานเข้าไปในหมู่บ้าน ระหว่างเดินอยู่ข้างเขา หัวใจเธอเต้นแรงเหมือนกวางน้อยวิ่งในป่า “คุณชื่ออะไรเหรอ?”“ฉันชื่อฮั่วซือหาน”“งั้นฉันเรียกคุณว่าพี่ซือหานได้ไหมคะ?”“…ถ้าคุณชอบแบบนั้นก็เรียกได้”“คุณทำงานอะไรเหรอ?”“เปิดบริษัทน่ะ”“แล้วทำไมยังไม่แต่งงานล่ะ คุณชอบผู้หญิงแบบไหน?”เมื่อหลิวชุนฮวามองเขาด้วยสายตาเต็มไปด้วยความหวัง ฮั่วซือหานก็ยกยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก “ฉันชอบผู้หญิงที่จิตใจดี เชื

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status