ซาแมนธาก็ยังคงสวมชุดตัวเดิมกับที่เธอใส่ในตอนกลางวัน แดร์ริลกลืนน้ำลาย เขาห้ามตัวเองไม่ได้ที่จะแอบเหล่ซาแมนธา เธอรักษาทรวดทรงและความสาวของเธอไว้ ถ้าให้เธอยืนคู่กับลิลี่ พวกเธอคงดูเหมือนพี่สาวน้องสาวมากกว่าจะเป็นคู่แม่ลูกซาแมนธาเงียบปากแดร์ริลและยกนิ้วขึ้นมาบังริมฝีปากของเธอ “ไม่ต้องเปิดไฟ ลิลี่หลับอยู่ ฉันไม่อยากจะปลุกเธอ”อะไร? ให้ปิดไฟไว้? ทำไมเธอต้องทำตัวน่าลึกลับ?ในคฤหาสน์ริมทะเลของเมืองตงไห่ ชายชรานั่งอยู่บนเก้าอี้นวม เขาคือ ไซออน เฟเธอร์สโตน คุณปู่ของเอเวอลิน ก่อนหน้านี้เขาได้กินเม็ดยาเทวะที่ไร้สรรพคุณและได้สลบไป“คุณปู่ ช่วยหนูดูหน่อย เม็ดยาหยางเม็ดนี้ของแท้รึเปล่า?” เอเวอลินอดใจรอไม่ไหวเร่งรีบเข้าไปในห้องนั่งเล่น มอบเม็ดยาให้คุณปู่ไซออนมองไปที่เม็ดยา เขาได้ไตร่ตรงและหยักหน้า “ใช่ นี่มันของแท้แน่นอน”เขาเคยอ่านเกี่ยวกับเม็ดยาหยางในคัมภีโบราณ คัมภีร์ได้อธิบายลักษณะเม็ดยาตรงกับที่เขาเห็นอยู่เบื้องหน้า เอเวอลินก็ถอนหายใจโล่งอกทันใด ดูเหมือนว่าแดร์ริลไม่ได้โกหกเธอที่เขานั้นสามารถปรุงเม็ดยาหยางได้ไซออนกล่าวต่อ “เอเวอลินเธอต้องการยานี้เพื่อลดอาการปวดประจำเดือนรึไง? หรือเพื่อ
มีหลายคนที่มีหน้าตาในสังคม รวมไปถึง แบรนดอน กาย, แอ๊บบี้ กาย, แม่ชีแห่งโชคชะตาและผู้อาวุโสของตระกูลต่าง ๆ“พ่อ…”เดรก ดาร์บี้ คุกเข่าอยู่ข้างเตียง สะอึกสะอื้น เขากำมือนายท่านชราดาร์บี้ เขาสำลักกล่าว “พ่อ ตื่นขึ้นมา...”เดรก รู้สึกหนักหน่วงจาการที่พ่อเขาเสียไป สีหน้าของทุก ๆ คนที่รายล้อมเขาต่างเศร้าโศกพอ ๆ กันเดรกหันหลังไปหา ฟลอเรียนข้างหลังเขาและถาม “เกิดอะไรขึ้น? เขายังสภาพดีอยู่เลยก่อนที่เราจะกลับจากโรงพยาบาล? ทำไมเขามาจากไปกระทันหันแบบนี้?”สายตาทุกคนมองไปที่ ฟลอเรียน ดาร์บี้เขาตื่นตระหนกและมีความรู้สึกผิด เขาทุลักทุเลจะหาคำตอบขณะเขากล่าวติด ๆ ขัด ๆ “ฉัน... ฉันไม่รู้ เขาก็แค่...”ยูมิยืนขึ้นและร้องลั่นด้วยความปวดร้าว “มันจะต้องเป็นแดร์ริลแน่! เขาคือคนที่ฆ่าคุณปู่ของเรา! เมื่อนายจากไป นายท่านชรากำหัวใจเขา หายใจไม่ออกในระหว่างบ่นพึมพัมว่าผิดหวังในตัวของแดร์ริลแค่ไหน! แดร์ริลนั้นโลภมาก และเขาก่อให้เกิดเรื่องเสื่อมเสียระหว่างพี่น้อง!”ยูมิ แสดงท่าทางเล่นใหญ่ราวกับว่ามันเกิดขึ้น เธอกำไปที่หน้าอกแน่นและสำลัก “เราสองคนกลัวแทบตายเมื่อเราพยายามปลอบประโลมคุณปู่ เรากำลังจะโทรหาพยาบาล
คำสรรเสริญไม่ค่าอะไรเลยสำหรับแม่ชีแห่งโชคชะตา เธอเติบโตมาในสำนักง้อไบ๊และถูกสั่งสอนมาให้ผดุงความยุติธรรม ในชีวิตเธอไม่มีที่ให้สำหรับความชั่วร้ายยิ่งเธอคิดมากเท่าไหร่ความโกรธแค้นยิ่งทวีคูณ เธอมองไปที่เดรกและถ่มถุย “ตระกูลดาร์บี้คือระดับตำนาน ใครจะรู้ได้ว่าตระกูลที่ยิ่งใหญ่จะผลิตคนที่ล้มเหลวอย่างแดร์ริลออกมา ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาหลงผิดไปกับวิถีชั่วร้ายอีก ฉันจะกำจัดเขาให้สิ้นซาก”เดรกมองไปที่แม่ชีแห่งโชคชะตาอย่างซาบซึ้ง เข้าพยักหน้าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟกริ๊ง! กริ๊ง!ในเวลาเดียวกันโทรศัพท์ก็ดังขึ้น หนึ่งในผู้ติดตามสำนักง้อไบ๊วิ่งเข้าหาแม่ชีแห่งโชคชะตาและกว่าวอย่างเคารพ “มาสเตอร์ สายจากเมแกน”“ฮัลโหล เมแกน” แม่ชีแห่งโชคชะตา กล่าวนุ่มนวลท่ามกลางผู้ติดตามทั้งหมด แม่ชีแห่งโชคชะตาโปรดปรานเมแกนที่สุด เธอถึงขนาดคิดว่าจะให้เป็นผู้สำเร็จแทนเธอในอนาคตเมแกนรู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อยขณะที่เธอถาม “อาจารย์ ฉันรู้ว่าคุณยังติดอยู่ในระดับ ปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นที่ห้าและยังบรรลุชั้นไปปราชญ์ยุทธ์ไม่ได้สักที ฉันรู้ว่าคุณต้องการเม็ดยาเทวะสำหรับเรื่องนั้น ฉันเคยบอกคุณไว้ก่อนหน้านี้ว่าเพื่อนที่ชื่อ
แม่ชีแห่งโชคชะตาหายใจเข้าลึก ๆ เรียกสติก่อนเธอจะสะบั้น “ฉันไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรเพิ่มเติม อย่างไรก็ตามเธอห้ามไปพบเจอกับเขาอีก เข้าใจไหม?”อะไร? ร่วมประเวณีกับน้องสะใภ้? ฆ่าคุณปู่ของตัวเอง?เมแกนนั้นสับสน สักพักหนึ่งเธอกล่าวอย่างระมัดระวัง “อาจารย์ คุณต้องเข้าใจผิดอย่างแน่นอน แดร์ริลไม่ใช่คนแบบนั้น เขาช่วยเหลือผู้อื่นอย่างกล้าหาญ เขานั้นเป็นคนดี”แดร์ริลไม่ทางทำเรื่องแบบนั้น มันเป็นไปไม่ได้!“สิ่งไม่ดีที่เขาทำเป็นความลับที่พูดกันในตระกูลดาร์บี้ ฉันจะเข้าใจผิดได้ยังไง?” เธอหน้านิ่ว “ฉันไม่สน ถ้าเธอขัดคำสั่งฉัน ฉันก็ไม่ใช่อาจารย์ของเธออีก เมแกนบอกความจริงกับฉันมา เธอมีใจให้แดร์ริลใช่ไหม?” เมแกนไม่มีความคิดเห็นสนับสนุนเขามากพอ แต่เธอก็ยังปกป้องพฤติกรรมของแดร์ริลเมแกนหน้าแดง เธอกัดริมฝีปากและกล่าวติดขัด “อาจารย์… ฉัน... ไม่ ฉันไม่ได้มีความรู้สึกให้กับเขา ฉันได้หมั้นหมายกับ เคนท์ ฮูห์! แล้ว ฉันจะไปมีใจให้กับชายคนอื่นได้ยังไง?”“นั่นเป็นเรื่องน่าโล่งใจที่ได้ยิน” แม่ชีแห่งโชคชะตาถอนหายใจ เธอเย็นชากล่าวต่อ “ฉันไม่สนว่าเธอจะคิดเห็นยังไงกับแดร์ริล ถ้าเธอเจอเขาแม้แต่ครั้งเดียว อย่ามาเรียก
ซาแมนธามองแดร์ริลอย่างรังเกียจ ยังไงเสียเขาก็ยังเป็นไอ้ขี้แพ้อยู่วันยังค่ำ! เธอก็หลงนึกไปว่าเขาจะพัฒนา เหตุผลเดียวที่ไซรัสคืนเงินให้พวกเขาก็เป็นเพราะแด๊กซ์แดร์ริลยิ้ม เขาไม่รำคาญที่จะให้คำธิบายแก่ซาแมนธา เขาเคยชินกับการถูกดูแคลนจากเธอซาแมนธาหันหลังกลับและออกจากห้องไป หลังจากที่ล่วงรู้ความจริงที่พอใจทันใดนั้น เธอก็สะดุดหกล้มรองเท้าส้นสูงของเธอ เธอกำลังจะล้มแดร์ริลจับเข้าที่เอวเธอไว้อย่างรวดเร็ว‘ตัวเธอช่างมีกลิ่นหอม’ แดร์ริลคิด “ระวังหน่อย” เขาหัวเราะ“ปล่อยฉันไอ้คนไม่มีอะไรดี!” ซาแมนธานั้นอับอายและรู้สึกถูกล่วงเกิน การปล่อยให้เขามาแตะต้องตัวเธอถือเป็นการหยาดเหยียดที่สุดแดร์ริลปล่อยตัวเธอและคิด ‘ฉันเพิ่งจะช่วยเธอไว้ไม่ให้หกล้ม!ทำดีแค่ไหนต้องโดนขัดทุกที’ซาแมนธาชายตาขึงขัง และกล่าว ”ไอ้ไม่มีอะไรดี! ลูกสาวฉันแต่งงานกับแกทำไม? ทั้งวันนี้แกไม่ได้ทำอะไรมีประโยชน์เลย!”แดร์ริลถอนหายใจเมื่อเธอจากไปและกลับเข้าห้องนอนวันต่อมาที่สถาบันหกวิถีเป็นวันจันทร์ ทุกคนดูเบิกบานพักผ่อนเพียงพอการสอนยังไม่เริ่มขึ้น และนักเรียนต่างพูดคุยทักทายกัน แดร์ริลเดินเข้าห้องและเขาก็สังเกตุเห็นว่าที่นั่
ซาเวียร์ไม่สนใจคำกล่าวของเธอ เขาจับมือของลิลี่และยิ้มเยาะ “ลิลี่อย่าเขินอายเลย ฉันแค่ดูแลลูกศิษย์ของฉันเท่านั้น รับไปเถอะ”เขายัดถุงกระดาษใส่มือเธอ ลิลี่กระวนกระวายขณะหน้าเธอเป็นสีแดงและพึมพัม “มิสเตอร์ ซาเวียร์ ได้โปรดปล่อยฉัน อย่า...”ดวงตาของแดร์ริลลุกเป็นไฟ มันแย่พอแล้วสำหรับการถูกถ่มถุยและเย้าแหย่มาตลอดทั้งเช้า และตอนนี้คนโรคจิตสารเลวนี่ก็กำลังละเมิดล่วงเกินภรรยาของเขา เขาทนมาพอแล้ว!“เอามือสกปรกของแกออกไปจากตัวเธอ!” เขาร้องตะโกน ผลักซาเวียร์ออกไปซาเวียร์เกือบจะสูญเสียการทรงตัว เขาตะคอกกลับ “แกอีกแล้ว! ฉันยังไม่ได้สะสางกับแกเลยคราวที่แล้ว!”ในคาบวิชาพละ ซาเวียร์นั้นอิจฉาที่ ลิลี่ อีวอนและเซอร์ซี พูดคุยกับแดร์ริล เขาขว้างลูกบาสเกตบอลใส่แดร์ริล และแดร์ริลยังให้เขาออกปากขอโทษ ถ้าหากไม่ใช่เพราะมิสแคทเธอรีนมาหยุดพวกเขาไว้ เขาคงได้กระทื้บแดร์ริลซาเวียร์กำหมัด รังสีพลังภายในแผ่ออกมาจากตัวเขา เขามองไปที่แดร์ริลและข่มขู่ “แกมองหาที่ตายรึยังไง? ฉันไม่ได้กระทืบแกคราวก่อน แกเลยมาขอโดนในตอนนี้ใช่ไหม?”ลิลี่กระวนกระวาย เธอเอาตัวเข้าขวางแดร์ริลและร้องไห้ “มิสเตอร์ซาเวียร์ ได้โปรดอย่าไปส
ดวงตาของแดร์ริลแดงกล่ำ เขาโมโหมาก เขาจะต้องได้กระทืบซาเวียร์ในวันนี้ให้ได้ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม!“แดร์ริลนั้นช่างโง่เขลา ไปท้าทายมิสเตอร์ซาเวียร์ เพื่อจะหาเรื่องใส่ตัวทำไม?”“ฮ่าฮ่า เขาสมควรโดน!”ไม่มีใครอยากจะขัดขวางการต่อสู้นี้ นักเรียนคนอื่น ๆ ต่างก็เฝ้ารอดูแดร์ริลโดนกระทืบซาเวียร์คือปรมาจารย์อาวุโสขั้นที่ห้า เขาอาจจะมีพลังไม่หนักแน่น แต่มันก็มากพอจะทำร้ายนักเรียน “นี่จะเป็นการสั่งสอนบทเรียนให้กับนาย!” ซาเวียร์ตะโกนขณะที่เขาพุ่งหมัดเข้าใส่เกือบจะโดนหน้าอกของแดร์ริลผู้หญิงต่างเป็นห่วงแดร์ริล แรงต่อยในครั้งนี้สามารถหักซี่โครงของเขาได้! ถึงแม้เขาจะไม่ตายแต่ก็คงจะเป็นอัมพาต!อย่างไรก็ตาม แดร์ริลนั้นไม่คิดที่จะหลบหนีหรือหลีกเลี่ยงกำปั้นนั้น เขาได้สำเร็จวิชาจากคัมภีร์พลังงานพิสุทธิ์ กำลังภายในของเขามีศักยภาพมากกว่าคนในขั้นเดียวกัน ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่แค่ปรมาจารย์อาวุโสขั้นสองเขาก็ไม่หวั่นเกรง!“สามีที่รัก วิ่ง!” ลิลี่กระทืบเท่าในอาการกระวนกระวาย ดวงตาเธอกลายเป็นสีแดงเต็มไปด้วยความกังวลเธอนั้นรู้ดีว่าแดร์ริลแข็งแกร่ง แต่คงไม่แข็งแกร่งเท่ากับอาจารย์ อย่างไรก็ตาม อาจารย์ของสถาบันหกวิ
”อ๊าก!” ซาเวียร์เกือบจะหมดสติขณะที่เลือดไหลพรั่งพรูออกมาจากจมูกของเขา เขาร้องหาความช่วยเหลือ “ช่วยฉัน!”มีประมาณสองสามคนที่สนิทสนมกับซาเวียร์ดึงสติกลับมาได้“ไป! ลุยกันเลย!”“ช่วยมิสเตอร์ซาเวียร์!”พวกเขาเร่งรีบเข้ามาช่วย“อย่ามายุ่ง!” แดร์ริลขู่ ยืนตบพวกเขาแต่ละคนผัวะ! ผัวะ! ผัวะ!เขาตบแรงเสียจนพวกเขาล้มลง มีผู้หญิงบางคนกรีดร้อง ใครจะไปนึกว่านักเรียนสามารถทำร้ายครูพละได้หนักหนาสาหัสขนาดนี้?“ขอโทษเดียวนี้!” แดร์ริลสั่ง ด้วยการเตะเข้าไปที่หัวของซาเวียร์“ไอ้สวะ แดร์ริล ฉันจะฆ่าแก!” ซาเวียร์กำหมัดแน่น เขาเสียสติ เขาไม่เคยอับอายขนาดนี้มาก่อน เขาเพียงต้องการให้แดร์ริลตาย“ขอโทษเซ่!” แดร์ริลร้องเสียงดัง เขาเตะอย่างรุนแรงเข้าไปที่หัวซาเวียร์อีกครั้งซาเวียร์มึนงงถึงกับเห็นดวงดาว หัวของเขาเลือดไหล“แดร์ริล แก...” ซาเวียร์กัดฟัน มีนักเรียนสองสามร้อยคนกำลังมองมาอยู่ มันน่าอับอายแค่ไหนที่เขาจะต้องขอโทษ?“ขอโทษ!” แดร์ริลเตะอย่างแรงเข้าไปอีกครั้ง“แดร์ริลพอได้แล้ว ถ้าขืนยังทำต่อไปนายจะฆ่าเขาตาย!” ในที่สุดอีวอนก็มีสติ ดึงแดร์ริลกลับมา“นายควรจะขอโทษภรรยาของฉัน!” แดร์ริลกรีดร้อง เขา
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ