บทที่ 54

คิงส์ตันสูดหายใจเข้าไปเต็มปอด เขามีท่าทางเย้ะหยัน เขาหันไปรอบ ๆ แล้วกระซิบกับอีวอน "นี่คือนักประเมินกิตติมศักดิ์ที่ลูกจ้าง? ด้วยเงินเดือน 50,000 บาท?"

'แม้ว่าตระกูลเราจะมีเงิน แต่เราก็ไม่ควรจ่ายเงินสุรุ่ยสุร่าย'

อีวอนไม่ได้พูดอะไร เธอมีร่องรอยของความอับอายอยู่ในดวงตา

ชายหัวล้านหัวเราะราวกับเจอคนสนิท เขาจับไหล่ของแดร์ริลแล้วกล่าว "น้องชายช่างมีความรู้จริง ๆ!"

แดร์ริลเพียงแค่ยิ้ม

คิงส์ตันจ้องมองแดร์ริลแล้วกล่าวด้วยความเย็นชา "บอกฉันซิ ว่าทำไมเจ้าสิ่งนั้นถึงมีค่า 500,000 บาท?"

'ไม่ มันมีมูลค่ามากกว่านั้นด้วยซ้ำ! มันมีมูลค่ามากกว่าห้าล้านบาท! คุณจะทำเงินได้มากมายถ้าซื้อมัน' แดร์ริลคิดกับตัวเอง

จากนั้นเขาก็กระแอมเพื่อเคลียร์ช่องคอเล็กน้อย ก่อนจะพูดอย่างเชื่องช้า "คุณลุงยัง อย่าได้กังวลเลยครับ ผมจะอธิบายให้ฟัง คุณลุงรู้เรื่องเกี่ยวกับเจ้าหญิงเหวินเฉิงใช่ไหม?"

คิงส์ตันใจร้อน เมื่อเขาได้ยินชื่อนั้น เขาก็พลันนึกอะไรขึ้นมาได้ ตัวของเขาสั่นด้วยความตกใจ "นี่เธอหมายถึง..."

จากนั้น คิงส์ตันก็ส่ายหน้า "เป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้แน่!"

ประวัติศาสตร์ได้บันทึกเรื่องราวหลัก ๆ ไว้เพียงว่าเจ้าหญ