"อย่าฟังเขา จูบเขาเลย!"หลังจากที่จู้อวี๋เฟยพูดจบ เธอก็หน้าแดงและวิ่งหนีไป ก่อนที่ฉินเป่ยจะทันโต้ตอบ จูบของลู่เว่ยยางก็ตามมา!และเห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนี้ไม่พอใจกับสิ่งที่เขาเพิ่งพูดและกัดริมฝีปากของเขาฉินเป่ยยืนอยู่ที่เดิม มีกระแสน้ำอุ่นไหลอยู่ในหัวใจเขาจะไม่เข้าใจความคิดของลู่เว่ยยางและจู้อวี๋เฟ
ฉินเป่ยยังคงพิจารณาว่าจะไปพระราชวังคุนหลุนดีหรือไม่ไม่ใช่ว่าเขากังวลว่าพระราชวังคุนหลุนจะแข็งแกร่งเกินไป แต่เขากลัวว่า หลังจากที่เขาไปที่นั่นเขาจะอดทำลายพระราชวังคุนหลุนไม่ได้ตอนนี้พระราชวังคุนหลุนจะยังถูกทำลายไม่ได้ เขายังต้องการใช้พระราชวังคุนหลุนและกองกำลังหลักอีกสองกองกำลังเพื่อแย่งชิงอำนาจของ
“หากคุณเต็มใจ ผมสามารถปกป้องคุณไปตลอดชีวิต และผมก็สามารถช่วยเหลือคุณได้ไปตลอดชีวิตโดยที่คุณไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย”“อวี้เฟย คุณอยากเป็นจอมยุทธ์และอยู่กับผมตลอดเวลา แต่คุณจะได้เจอกับปัญหาและอันตรายมากมาย”“คุณต้องคิดให้ชัดเจน”“แต่ผมไม่อยากให้พวกคุณเป็นจอมยุทธ์หรอก”“หา?”จู้อวี้เฟยและลู่เว่ยยางตกตะล
ของเหลวสีดำบนพื้นล้วนเป็นสิ่งสกปรกที่ปล่อยออกมาจากร่างกายของจู้อวี้เฟยแต่เธอยังไม่รู้สึกตัว เธอรู้สึกเพียงแค่ว่าเธอรังเกียจ เธอบีบจมูกและตำหนิลู่เว่ยยางที่ทำให้ห้องน้ำสกปรกมากถึงขนาดนี้“เว่ยยาง นี่เธอทำอะไรอะไรน่ะ? ไอ้ของเหลวสีดำพวกนี้มันคืออะไร?”“น่ารังเกียจชะมัดเลย รีบออกไป ๆ”จู้อวี้เฟยขมวดคิ้
ไม่สิ เขาเก็บแหวนไว้ที่หลินชิวเสีย“ชิวเสียให้มันกับคุณสองคนหรือเปล่า?”“ใช่แล้ว ชิวเสียมอบมันให้กับเราทั้งคู่ แล้วจะถือว่าขโมยได้ยังไงล่ะคะ?”“ชิวเสียบอกเราทั้งคู่ ว่าเมื่อเธอจากไปให้เราดูแลคุณอย่างดีแทนเธอและหงส์ปัณฑูรเทพีแห่งสงคราม”จู้อวี้เฟยและลู่เว่ยยางยืนขึ้น ก่อนจะเดินเข้าไปหาฉินเป่ยและพูดอย
ชื่อเสียงของจ้าวหลิงเอ๋อร์ในภาคเหนือตอนนี้เกือบจะเหนือกว่าหงส์ปัณฑูรเทพีแห่งสงครามแล้วในระยะนี้ ระดับพลังยุทธ์ของเธอดีขึ้นแบบก้าวกระโดด เธอได้ก้าวเข้าสู่ระดับพลังจอมยุทธ์จักรพรรดิ์ไปกว่าครึ่งก้าวแล้ว และทั้งเจตจำนงแห่งดาบและเจตจำนงแห่งสงครามของเธอก็เข้าสู่ระดับพลังยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์แล้วด้วยแม้แต่เจ
ในเวลานี้ลู่เฉิงก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน แต่เขาเพิกเฉยต่อความเจ็บปวดทั่วร่างกายและรีบไปรับจ้าวหลิงเอ๋อร์ จากนั้นรีบหนีลงไปด้านล่างทันทีโดยไม่สนอย่างอื่นในขณะนี้ ภูเขาทั้งลูกสั่นสะเทือน และเสียงคำรามอันน่าสะพรึงกลัวก็ดังมาจากด้านหลังหิมะถล่ม!“คุณหนูจ้าว มันจบแล้ว เราตายกันหมดแน่ ๆ ที่นี่ไม่มีที
ในตอนนี้หลิวตงไป๋ปรากฏตัวบนยอดเขา“จงออกมาซะ”เมื่อเสียงของเขาลดลง ชายชราหลังโค้งคนหนึ่งปรากฏตัวออกมาพร้อมกับกลิ่นเนื้อเน่าที่ลอยมาในอากาศเขารีบมาหาหลิวตงไป๋และคุกเข่าลง“นี่เจ้าไปลงมือกับสาวน้อยคนนั้นเหรอ?”ชายชราพยักหน้าหลิวตงไป๋ยกมือขึ้นและอยากจะตบชายชราให้ตาย แต่สุดท้ายมือของเขาก็ค้างอยู่กลางอ
พวกเขาคือกองกำลังที่ซ่งเจียงหลิวบ่มเพาะอย่างลับๆ มาหลายปี เป็นไพ่ใบสุดท้ายที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา และเป็นเครื่องมือหาเงินที่เขาใช้มาหลายปีนอกจากเขาแล้ว ไม่มีใครรู้ความเป็นมาของไพ่ตายเหล่านี้เลยเขาไม่คิดเลยว่าจะมีวันที่ใช่ไพ่ตายใบนี้มารับมือกับพวกอวี่เจียวหรงคนนอกเหล่านี้ แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว
ไม่นานพวกองครักษ์ก็ถอยออกไปทันที!คำสั่งของซ่งเจียงหลิวพวกเขาไม่กล้าขัด องครักษ์ทุกนายถอยออกไปหมด ถอยออกไกลมากซ่งเฉากับแม่เขาไม่เข้าใจอย่างมาก แต่ช่วยไม่ได้ อย่างไรเสียที่พึ่งใหญ่สุดของพวกเขาสองแม่ลูกก็คือซ่งเจียงหลิวแต่ผลที่ได้ล่ะ? ซ่งเจียงหลิวถูกอวี่เจียวหรงซัดกระเด็นด้วยหมัดเดียว นี่มันชัดเจนแล
เมื่อเห็นภาพนี้ ซ่งเฉาที่ตกใจนั่งทื่ออยู่บนพื้นอยู่ก่อนแล้ว ยิ่งตกใจมากจนฉี่ราดตอนนี้ เขากำลังฉี่ราดออกมาอวี่เจียวหรงตรวจดูร่างกายของจ้าวหลิงเอ๋อร์อยู่ครู่หนึ่ง หลังแน่ใจว่าไม่มีอันตรายถึงชีวิตแล้ว ก็ให้หลินชิวเสียประคองเธอเข้าห้องไปพักผ่อนและรักษาตัวให้เธอทันที"นายน้อยซ่ง ตอนนี้เรามาคุยเรื่องระห
สมาชิกแก๊งจระเข้กว่าพันคน ในเวลานี้ถูกพวกอวี่เจียวหรงฆ่าไปหมดแล้วสำหรับพวกเธอแล้ว การฆ่าคนพันกว่าคนนี้เหมือนดั่งการฆ่าสุนัข ไม่มีความรู้สึกท้าทายเลยเดิมทีหากอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียไม่ลงมือ อาศัยแค่พวกจู้อวี๋เฟยสี่คน ยากจะฆ่าพวกแก๊งจระเข้พันกว่าคนนี้ตายหมดได้!แต่ว่ามีอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียร
การสั่งสมประสบการณ์มาอย่างยาวนาน ทำให้พลังการต่อสู้ของเขาน่ากลัวอย่างยิ่ง แข็งแกร่งกว่าผู้แข็งแกร่งคนอื่น ๆ ในระดับเดียวกันมากแม้แต่พ่อของเขาก็ยังไม่กล้าพูดว่ามีโอกาสชนะหลี่ต้าเปียวได้ร้อยเปอร์เซ็นต์อวี่เจียวหรงจะนับเป็นตัวอะไร?ในขณะนี้ หลี่ต้าเปียวได้ห้ามทุกคนไว้ ทำให้สถานที่นั้นเงียบลงในทันทีเ
ทันทีที่หลี่ต้าเปียวพูดจบ ซ่งเฉาก็ยกเก้าอี้ตัวหนึ่งมาให้เขานั่งสำหรับหลี่ต้าเปียวแล้ว อวี่เจียวหรงและพวกพ้องก็เป็นเหมือนเนื้อบนเขียงที่เขาจะสับเมื่อไหร่ก็ได้ ต่อหน้าพลังอันเด็ดขาดของแก๊งจระเข้ เขาไม่เชื่อว่าพวกเธอจะสามารถพลิกสถานการณ์ได้!ในขณะเดียวกัน พรรคพวกของแก๊งจระเข้ได้ล้อมจวนตระกูลซ่งไว้ทุกด
"หัวหน้าแก๊ง ข้าผิดจริงๆ ข้ายินดีชดใช้ เมื่อคืนข้าได้ตกลงกับกุนซือแล้วว่าจะมอบคนทั้งหมดของแก๊งขวานและอาณาเขตของพวกเขาให้ท่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย""หัวหน้าแก๊ง ขอให้เห็นแก่หน้าพ่อของข้า โปรดอภัยให้ข้าสักครั้งเถิด ต่อไปข้าจะไม่กล้าท้าทายอำนาจของท่านอีกแล้ว""ผู้หญิงพวกนั้นเสแสร้งมาตลอด ข้าเองก็หลงเสน่ห
ทันใดนั้นเอง องครักษ์คนนั้นก็กลับมา"นายท่าน ข่าวดี ข่าวดีนะ หัวหน้าแก๊งจระเข้หลี่ต้าเปียว นำกลุ่มนักสู้แก๊งจระเข้ผู้แข็งแกร่งกว่าพันคนมุ่งหน้ามาที่นี่แล้ว""อีกสองชั่วโมงพวกเขาก็จะมาถึงแล้ว"องครักษ์เพิ่งพูดจบ ก็มีสาวใช้คนหนึ่งวิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า: "นายท่าน คนพวกนั้นตื่นกันแล้ว พวกนางอยากทานข้าว ท่
ซ่งเฉาพูดจบก็หันไปเรียกข้างนอก จากนั้นก็มีองครักษ์มาล้อมด้วยความอาฆาตที่ดุเดือดอย่างรวดเร็วตอนนั้นอวี่เจียวหรงที่เงียบมาโดยตลอดเริ่มพูดบ้างแล้ว เธอเดินมาตรงหน้าซ่งเฉามองเขาด้วยสีหน้าเหมือนมองคนตาย"นายน้อยซ่ง นี่ท่านบรรลุเป้าหมายแล้วก็จะถีบหัวส่งเช่นนั้นหรือ? ตอนแรกท่านอยากนอนกับข้าและก็น้อง ๆ ของข