แชร์

บทที่ 812

ผู้เขียน: ทะเลใต้
เจสสิก้าเหลือบมองร็อดนีย์อย่างช่วยไม่ได้ “คุณปู่ท่านเอาจริงนะ แกควรคิดให้รอบคอบ มันคุ้มหรือเปล่าแค่ผู้หญิงคนเดียว? แกจะไปได้ไกลแค่ไหนเชียว หากไม่ได้รับการสนับสนุนจากตระกูลสโนว์?”

“ผมคิดมาหมดแล้ว ผมไม่เหมือนพี่นี่ครับ ผมจะไม่แต่งงานกับคนที่ผมไม่รักหรอก” ร็อดนีย์พูดอย่างโมโห

ท่าทีของเจสสิก้าเปลี่ยนไปและแล้วร่องรอยของความเศร้าก็สาดแสงไปทั่วดวงตาเธอ จากนั้นเธอก็เดินออกจากศาลาและจากไปอีกราย

ร็อดนีย์ยืนอยู่ที่นั่นสักพักก่อนที่เขาจะเดินออกจากบ้านของตระกูลสโนว์ไปอย่างหงุดหงิดใจ

เมื่อเขาขึ้นรถไป เขาได้รับสายจากผู้จัดการทั่วไปสตีเวนส์ “ประธานสโนว์ครับ การเข้าซื้อกิจการของกลุ่มบริษัท SKITTL ในภาคพื้นประเทศเอฟของบริษัทเราล้มเหลวครับ”

“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? คุณใช้เวลาตั้งสองปีเต็มในการเตรียมตัวสําหรับการเข้าซื้อกิจการของกลุ่มบริษัท SKITTL ไม่ใช่หรอกเหรอ?” ร็อดนีย์รู้สึกถึงความโกรธที่อธิบายไม่ได้ท่วมท้นขึ้นมาอีกครั้ง ในตอนแรกเริ่มเขาต้องการใช้โอกาสในการเข้าซื้อกิจการกลุ่ม SKITTL เพื่อให้โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นก้าวเข้าสู่อุตสาหกรรมแชมพูและขยายไปทั่วโลกอีกด้วย ด้วยวิธีนี้เขาไม่จําเป็นต้องจ่ายเงินให้กล
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 813

    21.30 น.ฌอนพิงประตูบ้านของแคทเธอรีนและคอยมองโทรศัพท์ของเขาอยู่เป็นระยะทําไมผู้หญิงคนนั้นยังไม่กลับอีกทั้งที่มันดึกมากแล้ว? เป็นไปได้ไหมว่าเธอออกเดทกับชายอื่นอีกแล้ว? ถ้าฌอนไม่ได้ตามส่องพิกัดของไอแซกล่วงหน้าแล้วรู้ว่าคืนนี้เขาต้องทำงานต่อที่บริษัทจนดึก คงไม่บ้ามารอที่นี่ตั้งเจ็ดชั่วโมงหรอกเขาไม่เคยรอผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อนติ๊ง มีเสียงมาจากลิฟต์ตํารวจสองสามนายเดินตรงมาทางเขาพร้อมกับขมวดคิ้ว "ต้องเป็นคุณแน่เลย"ฌอนตกตะลึง“ไปได้แล้ว เลือกเอาว่าคุณจะออกไปจากที่นี่ไปหรือว่าจะตามเรากลับไปสถานีตํารวจ” ตํารวจพูดอย่างเย็นชาว่า “เจ้าของบ้านนี้ได้โทรแจ้งความกับตํารวจ เธอบอกว่าคุณเป็นสามีเก่าของเธอที่คอยตามรังควานเธอไม่หยุดหย่อนแม้แต่หลังจากที่หย่ากันแล้วจนเธอไม่กล้ากลับมาบ้าน”“เธอโทรหาตํารวจเหรอ?”ใบหน้าหล่อเหลาของฌอนกระตุกและแผ่ออร่าอันน่าสะพรึงโดยที่เขาไม่รู้ตัว เลยทําให้ตํารวจยิ่งมั่นใจว่าเขาเป็นคนชอบก่อความรุนแรงโมโหร้าย“ไม่เอาน่ะคุณครับ เธอควรยอมให้คุณรบกวนเธอหรือไงถ้าเธอไม่โทรหาตํารวจ?” ตํารวจนายหนึ่งเริ่มเทศนาฌอน “ผมเคยเห็นผู้ชายหลายคนทำตัวเหมือนคุณที่ยังคงทําร้ายภรรย

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 814

    หลังทานมื้อเช้า แคทเธอรีนเดินออกจากทางเข้าหลักของวิลล่าตระกูลยูลฌอนเปิดประตูรถทันทีและเดินไปหาเธอ ถึงแม้เขาไม่ได้กลับบ้านติดต่อกันสองคืน เสื้อเชิ้ตที่สวมก็ยับ ตอหนวดก็เริ่มผุดบนใบหน้า แต่มันก็ไม่ได้ส่งผลต่อรูปลักษณ์ดูดีน่ามองของเขาเลย ที่จริงกลับเสริมให้เขาดูมาดเข้มแกร่งยิ่งขึ้นกว่าเดิม แม้แต่อารมณ์ตีมึนของเขาก็ยังเต็มไปด้วยความน่าดึงดูดสไตล์แบดบอยที่ผู้หญิงชื่นชอบ"เมื่อคืนคุณโทรแจ้งตํารวจเหรอ?" ฌอนจ้องไปที่แคทเธอรีนด้วยดวงตาที่แดงก่ำ“ใช่น่ะสิ ก็คุณเอาแต่ยืนอยู่ที่ประตูหน้าบ้านฉันไม่ยอมไปไหน สําหรับฉันมันก่อความรบกวนวุ่นวายมากนะ” แคทเธอรีนพูดอย่างเย็นชาโดยไร้วี่แววของความรู้สึกผิดใด ๆ"นี่คุณ..."ฌอนยืดอก ผู้ชายที่ได้รับการยอมรับสูงส่งอย่างเขาไม่เคยถูกผู้หญิงคนหนึ่งหยามเกียรติเช่นนี้มาก่อน“ฉันทำไม? ฉันไม่ใช่คนที่คอยกวักมือเรียกคุณมานะ คุณฮิลล์ คุณจะมาเลือกหาผู้หญิงเพื่อใช้ประโยชน์ตามที่คุณต้องการ พอหมดประโยชน์คุณก็เขี่ยทิ้งไปหาผู้หญิงที่น่าหลงใหลแต่ไร้ประโยชน์” แคทเธอรีนตำหนิเขาตรง ๆ “ฉันจําได้ว่าบอกคุณชัดแล้วตั้งแต่คืนก่อนว่าถ้าคุณไปหาซาร่า คุณก็ไม่ควรกลับมาหาฉันอีกต่อไป”เ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 815

    มีมือยกมาบังริมฝีปากฌอนไว้ก่อนที่เขาจะได้จูบแคทเธอรีน“ฉันเป็นหนี้จูบคุณตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?" แคทเธอรีนงง เธอกําลังจะพ่ายแพ้ต่อความไร้ยางอายของเขา“เมื่อคืนวานซืนไงล่ะ" ฌอนหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาให้เธอดูอีโมจิจูบที่เธอส่งให้เขาใบหน้างดงามของแคทเธอรีนแดงระเรื่อเมื่อเธอเห็นอีโมจิจูบบนโทรศัพท์ ที่เธอส่งไปโดยไม่ได้คิดอะไรนั้นก็เพียงอยากจะทําให้ผู้ชายคนนี้โหยหาเธอแค่นั้นจริงๆ อย่างไรก็ตามเธอคิดไม่ถึงว่าเขาจะจํามันไม่ลืมขนาดนี้“แหม ฉันจําได้สิ แต่... คุณก็ไปหาซาร่าทันทีหลังจากได้รับอีโมจิของฉันใช่หรือเปล่าล่ะ?” เธอถามด้วยรอยยิ้มเสเสร้ง"ไม่เลย"ฌอนดูเกร็ง และพูดอย่างเก้กังว่า “ผมไปอาบน้ำเย็น ๆ หลังจากได้รับมัน”“...”เนื่องจากพวกเขาก็โตเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว แคทเธอรีนเองเข้าใจคําพูดของเขาได้ทันทีดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อก่อนที่แก้มของเธอจะร้อนผ่าว เธอพูดไม่ออกจริงน่ะเหรอ? มันก็แค่อิโมจิที่ทุกคนเขาก็ใช้กันไม่ใช่เหรอ? ทําไมเขาถึงได้หื่นขนาดนั้น?“คุณเพิ่งเลิกกับซาร่าเมื่อไม่กี่วันเอง ต้องขนาดนั้นเลยเหรอ? ” เธออดไม่ได้ที่จะพึมพําเบา ๆแต่ฌอนก็หูไวเหลือเกิน เขาได้ยินเสียง

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 816

    “”ฉันจะไม่ขับคันนั้นแล้ว แคธี่ไม่ชอบมันก็ไม่มีความจําเป็นต้องเก็บไว้” เฮดลีย์รู้สึกลำบากใจ “ว่าแต่แอสตันมาร์ตินจะดูลดเกรดไปไหมครับ? มันไม่ตรงกับสถานะของคุณจริง ๆ นะ”“ไม่เป็นไรเพราะแคธี่ก็ขับแอสตันมาร์ตินด้วย เธอขับคันสีขาวถ้าคุณสามารถหาคันสีดําให้ผมได้จะดีมาก เราจะได้มีรถที่เข้าคู่กัน”ฌอนวางสายหลังจากที่เขาพูดไปอย่างนั้น ราวกับว่าการเปลี่ยนรถสปอร์ตให้เขานั้นง่ายพอ ๆ กับการซื้อผักที่ตลาดแคทเธอรีนจดจ่ออยู่กับการขับรถของเธอและปล่อยให้เขาทำอะไรของเขาก็ทำไปขณะเธอขับรถฌอนเอ่ยว่า "นี่ไม่ใช่ทางไปฮัดสันคอร์ปอเรชั่นนี่"“ก็ใช่สิฉันจะไปที่ยูล คอร์ปอเรชั่น สารพิษในร่างกายของพ่อฉันยังไม่หายดีเลย ฉันเลยจะไปที่บริษัทของเขาดูหน่อย”เหตุผลนั้นเพราะโจเอลบอกเธอเมื่อคืนนี้ว่านายท่านยูลตกลงที่จะให้เมลานีกลับมาที่บริษัท ดังนั้นเธอจึงต้องไปดูด้วยตัวเอง ไม่เช่นนั้นยูลคอร์ปอเรชั่นจะเกิดเรื่องยุ่งเหยิงเนื่องจากเมลานีและพ่อของหล่อนอีกครั้ง“ถ้าคุณกําลังจะไปที่ยูลคอร์ปอเรชั่น หมายความว่าคุณจะเข้าไปยุ่งเรื่องต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องยูล คอร์ปอเรชั่น แล้วคุณสามารถจัดการทุกอย่างได้ไหม?” ฌอนขมวดคิ้วเมื่อได้ย

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 817

    แม้นายท่านยูลไม่ได้มีส่วนร่วมในการบริหารกิจการของบริษัทมาหลายปีแล้ว แต่ก็ยังถูกเมลานีลากเข้ามาในการประชุมวันนี้โดยบังเอิญ อย่างไรก็ตามคําพูดของชาร์ลีทําให้เขาประทับใจเขารับไม่ได้กับความจริงที่ว่ายูล คอร์ปอเรชั่นจะไม่เป็นหนึ่งในบรรดาสามตระกูลที่มั่งคั่งที่สุดในออสเตรเลีย“นายท่านยูลกล่าวอะไรหน่อยสิครับ เราเชื่อมั่นในความคิดเห็นของท่าน” ประธานปาร์คเกอร์ประจบเขา “ตอนนี้ผู้อํานวยการยูลถูกวางยาพิษและไม่แข็งแรงเช่นแต่ก่อน ยูล คอร์ปอเรชั่น จึงพึ่งพาได้แต่ท่านเท่านั้นครับ”“ถูกต้อง นายท่านยูลกลับมาที่บริษัทเถอะครับ” ผู้ถือหุ้นสองสามรายแนะนําเขา “แคมโปส คอร์ปอเรชั่น เติบโตอย่างรวดเร็วในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ยิ่งกว่านั้นพวกเขาก้าวสู่บริษัทที่ใหญ่เป็นอันดับสองในออสเตรเลีย ผมคิดว่าเราไม่ควรพลาดโอกาสนี้” "ใช่ครับ หากไม่คำนึงถึงความแค้นส่วนตัว ถ้าไม่ใช่เพราะการพาณิชย์อิเล็คทรอนิคส์ที่เราร่วมกันก่อตั้งขึ้นมากับแคมโปส คอร์ปอเรชั่น ยูล คอร์ปอเรชั่นเองก็คงไม่ได้มีการเติบโตอย่างรวดเร็วมากภายในไม่กี่ปีที่ผ่านมา”“นายท่านยูล ท่านควรนํายูล คอร์ปอเรชั่นสู่ความรุ่งโรจน์อีกครั้ง”นายท่านยูลฮึกเหิมทันทีจ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 818

    อย่างไรก็ตาม แคทเธอรีนก็ยังไม่เห็นด้วยกับความร่วมมือกับแคมโปส คอร์ปอเรชั่น“คุณปู่คะ ฉันยังคิดว่ามาตรวจสอบเรื่องนี้กันอย่างละเอียดรอบคอบดีกว่า อย่างเช่นหลังจากจัดตั้งกิจการร่วมค้าขึ้นมาแล้ว ใครจะเป็นผู้สรรหาทีมงานมืออาชีพ? ใครจะเป็นกรรมการผู้จัดการ? ยูล คอร์ปอเรชั่นไม่มีความเชี่ยวชาญในภาคการเงิน ดังนั้นเราจึงไม่มีทรัพยากรที่จําเป็นด้านนี้ด้วยเช่นกัน ถ้าเราก้าวเข้าสู่ภาคส่วนนี้อย่างหุนหันพลันแล่นก็จะ...”“นี่เธอหมายถึงอะไร? เธอกําลังตั้งคําถามกับการตัดสินใจของฉันงั้นรึ?” สีหน้าของนายท่านยูลเข้มขึ้น “แคทเธอรีน ฉันอยู่ในโลกธุรกิจมาหลายสิบปีแล้ว ฉันมีประสบการณ์มากกว่าเธอเยอะ เธอไม่จําเป็นต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกับกิจการของยูล คอร์ปอเรชั่นอีกต่อไป“คุณปู่ ไม่ใช่ว่าฉันไม่เชื่อมั่นในตัวท่านนะคะ ฉันแค่คิดว่ามันคงจะดีกว่าหากหารือกันในเรื่องนี้เมื่อพ่อของฉันกลับมา...”ชาร์ลีกล่าวเหน็บแนมว่า “คุณโจนส์ คุณกําลังพูดว่านายท่านยูลไม่มีวิสัยทัศน์เหมือนพ่อของคุณใช่ไหม?”นายท่านยูลเริ่มอารมณ์เสียเมื่อได้ยินอย่างนั้น “ฉันจัดการยูล คอร์ปอเรชั่นมาหลายสิบปีแล้ว ไม่มีใครรู้จักโลกธุรกิจดีไปกว่าฉัน เรื่องนี

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 819

    ชาร์ลีมองเงาร่าวงแสนสวยของเธอจากไปด้วยสีหน้ามืดมัวและถูริมฝีปากของเขาอย่างแรงหึ! หล่อนดูถูกเหรอก็ช่างปะไร? สักวันเขาจะต้องสั่งสอนบทเรียนเธอให้ได้อย่างแน่นอน… หลังกลับถึงสํานักงาน แคทเธอรีนก็หัวหมุนดูเอกสารของยูล คอร์ปอเรชั่นไปพักใหญ่ เธอจึงหันมาเริ่มเล่นเกมบนโทรศัพท์ของเธอเธอเล่นจบเกมไปหนึ่งรอบ ผู้เล่นชื่อคุณอยู่ในหัวใจผมก็มาขอร่วมทีมกับเธอเมื่อแคทเธอรีนอนุมัติคําขอทั้งคู่ก็เข้าสู่สนามประลองแคทเธอรีนท่าทางมึนตึ้บหลังจากเล่นไปได้ระยะหนึ่ง ผู้เล่นคนนั้นต้องเป็นมือใหม่เพราะหายตัวไปหลังจากโดดร่มเธออดไม่ได้ที่จะเปิดไมโครโฟนและเตือนว่า “เฮ้! เฮ้ พี่สาว หยุดวิ่งไปรอบ ๆ ซะที ถ้าไปไกลกว่านี้คุณจะออกนอกเขตแดนและตายนะ”“ผมเป็นผู้ชาย ผมควรไปทางไหน?” เสียงแหบพร่าของผู้ชายจากในเกมแคทเธอรีนเกือบหลงเสน่ห์ เสียงนั้นเซ็กซี่เหลือเกินแถมยังฟังดูคุ้น ๆ นิดหน่อย แต่เธอจดจ่ออยู่กับเกมจนนึกไม่ออก “เปิดแผนที่ตรงมุมขวาบน อย่าวิ่งออกจากวงกลมสีขาว.. แล้วไปพบฉันที่สถานที่ของฉัน”“โอเค"ไม่นานหลังจากชายคนนั้นตอบ เขาก็เริ่มวิ่งเข้าหาเธอแคทเธอรีนถอนหายใจด้วยความโล่งอก โชคดีที่ชายคนนั้นไม่ได้โง่เก

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 820

    “ใครเป็นที่รักของคุณกัน?” แคทเธอรีนตะคอก “ฌอน คุณเป็นประธานไม่ใช่เหรอคะ? มีเวลาว่างมากจนต้องมากวนฉันในเกมที่ฉันเล่นหรือไง?”“ผมหาเงินได้เพียงพอแล้ว สิ่งสําคัญที่สุดในตอนนี้คือหาผู้หญิงมาเป็นแฟน” คําตอบของฌอนมั่นใจ “มันเป็นหน้าที่ของผมนะที่ร่วมเล่นเกมกันกับแฟนสาวเนี่ย”แคทเธอรีนจับหน้าผากของเธอ "คุณเจอบัญชีของฉันในเกมนี้ได้ยังไงคะ?"เธอจําได้ว่าเธอไม่ได้ลงทะเบียนในเกมด้วยหมายเลขวอทส์แอปของเธอ“ผมสังเกตเห็นตอนที่คุณเล่นเกมนั้นในวันที่เราดูหนังไง” ฌอนพูดด้วยเสียงต่ำ “นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเล่นเกม ผมเคยคิดว่าการเล่นเกมนั้นเสียเวลาของชีวิตไปเปล่า ๆ แต่ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าการอยู่ในเกมกับคนที่ผมรักก็ค่อนข้างโรแมนติกอยู่เหมือนกันนะ”แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในสาย แต่แคทเธอรีนก็ขนลุกจากการเกี้ยวเล่น ๆ ของเขาจนเธอไม่รู้ว่าจะสนทนาต่ออย่างไรดี“เด็กดีเย็นนี้คุณเลิกงานกี่โมง ผมจะไปรับคุณได้ไหม?” ฌอนยังคงจีบเธอด้วยน้ําเสียงอ่อนโยน"วันนี้ฉันขับรถมาเอง"“ผมรู้ ผมจะขอให้เฮดลีย์ไปส่งผมที่นั่น แล้วผมจะรอคุณอยู่ที่รถของคุณ”ในที่สุดแคทเธอรีนก็บอกเวลาเขา… ในตอนเย็นแคทเธอรีนหยิบกระเป๋าและเดินเข้าไปใ

บทล่าสุด

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1072

    ขณะฌอนอุ้มซูซี่ขึ้นรถ จู่ ๆ คนขับก็ถามขึ้นว่า “นี่ลูกของคุณหรือเปล่าครับ?”“... อืม” ฌอนตอบไปทั้งอย่างนั้นเนื่องจากเลียมหายตัวไป เขาจึงจะปฏิบัติต่อซูซี่เหมือนลูกสาวแท้ ๆ ของเขาต่อไปในอนาคต"คุณทั้งคู่ดูเหมือนกันมากเลยนะครับ" คนขับยิ้ม"ใช่ครับ เธอดูเหมือนผม" ฌอนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายผสมปนเป “คุณเพิ่งย้ายมาที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม? ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยครับ”"ใช่ครับ" คนขับหันกลับไปขึ้นรถหลังจากที่รถทั้งสองคันขับผ่านกันไป ฌอนก็เหลือบมองไปยังทิศทางที่รถคันนั้นกําลังมุ่งหน้าไปคฤหาสน์ที่ด้านบนนั้นเคยเป็นคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์ชายผู้นั้นใช่คนที่ซื้อคฤหาสน์ไปหรือเปล่านะ?แต่เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะรวบรวมความคิดที่เกี่ยวข้องกับคฤหาสน์ เนื่องจากเขาเพิ่งรู้ว่าแคทเธอรีนกําลังจะไปอยู่ด้วยกันกับเวสลีย์เขามั่นใจว่าเวสลีย์คงนอนกับแคทเธอรีนแล้วหัวใจของเขาอัดแน่นเมื่อนึกถึงแคทเธอรีนนอนอยู่ใต้ร่างของเวสลีย์จุดนี้ไม่สำคัญอะไรหรอก สิ่งที่ฌอนกังวลมากกว่าคือความเป็นไปได้ที่แคทเธอรีนจะตั้งครรภ์ลูกของเวสลีย์ เวสลีย์ไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน ฌอนไม่รังเกียจที่แยกทางกับแคทเธอรีนหรอก

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1071

    “เวสลีย์ ลียงส์ นายก็หยาบคายกับฉันมาตลอดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? น่าเสียดายที่นายซ่อนมันดีเกินไป ไว้มาดูกันตอนที่หน้ากากของนายหลุดเถอะ”ทันทีที่ฌอนพูดจบเขาก็เหลือบมองแคทเธอรีน เมื่อได้เห็นสีหน้าเรียบเฉยของเธอ หัวใจของเขาก็เจ็บปวดอยู่ลึก ๆ ข้างในซูซี่เลื่อนหน้าต่างด้านหลังลงและยื่นศีรษะเธอออกมา จากนั้นเธอก็ถามด้วยน้ำเสียงเร่งเร้าว่า “ลุงฌอนคะ ลุงจะพูดไปอีกนานแค่ไหนคะ?”"ลุงกําลังจะไปเดี๋ยวนี้จ้ะ" ฌอนก้าวขึ้นรถเมื่อเขาขับรถออกไป เขาเห็นเวสลีย์ก้มศีรษะลงจูบปากกับแคทเธอรีนผ่านกระจกมองหลังเขาจับพวงมาลัยแน่นจนเส้นเลือดที่หลังมือปูดโปนออกมา ขณะเดียวกันเขาก็กดคันเร่งลงไปอย่างดุเดือดรุนแรงยิ่งขึ้นด้วยความโกรธซูซี่เริ่มหวีดร้องด้วยความตกใจ “ลุงฌอน ลุงขับรถเร็วเกินไปแล้ว! หนูกลัวนะคะ"ฌอนกลับมามีสติสัมปชัญญะทันที เขาลดความเร็วลงอย่างว่องไวและยอมรับความผิด "โทษทีนะจ๊ะ"“ลุงฌอน ลุงยังไม่บรรลุนิติภาวะเหรอเนี่ย ไม่น่าแปลกใจเลยที่ภรรยาของลุงทิ้งลุงไป” ซูซี่อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเขาด้วยมือเธอที่ท้าวสะเอวอยู่“... หนูพูดถูก" ฌอนหลบตาลงอย่างเศร้าซึมซูซี่ถอนหายใจกับพฤติกรรมของเขา เธอรู้ว่าแม่ของเ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1070

    แคทเธอรีนไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอื่นใดเลย ทว่าฌอนรู้สึกอารมณ์ปั่นป่วนกระวนกระวายช่วงสองสามวันมานี้ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่าจะพบเธอดีหรือไม่ เขาลังเลที่จะพบเธอ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็คิดถึงเธอสุดหัวใจ“แคธี่ผมขอโทษ ผมไม่รู้จริง ๆ นะ...” ฌอนเริ่มอธิบายเหมือนเด็กหลงทาง “ผมไม่ได้ตั้งใจจะทําตัวแบบนั้น ผมคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องไร้สาระเช่นนี้จะเกิดขึ้นกับผมด้วย การสะกดจิตของซาร่านั้นแรงกล้ามากจนเขียนทับความทรงจําของผมไปจนหมดและทําให้ผมเกลียดคุณมากเหลือเกิน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่ามัน...” .“แล้วคุณมาขอให้ฉันยกโทษให้คุณเหรอ?” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็หันหน้ากลับมาทันที ดวงตาเงียบสงบของเธอจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา“ผม...” ฌอนกระอักกระอ่วนใจจนไม่รู้จะพูดยังไง ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความทุกข์ระทม “แคธี่ผมรักคุณความรักของผมที่มีต่อคุณไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยนะ...”"ฮะ!"ในที่สุดแคทเธอรีนก็หัวเราะ “ฌอนถึงคุณจะไม่ได้ถูกซาร่าสะกดจิตแต่ป่านนี้เราอาจจะหย่ากันไปแล้วก็ได้นะ”ฌอนอึ้งไปเลย "คงไม่เป็นแบบนั้นหรอก"“ตลกดีที่ฉันเป็นคนเดียวที่จําความสัมพันธ์นั้นของเรา

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1069

    แคทเธอรีนวางสายเมื่อเธอมาถึงวิลล่าของครอบครัวยูลเป็นเวลาสองทุ่มแล้ว เวสลีย์กําลังเล่านิทานให้เด็กทั้งสองฟังด้วยท่าทางอ่อนโยนและเสียงทุ้มเบา ๆ เขามองดูเหมือนคุณพ่อใจดีเมื่อเห็นภาพอย่างนี้ ความรู้สึกผิดก็พุ่งปะทะเข้ามาในจิตใจของแคทเธอรีน เธอนี่นะสงสัยเขาได้ลงคอนั่นมันมากไปแล้วจริง ๆหลังจากที่เวสลีย์เล่านิทานจบเขาถึงสังเกตเห็นเธอ "คุณกลับมาแล้ว"โจเอลจ้องแคทเธอรีนเขม็ง “ลูกเป็นแม่ของซูซี่และลูคัสนะแต่ลูกกลับบ้านดึกตลอด แม้แต่เวสลีย์ก็ยังทําหน้าที่เป็นพ่อแม่ได้ดีกว่าลูกอีก”“ลูกจะไตร่ตรองตัวเองและจะไม่ทําอีกค่ะ” แคทเธอรีนขอโทษอย่างจริงใจ“ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณทุ่มเททํางานไปเถอะครับผมจะช่วยคุณดูแลลูก ๆ คุณที่บ้านเอง” เวสลีย์กล่าวด้วยรอยยิ้มมองเขาแล้วแคทเธอรีนจึงตัดสินใจบางอย่างอยู่ลึก ๆ ในใจ…ในตอนกลางคืนแคทเธอรีนอยู่เป็นเพื่อนซูซี่และลูคัสจนพวกเขาหลับ จู่ ๆ ซูซี่ก็พูดว่า “แม่ขา คุณย่าโทรหาหนูวันนี้และบอกว่าย่าคิดถึงหนู ปู่ทวดและย่าทวดก็คิดถึงหนูด้วยเช่นกันค่ะ หนูรู้สึกอยากเอ่อ ... อยู่ที่นั่นสักพักค่ะ”"การไปอยู่ที่นั่นดีอะไรนักหนา?" ลูคัสถามอย่างไม่พอใจซูซี่ทําหน้ามุ่ยโดย

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1068

    "ไม่จําเป็น" เฟรยาส่ายหัว “ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบฉันหรอก แต่เนื่องจากตระกูลสโนว์บังคับให้ฉันให้กําเนิดเด็กคนนี้และถึงกับข่มขู่ฉันด้วยเด็กคนนี้ดังนั้นฉันจะให้กําเนิดเขาแต่ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณหรอกนะ”ร็อดนีย์ไม่เคยคิดเลยว่าเธอเลือกจะให้กําเนิดลูกทั้งที่ยังไม่แต่งงานมากกว่าที่จะแต่งงานกับเขาซะอีกเขาควรจะดีใจสิ ทว่าเขาก็อารมณ์เสียซะอย่างนั้น“เฟรยา ลินช์ คุณไม่ชอบผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“...”“ฉันไม่เคยชอบคุณเลยน่ะสิ”เฟรยาเก็บอาการดูถูกเขาไว้ข้างในใจก่อนที่เธอจะเอ่ยอย่างจริงจังว่า “เมื่อสามปีก่อนฉันเคยมีความสัมพันธ์ฉันตกหลุมรักชายคนหนึ่งที่วิทยาลัยและเราอยู่ด้วยกันมาสี่ถึงห้าปี เรายังได้พบกับพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายและพร้อมที่จะมีงานแต่งงานของเรา แต่แล้ววันหนึ่งเขาปล่อยให้ครอบครัวของฉันกับฉันต้องรอเก้อเพื่อหวานใจในวัยเด็กของเขา เขาไม่ได้ทําแค่ครั้งเดียวแต่เป็นครั้งแล้วครั้งเล่า เขามักจะยกให้เพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาอยู่เหนือสิ่งอื่นใดเสมอ“เมื่อใดก็ตามที่เราไปออกเดทกัน เขาก็จะพาเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาไปด้วย“เมื่อเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาป่วยเขาก็จะดูแลเธอ“เขาอ้างว่าเขาปฏิบ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1067

    “ฉันไม่สน เนื่องจากคุณโยนผักดองของฉันทิ้งไปแล้ว คุณต้องทําอาหารให้ฉัน ฉันหิวนะ"ร็อดนีย์เหลือบมองท้องของเฟรยา ตอนแรกเขาไม่อยากทําอาหารให้เธอหรอก ทว่าเขากังวลว่าเฟรยาจะนําลูกอ๊อดน้อยในตัวเธอออกไปกินอาหารที่ไม่ถูกสุขลักษณะ ในที่สุดเขาก็ยอมจํานนต่อโชคชะตาของเขาและตัดสินใจทําอาหารให้เธอแต่เมื่อเขาเปิดตู้เย็นของเธอดู เขาก็ไม่พบส่วนประกอบเครื่องปรุงใด ๆ นอกจากเส้นพาสต้าเขาถอนหายใจออกมา “เฟรยา ลินช์ คุณเป็นผู้หญิงนะ คุณทําตัวเป็นแม่บ้านให้มากกว่านี้ไม่ได้เหรอ? คุณไม่มีไข่ที่บ้านด้วยซ้ำ ไม่มีใครอยากอยู่กับคุณหรอก” “ฉันกินในที่ทำงานทุกวัน ฉันทํางานให้คุณยังกับหมานะ แล้วคุณยังมาคาดหวังให้ฉันกลับมาเข้าครัวทําอาหารหลังจากที่ฉันเพิ่งทํางานล่วงเวลาเสร็จอีกเหรอ? ฉันมีเวลาว่างมากนักเหรอไง?”เฟรยาวิจารณ์เขาอย่างเผ็ดร้อน “อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ซาร่าก็ไม่ดีไปกว่าฉันหรอก เธอยังจ้างแม่บ้านมาคนหนึ่งไม่ใช่เหรอไง?” “คุณนี่พล่ามไปใหญ่ บางครั้งเธอก็ทําอาหารด้วยตัวเองแหละน่า”“ฮ่า! คุณหมายถึงสัปดาห์ละครั้งเหรอ? ฉันก็ทําแบบนั้นแหละ”“...”ร็อดนีย์เงียบไปเลยเมื่อเอ่ยเรื่องนั้นขึ้นมาเห็นได้ชัดว่าเขาโน้

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1066

    เฟรยาขมวดคิ้วย่น ก่อนหน้านี้เธอไม่ชอบกินผักดองและสงสัยว่าทําไมผู้คนมากมายถึงได้ชอบกินอาหารหมักดองอย่างนี้กันนัก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้ตัวว่าติดหนึบมันเข้าแล้วในเดือนนี้ด้วยเหตุนี้เธอถึงได้รู้ว่าเพราะการตั้งครรภ์ของเธอนั่นเองเป็นเหตุ“เข้าใจผิดแล้ว ฉันเพิ่งจะเริ่มชอบผักดองเพราะว่าฉันตั้งครรภ์ เป็นทารกเองที่ต้องการหม่ำของพวกนั้น” เธอตอบด้วยท่าทางว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก“ลูกของผมไม่ชอบกินอาหารหมักดองแบบนี้หรอก” ร็อดนีย์คว้าขวดโหลออกไปและเทผักดองทั้งหมดลงไปในถังขยะโดยไม่ลังเลเฟรยาระเบิดลงทันที “ร็อดนีย์ สโนว์ คุณรู้ไหมว่าผักดองขวดหนึ่งมันแพงขนาดไหน? มันมีราคากว่าสิบดอลลาร์เชียวนะ”“...”ร็อดนีย์อึ้งจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูด “นั่นแพงเรอะ ฮึ? คุณกําลังพักอยู่ในอพาร์ตเมนต์แบบดูเพล็กซ์มูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์และได้รับค่าจ้างเดือนละหลายแสนดอลลาร์ คุณยังมีเงิน 100 ล้านดอลลาร์ในบัตรที่โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นมอบให้คุณไปเมื่อวันก่อนด้วย คุณกล้าพูดว่าผักดองมีราคาแพงได้ยังไงกัน?!”“มันก็แพงอยู่ดี ผักดองในถุงเล็ก ๆ ที่ฉันได้มาบ่อย ๆ ราคาเพียงแค่ห้าดอลลาร์เอง”"หุบปากเลย"ร็อดนีย์เบื่อหน่ายกับเธอ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1065

    เชสเตอร์ตะคอก “ก็ได้ นายแค่ลําเอียงเข้าข้างซาร่า แต่ขอฉันเตือนนายหน่อยนะว่าหากนายออกจากตระกูลสโนว์ไปแล้ว รับรองว่ายัยซาร่าจะทิ้งนายไปในไม่ช้าก็เร็ว”"นายนี่ตอแหลว่ะ"ร็อดนีย์อดไม่ได้ที่จะโวยวายใส่เขา “เชสเตอร์ จิวเวลนายก็เหมือนกับฌอน! ทําไมพวกนายถึงเป็นแบบนี้กันไปได้? พวกเราทั้งห้าคนโตมาด้วยกัน แต่พวกนายก็ยังมาเลือกปฏิบัติต่อซาร่าอีก”“ใช่ คนทั้งโลกกําลังเลือกปฏิบัติต่อซาร่าและนายเป็นเพียงคนเดียวที่ปกป้องเธอ นายเป็นคนฉลาดหัวใสและคนอื่นมีบางอย่างผิดปกติ งั้นเอาเลยไปสู้โลกเพื่อประโยชน์ของเธอรวมทั้งฆ่าลูกของนายเองด้วย”เชสเตอร์เริ่มรําคาญ “ฉันกําลังจะทําการผ่าตัดตอนนี้ ฉันไม่ว่างที่จะคุยกับนายละนะ”ทันทีที่เขาจบการสนทนา เขาก็เดินดุ่มออกไปด้วยสีหน้าสงบนิ่งอันที่จริงการพูดคุยกับร็อดนีย์ทําให้เลือดของเขาเดือดดาลเชสเตอร์เริ่มรู้สึกเห็นอกเห็นใจเฟรยาขึ้นมาเล็กน้อยจากนั้นร็อดนีย์ก็เดินออกจากสำนักงานแพทย์เขาเดินลงบันไดมาอย่างร่างไร้วิญญาณเมื่อเขาเซล้มลงไปโดยบังเอิญที่หน่วยกุมารเวชศาสตร์คุณพ่อคนหนึ่งในวัย 30 ปีที่กําลังกอดทารกน้อยน่ารักเดินผ่านเขาไปพอดี ทารกขวบเดียวคนนั้นมีดวงตาโ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1064

    พ่อ...คํานี้ทําให้ร็อดนีย์อึ้งไปครู่หนึ่งทันทีเวนดี้พูดอย่างตั้งใจว่า “ใช่ ลูกอาจมีส่วนแค่สเปิร์มตัวหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนนี้เด็กคนนี้มีความยาวประมาณหนึ่งเซนติเมตรแล้วนะ ลูกอาจเคยคิดที่จะทําให้เธอแท้งเด็ก แต่ลูกเคยคิดบ้างไหมว่าการทําแท้งจะสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งได้มากขนาดไหน?“มันง่ายมากเลยที่ลูกจะพูดแบบนั้นเพราะว่าลูกไม่ใช่คนที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ร่างกายของผู้หญิงจะได้รับความเสียหายหลังจากผ่านการทําแท้ง ผู้หญิงบางคนถึงกับประสบกับภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ นานาหรือมีอุปสรรคปัญหาในการตั้งครรภ์อีกครั้ง“นอกจากนี้ลูกคิดว่าถ้าแฟนหรือสามีในอนาคตของเธอรู้ว่าเธอเคยทำแท้งลูกของชายอื่นมาก่อน พวกเขาจะมองเธอยังไง? ลูกลองมองในมุมของเธอบ้าง ถ้าลูกรู้ว่าภรรยาในอนาคตของลูกเคยตั้งท้องลูกของชายอื่นมา ลูกจะผิดหวังไหม?”ร็อดนีย์ยังคงเงียบขณะฟังถ้อยคําเหล่านั้นเขาไม่ได้ใจร้ายโดยสันดาน หลังจากที่เวนดี้ชี้แนะเขาอย่างละเอียด ความสับสนเจ็บแปลบและความรู้สึกผิดก็ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในจิตใจของเขาในตอนนั้นเขาเคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้เพื่อตอบสนองความปรารถนาของพ่อแม่ถ้าหาก

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status