เสียงตบของแคทเธอรีนดังอึกทึกไปทั่วบริเวณ แดร์ริลหน้าชาพวกนักเรียนซุบซิบเย้ยหยันไปที่เขา พวกเขาสนุกสนานเมื่อเห็นเขาโดนลงโทษแดร์ริลอยู่ห่างออกไปจากแคทเธอรีนไม่กี่เมตร เขาแม้กระทั่งได้กลิ่นน้ำหอมของเธอ เขาไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าแคทเธอรีนมีร่างกายที่ยอดเยี่ยมอย่าไงรก็ตาม นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอตบเขา!แดร์ริลอยากจะโมโหแต่อาจารย์คุมประพฤตินั้นอยู่ที่นี่ ถ้าหากเขาระเบิดออกมาเขาอาจจะโดนไล่ออกจากสถาบันหกวิถี แล้วเขาจะมีทางขโมยคัมภีร์ได้อย่างไร เขาต้องยั้งตัวเองไว้“แดร์ริล นายคิดว่าโรงเรียนนี้เหมือนบ้านนายที่จะไล่ไปทำร้ายใครก็ได้งั้นใช่ไหม? หากไม่อยากจะเรียนฉันก็ขอให้นายออกไปซะ!” แคทเธอรีนตะคอกอย่างเย็นชา และตบเขาอีกครั้งผัวะ!ใบหน้าของแดร์ริลมีรอยแดงปรากฏขึ้นมา“วิ่งรอบสนามห้าสิบรอบ” แคทเธอรีนสั่งแดร์กำหมัดแน่นไม่กล่าวอะไร“หูหนวกรึไง? ไม่ได้ยินที่ฉันสั่งเหรอไง? ฉันจะพูดอีกครั้ง วิ่งรอบสนามห้าสิบรอบ เดียวนี้!” แคทเธอรีนหน้านิ่วแดร์ริลหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะเดินออกไปที่สนามเพื่อจะเริ่มวิ่งภายใต้แสงแดดร้อนจัดเขาจำเป็นจะต้องวิ่งถึงห้าสิบรอบ? แดร์ริลเหงื่อแตก ครั้งล่าสุดที่เขาวิ่ง
แดร์ริลคิดขณะเขายิ้ม ‘คุณตบผมถึงสองครั้งและยังมาคาดหวังให้ผมช่วยคุณอีกเหรอ?’เขาแสร้งทำเป็นถอนหายใจ ในขณะที่เขาบอกใบ้อย่างเจ้าเล่ห์ “มิสแคทเธอรีน ผมมั่นใจผมสามารถช่วยคุณได้ แต่ร่างกายของผมนั้นอ่อนล้าจากวิ่งรอบสนาม ถ้าหากผมได้ใครสักคนมานวดก็คงจะดีขึ้น”แคทเธอรีนเลือดขึ้นหน้า เขากล้าดียังไงมาใบ้ให้เธอไปนวดตัวเขา! เธอนั้นเป็นถึงอาจารย์ของเขา ให้ตายเถอะ! มันคือสิ่งที่ไม่เหมาะสมอย่างที่สุดสำหรับเธอที่ต้องนวดให้กับเขา“ไม่เป็นไร ผมยังมีหลายสิ่งที่จะต้องไปทำ ผมขอตัวก่อน” หลังจากไม่เห็นการตอบสนองจากแคทเธอรีน เขาจึงลุกขึ้นและจากไป“แดร์ริล นาย...” แคทเธอรีนพูดตัดขัด ในความกระวนกระวายเธอได้ศึกษาค้นคว้าโดยการอ่านคัมภีร์โบราณ แต่ก็ยังไม่พบวิธีใดเลยที่จะคืนระดับขั้นพลังให้กับเธอ หากแดร์ริลไม่ช่วยเธอ เธอต้องกลายเป็นมนุษย์ธรรมดาไปตลอดชีวิตที่เหลือของเธอ!แคทเธอรีนกัดริมฝีปากอย่างสิ้นหวัง เธอเข้าหาตัวแดร์ริลอย่างระมัดระวังและวางมือของเธอจับไปที่ไหล่ของเขา กดนวดอย่างนุ่มนวล“แดร์ริล นายสบายขึ้นไหมล่ะ?”“พอใช้ได้” แดร์ริลรู้สึกเคลิบเคลิ้ม เขาหลับตาลงอย่างเพลิดเพลินเขาไม่คาดคิดว่าอาจารย์ที่เคร
แคทเธอรีนจ้องมองที่ถ้วยปรุงยาทำมือ ในระหว่างที่นวดแดร์ริลโอสถที่ปรุงเสร็จเรียบร้อยเป็นสิ่งเดียวที่เธอต้องการ จากนั้นเธอก็จะฟื้นฟูพลังระดับขั้นกลับมา! ในระหว่างนี้เธอต้องคอยเอาใจเขาให้ถึงที่สุดแดร์ริลยิ้ม เขาสามารถมองไปที่ทรวดทรงเย้ายวนของเธอในระหว่างปรุงโอสถ เขาช่างเบิกบานใจทันใดนั้นเขาก็ถามอย่างเป็นกันเอง “มิสแคทเธอรีน ผมขอถามอะไรคุณบางอย่างได้ไหม”“อะไรล่ะ?”“ห้องของผู้อำนวยการใหญ่อยู่ที่ไหน? ผมเข้ามาเรียนที่สถาบันหกวิถีค่อนข้างนานแล้ว ยังไม่เคยเห็นเลย”แดร์ริลยังมีภารกิจที่จะต้องขโมยคัมภีร์อยู่ และมีบางเล่มที่ยังคงอยู่กับผู้อำนวยการใหญ่ เขาได้สำรวจสำนักงานของโรงเรียนหลายครั้งแต่เขาก็ยังไม่พบตำแหน่งของห้อง“เราไม่มีห้องของผู้อำนวยการใหญ่” แคทเธอรีนหัวเราะเบา ๆ อะไร? ไม่มีห้องของผู้อำนวยการใหญ่? แดร์ริลงุนงงแคทเธอรีนพยักหน้า “แม้เกรแฮม พอตเตอร์ จะเป็นผู้อำนวยการใหญ่ แต่เขาก็มาโรงเรียนน้อยครั้งมาก เขาเป็นคนสมถะ เขาเลยตัดสินใจว่าไม่จำเป็นต้องมี”แดร์ริลหัวหมุน หรือจะไม่มีห้องของผู้อำนวยการจริง ๆ? แล้วเขาจะขโมยคัมภีร์ได้อย่างไร?แคทเธอรีนซักถาม “แดร์ริล ทำไมอยู่ ๆ นายมาถ
'ไม่' แดร์ริลกรีดร้องอยู่ในใจ หน้าของเขาบูดบึ้ง เด็กสาวคนนี้คือของแสลงสำหรับเขา 'ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?!'เด็กสาวคนนี้คือ ควีนนี่ การ์ฟิลด์ ญาติห่าง ๆ ของลิลี่ เธอจะมาเยี่ยมลิลี่ทุก ๆ ปีควินนี่เป็นเด็กสาวที่น่ารักและจิตใจดีมาก เธอไม่เคยดูแคลนแดร์ริล และมีสัมมาคารวะกับเขามาตลอด'ควีนนี่ การ์ฟิลด์' สองคำนี้กระตุกแดร์ริลเป็นอย่างมาก เธอคือฝันร้าย เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอมาเยี่ยม เธอมักจะสั่งให้แดร์ริลทำอาหารตามที่อยากจะกิน ถ้าหากเขาไม่ทำตามเธอจะมีอารมณ์ฉุนเฉียวแดร์ริลไม่สามารถจะขัดขืนได้และอีกอย่าง ญาติของลิลี่คนนี้ค่อนข้างซุกซน มันจะมีบางครั้งที่เธอโทษแดร์ริลสำหรับของที่เธอทำพัง แดร์ริลนั้นไม่สามารถทำอะไรได้"ควีนนี่ ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?" ลิลี่ตะลึงและยังชื่นใจ เธอเดินเข้าไปหาพร้อมกับรอยยิ้ม"ลิลี่,แดร์ริล พวกพี่กลับมาแล้ว!" ควีนนี่กระโดดออกจากโซฟา โผสวมกอดลิลี่ "ลิลี่ พี่สวยขึ้นเยอะเลย" เธอกล่าวชมเธอกอดรอบเอวของลิลี่ "หุ่นพี่ก็เย้ายวนมากกว่าเดิมด้วย"ในสายตาของควีนนี่ ลิลี่เปรียบเหมือนดั่งพี่สาวของเธอ พวกเขาชอบหยอกล้อเล่นกันลิลี่หน้าแดง "แหม่ เธอก็เพิ่งจะเข้ามหาลัย ช่วยทำ
มีเวทีขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้างสรรพสินค้า มีสาวนุ่งน้อยห่มน้อยอยู่สามคนกำลังแสดงอยู่บนเวที พวกเธอคือวง ETMมีแผงกั้นตั้งอยู่รอบเวทีเพื่อป้องกันแฟนเพลงพุ่งเข้ามา แฟนเพลงต่างกรีดร้องอย่างหลงใหลการแสดงครั้งนี้เกือบจะเหมือนกับคอนเสิร์ตเต็มรูปแบบ แดร์ริลนั้นรู้สึกเฉย ๆ กับเหล่าดาราศิลปินตั้งแต่ที่เขาได้ขึ้นเป็นตำแหน่งประธานของบริษัท แพลทตินัม ดาราก็เป็นคนธรรมดาพวกเขาไม่ได้มีอะไรพิเศษในเวลานั้น ควีนนี่และลิลี่ก็จัดการเบียดเสียดตัวเองไปอยู่ที่หน้าเวทีได้ "ETM!" ควีนนี่ กรีดร้องอย่างตื่นเต้น เธอโบกมือ สามสาวสมาชิกก็กำลังทำการแสดงอยู่บนเวที ไม่มีเวลามาสนใจรับรู้ถึงควีนนี่วงนี้นั้นโด่งดังมาก พวกเขาด้านชากับเสียงเชียร์ตะโกนร้องไห้จากแฟนเพลงทันใดนั้น ลิลี่และควีนนี่ก็ถูกผลักไปข้างหน้า จบลงที่พวกเธอได้พังแผงกั้นชายใส่สูทเดินมาพร้อมกับบอร์ดี้การ์ดสองคน และตะโกน "พวกเธอกำลังทำอะไรกัน? มองไม่เห็นแผงกั้นรึยังไง? มีมารยาทกันบ้างไหม? ถอยออกไป!"เนื่องจากเสียงดังมาก ควีนนี่ไม่ได้ยินที่ผู้ชายคนนั้นข่มขู่ ชายคนนั้นเดือดดาล เขาผลักควีนนี่ถอยไปและตะคอก "หูหนวกรึไง? ฉันบอกให้ถอยไป!"ควีนนี่เกือบจ
เมื่อไหร่เธอร้องไห้ แดร์ริลมักหัวใจสลายเมื่อเขากล่าวจบ เสียงหัวเราะก็ดังสนั่นระงมขึ้นมา แม้แต่ วิเวียน คลาร์ก ยังเย้ย "ช่างน่าสนใจ ฉันเพิ่งจะบอกไปว่าเราไม่เซ็นลายเซ็นให้กับใครทั้งนั้น คุณไม่เข้าใจรึยังไง? ฉันไม่สนว่ามันจะเพื่อคุณหรือบุพการีของคุณที่เป็นคนขอลายเซ็น เราจะไม่เซ็นอะไรทั้งนั้น"แดร์ริลหายใจเข้าลึก ๆ เขายับยั้งความโกรธเคืองไว้ และกล่าว "ผมคือ...""ฉันไม่สนว่าคุณเป็นใคร ได้โปรดถอยออกไป คุณกำลังขวางทางเรา" วิเวียนตอบอย่างหมดความอดทน เธอนั้นเพิ่งจะแสดงรอบแรกเสร็จและเธอนั้นเหนื่อยล้าใครบางคนจากฝูงชนอุทานออกมา "นั่นใช่ลูกเขยบ้านคนอื่นตระกูลลินดันรึเปล่า?""ทำไมขี้แพ้อย่างเขาถึงคิดว่าจะได้ลายเซ็น?"คำเย้ยและถากถางช่างอักอ่วน เธอไม่สามารถจะทนต่อไปได้ เธอสะกิดแดร์ริล และกล่าว "สามีที่รัก เราไปกันเถอะ" พวกเขาออกมาหาความสุขกันในวันนี้ ใครจะไปคาดคิดว่าการขอลายเซ็นจะออกมาเลวร้ายได้ขนาดนี้?ควีนนี่โต้แย้ง และกล่าวเสียงดัง "แล้วยังไง หากเขาจะเป็นลูกเขยบ้านคนอื่น เขาก็ไม่ได้ไปขอพึ่งพาอะไรจากพวกคุณทั้งหมด"ในสายตาควีนนี่แดร์ริลไม่เคยทำอะไรผิด เธอสามารถมีชีวิตอยู่ได้แม้ไม่มีลายเซ
"ไม่ต้องห่วง ฉันเอาลายเซ็นมาให้เธอได้แน่นอน" แดร์ริลโบกมืออย่างไม่ถือสาวิเวียนหัวเราะลั่น เธอกล่าว "ว้าว คุณช่างขี้โม! ในเมื่อคุณต้องการลายเซ้นนั่นมาก หากคุณก้มโค้งคำนับให้ฉัน ฉันจะเซ็นให้กับน้องสาวของคุณ"ทำไมพวกเขาช่างหยาบคาย?แดร์ริลมีใบหน้าเคร่งขรึม เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและกดโทรออกภายในสามวินาทีก็มีคนรับสาย "ท่านประธาน มีอะไรให้ดิฉันรับใช้คะ?" เพิร์ลนั้นอยู่อีกฝั่งของคู่สาย แดร์ริลหายใจเข้าลึก ๆ และเขากล่าวถาม "วง ETM ที่กำลังมาแสดงที่เมืองตงไห่ พวกเขาอยู่ภายใต้บริษัทอะไร?"หลังจากได้ยินน้ำเสียงของแดร์ริล เพิร์ลค่อนข้างกังวล เธอกล่าวอย่างนุ่มนวล "ท่านประธาน วง ETM นั้นเพิ่งจะได้ทำการแสดงอยู่ในภาพยนตร์ชื่อ สามดอกไม้ทองคำ พวกเขามาที่นี่เพื่อส่งเสริมภาพยนตร์เรื่องนั้น อย่างไรก็ตามพวกเราได้ลงทุนไปครึ่งหนึ่งกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ดั่งนั้นการแสดงของพวกเขาในวันนี้ถูดจัดขึ้นโดยพวกเราเอง"ETM นั้นถูกจ้างมาโดยบริษัท แพลทตินัม? แดร์ริลขับขัน "เจ้าสามคนนั้นปฏิเสธที่จะให้ลายเซ็นกับญาติของลิลี่ ฉะนั้นฉันไม่อยากจะเห็นหน้าไอ้สามคนนี้อีก เธอรู้ว่าจะต้องทำยังไงใช่ไหม? และอีกอย่างยุติการแสดง
เพิร์ลให้เหตุผลสำหรับการยกเลิกสัญญาในครั้งนี้ก็เพราะว่าท่านประธานบริษัท แพลทตินัม อยากจะได้ลายเซ็นของวง แต่ทางวงกลับไม่ยอมเซ็นให้เขาวิเวียนสับสน เธอมองไปที่แดร์ริลและกล่าวบนโทรศัพท์ "ท่านประธานลี ฉันไมได้ไปก้าวล่วงใคร! มันมีผู้ชายคนนึงกำลังสร้างปัญหาที่นี่ เขาไม่ใช่แค่เพียงพังแผงกั้นเข้ามา เขายังมาขอลายเซ็นอีกด้วย...""ให้ตายสิ แกจะต้องขอโทษเขาในทันที! เดียวนี้!" เลม ลีตะโกนรายกับคนเพี้ยน เขานั้นกู่ไม่กลับ "แกรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร? เขาคือแดร์ริล ดาร์บี้! ท่านประธานแห่งบรรษัท แพลทตินัม! แดร์ริล ดาร์บี้ คือผู้สนับสนุนหลักของเรา! ที่เธอได้ไปแสดงอยู่ในภาพยนตร์ก็เป็นเพราเว่าเขา!""อะไรนะ?" วิเวียนสั่นเทา เธอกล่าว "คุณต้องเข้าใจผิดแน่นอน เขาสวมเสื้อผ้าราคาถูก""เสื้อผ้าราคาถูก? เงินที่เขาใช้จ่ายในแต่ละวันยังเทียบไม่ได้กับเงินเดือนของแกที่หาได้ทั้งปี!" เลม ลีตะโกน "เธอต้องทำตามที่เขาขอทุกอย่าง! ท่านประธานดาร์บี้อยากได้ลายเซ็น เธอก็ต้องให้! ถ้าเขาอยากจะหลับนอนกับเธอ เธอก็ต้องตอบว่าได้! ให้นรกแตกตาย ถ้าเขายังไม่ให้อภัยเธอในวันนี้ เธอก็บอกลาวงการนี้ได้เลย! ฉันจะฉีกสัญญาของเธอทิ้งในทันที!" เขา
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ