ตามที่คาดการณ์ไว้ ฟอร์ดมีท่าทีที่ไม่พอใจ “หมายความว่ายังไงแม่สาวน้อย?” เขาขมวดคิ้วในขณะที่เขาถามจีเวลยิ้มและพูดว่า “คุณฟอร์ด มันง่ายมากเลย ถ้าหากว่าคุณต้องการอาหารอีก คุณจะต้องมีอะไรมาแลกเปลี่ยนกับเราบ้าง”ฟอร์ดถอนหายใจ “ฉันไม่ชอบเอาเปรียบคนอื่นอยู่แล้ว แต่ฉันไม่มีอะไรนอกจากดาบหักเล่มนี้”ในขณะที่พูด ฟอร์ดก็หยิบดาบของเขาออกมาแล้ววางมันลงกับพื้นแกร็ง!เสียงกระทบดังจนมีรอยร้าวเกิดขึ้นบนพื้น ดาบถูกปักลงดินอย่างแน่นหนา ฟอร์ดยิ้ม “นี่คือกระบี่เหล็กเทพ มันหนัก 388 ปอนด์ ถ้าหากเธอสามารถดึงดาบออกมาได้ฉันก็จะมอบมันให้กับเธอ”ในขณะนั้น จีเวลยิ้มตอบและพูดว่า "ฉันไม่ได้บอกว่าฉันต้องการดาบของคุณฟอร์ด บางทีคุณอาจจะสามารถสอนวรยุทธดาบของคุณให้แก่เจ้านายของฉันได้บ้าง เพราะว่าวรยุทธของคุณนั้นดีที่สุดในโลกและถ้าคุณสามารถสอนมันให้แก่อาจารย์ของฉันได้ เขาอาจจะใช้มันเพื่อพาพวกเราสามคนออกไปจากหุบเขานี้ก็ได้”แดร์ริลถอนหายใจเมื่อเขามองไปที่จีเวล การกระทำของเธอทำให้เขาประทับใจ เธอนึกถึงเขาอยู่เสมอจีเวลพูดถูก ถ้าเขาได้เรียนรู้วิชาดาบของชายพิการเขาอาจจะสามารถเจาะดาบไปที่ผนังที่หน้าผาเพื่อปีนขึ้นไ
อีกด้านหนึ่ง ณ คฤหาสน์คลีเมนท์ในเมืองตงไห่ที่เป็นวันแต่งงานของเวดและลิลี่ ทั้งคู่ได้จัดงานเลี้ยงขึ้นที่คฤหาสน์คฤหาสน์ทั้งหลังดูรื่นเริงมาก ด้วยการตกแต่งโทนสีแดงสด มีดอกไม้ไฟและรถยนต์หรูหรามีสวนในคฤหาสน์ที่เต็มไปด้วยแขกและโต๊ะจัดเลี้ยงตระกูลที่ร่ำรวยและมีชื่อเสียงของเมืองจำนวนมากได้เข้าร่วมงานแต่งของพวกเขา มีเก้าอี้หลายตัวอยู่ข้าง ๆ แท่นทำพิธีที่อยู่ในสวน ซาแมนธาและพ่อแม่ของเวดนั่งอยู่ที่นั่นและทั้งสามคนก็กำลังยิ้มอย่างปลื้มปริ่มซาแมนธามีความยินดีเป็นอย่างยิ่ง ในที่สุดลูกสาวของเธอก็ได้พบกับผู้ชายที่ดีตระกูลของเวดมีมูลค่านับพันล้าน ดังนั้งลูกสาวของเธอก็จะมีชีวิตที่ดีอย่างแน่นอน แขกหลายพันคนได้มาร่วมงานแต่ง พวกเขานั่งอยู่ที่อีกด้านหนึ่งของสวน ใบหน้าที่คุ้นเคยหลายคนของเมืองตงไห่ต่างก็อยู่ที่นี่ วิลเลียม เซเลอร์ จัสตินและคนอื่น ๆ หรือแม้แต่คุณย่าลินดันก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกันแขกทุกคนดูมีความสุขด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มเพราะเป็นงานรื่นเริงและมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ดูไม่มีความสุข เขาคือจัสตินจัสตินตกหลุมรักลิลี่มานานแล้ว เขาจะมีความสุขเมื่อเห็นลิลลี่แต่งงานกับคนอื่นได้อย่างไร
พิธีกรยิ้มและมองไปที่เจ้าสาวและเจ้าบ่าว “วันนี้เจ้าสาวและเจ้าบ่าวของเราช่างงดงามและหล่อเหลาอะไรเช่นนี้ ฮ่าฮ่า ขอเชิญ…”ปัง!เสียงดังมาจากทางเข้าหลักของคฤหาสน์ก่อนที่พิธีกรจะพูดจบ!ทุกคนหันไปมอง ชายหลายร้อยคนพังประตูคฤหาสน์เข้ามา พวกเขายืนอยู่ในขณะที่ในมือถือของพวกเขาถืออาวุธ ทุกคนอยู่ในชุดดำ!ผู้นำของพวกเขาคือชายผมยาวสวมต่างหูที่ดูเย็นชาและดุร้าย เขามีอายุราว ๆ สามสิบปีอะไรกัน?เกิดอะไรขึ้น?ทั้งสถานที่เริ่มเกิดความโกลาหลในทันที ทุกคนจับจ้องไปที่พวกเขาใครบางคนกล่าวขึ้นว่า “เขาคือแจ็ค เทรเวอร์จากตระกูลเทรเวอร์ของเมืองฉิงไม่ใช่เหรอ?”เมืองฉิงอยู่ห่างออกไปสามร้อยกิโลเมตรและตระกูลของแจ็คก็มีชื่อเสียงในเมืองฉิง“นายน้อยตระกูลเทรเวอร์ได้พาผู้คนมากมายมาที่นี่ เขาต้องการอะไร?"“ฉันก็สงสัยว่าเขาต้องการอะไร เขามาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาเหรอ?”ทุกคนต่างก็เริ่มพูดคุยกันในขณะที่พวกเขาจ้องมองไปที่แจ็ค“คุณเทรเวอร์ คุณมาที่นี่ทำไม?” ทันใดนั้นเวดก็เริ่มมีท่าทีที่วิตกกังวล แต่เขาก็ยังเดินเข้าไปหาแจ็คด้วยรอยยิ้มอย่างระมัดระวัง “คุณน่าจะบอกผมก่อนว่าคุณจะมา”แจ็คหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบและพ่นควั
แจ็คเริ่มโมโหที่เวดไม่ยอมพูดอะไรเลย ดังนั้นเขาจึงเตะเวดเข้าอย่างแรงและพูดว่า “แกมันเลวจริง ๆ ดูเหมือนว่าแกจะชำระหนี้สองพันล้านเหรียญคืนให้ฉันไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะเอาภรรยาของแกไป!”จากนั้น เขาก็เดินเข้ามาหาลิลลี่ในขณะที่เขาพูดเช่นนั้น สายตาของทุกคนกำลังจับจ้องมาที่เขา เขายิ้มให้เธออย่างชั่วร้าย“ฮ่า ฮ่า…”แจ็ครู้สึกประทับใจ “ก่อนหน้านี้ฉันได้ยินมาว่ามิสลิลลี่คือเทพธิดาแห่งเมืองตงไห่และดูเหมือนว่าข่าวลือเหล่านั้นจะเป็นความจริงเมื่อฉันได้พบเธอนะ”ร่างกายของลิลลี่สั่นสะท้านเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เธอรู้สึกหวาดกลัว“มิสลิลลี่ ทำไมเธอถึงอยากแต่งงานกับผู้ชายที่ไร้สมองอย่างไอ้เวดนี่ล่ะ? มาอยู่กับฉันดีกว่า ฉันสัญญาว่าฉันจะรักเธออย่างสุดซึ้ง ฮ่า ฮ่า…” แจ็คหัวเราะพลางมองไปที่ลิลี่อย่างลึกซึ้งก่อนที่เขาจะเอื้อมมือออกไปลิลี่ขมวดคิ้วและก้าวถอยหลังออกไปเพื่อหลีกเลี่ยงมือของแจ็ค เธอหันมองเวดและพูดอย่างเย็นชาว่า “นายน้อยคลีเมนต์ กรุณาให้เกียรติตัวเองด้วย”ลิลลี่พูดด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิดหวัง เธอคิดว่าเวดจะเป็นผู้ชายที่ไว้ใจได้ เธอไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะเป็นนักพนันที่มีหนี้ถึงพันล้านเหรียญท
เหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นต่อหน้าเธอนั้นดูคุ้นเคยมากเธอเคยผ่านเหตุการณ์ที่คล้ายกันมาแล้วทันใดนั้น ความทรงจำเล็ก ๆ น้อย ๆ ของลิลี่ก็เริ่มกลับมาเมื่อไม่กี่เดือนก่อน เจ้าของโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้ชื่อเทรนต์ ยังได้พยายามขืนใจเธอต่อหน้าตระกูลลินดันแต่ก็ไม่มีใครเข้ามาหยุดเขาได้ความทรงจำของลิลี่เริ่มกลับมาแดร์ริล แดร์ริลคือสามีของเธอ เขาเป็นคนที่ทุบตีเทรนต์ร่างกายของลิลี่สั่นสะท้านเมื่อความทรงจำที่สูญเสียไปตลอดสามปีที่ผ่านมาได้หวนคืนสู่จิตใจของเธอแดร์ริล แดร์ริลเป็นสามีของเธอไม่ใช่เวด!ในคืนวันเทศกาลไหว้พระจันทร์ที่ถนนแอตแลนติก แดร์ริลได้ใช้เฮลิคอปเตอร์หลายลำเพื่อมาร้องเพลงให้เธอฟังเธอได้ถ่ายทอดสดแดร์ริลในเหตุการณ์นั้นและมันยังสร้างยอดวิวได้ถึงล้านวิวอีกด้วยจากนั้นเธอก็ทะเลาะกับแดร์ริลเพราะอีวอน จนกระทั่งเธอถูกรถชน…ความทรงจำทั้งหมดแวบเข้ามาในหัวของเธอราวกับว่ามันกำลังฉายภาพยนตร์ย้อนยุค เธอจำพวกเขาได้เธอจำได้ทุกอย่างแล้วในตอนนั้นเอง ลิลี่ได้ใช้กำลังทั้งหมดผลักแจ็คออกไปเมื่อเธอเห็นว่าเขากำลังจะจูบเธอ จากนั้นเธอก็กัดฟันและตะโกนขึ้นว่า “ไปให้พ้น! ฉันจะชดใช้เงินสองพันล้
“หนูน้อยลิลี่!”ซาแมนธาเป็นห่วงเธอมากและอยากจะตามเธอออกไป แต่ลิลี่ได้วิ่งไปไกลแล้วทุกคนต่างก็มองหน้ากันเมื่อพวกเขามองเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและเริ่มซุบซิบนินทา ไม่มีใครคาดคิดว่างานแต่งงานในวันนี้จะต้องล่มสลายในขณะที่ทุกคนกำลังวุ่นวายอยู่กับการนินทานั้น จัสตินก็หนีออกมาอย่างเงียบ ๆ และไม่มีใครสังเกตเห็นเขา จัสตินออกจากคฤหาสน์และขับรถออกไปตามหาลิลี่จนในที่สุดเขาก็พบเธอที่กำลังวิ่งอยู่ใกล้ ๆ กับห้างสรรพสินค้าแซทเทิลไลท์เขาขับไปข้างหน้าและหยุดรถก่อนที่เขาจะเลื่อนกระจกรถลง “หนูน้อยลิลี่ ขึ้นมาเร็วเข้า ผมจะพาคุณไปตามหาแดร์ริลเอง”จัสตินยังคงตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในงานแต่งงานเมื่อครู่นี้ แต่เขาก็ดีใจที่ลิลี่ไม่ได้แต่งงานกับเวดเขารีบออกมาตามหาลิลี่โดยไม่ได้มีเจตนาแอบแฝงแต่อย่างใด เขาเพียงเป็นกังวลและกลัวว่าลิลี่จะตกอยู่ในอันตรายในขณะที่เธอตามหาแดร์ริลอย่างไรก็ตาม ลิลลี่ไม่ได้ชื่นชมกับการกระทำของเขา เธอปาดน้ำตาและส่ายหน้า "ไม่จำเป็น"จากนั้นเธอก็วิ่งต่อไปจัสตินเป็นกังวล เขาลงจากรถและวิ่งตามเธอไป เขาพูดอย่างจริงใจว่า “ลิลี่ ผมไม่ได้มีเจตนาอื่นนอกจากต้องการช่วยคุณจริง ๆ”ใ
ลิลลี่พยักหน้าและยอมขึ้นรถของจัสตินไปในที่สุด เธอควรจะลองเชื่อใจเขาดูเมื่อเขาบอกว่าเขารู้จักโลกใหม่ดี เธอพูดว่า “ไปเถอะ เราจะไปกันเดี๋ยวนี้เลย”จัสตินมีความสุขมาก เขารีบวิ่งไปเปิดประตูรถให้ลิลี่ก่อนที่เขาจะขับรถมุ่งหน้าไปที่ชายฝั่งครึ่งชั่วโมงต่อมาจัสตินใช้เงินไปหลายแสนเหรียญเพื่อซื้อเรือใบของกองทัพโลกใหม่จากชาวประมงจากนั้นเขาก็เตรียมเสบียงอาหารนานาชนิดและของใช้จำเป็นต่าง ๆ เอาไว้เกือบครึ่งห้องโดยสารเขาจะต้องเตรียมทุกอย่างเอาไว้ให้พร้อม เพราะว่าเขาจะออกเดินทางไปกับเทพธิดาของเขาและเขาก็จะไม่ยอมให้เธอต้องลำบากเมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว จัสตินก็ยกใบเรือและออกเดินทางทันที เรือใบแล่นไปในทะเลอย่างช้า ๆลิลี่ยืนอยู่บนดาดฟ้าในขณะที่เธอมองออกไปยังทะเลที่กว้างขวางสุดลูกหูลูกตา เธอรู้สึกตื่นเต้นและมีความหวัง'สามี ฉันกำลังจะไปกาคุณนะ หนูน้อยลิลี่กำลังไปหาคุณ ฉันขอสวดอ้อนวอนต่อพระเจ้าให้การเดินทางของฉันปลอดภัยและขอให้ฉันได้พบกับคุณในเร็ววัน ฉันขออธิษฐานต่อพระเจ้าขอให้คุณปลอดภัยเช่นกัน คุณจะต้องไม่ผอมซูบเมื่อฉันเจอคุณ” ลิลี่อธิษฐาน…อีกด้านหนึ่ง ในทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่แสงแดดสาดส่องท
“ยัยเด็กโง่ วันหนึ่งเธอจะต้องแต่งงานนะ” แดร์ริลลูบหัวเธอด้วยความเอ็นดู จีเวลยิ้มแต่เธอไม่พูดอะไรตกกลางคืน จีเวลทำอาหารน่ารับประทานสองอย่าง จากนั้นฟอร์ดก็มาเหมือนปกติกลิ่นของซุปปลาหม้อใหญ่ที่จิวเวลปรุงรสได้แพร่กระจายไปหลายกิโลเมตรจนฟอร์ดเริ่มกลืนน้ำลายก่อนที่จะเข้ามาใกล้ตำแหน่งของพวกเขา จากนั้นเขาก็หัวเราะ “แม่สาวน้อย การทำอาหารของเธอดีขึ้นเรื่อย ๆ กลิ่นของซุปปลาหม้อนี้ช่างเย้ายวน…”ในขณะที่พูด ฟอร์ดก็ตักซุปชามใหญ่และเริ่มกินอย่างเอร็ดอร่อยแดร์ริลและจีเวลจ้องหน้ากันในขณะที่พวกเขายิ้ม หลังจากเพลิดเพลินกับซุปปลาแล้ว จีเวลก็ยิ้มให้แดร์ริลและพูดว่า “ท่านอาจารย์ ทำไมคุณไม่แสดงวรยุทธดาบที่คุณเชี่ยวชาญแล้วให้ท่านอาจารย์ฟอร์ดดูล่ะ?”แดร์ริลพยักหน้าและเดินไปตรงกลาง จากนั้นเขาก็เริ่มต้นด้วยดัชนีแจ้งดวงอาทิตย์ ตามมาด้วยวรยุทธควงกระบี่แปดทิศออร่าของดาบส่องเป็นประกายด้วยพลังที่น่ากลัวในทันใด“ฉันเคยพูดไปแล้วก่อนหน้านี้ ว่าฉันจะสอนเขาเพียงครั้งเดียว ดังนั้นมันจึงไม่เกี่ยวอะไรกับฉันแล้ว เขาจะเข้าใจหรือไม่แล้วทำไมฉันจะต้องดูเขาแสดงด้วย?” ฟอร์ดพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาราวกับว่าเขาไม่สนใจ อย่า
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ