LOGINShare
บทที่ 84
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 85
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!แรงตบของแดร์ริลทำให้หัวใจของทุกคนเต้นผิดจังหวะกันเลยทีเดียว ทั้งคฤหาสน์ลินดันเงียบสนิทสุดท้าย รถตำรวจสองคันก็มาถึง เมแกน แคสเทลโลในชุดเครื่องแบบ นำเหล่าตำรวจเข้ามาในคฤหาสน์ เมื่อเข้ามาถึงโถงหลัก เธอก็หน้าบึ้งกับภาพตรงหน้าเธอ"อย่าขยับ!" เจ้าหน้าที่ตำรวจเดินเข้าไปในที่เกิดเหตุแดร์ริลหยุดลง ค่อย ๆ ยืนขึ้น แล้วยืดเส้นข้อมือ เมื่อจำแดร์ริลได้ เมแกนก็เดินไปหาเขา"ใครโทรหาตำรวจ?" เจ้าหน้าที่คนหนึ่งถาม เขาเปิดสมุดรายงานระหว่างตรวจสถานที่โดยรอบลิลี่เริ่มตั้งสติอย่างรวดเร็ว "ฉัน… มันเป็นฉันเอง""คุณบอกว่ามีบางคนกำลังทำร้ายสามีคุณ? ชายที่นอนอยู่กับพื้นใช่สามีคุณรึเปล่า? เจ้าหน้าที่ตำรวจชี้ไปที่แทบจะดูไม่ออกว่าเป็นเทรนท์ ยัง บนพื้น เขาเขียนรายงานและสอบสวนในเวลาเดียวกัน"ไม่ ไม่ เขา… เขาไม่ใช่สามีฉัน" ลิลี่ส่ายหัว สายตาเธอไปที่แดร์ริลอย่างรวดเร็ว เธอกระซิบ "เขาต่างหาก" ในตอนนั้นเอง เธอก็งุดหน้าลงด้วยความเขินอาย ใบหน้าเธอแดง เธอน่ารักจนพูดไม่ออกเลยในตอนนี้เมื่อได้ยินลิลี่ยอมรับแดร์ริลเป็นสามีต่อหน้าต่อตาทุกคน แดร์ริลก็รู้สึกดีใจจนอธิบายไม่ถูกหนึ่งในเจ้าหน้าที่
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 86
อย่างไรแดร์ริลนั้นเป็นข้อยกเว้นใช่ แดร์ริลนั้นเป็นข้อยกเว้น เขามีของพิเศษอย่างเม็ดยาเทวะและสามารถทะลวงระดับปรมาจารย์ขั้นสองในเวลาอันสั้นเมื่อคิดดังนั้น เมแกนก็น้ำเสียงอ่อนลง "ถ้าอย่างนั้น ทำอย่างไรถึงจะได้เม็ดยาเทวะมาล่ะ?"ด้วยชุดเครื่องแบบของเธอ เธอดูน่าทึ่ง แดร์ริลหัวเราะคิกคัก "ก็ได้ เอาเป็นว่าคุณลองพูดอะไรดี ๆ เกี่ยวกับผมดู ชมผมสิ แต่ต้องชมด้วยความจริงใจนะ ถ้ามันทำให้ผมพอใจได้ ผมจะให้เม็ดยาเทวะกับคุณ"เมแกนสั่นสะท้าน นี่ยอมรับไม่ได้อย่างเด็ดขาด เธอไม่ใช่คนประเภทที่จะยอมก้มหัวชมคนอื่นเธอชะลอรถลง กัดริมฝีปากแล้วจมลงในความคิด ครู่หนึ่ง เธอก็ยอม "แดร์ริล คุณ… คุณเป็นคนมีเสน่ห์ที่สุดเท่าที่ฉันเคยพบ ได้โปรด คุณมอบเม็ดยาเทวะให้ฉันได้ไหม?"แดร์ริลหัวเราะ เขาต้องยอมรับ: การมีหญิงสาวที่เข้มแข็งและงดงามแบบเมแกนมากราบกรานเขา ไม่ว่าชายใดก็ไม่สามารถต่อต้านขอคำของเธอได้ แม้แต่เขาเอง"ก็ได้ ก็ได้ ผมจะให้คุณเม็ดหนึ่ง" แดร์ริลยอมรับอย่างพอใจ เขาส่งเม็ดยาให้เมแกน"ขอบคุณ!" เมแกนรับยาไปเธอไม่สามารถซ่อนความดีใจได้ เธอรีบหยิบมือถือแล้วกดหมายเลข "เฮ้ ฉันได้เม็ดยาที่นายต้องการแล้ว นายอยากจะมา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 87
"มาสิ แดร์ริล มานั่งนี่" เมแกนยิ้ม เธอดึงเก้าอี้ข้างเธอออกขณะที่เมินต่อสายตาตัดสินของคนอื่นแดร์ริลกำลังจะจากไป แต่เขาประทับใจกับความจริงใจของเมแกน เขาจึงนั่งลงอย่างสุขุม"เมกที่รัก ทำไมเธอถึงเป็นเพื่อนกับเขา" เคนท์ตั้งสติได้ เขาก็ถามอย่างสับสนเมแกนถอนหายใจแผ่วเบา "เคนท์ นายช่วยไม่ตัดสินหนังสือจากปกได้ไหม? ในสายตาฉัน ทุกคนเท่ากัน แล้วไงถ้าแดร์ริล ดาร์บี้ ใช้ชีวิตอยู่กับบ้านภรรยา? ฉันจะเป็นเพื่อนกับเขาไม่ได้อย่างนั้นเหรอ?" เมแกนอธิบายอย่างใจเย็นเคนท์งงเป็นไก่ตาแตก เมแกนส่ายหัวแล้วนำเม็ดยาเทวะออกมาจากกระเป๋า "เคนท์ ไม่ใช่ว่านายติดอยู่ในระดับปรมาจารย์ขั้นห้ามาตลอดเหรอ? ยานี่ช่วยนายได้ แดร์ริลให้ฉันมา""โว้ว!" พวกเขาแปลกใจกับคำกล่าวของเมแกนกลุ่มชายหนุ่มผู้ร่ำรวยล้วนเป็นผู้บ่มเพาะเหมือนกัน แม้ว่าพวกเขาจะเป็นพวกมือใหม่ที่เพิ่งฝึกฝนการบ่มเพาะก็ตาม ยังไงซะ ครอบครัวของพวกเขาก็ยอมจ่ายเงินเพื่อให้พวกเขาเป็นผู้บ่มเพาะ พวกเขาล้วนรู้ดีว่าการบ่มเพาะนั้นลำบากและท้าทายมากแค่ไหนกับการทะลวงระดับต่อไปเมื่อได้ยินว่าเม็ดยาเทวะสามารถช่วยได้ นั่นจึงทำให้ทุกคนสนใจ แต่จากที่เมแกนกล่าว ยานี่มาจากแดร์ร
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 88
"โอ้ ว้าว ทำงานให้คนอื่นอยู่ล่ะ ฮ่าฮ่า!" เคนท์พยักหน้าอย่างเกินจริงพนักงานเริ่มเสิร์ฟอาหาร ด้วยความโกรธของเมแกน เคนท์จึงลดความปากร้ายลง แต่เขายังพยายามหาเรื่องมาเพื่อทำให้แดร์ริลอับอาย พร้อมกับความร่วมมือจากเหล่าเด็กร่ำรวยทั้งหลายเมแกนทนไม่ไหวอีก เธอขอตัวไปห้องน้ำนาทีที่เธอไป เคนท์ก็ผุดลุกไปหาแดร์ริล "พวก ถ้าฉันเป็นแก ฉันจะรีบออกไปให้เร็วที่สุด แกอยู่ที่นี่แล้วจะมีอะไรดีขึ้นมา? แกรู้ไหมว่าที่นี่เป็นที่แบบไหน? โอเรียนทอล เพิร์ล เป็นโรงแรมที่ดีที่สุดในเมืองตงไห่ แกเป็นใครถึงมาดื่มกินที่นี่?"ที่เหลือตบโต๊ะลงด้วยความเห็นด้วย แฟนสาวของพวกเขาก็ยิ้มอย่างเย้ยหยันใส่แดร์ริลคนอื่นเริ่มเสริม "ใช่ ถ้ามันไม่ใช่เพื่อพี่สะใภ้ของเรา แกคิดจริงเหรอว่าเราจะเป็นเพื่อนกับแก?""ไสหัวไป การที่พวกเรายอมให้แกอยู่ในห้องดินเนอร์นี่นานขนาดนี้ก็ถือว่าเป็นความอนุเคราะห์ต่อแกมากแล้ว""แกมันลูกเขยต่ำต้อย แกคิดว่าแกเป็นใคร? แกคิดว่าแกมีปัญญาใช้จ่ายที่นี่เหรอ?"แดร์ริลยังคงสุขุม แล้วหัวเราะ "เคนท์ ฮูห์ ใช่ไหม? ชื่อเสียงที่ตีตรานายไว้น่ะ—นายมันราคาถูกเป็นพิเศษเลย"เคนท์ทุบโต๊ะ "ไอ้เ-ี้ยนี่ ลองพูดกับฉันแบบน
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 89
เคนท์ ฮูห์ยืนตัวตรง คิดว่าตัวเขาเองหล่อมาก เขากล่าว "ประธานวูดดอลล์ เป็นเกียรติที่ได้พบค-"เคนท์นิ่งค้าง เวย์นไม่ได้ทองเขาเลย เขาตรงไปหาแดร์ริล"คุณดาร์บี้ ตามที่คุณเรียก มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ?"อะไรนะ? คุณดาร์บี้? เวย์น วูดดอลล์เรียกลูกเขยนี่ด้วยคำสุภาพ?ทุกคนอ้าปากค้าง พวกเขางุนงง เป็นไปได้ยังไงที่ไอ้ขี้แพ้อย่างแดร์ริลจะรู้จักกับคนแบบเวย์น วูดดอลล์?ในขณะที่ทุกคนยังคงตกใจ แดร์ริลก็ยิ้มอย่างนุ่มนวล เขาพยักหน้าให้เวย์น "ไม่มีอะไรพิเศษ ฉันแค่อยากเจอนาย" แดร์ริลกล่าว"คุณดาร์บี้ คุณใจดีเกินไปแล้วครับ!" เวย์นหัวเราะอย่างสุภาพ เขากวาดสายตาไปรอบห้องแล้วก็เข้าใจสถานการณ์ เขากล่าวเสริม "คุณดาร์บี้ คุณควรจะบอกผมว่าคุณจะมาสิครับ ผมจะได้เตรียมการไว้ให้คุณ"จากนั้น เวย์นก็โบกมือให้บริกร "บอกผู้จัดการว่าให้ยกเว้นค่าใช้จ่ายของห้องนี้"อะไรนะ? ฟรี? เคนท์และที่เหลือตกใจสุด ๆ มองแดร์ริลด้วยความรู้สึกซับซ้อนยิ่งกว่าเดิม หมอนี่ทำให้เวย์น วูดดอลล์ เคารพเขาขนาดนี้ได้อย่างไร?ในขณะที่บริกรกำลังจะไป แดร์ริลก็ยืนขึ้นแล้วส่ายหัว "ไม่ต้องลำบาก! ค่าใช้จ่ายวันนี้ควรถูกนับทุกเซ็นต์ ฉันไม่ใช่คนจ่ายและยังแ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 90
แดร์ริลหัวเราะเบา ๆ "ไม่มีอะไร ผมอยู่ไปก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว อีกอย่างผมก็ไม่ได้หิว"เมแกนรู้สึกผิด "ฉันขอโทษจริง ๆ เคนท์กับคนอื่น พวกเขาเป็นแบบนี้แหละ อย่าสนใจเขาเลย"แดร์ริลยักไหล่ "ไม่เป็นไร ผมเจอคนแบบนี้มาเยอะแล้ว" เขาจ้องเมแกน และลังเล "แต่ คุณคิดว่าคุณกับเคนท์ ฮูห์ เหมาะกันเหรอ?"มันไม่ใช่กงการของเขา แดร์ริลไม่ควรพูดเรื่องนี้ขึ้นมา แต่เขาก็ไม่รู้ว่าทำไมความอยากรู้ถึงชนะเขา เมแกนไม่ได้ตอบ เธอดูแข็งทื่อและอึดอัดความจริงคือ เมแกนไม่ได้ไม่ชอบเขา แต่เธอก็ไม่มีความรู้สึกให้เขาเช่นกัน ประเด็นหลักคือพวกเขาทั้งสองมีตระกูลที่มีฐานะทางสังคมใกล้กัน พวกเขารู้จักกันมานาน และที่สำคัญที่สุด ตระกูลของทั้งคู่นั้นต้องการอย่างมากให้ทั้งคู่อยู่ด้วยกัน นั่นจึงอธิบายว่าทำไมเธอถึงยอมที่จะอยู่กับเคนท์แบบไม่เต็มใจ แต่เธอมีระยะห่างที่ชัดเจน ไม่มีเซ็กส์ก่อนแต่งงาน การจับมือคือที่สุดแล้วเมแกนเลี่ยงไปหัวข้ออื่น เธอกล่าว "เฮ้ ไปกันเถอะ ฉันจะไปส่งคุณเอง ยังไงซะ ฉันก็เป็นคนพาคุณมาที่นี่ ฉันยอมไม่ได้ถ้าคุณต้องเรียกแท็กซี่กลับเองหรอกนะ" แดร์ริลพยักหน้าในขณะที่พวกเขาออกจากโรงแรม เคนท์ก็ไล่ตามพวกเขามาแล้วตะโ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 91
เมแกนพยายามที่จะไม่ตื่นตูม เธอมองไปที่ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ที่เบาะหน้าแล้วกล่าวถาม "แกเป็นใคร? แกจะพาพวกเราไปไหน?"ชายหนุ่มคนนี้เป็นหัวหน้าอย่างแน่นอน เขาดูชั่วร้าย เขาหันมา แล้วตอบด้วยรอยยิ้มอันร้ายกาจ "เจ้าหน้าที่แคสเทลโล คุณจับคนของผมไปมากมาย แน่นอนอยู่แล้วว่าผมต้องทำอะไรสักอย่าง""นาย… นายมาจากนิกายจ้าวสรรค์?" เมแกนอุทาน ทันใดนั้นเธอก็เข้าใจในทันที"นิ… นิกายจ้าวสวรรค์?" เคนท์ตกใจมาก เขาเริ่มตื่นตระหนกในอีกด้านหนึ่ง แดร์ริลกำลังขมวดคิ้ว 'นิกายจ้าวสวรรค์? พวกเขามีพลังอำนาจอะไร แล้วทำไมเราถึงไม่เคยได้ยินมาก่อน?' เขาคิด"สมเป็นหัวหน้าหน่วยสืบสวนฯของเมืองตงไห่ คุณพูดถูกแล้ว ไม่เลว ไม่เลวเลยทีเดียว" คนหัวหน้ายิ้ม "ผมจะไม่อ้อมค้อมล่ะนะ ผมชื่อว่า สกายเลอร์ เบอร์ ผมเป็นหัวหน้าสาขาของเมืองตงไห่ เจ้าหน้าที่แคสเทลโล เพียงแค่เดือนเดียวคุณจับคนของผมไปเป็นสิบ มันถึงเวลาเอาคืนแล้ว"เมแกนกัดปาก ทุกคนรู้ว่ามีสำนักและพรรคอยู่หกแห่งคือ: เส้าหลิน, บู๊ตึ๊ง, ง้อไบ๊, เทียนซาน, ไทชิ, และคุนหลุนอย่างไรก็ตาม ยังมีสองนิกายขนาดใหญ่ที่อยู่ฝ่ายตรงข้ามด้วยเช่นกัน และนิกายจ้าวจวรรค์ก็เป็นหนึ่งในนั้น! พวกเข
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 92
หลังจากที่เคนท์ตอบสนอง เมแกนก็พูดอะไรไม่ออกเลยทีเดียว เธอเพียงส่ายหัวอย่างเงียบงันสกายเลอร์หัวเราะอย่างซุกซน "เจ้าหน้าที่แคสเทลโล คุณต้องล้อผมเล่นแน่! ผมใช้ความพยายามไปมากในการลักพาตัวพวกคุณสามคน ทำไมผมต้องปล่อยพวกเขาไปเพียงเพราะคุณสั่งด้วยล่ะ?"เขามองไปที่เคนท์แล้วกล่าว "ฉันรู้จักนาย นายคือหนึ่งในพวกเด็กร่ำรวยของเมืองตงไห่ เคนท์ ฮูห์ ใช่ไหม?"เคนท์พยักหน้าอย่างบ้าคลั่ง เขาพยายามเอาใจสกายเลอร์ จากนั้นเขาก็เสนอ "ใช่ครับ ผมเอง! ถ้าคุณปล่อยผมไป ผมจะให้เงินคุณ! บอกราคามาเลย! ผมจะให้คุณเอง!"สกายเลอร์หัวเราะ "กลัวความตายสินะนายน่ะ? ฉันได้ยินมาว่านายกับเจ้าหน้าที่แคสเทลโลหมั้นกัน ฉันพูดถูกไหม? ในฐานะลูกผู้ชาย นายไม่อยากช่วยคู่หมั้นนายหน่อยเหรอ?"เคนท์เปิดปากของเขา แต่กลับไม่มีคำพูดหลุดออกมา เขากลืนมันลงอย่างยากลำยาก เขาตะลึงสกายเลอร์เมินเขาแล้วหันไปหาแดร์ริล "ถึงกับสามารถทานอาหารร่วมกับนายน้อยเคนท์ได้ นายเองก็คงรวยสินะ" แดร์ริลไม่เข้าใจที่สกายเลอร์กล่าว เขาขมวดคิ้วสกายเลอร์กล่าวต่อด้วยรอยยิ้มที่บิดเบี้ยว "เอาล่ะ พวกนายทั้งสองไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนิกายจ้าวสวรรค์ ฉันเองก็ไม่ใช่คนไร้เหต
Latest chapter
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
