จูปาเจี๋ยมางั้นเหรอ?ฉางเอ๋อตัวสั่นเมื่อได้ยินเช่นนั้น ใบหน้างดงามของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจและยินดีหากว่าหยางเจียนจัดการเรื่องนี้ด้วยตนเอง เขาก็คงสามารถที่จะจับจูปาเจี๋ยได้ และหากว่าจับชายคนนั้นมาได้ เธอก็จะกู้ชื่อเสียงคืนได้ฉางเอ๋อยังไม่รู้ว่าทำไมจักรพรรดิโฮ่วอี้ถึงได้เขียนชื่อจูปาเจี๋ยและชื่อของเธอเอาไว้บนแท่นหยกก่อนที่จะตายด้วยเธอเชื่อว่าหากจับจูปาเจี๋ยได้ก็สามารถพิสุจน์ความบริสุทธิ์ของตนเองได้แน่‘อะไรนะ?’ส่วนแดร์ริลนั้นหน้าซีดเผือด เขาเกือบกระโดดด้วยความตกใจเมื่อได้ยิน‘ถ้าหยางเจียนลงมือเองล่ะก็ พี่จูปาเจี๋ยก็ตกอยู่ในอันตรายแล้ว’“แล้วตอนนี้สถานการณ์เป็นยังไง?”ฉางเอ๋อตั้งสติได้ เธอรีบถามยาม “จูปาเจี๋ยโดนจับหรือยัง?”ใบหน้างามของเธอเต็มไปด้วยความคาดหวังยามส่ายหน้า “เขาหนีไปได้พะยะค่ะ”‘หนีเหรอ?’ฉางเอ๋อรู้สึกผิดหวัง เธอยังคงถามต่อเพราะว่าดูเหมือนยามมีบางอย่างที่ยังไม่ได้บอก “เขาหนีไปได้ยังไง?”“พระมเหสีฉางเอ๋อ-” ยามก้มหัวลงต่ำ เขาตอบอย่างสับสนว่า “ตอนที่จูปาเจี๋ยและฝ่าบาทต่อสู้กัน จูปาเจี๋ยยอมรับว่าเขามาพบกับท่านและทำให้จักรพรรดิองค์ก่อนสิ้นพระชนม์ พระมเหสีฉ
”นังชั้นต่ำนี่มาจากไหนกัน?” ฉางเอ๋อเปลี่ยนสีหน้า เธอมองควีนนี่และบอกว่า “ไพร่อย่างเจ้ามีสิทธิ์อะไรมาวิจารณ์เรื่องของข้า? หากเจ้าพูดอีกคำเดียวข้าจะฆ่าเจ้าซะ”จากนั้นฉางเอ๋อก็ยกมือขึ้นเตรียมฟาดใส่ควีนนี่“มาเลยสิ ไม่มีใครกลัวท่านหรอก”ควีนนี่ไม่หวาดหวั่นสักนิด เธอแลบลิ้นให้ฉางเอ๋อและดูกวนประสาทมากเธอรู้ว่าพลังภายในของฉางเอ๋อนั้นโดนปิดกั้นไว้ตอนที่หล่อนวิ่งไล่แดร์ริลไปรอบ ๆ ห้องขัง หล่อนไม่สามารถใช้พลังได้เลยและที่สำคัญแดร์ริลก็อยู่ด้วย ควีนนี้ไม่กลัวว่าฉางเอ๋อจะทำร้ายเธอขวับแดร์ริลรีบเข้ามาขวางระหว่างควีนนี่และฉางเอ๋อไว้ เขายิ้มและบอกว่า “ไม่เป็นไร ๆ น้องสาวของกระหม่อมนั้นพูดตรงไปหน่อย เธอมักจะพูดอะไรที่คิดออกมาเสมอ ท่านฉางเอ๋ออย่าถือสาเธอเลย”สีหน้าเขาแฝงแววเจ้าเล่ห์ เขาพูดต่อว่า “อีกอย่างท่านฉางเอ๋อกับพี่จูก็มีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกัน ที่จริงแล้วท่านก็เป็นเหมือนพี่สะใภ้กระหม่อม เราเป็นครอบครัวเดียวกันเราฆ่ากันไม่ได้หรอก ไม่งั้นคนอื่นจะหัวเราะเยาะเอาได้”ขวับใบหน้างามของฉางเอ๋อแดงก่ำทันที เธอโกรธมากจนกระทืบเท้า “ใครอยากจะเป็นพี่สะใภ้ของเจ้ากัน? ถอยไป”เธอนั้นโมโหมากจนแทบเป็
แดร์ริลคุ้นเคยกับตำราโบราณดังนั้นเขาเลยรู้จักโทเฮงสุน แต่ว่าก็ไม่คาดคิดว่าจะมาเจอเขาในคุกโมอาน่าเหนือ‘เวร ใครจะไปรู้ว่าโทเฮงสุนจะอายุยืนขนาดนี้แถมเขายังเป็นคนของฉางเอ๋ออีก?’แดร์ริลนั้นเดาถูก โทเฮงสุนเป็นคนของฉางเอ๋อจริง ๆ ผู้บ่มเพาะในดินแดนโมอาน่าเหนือต่างก็ตามล่าเขามาเป็นพันปีเพราะเรื่องเลวร้ายที่เขาทำ ฉางเอ๋อนั้นเป็นคนช่วยเขาไว้ เธอรู้ว่ากระบวนท่าเปลี่ยนร่างใต้ดินของเขานั้นเป็นยอดในโลก เธอจึงรับเขาเข้ามาเป็นคนของตนนี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้โทเฮงสุนซาบซึ้งต่อฉางเอ๋อมาก เขาตามเธอไปทุกที่และทำตามคำสั่งเธอทุกอย่าง แต่ฉางเอ๋อก็ไม่ค่อยได้เรียกใช้เขาเพราะว่าหน้าตาเขาน่ารังเกียจ เธอจะเรียกเขามาต่อเมื่อต้องการจะใช้งานเขาเท่านั้น“โทเฮงสุน”สีหน้าฉางเอ๋อนิ่งขณะที่ชำเลืองมองเขา “ทำไมเจ้าถึงมาช้า?”ฉางเอ๋อและโทเฮงสุนมีการสื่อสารที่เป็นเฉพาะตัวเธอรู้ดีว่าตัวเองไม่สามารถเอาชนะหยางเจียนได้ เธอเลยส่งสัญญาณไปให้โทเฮงสุนเพื่อมาช่วยเธอนี่เป็นเหตุผลว่าทำไมตอนที่พวกเขาจับเธอมาขังเธอถึงไม่ได้ดิ้นรนและดูสงบนิ่งมากแต่ว่าโทเฮงสุนก็มาช้ากว่าที่เธอคาดไว้ ดังนั้นฉางเอ๋อจึงอยากรู้เหตุผล“พร
อาจบอกได้ว่าระดับเทพยุทธ์ของโทเฮงสุนนั้นน่ากลัวมาก เพียงแค่พริบตาเดียวการโจมตีของเขาก็มาจ่อตรงหน้าแดร์ริลแล้ว“แดร์ริลระวัง”“แดร์ริล”สีหน้าของเซลีนและควีนนี่เปลี่ยนไปอย่างรุนแรงพร้อมตะโกนออกมาเสียงดังโทเฮงสุนนั้นเร็วเกินไป พลังภายในของแดร์ริลยังถูกผนึกไว้ดังนั้นเขาจึงไม่อาจหลบเลี่ยงการโจมตีได้“พระมเหสีฉางเอ๋อ”แดร์ริลหน้าซีดเผือด เมื่อการโจมตีเกือบจะโดนเขา เขาก็ตะโกนออกมาว่า “หากว่าท่านพาพวกกระหม่อมไปด้วย กระหม่อมจะช่วยกู้ชื่อเสียงให้ท่าน กระหม่อมสามารถพิสูจน์ได้ว่าท่านไม่ได้ปลงพระชนม์จักรพรรดิโฮ่วอี้”เขามองฉางเอ๋อเขม็งด้วยสีหน้าที่ย่ำแย่“โทเฮงสุน หยุดมือ” ฉางเอ๋อยกมือขึ้นเพื่อหยุดการโจมตีของโทเฮงสุนโทเฮงสุนหยุดมือทันทีแดร์ริลรู้สึกได้ว่าพลังโจมตีที่รุนแรงหายไปต่อหน้าต่อตา เขาถอนหายใจอย่างโล่งอกทันที“แดร์ริล”ทันในนั้นฉางเอ๋อก็เดินเข้ามาหาและจับเขาขึ้นมา “เจ้าพูดว่าอะไรนะ? เจ้ามีทางที่จะกู้ชื่อเสียงข้ารึ? เจ้าจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของข้ายังไง?”สีหน้าของฉางเอ๋อนิ่งสงบแต่ในใจเธอร้อนรนมาก เธอก็เหมือนกับสตรีคนอื่น ๆ ในโลกนี้ คุณค่าความบริสุทธิ์ของเธอนั้นมีค่ายิ่
ซาแมนธานั่งอยู่บนโซฟาในห้องโถงที่ตกแต่งอย่างหรูหราสว่างไสว ใบหน้างดงามของเธอดูกังวลลิลี่ซึ้ออะพารต์เมนต์ตอนที่พวกเขาออกมาจากเมืองตงไห่เพื่อจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ เธอเจอบริษัทโฆษณาในเมืองหยุนโจว ทำงานเก็บเงินและซื้ออะพาร์ตเมนต์แรกของตัวเองมีชายในชุดคลุมยาวนั่งอยู่ต่อหน้าซาแมนธา ใบหน้าผอมตอบของเขาดูชั่วร้าย เขาก็คือประมุขนิกายทักเกอร์ วัตสัน ทักเกอร์นั่นเองคนของนิกายทักเกอร์สิบกว่าคนยืนอยู่ด้านหลังเขา และทุกคนต่างก็มีแววตาดุร้าย“คุณนายซาแมนธา”ตอนนั้นวัตสันที่นั่งด้วยท่วงท่าสบาย ๆ ก็พูดอย่างช้า ๆ ว่า “ผมได้ยินว่าคุณเป็นแม่ยายของแดร์ริล บอกเราหน่อยว่าจะล่อเขาออกมาจากที่ซ่อนได้ยังไง?”แดร์ริลพาเมแกนเข้าไปในปราสาทของโมอาน่าเหนือและขังเธอไว้ในค่ายกลที่นั่น จากนั้นเขาก็อัดเคนท์กับแฟนนี่ก่อนที่จะจากไป ตอนนั้นไม่มีผู้บ่มเพาะคนใดกล้าขัดขวางเขา จนเมื่อทุกคนตั้งสติได้ พวกเขาก็พยายามเข้าไปในปราสาทเพื่อช่วยเมแกนแต่พวกเขาก็พบว่าที่นั่นมีการวางยามที่เคร่งครัดมาก พวกผู้บ่มเพาะจึงเปลี่ยนใจ แต่ว่าก็ยังอยากช่วยเมแกนอยู่พวกเขาจำต้องทำแบบนี้เพราะว่าเมแกนบังคับให้ผู้บ่มเพาะกินโอสถวันแห่งความมืดมิดเข
ซาแมนธาลุกขึ้นและมองวัตสัน เธอพูดอย่างระมัดระวังว่า “ทำไมคุณไม่ทิ้งเบอร์ไว้ให้ฉันล่ะ? ถ้าฉันได้ข่าวแดร์ริลเมื่อไร ฉันจะแจ้งคุณทันทีเลยดีไหม?”วัตสันพยักหน้าและลอบหยันในใจ ‘โถแดร์ริล นายมันล้มเหลวในฐานะมนุษย์จริง ๆ ขนาดแม่ยายของนายก็ยังยอมขายนายเลย’วัตสันยิ้ม เขามองซาแมนธาและพยักหน้าเห็นด้วย “ดี ดีมากเลย”…ขณะเดียวกันในเมืองหยุนโจวของจักรวาลโลกท้องฟ้าเริ่มมืดแต่ท้องถนนยังคงสว่างไสวโรงแรมนานาติหยุนโจวเป็นโรงแรมที่หรูหราที่สุดในเมืองหยุนโจวคนที่เข้าพักที่นี่ได้นั้นมีแต่คนร่ำรวยหรือคนที่มีอิทธิพลเท่านั้นตอนนั้นเองจีเซลล์ ลินด์และลาน่า โทมัสกำลังนั่งอยู่บนโซฟาในห้องสวีทสุดหรูที่ชั้นบนสุดของโรงแรมจีเซลล์และลาน่าต่างก็เป็นคนดังที่อยู่สังกัดบริษัทบันเทิงของแดร์ริล จิเซลล์นั้นเป็นเพื่อนนักเรียนของแดร์ริลและลาน่าก็เป็นครูของเขา หลายปีที่ผ่านมาพวกเขาก็ได้รับชื่อเสียงโด่งดังขึ้นมากภายใต้สังกัดของแดร์ริล พวกเขานั้นถือได้ว่าเป็นแถวหน้าในวงการแล้วห้องสวีทนี้เป็นห้องที่หรูหราและใหญ่ที่สุดในโรงแรม มันทั้งเลิศหรูและดูแพง ในห้องโถงหลักก็มีอาหารอยู่ บนโต๊ะมีอาหารมากมายหลายจานแต่ว่าทั้งจี
”เอ่อ…”ตอนนั้นทั้งจีเซลล์และลาน่ารู้สึกซาบซึ้งใจมากเจ้านายใหม่ของพวกเธอใจกว้างมาก นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกันและเขาก็มอบของขวัญล้ำค่าแบบนี้ให้แล้ว“บอสวอลเตอร์คะ นี่มันมากเกินไปค่ะ” จิเซลล์พูดพร้อมแก้มแดงเรื่อ เธอกลับมาตั้งสติได้จากนั้นลาน่าก็กัดริมฝีปากและพูดเบา ๆ ว่า “ใช่ค่ะ นี่แพงเกินไป ฉันรับไม่ได้หรอก”วอลเตอร์หัวเราะเขายิ้มและบอกว่า “พวกคุณทั้งสองคนเป็นแถวหน้าของวงการบันเทิง ทำไมสร้อยคอนี่ถึงจะมากเกินไปล่ะครับ? ผมยังกลัวว่าของนี่เล็กน้อยเกินไปสำหรับคุณทั้งสองด้วยซ้ำ”“ขอบคุณค่ะ”จีเซลล์และลาน่าพูดอะไรไม่ได้อีก ดังนั้นพวกเธอจึงขอบคุณเขาอีกครั้ง“เร็วสิ มานั่งกันดีกว่า” วอลเตอร์พูดกับพวกเธออย่างใส่ใจ “ดาราดังสองคนมาเซ็นสัญญาอยู่กับบริษัทผมถือเป็นเรื่องใหญ่มาก ต้องฉลองกันหน่อย เราควรจะดื่มฉลองกัน”เขาดึงเก้าอี้ให้หญิงสาวทั้งสองคนนั่งสองสาวไม่รีรอและนั่งลง พวกเธอนั้นคออ่อนมาก แต่ว่านี่ก็เป็นครั้งแรกที่ได้พบเจ้านายคนใหม่ดังนั้นพวกเธอจึงปฏิเสธไม่ได้หลังจากดื่มไวน์ไปหลายแล้วและทานอาหารไป วอลเตอร์ก็บอกให้ลูกน้องเอาสัญญามาให้หญิงสาวทั้งสองเพื่อที่จะได้เซ็นตอนนั้นท
จีเซลล์และลาน่าตัวสั่นเมื่อได้ยินคำพูดของเขาพร้อมกับที่พวกเธอมองหน้ากันและกันวอลเตอร์ชวนพวกเธอไปพักที่วิลล่าของเขาเนี่ยนะ?จีเซลล์กัดริมฝีปากของเธอเบา ๆ และพูดอย่างเคอะเขินว่า “หัวหน้าวอลเตอร์ ฉันคิดว่ามันคงจะไม่ค่อยเหมาะสมที่พวกเราจะไปที่วิลล่าของคุณ ทำไมคุณไม่ส่งพวกเรากลับบ้าน แล้วเราค่อยไแดูกองถ่ายในวันพรุ่งนี้ล่ะคะ”แล้วลาน่าก็ตอบเช่นกันในทันทีว่า “ใช่ค่ะ มันดึกแล้วด้วย และเราไม่อยากรบกวนคุณ”เพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก พวกเธอจะไปพักที่บ้านของเขาได้อย่างไร?“ไม่มีปัญหา!” วอลเตอร์ส่ายหัวและยิ้มอย่างเมินเฉย “พวกคุณทั้งสองคนได้เซ็นสัญญากับบริษัทของผมแล้ว และก็เป็นคนของผมแล้วด้วย มันจะเป็นปัญหากับผมได้ยังไงกัน?”“บอส ฉัน…”จีเซลล์ตื่นตระหนกเล็กน้อยและอยากจะพูดต่อ พร้อมกันกับที่เธอกำลังจะลุกขึ้นและอยากที่จะลงจากรถ แต่ทว่าทันทีที่เธอเพิ่งพูดได้ไม่กี่คำ จู่ ๆ เธอก็ขมวดคิ้ว ตัวสั่นเทาและล้มทรุดลงไปท่าทางของจีเซลล์ดูไม่ดีเอาเสียเลย ‘แปลกจัง ฉันรู้สึกสบายดีก่อนหน้านี้ แต่ทำไมจู่ ๆ ถึงรู้สึกอ่อนแอลงแบบนี้? ถึงฉันจะคออ่อนทนแอลกอฮอล์ได้แย่แค่ไหน แต่ฉันก็ไม่ได้ดื่มเยอะขนาดนั้นหนิ’“จีเซลล์
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ