ครู่หนึ่งฉินเป่ยรู้สึกมีความสุขมาก!การค้นหาสิ่งใดเป็นเรื่องยากจริงๆ แม้ว่าคุณจะพยายามค้นหามันอย่างหนัก และไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ เลยเพื่อให้ได้มา!ระดับพลังยุทธ์ของอ๋องจินไม่สูงนัก และตอนนี้ระดับพลังยุทธ์ของเขาถูกปิดผนึกแล้ว ตอนนี้เขาเป็นเหมือนเนื้อบนเขียงพร้อมที่จะถูกแร่แต่เขาสงบลงอย่างรวดเร็วแล
“ไม่ใช่ว่าพวกเขาฆ่าคุณไม่ได้ พวกเขาแค่เป็นห่วงเทพเจ้าสงครามแห่งซิวหลัว”“ลงมือเถอะ”อ๋องจินหลับตาลงฉินเป่ยยิ้มแล้วพูดว่า “ผมจะไม่ฆ่าคุณ ผมอยากจะร่วมมือกับคุณ”อ๋องจินลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินแบบนั้นและมองดูฉินเป่ยอย่างระมัดระวัง“เจ้าคิดจะทำอะไร ข้าแนะนำให้เจ้ารีบหนีไป!”“ผู้มีอำนาจจากตระกูลไช่และตระกูล
และเพราะแบบนี้ การที่อ๋องจินที่จะคาดเดาได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างฉินเป่ยและเสิ่นชิวเย่จะต้องมีอะไรพิเศษคงไม่ใช่เรื่องยากเขายังมีความคิดที่น่าสะพรึงกลัวว่าตระกูลเสิ่นและแม้แต่ดินแดนหนานหยางทั้งหมดอาจเป็นของฉินเป่ย!ไม่อย่างนั้น เสิ่นชิวเย่ไม่มีทางปล่อยให้คนของเธอดำเนินการหรอกก แม้ว่าเธอจะรู้ว่าเธอจะท
ตอนนี้เขาอยู่เหนือการควบคุมของตระกูลไช่และตระกูลเฉิน เพราะเขาไม่อยากรนหาที่ตาย“ดีครับ ต่อไปคุณต้องปกป้องแดนตะวันออกแทนผม”“หากตระกูลไช่ตระกูลเฉินและคนอื่น ๆ กล้ายื่นมือเข้ามาก็ไม่ค้องเกรงใจพวกเขา ไม่ต้องรายงานผม ฆ่าซะก็พอ”“ข้าเข้าใจดีคุณฉิน ไม่ต้องกังวล ข้ารู้ว่าต้องทำยังไง!”…...หนึ่งเดือนต่อมา
ชิวเสียและคนอื่นๆ ต่างมาเยือนตะวันตกเป็นครั้งแรก และพวกเขาก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นในทุกสิ่ง โดยเฉพาะอาหาร“ฉินเป่ย เราจะไปที่ไหน ใครคือคนที่ให้เรายืมรถเหรอคะ?”“ดูเหมือนคุณจะรู้จักเขาดีมาก และดูเหมือนว่าเขาจะเคารพคุณมาก!”หลินชิวเสียถามอย่างสงสัย “ชื่อของเขาคือหลัวเซิน และเขาเป็นเจ้าแห่งเมือ
เมื่อเห็นท่าทางเขินอายของฉินเป่ยหลินชิวเสียก็อดหัวเราะไม่ได้เช่นเดียวกับ จู้อวี๋เฟยและลู่เว่ยยางที่อยู่ข้าง ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นฉินเป่ยอยู่ในสภาพยุ่งเหยิงเช่นนี้“พี่ชิวเสีย ฉินเป่ยคงจะไม่ได้เสื่อมสมรรถภาพจริง ๆ หรอกใช่ไหมคะ?”“คุณเคยรังแกเขาแบบนี้มาก่อนหรือเปล่า?”“ไร้สาระน่า ไม่ใช่ว่าเข
“คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร คุณรู้ไหมฐานะของผมคืออะไร?”“ผมจะให้เวลาเธอคุกเข่าขอโทษสิบวินาทีแล้วยอมยกห้องไป จากนั้นผมจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้คุณอีกห้าล้าน และวันนี้ก็จบลงแล้ว”“ไม่อย่างนั้น ผมจะทำให้คุณเสียใจที่มาโลกนี้”นายน้อยหวังและคนอื่น ๆ ไม่ใส่ใจกับฉินเป่ยเลย ในเวลานี้ ผู้จัดการลุกขึ้นและมาหาฉินเป่ย
หวังจื่อซิงเป็นคนหยิ่งผยองลำพองตน ใครก็ตามที่ทำให้ไม่สบอารมณ์ก็จะฆ่าทิ้งทันทีเกือบทุกคนในเมืองโหลวหลานก็ได้รู้เรื่องของเขา ไม่มีใครกล้ายุ่งกับเขาเลย ทุกคนถึงกับพยายามเดินหลบหลีกเมื่อได้พบเจอเขาเมื่อแขกที่มาพักที่โรงแรมได้ยินเสียงลูกน้องของหวังจื่อซิง ต่างก็ตกใจจนวิ่งหนีแทบไม่ทัน ใครจะกล้าพักที่โรง
พวกเขาคือกองกำลังที่ซ่งเจียงหลิวบ่มเพาะอย่างลับๆ มาหลายปี เป็นไพ่ใบสุดท้ายที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา และเป็นเครื่องมือหาเงินที่เขาใช้มาหลายปีนอกจากเขาแล้ว ไม่มีใครรู้ความเป็นมาของไพ่ตายเหล่านี้เลยเขาไม่คิดเลยว่าจะมีวันที่ใช่ไพ่ตายใบนี้มารับมือกับพวกอวี่เจียวหรงคนนอกเหล่านี้ แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว
ไม่นานพวกองครักษ์ก็ถอยออกไปทันที!คำสั่งของซ่งเจียงหลิวพวกเขาไม่กล้าขัด องครักษ์ทุกนายถอยออกไปหมด ถอยออกไกลมากซ่งเฉากับแม่เขาไม่เข้าใจอย่างมาก แต่ช่วยไม่ได้ อย่างไรเสียที่พึ่งใหญ่สุดของพวกเขาสองแม่ลูกก็คือซ่งเจียงหลิวแต่ผลที่ได้ล่ะ? ซ่งเจียงหลิวถูกอวี่เจียวหรงซัดกระเด็นด้วยหมัดเดียว นี่มันชัดเจนแล
เมื่อเห็นภาพนี้ ซ่งเฉาที่ตกใจนั่งทื่ออยู่บนพื้นอยู่ก่อนแล้ว ยิ่งตกใจมากจนฉี่ราดตอนนี้ เขากำลังฉี่ราดออกมาอวี่เจียวหรงตรวจดูร่างกายของจ้าวหลิงเอ๋อร์อยู่ครู่หนึ่ง หลังแน่ใจว่าไม่มีอันตรายถึงชีวิตแล้ว ก็ให้หลินชิวเสียประคองเธอเข้าห้องไปพักผ่อนและรักษาตัวให้เธอทันที"นายน้อยซ่ง ตอนนี้เรามาคุยเรื่องระห
สมาชิกแก๊งจระเข้กว่าพันคน ในเวลานี้ถูกพวกอวี่เจียวหรงฆ่าไปหมดแล้วสำหรับพวกเธอแล้ว การฆ่าคนพันกว่าคนนี้เหมือนดั่งการฆ่าสุนัข ไม่มีความรู้สึกท้าทายเลยเดิมทีหากอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียไม่ลงมือ อาศัยแค่พวกจู้อวี๋เฟยสี่คน ยากจะฆ่าพวกแก๊งจระเข้พันกว่าคนนี้ตายหมดได้!แต่ว่ามีอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียร
การสั่งสมประสบการณ์มาอย่างยาวนาน ทำให้พลังการต่อสู้ของเขาน่ากลัวอย่างยิ่ง แข็งแกร่งกว่าผู้แข็งแกร่งคนอื่น ๆ ในระดับเดียวกันมากแม้แต่พ่อของเขาก็ยังไม่กล้าพูดว่ามีโอกาสชนะหลี่ต้าเปียวได้ร้อยเปอร์เซ็นต์อวี่เจียวหรงจะนับเป็นตัวอะไร?ในขณะนี้ หลี่ต้าเปียวได้ห้ามทุกคนไว้ ทำให้สถานที่นั้นเงียบลงในทันทีเ
ทันทีที่หลี่ต้าเปียวพูดจบ ซ่งเฉาก็ยกเก้าอี้ตัวหนึ่งมาให้เขานั่งสำหรับหลี่ต้าเปียวแล้ว อวี่เจียวหรงและพวกพ้องก็เป็นเหมือนเนื้อบนเขียงที่เขาจะสับเมื่อไหร่ก็ได้ ต่อหน้าพลังอันเด็ดขาดของแก๊งจระเข้ เขาไม่เชื่อว่าพวกเธอจะสามารถพลิกสถานการณ์ได้!ในขณะเดียวกัน พรรคพวกของแก๊งจระเข้ได้ล้อมจวนตระกูลซ่งไว้ทุกด
"หัวหน้าแก๊ง ข้าผิดจริงๆ ข้ายินดีชดใช้ เมื่อคืนข้าได้ตกลงกับกุนซือแล้วว่าจะมอบคนทั้งหมดของแก๊งขวานและอาณาเขตของพวกเขาให้ท่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย""หัวหน้าแก๊ง ขอให้เห็นแก่หน้าพ่อของข้า โปรดอภัยให้ข้าสักครั้งเถิด ต่อไปข้าจะไม่กล้าท้าทายอำนาจของท่านอีกแล้ว""ผู้หญิงพวกนั้นเสแสร้งมาตลอด ข้าเองก็หลงเสน่ห
ทันใดนั้นเอง องครักษ์คนนั้นก็กลับมา"นายท่าน ข่าวดี ข่าวดีนะ หัวหน้าแก๊งจระเข้หลี่ต้าเปียว นำกลุ่มนักสู้แก๊งจระเข้ผู้แข็งแกร่งกว่าพันคนมุ่งหน้ามาที่นี่แล้ว""อีกสองชั่วโมงพวกเขาก็จะมาถึงแล้ว"องครักษ์เพิ่งพูดจบ ก็มีสาวใช้คนหนึ่งวิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า: "นายท่าน คนพวกนั้นตื่นกันแล้ว พวกนางอยากทานข้าว ท่
ซ่งเฉาพูดจบก็หันไปเรียกข้างนอก จากนั้นก็มีองครักษ์มาล้อมด้วยความอาฆาตที่ดุเดือดอย่างรวดเร็วตอนนั้นอวี่เจียวหรงที่เงียบมาโดยตลอดเริ่มพูดบ้างแล้ว เธอเดินมาตรงหน้าซ่งเฉามองเขาด้วยสีหน้าเหมือนมองคนตาย"นายน้อยซ่ง นี่ท่านบรรลุเป้าหมายแล้วก็จะถีบหัวส่งเช่นนั้นหรือ? ตอนแรกท่านอยากนอนกับข้าและก็น้อง ๆ ของข