หลังจากที่พวกเธอได้ใช้ชีวิตด้วยกันมานานกว่าหนึ่งปี เดบร้าก็รักจีเวลราวกับน้องสาวแท้ ๆ ของตัวเองหัวใจของเธอแตกสลายเมื่อเห็นร่างของจีเวลนอนได้แน่นิ่งอยู่ที่พื้นเดบร้าจับชีพจรของจีเวลและก็รู้สึกโล่งอกเมื่อรู้ว่าจีเวลยังมีลมหายใจอยู่“เกิดอะไรขึ้น?”ทันใดนั้นเอง แดร์ริลก็โผล่เข้ามาและวิ่งเข้าไปหาพวกเธออย่างรวดเร็ว เขาอดไม่ได้ที่จะต้องกล่าวถามกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแดร์ริลตกใจมากเมื่อเขาเห็นว่าจีเวลได้รับบาดเจ็บ เขาตกตะลึง และรู้สึกสับสนจนหัวหนุม“จีเวล!” แดร์ริลตะโกนออกมาเสียงดังลั่นราวกับคนบ้า เขารีบแบกตัวเธอไว้ในอ้อมแขนทันที!ใบหน้าของจีเวลซีดขาว ร่างกายของเธอก็อ่อนปวกเปียกไร้เรี่ยวแรง ดูเหมือนเธอจะอยู่ในอาการขั้นวิกฤต เธอไม่ได้ยินเสียงเรียกของแดร์ริลเลยแม้แต่น้อยในขณะนั้น บรรดาสาวกของสำนักประตูสุราลัยหลายคนก็รีบวิ่งเข้ามาหาพวกเขา ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น“จีเวลอย่าทำให้ฉันกลัว! เธอจะต้องไม่เป็นอะไร เธอจะต้องรอดปลอดภัย!” แดร์ริลแผดเสียงราวกับคนเสียสติ เขารู้สึกหดหู่สลดใจ หัวใจของเขาปวดร้าวทุกข์ระทมจากนั้นแดร์ริลก็หันจ้องไปที่เดบร้าและกล่าวถาม “นี่มันเกิด
เจ้าศักดินาเคนนี่นั้นก็ดีใจที่ได้ยินว่าสำนักประกายแสงถูกทำลายลงอย่างไรก็ตาม เมื่อเขารู้ว่าคนที่ถล่มสำนักประกายแสงลงได้คือแดร์ริล เจ้าศักดินาเคนนี่ก็ไม่สบอามรณ์ทันที เขาขุ่นเคืองเหนือคำบรรยายไทเลอร์หวาดกลัวกับความโกรธของเจ้าศักดินาเคนนี่ เขารีบกล่าวตอบทันควัน “ท่านเคนนี่ ได้โปรดสงบสติอารมณ์ลงก่อน ผมจะรีบไปเร่งสำนักสุญตาอีกครั้ง และบอกให้พวกเขาลงมือทันที”ไทเลอร์นั้นวิตกกังวลกระสับกระส่ายสำนักสุญตาเป็นพรรคนักฆ่าผู้ลอบสังหารที่เก่งกาจที่สุดในโลกใหม่ แล้วทำไมมันถึงยากเย็นมากสำหรับพวกเขาที่จะจัดการกับแดร์ริล?…ในวันต่อมาที่เมืองเล็ก ๆ ใกล้กับภูเขาแห่งปัญญาถึงแม้ว่าเมืองจะมีขนาดเล็ก แต่มันก็ครึกครื้นเป็นอย่างมาก ทันทีที่ถึงตอนเที่ยง ท้องถนนก็พลุกพล่านไปด้วยผู้คนเรือนร่างผอมเพรียวเดินเตร่อยู่ท่ามกลางผู้คน เธอมีใบหน้างดงามเป็นเอกลักษณ์ และที่เธอก็สวมชุดเดรสยาวสีขาวที่เผยโฉมทรวดทรงอันไร้ที่ติ เธอดูสง่างามราวกับเทพธิดาเธอคือเดบร้าเดบร้าเดินทางลงมาจากภูเขาแห่งปัญญาเมื่อคืนนี้เพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเอง เธอเดินเลยมาถึงเมืองอย่างเหม่อลอยคำกล่าวที่ว่า สาวงามมักจะดึงดูดความสนใจไม่ว
เข็มเงินบนมือของโยเอล พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วราวกับดาวตก! ภายในชั่วพริบตา มันก็มาจ่ออยู่ตรงหน้าของเดบร้าแล้ว!เดบร้าหน้าเสีย เธอไม่ได้คาดคิดว่าชายผู้นี้จะมีเล่ห์เหลี่ยมถึงขนาดจะซุ่มโจมตีเธออย่างกะทันหันอย่างไรก็ตาม ลูกไม้ตื้น ๆ ของโยเอลก็ไม่อาจจะทำอะไรเดบร้าได้ เธอเป็นถึงเจ้าสำนักพรานและเธอก็มีประสบการณ์โชกโชน เธอไม่ไหวติงตื่นตระหนกไม่ว่าจะเป็นสถานการณหน้าสิ่วหน้าขวานใด ๆ“แกรนหาที่ตายซะแล้ว”ภายในช่วงเวลาอันสั้น เดบร้าก็ตวาดเสียงขณะที่เธอยกมือขึ้นมาและโบกมือเบา ๆ เพื่อสร้างชั้นเกราะป้องกันแกร็ง!เข็มเงินของโยเอลพุ่งชนเข้ากับชั้นเกราะป้องกันของเดบร้า ทำให้เกิดเสียงแกร็ง โยเอลเหงื่อแตกไหลท่วม เขาประหลาดใจที่ผู้หญิงคนนี้สามารถปัดป้องเข็มดอกพิรุณได้อย่างง่ายดาย!ไอ้หยา!โยเอลและพรรคพวกถึงกับตกตะลึง พวกเขาจ้องไปที่เดบร้าในความตกใจ! ‘แม่นางคนนี้น่ากลัวจริง ๆ’“ตายซะเถอะ” เดบร้ากล่าวเสียงแข็งขณะที่จ้องเขม็งไปที่โยเอล ไม่ว่าใครก็ตามก็สัมผัสได้ถึงรังสีสังหารที่แผ่ออกมาจากตัวของเธอในตอนที่เธอกล่าวรัศมีอันทรงพลังวนเวียนรอบตัวของเดบร้า ในขณะที่เธอต่อยโยเอลอากาศรอบ ๆ ตัวพวกเขา หยุด
แลนวินขบริมฝีปาก “ไม่ ฉันไม่ใช่”ในขณะนั้น แลนวินเหงื่อแตกไหลท่วม เธอกังวลว่าจะถูกสังหารเช่นเดียวกันถ้าหากยอมรับในเรื่องนั้นเดบร้าฉีกยิ้มอ่อน ๆ ก่อนจะเพิกเฉยกับแลนวิน เธอกวาดสายตามองไปทั่วทั้งร้านอาหารและป่าวประกาศ “ทุกคนฟังฉันให้ดี ฉันมีชื่อว่าเดบร้า เกเบิล และฉันคือคนรักของแดร์ริล ผู้ชายสามคนที่ฉันเพิ่งฆ่าตายไปพวกเขาวางแผนที่จะลอบสังหารแดร์ริล ซึ่งฉันจำเป็นที่จะต้องกำจัดพวกเขา! ฉันไม่รู้ว่ายังมีผู้สมรู้ร่วมคิดหลงเหลืออยู่ในร้านอาหารอีกไหม แต่ฉันขอเตือนว่าอย่าแม้แต่จะคิด ฉันจะอยู่เคียงข้างแดร์ริลเสมอ และฉันจะฆ่าทุกคนที่กล้าเข้ามาทำร้ายเขา!”จากนั้นเดบร้าก็หันหลังและเดินออกจากร้านอาหารลูกค้าคนอื่น ๆ ภายในร้านอาหารต่างหันมามองหน้ากัน ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะหายใจเสียงดังในเวลานี้…ระหว่างนั้น ที่แท่นบูชาหลักของสำนักประกายแสงบนภูเขาแห่งปัญญาแดร์ริลนั่งอยู่บนเตียงภายในห้องและโอบกอดอีวอนไว้ในอ้อมแขนถึงแม้ว่ามันจะเป็นภาพที่น่าประทับใจมาก แต่บรรยากาศก็อึมครึม“อีวอน เมื่อไหร่ที่แด๊กซ์และเชสเตอร์กลับมาแล้ว เราจะมุ่งหน้ากลับไปที่จักรวาลโลก” เขากล่าวขณะที่ลูบหน้าผากของอีวอนเบา ๆ แ
”ลิลี่?”ลิลี่นั้นกำลังเร่งรีบ เธอเลยตกใจเมื่อได้ยินเสียงคนเรียกหาเธอ ลิลี่สะดุ้งตกใจแต่เธอก็หันไปตามเสียงเรียก เธอตื่นตระหนกทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นใครลิลี่เจอกับแลนวินที่ดูประหลาดใจที่ได้เห็นเธอ และด้านหลังของแลนวินก็มีรถม้าอยู่ด้วยมีชายสามคนนอนนิ่งอยู่บนรถม้า ใบหน้าของพวกเขาซีดขาวและไม่มีวี่แววของสัญญาณชีพจรศพที่นอนอยู่คือโยเอล และมือสังหารระดับพระกาฬอีกสองคนจากสำนักสุญตาลิลี่ตกใจจนหัวหมุน‘เกิดอะไรขึ้น? พวกเขาตายได้ยังไง?’‘หรือว่าแดร์ริลจะจัดการพวกเขาเรียบร้อยแล้ว?’ หัวใจของลิลี่บีดรัด เธอเดินเข้าไปหาแลนวิน “ศิษย์พี่แลนวิน เกิดอะไรขึ้น? พี่โยเอลตายได้ยังไง?”ลิลี่นั้นวิตกกังวลสุดขีด เธอไม่ได้สนใจว่าโยเอลจะเสียชีวิต แต่เธอเป็นกังวลว่าพวกเขาอาจจะลอบสังหารแดร์ริลได้สำเร็จ!แลนวินจ้องไปที่ลิลี่อย่างเย็นชาและกล่าว “เมื่อวานนี้ ผู้หญิงของแดร์ริลที่ชื่อว่าเดบร้าฆ่าพวกเขา”สายตาของแลนวินนั้นขึงขัง และเธอก็ซักถามกลับ “ฉันไม่ได้บอกให้แกมุ่งหน้าไปที่ภูเขาวายุทมิฬรึไง?”เกิดความสงสัยขึ้นในใจของแลนวินลิลี่มีชีวิตรอดหลังจากเดินทางไปที่สำนักวายุทมิฬได้อย่างไร? มันคือปาฏิหาริย์!ลิ
แลนวินถึงกับตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น!“แกหน้าตาอัปลักษณ์ขนาดนี้ แต่แดร์ริลเป็นสามีของแกงั้นเหรอ?” แลนวินเม้มริมฝีปาก เธอกล่าวอย่างใจดำ “เขาเป็นถึงท่านประมุขสำนักประตูสุราลัย แกคิดว่าเขาจะชอบแกงั้นเหรอ? หยุดฝันเฟื่องสักทีเถอะ!”“ฉันพูดความจริง” ลิลี่เลิกลั่กและพยายามจะอธิบาย “แต่ก่อนฉันไม่ได้หน้าตาแบบนี้ ศิษย์พี่เมื่อไหร่ที่เรากลับไปถึงสำนักสุญตา ได้โปรดช่วยฉันขอร้องรองเจ้าสำนักให้ยกเลิกภารกิจนี้ได้ไหม?”ในเมื่อลิลี่ได้เปิดอกเผยตัวตนของเธอแล้ว เธอจึงอยากจะบอกความจริงทั้งหมดแลนวินขมวดคิ้วขณะที่จ้องเขม็งอย่างเย็นชาไปที่ลิลี่ “ยกเลิกภารกิจงั้นเหรอ? แกกล้าดียังไงถึงมาพูดจาแบบนี้? สำนักสุญตาไม่มีวันจะทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายล้มเหลว ต่อให้แกกับแดร์ริลจะเคยเป็นอะไรกันมาก่อนหน้านี้...”ทันใดนั้นแลนวินก็หยุดกลางคัน สายตาของเธอเดือดดาลขณะที่จ้องหน้าลิลี่ “ฉันว่าแล้ว! แกคือคนที่ทรยศพวกเรา! แกต้องเปิดโปงแผนการของเราให้แดร์ริลรู้แน่นอน ไม่อย่างนั้นเขาจะส่งเดบร้ามาฆ่าโยเอลและคนอื่น ๆ ได้ยังไง? สรุปแล้วมันเป็นฝีมือของแกใช่ไหม?”อะไร?ร่างกายของลิลี่สั่นเครือ “ศิษย์พี่ พี่หมายถึงอะไร? ฉันไม่ไ
นายหญิงแห่งนิกายตั้งท้องกับลูกของแดร์ริล และเด็กคนนั้นคงจะมีอายุขวบกว่าแล้ว ย้อนกลับไปที่สมรภูมิรบหอคอยดาวปราถนา ฟลอเรียนลักพาตัวอีวอนและโมนิก้าไป ฉะนั้นอีวอนจะต้องรู้ว่าโมนิก้าอยู่ที่ไหนแต่กระนั้น สีหน้าท่าทีของอีวอนก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไป เธอกล่าวตอบ “ฉันไม่รู้”อะไร?เธอไม่รู้?แดร์ริลรู้สึกตกตะลึงทันใดนั้น แดร์ริลก็ดึงสติกลับมา นัยด์ตาเขาดูสิ้นหวังขณะที่เขาซักถาม “พวกเธอสองคนถูกฟลอเรียนลักพาตัวไป ใช่ไหม?”อีวอนส่ายหัว "ฉันไม่รู้" สีหน้าของเธอไร้ซึ่งอารมณ์ใด ๆแดร์ริลถอนหายใจ เขานั้นเป็นกังวลกับชะตากรรมชีวิตของโมนิก้ามาก…ระหว่างนั้นที่สำนักสุญตาบนภูเขาสุญญตาหมอกควันจาง ๆ ล่องลอยอยู่ในหุบเขาขณะที่แสงแดดอบอุ่นส่องสว่างเข้ามา ความรู้สึกเหมือนกับสรวงสวรรค์แต่กระนั้น บรรยากาศภายในห้องโถงหลักของสำนักสุญตากลับอึมครึมรองเจ้าสำนักคริสตัลนั่งอยู่ตรงกลางห้องโถงหลักพร้อมกับใบหน้าที่งดงามเย็นเยียบแลนวินและสาวกสำนักสุญตาระดับสูงสองสามร้อยคนยืนเรียงอยู่ข้าง ๆ อย่างเงียบเชียบลิลี่ยืนอยู่เบื้องล่างพวกเขา ใบหน้าของเธอซีดเซียว เธอขยับตัวไม่ได้เพราะร่างกายถูกสะกัดจุดปิดผนึกไว้ศพข
เฮ้อ!ลิลี่สูดลมหายใจเข้าลึกขณะที่เธอกัดฟันและกล่าวอย่างหนักแน่น “ฉันไม่ได้เป็นคนทำ”“ดีมาก! ดีมาก!”คริสตัลโกรธจัด เธอชี้หน้าลิลี่ “แกยังปฏิเสธอยู่อีก หวดเธอ หวดจนกว่าเธอจะยอมรับ!”แลนวินหวดแส้ที่อยู่ในมืออีกครั้งเพียะ! เพียะ! เพียะ!เสียงแส้ฟาดทำให้ทุกคนรู้สึกหวาดกลัวแต่อย่างไรก็ตาม ลิลี่กัดฟันแน่น เพื่อทนกับความเจ็บปวด เธอไม่ได้ส่งเสียงกรีดร้องใด ๆ ออกมาไม่นานหลังจากนั้น เสื้อผ้าของลิลี่ก็เปรอะเปื้อนเต็มไปด้วยคราบเลือด เธอโรยรินอ่อนแรงแต่ดวงตาของเธอยังคงหนักแน่นถึงแม้ว่าลิลี่จะดูอ่อนโยนและอ่อนแอ แต่เธอก็มีจิตใจที่แข็งแกร่งเธอคงไม่มีทางปฏิเสธถ้าหากเธอทำอะไรผิดจริง แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าเธอไม่ได้เป็นคนทำ เธอก็ไม่มีวันที่จะยอมรับ ต่อให้เธอต้องแลกด้วยชีวิตก็ตามคริสตัลตระหนักรู้ว่าลิลี่กำลังจะเป็นลม เธอจึงยกมือขึ้นมาโบกเบา ๆแลนวินลดแส้ในมือลง แต่สายตาของเธอก็จับจ้องไปที่ลิลี่ด้วยความเคียดแค้น“ลิลี่ ฉันจะให้โอกาสเธอเป็นครั้งสุดท้าย เธอจะยอมรับในสิ่งที่ทำลงไปไหม?”คริสตัลฉุยฉายเข้าไปหาลิลี่ลิลี่ไม่รู้สึกอะไรเลยนอกจากความปวดร้าวระบมไปตามตัว เธอไม่มีเรี่ยวแรงที่จะกล่าวอะ
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ