LOGINShare
บทที่ 771
Related chapters
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 772
”ลิลี่ เราลงจากเรือและหาที่พักสำหรับคืนนี้กันเถอะ” จัสตินกล่าวด้วยรอยยิ้มและกระโดดลงจากเรือ“เดี๋ยวผมช่วยคุณเอง” เขากล่าวขณะยื่นมาไปหาลิลี่“อื้ม” ลิลี่กล่าวตอบอย่างอ่อนโยนขณะเธอจับมือจัสตินลงจากเรือจัสตินคอยดูแลเธอเป็นอย่างดีบนเรือในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาทั้งคู่กวาดสายตาสอดส่องไปบริเวณโดยรอบ เมื่อเท้าแตะบนบก และทันใดนั้นจัสตินก็สังเกตุเห็นชาวประมงท้องถิ่งกำลังจ้องมาที่เขาอย่างสงสัยใคร่รู้อยู่ไม่ห่างออกไปชาวประมงแต่งกายด้วยผ้าลินินเนื้อหยาบแบบดั้งเดิมซึ่งให้ความรู้สึกเรียบง่ายและสมถะสถานที่แห่งนี้นั้นงดงามและไม่มีมลพิษ มันไม่ใช่ท่าเรือสมัยใหม่ที่พลุกพล่านแต่เป็นหมู่บ้านชาวประมงที่สงบและเรียบง่ายลิลี่ก็เฝ้าอดใจรอต่อไปอีกไม่ไหวเมื่อเธอมองไปที่จัสติน “เราจะไปที่ไหนกันดี?”จัสตินได้บอกกับลิลี่ไว้ก่อนออกเดินทางว่าตัวเขาเคยมาเยือนที่โลกใหม่แล้วจัสตินเกาหัวและนึกคิดออกมาเสียงดัง “ตอนที่ฟลอเรียนลี้ภัยมากับกองทัพโลกใหม่ พวกเขาก็ไปเข้าเฝ้าท่านจักรพรรดิที่พระราชวัง แดร์ริลอาจจะต้องไปที่พระราชวังด้วยเหมือนกัน ถ้าเขาต้องการจะตามหาอีวอน”จากนั้นจัสตินก็หัวเราะออกมาอักอ่วน “มันก็นานมา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 773
ชาวประมงลุกหนีไปทันทีเมื่อเห็นเขา เขาจะมีโอกาสไปซื้อได้อย่างไร? และมากกว่าไปกว่านั้นเงินตราที่เขามีติดกับตัวก็ไม่สามารถจะใช้จ่ายที่นี่ได้ลิลี่หัวเราะเบา ๆ กับเรื่องนี้ “คราวหน้าอย่าทำอีกล่ะ” ถึงแม้ว่าจัสตินจะขโมยมันมาเพื่อเธอ แต่มันก็ยังคงเป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรมทั้งสองเริ่มออกเดินทางอีกครั้ง ลิลี่รู้สึกอารมณ์ดีถึงแม้ว่าเธอจะต้องเดิน ทัศนียภาพอันงดงามระหว่างทางสวยราวกับหลุดออกมาจากภาพวาดพวกเขาสองคนเดินมานานเกือบสองชั่วโมงก่อนที่จะเดินมาถึงเมืองเล็ก ๆ ที่ผู้คนพลุกพล่านเมืองมีขนาดไม่ใหญ่มากนัก แต่ก็พลุกพล่านไปด้วยผู้คนมันดูเป็นถนนที่จอแจจากระยะไกล เพราะมันมีแผงขายอาหารนานาชนิดตามริมถนนและยังมีทั้งลูกกวาดและตุ๊กตาดินเผาวางขายอยู่ด้วยทั้งสองคนเริ่มหิวกระหายหลังจากเดินมาสองชั่วโมง จัสตินเอามือล้วงประเป๋าและรู้สึกวิตกกังวลเงินตราจากจักรวาลโลกไม่สามารถจะใช้กับที่นี่ได้พวกเขาควรจะทำอย่างไร?สิ่งที่ทำให้สถานการณ์เลวร้ายลงไปอีกก็คือชาวเมืองต่างพากันชี้นิ้วและตำหนิเครื่องแต่งกายของเขาและลิลี่ มันทำให้สถานการณ์ค่อนข้างอึดอัด“ลิลี่ มันมีโรงรับจำนำอยู่ข้างหน้า เราเอาของไปแลกเงินกันเถ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 774
จัสตินวิ่งไล่ตามชายหนุ่มเข้าไปในป่าแถบชานเมือง ชายหนุ่มคนนั้นหยุดวิ่งกะทันหัน ในขณะที่พรรคพวกอีกสองสามคนก็โพล่หัวออกมาจากป่าพวกเขาสวมเสื้อผ้าปกติทั่วไป แต่มีใบหน้าที่น่ากลัว เห็นได้ชัดว่าสามคนนี้เป็นอันธพาลเจ้าถิ่น“ไม่เอาหน่าพวก นายต้องวิ่งไล่ตามฉันขนาดนี้เพื่อเงินแค่ร้อยเดียวเลยเหรอ?” ชายหนุ่มที่ปล้นจัสตินจ้องมองมาที่เขาและเยาะเย้ยก่อนจะที่จะค่อย ๆ เดินเข้ามาหาเอเดรียน ลามาร์ คืออันธพาลข้างถนนผู้โด่งดังของเมืองนี้ และคนที่ยืนขนาบข้างเขาก็คือพรรคพวกของเขาจัสตินตื่นตระหนกแต่แกล้งทำเป็นเข้มแข็งเมื่อเขาเห็นว่าเอเดรียนมีกองหนุน “ถ้าแกรู้ดีมากกว่านี้ แกก็ควรจะคืนเงินให้กับฉัน! ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้พวกแกต้องทรมาน”จัสตินมาจากตระกูลที่มั่งคั่งในเมืองตงไห่และค่อนข้างมีชื่อเสียง ฉะนั้นบรรดาอันธพาลข้างถนนในเมืองตงไห่จะให้ความเคารพกับเขา อย่างไรก็ตาม อันธพาลข้างถนนสองสามคนนี้กล้าดียังไงถึงมาปล้นเขากลางวันแสก ๆ!“ไอ้เวร แกกำลังขู่ฉันงั้นเหรอ? ฮ่าฮ่า แกกล้ามาปากดีในถิ่นของฉันได้ยังไง? แกรนหาที่ตายแล้ว!” เอเดรียนกระโดดเตะและกล่าว “สหาย จัดการมัน!”พวกเขาทั้งหมดรุมกรทื้บจัสตินหลังจากได้ยิ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 775
จัสตินถอดเสื้อแจ็คเก็ตที่เปียกชุ่มของเขา เช็ดคราบเลือดที่ติดตัว และเดินกลับไปที่เมืองเพื่อตามหาลิลี่…อีกด้านหนึ่งในจักรวาลโลกโรงพยาบาลอันดับหนึ่งเมืองตงไห่เชสเตอร์นอนอยู่บนเตียงในแผนกผู้ป่วย ถูกพันด้วยผ้าพันแผลรอบตัวและมีเลือดไหลซึมออกมาในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา นิกายตำหนักอมตะและสำนักง้อไบ๊มีการปะทะรบราฆ่าฟันกันครั้งมโหราฬเป็นเวลาข้ามวันข้ามคืน!ถึงแม้ว่าสำนักง้อไบ๊จะสูญเสียบาดเจ็บแสนสาหัส แต่นิกายตำหนักอมตะกลับแย่ยิ่งกว่า จำนวนกองกำลังที่มากกว่าของพวกเขากลับไม่มีผลอะไรมากนัก เพราะความแข็งแกร่งและเก่งกาจของเจ้าสำนักง้อไบ๊ ออโรร่า แฮนเซ่น เชสเตอร์ได้รับบาดเจ็บจากแผลถูกแทงเป็นสิบ ๆ แผล หลังจากสมรภูมิรบข้ามวันข้ามคืนเขาถูกส่งตัวมาที่โรงพยาบาลอันดับหนึ่งเมืองตงไห่ เพราะมีทักษะเชี่ยวชาญทางการแพทย์สูง แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บของกำลังภายในได้ แต่พวกเขาก็เชี่ยวชาญในการรักษาอาการบาดเจ็บทางร่างกายได้เป็นอย่างดีในขณะนั้น เชสเตอร์รู้สึกสงบนิ่งในขณะที่เขายิ้มให้กับเชลลี ซัลลิแวนซึ่งกำลังง่วนอยู่กับการดูแลรักษาเขาหัวหน้าเชลลี ยุ่งวุ่นวายอยู่กับการดูแลรักษาเขาอย่างตั้
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 776
”เชสเตอร์พี่ยังเห็นผมเป็นน้องอยู่รึเปล่า?!” แด๊กซ์ตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงแหบแห้งและน้ำตาคลอเบ้า “ทำไมพี่ไม่บอกผมว่าจะพานิกายตำหนักอมตะไปบุกสำนักง้อไบ๊? ผมคงไม่รู้เรื่องแน่ถ้าไม่ใช่เพราะคนของผมคอยรายงานให้ฟัง! ไหนบอกว่าเราจะร่วมทุกข์ร่วมสุขไปด้วยกันไง!”แด๊กซ์เพิ่งทราบข่าวว่าเชสเตอร์นำกองทัพไปสู้กับสำนักง้อไบ๊และพ่ายแพ้กลับมายับเยิน ตัวเชสเตอร์ได้รับบาดเจ็บแสนสาหัสก่อนจะถูกหามส่งตัวมาที่โรงพยาบาล แด๊กซ์นั้นทั้งตกใจทั้งโกรธเคืองในเวลาเดียวกัน เขารีบมาที่โรงพยาบาลเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้เขาอดทนอดกลั้นกับความร้อนรนในใจไม่ไหวเมื่อเขาเข้าไปในแผนกผู้ป่วยและเห็นสภาพของเชสเตอร์ที่ถูกพันแผลไว้ราวกับผีมัมมี่เมื่อได้ยินสิ่งที่แด๊กซ์ตะโกนออกมา เชสเตอร์ก็รู้สึกซาบซึ้งใจ “แด๊กซ์ นายกับแดร์ริลเป็นพี่น้องร่วมสาบานของฉัน ก่อนหน้านี้พวกเราทั้งสามคนต่อสู้กับกองทัพโลกใหม่ด้วยกัน ทำให้สำนักภูเขาบุปผาของนายเสียหายไปมาก ฉันจะลากนายเข้ามาเกี่ยวข้องกับข้อพิพาทของฉันกับสำนักง้อไบ๊ได้ยังไง? ยิ่งไปกว่านั้นพี่น้องสาวกของนายก็ยังไม่หายดี พวกเขาจะทำยังไงถ้าหากนายเป็นอะไรไป? ใครจะเป็นคนดูแลพวกเขา?”แด๊กซ์ปาด
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 777
พวกเขาเข้าใกล้เมืองใหญ่ที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก ดอกไม้สวยงามหลายสีเบ่งบานอยู่ทั้งสองข้างของประตูเมืองที่สามารถมองเห็นได้ในระยะไกล“เรามาถึงเมืองดอกชบาแล้ว” จีเวลกล่าวอย่างตื่นเต้นเมื่อได้เห็นประตูเมือง“เมืองดอกชบา?” แดร์ริลพึมพัมกับตัวเองจีเวลหัวเราะและกล่าว “เมืองดอกชบาถูกตั้งชื่อตามดอกไม้ตระกูลชบานานาพันธุ์ที่เติบโตรอบ ๆ เมือง แท่นบูชาหลักของสำนักหยกก็ตั้งอยู่ในหุบเขาร้อยบุปผาด้วย มันอยู่ห่างจากเมืองดอกชบาไปไม่กี่กิโลเมตร สำนักหยกจะรับแต่สาวกผู้หญิงเท่านั้น”แดร์ริลหัวเราะและกล่าว “ถ้าอย่างนั้นคืนนี้เราไปพักในเมืองดอกชบากันเถอะ เราจะเดินทางต่อในวันพรุ่งนี้”“ได้เลย!” จีเวลส่งเสียงร้องดีใจก่อนหน้านี้จีเวลเคยมาที่เมืองดอกชบาในฐานะที่เป็นขอทานเร่ร่อน ในที่สุดเธอก็ได้กลับมาเพลิดเพลินกับสถานที่ท่องเที่ยวและประสบการณ์ของเมืองในความรู้สึกใหม่รถม้าก็เคลื่อนเข้าสู่เมืองดอกชบา ในขณะที่พวกเขากำลังสนทนากันเมืองนี้เปี่ยมไปด้วยความมีชีวิตชีวาจากพ่อค้าแม่ขายข้างถนน บางคนขายเครื่องสำอาง บางคนขายลูกกวาดและมีแม้กระทั่งการแสดงละครลิงและรายการทอล์คโชว์จีเวลรู้สึกร่าเริงมากเมื่อเธอลากแดร์
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 778
”ลิลี่ ในเมื่อเธอเดินไม่ได้มันก็ไม่มีอะไรที่ไม่น่าเหมาะสมหรอก” จัสตินกล่าวอย่างตื่นเต้น“ไม่เป็นไร... ฉันเดินไปเองได้” ลิลี่ฉีกยิ้มเบา ๆ และค่อย ๆ ก้าวเดินไปข้างหน้าต่อทั้งชีวิตของเธอ เธอจะยอมรับแค่ผู้ชายเพียงคนเดียวเท่านั้น เขาก็คือ แดร์ริล เธอจะปล่อยให้จัสตินมาแบกตัวเธอไปได้อย่างไร?จัสตินถอนหายใจก่อนจะเดินตามเธอไปในที่สุดพวกเขาทั้งคู่ก็เดินมาถึงที่โรงเตี๊ยม ที่ปากประตูทางเข้าจัสตินจับดาบเหล็กที่คาดเอวของเขา เขาตระหนักรู้แล้วหลังจากถูกรุมกระทื้บเมื่อวานโดยพวกอันธพาลข้างถนน ‘นายจะถูกรังแกถ้าหากนายไม่มีอำนาจ’ เขาลงทุนซื้อดาบเหล็กไปถึงยี่สิบ เพื่อจะได้แสร้งว่าเป็นคนมีอำนาจเมื่อพวกอันธพาลข้างถนนเห็นก็จะได้ไม่กล้ามายุ่งย่ามกับเขาที่ปากทางเข้า จัสตินกวาดสายตามองไปรอบ ๆ และสังเกตุเห็นได้ว่าผู้คนที่อยู่ภายในโรงเตี๊ยมดูเป็นมิตรและไม่เหมือนกับอัธพาล เขาจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนจะหาที่นั่งและสั่งบะหมี่สองชามและน้ำชา“ลิลี่ โต๊ะมันเปื้อน เดี๋ยวฉันเช็ดให้เธอเอง” เขาใช้แขนเสื้อของเขาเช็ดโต๊ะและม้านั่งของลิลี่ แม้ว่าการเดินทางในครั้งนี้จะยากลำบาก แต่เขาก็ยังคงดูแลเอาใจใส่ลิลี่เป็นอย่า
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 779
”ฮ่าฮ่า”“โอ้โห ลูกพี่ วันนี้ช่างโชคดีจริง ๆ!”ชายสองสามคนที่อยู่ข้างโอดินก็เริ่มหยอกล้อ ตามประสานิสัยของพรรคพวกชายโฉดลิลี่นั้นเดือดดาลและสะบัดมือ แต่โอดินนั้นกำมือเธอไว้แน่นจนเธอแทบร้องไห้ “ปล่อย... ปล่อยมือฉัน”จัสตินตื่นตระหนก และเดินเข้าไปหาโอดินอย่างรวดเร็วก่อนจะกล่าว “นี่นายจะทำอะไร? อย่าแตะต้องตัวเธอ!”เขาชักดาบเหล็กออกมาจากเอวและกล่าว “ฉันขอบอกพวกนายไว้ก่อน ฉันเป็นหนึ่งในสาวกหอกระบี่ อย่ามาท้าทายฉัน”ในวินาทีนั้น จัสตินรู้สึกประหม่ามากเพราะหอกระบี่เป็นแค่เรื่องโกหกที่จะทำให้พวกเขาหวั่นเกรงหอกระบี่งั้นเหรอ? โอดินนั้นรู็สึกตกตะลึงก่อนจะเริ่มเยาะเย้ย “หอกระบี่อะไร? ฉันเดินทางท่องยุทธภพมาหลายไป ทำไมไม่เคยได้ยินชื่อ? ไอ้เวร นี่แกพยายามจะทำให้ฉันกลัวงั้นเหรอ?”เพียะ!โอดินยกมือขึ้นมาปัดดาบเหล็กของจัสตินหลุดมือ ทันใดนั้นจัสตินก็สัมผัสได้ถึงพลังงานอันเข้มข้นออกมาจากตัวขอโอดินและตัวเขาถึงกับทรุดถอยร่นไปสองสามก้าวแทบจะเสียการทรงตัวฮ่าฮ่าบรรดาพรรคพวกโจรก็หัวเราะร่า“ฉันก็นึกว่ามันจะแน่ ที่แท้มันก็เป็นขี้แพ้”“ฮ่าฮ่า! ถือดาบแบบนั้นแล้วยังมาเสแสร้ง แกคิดว่าแกกำลังหลอกใครอยู
Latest chapter
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
