บทที่ 0159

อันหนิงพูดอย่างราบเรียบไปจนจบ ก่อนที่เธอจะโบกดาบในมือ เช็ดเลือดให้สะอาดและคืนดาบกลับเข้าฝัก

จากนั้นเธอก็หันไปหาอวี่เฟยหรงซึ่งยังคงตกตะลึงและสับสน “ขอโทษนะคุณอา ฉันฆ่านังแพศยาคนนี้โดยไม่ได้รับอนุญาตจากท่านก่อน” เธอกล่าวขอโทษ

“ท่านแม่ทัพและน้องเจียงเสวี่ยมีความรักอันลึกซึ้งต่อกัน เมื่อท่านแม่ทัพไม่อยู