แดร์ริลมองเห็นอ่างไม้น้ำอุ่นขนาดใหญ่ตั้งอยู่ไม่ไกล 'เกิดอะไรขึ้น?’ “เจ้าชายพระราชสวามี คุณตื่นแล้ว!” เมื่อบรรดาสาวใช้สังเกตว่าแดร์ริลตื่นแล้ว พวกเธอก็กล่าวต้อนรับเขาอย่างยินดี “จักรพรรดินีรับสั่งให้พวกเรามารับใช้คุณ!” 'เป็นแบบนี้นี่เอง!' แดร์ริลกลับมามีสติขณะถามขึ้นว่า “ถ้าอย่างนั้น ที่นี่คือ…” ก่อนที่แดร์ริลจะได้พูดจบ สาวรับใช้คนหนึ่งก็ตอบขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “คุณคือเจ้าชายพระราชสวามี ดังนั้นที่นี่คือพระราชวังเมฆารุ่งโรจน์ของเจ้าหญิงลอง” ‘อะไรนะ? ที่นี่คือพระราชวังของควินซีงั้นเหรอ? แดร์ริลตกตะลึง สาวรับใช้ผู้หนึ่งพูดขึ้นอย่างสุภาพว่า “น้ำอุ่นได้ที่แล้ว เชิญเจ้าชายพระราชสวามีมาอาบน้ำได้แล้วค่ะ” จากนั้น สาวรับใช้หลายคนก็เดินเข้ามาช่วยถอดเสื้อผ้าออกให้แดร์ริล! สภาพของแดร์ริลในตอนนี้ไม่ได้ดีไปกว่าขอทานนัก เขาอยากจะอาบน้ำและสวมเสื้อผ้าชุดใหม่มาก! อึก! เมื่อแดร์ริลถูกสาวรับใช้รุมล้อม เขาก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายอยู่เงียบ ๆ หลังจากที่ซอนย่าลักพาตัวเขาไปเพราะว่าเธอต้องการเคล็ดวิชาของคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศแปดทิศจากเขา ดังนั้น เธอจึงทรมานเขาจนร่างกายของเขาเปรอะเปื้อนไปด้วย
เพี๊ยะ! ควินซีเดินเข้าไปหาแดร์ริลด้วยใบหน้าที่ มืดมนก่อนจะยกมือขึ้นมาตบหน้าเขาด้วยความโกรธเกรี้ยว “อย่าบังอาจพูดจาแบบนั้นกับฉันอีก! คุณอย่าคิดว่าฉันไม่กล้าฆ่าคุณนะ!” ควินซีพูดขึ้นอย่างเย็นชา ก่อนหน้านี้แดร์ริลได้บอกเคล็ดวิชาคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศปลอมกับเธอจนทำให้ร่างกายและเสื้อผ้าของเธอถูกแผดเผาด้วยเปลวไฟหัวใจปีศาจ! จึงเป็นสาเหตุที่จักรพรรดินีพี่สาวของเธอเข้าใจผิดและคิดว่าเธอกับเขามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกัน เมื่อคิดถึงเรื่องนั้น ควินซีก็อยากจะจับแดร์ริลสับเป็นชิ้น ๆ! แดร์ริลยกมือขึ้นลูบแก้มตัวเองเบา ๆ ก่อนจะพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าเธออยากแก้แค้นฉันก็ควรทำเสียตอนนี้ แต่เธอจะทำยังไงถ้าหากทุกคนรู้ว่า เธอฆ่าสามีของตัวเอง? บางทีชื่อเสียงของเธออาจจะโด่งดังไปทั่วทั้งเก้าแผ่นดินใหญ่เลยก็ได้” แดร์ริลมั่นใจว่าควินซีไม่กล้าฆ่าเขา ไม่เพียงแต่เธอจะไม่กล้าขัดคืนคำสั่งของจักรพรรดินีเท่านั้น แต่เธอยังไม่ได้รับเคล็ดวิชาคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศจากเขาอีกด้วย! "ออกไป!" ควินซีตะโกนขึ้นด้วยใบหน้าที่ซีดเซียวขณะชี้นิ้วไปที่ประตู “แล้วก็อย่าเข้ามาในห้องของฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นอันขาด!”
วินาทีต่อมา พลังภายในอันเย็นยะเยือกของควินซีก็พุ่งเข้ามาในอ่างไม้ จากนั้นน้ำร้อนก็กลายเป็นน้ำแข็งทันที! เมื่อแดร์ริลรู้สึกตัว ร่างกายของเขาก็ถูกแช่แข็งไปแล้ว! มีเพียงศีรษะของเขาเท่านั้นที่โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ แดร์ริลอ้าปากค้างเพราะความตกตะลึง! ความหนาวเย็นเข้าปกคลุมร่างกายของแดร์ริลจนเขารู้สึกเหน็บหนาวไปถึงทรวง เมื่อควินซีได้เห็นว่าแดร์ริลดูตื่นตระหนก เธอก็ยิ้มอย่างมีความสุขและพูดขึ้นว่า “คุณบอกว่าอยากให้ฉันช่วยอาบน้ำไม่ใช่เหรอ? เชิญคุณอาบน้ำให้มีความสุขจนถึงพรุ่งนี้เช้าเลยนะ!” ‘เ-ี่ย! ถ้ารอให้ถึงพรุ่งนี้เช้า ฉันคงจะแข็งตายก่อน!’ แดร์ริลรู้สึกวิตกกังวล! ถ้าหากว่าพลังภายในของเขาฟื้นตัว เขาจะสามารถใช้เปลวเพลิงเย็นไร้มลทินเพื่อทำลายน้ำแข็งได้อย่างง่ายดาย! ทว่าร่างกายของเขาตอนนี้กลับไร้ซึ่งพลังภายใน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ แดร์ริลแสร้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไร จากนั้นเขาก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่เป็นไรถ้าเธอไม่อยากช่วยสามีของเธออาบน้ำ และในตอนนี้เธอก็กำลังจะฆ่าสามีของตัวเอง เธอคงอยากจะเป็นแม่หม้ายมากเลยใช่ไหม?” “แดร์ริล!” เมื่อเห็นว่าแดร์ริลยังมีอารมณ์ล้อเล่นกับเธอ
“ถ้าเธอไม่เห็นด้วยก็ไม่เป็นไร! ฉันจะยอมบอกเคล็ดวิชาคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศแค่วันละสองประโยคเท่านั้น!” แดร์ริลพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยขณะหันมายิ้มให้ควินซี “เธอบอกว่าเธอเกลียดฉันนักหนา แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเธอจะไม่ฆ่าฉันทิ้ง หลังจากที่ฉันบอกเคล็ดวิชาทั้งหมดกับเธอไปแล้ว?” จากนั้นแดร์ริลก็พูดต่อว่า “แต่ไม่ต้องกังวล ฉันสัญญาว่าครั้งนี้ฉันจะบอกเคล็ดวิชาที่แท้จริงกับเธอ แต่ฉันจะบอกแค่วันละสองประโยคเท่านั้น ถ้าเธอไม่ตกลงก็ฆ่าฉันได้เลย” "คุณ!" เมื่อได้เห็นความมุ่งมั่นในแววตาของแดร์ริล ใบหน้าของควินซีก็ซีดลงทันที เธอทำได้เพียงกัดฟันแน่นและยอมทำตามข้อเสนอของเขา “ก็ได้! ฉันจะยอมให้คุณบอกเคล็ดวิชาฉันวันละสองประโยคก็ได้!” 'ฮ่า ๆ! เธอเป็นถึงเจ้าหญิงผู้สูงส่งและสง่างาม แต่ท้ายที่สุดเธอก็ต้องยอมจำนนต่อฉัน!' แดร์ริลรู้สึกเพิ่งพอใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น จากนั้นเขาก็พยักหน้าและพูดขึ้นว่า “เอาล่ะ ตั้งใจฟังให้ดี ๆ ประโยคแรกของเคล็ดวิชาคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศคือ การถ่ายโอนพลังงานไปยังจุดฝังเข็มที่ข้อเท้า ไขว้มือของคุณไว้ด้วยกัน” ควินซีขมวดคิ้วและพูดว่า “แต่ที่สุสานโบราณของลิโป้วันนั้นคุณบอกฉันว่า ก
แดร์ริลบ่นพึมพำกับตัวเองเบา ๆ แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังลุกขึ้นและตอบควินซีว่า “ตกลง” จากนั้น แดร์ริลก็เดินไปที่ประตูและนำอาหารเช้าเข้ามาในห้อง เมื่อได้กลิ่นอาหารอันโอชะ ท้องของแดร์ริลก็รู้สึกหิวขึ้นมาทันที นับตั้งแต่ที่เขาถูกพาตัวมายังทวีปโลกใต้เมฆี เขาก็ยังไม่ได้กินอะไรเลย แดร์ริลรีบนำอาหารเช้ามาวางไว้ที่โต๊ะ โดยมีควินซีนั่งรออยู่ จากนั้นเมื่อเขากำลังจะนั่งลง ควินซีก็รีบพูดขึ้นทันทีว่า "ยืนขึ้นเดี๋ยวนี้!" ควินซีขมวดคิ้วและตะโกนขึ้นอย่างเย็นชา “ใครอนุญาตให้คุณนั่ง? คุณไม่มีสิทธิ์ทานอาหารเช้ากับฉัน!” แดร์ริลตกตะลึงจนพูดไม่ออก! ‘ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เห็นว่าฉันเป็นสามีของเธอ แต่เธอก็ไม่ควรจะปฏิบัติกับฉันราวกับว่าฉันเป็นเชลยแบบนี้’ เมื่อได้เห็นสีหน้าที่ไม่พอใจของแดร์ริล ควินซีก็พูดขึ้นอย่างเรียบเฉยว่า “คุณจะทานอาหารเช้าได้ก็ต่อเมื่อฉันทานเสร็จแล้ว!” แดร์ริลยิ้มอย่างขมขื่นขณะครุ่นคิดอยู่ภายในใจ 'ควินซี แล้วเราจะได้เห็นดีกัน! สักวันฉันจะทำให้เธอยอมจำนนต่อฉันเอง!' “ฝ่าบาทเสด็จ!” ในเวลานั้น เสียงป่าวประกาศดังขึ้นจากด้านนอกประตู จากนั้นร่างของจักรพรรดินีก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับบรรดา
ทันทีที่จักรพรรดินีและควินซีมาถึง พวกเธอก็ได้เห็นขันทีและสาวรับใช้หลายคนกำลังช่วยซัมเมอร์ขึ้นจากน้ำอย่างลนลาน สาวรับใช้ที่ตกน้ำผู้นั้นคือซัมเมอร์ สโนว์ เธอเป็นสาวรับใช้ส่วนตัวของควินซี หลังจากที่บรรดาขันทีและสาวรับใช้ช่วยเธอขึ้นมาจากน้ำแล้ว ร่างของเธอก็นอนราบอยู่บนพื้นด้วยเสื้อผ้าที่เปียกโชก ขณะที่เธอยังคงหลับตาแน่นโดยไม่ขยับเขยื้อน “ซัมเมอร์!” ควินซีตะโกนเรียกซัมเมอร์อย่างตื่นตระหนก ไม่มีการตอบสนองจากซัมเมอร์ ในขณะที่ใบหน้าของเธอดูซีดขาวราวกับสีของกระดาษ “รีบไปตามหมอหลวงมาเดี๋ยวนี้!” ควินซีสั่งขันทีอย่างเร่งรีบ ซัมเมอร์เป็นสาวใช้ส่วนตัวที่รับใช้ควินซีมายาวนานกว่าสิบปี ดังนั้นซัมเมอร์จึงเป็นสาวรับใช้ที่ควินซีชื่นชอบ เมื่อได้ยินว่าซัมเมอร์จมน้ำ หัวใจของควินซีก็รู้สึกเจ็บปวดทันที “ครับเจ้าหญิง!” ขันทีตอบรับและรีบออกไปอย่างรวดเร็ว บรรยากาศค่อนข้างตึงเครียด หลังจากนั้นไม่นาน หมอหลวงก็เดินเข้ามาอย่างเร่งรีบพร้อมกับกล่องยาในมือของเขา เขาเป็นชายชราในวัย 70 เขามีหนวดและเคราสีขาว เขาคือหมอหลวงโซรอส เมื่อได้เห็นหมอหลวงอยู่ที่นี่ จักรพรรดินีก็ยิ้มให้เขาและพูดขึ้นว่า “หมอหลวงโซ
ขันทีหลายคนตอบรับคำสั่งของจักรพรรดินีและรีบไปจัดเตรียมงานศพให้ซัมเมอร์ทันที "เดี๋ยวก่อน!" ในเวลานั้น แดร์ริลพูดขึ้นอย่างเรียบเฉยว่า “ซัมเมอร์ยังไม่ตาย เรายังสามารถช่วยเธอได้!” ฝูงชนต่างก็ตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น พวกเขารีบหันมองแดร์ริลทันที เจ้าชายพระราชสวามีกล้าพูดได้ยังไงว่าซัมเมอร์ยังไม่ตาย ในเมื่อหมอหลวงโซรอสก็ยังไม่สามารถช่วยชีวิตของเธอเอาไว้ได้ เจ้าชายพระราชสวามีมีความรู้เรื่องการแพทย์อย่างนั้นเหรอ? ควินซีขมวดคิ้วขณะจ้องมองแดร์ริลอย่างเย็นชาและไม่ได้พูดอะไร หมอหลวงโซรอสตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น จากนั้นเขาก็หันมองไปที่แดร์ริลด้วยรอยยิ้มฝืนทนและพูดขึ้นว่า “เจ้าชายพระราชสวามี ผมได้ตรวจสอบให้แน่ใจแล้วว่าซัมเมอร์ได้หยุดหายใจแล้ว เพราะฉะนั้น จึงไม่มีทางใดที่เราจะสามารถช่วยให้เธอฟื้นขึ้นมาได้อีก!” แดร์ริลพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า "เพราะฉะนั้น ผมจึงบอกคุณว่าเรายังสามารถช่วยชีวิตของเธอได้ยังไงล่ะ!" แดร์ริลพูดอย่างหนักแน่น! นัยน์ตาของหมอหลวงโซรอสเป็นประกายขณะเอ่ยถามแดร์ริลว่า "เจ้าชายพระราชสวามี คุณเคยเรียนการแพทย์มาก่อนหรือเปล่า?" แดร์ริลส่ายศีรษะ เมื่อได้เห็นเช่นนั้
เมื่อได้ยินควินซีกล่าวเช่นนั้น แดร์ริลก็คิดว่าความพยายามของเขาสูญเปล่า ดังนั้นเขาจึงไม่พูดอะไรอีก “ซัมเมอร์ตายเพราะว่าเธอจมน้ำ! แต่คุณกลับพูดเรื่องฮวงจุ้ยไร้สาระขึ้นมา! ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!” ควินซียังคงต่อว่าแดร์ริลอย่างโกรธเกรี้ยว จากนั้นเสียงหัวเราะเบา ๆ ก็ดังขึ้นภายในกลุ่มขันทีและสาวรับใช้ พวกเขาตระหนักได้ว่า เจ้าชายพระราชสวามีผู้นี้ช่างน่าสงสารมาก ทุกคนต่างก็ดูถูกความคิดของเขา! หมอหลวงโซรอสยิ้มให้แดร์ริลและพูดว่า “เจ้าชายพระราชสวามี คุณอาจจะสามารถแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับหยกเก้าเสี้ยวได้ และผมก็ชื่นชมความเฉลียวฉลาดของคุณมาก แต่ถึงอย่างนั้น การรักษาผู้ป่วยจะต้องมีความรู้เรื่องการแพทย์ ดังนั้นผมจึงไม่เห็นด้วยกับคำพูดของคุณ!” 'ช่างเป็นเรื่องที่น่าตลก!' 'ซัมเมอร์เสียชีวิตเพราะว่าเธอจมน้ำ แต่เขากลับอ้างว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับฮวงจุ้ย' 'ไร้สาระ!' ในเวลานั้น จักรพรรดินีมีความคิดที่หลากหลาย เธอหันมองแดร์ริลอย่างถี่ถ้วนและถามขึ้นว่า “แดร์ริล คำพูดของเจ้าเป็นความจริงหรือเปล่า?” แดร์ริลถอนหายใจเบา ๆ ขณะตอบคำถามของจักรพรรดินีอย่างเคร่งขรึม “ฝ่าบาท ผมได้อธิบายวิธีการที่เราจะสามาร
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ