เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0045
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0046
หลินชิวสียจำคำแนะนำมากมายของฉินเป่ยไว้ในใจของเธอ ไม่นาน เธอก็บอกลาฉินเป่ยและออกจากคฤหาสน์ไป ส่วนโจวซินหลานก็มารอเธออยู่ด้านนอกนานแล้วหลังจากที่ส่งทั้งสองคนออกไปแล้ว ฉินเป่ยก็นั่งสมาธิพักผ่อน รอให้ลมปราณก่อนกำเนิดทั้งหมดกลับมาเขาค่อยไปที่คลินิกเจียวหรง!ทันทีที่มาถึงคลินิกก็พบเวินซูซูที่กำลังยืนหันซ
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0047
“ฉินเป่ย มึงหยุดเดี๋ยวนี้นะ!”“มึงพูดว่าใครจิตป่วยวะ?!”ลู่เฟิงโกรธมาก เขาลงจากรถทันทีก่อนจะตามทันฉินเป่ย จากนั้นก็หยุดเขาไว้ คนอื่น ๆ ในรถก็ลงจากรถและล้อมฉินเป่ยเอาไว้“แม่งเอ่ย ฉินเป่ย แกเป็นนักโทษติดคุกนะ พี่เฟิงให้เกียรติแกถึงได้ให้แกนั่งรถของเขา แกไม่ขอบคุณพี่เฟิงก็มากพอแล้ว ยังกล้าบอกว่าพวกฉัน
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0048
ณ พื้นที่เปิดโล่งขนาดใหญ่ด้านหน้าโรงแรมไดนาสตี้ ที่นี่มีผู้คนอยู่เต็มไปหมด ผู้คนที่มีคำเชิญต่างทยอยกันเข้าไปในโรงแรมทีละคน ในขณะที่ผู้ที่ไม่ได้รับคำเชิญทำได้แค่รออยู่ที่นี่เท่านั้นฉินเป่ยบีบตัวเข้าไปในฝูงชน แต่ทันใดนั้นเสียงที่ทำให้เขาป่วยก็หยุดเขาไว้!“ฉินเป่ย เหอ ๆ คิดไม่ถึงว่ามึงจะกล้ามาจริง ๆ ?
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0049
“ทุกคนฟังนะ ฉินเป่ยเป็นนักโทษที่ออกมาจากคุก เขากับพี่เฟิงและเรายังเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายกันด้วย วันนี้เราพบเขาเดินอยู่บนถนน พี่เฟิงอยากให้นั่งรถเขาไปด้วย เขาไม่ขอบคุณพี่เฟิงก็มากพอแล้ว เขายังกล้าลงมือทำร้ายพี่เฟิงด้วย!”“พี่เฟิงเห็นว่าเราทุกคนเป็นเพื่อนร่วมชั้น ก็เลยไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยกับเขา ค
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0050
คำพูดยุยงส่งเสริมของลูกชายโง่อย่างลู่เฟิง ทำให้สีหน้าของลู่เทียนเหวินย่ำแย่สุดขีด!“แกหุบปากไปเลย!”ลู่เทียนเหวินโกรธจัด การตะคอกนี้ของเขา ทำให้ลู่เฟิงไม่กล้าพูดอะไรอีก จากนั้นสายตาของเขาก็มองไปที่ฉินเป่ย จ้องมองเขาอย่างเอาเป็นเอาตายในเวลานี้ โจวซินหลานก็จ้องมองไปที่ลู่เทียนเหวินและพูดขึ้นว่า “โทษท
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0051
“ฉินเป่ย คืนนี้เป็นวันตายของมึง!”คนที่พูดก็คือโจวเทียนเป่ย และคนที่อยู่ข้างหลังเขาคือโจวห้าวลูกชายของเขาและหยางลี่! โจวห้าวกับหยางลี่ต่างก็นั่งอยู่บนรถเข็น!“ดีเลยเลยนะครับ ไหน ๆ พวกคุณก็อยู่ที่นี่กันหมดแล้ว ถ้างั้นผมก็จะจัดการทีละคนเลยแล้วกัน!”พอเห็นว่าโจวห้าวกับหยางลี่มากันทั้งหมด ฉินเป่ยก็วางใ
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0052
หยางลี่เองก็เพลิดเพลินกับช่วงเวลานี้เป็นอย่างมาก และมองไปที่ฉินเป่ยด้วยความรังเกียจเป็นอย่างยิ่งในช่วงเวลานี้ ลู่เทียนเหวินก็ถามขึ้นว่า “หัวหน้าตระกูลโจวครับ ขาของคุณชายโจวนี่เป็นอะไรไปเหรอครับ? น่าจะไม่ใช่เพราะไอ้หนุ่มนี่ทำใช่ไหมครับ?”“พี่ลู่พูดถูกแล้ว ขาของลูกชายผมก็คือไอ้หนุ่มนี่เป็นคนทำ”โจวเท
คุณภรรยาเทพนักรบของผม บทที่ 0053
“ใช่ฉันเอง ทำไมหัวหน้าตระกูลหยางถึงอยากจะออกหน้าแทนขยะพวกนี้ล่ะ?”ฉินเป่ยสีหน้าเรียบเฉย และมองตรงไปที่หยางหลิน! ฟ่อ!ทุกคนที่ได้ยินคำพูดของเขา ต่างก็พากันอ้าปากค้าง! ไอ้หนุ่มเกรงว่าจะเป็นแค่คนโง่เขลาคนหนึ่งสินะ?กล้าใช้น้ำเสียงแบบนี้คุยกับหัวหน้าตระกูลหยาง มันไม่เกรงกลัวต่อความตายเลยจริง ๆ เหรอเนี
บทล่าสุด
