“แต่เมื่อพิจารณาจากข้อมูลที่ฉันมีจนถึงตอนนี้ ฉินเป่ยไม่มีความตั้งใจที่จะให้ไช่อวี่ซินเข้ามาเป็นผู้นำตระกูลไช่”“และไช่อวี่ซินก็ไม่มีความคิดเช่นนั้นเหมือนกัน!”“ท่านคิดว่าควรแจ้งให้กษัตริย์ทราบเรื่องนี้หรือไม่คะ? ”ในเวลานี้หลิวตงไป๋กินกระต่ายย่างเสร็จแล้วและกำลังเลียกระดูกอยู่เขาโยนกระดูกลง จิบสุรา
อวี่เจียวหรงเดินไปอีกด้านและนอนลงบนกองเสื่อฟาง แต่เธอก็นอนไม่หลับภาพของฉินเป่ยและอวี่เจียงเสวี่ย น้องสาวของเธอล้วนอยู่ในใจของเธอเธอรู้เรื่องอยู่แล้วว่าอวี่เจียงเสวี่ยจะกลายเป็นนักรบและเธอก็รู้ด้วยว่าไม่ใช่ฉินเป่ยที่เปิดเส้นลมปราณและเปิดตันเถียนให้น้องสาวของเธอเมื่อเธอรู้เรื่องนี้ครั้งแรก เธอก็กั
หลิวตงไป๋หันหลังกลับและจากไป อวี่เจียวหรงมองไปที่ด้านหลังของเขาและลังเลที่จะพูดเหล่าชิวแตะหนวดของเขาแล้วพูดว่า “แม่หนูหรง ไปกันเถอะ! ”“หากเธอมีคำถามใดๆ เธอสามารถถามฉันได้ และฉันจะบอกเธอทุกอย่าง”“ค่ะ ผู้อาวุโส”อวี่เจียวหรงเดินตามเหล่าชิว และทั้งสองก็เดินเข้าไปในฝูงชนเธอเลิกคิด และไม่สามารถมองเห็
เธอหยั่งเชิงถามออกไป “เหล่าชิว คุณมีระดับพลังยุทธ์แบบไหน? ”เหล่าชิวไม่ได้ปิดบังอะไรและพูดตามความเป็นจริง "ระดับพลังยุทธ์ในปัจจุบันของฉันคือระดับจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ระดับแปดสูงสุด”อวี่เจียวหรงตกใจอีกครั้งเธอถามอีกครั้ง "แล้วอาจารย์ของฉันล่ะ? ระดับพลังยุทธ์ของเขาคือเท่าไร? ”“ศ
ฉูฉู่รู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อยต่ออวี่เจียวหรงและอวี่เจียวหรงก็เป็นแบบเดียวกันกับเธอ“สวัสดี ฉันชื่อฉูฉู่ นักบุญจากสำนักหนานเทียน”“ยินดีที่ได้รู้จัก การฝึกฝนของคุณทำให้ฉันประหลาดใจมาก”ฉูฉู่ยื่นมือออกไปก่อน พูดด้วยความนับถือจากใจจริงอวี่เจียวหรงยื่นมือออกไปจับมือของฉูฉู่ทันทีและพูดว่า “ชื่อของฉันคืออ
“หลี่จื่อเฉียวคนนี้เป็นคนขี้โกงและเป็นคนมีตัณหา พ่อของเขาเป็นผู้นำของนิกายหยินหยาง ถ้าไม่ได้รับการสนับสนุนจากพ่อของเขา เขาคงจะถูกคนนับไม่ถ้วนสับให้สุนัขกินไปนานแล้ว”“ไม่ต้องสนใจเขา ถ้าเขากล้าคิดไม่ดีเกี่ยวกับเธอ ฉันจะฆ่าเขาก่อน”เมื่ออวี่เจียวหรงได้ยินสิ่งนี้ เขาก็รีบกระซิบกับฉูฉู่“พี่ฉู่ ไม่ต้องก
ฉูฉู่ก็ถูกชายสองคนที่หลี่จื่อเฉียวส่งมาขัดขวางทันที“ท่านนักบุญฉูฉู่ เรามีเรื่องจะถามท่านน่ะ”“ผู้หญิงที่ท่านอยู่ด้วยชื่ออะไร เธอมาจากกองกำลังไหน? ”“อย่าคิดที่จะปิดบังอะไรล่ะ บอกเรามาตามตรง”“ฉันจะบอกให้นะ นักบุญศักดิ์สิทธิ์ของเราสนใจผู้หญิงคนนั้น”ผั๊วะ!ฉูฉู่ตบทั้งสองคนลงพื้นโดยไม่พูดอะไรสักคำ!“
การจ้องมองที่เฉียบคมของเธอก็กวาดไปทั่วร่างกายของหลี่จื่อเฉียวราวกับใบมีด และในเวลานี้อวี่เจียวหรงก็เปล่งรัศมีอันน่าสะพรึงกลัวออกมา“เป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้เลย! ”“แข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง? หรือว่าจะ…”“หรือว่าที่เธอฝึกจะไม่ใช่เขตแดน? ”“เธอ เธอคือผู้ฝึกฝนปืนอย่างนั้นเหรอ?! ”“เจตนาปืนของเธอเข้า
พวกเขาคือกองกำลังที่ซ่งเจียงหลิวบ่มเพาะอย่างลับๆ มาหลายปี เป็นไพ่ใบสุดท้ายที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา และเป็นเครื่องมือหาเงินที่เขาใช้มาหลายปีนอกจากเขาแล้ว ไม่มีใครรู้ความเป็นมาของไพ่ตายเหล่านี้เลยเขาไม่คิดเลยว่าจะมีวันที่ใช่ไพ่ตายใบนี้มารับมือกับพวกอวี่เจียวหรงคนนอกเหล่านี้ แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว
ไม่นานพวกองครักษ์ก็ถอยออกไปทันที!คำสั่งของซ่งเจียงหลิวพวกเขาไม่กล้าขัด องครักษ์ทุกนายถอยออกไปหมด ถอยออกไกลมากซ่งเฉากับแม่เขาไม่เข้าใจอย่างมาก แต่ช่วยไม่ได้ อย่างไรเสียที่พึ่งใหญ่สุดของพวกเขาสองแม่ลูกก็คือซ่งเจียงหลิวแต่ผลที่ได้ล่ะ? ซ่งเจียงหลิวถูกอวี่เจียวหรงซัดกระเด็นด้วยหมัดเดียว นี่มันชัดเจนแล
เมื่อเห็นภาพนี้ ซ่งเฉาที่ตกใจนั่งทื่ออยู่บนพื้นอยู่ก่อนแล้ว ยิ่งตกใจมากจนฉี่ราดตอนนี้ เขากำลังฉี่ราดออกมาอวี่เจียวหรงตรวจดูร่างกายของจ้าวหลิงเอ๋อร์อยู่ครู่หนึ่ง หลังแน่ใจว่าไม่มีอันตรายถึงชีวิตแล้ว ก็ให้หลินชิวเสียประคองเธอเข้าห้องไปพักผ่อนและรักษาตัวให้เธอทันที"นายน้อยซ่ง ตอนนี้เรามาคุยเรื่องระห
สมาชิกแก๊งจระเข้กว่าพันคน ในเวลานี้ถูกพวกอวี่เจียวหรงฆ่าไปหมดแล้วสำหรับพวกเธอแล้ว การฆ่าคนพันกว่าคนนี้เหมือนดั่งการฆ่าสุนัข ไม่มีความรู้สึกท้าทายเลยเดิมทีหากอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียไม่ลงมือ อาศัยแค่พวกจู้อวี๋เฟยสี่คน ยากจะฆ่าพวกแก๊งจระเข้พันกว่าคนนี้ตายหมดได้!แต่ว่ามีอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียร
การสั่งสมประสบการณ์มาอย่างยาวนาน ทำให้พลังการต่อสู้ของเขาน่ากลัวอย่างยิ่ง แข็งแกร่งกว่าผู้แข็งแกร่งคนอื่น ๆ ในระดับเดียวกันมากแม้แต่พ่อของเขาก็ยังไม่กล้าพูดว่ามีโอกาสชนะหลี่ต้าเปียวได้ร้อยเปอร์เซ็นต์อวี่เจียวหรงจะนับเป็นตัวอะไร?ในขณะนี้ หลี่ต้าเปียวได้ห้ามทุกคนไว้ ทำให้สถานที่นั้นเงียบลงในทันทีเ
ทันทีที่หลี่ต้าเปียวพูดจบ ซ่งเฉาก็ยกเก้าอี้ตัวหนึ่งมาให้เขานั่งสำหรับหลี่ต้าเปียวแล้ว อวี่เจียวหรงและพวกพ้องก็เป็นเหมือนเนื้อบนเขียงที่เขาจะสับเมื่อไหร่ก็ได้ ต่อหน้าพลังอันเด็ดขาดของแก๊งจระเข้ เขาไม่เชื่อว่าพวกเธอจะสามารถพลิกสถานการณ์ได้!ในขณะเดียวกัน พรรคพวกของแก๊งจระเข้ได้ล้อมจวนตระกูลซ่งไว้ทุกด
"หัวหน้าแก๊ง ข้าผิดจริงๆ ข้ายินดีชดใช้ เมื่อคืนข้าได้ตกลงกับกุนซือแล้วว่าจะมอบคนทั้งหมดของแก๊งขวานและอาณาเขตของพวกเขาให้ท่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย""หัวหน้าแก๊ง ขอให้เห็นแก่หน้าพ่อของข้า โปรดอภัยให้ข้าสักครั้งเถิด ต่อไปข้าจะไม่กล้าท้าทายอำนาจของท่านอีกแล้ว""ผู้หญิงพวกนั้นเสแสร้งมาตลอด ข้าเองก็หลงเสน่ห
ทันใดนั้นเอง องครักษ์คนนั้นก็กลับมา"นายท่าน ข่าวดี ข่าวดีนะ หัวหน้าแก๊งจระเข้หลี่ต้าเปียว นำกลุ่มนักสู้แก๊งจระเข้ผู้แข็งแกร่งกว่าพันคนมุ่งหน้ามาที่นี่แล้ว""อีกสองชั่วโมงพวกเขาก็จะมาถึงแล้ว"องครักษ์เพิ่งพูดจบ ก็มีสาวใช้คนหนึ่งวิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า: "นายท่าน คนพวกนั้นตื่นกันแล้ว พวกนางอยากทานข้าว ท่
ซ่งเฉาพูดจบก็หันไปเรียกข้างนอก จากนั้นก็มีองครักษ์มาล้อมด้วยความอาฆาตที่ดุเดือดอย่างรวดเร็วตอนนั้นอวี่เจียวหรงที่เงียบมาโดยตลอดเริ่มพูดบ้างแล้ว เธอเดินมาตรงหน้าซ่งเฉามองเขาด้วยสีหน้าเหมือนมองคนตาย"นายน้อยซ่ง นี่ท่านบรรลุเป้าหมายแล้วก็จะถีบหัวส่งเช่นนั้นหรือ? ตอนแรกท่านอยากนอนกับข้าและก็น้อง ๆ ของข