”โอ้โห!” ทุกคนเริ่มถกเถียงหารือกันในหมู่พวกเขาแดร์ริลเข้าร่วมกับนิกายตำหนักอมตะอย่างนั้นหรือ? มันจะเป็นไปได้อย่างไรในเมื่อเขาเป็นคนไร้ประโยชน์?เมแกนพยักหน้า เธอกัดฟันและก้าวไปข้างหน้า “ท่านอาจารย์ของฉันพูดถูกแล้ว แดร์ริลเข้าร่วมกับนิกายตำหนักอมตะเมื่อสองวันก่อน ฉันถูกสาวกของพวกเขาลักพาตัวไปแล้วฉันก็เห็นว่าแดร์ริลอยู่ที่นั่น แต่ไม่ใช่ในฐานะสมาชิกธรรมดา เขาเป็นถึงฮอลล์มาสเตอร์”“ไร้สาระ!”เกรแฮม พอตเตอร์ ผู้อำนวยการใหญ่ของสถาบันหกวิถีทุบโต๊ะและลุกขึ้นยืนชี้หน้าแดร์ริลและตะโกนเสียงแข็ง “ไอ้เศษขยะ! สถาบันหกวิถีมีเด็กนักเรียนแบบนายได้ยังไง?”“อย่าพูดจาเหลวไหล ในเมื่อเขาอยู่ที่นี่แล้ว ก็กำจัดเขาซะ!”“ใช่ เขาสมควรถูกกำจัดเพราะเขาไม่สามารถแยกแยะความดีความชั่วได้!”ทุกคนชี้ไปที่แดร์ริล สบถด่าและประณามเขา!แดร์ริลไม่สนใจกับคำถากถางทั้งหมด เขาอยู่ที่นี่ก็เพื่อจะมาเอาโอสถฟีนิกซ์จากลีรอย เฮนเดอร์สัน! แดร์ริลโกรธแค้นมากเมื่อเขามองเห็นเมแกนและร่างกายของเขาก็สั่นสะท้าน “เมแกน เธอได้ฆ่าผู้หญิงคนนึงไปบนเกาะอมตะ ใช่ไหม?”แดร์ริลรู้สึกสะเทือนอารมณ์มากเมื่อเขานึกถึงความโศกเศร้าทุกข์ระทมของเชสเตอ
”ท่านเจ้าสำนักเฮนเดอร์สัน อย่ามัวเสียเวลาไร้สาระ จับตัวมันซะ!” แม่ชีแห่งโชคชะตาแผดเสียง เธอพุ่งตัวไปข้างหน้าและกระโจนเข้าใส่แดร์ริลด้วยกระบี่ในมือของเธอ “ถ้าเราจับมันตอนมีชีวิตอยู่ไม่ได้ ก็ฆ่ามันซะ!”เมื่อเธอกล่าวจบ กระบี่ของแม่ชีแห่งโชคชะตาก็มาจ่ออยู่ที่หน้าอกของแดร์ริลแล้ว!แดร์ริลกำหมัดแน่นและปลดปล่อยความโกรธออกมา ดาบกลืนโลหิตก็ปรากฏกายขึ้นตรงหน้าอกของแดร์ริลและได้สกัดกั้นการโจมตีของแม่ชีแห่งโชคชะตา!กริ๊ง!เมื่อกระบี่สองเล่มปะทะกันก่อให้เกิดเสียงดังสนั่น แดร์ริลถอยร่นจากใบมีดมาสองสามก้าวขณะที่เลือดสด ๆ พุ่งออกมาจากปากของเขา!แม้ว่าพลังของแดร์ริลจะอยู่ในระดับปราญช์ยุทธขั้นหนึ่ง แต่เขาก็ยังไม่คู่ควรจะต่อกรกับแม่ชีแห่งโชคชะตาเพราะเธออยู่ในระดับปราญช์ยุทธขั้นห้ามาสองสามปีแล้ว พลังของเธอมากกว่าแดร์ริลมหาศาล!ปัง!แม่ชีแห่งโชคชะตาค่อย ๆ ยกแขนขึ้นอย่างช้า ๆ และกำลังภายในที่เข้มข้นรุนแรงของเธอก็ครอบคลุมไปทั่วทั้งห้องโถง!“บุปผาพิฆาตมรกต!”แม่ชีแห่งโชคชะตากล่าวทีละคำอย่างช้า ๆวินาทีต่อมา อากาศที่อยู่ตรงหน้าของเธอก็แหวกออก ดอกไม้สีเขียวมรกตนับร้อยปรากฏขึ้นรายล้อมรอบตัวเธอ ดอกไม้ทั
”เมแกน!” แดร์ริลตะคอกเสียงแข็งด้วยดวงตาที่เป็นสีแดงก่ำ “เธอนั่นเองที่ขโมยเสื้อเกราะไหมสวรรค์และคัมภีร์มหาปริศนาไปจากฉัน!”ตลอดเวลาที่ผ่านมาแดร์ริลคิดว่าเอเวอลีนเป็นคนที่ขโมยไป เพราะเธอและผองเพื่อนคือคนที่มอมเหล้าเขาตลอดทั้งคืน เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะเป็นเมแกน!“ใช่แล้ว ฉันขโมยมันมาเอง” เมแกนกล่าวตอบ “เรื่องนี้มันตลกมาก ตอนที่อาจารย์ของฉันบอกให้ฉันไปเอาคัมถีร์มหาปริศนาเมื่อวันก่อน ฉันรู้สึกผิดกับนายมาก ฉันนี่มันโง่จริง ๆ ในตอนนั้น”“เมแกน!”แดร์ริลกำหมัดของเขาแน่น เขานั้นเดือดดาล!“หยุดเสียเวลาสักที ตายซะ!” ลีรอยสะบัดข้อมือและชักเคียวเสี้ยวพระจันทร์ออกมา เขาบุกไปหาตัวแด๊กซ์สมาชิกกว่ายี่สิบคนพุ่งเข้าหาพวกเขาพร้อมกัน พวกเขาทั้งหมดรายล้อมรอบแด๊กซ์และแดร์ริล!แกร็ง!ดาบกลืนโลหิตของแดร์ริลก็สะบัดกวัดแกว่งไปทั่ว แต่เขาไม่สามารถป้องกันตัวเองจากผู้คนจำนวนมากได้ มีคนฟันเข้าไปที่หลังของแดร์ริลและเลือดสด ๆ ก็ไหลรินออกมา แดร์ริลยืนนิ่งไม่ส่งเสียงร้องใด ๆ ออกมาเขารู้สึกเสียใจที่เอาตัวเองมาที่นี่ เขาคิดว่ามันจะมีแค่ลีรอยและสำนักคุนหลุนอยู่ในห้องโถง ในเเมื่อแด๊กซ์บรรลุมาถึงระดับปราญช์ยุท
เปรี้ยง!ทันใดนั้นในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด กริชกระทบเข้ากับคมดาบของลีรอย ด้วยเสียงชนที่ดังลั่นทำให้ลีรอยต้องถอนหลังไป“ใครกล้ามาขัดจังหวะ?” ลีรอยตะโกนถามเขามองไปทางประตูและเห็นเงาตะคุ่มมากกว่าสิบพุ่งเข้าหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว ทุกคนแต่งกายด้วยชุดสีดำตั้งแต่หัวจรดเท้าดูดุร้าย พวกเขาคือสิบสององครักษ์ของอีเว็ตต์!"พวกแกนั้นเอง!" ทุกคนต่างตกตะลึง ก่อนหน้านี้พวกเขาถูกวางยาพิษด้วยพิษมลานและถูกจับตัวไปขังเป็นเชลยโดยสิบสององครักษ์ที่หอคอยดาวปราถนา ทุกคนต่างพากันคิดว่าพวกเขาคือสาวกของดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายองครักษ์หนูวิ่งตรงไปหาแดร์ริล “มิสเตอร์ดาร์บี้ เจ้าหญิงของผมส่งพวกเรามาที่นี่เพื่อช่วยคุณ เราจะช่วยคุณออกไปให้พ้นจากที่นี่” เขากล่าวให้กำลังใจ “ไม่ต้องห่วง จะไม่มีใครทำร้ายคุณได้อีก เพราะเราอยู่ที่นี่แล้ว”แดร์ริลตกตะลึง ทำไมอีเว็ตต์ถึงส่งคนมาช่วยเขา? อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คิดอะไรต่อเขาพยักหน้าให้กับองครักษ์หนูและไปช่วยแด๊กซ์แดร์ริลประคองตัวแด๊กซ์และก้าวเท้าไปข้างหน้า “ลีรอย ฉันจะบอกแกอีกครั้งเท่านั้น มอบโอสถฟีนิกซ์มา!”“โอสถฟีนิกซ์?” ลีรอยกรอกสายตามองพวกเขา “ฝันไปเถอะ! อย่าได้แม้แต่จะคิดถึ
แดร์ริลและแด๊กซ์ถูกนำตัวมาที่คฤหาสน์ลับส่วนตัวในทางเหนือของเมืองตงไห่โดยสิบสององครักษ์คฤหาสน์หลังนี้มีขนาดใหญ่โตมโหฬาร ประดับด้วยน้ำพุประติมากรรมในบรรยากาศเงียบสงบ มันสามารถเทียบชั้นได้กับคฤหาสน์คาร์เตอร์ที่ประตูทางเข้าห้องโถงใหญ่ สิบสององครักษ์ได้ป่าวประกาศ "เจ้าหญิง เราช่วยพวกเขามาได้แล้ว"สิบสององครักษ์วางตัวแดร์ริลและแด๊กซ์ลงกับพื้น แด๊กซ์นั้นได้รับบาดเจ็บแสนสาหัสและยังคงหมดสติอยู่ แดร์ริลรีบเข้าไปตรวจชีพจรของเขาและรับรู้ว่าแด๊กซ์ยังปลอดภัยดี แดร์ริลถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้หญิงในกางเกงยีนส์รัดรูปและรองเท้าส้นสูงเดินเข้ามาในห้องโถงเธอดูน่าทึ่งสง่างาม เธอนั้นก็คืออีเว็ตต์!ตอนที่เธออยู่ในโลกใหม่ อีเว็ตต์เป็นเจ้าหญิงที่สวมใส่ชุดผ้าไหม ส่วนตอนที่อยู่ในจักรวาลโลกเธอดูยั่วยวนมากกว่าเดิมในเสื้อผ้าที่ทันสมัยและทั้งสิบสององครักษ์นั้นก็ตกตะลึงในความงามเช่นกัน"ทำได้ดีมาก ขอให้พวกนายพาตัวแด๊กซ์ออกไปและรักษาเขาก่อน" อีเว็ตต์รับสั่ง"ขอรับ" สิบสององครักษ์ขานรับฉะฉาน พวกเขาพาตัวแด๊กซ์ออกไปเหลือเพียงอีเว็ตต์และแดร์ริลอยู่ภายในห้องโถง พวกเขาต่างมองหน้ากันอย่างเงียบงันในที่สุดแดร์ริล
"แก!"อีเว็ตต์โกรธเคือง “แกไม่ซาบซึ้งกับโอกาสที่ฉันมอบให้ แกต้องการที่จะเสนอชีวิตของแกเอง? ดี งั้นแกก็จะได้ตายสมใจอยาก”เธอยัดกริชใส่มือของแดร์ริลอีเว็ตต์ไม่ได้มีเจตตนายที่จะประหารเขา เธอแค่รู้สึกโกรธเคืองแดร์ริลอ้อนวอนอย่างอารมณ์เสีย “เจ้าหญิง ได้โปรดอนุญาตให้ผมตายในอีกสองวันได้ไหม?”อีวอนยังคงเฝ้ารอการช่วยเหลือของเขา เขายังตายไม่ได้ถ้าหากเขายังไม่ได้ครอบครองโอสถฟีนิกซ์"แก!" อีเว็ตต์เดือดดาลใบหน้ากลายเป็นสีแดงก่ำขณะที่เธอกระทืบเท้าด้วยความไม่พอใจ "แกเป็นหนี้ชีวิตฉันและฉันก็ขอให้แกเข้าร่วมกับโลกใหม่เพื่อเป็นการตอบแทน แต่แกกลับปฏิเสธ ฉันให้ทางเลือกกับแกที่จะแลกด้วยความตาย แต่แกก็ยังไม่เห็นด้วย แกเป็นถึงประมุขแห่งสำนักประตูสุราลัยและแกยังไม่รักษาคำพูดของแกเองอีก"แดร์ริลรู้สึกตะขิดตะขวงใจ “ฉันประกาศไปแล้วว่าฉันจะทำลายสำนักคุนหลุนภายในสามวัน” เขาอธิบาย “หลังจากที่ฉันครอบครองโอสถฟีนิกซ์และช่วยชีวิตอีวอนได้ ฉันก็จะยอมเธอทุกอย่างเธอจะฆ่าฉันทิ้งเลยก็ได้ ฉันจะไม่มีวันพลิกลิ้นกลับคำพูดของฉัน”อะไรนะ?อีเว็ตต์ตกตะลึงไปสองสามวินาที ก่อนที่เธอจะหัวเราะร่า“แดร์ริล นายจะบ้าไปแล้วเหรอ?
อีเว็ตต์กัดริมฝีปากของเธออย่างแรง ก่อนหน้านี้ที่หอคอยดาวปราถนาแดร์ริลได้ปรับเปลี่ยนวิชาค่ายกลของเธอทำให้ร่างกายของเธอคันยุบยิบไปทั่วทั้งตัวจนเธอต้องร้องขอให้เขายกโทษให้ มันคือวรยุทธที่ทรงพลังมากอีเว็ตต์อยากที่จะเรียนรู้จากแดร์ริลก่อนหน้านี้ในตอนที่เธอช่วยอีวอนไว้ แต่แดร์ริลไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะสอนเธอได้เธอจึงยังไม่ได้กล่าวขอเขา ก่อนหน้านี้อีเว็ตต์ได้ย้อนรอยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและตั้งกับดักพลังหกทิศขึ้นมาอีกครั้งโดยใช้ท่อนซุง อย่างไรก็ตามเธอก็ยังไม่เข้าใจถึงการดัดแปลงของแดร์ริลในกับดักค่ายกล เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องมาถามแดร์ริลแดร์ริลฉีกยิ้ม "เจ้าหญิง ผมไม่สามารถจะถ่ายทอดวิชาค่ายกลให้กับคุณได้"แดร์ริลรู้สึกประทับใจในความกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้ของอีเว็ตต์ เขาอาจจะถ่ายทอดวิชาให้กับเธอถ้าหากเธอไม่ใช่เจ้าหญิงแห่งโลกใหม่อีเว็ตต์ตกประหม่า เธอหน้านิ่วคิ้วขมวดและกล่าวถาม “ทำไมล่ะ?”แดร์ริลจะปฏิเสธกับทุกคำขอของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบนี้ได้อย่างไร? เธอคงได้สั่งให้สิบสององครักษ์สังหารเขาแล้ว ถ้าหากเขาไม่ใช่สามีของลิลี่น้อยแดร์ริลฉีกยิ้มและมองไปที่อีเว็ตต์ด้วยสายตาที่ซื่อสัตย์จริง
'ที่แดร์ริลหมายถึงคือแบบนี้เองงั้นเหรอนี่ฉันกำลังคิดอะไรอยู่? ช่างน่าอับอายอะไรเยี่ยงนี้!’ อีเว็ตต์คิด"แดร์ริล นาย..." อีเว็ตต์ก้มมองแต่พื้นและเตะแดร์ริล "ตกลงนายจะสอนฉันไหม?""ก็ได้ ก็ได้ ผมจะสอนคุณเอง" แดร์ริลกลั้นขำขณะเขาพยักหน้าตอบรับถ้าหากเขาปฏิเสธเธออีกหน ครั้งนี้อาจจะทำให้อีเว็ตต์โกรธเคืองได้แดร์ริลเริ่มที่จะถ่ายทอดวิชาให้กับเธอระหว่างที่พวกเขามุ่งหน้าไปที่สวน เขาถ่ายทอดวิชาค่ายกลทั้งหมดเกี่ยวกับการดัดแปลงให้กับเธออีเว็ตต์เป็นคนเฉลียวฉลาด เธอสามารเข้าใจแก่นของมันได้ในทันทีเธอมีความสุขมากจนลืมเรื่องราวที่น่าอับอายก่อนหน้านี้ไปอย่างสิ้นเชิงหลังจากที่พวกเขาทำเสร็จสิ้นการถ่ายทอดวิชา แดร์ริลก็กลับไปที่ห้องกำลังจะเอนตัวลงนอนหลับ ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้น มันเป็นสายโทรเข้ามาจากเซปไฟร์น้ำเสียงสั่นเครือของเซปไฟร์ก็ดังขึ้นหลังจากรับสาย "ท่านประมุข มีเรื่องแล้ว ผมเพิ่งได้รับข่าวว่าทุกสำนักกำลังรวบรวมกองกำลังบรรดาสาวกราว ๆ นับหมื่นคนและกำลังมุ่งหน้ามาที่สำนักประตูสุราลัย เราจะทำยังไงกันดี?”เซปไฟร์มีน้ำเสียงกระวนกระวาย เพราะจำนวนกองกำลังสาวกที่หกสำนักหลักรวบรวมมามีม
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ