เถ้าแก่รูดบัตรอย่างรวดเร็วโดยไม่พูดอะไรมีเสียงบี๊บ การรูดบัตรสำเร็จครั้งนี้ รอยยิ้มของผู้แสวงหาผลประโยชน์ปรากฏบนใบหน้าของเขาในที่สุด“หัวหน้า ทำไมไม่ซื้อเพิ่มอีกสองสามชิ้นแล้วข้าจะให้ส่วนลดแก่เจ้า!”“ไม่ต้องหรอก รีบตัดมันซะ”อวี่เจียงเสวี่ยเร่งเร้าเถ้าแก่ และทันใดนั้นเถ้าแก่ก็หยิบมีดเหล็กพิเศษออกม
ทว่าในตอนนั้นเองเสียงของฉินเป่ยก็ดังขึ้น“คุณกำลังพูดถึงเรื่องไร้สาระอะไร? กล้าดียังไงถึงได้มาอวดเบ่งต่อหน้าผม!”“ไปตายซะ”เมื่อเสียงของฉินเป่ยสิ้นสุด พลังงานก็เปลี่ยนทิศทางและพุ่งตรงไปยังคนสนิทของซุนต้าเฉิงคนนั้นทันที“หืม?”“ทรงพลังมาก!”ในพริบตาเดียว สีหน้าของลูกน้องของซุนต้าเฉิงเปลี่ยนไปอย่างมาก
จุดประสงค์ของการมาเยือนของซุนต้าเฉิงในครั้งนี้คือการโน้มน้าวพี่เขยของเขา!ไม่นานหลังจากนั้น ซุนต้าเฉิงก็มาถึงสำนักเฟยเหอพี่เขยของเขา ‘หวงเฟยหลง’ เจ้าสำนักเฟยเหอรู้มานานแล้วว่าเขากำลังจะมา ดังนั้นเขาจึงไปซ่อนตัวอย่างรวดเร็วหลังจากที่ซุนต้าเฉิงมาถึงเขาก็รออย่างอดทน เขารู้ว่าพี่เขยไม่ต้องการพบเขาแม้
หวงเฟยหลงรู้สิ่งที่ซุนต้าเฉิงพูดถึงดี แต่เขาไม่ได้จริงจังกับเรื่องนั้น!เขาเชื่อเพียงสิ่งที่เขาเห็นกับตาของเขาเองเท่านั้นแต่ว่า เขายังคงสนใจอย่างมากในสิ่งที่ซุนต้าเฉิงได้ละทิ้งความสนใจไป“พี่เขย เจ้ากังวลเกินไป เจ้ากังวลเกินไปและสูญเสียวิจารณญาณขั้นพื้นฐานที่สุดไป”“ดินแดนตะวันออกไม่เหมือนกับพวกที่
ฉินเป่ยพบว่าพวกเหมิงเหมิงทั้งสามคนไม่ได้อยู่ในระดับจิตที่มั่นคง เมื่อพวกเธอเผชิญกับความยากลำบากหรือความล้มเหลวอื่น ๆ ระดับจิตของพวกเธอจะพังทลายลงในทันทีสำหรับจอมยุทธ์แล้ว นี่เป็นอันตรายถึงชีวิตตอนนี้เขายังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะเตือนทั้งสามคนแล้วก็ช่วยเหลือทั้งสามคนดีหรือไม่เพราะเขารู้ดีว่า ระดับจิตข
ฉินเป่ยยืนเอามือไพล่หลัง!ผู้แข็งแกร่งของตระกูลซุนตกตะลึงอย่างยิ่ง แน่นอนว่าฉินเป่ยและคนอื่น ๆ รู้เรื่องที่ว่า เพราะซุนต้าเฉิงได้บอกพวกเขาแล้วก่อนที่เขาจะจากไปแต่สิ่งที่พวกเขาไม่เคยคาดหวังก็คือฉินเป่ยจะกล้ามาที่ประตูด้วยตัวเอง และพวกเขาสัมผัสได้ถึงระดับพลังยุทธ์ที่น่ากลัวอย่างยิ่งของเขาในตอนนี้“เจ
กลุ่มคนรุ่นใหม่แห่งตระกูลซุนภูมิใจมากในเวลานี้ศิษย์พี่คนโตของพวกเขาไม่เคยทำให้พวกเขาผิดหวังไม่ว่าผลสุดท้ายจะเป็นยังไงในวันนี้ศิษย์พี่คนโตของพวกเขาก็เริ่มทะเยอทะยานเพื่อพวกเขามากขึ้นแล้วแต่ว่า ซุนเฟยและผู้แข็งแกร่งตระกูลซุนคนอื่นๆ หงุดหงิดเพราะพวกเขารู้ว่าระดับพลังยุทธ์ของอวี่เจียงเสวี่ยนั้นต่ำมาก
น้ำเสียงของฉินเป่ยนุ่มนวลและสงบมาก แต่เมื่อเข้าหูของทุกคนในตระกูลซุนก็ทำให้พวกเขาหวาดกลัวอย่างยิ่ง“มิบังอาจ ผู้อาวุโสพวกเราคิดผิดแล้ว”“กรุณาแสดงความเมตตาด้วย ข้าไม่ต้องการแก้ตัวใด ๆ ให้กับตระกูลซุน”“ตระกูลซุนของข้าไม่มีเจตนาที่จะเป็นศัตรูของเจ้า ตระกูลซุนเคยชินกับการหย่งผยองมาหลายปีแล้ว เรามันบัว