ถ้าหากว่าเหตุการณ์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นที่นี่และในเวลานี้ แดร์ริลจะยอมให้จูปาเจี๋ยช่วยโดยไม่ลังเลเลย อย่างไรก็ตาม สุสานโบราณกำลังจะปรากฏขึ้น ดังนั้นเขาจึงไม่อยากสร้างปัญหาไปมากกว่านี้ และที่สำคัญ จูปาเจี๋ยก็เป็นผู้มีตัณหามาก เขากล้าหยอกล้อแม้กระทั่งเทพธิดาจันทรา ฉางเอ๋อ! และถ้าหากว่าสโลนตกอยู่ในกำมือของจูปาเจี๋ย ชื่อเสียงของแดร์ริลจะต้องถูกทำลายมากยิ่งขึ้น แดร์ริลได้สร้างปัญหาที่พระราชวังโลกใหม่จนทำให้ความสัมพันธ์ของเขากับผู้คนเริ่มสั่นคลอน ในขณะที่อีเวตต์ เลนดูแลเขาเป็นอย่างดี และความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอก็เริ่มแน่นแฟ้นมากยิ่งขึ้น ดังนั้น เขาจึงต้องการปรับความสัมพันธ์ระหว่างเขากับโลกใหม่ และเมื่อเป็นเช่นนั้น เขาจึงไม่สามารถทำให้สโลนตกอยู่ในกำมือของจูปาเจี๋ยได้ “แดร์ริล!” สโลนตะโกนขึ้นด้วยใบหน้าที่แดงก่ำมากยิ่งขึ้น “นายกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร? ใครเป็นภรรยาของนาย!” ‘ผู้ชายคนนี้ไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย! เมื่อก่อนเป็นยังไงตอนนี้เขาก็ยังเป็นเช่นนั้น!’ แดร์ริลถอนหายใจเฮือกใหญ่ จากนั้นเขาก็กระซิบกับพวกเธอเบา ๆ ว่า “ฟังฉันนะ พวกเธอไม่เห็นเหรอว่าพี่ชายของฉันแข็งแกร่งมากแค่ไหน? และเ
ลอร่าสูดหายใจเข้าด้วยใบหน้าที่แดงก่ำจากนั้นเธอก็พูดเบา ๆ ว่า "สามี" น้ำเสียงของเธอแผ่วเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน เหตุผลที่ลอร่าต้องยอมทำตามเป็นเพราะชายผู้ทรงพลังที่ยืนอยู่ข้าง ๆ แดร์ริล ในเมื่อสโลนเองก็เรียกเขาเช่นนั้น ดังนั้นลอร่าจึงทำเช่นเดียวกันถึงแม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจก็ตาม เมื่อได้ยินเสียงที่แผ่วเบาของลอร่า แดร์ริลก็ยกมือขึ้นจับที่ใบหูและพูดขึ้นว่า “ที่รัก เธอพูดเบาเกินไป ฉันไม่ได้ยิน” แดร์ริลแทบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่ไหวขณะที่เขากล่าวเช่นนั้น "นาย…" ลอร่าโกรธจนน้ำตาแทบไหล แดร์ริลเป็นคนที่เธอเกลียดที่สุดในชีวิต แต่เธอกลับต้องเรียกเขาว่าสามี มันเป็นความอัปยศอดสูยิ่งนัก! ลอร่ากัดริมฝีปากแน่นจนเลือดแทบจะไหลออกมา จากนั้นเธอก็ก้มหน้าลงและตะโกนขึ้นว่า “สามี!” ในขณะที่ตะโกนเช่นนั้น ลอร่าก็รู้สึกเดือดดาลอยู่ภายในใจ! 'คอยดูนะแดร์ริล นายทำให้ฉันต้องอับอายฉันจะเอาคืนเป็นสิบเท่า!' “เยี่ยมมาก ช่างเป็นภรรยาที่ดีจริง ๆ!” ในขณะที่กล่าวเช่นนั้น แดร์ริลก็เดินเข้าไปหาพวกเธอและจูบพวกเธอทั้งสองคนทันที ดวงตาของพวกเธอเบิกกว้างด้วยความตกตะลึง! เสียงจูบทำให้ร่างของพวกเธอสั่นสะท้าน ขณะที่ความเ
ในเวลานี้ มีคนสองกลุ่มที่กำลังเผชิญหน้ากันอยู่! โดยคนกลุ่มแรกมาจากทวีปเวสท์ริงตัน ผู้นำของเขาเป็นชายร่างสูงในชุดคลุมยาวสีดำ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความประสงค์ร้าย ชายคนนั้นคือโดน็อก ดิกสัน! ข้างกายของโดน็อกมีหญิงสาวที่งดงามที่อยู่ในชุดเดรสยาวสีขาว! ผู้หญิงคนนั้นคือเซนเทล่า ซีออน ภรรยาของโดน็อก! เธอเป็นอัจฉริยะที่มีชื่อเสียงของทวีปเวสท์ริงตัน เธอมีความสามารถทั้งทางด้านการเล่นดนตรี หมากรุก และคัดลายมือ และแทบจะไม่มีเรื่องใดที่เธอทำไม่ได้เลย! โดน็อกได้พบกับเซนเทล่าเมื่อสามปีที่แล้ว ในตอนนั้นเขาตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกพบ ดังนั้นเขาจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้เธอยอมตกลงเป็นภรรยาของเขา! ในขณะที่คนอีกกลุ่มหนึ่งเป็นผู้คนที่มาจากทวีปจักรวาลโลก เช่น แด๊กซ์ แซนเดอร์ เชสเตอร์ วิลสัน ประมุขนิรันดร์และคนอื่น ๆ อีกมากมาย "ทุกคน!" โดน็อกกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ด้วยสายตาที่ดูมุ่งมั่น จากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า “ฉันขอประกาศเอาไว้นะที่นี้ว่า ฉันมาเพื่อต้องการแย่งชิงเคล็ดวิชาศึกโลหิตแปดทิศจากสุสานโบราณของลิโป้! และฉันมั่นใจว่าในสุสานจะต้องมีสมบัติอันล้ำค่าอื่น ๆ ปรากฏขึ้น และแน่นอนว่าฉันจะไม่คว้าสมบัติเหล่านั้
โดน็อกเหลือบมองไปที่แด๊กซ์และเชสเตอร์ก่อนจะพูดขึ้นว่า “แด๊กซ์ เชสเตอร์ เรามาสะสางเรื่องนี้ให้จบ ๆ กันเถอะ!” ขณะกล่าวเช่นนั้นโดน็อกก็ไม่อาจเก็บซ่อนความโกรธภายในใจเอาไว้ได้! เป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่แดร์ริล ดาร์บี้ไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย ถ้าไม่อย่างนั้นโดน็อกจะสามารถจัดการกับสามพี่น้องร่วมสาบานให้หายไปจากจักรวาลโลกได้! ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สามารถฆ่าทุกคนในทวีปจักรวาลโลกได้ แต่การฆ่าสองคนนี้ก็เป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา “เข้ามาเลย!” ด้วยบุคลิกที่ใจร้อนของแด๊กซ์ จึงทำให้เขาไม่สามารถเก็บซ่อนความโกรธเอาไว้ได้เช่นกัน โดน็อกคำราม “ดี! วันนี้พวกนายจะไม่มีชีวิตรอดออกไปจากที่นี่!” พรึบ! ในเวลานั้น แด๊กซ์ยกขวานยักษ์ของเขาขึ้นมาและเตรียมพร้อมที่จะพุ่งไปข้างหน้า “แด๊กซ์!” ในเวลานั้น เชสเตอร์รีบดึงเขากลับมาทันทีและพูดขึ้นว่า “อย่าทำอะไรวู่วาม เราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!” ถึงแม้ว่าแด๊กซ์จะเป็นถึงเจ้าสำนัก แต่นิสัยใจคอของเขาก็ไม่เปลี่ยนไปเลย เขายังเป็นคนใจร้อนเหมือนเช่นเคย แด๊กซ์โกรธมาก “สุสานโบราณจะปรากฏขึ้นในทวีปจักรวาลโลก แล้วเราจะยอมให้คนนอกเข้ามาแย่งชิงไปได้ยังไง?” ในเวลานั้น แด๊กซ์กวาดสาย
'ผู้ชายคนนี้ดูหล่อเหลาราวกับเทพบุตร แต่เขากลับจ้องมองฉันอย่างไม่สุภาพเช่นนั้นได้ยังไง?’ เดบร้าหันไปหาแดร์ริลและถามเขาว่า “แดร์ริล เขาคือ?” "อ้อ!" แดร์ริลหัวเราะและแนะนำให้เธอได้รู้จักจูปาเจี๋ย “นี่คือพี่จู เขาเป็นพี่ชายที่ฉันรู้จักจากทวีปโมอาน่าเหนือ!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เดบร้าก็หันไปยิ้มให้จูปาเจี๋ยเป็นการทักทาย จูปาเจี๋ยพยักหน้าด้วยรอยยิ้มและพูดขึ้นว่า “แดร์ริล ภรรยาของเจ้าช่างงดงาม!” “แดร์ริล!” ในเวลานั้น แด๊กซ์และเชสเตอร์ก็เดินเข้ามาหาเขาและกอดเขาเอาไว้แน่น จากนั้นแด๊กซ์และเชสเตอร์ก็เหลือบมองชายที่อยู่ด้านข้าง วินาทีต่อมาพวกเขาก็ต้องตกตะลึงเมื่อพวกเขาสัมผัสได้ถึงพลังที่มิอาจหยั่งรู้ของชายผู้นั้น! แดร์ริลรู้จักชายทรงพลังผู้นี้ได้อย่างไร! ในเวลานั้น แด๊กซ์รีบหันกลับไปมองโดน็อกและพูดขึ้นว่า “โดน็อก เมื่อกี้นายบอกว่านายต้องการสะสางเรื่องนี้ให้จบไม่ใช่หรอกเหรอ?” โดน็อกไม่ได้พูดอะไร ถ้าหากมีเพียงพวกเขาสามพี่น้อง โดน็อกอาจจะเอาชนะพวกเขาได้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากแดร์ริลมีผู้ทรงพลังอยู่เคียงข้าง ดังนั้นโดน็อกจึงตัดสินใจปิดปากเงียบ ทันใดนั้น ร่างจำนวนมากก็ปรากฏขึ้นบน
แด๊กซ์หัวเราะออกมาด้วยเสียงอันดังขณะตบไหล่แดร์ริลและพูดขึ้นว่า “ให้ตายเถอะแดร์ริล! นายน่าทึ่งมากจริง ๆ แม้แต่เทพธิดาแห่งสงครามก็ยังกลายเป็นภรรยาของนายได้” “เอ่อ…” แดร์ริลยิ้มอย่างขมขื่น เมื่อเขาหันกลับมา เขาก็ได้พบกับสายตาอันโกรธเกรี้ยวเดบร้า ใบหน้าของเดบร้าหน้าซีดลงทันใด นี่เขาจะจีบผู้หญิงทั้งโลกเลยหรือยังไง? แม้แต่ออโรร่า แฮนเซ่น อดีตเจ้าสำนักง้อไบ๊ก็ยังมีลูกกับเขา แล้วนี่เขายังจีบสโลนด้วยอีกคน! เมื่อได้เห็นสายตาอันโกรธเกรี้ยวของเดบร้า แดร์ริลจึงรีบเดินเข้ามาหาเธอและอธิบายอย่างขมขื่นว่า “มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด พี่จู แค่พูดเรื่องไร้สาระ สโลนไม่ใช่ภรรยาของผม” เชนเทล่าภรรยาของโดน็อกเดินเข้ามาหาแดร์ริลทีละก้าว เธอจ้องมองเขาด้วยใบหน้าที่รู้สึกไม่พอใจและพูดขึ้นว่า “นายคือแดร์ริลใช่ไหม? ทำไมนายถึงได้ไร้ยางอายเช่นนี้? คนอย่างผู้บังคับบัญชาการสโลนจะยอมเป็นภรรยาของนายได้ยังไงกัน?” ในขณะที่เชนเทล่ากำลังพูดกับแดร์ริล จูปาเจี๋ยก็เดินเข้ามาหาเธอด้วยรอยยิ้มก่อนจะจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่ลุกวาว “แม่สาวงาม เธอเองก็งดงามไม่แพ้กัน! ข้าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวันนี้อาหารตาของข้าจะเยอะเช่นนี้!” จ
“สตรีที่แข็งแกร่งผู้นี้คือใคร?” “ดูเหมือนว่าเธอจะมาหาแดร์ริล!” ฝูงชนต่างก็รู้สึกงุนงงเมื่อได้เห็นพวกเขาพูดคุยกัน ในเวลานั้น ผู้ชายหลายคนก็มองไปที่กงกงด้วยความหลงใหลในใบหน้าที่งดงามและเรือนร่างที่เย้ายวนใจของเธอ เธอเป็นเหมือนดั่งงานศิลปะที่สมบูรณ์แบบที่ไม่สามารถหาถ้อยคำใด ๆ บนโลกมาบรรยายถึงความงดงามของเธอได้! 'เ-ี่ย! นี่เธอตามฉันมาถึงที่นี่เลยเหรอ?’ เมื่อได้เห็นกงกง แดร์ริลก็ตกตะลึง ทว่าใบหน้าของเขากลับยังคงมีรอยยิ้ม ถึงแม้แดร์ริลจะรู้ว่าพลังของเธอนั้นทรงพลังจนแม้แต่เขาเองก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมของเธอ แต่เมื่อเขาตระหนักได้ว่าเขามีจูปาเจี๋ยอยู่กับเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกลัวกงกงอีกต่อไป “แดร์ริล จูปาเจี๋ย! ตามข้ากลับไปที่พระราชวังและยอมรับความผิดของพวกเจ้าที่มีต่อจักรพรรดิโฮ่วอี้เดี๋ยวนี้!” กงกงพูดขึ้นอย่างเย็นชา จักรพรรดิโฮ่วอี้โกรธมากเมื่อเขาทราบว่า แดร์ริลและจูปาเจี๋ยได้หนีออกจากพระราชวังโมอาน่าเหนือมาด้วยกัน ไม่เพียงเท่านั้น พวกเขายังกลั่นแกล้งฉางเอ๋ออีกด้วย! ดังนั้นจักรพรรดิโฮ่วอี้จึงมอบหมายให้กงกงเดินทางมายังทวีปจักรวาลโลกเพื่อตามล่าพวกเขา “กงกง!” ในเวลานั
เมื่อโดน็อกได้ยินคำพูดของกงกง ใบหน้าของเขาก็ซีดเซียวลง แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมา เนื่องจากว่าพลังของผู้หญิงคนนั้นมหาศาล ดังนั้นโดน็อกจึงไม่สามารถทำอะไรได้! ในเวลานั้น กงกงหันมองแดร์ริลอย่างเย็นชาและพูดขึ้นว่า “คราวนี้เจ้าหนีไปไหนไม่รอดแล้ว!” จากนั้นกงกงก็ยกขึ้นมาเพื่อโจมตีเขา! กงกงตัดสินใจว่าเธอจะจัดการกับแดร์ริลก่อนแล้วค่อยจับจูปาเจี๋ยภายหลัง เพราะถึงอย่างไรแดร์ริลก็ไม่แข็งแกร่งเท่าจูปาเจี๋ย แดร์ริลรีบถอยกลับมาด้วยความตื่นตระหนก! เปรี้ยง! ทันใดนั้น เสียงฟ้าร้องก็ดังขึ้นอย่างรุนแรง! เมื่อได้ยินเสียงฟ้าร้องที่ฟังดูราวกับว่าท้องฟ้ากำลังจะถล่ม ฝูงชนก็ตกตะลึงและรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาทันที พวกเขารีบแหงนมองขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว จากนั้นเมฆสีเลือดก็ปรากฏขึ้นเหนือภูเขาฮัวอีกครั้ง และดูเหมือนว่าตอนนี้พวกมันกำลังจะรวมตัวกัน! ท้องฟ้ามืดดำไร้แสงจากดวงอาทิตย์ราวกับว่าวันนี้กำลังเข้าสู่วันสิ้นโลก! “สุสานโบราณกำลังจะปรากฏขึ้นแน่ ๆ!” “สุสานโบราณกำลังจะปรากฏขึ้น!” วินาทีต่อมาผู้คนก็ตะโกนขึ้นด้วยความตื่นเต้น กงกงหยุดโจมตีแดร์ริลกลางอากาศขณะที่เธอแหงนมองขึ้นไปบน
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ