ฉินเป่ยยืนเอามือไพล่หลัง!ผู้แข็งแกร่งของตระกูลซุนตกตะลึงอย่างยิ่ง แน่นอนว่าฉินเป่ยและคนอื่น ๆ รู้เรื่องที่ว่า เพราะซุนต้าเฉิงได้บอกพวกเขาแล้วก่อนที่เขาจะจากไปแต่สิ่งที่พวกเขาไม่เคยคาดหวังก็คือฉินเป่ยจะกล้ามาที่ประตูด้วยตัวเอง และพวกเขาสัมผัสได้ถึงระดับพลังยุทธ์ที่น่ากลัวอย่างยิ่งของเขาในตอนนี้“เจ
กลุ่มคนรุ่นใหม่แห่งตระกูลซุนภูมิใจมากในเวลานี้ศิษย์พี่คนโตของพวกเขาไม่เคยทำให้พวกเขาผิดหวังไม่ว่าผลสุดท้ายจะเป็นยังไงในวันนี้ศิษย์พี่คนโตของพวกเขาก็เริ่มทะเยอทะยานเพื่อพวกเขามากขึ้นแล้วแต่ว่า ซุนเฟยและผู้แข็งแกร่งตระกูลซุนคนอื่นๆ หงุดหงิดเพราะพวกเขารู้ว่าระดับพลังยุทธ์ของอวี่เจียงเสวี่ยนั้นต่ำมาก
น้ำเสียงของฉินเป่ยนุ่มนวลและสงบมาก แต่เมื่อเข้าหูของทุกคนในตระกูลซุนก็ทำให้พวกเขาหวาดกลัวอย่างยิ่ง“มิบังอาจ ผู้อาวุโสพวกเราคิดผิดแล้ว”“กรุณาแสดงความเมตตาด้วย ข้าไม่ต้องการแก้ตัวใด ๆ ให้กับตระกูลซุน”“ตระกูลซุนของข้าไม่มีเจตนาที่จะเป็นศัตรูของเจ้า ตระกูลซุนเคยชินกับการหย่งผยองมาหลายปีแล้ว เรามันบัว
ฉินเป่ยบอกหลินชิวเสีย จากนั้นก็อุ้มเธอออกไปทันทีโดยไม่รอให้เธอได้ตอบ!สิบนาทีต่อมาฉินเป่ยได้อุ้มหลินชิวเสียขึ้นไปบนยอดเขา ซึ่งสามารถมองเห็นเมืองทั้งเมืองได้!ดวงดาวระยิบระยับบนท้องฟ้า และแสงเหนือด้านล่างของภูเขาก็กำลังเคลื่อนไหวฉินเป่ยพบหินแบนที่ตั้งเป็นแนวราบ เขานอนลงก่อนจะวางหลินชิวเสียให้นอนบนหน
“แม่งเอ้ยไอ้สวะ มึงมันกล้าดีจริง ๆ ”“แม่งกล้ามาสังการศิษย์พี่ของเรา!”“เจ้ารู้ไหมว่าศิษย์พี่ของเราเป็นใคร? รู้ไหมว่าเราเป็นใคร?”“เจ้ารนหาที่ตาย!”“เรามาร่วมกันฆ่านังสองตัวนี้เพื่อล้างแค้นให้กับศิษย์พี่กันเถอะ”ทุกคนลงมือในเวลาเดียวกัน คนจำนวนมากที่ลงมือในเวลาเดียวกันหลินชิวเสียเองก็ไม่อาจสู้ได้ฉิ
บางคนไม่ชอบสาวกของสำนักเฟยเหอมานานแล้ว ทุกคนในสำนักเฟยเหอก็เหมือนกับเจ้าสำนัก ‘หวงเฟยหลง’ นั่นล่ะ!ทั้งหยิ่งยโสและแข็งกร้าว ไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม“ไม่คาดคิดเลย ไม่คาดคิดเลยจริง ๆ”“สำนักเฟยเหอก็มีวันนี้ด้วย พวกเจ้าเก่งมากไม่ใช่หรือไง?”“ยโสมากเลยไม่ใช่เหรอ?”“ทำไมตอนนี้เจ้าถึงถูกกระทำเหมือนสุนัขแบ
“ไปเถอะ พวกเขาจะมาที่นี่เร็ว ๆ นี้”จ้าวหยุนหลงถึงกับผลักฉินเป่ยและ หลินชิวเสียกลับ แต่ฉินเป่ยจับไหล่ของเขาแล้วฉีดลมปราณก่อนกำเนิดเข้าไปในร่างกายของเขาจ้าวหยุนหลงกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ จากนั้นมองไปที่ฉินเป่ยด้วยความตกใจ“พี่ฉิน เจ้า...เจ้าให้ระดับพลังยุทธ
ทุกคนมองดูฉินเป่ยราวกับว่าเขากำลังมองคนโง่“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ข้าหัวเราะเกือบตาย!”“ข้าได้ยินถูกไหม? ข้าไม่ได้ฝันไปใช่หรือเปล่า”“ใครก็ได้ตบให้ข้าตื่นหน่อยสิ”“เด็กคนนี้พูดว่าอะไรนะ?”“เขาต้องการให้ผู้เฒ่าหลี่คุกเข่าลงและขอโทษ?”“เขาคือใคร?”จอมยุทธ์จากกองกำลังอื่นและสาวกของสำนักเฟยเหอเริ่มตะโกนทีละคนโดย
พวกเขาคือกองกำลังที่ซ่งเจียงหลิวบ่มเพาะอย่างลับๆ มาหลายปี เป็นไพ่ใบสุดท้ายที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา และเป็นเครื่องมือหาเงินที่เขาใช้มาหลายปีนอกจากเขาแล้ว ไม่มีใครรู้ความเป็นมาของไพ่ตายเหล่านี้เลยเขาไม่คิดเลยว่าจะมีวันที่ใช่ไพ่ตายใบนี้มารับมือกับพวกอวี่เจียวหรงคนนอกเหล่านี้ แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว
ไม่นานพวกองครักษ์ก็ถอยออกไปทันที!คำสั่งของซ่งเจียงหลิวพวกเขาไม่กล้าขัด องครักษ์ทุกนายถอยออกไปหมด ถอยออกไกลมากซ่งเฉากับแม่เขาไม่เข้าใจอย่างมาก แต่ช่วยไม่ได้ อย่างไรเสียที่พึ่งใหญ่สุดของพวกเขาสองแม่ลูกก็คือซ่งเจียงหลิวแต่ผลที่ได้ล่ะ? ซ่งเจียงหลิวถูกอวี่เจียวหรงซัดกระเด็นด้วยหมัดเดียว นี่มันชัดเจนแล
เมื่อเห็นภาพนี้ ซ่งเฉาที่ตกใจนั่งทื่ออยู่บนพื้นอยู่ก่อนแล้ว ยิ่งตกใจมากจนฉี่ราดตอนนี้ เขากำลังฉี่ราดออกมาอวี่เจียวหรงตรวจดูร่างกายของจ้าวหลิงเอ๋อร์อยู่ครู่หนึ่ง หลังแน่ใจว่าไม่มีอันตรายถึงชีวิตแล้ว ก็ให้หลินชิวเสียประคองเธอเข้าห้องไปพักผ่อนและรักษาตัวให้เธอทันที"นายน้อยซ่ง ตอนนี้เรามาคุยเรื่องระห
สมาชิกแก๊งจระเข้กว่าพันคน ในเวลานี้ถูกพวกอวี่เจียวหรงฆ่าไปหมดแล้วสำหรับพวกเธอแล้ว การฆ่าคนพันกว่าคนนี้เหมือนดั่งการฆ่าสุนัข ไม่มีความรู้สึกท้าทายเลยเดิมทีหากอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียไม่ลงมือ อาศัยแค่พวกจู้อวี๋เฟยสี่คน ยากจะฆ่าพวกแก๊งจระเข้พันกว่าคนนี้ตายหมดได้!แต่ว่ามีอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียร
การสั่งสมประสบการณ์มาอย่างยาวนาน ทำให้พลังการต่อสู้ของเขาน่ากลัวอย่างยิ่ง แข็งแกร่งกว่าผู้แข็งแกร่งคนอื่น ๆ ในระดับเดียวกันมากแม้แต่พ่อของเขาก็ยังไม่กล้าพูดว่ามีโอกาสชนะหลี่ต้าเปียวได้ร้อยเปอร์เซ็นต์อวี่เจียวหรงจะนับเป็นตัวอะไร?ในขณะนี้ หลี่ต้าเปียวได้ห้ามทุกคนไว้ ทำให้สถานที่นั้นเงียบลงในทันทีเ
ทันทีที่หลี่ต้าเปียวพูดจบ ซ่งเฉาก็ยกเก้าอี้ตัวหนึ่งมาให้เขานั่งสำหรับหลี่ต้าเปียวแล้ว อวี่เจียวหรงและพวกพ้องก็เป็นเหมือนเนื้อบนเขียงที่เขาจะสับเมื่อไหร่ก็ได้ ต่อหน้าพลังอันเด็ดขาดของแก๊งจระเข้ เขาไม่เชื่อว่าพวกเธอจะสามารถพลิกสถานการณ์ได้!ในขณะเดียวกัน พรรคพวกของแก๊งจระเข้ได้ล้อมจวนตระกูลซ่งไว้ทุกด
"หัวหน้าแก๊ง ข้าผิดจริงๆ ข้ายินดีชดใช้ เมื่อคืนข้าได้ตกลงกับกุนซือแล้วว่าจะมอบคนทั้งหมดของแก๊งขวานและอาณาเขตของพวกเขาให้ท่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย""หัวหน้าแก๊ง ขอให้เห็นแก่หน้าพ่อของข้า โปรดอภัยให้ข้าสักครั้งเถิด ต่อไปข้าจะไม่กล้าท้าทายอำนาจของท่านอีกแล้ว""ผู้หญิงพวกนั้นเสแสร้งมาตลอด ข้าเองก็หลงเสน่ห
ทันใดนั้นเอง องครักษ์คนนั้นก็กลับมา"นายท่าน ข่าวดี ข่าวดีนะ หัวหน้าแก๊งจระเข้หลี่ต้าเปียว นำกลุ่มนักสู้แก๊งจระเข้ผู้แข็งแกร่งกว่าพันคนมุ่งหน้ามาที่นี่แล้ว""อีกสองชั่วโมงพวกเขาก็จะมาถึงแล้ว"องครักษ์เพิ่งพูดจบ ก็มีสาวใช้คนหนึ่งวิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า: "นายท่าน คนพวกนั้นตื่นกันแล้ว พวกนางอยากทานข้าว ท่
ซ่งเฉาพูดจบก็หันไปเรียกข้างนอก จากนั้นก็มีองครักษ์มาล้อมด้วยความอาฆาตที่ดุเดือดอย่างรวดเร็วตอนนั้นอวี่เจียวหรงที่เงียบมาโดยตลอดเริ่มพูดบ้างแล้ว เธอเดินมาตรงหน้าซ่งเฉามองเขาด้วยสีหน้าเหมือนมองคนตาย"นายน้อยซ่ง นี่ท่านบรรลุเป้าหมายแล้วก็จะถีบหัวส่งเช่นนั้นหรือ? ตอนแรกท่านอยากนอนกับข้าและก็น้อง ๆ ของข