เมื่อแดร์ริลได้ยินว่าวิธีเดียวที่จะสามารถช่วยเหลืออลันได้ คือการนำเลือดของราชาปลากระดี่มังกรมาให้อลันดื่ม ดังนั้นเขาจึงนึกถึงห่วงสะกดสัตว์เทพขึ้นมาทันที เมื่อแดร์ริลอยู่ลึกลงไปในมหาสมุทรแล้ว เขาจึงหยิบห่วงสะกดสัตว์เทพขึ้นมาเพราะเขาไม่ต้องการให้ใครสงสัยในตัวตนของเขา แดร์ริลว่ายน้ำลงไปอีกประมาณ 100 เมตรก่อนจะใช้พลังภายในของเขาส่งไปยังห่วงสะกดสัตว์เทพวิ๊ง!ห่วงสะกดสัตว์เทพได้ปล่อยพลังวิญญาณประหลาดออกมาจนมันกระจายไปทั่วทั้งบริเวณจากนั้นแดร์ริลก็ตระหนักได้ว่า ห่วงสะกดสัตว์เทพสามารถสัมผัสได้ถึงพลังของสัตว์วิเศษดุร้ายในท้องทะเล'ห่วงสะกดสัตว์เทพนี้ยอดเยี่ยมมาก!'แดร์ริลว่ายน้ำต่อไปขณะที่เขาพยายามสัมผัสถึงตำแหน่งของราชาปลากระดี่มังกรห่วงสะกดสัตว์เทพเป็นของวิเศษ มันสามารถสัมผัสได้ถึงพลังของสัตว์เทพดุร้ายหลายชนิด และมันก็ยังสามารถตรวจจับสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่สุดในรัศมี 100 กิโลเมตรได้อีกด้วย'เจอแล้ว!'ในที่สุดแดร์ริลก็สัมผัสได้ถึงสิ่งมีชีวิตขนาดยักษ์ที่อยู่ลึกลงไปประมาณ 300 เมตร มันคือราชาปลากระดี่มังกร!ก่อนหน้านี้มันได้ต่อสู้กับอลันและมันก็ถูกเฆี่ยนตีหลายครั้ง ดังนั้น ร่างกา
‘ดาร์เรนตายแล้วงั้นเหรอ? ไม่จริงใช่ไหม?'ถึงแม้ว่าดอนน่าจะรู้จักเขาได้เพียงวันเดียว แต่เธอก็สัมผัสได้ว่าดาร์เรนเป็นคนที่มีจิตใจดีและมีความสามารถดาร์เรนยังไม่ได้สอนทักษะการพากย์เสียงให้กับเธอเลย แล้วเขาจะตายแบบนั้นได้อย่างไร?"ท่านปรมาจารย์หญิง!" ดอนน่าหันมองไปที่ไดอาน่าอย่างเป็นกังวล “ได้โปรดช่วยดาร์เรนด้วย”ราชาปลากระดี่มังกรเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลัง แล้วดอนน่าจะเป็นคู่ต่อสู้ที่เหมาะสมของมันได้อย่างไร?ในเวลานั้น มีเพียงปรมาจารย์หญิงของเธอเท่านั้นที่จะสามารถช่วยดาร์เรนได้เฮ้อ!ไดอาน่าหันมองไปที่มหาสมุทรอันเงียบสงบ จากนั้นเธอก็ส่ายหน้าและถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง “ดาร์เรนได้เดิมพันกับดินแดนมัจฉาเหม ดังนั้น มันคงจะไม่ยุติธรรมถ้าหากว่าฉันจะเข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้ และที่สำคัญราชาปลากระดี่มังกรก็ทรงพลังมาก ฉันอาจจะไม่สามารถเอาชนะมันได้ถ้าฉันลงไปในใต้มหาสมุทร”ใบหน้าของไดอาน่าดูสงบนิ่ง แต่ภายในใจเธอเองก็รู้สึกผิดเช่นกัน ดาร์เรน ดาร์บี้เป็นคนดีและจริงใจ แต่เขาเย่อหยิ่งเกินไป ถ้าทำได้ ไดอาน่าจะไม่ยอมปล่อยให้ดาร์เรนเดิมพันกับดินแดนมัจฉาเหมเด็ดขาดดอนน่ากระทืบเท้าอย่างเป็นกังวล จากนั้นเ
สีหน้าของฮาร์วีย์มืดครึ้ม‘เวรเอ๊ย ไอ้หมอนี่มันเป็นใครกัน? มันทำให้ราชาปลากระดี่มังกรเชื่องได้ยังไงกัน?’ทีน่าและคนดินแดนมัจฉาเหมคนอื่น ๆ ต่างก็พากันตะลึงงงงันไปเหมือนกัน แต่ว่าพวกเขาก็ตื่นเต้นและดีใจมากด้วยบุคคลผู้นี้สามารถทำให้ราชาปลากระดี่มังกรเชื่องได้ หมายความว่าพวกเขามีหนทางที่จะช่วยประมุขแล้วโอ้เย้!เมื่อคนของดินแดนมัจฉาเหมต่างก็รู้สึกประหวั่นพรั่นพรึงเมื่อเห็นราชาปลากระดี่มังกรเข้าใกล้เรือมาเรื่อย ๆ พวกเขาต่างก็พากัยถอยหนีแดร์ริลหัวเราะในลำคอเมื่อได้เห็นเช่นนั้น “ไม่ต้องห่วง ราชาปลากระดี่มังกรจะไม่ทำร้ายใครอีกแล้ว แต่ว่านับแต่นี้เป็นต้นไป นิกายเมธาสวรรค์จะต้องไม่ล่าหรือฆ่าปลากระดี่มังกรอีก!”แม้ว่าราชาปลากระดี่มังกรจะเป็นสัตว์อสูรแต่แดร์ริลก็ยังคงทำตามสัญญาที่ให้ไว้แดร์ริลเป็นคนที่รักษาคำพูดโอ้!คนของนิกายเมธาสวรรค์ต่างก็มองหน้ากันก่อนพยักหน้าเรื่องราวทั้งหมดนี้นิกายเมธาสวรรค์เป็นฝ่ายผิด ถ้าพวกเขาไม่ล่าปลากระดี่มังกรไปมากมาย สัตว์ยักษ์ตัวนี้ก็คงไม่โกรธขึ้นมา“เร็วเข้า!”ทีน่ามองแดร์ริลอย่างเร่งร้อน “รีบเอาเลือดออกมาจากเขามันก่อน”อาการของท่านประมุขของเธอเลวร
แดร์ริลเป็นสมาชิกใหม่ของดินแดนพฤกษาสวรรค์ ถ้าพวกเขาต้องเรียกแดร์ริลว่าพ่อ คนของดินแดนมัจฉาเหมก็คงไม่เหลือศักดิ์ศรีฮือฮา!คนจากดินแดนอื่น ๆ ต่างก็พากันมาชมดู พวกเขาอยากรู้ว่าเรื่องนี้จะจบลงอย่างไรในบรรดาฝูงชนก็มีคนของดินแดนพฤกษาสวรรค์ พวกเขานั้นรู้สึกท่วมท้นด้วยอารมณ์ ดาร์เรนน้องเล็กของพวกเขายอดเยี่ยมมาก! เขาทำให้ทุกคนภูมิใจ!ไดอาน่ายืนอยู่เงียบ ๆ ใบหน้างดงามของเธอไม่แสดงอารมณ์แต่เธอก็ภูมิใจจนบรรยายไม่ถูกตึก ตึก ตึกทีน่าเดินเข้ามาหาแดร์ริลและกัดริมฝีปาก “พ่อ…”ตอนที่เธอพูดออกมาเธอก้มหัวลง เสียงเธอก็แผ่วเบาจนถ้าคนไม่ได้ตั้งใจฟังที่พูด ก็ไม่มีทางที่จะได้ยิน!เธอนั้นฝืนใจอย่างมากที่ต้องเรียกแดร์ริลว่าพ่อแต่ว่าเธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น เธอแพ้พนันแล้วและนิกายเมธาสวรรค์ต่างก็จับจ้องทุกการกระทำของเธอ ถ้าหากว่าเธอไม่ทำตามคำพูด เธอก็คงอับอายจนไม่มีหน้าไปเจอใครได้ในอนาคตแดร์ริลเกาหัวและยิ้ม “คุณพูดว่าอะไรนะ? มันเบาไปน่ะ ผมไม่ได้ยินเลย”“พ่อ!”ทีน่ากัดปากแรงจนเกือบเลือดไหล เธอตะโกนอีกครั้ง“เด็กดี!” แดร์ริลยิ้มแต่ว่าเขายังไม่หมดธุระกับเธอ เขาพูดด้วยทีท่าครุ่นคิด “เวลาที่คุณเจอพ่อคร
”จริง!” เอลสันพยักหน้าเห็นด้วย พร้อมกวาดตามองเดบร้า “ฉันได้ยินมาว่าเธอเป็นประมุขของสำนักพราน เธอเป็นอัจฉริยะมากสามารถจากทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่”เอลสันอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายอาจพูดได้ว่าเดบร้าเป็นหญิงงามที่หาได้ยากยิ่ง แม้แต่เสื้อผ้าคนคุกตัวหลวมโพรกก็ไม่สามารถบดบังเรือนร่างเย้ายวนของเธอได้จากนั้นดวงตาเอลสันก็สว่างวาบ เขาพูดว่า “นี่เป็นเวลาที่เหมาะกับการดื่มเหล้า แต่จะไม่ดีกว่าเหรอถ้าเดบร้าเต้นรำให้เราชมด้วย”“ใช่เลย!” เรย์มอนด์หัวเราะคิกคักพร้อมปรบมือเห็นด้วย “พี่ชาย แนะนำได้เยี่ยมเลย ไม่เลว!”จากนั้นเรย์มอนด์ก็กระดกเหล้าอึกใหญ่ก่อนยิ้มให้เดบร้า “นี่เดบร้าคนงาม เธอคิดว่ายังไง? วันนี้เราทั้งสองคนต่างก็อารมณ์ดี ถ้าเธอเต้นรำให้เราชมไม่แน่ว่าเราอาจจะดูแลเธอดี ๆ ตอนที่เธออยู่ในคุกนี่ก็ได้นะ”“ถุย” เดบร้ากัดริมฝีปาก ใบหน้างามงดของเธอเย็นชา จากนั้นก็พูดว่า “แกทั้งสองคนมันก็เศษสวะ ถ้ากล้านักก็ฆ่าฉันเลยสิ”แม้ว่าเธอจะไม่มีเชื้อสายราชวงศ์ แต่เธอก็เป็นถึงประมุขของสำนักพราน ยิ่งกว่านั้นเธอยังเป็นผู้หญิงของแดร์ริล เธอจะมาเต้นให้ผู้คุมนักโทษสองคนนี้ดูได้อย่างไรกัน?เรย์มอนด์และเอลสันต่าง
แม้ว่าโซรันจะเป็นหัวหน้าตระกูลคาร์เตอร์ แต่เรย์มอนด์ก็ไม่ได้กลัวเขา! เพราะอย่างไรพวกเขาก็อยู่ในคุกของเมืองหลวง!“แก ไอ้หมาสกปรก!” โซรันจ้องเรย์มอนด์อย่างดุร้าย บนใบหน้าไร้แววแห่งความกลัว “ถ้าแกกล้าแตะต้องเธอ ฉันจะฉีกแกเป็นชิ้น ๆ“ขณะที่เขาพูดเช่นนี้ โซรันโบกมือที่ถูกล่ามโซ่ไว้ไปมา มันดูน่าหวาดหวั่นมาก!เดบร้าเป็นลูกสะใภ้ของเขา เขาจะไม่ยอมให้เธอโดนรังแกแน่!ใบหน้าเรย์มอนด์เปลี่ยนเป็นชั่วร้าย เขาเยาะ “แหม นักโทษชั้นต่ำพยายามอวดดีงั้นเหรอ?”ทันใดนั้นเรย์มอนด์ก็เปิดประตูห้องขังและลากโซรันออกมา เมื่อโซรันและคนอื่น ๆ โดนจับมานั้นถูกสกัดจุดพลังไว้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต่างอะไรจากคนธรรมดามือและเท้าของโซรันต่างก็โดนล่ามโซ่ไว้ เขาไม่มีแรงที่จะต่อต้านได้ขวับ!วินาทีต่อมาเรย์มอนด์ก็หยิบแส้ออกมาและฟาดไปที่ร่างของโซรันอย่างแรง!เพียะ!แส้นั้นอาบน้ำมันเอาไว้ และมีหนามแหลมทั่ว ทุก ๆ การหวดฟาดส่งเสียงสนั่น โซรันบาดเจ็บทันที เลือดสด ๆ หลั่งออกมาจากบาดแผลของเขาแต่ว่าโซรันนั้นเป็นคนแข็งแกร่ง ใบหน้าเขาซีดเผือด เขากัดฟันแน่นแต่เขาไม่ร้องออกมาสักคำ“หยุดนะ!”เดบร้ารู้สึกใจสลาย เธอตะโกนออกมา!เ
แต่ว่า…แม้จะโดนแส้ฟาดจนนับครั้งไม่ถ้วน โซรันก็ไม่ยอมร้องออกมาสักแอะ เขากัดฟันแน่นและทนรับความเจ็บปวดไว้ตอนนั้นเดบร้าก็ร้องไห้จนเสียงแหบพร่า “หยุดนะ หยุด เขาจะตายแล้ว…”“แหม ๆ เดบร้าคนงาม ปวดใจงั้นหรือ?” เรย์มอนด์หยุด เขาหันมามองเดบร้า “ถ้าเป็นแบบนั้น แปลว่าเธอตัดสินใจได้แล้วใช่ไหม? จะเต้นให้เราดูใช่ไหม?”“ได้…” เดบร้ากัดริมฝีปากและพยักหน้าช้า ๆ ดวงตาฉ่ำน้ำตา “ฉันจะเต้น…”เธอดูขมขื่นเมื่อพูดออกมาแบบนั้น เธอเสียศักดิ์ศรีไปแล้วและเธอยอมวางเกียรติลงแดร์ริลปฏิบัติกับโซรันเหมือนพ่อของตนเอง ดังนั้นในฐานะที่เป็นผู้หญิงของเขาเธอจะทนเห็นเขาทรมานได้อย่างไร?“เดบร้า…”โซรันพูดแผ่ว “เธอทำไม่ได้! อย่าเต้น…”“ให้ตายสิ หุบปากเลยตาแก่!”เรย์มอนด์ตะโกนอย่างเกรี้ยวกราดและฟาดแส้ใส่เขาอีกครั้งปัง!ทันใดนั้นก็มีเสียงปังดังก้องมาจากทางเข้าคุก! มันฟังดูเหมือนว่าประตูโดนเตะเปิดออก!ทุกคนในคุกต่างก็ตะลึงงัน!เรย์มอนด์รีบเก็บแส้ เขาและเอลสันต่างก็มองกันก่อนที่จะรีบเดินออกจากห้องขังเฮือก!พวกเขาเพิ่งเดินมาได้ไม่กี่ก้าวเมื่อต้องกลัวจนตัวสั่น พวกเขากลั้นหายใจเมื่อเห็นว่ามีอะไรอยุ่ตรงหน้าผู้บ่
ฟลอเรียนยังคงตำแหน่งของตัวเองไว้ได้เมื่อเขามาเข้าร่วมกับกลุ่มของเจ้าศักดินาเคนนี่หลังจากจักรพรรดิแห่งโลกใหม่สวรรคตลง… เขายังคงได้เพลิดเพลินกับความมั่งคั่งรุ่งเรืองอยู่ที่ห้องโถงกลางของสำนักงานสืบสวนในตอนนี้มีเด็กหนุ่มวัยรุ่นหล่อเหลานั่งอยู่ที่เก้าอี้ตำแหน่งหลัก เขามีหน้าตาที่ยังดูเด็กเล็กน้อยซึ่งดูขัดแย้งกับท่าทางสงบนิ่งไม่สมอายุของเขาเขาคือแอมโบรส ดาร์บี้!ฟลอเรียนนั่งลงข้างเขาด้วยท่าทางจริงจัง สีหน้ามีแววสุภาพ“ท่านฟลอเรียน!”แอมโบรสค่อย ๆ อ้าปากพูดโดยที่สีหน้าไม่แสดงอารมณ์ใด “สอบปากคำสโลนเป็นยังไงบ้าง… คนที่คุณจับมา…เมื่อสองวันก่อน?”แอมโบรสช่วยเจ้าศักดินาเคนนี่มาตั้งแต่แรกด้วยเรื่องของราชวงศ์… ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือใหญ่… เพราะว่าเขาได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าชาย เขาไม่เคยปล่อยเรื่องไหนไปชุ่ยๆ โดยเฉพาะเมื่อเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับคนที่พัวพันกับแดร์ริลฟลอเรียนผุดลุกขึ้นยืนทันทีและโค้งคำนับแอมโบรส “ฝ่าพระบาท สโลนปิดปากเงียบ กระหม่อมยังไม่สามารถได้ข้อมูลอะไรจากเธอเลย แต่พระองค์ไม่ต้องกังวลพระทัย กระหม่อมจะหาทางทำให้เธอเปิดปากให้ได้”สีหน้าฟลอเรียนเต็มไปด้วยความนับถือเม
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ