“นักเปียโนผู้มีเกียรติ คุณจะสู้ไหม?” เหล่าผู้คนที่ท้าเซลีนต่างก็ตะโกนใส่เธอพร้อมกับที่พวกเขาพากันชักดาบออกมาเซลีนกัดริมฝีปากของเธอและเริ่มสั่นเทา เธอได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัสตอนที่พวกเขาแอบซุ่มโจมตีเธอ เธอไม่มีพลังเหลือพอที่จะเผชิญหน้ากับพวกเขาอีกแล้วแต่ทว่าถ้าเธอออกจากสังเวียนการต่อสู้ คนอื่น ๆ ก็จะได้สิทธิ์ในการจัดการกับควีนนี่! พวกเขาคงจะโยนลูกศิษย์ของเธอลงไปในหม้อสกัดอย่างแน่นอน“นักเปียโนผู้มีเกียรติ คุณจะต่อสู้ไหม? ถ้าคุณไม่พูดอะไร เราจะลงมือล่ะนะ!” เหล่าผู้ท้าต่างชิงหยิบดาบและหอกขึ้นมา แล้วก็พุ่งตัวไปข้างหน้าเพื่อโจมตีเซลีนเซลีนยืนตัวแข็งทื่อในตอนที่อาวุธเหล่านั้นพุ่งเข้าใกล้เธอ และใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ เธออยากลงจากสังเวียนการต่อสู้ แต่เธอเองก็ไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น!“บ้าไปแล้ว!” ในขณะนั้นเอง เสียงระเบิดดังมาจากด้านล่างของสังเวียน แดร์ริลสะบัดง้าวสวรรค์ในมือและเหาะขึ้นไปบนสังเวียน แล้วก็เขาปล่อยตัวลงข้าง ๆ เซลีน!ในตอนนั้นเอง แววตาของเขาดูราวเหมือนกับสายฟ้าฟาดที่กวาดสายตามองไปรอบ ๆ อย่างเย็นชาฟุ่บบ!ผู้ท้าชิงเหล่านั้นเริ่มสั่นสะท้านเมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอาฆาตที่ไม่มีที
วัตสันหงุดหงิดใจเมื่อรู้ว่าแดร์ริลคงจะไม่ยอมลงมา เขาหันไปหาปรมาจารย์ราล์ฟแล้วตะโกนว่า “คุณเป็นเจ้าภาพ บอกพวกเรามาหน่อยสิว่า การที่แดร์ริลขึ้นไปบนสังเวียนถือว่าละเมิดกฎการแข่งขันไหม?”เอ่อ…ปรมาจารย์ราล์ฟมีสีหน้าอึกอักและทำตัวไม่ถูก เรื่องนี้ทำให้เขาคิดหนักวัตสันและคนอื่น ๆ พูดถูก แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่สามารถโต้แย้งแดร์ริลได้เช่นกัน“ลงมาจากสังเวียนก่อนเถอะ” แดร์ริลย้ำกับเซลีนอย่างอ่อนโยนอีกครั้งเซลีนพยักหน้าและเดินลงมาจากสังเวียนฝูงชนเริ่มหมดความอดทนและพยายามรุมจู่โจมเซลีน แต่ทว่าพวกเขาตัดสินใจที่จะอดกลั้นไว้เพราะรู้สึกหวาดกลัวแดร์ริลโอ้!เมื่อเห็นว่าเซลีนลงจากสังเวียนอย่างปลอดภัยแล้ว แดร์ริลก็หันไปมองประมุขราล์ฟ เขาพูดออกมาว่า “ท่านประมุขราล์ฟ จุดประสงค์ของการประลองครั้งนี้คือการต่อสู้กันและไม่ใช่การต่อสู้เพื่อฆ่าแกงกัน นักเปียโนผู้ทรงเกียรติไม่มีแรงที่จะสู้ต่ออีกแล้ว มันก็คงจะเป็นการไร้ประโยชน์ที่จะสู้กันต่อ ตอนนี้ผมอยู่ที่นี่เพื่อแทนที่เธอ มีอะไรที่ผิดงั้นเหรอ?”“เอ่อ…” ปรมาจารย์ราล์ฟพยักหน้าและพูดอย่างขมขื่นว่า “ประมุขดาร์บี้ก็มีเหตุผลเหมือนกัน…”แต่แล้ววัตสันก็ตัดส
”พวกเราเป็นพี่น้องกัน และเรามาที่นี่ก็เพื่อท้าแข่งกับคุณ!”เสียงใสดังขึ้นมาจากฝูงชน ตามมาด้วยร่างอันแสนกำยำสองคนที่กำลังเดินขึ้นสู่สังเวียนการต่อสู้อย่างช้า ๆ !ทั้งสองคนสวมเสื้อคลุมยาวสีดำที่มีแบบเดียวกันและพวกเขาก็มีหน้าตาที่เหมือนกันเช่นกัน ทั้งสองคนนั้นสูงใหญ่และกำยำ เมื่อเทียบกับแดร์ริลแล้วพวกเขาดูเหมือนภูเขาลูกใหญ่สองลูกเลยทีเดียวพวกเขาเป็นฝาแฝดอย่างเห็นได้ชัดเฮือก!ฝูงชนอ้าปากค้าง พวกเขาต่างตกตะลึง“สองพี่น้องโทโป?”“สองพี่น้องอยู่ที่นี่ด้วย นี่มันช่างน่าสนใจไม่น้อยเลย”“สองพี่น้องนั้นแข็งแกร่งมาก ฉันล่ะสงสัยเหลือเกินว่าแดร์ริลจะอวดดีได้สักแค่ไหนกันเชียว”พี่น้องฝาแฝด คนพี่ชื่อซูส ส่วนคนน้องชื่อคิวมูลัส มาจากธารน้ำแข็งทางตอนเหนือของทวีปมหาสมุทรอำพันอันแสนเหน็บหนาวมันเป็นสภาพแวดล้อมที่ย่ำแย่อย่างมาก ผู้ที่เติบโตที่นั่นมักจะมีร่างกายที่แข็งแรง พี่น้องโทโปเป็นหนึ่งในผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นั่นพวกเขาทั้งคู่เป็นถึงจักรพรรดิยุทธระดับห้า พวกเขามีความคิดที่เหมือนกันเพราะพวกเขาเป็นฝาแฝด ดังนั้นถ้าพวกเขาร่วมมือกัน พวกเขาจะทรงพลังมากเสียจนคาดไม่ถึง
แต่ทว่าพวกเขาคิดผิดโครม!การโจมตีของพวกเขาทั้งสามปะทะกันอย่างหนักหน่วง ในตอนนั้นเองที่สองพี่น้องโทโปแอบตกใจเพราะในที่สุดพวกเขาก็ตระหนักได้ว่า พลังภายในของแดร์ริลนั้นมโหฬารราวกับมหาสมุทร มันช่างล้ำลึกและไม่มีวันสิ้นสุด‘พลังภายในของเขาแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร?’เป็นไปไม่ได้! พวกเขาทั้งหมดเป็นจักรพรรดิยุทธระดับห้า!ในขณะนั้นเอง สองพี่น้องโทโปยังไม่รู้ว่าแดร์ริลได้ฝึกฝนคัมภีร์พลังงานพิสุทธิ์แล้ว พลังภายในของเขาแข็งแกร่งกว่าผู้บ่มเพาะคนอื่นในระดับเดียวกับเขามาก ๆ !“ฮึก…”สองพี่น้องโทโปตกใจมาก พวกเขาไม่สามารถรับมันได้อีกต่อไป ใบหน้าของพวกเขาแดงก่ำพร้อมกับร่างที่สั่นเทา พวกเขาสะดุดถอยหลังและกระอักเลือดออกมาอย่างรุนแรง ในที่สุดพวกเขาก็ล้มลงบนสังเวียนการต่อสู้เฮือก!คนดูต่างตกตะลึง!แดร์ริลชนะแล้ว!เขาไม่เพียงแค่เอาชนะได้เท่านั้น แต่เขายังชนะอย่างขาดลอยอีกด้วยทุกคนมองไปที่แดร์ริล พวกเขาต่างอึ้งจนพูดไม่ออกและมีท่าทีที่เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ ทั้งวงตกอยู่ในความเงียบงัน!แม้ว่าพลังของแดร์ริลจะไม่ได้อ่อนแอ แต่ผลที่ออกมานั้นช่างน่าตกใจเกินไป สองพี่น้องโทโปเป็นจักรพรรดิยุทธขั้นห้
เมแกนเดินขึ้นสู่สังเวียนการต่อสู้อย่างช้า ๆ เธอมองไปที่แดร์ริลและพูดอย่างเย็นชา “ใครบอกว่าไม่มีอีก”ว้าว!ฝูงชนเกิดความโกลาหลขึ้นโดยเฉพาะผู้บ่มเพาะของจักรวาลโลก!พวกเขาทั้งหมดต่างรู้สึกตื่นเต้น“ในที่สุด หัวหน้าพันธมิตรแคสเทลโลก็ขึ้นสังเวียนแล้ว!”“เธอจะขึ้นต่อสู้จริง ๆ น่ะเหรอ?”ทุกสายตาจับจ้องไปที่เมแกน หุ่นเธอในชุดเดรสยาวเซ็กซี่อันน่าสะพรึงของเธอทำให้ผู้ชายหลายคนต้องตะลึงผู้ชายหลายคนไม่สามารถทนต่อความเย็นชาของเธอที่อยู่แสนไกลได้“พลังของผู้หญิงคนนี้ช่างแข็งแกร่งจริง ๆ !”“แน่นอนสิ! ก็เธอคือหัวหน้าพันธมิตรแห่งจักรวาลโลกนี่นะ”“ฉันได้ยินมาว่า แดร์ริลเคยเป็นหัวหน้าพันธมิตรของพวกเขาด้วย ดูเหมือนว่าหัวหน้าพันธมิตรสองรุ่นจะต่อสู้กันเอง ช่างน่าสนใจจริง ๆ !”คนดูก็ต่างพูดคุยกันด้วยน้ำเสียงกระซิบกระซาบขณะที่พวกเขาเฝ้าดูสถานการณ์ในขณะเดียวกันบนสังเวียนการต่อสู้ ใบหน้าอันงดงามของเมแกนนั้นช่างร้ายกาจ แต่ทว่าสีหน้าของเธอกลับไม่แสดงปฏิกิริยาใด ๆเมแกน!แดร์ริลขมวดคิ้ว เมื่อเขามองเห็นเธอใกล้ ๆ เขาก็สังเกตได้ว่า รูปร่างของเมแกนดีขึ้นมาก เธอดูน่าหลงใหลขึ้นกว่าเดิมมากแต่ทว่านับตั้งแ
ขณะที่คิดเช่นนั้น เมแกนก็จ้องแดร์ริลเขม็งและไม่พูดพร่ำทำเพลงอีกต่อไป เธอขยับข้อมือและจับดาบยาวมั่นก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่แดร์ริลฟุ่บ!แดร์ริลไม่รีรอ เขาทะยานขึ้นไปบนฟ้าและต่อสู้กับเมแกนอย่างดุเดือดโอ้!ฝูงชนต่างจับตามองเหตุการณ์ตรงหน้าแน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้มองแดร์ริล แต่พวกเขาสนใจเมแกน ตอนนี้ทั้งคู่กำลังต่อสู้กันกลางอากาศและร่างงดงามของเมแกนก็ยังคงพริ้วไหวดั่งสายน้ำ พวกผู้ชายที่ยืนอยู่ด้านล่างต่างก็มองเธอจนตาถลนแม้ว่าเมแกนจะบรรลุขั้นเทพยุทธ์และแดร์ริลนั้นอยู่แค่จักรพรรดิยุทธ์ขั้นห้า แต่แดร์ริลมีเปลวเพลิงเย็นไร้มลทินและพลังงานพิสุทธิ์ดังนั้นเมแกนจึงไม่สามารถเอาชนะแดร์ริลได้แม้ว่าพวกเขาจะต่อสู้กันมาครึ่งชั่วโมงแล้วก็ตามเมแกนเริ่มร้อนรนเล็กน้อย เธอตะโกนว่า “แดร์ริล วันนี้ฉันไม่แค่จะพาควีนนี่ไปเท่านั้น แต่ฉันอยากให้นายรู้ไว้ว่า ฉันจะเอาคืนเรื่องที่นายเคยทำกับฉันเมื่อก่อนเป็นสิบเท่า”ฟู่ว!ฉับพลันอากาศรอบตัวเมแกนก็เปลี่ยนเป็นเยือกแข็ง ความเย็นเยือกแข็งน่าหวาดหวั่นนั้นไหลบ่าออกมาจากร่างของเธอ“หัตถ์พลิกสวรรค์!”เมแกนกล่าวออกมาอย่างเยือกเย็น วินาทีต่อมาท้องฟ้าที่สว่างเจิดจ้าก็มืดค
ฝุ่นควันในท้องฟ้ากระจายไปไกลสุดตา ทั้งแดร์ริลและเมแกนต่างก็ร้องคำรามออกมาพร้อมกัน พวกเขาโดนกระแทกให้กระเด็นถอยหลังไปเพราะพลังรุนแรงที่อัดกระแทกพวกเขากลางอากาศเห็นได้ชัดเจนว่าในการปะทะกันครั้งนี้ไม่มีใครที่เหนือกว่าแต่เมแกนนั้นตกใจมาก หน้าเธอซีดเผือดและตัวสั่นเทาเล็กน้อย พลังของเธอนั้นอยู่ในระดับเทพยุทธ์เลยนะ!ตั้งแต่ที่เธอขึ้นมาอยู่ในตำแหน่งหัวหน้าพันธมิตร เธอได้วางยาหัวหน้าสำนักคนอื่น ๆ ที่เหลือ และมีอีกหลายคนที่มอบโอสถหลากหลายชนิดให้เพื่อเอาใจเธอตอนนี้ระดับเทพยุทธ์ของเมแกนนั้นจัดได้ว่าเป็นคนที่เก่งที่สุดในทั้งเก้าทวีป ส่วนแดร์ริลนั้นอยู่แค่จักรพรรดิยุทธ์ระดับห้าเท่านั้น เธอนั้นได้ใช้พลังทั้งหมดใส่ไปกับหัตถ์พลิกสวรรค์เพียงเพื่ออยู่ในระดับที่สูสีกับแดร์ริลแค่นั้นเหรอ?เมแกนยังไม่รู้ว่าแดร์ริลก็ได้บ่มเพาะคัมภีร์พิสุทธิ์อมตะและเขามีพลังภายในที่แข็งแกร่งมาก แม้ว่าระดับของการบ่มเพาะของเขาจะต่ำกว่าเธอเล็กน้อยแต่ว่าเขาก็สามารถสู้กับเธอได้โอ้!แดร์ริลพยายามทรงตัวให้มั่นคงกลางอากาศขณะที่จ้องเมแกน “เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉันหรอก ยอมแพ้เถอะ!”น้ำเสียงของแดร์ริลนั้นนิ่งและเหมือนว่าเขาพู
แต่ว่าเมแกนนั้นไม่ได้คิดจะออมมือเลยสักนิด แต่แดร์ริลก็ป้องกันการโจมตีของเธอได้ทั้งหมดเมแกนร้อนรนเมื่อเห็นว่าเธอไม่สามารถเอาชนะแดร์ริลได้“แดร์ริล!”เมแกนยิ้มและมองแดร์ริล เธอบอกว่า “ฉันไม่เข้าใจนายเลยสักนิด พี่น้องของนายกับพวกตระกูลคาร์เตอร์ต่างก็โดนขังอยู่ในคุกที่โลกใหม่ พวกเขาโดนทรมานจนครึ่งเป็นครึ่งตาย แต่ว่านายก็ไม่ยอมไปช่วยพวกเขา นายดันมีเวลามาที่นี่และมาเอาสมบัติของสำนักหยาดน้ำฟ้า”เมแกนพูดเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อทำให้แดร์ริลไขว้เขวจากนั้นเธอก็ยกมือขึ้นโจมตีแดร์ริลอีกหน เธอบอกว่า “ฉันจะบอกนายอีกอย่างนะ หลายวันที่ผ่านมาฉันกำจัดทุกคนในจักรวาลโลกที่ใกล้ชิดสนิทสนมกับนายไปแล้ว พวกคนสำนักประตูสุราลัยของนาย ทั้งเฟลิกซ์ เบลคลีย์ แซมสัน ฟาซีและคนอื่น ๆ ฉันขังพวกเขาไว้หมด”เมแกนพูดเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อปั่นหัวแดร์ริล เมื่อผู้บ่มเพาะต่อสู้กันนั้นพวกเขาต้องใส่ใจกับภาวะอารมณ์ หากว่าอารมณ์มีการกระทบกระเทือน คู่ต่อสู้ก็จะได้โอกาสโจมตีเมแกนไม่สามารถเอาชนะแดร์ริลได้ ดังนั้นขณะที่การต่อสู้กำลังดุเดือดเธอก็ได้ความคิดเรื่องนี้ขึ้นมา‘อะไรนะ?’แดร์ริลอึ้งงันไป เขามองเมแกนอย่างตกตะลึงและมีโทสะ
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ