แดร์ริลยักไหล่และจากไป เขาไม่มีเวลาโต้เถียงกับเอเวอลิน เพราะเขามีเรื่องสำคัญกว่านั้น ต้องไปครอบครองคัมภีร์มาให้ได้!ไซออนมองไปหาเอเวอลินหลังจากเห็นแดร์ริลจากไปนานแล้วและตำหนิเธอเบา ๆ “เอเวอลิน มิสเตอร์แดร์ริล ช่วยชีวิตฉันไว้ถึงสองครั้ง ไปหยาบคายกับเขาขนาดนั้นได้ยังไง?”เอเวอลินยักคิ้วขึ้นและกร่นด่าอย่างเย็นชา “คุณปู่ ชายคนนี้เป็นคนสารเลว ตอนนี้ถือว่าหนูทำตัวค่อนข้างสุภาพกับเขาแล้ว”ในเวลาเพียงแค่วันเดียว ไอ้เวรนี่คอยตามสั่งใช้เอเวอลินไปรอบ ๆ และทำให้เธออับอายหลายครั้งหลายหนส่วนที่เลวร้ายที่สุดคือเอเวอลินได้พาเขาเข้าไปในห้องน้ำด้วยกันเอเวอลินจะไม่มีวันลืมความอัปยศที่เธอได้เผชิญไปตลอดชีวิตเธออยากจะฆ่าแดร์ริล ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าคุณปู่ของเธอจำเป็นต้องพักผ่อนหลังจากได้รับการปล่อยตัว แดร์ริลควรถือว่าตัวเองโชคดีที่เอเวอลินปล่อยเขาไป!เอเวอลินจะเอาคืนให้ได้ในท้ายที่สุด!…ในภูเขาทางตอนเหนือของเมืองตงไห่แดร์ริลกำลังเดินไปตามทางเดินในป่าบนภูเขาขนาดใหญ่แห่งนี้เพียงคนเดียว ท่ามกลางเสียงแมลงและนกรอบ ๆ ตัวเขาฟ้ามืดมัวและดูทำท่าเหมือนฝนจะตก แต่อากาศยังค่อนข้างร้อนอบอ้าว“เร็วเข้า ฝน
แดร์ริลมองดูคำแกะสลักพวกนี้นานกว่า 10 นาที ร่างกายของเขาเปียกโชกจากสายฝนที่โปรยปราย ก่อนจะมีความคืบหน้าในที่สุด!"ฉันเข้าใจแลัว! เสาหินพวกนี้จัดเรียงตาม แผนผังจักรวาลเก้าชั้นแปดทิศ!" แดร์ริลอุทานพร้อมตบเข่าของเขา!ก่อนหน้านี้แดร์ริลได้ศึกษา ภูมิพยากรณ์แห่งหยินหยาง ซึ่งการเรียงตัวกันของแผนผังจักรวาลเก้าชั้นแปดทิศนั้นได้ถูกบันทึกไว้ แผนผังนั้นคือ สวรรค์, ดิน, ลม, สายฟ้า, น้ำ, ไฟ, ภูเขา, และทะเลสาปทุกอย่างเริ่มสมเหตุสมผลเมื่อแดร์ริลได้อ่านเสาหินตามแบบแผนผังนี้!แดร์ริลอ่านบรรดาคำเหล่านั้นอย่างตั้งใจ ในขณะที่ระมัดระวังไม่ให้พลาดแม้แต่คำเดียว!คำแกะสลักเขียนบนเสาหินคือ วิชาพิเศษของผู้บ่มเพาะ!"วิชานี้เป็นเทคนิควิชายุทธขั้นสูงที่ประเมินไม่ได้ และเมื่อฝึกฝนจนถึงระดับสูงสุดแล้ว บุคคลนั้นจะมีพลังในการพลิกกลับ สวรรค์และโลก… วิชานี้เรียกว่า วิชาอภิมหาบรรลัยกัลป์!"แดร์ริลอ่านออกเสียงในประโยคนี้ และห้ามไม่ได้ที่จะกล้ำกลืนน้ำลาย!แดร์ริลไม่เคยคิดว่าจะจับพลัดจับผลูมาพบเข้ากับวิชา! ดูเหมือนว่าเขาจะเปียกโชกอย่างไม่เปล่าประโยชน์!คำสลัก 'เสาหิน' บนยอดสุดกล่าวถึง วิชาอภิมหาบรรลัยกัลป์สามารถที
"คุณจะต้องล้อผมเล่นแน่เลย"แดร์ริลห้ามตัวเองไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาก่อนจะถามกลับคนขับ "อีวอนเป็นเพื่อนของผม เธอจะแต่งงานได้ยังไงในเมื่อเธอยังไม่มีแฟนเลย?""ฮะ เธอเป็นเพื่อนของนายงั้นหรอ?" คนขับหันหัวกลับมาชำเลืองมองแดร์ริลก่อนจะถอนหายใจ'ไอ้หมอนี่ใส่เสื้อผ้าราคาถูก เขาจะไปรู้จักมิสอีวอนได้ยังไง?' คนขับคิด"มองออกไปนอกกระจกสิ" คนขับกล่าวแดร์ริลมองออกไปนอกกระจกและตะลึงงันในทันทีตอนนี้รถแท็กซี่กำลังแล่นอยู่บนถนนที่พลุกพล่านซึ่งมีลูกบอลลูนอากาศร้อนวางอยู่ทุก 20 เมตรตามด้านข้างของถนน บนลูกบอลลูนอากาศร้อนแต่ละอันมีป้ายแขวนที่ยาวกว่า 10 เมตร!ข้อความบนป้ายแขวนสะดุดตาเป็นพิเศษเมื่อมันลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า!“วันนี้เป็นงานวิวาห์สุขเกษมของ มิสอีวอน ยัง และ มิสเตอร์ เจเรมี แลงลีย์ ขอให้พวกเขาครองรักชั่วนิรันดร์และพบพานแต่ความสุขตลอดชีวิต!”ในหัวของแดร์ริลว่างเปล่าในทันที!“นายคงเห็นด้วยตาของตัวเอง ฉันไม่ได้โกหกนายถูกไหม?” คนขับพูดอย่างช่วยไม่ได้ในขณะที่เขาถอนหายใจ “ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามิสอีวอน กำลังคิดอะไรของเธออยู่ เธอดูมีคู่ครองที่เหมาะสมมากมาย แต่เธอก็เลือกเจเรมี เสือผู้หญิงคนนี้จะไปเหม
ดวงตาของแดร์ริลแดงก่ำขณะเขากล่าวในเวลานั้น อีวอนไม่สามารถจะอดกลั้นความรู้สึกของเธอได้อีกต่อไปและเธอเริ่มร้องไห้ "ใช่ ฉันมันโง่! ฉันมันโง่เง่ามากที่ไปชอบนาย ฉันรู้ว่านายมีภรรยาแล้ว แต่นายก็ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของฉัน แม้กระทั่งเวลาที่ฉันหลับ กินข้าว หรืออะไรก็ตามที่ฉันทำ..."อีวอนได้สารภาพจนหมดเปลือกกับความรู้สึกของเธอที่ซ่อนไว้มานานกับแดร์ริล!เธอรู้ว่ามันไม่เหมาะสมที่จะกล่าวก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม เธอกำลังจะเข้าพิธีวิวาห์ในไม่ช้าและความรู้สึกของเธอทั้งหมดก็ท่วมท้นออกมาในทันที ขณะที่น้ำตาปกคลุมใบหน้าของเธอ!อีวอนตาแดงก่ำจากการร้องไห้ "แดร์ริล นายรู้ไหม? ฉันยอมที่จะแลกกับอะไรก็ได้เพื่อนาย ฉันยอมทิ้งความสุขชั่วชีวิตไปก็เพื่อให้นายรอด... สำหรับนาย ฉันแม้กระทั่งยอมแต่งงานกับคนที่ฉันไม่ได้รัก!"ในหัวของแดร์ริลว่างเปล่า เมื่อเขาได้ยินคำสารภาพอย่างหมดเปลือกของอีวอน แขนของเขาแข็งทื่อขณะถือโทรศัพท์ทั้งสองนิ่งเงียบไปอย่างน่าขนหัวลุกหลังจากนั้นไม่นาน อีวอนก็สะอื้นและกล่าว “แดร์ริล ฉันรักนาย แต่เราไม่ได้ถูกลิขิตมาเพื่ออยู่ด้วยกัน เพราะอย่างนั้นได้โปรดอวยพรให้ฉันด้วย…”'อวยพร? ฉันจะไปอว
ที่นั่งในห้องพักรับรองหลายพันที่ถูกตั้งขึ้นอยู่ด้านล่างเวทีงานแต่งงาน โดยที่นั่งด้านหน้าเป็นของผู้อาวุโสและบุคคลระดับสูงจากทุกสำนักใหญ่ ๆ ในยุทธภพ มาสเตอร์ลีโอนาร์ด มาสเตอร์รี้ด แม่ชีแห่งโชคชะตา และแม้แต่ผู้อำนวยการใหญ่ของสถาบันหกวิถี เกรแฮมก็อยู่ที่นั่นด้วยนอกเหนือไปจากนี้ก็ยังมีสมาชิกจากตระกูลที่โด่งดังมาร่วมด้วยเช่นกัน เคนท์, ไซเลอร์, จัสติน และวิลเลียม ต่างก็มาร่วมในงานนี้พิธีวิวาห์ในครั้งนี้คืองานที่อลังการที่สุดในเมืองตงไห่!แขกทุกคนพร้อมที่จะมาเป็นสักขีพยานในช่วงเวลาที่สวยงามนี้ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขา ผู้อาวุโสหลายคนถึงกับขึ้นไปแสดงความยินดีกับพ่อแม่ทั้งสองตระกูล“ขอแสดงความยินดีจากใจจริงกับมิสเตอร์ยัง และมิสเตอร์แลงลีย์!”“แน่นอน มันคือเรื่องใหญ่ในเมืองตงไห่ที่ตระกูลของคุณมาผูกสายสัมพันธ์กัน”คิงส์ตันหัวเราะปากกว้างไม่สามารถเก็บอาการความสุขของเขาได้คิงส์ตันกังวลเรื่องการแต่งงานของลูกสาวเขามาสักระยะหนึ่งแล้ว อีวอนเป็นหญิงสาวที่ทรนงสง่างามแต่เธอก็ยังไม่มีแฟน เธอหมกมุ่นอยู่แต่กับลูกเขยบ้านคนอื่นแดร์ริลเจเรมีดีกว่าแดร์ริลหลายเท่า ดังนั้นคิงส์ตันจึงปลาบปลื้มและสบายใ
”ไชโย!” ฝูงชนส่งเสียงเชียร์ด้านล่างเวทีแม้แต่ผู้บ่มเพาะที่อดิศรก็ยังยอมใจกับบรรยากาศและมองไปยังเวทีด้วยความคาดหวัง“โค้งคำนับครั้งแรก สำหรับสวรรค์และโลก!” พิธีกรประกาศก้องเสียงดังเจเรมีและอีวอนเดินไปที่ด้านหน้าของเวทีและก้มโค้งคำนับไปหาฝูงชนสามครั้ง“ไชโย!” ฝูงชนส่งเสียงเชียร์ขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับลูกคุณหนูสองสามคนลุกขึ้นยืนผิวปาก“โค้งคำนับครั้งที่สอง สำหรับผู้อาวุโส!”เจเรมีมองอีวอนอย่างลึกซึ้งขณะจับมือเธอและค่อย ๆ เดินเข้าไปหาพ่อของพวกเขาก่อนจะโค้งคำนับ ในขณะนั้น พ่อทั้งสองคนของพวกเขาต่างมีความสุขอย่างยิ่งและยิ้มแย้มด้วยความพึงพอใจและความชอบพอ“โค้งคำนับครั้งสุดท้าย มอบให้แก่กันและกัน!” พิธีกรตะโกน เขามีความกระตือรือร้นอย่างมากราวกับว่าเขาจะแต่งงานเองในขณะนั้น บรรดาแขกทุกคนต่างพากันเชียร์ด้วยเสียงหัวเราะ! โดยเฉพาะคนสนิทของเจเรมี ยิ่งตะโกนดังกว่าเดิม!“เอ้า เร็ว ทำให้มันเสร็จไปสักที ได้เวลาเข้าห้องหอแล้ว”“พวกเราทั้งหมดรอเชียร์พวกนายอยู่ ฮ่าฮ่า...”เจเรมี่ยิ้มด้วยความเปรมปรีดิ์ยินดีเป็นอย่างมาก เมื่อได้ยินเสียงกระตุ้นจากเพื่อน ๆ จากนั้นเขาก็หันไปทางอีวอนและมองเธอด้วยรอยย
’แดร์ริล!?’‘ทำไมเขาถึงมาที่นี่?’‘ไอ้เวรนี่ ถูกแทงที่ท้องน้อยแต่ก็ยังมีชีวิตรอด?’ทุกคนในสถานที่นั้นต่างขมวดคิ้ว คู่บ่าวสาวข้าวใหม่ปลามันกำลังจะแสดงความเคารพซึ่งกันและกัน แดร์ริลพยายามจะทำอะไร?“แดร์ริล... นายมาที่นี่...”อีวอนกำลังยากลำบากในการควบคุมตัวเองให้มั่นคงอยู่บนเวที เธอจ้องไปที่แดร์ริลในความมึนงงขณะหัวใจของเธอเต้นระรัว!“ใช่ ฉันมาแล้ว” แดร์ริลกล่าวเย็นชาขณะเขาเดินอย่างภาคภูมิใจขึ้นไปบนเวที! เขายืนอยู่ด้านหน้าของอีวอนและจ้องเขม็งเข้าไปในดวงตาของเธอ!ว้าว!ทั่วทั้งสถานที่ส่งเสียงอึกทึก!เกิดอะไรขึ้น?"สามีที่รัก!" ลิลี่ ตะโกนจากด้านล่างของเวทีขณะเธอกระทืบเท้าอย่างวิตกกังวล เมื่อเธอมาร่วมงานแต่งของอีวอน เธอสันนิษฐานว่าแดร์ริลยังคงพักฟื้นอยู่ที่บ้าน เธอไม่เคยคิดว่าแดร์ริลจะมาที่นี่และแม้กระทั่งจะไปยืนอยู่บนเวที เขาพยายามจะทำอะไรกันแน่!ในที่สุดเจเรมี่ก็มีสติ และจ้องมองแดร์ริลอย่างเย็นชา “แดร์ริล ถ้านายมาที่นี่เพื่อมอบคำอวยพรแก่ฉัน นายพูดจากด้านล่างเวทีก็ได้ ไม่จำเป็นต้องขึ้นมาตรงนี้”เจเรมี่เดาว่าไอ้เวรนี่ มาที่งานเพื่อแสดงความสำนึกบุญคุณหลังจากให้ยาฟื้นสภาพเก้าโอสถซ
”แน่นอนที่สุด ฉันเอามันมาคืนได้อย่างแน่นอน”ดวงตาของแดร์ริลเปียกปอนไปด้วยน้ำตา! เขามีถุงพลาสติกสีดำอยู่ในมือ ซึ่งเขาโยนมันลอยขึ้นไปบนฟ้าทันที!“ฉันจะคืนไอ้ยาบ้าบอนั้นให้แก ฉันคืนแกแน่นอนไอ้เวร!” แดร์ริลแผดเสียงดังก้องจนเสียงของเขาแหบแห้ง!โครม...สิ่งที่อยู่ด้านในถุงพลาสติกสีดำก็ร่วงหล่นออกมา เม็ดยาฟื้นสภาพเก้าโอสถกว่า 200 เม็ด โปรยปรายลงมาราวกับน้ำตกในเวลานั้น! เม็ดยาทุกเม็ดต่างเรืองแสงเปล่งประกายด้วยรังสีวิญญาณเข้มข้น!ทั่วทั้งสถานที่นั้นเงียบกริบราวกับป่าช้า!นั่นมันเม็ดยาฟื้นสภาพเก้าโอสถกว่า 200 เม็ด!"อึก!" เสียงกลืนน้ำลายของใครบางคนก็ดังขึ้น และกระตุกให้เกิดการถกเถียงกันอย่างออกรสในทันทีท่ามกลางฝูงชน!"ฉัน... ฉันไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม? ยาฟื้นสภาพเก้าโอสถมากมายเหลือเกิน?""มันเป็นไปได้ยังไง? วิธีกลั่นยาหายสาบสูญไปนานมากแล้ว!"ร่างกายของอีวอนสั่นสะเทือนขณะเธอมึนงงจ้องมองไปที่แดร์ริล เธอไม่สามารถจะกล่าวคำใด ๆ ออกมาได้!'แดร์ริลมักมีลูกไม้สร้างความประหลาดใจได้ดีอยู่เสมอ... เขามียาเก้าฟื้นสภาพเก้าโอสถจริง ๆ! หมายความว่าฉันไม่ต้องแต่งงานกับเจเรมีอีกแล้วเหรอ?’ อีวอน คิดในใจด้วย
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ