สำหรับแดร์ริลแล้ว ปรมาจารย์ราล์ฟเป็นผู้บ่มเพาะอาวุโสที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากในโลกผู้บ่มเพาะของแดนมัชฌิม ดังนั้นแดร์ริลจึงไม่คาดคิดว่าปรมาจารย์ราล์ฟจะเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้เขาไม่เพียงแต่จับควีนนี่เท่านั้น แต่เขายังสกัดจุดเธออีกด้วย“ฮิฮิ!”ปรมาจารย์ราล์ฟอมยิ้ม มองไปที่แดร์ริลและพูดอย่างใจเย็นว่า “ปรมาจารย์ดาร์บี้ อย่าได้กังวลไป ฟังฉันก่อน สัตว์เทพกิเลนและสำนักหยาดน้ำฟ้า ของฉันมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งซึ่งต่อกันอยู่ ถึงแม้ว่ามันจะบ้าคลั่งและได้ตายลงไป แต่เแกนเปลวเพลิงแห่งสวรรค์และน้ำตาเทพธิดาควรเป็นของเราที่เป็นสำนักหยาดน้ำฟ้า”จากนั้นปรมาจารย์ราล์ฟก็เหลือบมองควีนนี่และพูดต่อว่า “ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ฉันต้องการให้เธออยู่ที่นี่ในสำนักหยาดน้ำฟ้า เนื่องจากผู้หญิงคนนี้บังเอิญได้กลืนแกนเปลวเพลิงแห่งสวรรค์เข้าไปพร้อมกับมีน้ำตาเทพธิดาไว้ครอบครอง”เมื่อปรมาจารย์ราล์ฟพูดประโยคสุดท้ายจบ สีหน้าของเขาแสดงเห็นถึงความมุ่งมั่นและไร้ข้อกังขา แต่เขาเองก็รู้สึกหมดหนทางเช่นกันในความเป็นจริงแล้ว มันเป็นเรื่องไม่เหมาะสมอย่างมากในฐานะผู้อาวุโสในโลกของผู้บ่มเพาะที่จู่ ๆ จะเข้าหาเด็กสาวเช่นนี้ แต่เข
ความคิดเกี่ยวกับการแข่งขันเพื่อดูว่าใครจะได้ควีนนี่ไปเป็นความคิดของเมแกน แต่เธอไม่อาจเสนอตัวออกความเห็นได้เนื่องจากเป็นหัวหน้าพันธมิตรของโลกจักรวาล ดังนั้นวัตสันจึงต้องทำแทนเธอไปโดยปริยาย“เอ่อ…”ปรมาจารย์ราล์ฟครุ่นคิดเมื่อได้ยินเช่นนี้ด้วยท่าทางที่ค่อนข้างไม่เห็นด้วยหากเป็นเมื่อก่อนเขาจะไม่ลังเลเลย เพราะเขาเป็นหนึ่งในผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนมัชฌิม และยังถือว่าเป็นหนึ่งในผู้บ่มเพาะอันดับต้น ๆ ในบรรดาเก้าแผ่นดินใหญ่แต่อย่างไรก็ตาม การต่อสู้กับกิเลนไฟที่ดุเดือดก่อนหน้านี้ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส สำนักหยาดน้ำฟ้าไม่มีโอกาสชนะได้เลยถ้าหากเขาจัดการแข่งขันขึ้น เนื่องจากพวกเขาทั้งหมดเป็นผู้บ่มเพาะที่ทรงพลังของเก้าแผ่นดินใหญ่“เยี่ยม! เป็นความคิดที่ดี!”“งั้นมาประลองกันเถอะ! ใครก็ตามที่ชนะจะได้พาหญิงสาวคนนี้ไป!”“ใช่ ๆ มันต้องอย่างนี้สิ มันถึงจะยุติธรรมดี!”ผู้บ่มเพาะรอบ ๆ พยักหน้าอย่างฮึกเหิมด้วยความตื่นเต้น ในขณะที่ปรมาจารย์ราล์ฟยังคงลังเลอยู่เฮ้อ!เมื่อเห็นเป็นเช่นนี้ ปรมาจารย์ราล์ฟทำได้เพียงแค่พยักหน้า พร้อมกับยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น เรามาเริ่มกันเลย”แท้
เมื่อแดร์ริลกำลังจะถามเขา ประมุขราล์ฟที่อยู่บนสังเวียนการต่อสู้ตรงหน้าเขาก็ได้พูดขึ้นมาว่า "สังเวียนการต่อสู้พร้อมแล้ว เพื่อนผู้บ่มเพาะท่านไหนของฉันต้องการแสดงฝีมือ ก็จงออกมาได้เลย!”ฝูงชนทั้งหมดเงียบสนิทเมื่อได้ยินคำพูดของเขารางวัลสำหรับการแข่งขันครั้งนี้คือสมบัติอันล้ำค่าสองชิ้น และไม่มีผู้บ่มเพาะคนไหนต้องการออกไปเป็นคนแรก“ฉันขอเริ่มก่อน!”เสียงที่ชัดเจนดังขึ้นในไม่กี่วินาทีต่อมาก่อนที่ชายร่างกำยำจะกระโดดขึ้นเบา ๆ สู่สังเวียนการต่อสู้ ดูแข็งแกร่งและสง่าผ่าเผยบนหลังของเขามีกระบี่สีแดงเลือดขนาดใหญ่ที่มีหัวเป็นเสือกระบี่สีแดงเลือดทั้งด้ามดูน่าสะพรึงกลัวและดูมีพลังอำนาจอย่างมาก ถ้ามองจากไกล ๆ จะมองเห็นราวกับว่าเลือดกำลังไหลเวียนอยู่ในด้าม“หืมม?”อาวุธประเภทอินทนิล!แดร์ริลแอบตกใจในขณะที่ดวงตาของเขาเป็นประกาย คนที่ครอบครองอาวุธประเภทอินทนิลจะต้องไม่ธรรมดาแน่ ๆว้าว!ความวุ่นวายจากฝูงชนเกิดขึ้นเมื่อเขาปรากฏตัว“อัลวิน สจวร์ต?”“อัลวิน สจวร์ต? ประมุขแห่งคฤหาสน์เมเปิ้ลเหรอ?”“ฉันได้ยินมาว่าอัลวินมีกระบี่คลั่งมังกรพยัคฆ์ที่จะคำรามเหมือนมังกรและเสือทุกครั้งที่เขาฆ่าสำเร็จ ฉั
บนสังเวียนการต่อสู้ ณ ขณะนี้!อัลวินและแพทริคต่างคนต่างยืนกันคนละฝังและถืออาวุธในมือกันคนละข้าง พร้อมกับจ้องมองกันและกันก่อนหน้านี้ทุกคนเห็นตรงกันว่า ใครก็ตามที่ชนะการแข่งขันครั้งนี้จะได้รับสิทธิ์ในการจัดการกับควีนนี่อัลวินเพ่งพินิจไปที่แพทริคอย่างคร่าว ๆ ก่อนจะยิ้มและพูดด้วยน้ำเสียงสงบนิ่งว่า “อย่ายุ่งกับเรื่องไร้สาระแล้วมาเริ่มกันเลยดีกว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นของฉัน”ท่าทีของเขาสงบนิ่ง แต่ก็หยิ่งจองหองอย่างมาก!“โว้ว!”ผู้ชมต่างก็โห่ร้องเมื่อได้ยินเช่นนั้นเขาคืออัลวิน สจวร์ตอย่างไม่ต้องสงสัย ช่างมีความมั่นใจอย่างล้นเหลือ การแข่งขันยังไม่เริ่มขึ้นด้วยซ้ำ แต่เขาก็ได้ท้าทายคนตรงหน้า!อย่างไรก็ตาม อัลวินไม่ได้เกรงกลัวอะไร เพราะเขาเป็นถึงจักรพรรดิยุทธขั้นสี่ ในขณะที่แพทริคเป็นเพียงจักรพรรดิยุทธขั้นสามเท่านั้น!“ได้เลย!”แพทริครู้สึกว่าตัวเองนั้นอ่อนด้อยกว่าตอนที่อัลวินเยาะเย้ยเขาอย่างเย็นชาด้วยสีหน้าที่ดูมีชัยพร้อม ๆ กับความเกรี้ยวกราด “ท่านปรมาจารย์สจวร์ต ผมจะไม่ออมมือให้หรอกนะในเมื่อท่านมั่นใจถึงขนาดนี้!”แล้วจู่ ๆ แพทริคก็คำรามออกมาดังลั่นก่อนจะกระโจนเข้าไปข้างหน้าพร้อมกับดาบ
สองนาทีถัดมา...และภายในพริบตาเดียว ห้านาทีก็ได้ผ่านไป!ผู้บ่มเพาะสำนักต่าง ๆ มองหน้ากันโดยไม่มีใครกล้าขึ้นสังเวียนการต่อสู้และท้าทายอัลวินเลยสักคนมีหลายคนที่พ่ายแพ้ ถ้าพวกเขาขึ้นไปก็คงเป็นแค่การรนหาความเจ็บปวดทรมานเท่านั้นในตอนนั้นเอง ร่างที่น่าดึงดูดที่อยู่ข้าง ๆ แดร์ริลก็ได้เดินไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ ในที่สุดนั่นก็คือเซลีน!“ว้าว…”นักเปียโนอันมีเกียรติและงดงามได้ก้าวขึ้นไปบนสังเวียนการต่อสู้การปรากฏตัวของเซลีนดึงดูดความสนใจของผู้ชายจำนวนมากในทันทีผมยาวหยักศกของเธอและใบหน้าที่ประณีต ไม่ต้องพูดถึงรูปร่างที่สมบูรณ์แบบอันไร้ที่ติของเธอ สายตาของผู้ชายทุกคนแทบจะถลนออกมาเมื่อเห็นเช่นนั้น!แดร์ริลแอบขมวดคิ้วอยู่ด้านล่างของสังเวียนเซลีนวิตกกังวลเกินไปที่จะสามารถช่วยชีวิตควีนนี่เอาไว้ได้! แต่อย่างไรก็ตาม มันยังคงเร็วเกินไปที่จะขึ้นไปในตอนนี้ เพราะยังคงมีผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งอีกอยู่มากมาย การแข่งขันเพียงมีไม่กี่สิบรอบในขณะที่ยังมีอีกหลายคนรอที่จะขึ้นท้าทายต่ออีกในขณะนั้นเอง อัลวินยิ้มและมองไปที่เซลีนบนสังเวียนการต่อสู้ “ช่างเป็นเกียรติยิ่งนักที่นักเปียโนผู้มีเกียรติได้ท้าทาย
ผู้คนเป็นนับล้านที่อยู่ด้านล่างสังเวียนการต่อสู้ต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่กเมื่อได้ยินคำพูดของเซลีน เซลีนแข็งแกร่งเกินไป ใครจะไปกล้าท้าทายเธอกัน? แต่การชนะการแข่งขันเป็นทางเดียวเท่านั้นที่จะทำให้พวกเขาจะได้รับสิทธิ์ในการจัดการกับควีนนี่ ใครก็ตามที่ได้ครอบครองควีนนี่นั้นก็หมายความได้ว่า พวกเขาก็จะได้ครอบครองแกนเปลวเพลิงแห่งสวรรค์และน้ำตาเทพธิดาเช่นกัน! เลยไม่มีใครที่อยากจะละทิ้งโอกาสนี้ไป!“ทุกคน ขึ้นไปพร้อมกันให้หมดเลย!” ในตอนนั้นเอง ชายคนหนึ่งที่อยู่ด้านล่างสังเวียนการต่อสู้เดินออกมาและตะโกนออกมาเสียงดังชายคนนี้คือเซดริก แอซเซอร์ซึ่งเขามาจากจักรวาลโลก เป็นเจ้าสำนักเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง เซดริกติดตามเมแกนไปทั่วทุกที่ตั้งแต่เธอได้กลายเป็นหัวหน้าพันธมิตรแห่งจักรวาลโลก หรือก็คือสุนัขรับใช้ของเธอดี ๆ นี่แหละภายใต้คำสั่งของเมแกน เซดริกเดินออกมาจากฝูงชนพร้อมกับค้อนสะเก็ดดาวในมือ และตะโกนเสียงดังว่า “นักเปียโนผู้มีเกียรติคนนี้โอหังเกินไปแล้ว เธอเป็นแค่ผู้หญิงแต่กลับพูดจาเย่อหยิ่งและดูถูกวีรบุรุษอย่างพวกเรา! เราไม่จำเป็นต้องให้เกียรติเธอนักหรอก ในเมื่อเธอขอให้เราขึ้นไปพร้อมกันเองนี่ ไปกันเถอะ!"เซ
พลังภายในอันหนักแน่นที่ปะทุออกมาจากเปียโนเป็นที่มองเห็นได้อย่างชัดเจนเมื่อตอนที่เซลีนบรรเลงเล่น แล้วมันก็ได้กวาดผู้คนหลายร้อยคนไปทั่วทั้งบนสังเวียนการต่อสู้ในทันที!“ช่างทรงพลังจริง ๆ !”เสียงอุทานดังขึ้นอย่างต่อเนื่องในขณะที่เซลีนก็บรรเลงเปียโนอย่างอ่อนช้อย พร้อม ๆ กับที่มันได้สร้างพลังที่น่าสะพรึงกลัวออกมา!“เร็วเข้า สกัดมันไว้พร้อมกัน!” เซดริกตะโกนออกมาดังลั่นในขณะที่เขาใช้พลังภายในของเขาอย่างตื่นตระหนกและสร้างเกราะป้องกันขึ้นกลางอากาศในตอนนั้นเอง คนอื่น ๆ บนสังเวียนการต่อสู้เริ่มกลับมามีสติและได้ลดสนามพลังของพวกเขาลง พวกเขาหลายร้อยคนรวมพลังกันเพื่อสร้างเกราะป้องกันที่กั้นพวกเขาจากเสียงเปียโนนั้นไม่มีใครโง่ขนาดนั้นหรอก ผู้บ่มเพาะบนสังเวียนการต่อสู้รู้ว่าไม่มีใครสามารถสกัดการโจมตีของเซลีนได้ ดังนั้นพวกเขาจึงร่วมมือกันเพื่อสกัดกั้นเสียงเปียโนของเธอแทน!ตึ่ง! ตึง!เซลีนยิ้มในขณะที่มือของเธอยังคงบรรเลงเล่นเปียโนต่อ ท่วงทำนองเปียโนอันไพเราะล่องลอยอยู่กลางอากาศซึ่งก็คือคลื่นพลังภายในที่ยังคงปะทะกับเกราะป้องกันนั้นอย่างต่อเนื่อง!เสียงโคร้งเคร้งดังออกมาในแต่ละครั้งที่เสียงเปียโนก
อึ้กแดร์ริลกลืนน้ำลายขณะที่มองไปที่เซลีนที่อยู่กลางอากาศด้วยความกลัว เขายังคงจำได้ว่าเขาได้ทำข้อตกลงกับเซลีนไว้ เซลีนจะยอมเป็นผู้หญิงของเขา ถ้าหากเขาสามารถครอบครองแผ่นดินใหญ่มาได้สักสองสามแห่งและสามารถขึ้นเป็นจักรพรรดิได้หัวใจของแดร์ริลเต้นตุ้บ ๆ เมื่อนึกถึงข้อตกลงนั้นขึ้นมาได้ไม่มีคนไหนในฝูงชนที่สังเกตเห็นท่าทีที่น่ารังเกียจของเมแกนตอนแรกเธอคิดว่า คู่ต่อสู้คนเดียวของเธอในการแข่งขันครั้งนี้คือ แดร์ริล แต่เธอก็ไม่คาดคิดมาก่อนว่าเซลีนที่แข็งแกร่งมากขนาดนี้จะปรากฏตัวเข้ามาระหว่างการแข่งขัน เซลีนจะต้องชนะการแข่งขันเป็นแน่ถ้าหากสถานการณ์ยังดำเนินต่อไปเช่นนี้เมแกนครุ่นคิดอย่างหนัก แล้วก็ได้มีความคิดหนึ่งแล่นเข้ามา ก่อนที่เซลีนจะตะโกนบอกเซดริกบนสังเวียนการต่อสู้ว่า “เซดริก ยอมรับความพ่ายแพ้ซะเถอะ!”เดิมทีเซดริกใช้พลังทั้งหมดที่มีเพื่อสกัดกั้นการโจมตีของเซลีนบนสังเวียนการต่อสู้ แต่แล้วเขาก็มองไปที่เมแกนในตอนที่ได้ยินเสียงของเซลีนเมแกนเลิกคิ้วและจ้องมองเขา ซึ่งเซดริกก็สามารถเข้าใจเจตนาของเธอได้ในทันที เธอบอกเป็นนัย ๆ ให้เขาแสร้งทำเป็นว่ายอมรับความพ่ายแพ้ก่อนที่จะเริ่มโจมตีเซลีนที่ไ
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ