เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 336
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 337
แดร์ริลหมดคำพูดสุด ๆ'ไอ้เวรนี่ อิซาเบลล่ากับฉันเข้าร่วมการแข่งขันปรุงโอสถกันเอง แล้วแกมาเกี่ยวอะไรด้วยเนี่ย? พวกนายนี่ชอบพูดอะไรไร้สาระชะมัด' แดร์ริลคิดอย่างโมโหเดซี่ยืนขึ้นก่อนที่แดร์ริลจะได้พูดแล้วกล่าวอย่างดูถูก "แดร์ริล ฉันไม่คิดเลยว่านายจะยังหน้าด้านมาที่นี่อีก ฉันคงไม่กล้ามาที่สถาบันหากฉันเป็นคนที่ทำพังความหวังในการชนะของมิสมอนเต"แด๊กซ์ทนไม่ได้อีกต่อไปแล้วทุบโต๊ะ เขายืนขึ้นแล้วมองไปรอบห้องก่อนจะตวาดออกมา "พวกแกทุกคนไม่มีอะไรดีกว่านี้ทำแล้วใช่ไหม? แดร์ริลและอิซาเบลล่าเข้าร่วมการแข่งขันด้วยตัวพวกเขาเอง มันไม่ใช่เรื่องของพวกแก"ทั้งห้องพลันเงียบลงทันทีเมื่อได้ยินเสียงตวาดของแด๊กซ์เดคแลนเป็นเพียงคนเดียวที่ยืนอยู่ เขาฝืนกล่าวออกมา "แด๊กซ์ เราก็แค่พูดความจริง ตัวแดร์ริลเองยังไม่แม้แต่จะเถียงเรื่องนี้เลย แล้วทำไมนายถึงไร้เหตุผลนักเล่า? นายเป็นคนที่ทรงอำนาจในเมือง ตงไห่ แล้วไง? ที่นี่คือสถาบันหกวิถี และการต่อสู้เป็นข้อห้าม""ไอ้เ-ี้ย"แด๊กซ์ไม่สนใจกฎของสถาบัน เขาดึงท่อเหล็กออกมาจากลิ้นชักของโต๊ะแล้วเดินไปหาเดคแลน"ปล่อยไปเถอะแด๊กซ์ ไม่มีเหตุผลให้ต้องทะเลาะกับคนพวกนี้" แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 338
ชายคนนั้นส่งกล่องให้อิซาเบลล่าด้วยรอยยิ้มแล้วกล่าว "ท่านประธานได้กล่าวว่ากลุ่มของคุณนั้นเป็นผู้ชนะที่แท้จริงในงานแข่งเมื่อวาน เธอตัดสินผิดไป ได้โปรดอภัยให้การตัดสินที่ผิดพลาดของเธอด้วย คุณมอนเต กรุณารับรางวัลแชมป์ของคุณไปด้วยครับ"ชายคนนั้นหันหลังแล้วจากไปทันทีที่เขากล่าวจบ!อิซาเบลล่าพลันทะลึงในขณะที่เธอยืนอยู่หน้าชั้นเรียนผลการตัดสินเมื่อวานเป็นการตัดสินผิดพลาด!? เม็ดโอสถที่แดร์ริลใช่เวลา 10 นาที ในการกลั่นเป็นแชมเปี้ยน! อิซาเบลล่าอดไม่ได้ที่จะต้องมองไปที่แดร์ริล ขาของเธอรู้สึกอ่อนแรง เธอเป็นอาจารย์มานานและนี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึดเคารพนักเรียน!ทั้งห้องพลันเงียบลง ทุกคนตะลึงงัน!'เกิดอะไรขึ้นเนี่ย!? แดร์ริล เจ้าลูกเขยบ้านคนอื่นนั่นชนะการแข่งขันการปรุงโอสถจริงเหรอ!?เดซี่และแดฟนีเองก็พูดไม่ออกและมองแดร์ริลด้วยความไม่เชื่อในตอนนั้นเอง อิซาเบลล่าก็เดินมาหาแดร์ริลด้วยส้นสูงของเธอพร้อมใบหน้ามีความสุข เธอหน้าแดงเล็กน้อย เธอกัดริมฝีปากของเธอแล้วกล่าว "แดร์ริล เราชนะได้เพราะเธอ รับรางวัลนี้ไปสิจ้ะ"เธอส่งกล่องนั้นให้แดร์ริลในใจของอิซาเบลล่ายังคงมึนงงจนถึงตอนนี้เธอแทบไม่เชื่อ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 339
มันเป็นเวลา 2 ทุ่มเมืองตงไห่ยังคงสดใสและวุ่นวายด้วยแสงที่สว่างจ้าอยู่เช่นเคยแดร์ริลมาถึงหมู่วิลล่าที่ชานเมืองจากคำเชิญของเซอร์ซี วิลล่าที่อยู่ตรงหน้าภูเขาในขณะที่ด้านหลังมีทะเลสาบ ที่ตั้งของมันค่อนข้างดี แต่ห่างไกลไม่นิดแดร์ริลขมวดคิ้วของเขาเมื่อยืนอยู่หน้าวิลล่า เขาอดไม่ได้ที่จะถามออกมา "เซอร์ซี ทำไมเธอพาฉันมาที่นี่? ไม่ใช่ว่าฉันควรช่วยเพื่อนเธอกลั่นยาเหรอ?"เซอร์ซีนั้นสวยระดับสุดยอด เธอทั้งน่าเย้ายวนและดูลึกลับน่าค้นหาในคืนนี้ในเดรสยาวสีดำของเธอเซอร์ซียิ้มให้ความสงสัยของแดร์ริลแล้วตอบอย่างนุ่มนวล "มันเป็นเพราะเพื่อน ๆ ของฉันอยู่ที่นี่ เพื่อนสนิทของฉันและตัวฉันเองจะพบกันที่นี่ในวันนี้ ฉันซื้อวิลล่านี้เมื่อวานเพื่อสนุกกับเพื่อน ๆ ของฉัน เราไม่ชอบถูกรบกวน เพราะแบบนั้นที่นี่จึงห่างไกล"ให้ตายเถอะเซอร์ซีซื้อทั้งวิลล่าเพียงเพื่อจะสนุกกับเพื่อน ๆ ของเธอยังไงเสีย เธอเป็นก็เป็นนายหญิงน้อยของตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเกียวโตอยู่แล้ว ดังนั้นมันจึงปกติที่เธอจะใช้จ่ายฟุ่มเฟือยแดร์ริลตะลึงมากเมื่อเขาก้าวผ่านทางเข้าหลักของวิลล่า เสียงอันร่าเริงของหญิงสาวมากมายดังออกมาจากวิลล่าการตกแต
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 340
แดร์ริลตีหน้าใสซื่อก่อนที่เขาจะกล่าวต่อ "พูดตามตรงเลยนะ ผมไม่ได้มีความตั้งใจที่จะ...""หุบปาก!"เอเวอลินหน้าแดงแล้วกัดฟันในขณะที่เธอตัดบทของแดร์ริลอย่างโมโหแล้วคิด 'แดร์ริลช่างหน้าด้าน เขาเห็นเราในวิดีโอคอลในตอนนั้นแล้วแกล้งทำไรเดียงสา ช่างเป็นผู้ชายที่น่ารังเกียจ'ยังไงก็ตาม เธอไม่มีทางโต้กลับได้เลย เธอถูกล้อมด้วยเพื่อนสนิทของเธอ มันจะน่าอายเกินไปสำหรับเอเวอลิน หากเพื่อน ๆ ของเธอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้นเอง เซอร์ซีก็เดินมาแล้วถามอย่างแปลกใจ "เอเวอลิน นี่พวกเธอรู้จักกันด้วยเหรอ? ไปรู้จักกันได้ยังไง?"เอเวอลินหน้าแดงแล้วกล่าว "เซอร์ซี ฉันไม่มีทางรู้จักกับไอ้ชั่วนี่หรอก"ไอ้ชั่ว?แดร์ริลเผยรอยยิ้มบิดเบี้ยวบนใบหน้าแล้วกล่าวอย่างจริงจัง "ไม่ ไม่ พวกเราไม่รู้จักกันมาก่อน..."เอเวอลินจ้องแดร์ริลและอดไม่ได้ที่จะถามเซอร์ซี "แล้วเธอพาเขามาทำไมที่นี่?"เซอร์ซียิ้มน้อย ๆ แล้วกล่าว "เขามาเพื่อกลั่นยาให้เธอไง"อะไรนะ?แดร์ริลมาที่นี่พื่อกลั่นยาให้เอเวอลิน?เอเวอลินตะลึงและกระวนกระวายเล็กน้อย "เซอร์ซี อย่าเพ้อเจ้อน่า เขาจะไปรู้เรื่องการกลั่นยาได้ยังไง?"แม้แต่ปรมาจารย์นักกลั่นยาผู้โด
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 341
เอเวอลินกระทืบเท้าของเธอแล้วแค่นเสียง "อยากให้ฉันขอร้องนายงั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ!"ฮึ่มแดร์ริลยักไหล่ "ก็ไม่เป็นไร ไปหาคนอื่นกลั่นยาเอาแล้วกัน ลาก่อน"แดร์ริลหันหลังแล้วเดินจากไป ยังไงก็ตาม เซอร์ซีหยุดเขาในตอนที่เขาเกือบจะถึงประตูแล้ว"แดร์ริล ได้โปรดอย่าโมโหสิ เอเวอลินต้องการยานี้จริง ๆ นะ" เซอร์ซีอ้อนวอนเสียงอ่อนแดร์ริลหัวเราะ เขารู้ว่าพลังหยินที่มากเกินไปจะส่งผลให้การปวดประจำเดือนรุนแรง และเอเวอลินจะต้องทรมานมากในทุกเดือนหากเธอไม่มีเม็ดยาหยาง แดร์ริลเพียงแค่อยากจะปั่นหัวเอเวอลินเล่นเมื่อเขาเห็นว่าเธอไม่ยอมเปิดปากขอ เขาหันหลังแล้วเตรียมจะเดินจากไป"ฉัน-ฉันขอร้องนายแทนเธอล่ะ ได้ไหม?" เซอร์ซีตื่นตระหนก เธอกลัวว่าแดร์ริลจะไป เธอกัดริมฝีปากแล้วอ้อนวอนเสียงอ่อย "ฉันขอร้องนายแทนเอเวอลิน ด-ได้โปรด ช่วยเอเวอลินกลั่นยาด้วยนะ"เซอร์ซีไม่เคยจินตนาการถึงเลยว่าเธอจะพูดแบบนี้ออกมา! ปกติแล้วเธอมักจะเย็นชาเหมือนน้ำแข็ง โดดยเฉพาะกับผู้ชาย แต่เธอกลับมาอ้อนวอนแดร์ริลวันนี้"เซอร์ซี!" เอเวอลินดึงแขนของเธอก่อนจะตะโกนใส่แดร์ริล "แก! แกระวังไว้เถอะ! ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากแก!""อา..." แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 342
เม็ดแรกนั่นก็คือเม็ดยาหยางที่เอเวอลินต้องการ ในขณะที่อีกสองนั้นเป็นเม็ดยาผสานและเม็ดยาสะพรั่งที่มาจากวัตถุดิบพิเศษที่แดร์ริลหยิบไปก่อนหน้านี้ ทั้งสองเม็ดนั้นทั้งหายากและพิเศษ ในขณะที่แดร์ริลกำลังเก็บพวกมันลงกระเป๋าอย่างอารมณ์ดี เขาก็พลันรู้สึกถึงตัวตนทรงพลังจากจ้างหลังของเขา เขาพลันหันไปโดยศัญชาตญาณแล้วก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็นพระร่างเตี้ยหัวล้านสูงประมาณ 1.5 เมตร เดินมาหาเขา เขาปลดปล่อยแรงกดดันออกมาในขณะที่มีรอยสักรูปราศีพิจิกอยู่บนหัวล้าน ๆ ของเขาให้ตาย มีรอยสักบนกะโหลกของเขา!? ถึงแม้มันจะดูงี่เง่า แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันดูอันตรายมาก แต่ที่น่ากลัวที่สุดคือบรรยากาศที่เขาปลดปล่อยออกมาต่างหาก ชายคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาแน่"คุณเป็นใคร?" แดร์ริลถามหลังจากจ้องเขาอยู่หลายวินาทีชายคนนี้ต้องเป็นผู้บ่มเพาะระดับสูงแน่ หรือว่าบางทีเขาอาจเป็นบอดี้การ์ดของเซอร์ซี? ยังไงก็ตาม มันก็ไม่น่าเป็นไปได้ที่จะจ้างพระมาเป็นบอดี้การ์ดนี่นา?พระองค์นั้นไม่ได้ตอบสนอง เขาเดินไปหาแดร์ริลอย่างเดียว ก่อนจะหยุดลงหน้าเขา โดยไม่กล่าวอะไรสักคำ เขาพลันกดจุดลมปราณของแดร์ริลแดร์ริลไม่ทันป้องกัน เขาต้องการจะหลบ แต่มั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 343
บนเกาะสราญรมย์วันนี้ บนเกาะนั้นมีชีวิตชีวากว่าที่เคยด้วยแสงสีที่จุดขึ้นและศิษย์ที่เดินตรวจตราเป็นแถว จุกลมปราณของแดร์ริลถูกพระกดจุดไว้ เขาทั้งพูดและขยับไม่ได้เลย เขากลัวเมื่อเขาเห็นว่าพระพาเขามาที่เกาะนี้นี่ประมุขนิกายรู้เรื่องที่เขาใช้วิชามังกรนพเก้าทะยานฟ้าแล้วรึเปล่า?หรือประมุขนิกายรู้เรื่องที่เขามีประเด็นกับนายหญิง?บัดซบ! หัวของเขาวุ่นวายไปหมดเมื่อคิดเรื่องพวกนั้นพระอุ้มแดร์ริลไปขณะที่หลบเลี่ยงการตรวจตราของศิษย์ไปที่ห้องก่อนที่จะเคาะประตูเบา ๆนี่… นี่มัน… ห้องของนายหญิงนิกายไม่ใช่รึไง?"นายหญิง เขาอยู่ที่นี่แล้วครับ" การประกาศของพระดังออกมาด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มลึกและทรงพลัง"ฮึ่ม เข้ามา" เสียงนุ่มนวลดังออกมาจากในห้องพระแบกแดร์ริลเข้ามาในห้องตามการอนุญาตของเธอแล้วโยนเขาลงบนพื้นก่อนจะออกไป'ให้ตายเถอะ อย่างน้อยก็ช่วยวางฉันเบา ๆ หน่อยสิว้อย!' แดร์ริลพึมพำกับตัวเองในขณะที่เจ็บจากการถูกโยน แต่ต่อมา สายตาของเขาพลันบ้าคลั่งเมื่อเงยหน้าขึ้นไปนายหญิงแหง่นิกาย โมนิก้ากำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องของเธอซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นหอม ร่างกายอันสง่างามและประณีตของเธอสวมชุดเดรสผ้าไหมสีม
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 344
'นี่เธอหลงรักเราเหรอ?' เขาตอบเธอด้วยรอยยิ้มแสยะเมื่อคิดได้แบบนั้น "แน่นอน ผมไม่ได้ลืมเรื่องภารกิจที่ท่านมอบให้ผม ผมได้เข้าสถาบันหกวิถีในฐานะนักเรียนและกำลังรอช่วงเวลาที่เหมาะสมอยู่"ให้ตาย คิดว่าการขโมยอะไรสักอย่างจากครูใหญ่มันง่ายนักรึไง? เขาไม่สามารถพบกับประมุขนิกายได้ด้วยซ้ำแม้ว่าเขาจะอยู่ในเกาะเดียวกัน!โมนิก้ายิ้ม "หวังว่าฉันจะได้ยินข่าวดีจากนายเร็ว ๆ นี้นะ"แดร์ริลพยักหน้าอย่างรอบคอบก่อนจะทำหน้าขมขื่น "นายหญิงครับ นี่ไม่ใช่ภารกิจง่าย ๆ เลย ท่านรู้ไหมว่าผมแอบเข้าไปให้ห้องของครูใหญ่โดยไม่ได้อะไรกลับมากี่ครั้ง? ครั้งล่าสุดที่ผมทำ ผมถูกพบเข้าโดยยามรักษาความปลอดภัยแล้วเกือบถูกทุบตีจนตาย! ผมยังมีแผลอยู่เลย"'เรานี่มันฉลาดกับเรื่องแบบนี้ชะมัด เธอต้องหลงกลแน่'อย่างที่คาด ใบหน้าของโมนิก้ากลายเป็นตื่นตระหนกและเป็นห่วง เธอเดินมาหาเขาโดยไม่รู้ตัว "นายเจ็บเหรอ? ตรงไหน? ให้ฉันดูหน่อย"โมนิก้าไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมเธอถึงเป็นห่วงแดร์ริลนักเมื่อโมนิก้าเข้าใกล้เขา กลิ่นหอมเหมือนดอกไม้ก็แรงขึ้นเช่นเดียวกับความกล้าของเขา เขากอดเธอด้วยแขนของเขาแล้วเกี้ยวพาราสี "นายหญิง ผมไม่ได้เจ็บหรอก ผมแค่
บทล่าสุด
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2090
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2089
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2088
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2087
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2086
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2085
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2084
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2083
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 2082
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ
