บทที่ 1146

แดร์ริลอุ้มออโรร่าไว้ในอ้อมแขนและวิ่งต่อไป ไม่รู้ว่าเขาวิ่งมาไกลแค่ไหน แต่เมื่อเขากวาดสายตามองไปรอบ ๆ เขาก็มาอยู่ในป่าลึกแล้ว เมื่อเขาตระหนักได้ว่าควินซีไม่ได้ตามเขามาแล้ว แดร์ริลก็ถอนหายใจยาวและหยุดวิ่งในที่สุด

“บัดซบ!”

แดร์ริลยกมือขึ้นต่อยต้นไม้ด้วยความเดือดดาล

'ฉันจะต้องพยายามแทบตายเพื่อให้ได้แก่นแท้ของมังกรมา! แต่แล้วฉันก็ถูกคนอื่นแย่งไปอีกครั้ง!’

เมื่อนึกถึงใบหน้าของเทพธิดาตัวน้อย หัวใจของแดร์ริลก็รู้สึกเจ็บปวด

'ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของเมแกน! ถ้าเธอไม่ฉกแก่นแท้ของมังกรไปจากฉัน ฉันก็คงไม่ต้องถูกควินซีพรากมันไปจากฉัน!'

“ออโรร่า ทำไมพวกเธอกับสาวกของเธอชอบสร้างปัญหาให้ฉันอยู่ตลอดเวลา!” แดร์ริลกัดฟันแน่นเมื่อเขาเอ่ยเช่นนั้น

ทว่ากลับไม่มีเสียงตอบรับจากออโรร่า เธอนอนอยู่บนพื้นด้วยดวงตาที่ปิดแน่น

เธอหมดสติไปหลังจากที่แดร์ริลต่อสู้กับควินซีและหนีออกมาจากหอคอยดาวปรารถนา

เมื่อเห็นว่าดวงตาของออโรร่าปิดสนิท แดร์ริลก็สำรวจใบหน้าที่แดงระเรื่อของเธอและพบว่าเธอช่างงดงามและมีเสน่ห์

แดร์ริลปฏิเสธไม่ได้ว่าออโรร่าเป็นผู้หญิงสวย ผู้ชายมากมายต่างก็หมายปองเธอ แต่ถึงอย่างนั้นแดร์ริลก็ไ