LOGINShare
บทที่ 66
Last Updated:
2021-07-02 19:00:01Related chapters
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 67
ฌอนยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าแคทเธอรีนแสดงความหึงหวงออกมาได้เร็วแค่ไหน “น้องสาวของเชสครับ”“เธอเป็นใครคะ? ทำไมเธอถึงเรียกพี่ด้วยท่าทางสนิทสนมแบบนั้น?” ความไม่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแองเจล่าแคทเธอรีนยกริมฝีปากสีแดงขึ้นยิ้มก่อนจะพูดขึ้น “สวัสดีค่ะคุณหนูแฮริสัน ฉันเป็นแฟนของเขาค่ะ คุณอาจจะไม่เคยพบฉันมาก่อน แต่คุณคงจะเคยได้ยินชื่อเสียงของฉันมาบ้าง ฉัน แคทเธอรีน โจนส์ค่ะ เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในแวดวงไฮโซของเมลเบิร์น”มุมปากของฌอนกระตุกขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดที่น่าไม่อายของเธอแองเจล่าเบิกตากว้าง เพราะเธอไม่อยากเชื่อว่าจะพบกับผู้หญิงที่หน้าด้านอย่างนี้ จากนั้นเธอก็หัวเราะเยาะออกไป “ฮี่ฮี่ ขอโทษทีนะ ฉันไม่เคยได้ยินว่าเธอเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุด แต่ฉันเพิ่งได้ยินเกี่ยวกับเรื่องโง่ ๆ ของแคทเธอรีน โจนส์ จากตระกูลโจนส์ ในเมลเบิร์นมาเมื่อไม่นานมานี้เอง เธอแพ้พี่สาวของเธอที่มาจากชนบทและเสียสิทธิ์ในการเป็นผู้สืบทอดมรดกของตระกูลโจนส์ ต่อมาเธอก็ถูกไล่ออกจากตระกูล ฉันไม่เชื่อว่าฌอนจะมีผู้หญิงโง่ ๆ แบบนี้เป็นแฟนหรอกนะ”แคทเธอรีนรู้สึกว่ามีบางอย่างแทงทะลุหัวใจของเธอ เธอพูดอะไรไม่ออก“แองจี้” ดวงตาของฌอนเ
Last Updated : 2021-07-02คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 68
“เยี่ยมไปเลย ในเมื่อเธอรู้ตัวแล้ว ฉันจะไม่อ้อมค้อมเลยแล้วกัน” แองเจล่าเชิดหน้าขึ้นด้วยท่าทางเย่อหยิ่ง “เธออยู่ห่าง ๆ ฌอนเอาไว้จะดีกว่า เขาไม่ใช่คนที่เธอจะมายั่วยวนได้”“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันไม่ยอมอยู่ห่างจากเขาล่ะ?” แคทเธอรีนถามออกไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ทั้ง ๆ ที่เธอก็ชอบเขา แต่เขากลับทำกับเธอเหมือนน้องสาวของเขาเท่านั้น”แองเจล่ายังคงไม่รู้สึกรู้สาอะไร “แล้วอย่างไร? สำหรับคนที่มาจากตระกูลเก่าแก่อย่างฌอน พวกเขาเคร่งครัดในเรื่องการแต่งงานกับคนที่เหมาะสมกับสถานะทางสังคมของพวกเขา ฉันจะบอกความจริงเธอให้นะ เธอยังไม่รู้จักเขาดีพอ สมาชิกในตระกูลของเขาไม่มีทางยอมรับเธอ เพราะเธอไม่เหมาะสมกับเขาตอนนี้เขาก็เห็นเธอเป็นแค่ของเล่น ครอบครัวของเขาจะสูบเลือดสูบเนื้อเธอ”เธอแสดงความดูถูกด้วยคำพูดที่เหน็บแหนม และในเวลาต่อมาก็แสดงท่าทางสะใจออกมาด้วยเหตุผลบางอย่างที่ทำให้แคทเธอรีนรู้สึกไม่พอใจกับคำพูดของเธอ ทว่าเธอไม่คิดว่าเรื่องแบบนั้นจะเป็นเรื่องจริง อย่างไรเสียทะเบียนสมรสเป็นเครื่องยืนยันที่ดีที่สุดในตอนนี้หลังจากที่แคทเธอรีนออกจากอาคารหลัก ในไม่ช้าเธอก็ได้พบกับเฟรยา“ดูเครื่องดื่มที่ฉันเตรียม
Last Updated : 2021-07-02คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 69
หลังจากนั้นไม่นาน ฌอนก็ก้มลงรับประทานอาหารที่แคทเธอรีนป้อนให้“ป้อนผมอีกสิ”แคทเธอรีนปิดปากเงียบนี่เขาไม่มีมือเหรอ? ทำไมเขาต้องสั่งให้เธอป้อนอาหารให้เขาด้วย?ถึงอย่างนั้น เธอก็ป้อนอาหารให้เขาจนหมดจานเพราะเธอรู้สึกผิดฌอนลุกขึ้นทันทีหลังจากที่รับประทานอาหารเสร็จแล้ว “กลับบ้านกันเถอะ”แคทเธอรีนพูดอะไรไม่ออก “เราจะกลับบ้านกันตอนนี้เลยหรือคะ?”ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา 20:00 น. ด้วยซ้ำ ถ้าพวกเขากลับไปตอนนี้ เธอจะต้องเป็นคนแรกที่ถูกเขาสงสัยในเวลาต่อมาอย่างแน่นอน“อืม ถ้าไม่กลับคุณก็อยู่ที่นี่มันทั้งคืนไปเลย”ความจริงแล้วเขามาที่นี่ตามมารยาทเท่านั้น เมื่อลองคิดดี ๆ แล้ว เขาก็แค่มาเพราะเห็นแก่นายท่านแฮริสันเท่านั้น เขารู้สึกว่ามันเสียเวลาที่ต้องปะปนกับคนอื่นเมื่อเห็นว่าเขายังคงดึงดันที่จะกลับ แคทเธอรีนก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกเสียจากกลับไปกับเขาด้วยหลังจากที่พวกเขาขึ้นรถแล้ว เธอส่งของขวัญที่เธอได้รับจากนายท่านแฮริสันมาให้กับเขา“เก็บไว้” ฌอนเอ่ยขึ้นเบา ๆ“แต่มันแพงค่ะ ฉันไม่คิดว่าฉันควรจะเก็บมัน...”“มันราคาแพงแค่กับคุณเท่านั้น” ฌอนยิ้มออกมาเห็นได้ชัดว่าเธอถูกเยาะเย้ยเพราะยากจนเธอ
Last Updated : 2021-07-03คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 70
ลำคอของแคทเธอรีนรู้สึกเจ็บร้าวจนน้ำตาของเธอไหลลงมาอาบแก้ม เธอคิดว่าเธอกำลังเผชิญหน้ากับซาตานเธอรู้สึกเสียใจที่ทำแบบนั้น!“คุณทำเรื่องชั่ว ๆ แบบนี้ได้อย่างไร! ทั้ง ๆ ที่ผมไว้ใจคุณมาก!”ความโกรธปะทุอยู่ในอกของฌอน ทำไมเธอถึงทำอย่างนั้น? สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดในชีวิตของเขาคือการถูกหลอกลวงเขาโกรธเธอ ทว่าผิวที่เขาสัมผัสอยู่ตอนนี้ทำให้เขาไม่อาจควบคุมสติของเขาเอาไว้ได้ เมื่อไม่สามารถควบคุมได้แล้ว เขาจึงเหวี่ยงเธอลงบนเตียงเสื้อผ้าของแคทเธอรีนถูกฉีกออกเพราะเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เขารีบลุกขึ้นและเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้งปัง!เสียงกระแทกปิดประตูเสียงดัง มันกระแทกหัวใจของแคทเธอรีนด้วยเช่นกันแคทเธอรีนตัวสั่นเทาอย่างไม่รู้ตัวพลางจ้องมองไปที่เพดานด้วยความรู้สึกที่ว่างเปล่า เธออยากรู้ว่าเขาจะโกรธเธอมากจนเขาไม่ยอมแตะต้องเธอหรือเปล่านั่นคงเป็นความจริง เขาไม่ได้หลงรักเธอตั้งแต่แรกที่เจอกันเธอทำผิด!เธอทำผิดอย่างมหันต์ เธอไม่ควรถูกเกลี้ยกล่อมจนยอมใช้วิธีแบบนี้!แคทเธอรีนลดสายตาลงด้วยความรู้สึกผิดที่ถาโถมเข้าใส่เธอเสียงน้ำในห้องน้ำดังขึ้นไม่ขาดสายเป็นเวลา 45 นาทีด้วยความกังวลว่าฌอน
Last Updated : 2021-07-03คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 71
จู่ ๆ เชสก็เลิกคิ้วของเขาขึ้นแล้วถามด้วยความสนใจ “ตอนนี้นายก็อยู่กับเธอมาตั้งนานแล้วนะ แต่นายไม่รู้สึกอะไรกับเธอจริง ๆ เหรอ?”“รู้สึกเหรอ?” ฌอนเย้ย “นายมีความรู้สึกกับแม่บ้านที่คอยทำอาหารให้ครอบครัวของนายเหรอ? ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันอาจจะทนอยู่กับเธอ แต่ตอนนี้...ฉันไม่มีทางให้อภัยเธอ”เชสกลอกตา “แล้ว...นายจะวางแผนเอาคืนเธอเหมือนกันเหรอ? ขังเธอเอาไว้ในห้องแล้วปล่อยให้เธอต้องเผชิญกับความทุกข์ทรมาน”มุมปากของฌอนยกขึ้น เขาตอบกลับอย่างโกรธเคือง “เธอเคยมองฉันด้วยความรักมาก่อน ถ้าฉันทำแบบนั้น เธอจะต้องเป็นบ้าไปแน่ ๆ และอาจจะพังประตูบ้านของฉันด้วยซ้ำ”“...”เชสสะดุ้งสุดตัวเมื่อคิดถึงภาพนั้น“หยุดพูด แล้วอย่ามายุ่งกับฉัน” ฌอนเริ่มรู้สึกกระหายน้ำขึ้นมา “รินน้ำให้ฉันสักแก้วสิ”...เวลา 4:00 น. ฌอนให้น้ำเกลือเสร็จแล้วเขาจึงกลับบ้านหลังจากที่ความร้อนในร่างกายของเขาลดลงเมื่อเขาเข้ามาภายในบ้าน เขาเห็นแคทเธอรีนกำลังหลับไม่รู้เรื่องอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นก่อนหน้านี้เธออ้างว่าเธอกลัวจะฝันร้ายถ้าเธอนอนคนเดียวในห้อง ถึงอย่างนั้นตอนนี้เธอก็ดูนอนหลับสบายเรื่องทั้งหมดล้วนแต่เป็นการแสดงสินะเธอมีส
Last Updated : 2021-07-03คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 72
“เธอคิดมากไปเอง”เธอพูดด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น แคทเธอรีนเล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ความรู้สึกผิดถาโถมเข้าใส่เฟรยา “ขอโทษนะเคธี่ ฉันคงจะคิดไม่ถึง...”“ทั้ง ๆ ที่เขาไม่ได้ชอบฉันเลย ฉันไม่ควรจะไปบังคับเขาแบบนั้น ยิ่งไปกว่านั้นฉันอยู่กับเขาเพราะเห็นแก่ผลประโยชน์ของตัวเอง เฟรยา เธอคิดบ้างไหมว่าฉันไม่ควรแต่งงานกับฌอนเพื่อแก้แค้นอีธาน?”ในตอนนั้นเอง แคทเธอรีนรู้สึกสับสนไปหมดเฟรยาถอนหายใจออกมา “เธอเลือกที่จะเดินทางนี้แล้วนะ เธอจะทำอะไรได้อีกในเมื่อเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้ว? เธอจะหยุดเพียงแค่นี้แล้วหย่ากับเขาเลยไหม”แคทเธอรีนยังคงเงียบ‘นั่นสิ ฉันควรจะหย่ากับเขาใช่ไหม?’เธอลุกขึ้นเมื่อวางสายแล้ว ประตูห้องนอนใหญ่ถูกเปิดทิ้งเอาไว้ เธอสังเกตเห็นว่าฌอนได้ออกไปแล้วเธอถอนหายใจออกมา หลังจากเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น ดูเหมือนว่าเขาจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ซึ่งสร้างความเครียดให้กับเธอเธอทำบะหมี่ทานง่าย ๆ หลังจากที่เธอรับประทานอาหารเสร็จแล้ว เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากโจเซฟ “แคทเธอรีน เธอร่างแบบบ้านพักของประธานโลว์ยอนส์เสร็จหรือยัง?”“เรียบร้อยแล้วค่ะ”“ดีมาก นำแบบร่างมาที่โกลเด้น คอร์ปอเรชั่น และมาคุยกับ
Last Updated : 2021-07-03คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 73
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม แคทเธอรีนก็ยังเป็นคุณหนูของตระกูลโจนส์ เธออาจจะเลิกออกแบบวิลล่าให้กับเขาด้วยอารมณ์ชั่ววูบก็เป็นได้ ด้วยความรู้สึกสงสารเธอ เวสลลีย์อยากจะช่วยเธอจริง ๆ “เอ่อ” คำตอบของเขาค่อนข้างคล้ายกับที่แคทเธอรีนคิดเอาไว้ “ให้ดิฉันอธิบายรายละเอียดแบบร่างให้คุณฟังนะคะคุณโลว์ยอนส์”เวสลีย์พยักหน้ารับ เมื่อคิดได้ว่าเขาไม่ใช่มืออาชีพ เขามีความรู้เกี่ยวกับรายละเอียดแบบร่างไม่มากนักเริ่มแรก แคทเธอรีนยืนอยู่ด้านหน้าโต๊ะทำงานขณะที่กำลังอธิบายแบบร่าง ทว่ามันไม่สะดวกเพราะแบบร่างกลับหัวจากตำแหน่งที่เธอยืนเวสลีย์ชี้ไปทางด้านขวามือของเขา “มายืนตรงนี้เถอะครับ”เมื่อได้รับอนุญาตจากเขาแล้ว แคทเธอรีนจึงเดินเลี่ยงโต๊ะทำงานไปทางขวามือและยืนอยู่ข้าง ๆเขา หญิงสาวก้มตัวลง จากนั้นก็เหยียดนิ้วชี้ออกเพื่อชี้ไปยังพื้นที่ที่ต้องการอธิบาย “ดิฉันเกรงว่าไม่มีที่ว่างเพียงพอสำหรับชั้นวางหนังสือค่ะ ดิฉันจึงจัดขึ้นมาอีกแถวตรงนี้...”เวสลีย์จ้องมองที่นิ้วเรียวยาวราวกับลำเทียนของเธอ เธอไม่ได้ยืนอยู่ใกล้กับเขามากนัก แม้ว่าไหล่ของเธอจะอยู่ห่างจากเขาไป ทว่าเขาก็สามารถได้กลิ่นหอมเย้ายวนเล็ดลอดออกมาจากเส้นผมของเธอ
Last Updated : 2021-07-03คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 74
แคทเธอรีนรู้สึกอึ้งไปชั่วขณะ เธอจึงพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม “คุณผู้หญิงคะ ฉันคิดว่าคุณคงเข้าใจผิด แมวของฉันแค่อ้วนเท่านั้นเองค่ะ”“ฉันไม่คิดว่าเป็นอย่างนั้นนะคะ ฉันบังเอิญพบกับสามีของคุณก่อนหน้านี้แล้วถามเรื่องนี้ด้วย สามีของคุณยอมรับว่าแมวกำลังท้อง”“สามีของฉันหรือคะ?”คนที่ผู้หญิงคนนั้นหมายถึงคือฌอนหรือเปล่า?อันที่จริงฌอนจะพาแมวออกไปเดินเล่นไม่บ่อยนัก อย่างไรก็ตาม ฟัดจ์คงไม่ได้ท้อง“คุณผู้หญิงคะ ฉันมั่นใจว่าคุณต้องจำคนผิดแล้วคิดว่าเป็นฌอนแน่ ๆ ค่ะ” “เรื่องนั้นไม่น่าจะเป็นไปได้นะคะ ถึงฉันจะสายตายาวไปสักหน่อย แต่ท่าทางของสามีคุณไม่เหมือนใครนะคะ ไม่มีใครในละแวกที่ดูคล้ายกับเขาเลย แม้แต่คนมีชื่อเสียงในทีวีก็ยังดูหล่อได้ไม่เท่ากับเขา ยิ่งไปกว่านั้น แมวของฉันค่อนข้างคุ้นเคยกับแมวของคุณ เพราะพวกมันเล่นด้วยกันมาหลายครั้งแล้ว” ขณะที่ผู้หญิงคนนั้นกำลังพูด แมวของเธอก็เดินมา ฟัดจ์ร้องเมี๊ยวทักทายเจ้าแมวตัวนั้นทันที พวกมันดูสนิทสนมกันราวกับเป็นเพื่อนเก่าแคทเธอรีนรู้สึกผิดหวังขึ้นมาทันที ฟัดจ์ท้องเหรอ?เดี๋ยวก่อนนะ นี่ฟัดจ์เป็นแมวตัวเมียจริง ๆ เหรอ?คุณพระช่วย เธอคิดมาตลอดว่าฟัดจ์เป็นแมวตั
Last Updated : 2021-07-03
Latest chapter
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1072
ขณะฌอนอุ้มซูซี่ขึ้นรถ จู่ ๆ คนขับก็ถามขึ้นว่า “นี่ลูกของคุณหรือเปล่าครับ?”“... อืม” ฌอนตอบไปทั้งอย่างนั้นเนื่องจากเลียมหายตัวไป เขาจึงจะปฏิบัติต่อซูซี่เหมือนลูกสาวแท้ ๆ ของเขาต่อไปในอนาคต"คุณทั้งคู่ดูเหมือนกันมากเลยนะครับ" คนขับยิ้ม"ใช่ครับ เธอดูเหมือนผม" ฌอนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายผสมปนเป “คุณเพิ่งย้ายมาที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม? ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยครับ”"ใช่ครับ" คนขับหันกลับไปขึ้นรถหลังจากที่รถทั้งสองคันขับผ่านกันไป ฌอนก็เหลือบมองไปยังทิศทางที่รถคันนั้นกําลังมุ่งหน้าไปคฤหาสน์ที่ด้านบนนั้นเคยเป็นคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์ชายผู้นั้นใช่คนที่ซื้อคฤหาสน์ไปหรือเปล่านะ?แต่เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะรวบรวมความคิดที่เกี่ยวข้องกับคฤหาสน์ เนื่องจากเขาเพิ่งรู้ว่าแคทเธอรีนกําลังจะไปอยู่ด้วยกันกับเวสลีย์เขามั่นใจว่าเวสลีย์คงนอนกับแคทเธอรีนแล้วหัวใจของเขาอัดแน่นเมื่อนึกถึงแคทเธอรีนนอนอยู่ใต้ร่างของเวสลีย์จุดนี้ไม่สำคัญอะไรหรอก สิ่งที่ฌอนกังวลมากกว่าคือความเป็นไปได้ที่แคทเธอรีนจะตั้งครรภ์ลูกของเวสลีย์ เวสลีย์ไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน ฌอนไม่รังเกียจที่แยกทางกับแคทเธอรีนหรอก
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1071
“เวสลีย์ ลียงส์ นายก็หยาบคายกับฉันมาตลอดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? น่าเสียดายที่นายซ่อนมันดีเกินไป ไว้มาดูกันตอนที่หน้ากากของนายหลุดเถอะ”ทันทีที่ฌอนพูดจบเขาก็เหลือบมองแคทเธอรีน เมื่อได้เห็นสีหน้าเรียบเฉยของเธอ หัวใจของเขาก็เจ็บปวดอยู่ลึก ๆ ข้างในซูซี่เลื่อนหน้าต่างด้านหลังลงและยื่นศีรษะเธอออกมา จากนั้นเธอก็ถามด้วยน้ำเสียงเร่งเร้าว่า “ลุงฌอนคะ ลุงจะพูดไปอีกนานแค่ไหนคะ?”"ลุงกําลังจะไปเดี๋ยวนี้จ้ะ" ฌอนก้าวขึ้นรถเมื่อเขาขับรถออกไป เขาเห็นเวสลีย์ก้มศีรษะลงจูบปากกับแคทเธอรีนผ่านกระจกมองหลังเขาจับพวงมาลัยแน่นจนเส้นเลือดที่หลังมือปูดโปนออกมา ขณะเดียวกันเขาก็กดคันเร่งลงไปอย่างดุเดือดรุนแรงยิ่งขึ้นด้วยความโกรธซูซี่เริ่มหวีดร้องด้วยความตกใจ “ลุงฌอน ลุงขับรถเร็วเกินไปแล้ว! หนูกลัวนะคะ"ฌอนกลับมามีสติสัมปชัญญะทันที เขาลดความเร็วลงอย่างว่องไวและยอมรับความผิด "โทษทีนะจ๊ะ"“ลุงฌอน ลุงยังไม่บรรลุนิติภาวะเหรอเนี่ย ไม่น่าแปลกใจเลยที่ภรรยาของลุงทิ้งลุงไป” ซูซี่อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเขาด้วยมือเธอที่ท้าวสะเอวอยู่“... หนูพูดถูก" ฌอนหลบตาลงอย่างเศร้าซึมซูซี่ถอนหายใจกับพฤติกรรมของเขา เธอรู้ว่าแม่ของเ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1070
แคทเธอรีนไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอื่นใดเลย ทว่าฌอนรู้สึกอารมณ์ปั่นป่วนกระวนกระวายช่วงสองสามวันมานี้ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่าจะพบเธอดีหรือไม่ เขาลังเลที่จะพบเธอ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็คิดถึงเธอสุดหัวใจ“แคธี่ผมขอโทษ ผมไม่รู้จริง ๆ นะ...” ฌอนเริ่มอธิบายเหมือนเด็กหลงทาง “ผมไม่ได้ตั้งใจจะทําตัวแบบนั้น ผมคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องไร้สาระเช่นนี้จะเกิดขึ้นกับผมด้วย การสะกดจิตของซาร่านั้นแรงกล้ามากจนเขียนทับความทรงจําของผมไปจนหมดและทําให้ผมเกลียดคุณมากเหลือเกิน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่ามัน...” .“แล้วคุณมาขอให้ฉันยกโทษให้คุณเหรอ?” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็หันหน้ากลับมาทันที ดวงตาเงียบสงบของเธอจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา“ผม...” ฌอนกระอักกระอ่วนใจจนไม่รู้จะพูดยังไง ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความทุกข์ระทม “แคธี่ผมรักคุณความรักของผมที่มีต่อคุณไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยนะ...”"ฮะ!"ในที่สุดแคทเธอรีนก็หัวเราะ “ฌอนถึงคุณจะไม่ได้ถูกซาร่าสะกดจิตแต่ป่านนี้เราอาจจะหย่ากันไปแล้วก็ได้นะ”ฌอนอึ้งไปเลย "คงไม่เป็นแบบนั้นหรอก"“ตลกดีที่ฉันเป็นคนเดียวที่จําความสัมพันธ์นั้นของเรา
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1069
แคทเธอรีนวางสายเมื่อเธอมาถึงวิลล่าของครอบครัวยูลเป็นเวลาสองทุ่มแล้ว เวสลีย์กําลังเล่านิทานให้เด็กทั้งสองฟังด้วยท่าทางอ่อนโยนและเสียงทุ้มเบา ๆ เขามองดูเหมือนคุณพ่อใจดีเมื่อเห็นภาพอย่างนี้ ความรู้สึกผิดก็พุ่งปะทะเข้ามาในจิตใจของแคทเธอรีน เธอนี่นะสงสัยเขาได้ลงคอนั่นมันมากไปแล้วจริง ๆหลังจากที่เวสลีย์เล่านิทานจบเขาถึงสังเกตเห็นเธอ "คุณกลับมาแล้ว"โจเอลจ้องแคทเธอรีนเขม็ง “ลูกเป็นแม่ของซูซี่และลูคัสนะแต่ลูกกลับบ้านดึกตลอด แม้แต่เวสลีย์ก็ยังทําหน้าที่เป็นพ่อแม่ได้ดีกว่าลูกอีก”“ลูกจะไตร่ตรองตัวเองและจะไม่ทําอีกค่ะ” แคทเธอรีนขอโทษอย่างจริงใจ“ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณทุ่มเททํางานไปเถอะครับผมจะช่วยคุณดูแลลูก ๆ คุณที่บ้านเอง” เวสลีย์กล่าวด้วยรอยยิ้มมองเขาแล้วแคทเธอรีนจึงตัดสินใจบางอย่างอยู่ลึก ๆ ในใจ…ในตอนกลางคืนแคทเธอรีนอยู่เป็นเพื่อนซูซี่และลูคัสจนพวกเขาหลับ จู่ ๆ ซูซี่ก็พูดว่า “แม่ขา คุณย่าโทรหาหนูวันนี้และบอกว่าย่าคิดถึงหนู ปู่ทวดและย่าทวดก็คิดถึงหนูด้วยเช่นกันค่ะ หนูรู้สึกอยากเอ่อ ... อยู่ที่นั่นสักพักค่ะ”"การไปอยู่ที่นั่นดีอะไรนักหนา?" ลูคัสถามอย่างไม่พอใจซูซี่ทําหน้ามุ่ยโดย
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1068
"ไม่จําเป็น" เฟรยาส่ายหัว “ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบฉันหรอก แต่เนื่องจากตระกูลสโนว์บังคับให้ฉันให้กําเนิดเด็กคนนี้และถึงกับข่มขู่ฉันด้วยเด็กคนนี้ดังนั้นฉันจะให้กําเนิดเขาแต่ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณหรอกนะ”ร็อดนีย์ไม่เคยคิดเลยว่าเธอเลือกจะให้กําเนิดลูกทั้งที่ยังไม่แต่งงานมากกว่าที่จะแต่งงานกับเขาซะอีกเขาควรจะดีใจสิ ทว่าเขาก็อารมณ์เสียซะอย่างนั้น“เฟรยา ลินช์ คุณไม่ชอบผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“...”“ฉันไม่เคยชอบคุณเลยน่ะสิ”เฟรยาเก็บอาการดูถูกเขาไว้ข้างในใจก่อนที่เธอจะเอ่ยอย่างจริงจังว่า “เมื่อสามปีก่อนฉันเคยมีความสัมพันธ์ฉันตกหลุมรักชายคนหนึ่งที่วิทยาลัยและเราอยู่ด้วยกันมาสี่ถึงห้าปี เรายังได้พบกับพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายและพร้อมที่จะมีงานแต่งงานของเรา แต่แล้ววันหนึ่งเขาปล่อยให้ครอบครัวของฉันกับฉันต้องรอเก้อเพื่อหวานใจในวัยเด็กของเขา เขาไม่ได้ทําแค่ครั้งเดียวแต่เป็นครั้งแล้วครั้งเล่า เขามักจะยกให้เพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาอยู่เหนือสิ่งอื่นใดเสมอ“เมื่อใดก็ตามที่เราไปออกเดทกัน เขาก็จะพาเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาไปด้วย“เมื่อเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาป่วยเขาก็จะดูแลเธอ“เขาอ้างว่าเขาปฏิบ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1067
“ฉันไม่สน เนื่องจากคุณโยนผักดองของฉันทิ้งไปแล้ว คุณต้องทําอาหารให้ฉัน ฉันหิวนะ"ร็อดนีย์เหลือบมองท้องของเฟรยา ตอนแรกเขาไม่อยากทําอาหารให้เธอหรอก ทว่าเขากังวลว่าเฟรยาจะนําลูกอ๊อดน้อยในตัวเธอออกไปกินอาหารที่ไม่ถูกสุขลักษณะ ในที่สุดเขาก็ยอมจํานนต่อโชคชะตาของเขาและตัดสินใจทําอาหารให้เธอแต่เมื่อเขาเปิดตู้เย็นของเธอดู เขาก็ไม่พบส่วนประกอบเครื่องปรุงใด ๆ นอกจากเส้นพาสต้าเขาถอนหายใจออกมา “เฟรยา ลินช์ คุณเป็นผู้หญิงนะ คุณทําตัวเป็นแม่บ้านให้มากกว่านี้ไม่ได้เหรอ? คุณไม่มีไข่ที่บ้านด้วยซ้ำ ไม่มีใครอยากอยู่กับคุณหรอก” “ฉันกินในที่ทำงานทุกวัน ฉันทํางานให้คุณยังกับหมานะ แล้วคุณยังมาคาดหวังให้ฉันกลับมาเข้าครัวทําอาหารหลังจากที่ฉันเพิ่งทํางานล่วงเวลาเสร็จอีกเหรอ? ฉันมีเวลาว่างมากนักเหรอไง?”เฟรยาวิจารณ์เขาอย่างเผ็ดร้อน “อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ซาร่าก็ไม่ดีไปกว่าฉันหรอก เธอยังจ้างแม่บ้านมาคนหนึ่งไม่ใช่เหรอไง?” “คุณนี่พล่ามไปใหญ่ บางครั้งเธอก็ทําอาหารด้วยตัวเองแหละน่า”“ฮ่า! คุณหมายถึงสัปดาห์ละครั้งเหรอ? ฉันก็ทําแบบนั้นแหละ”“...”ร็อดนีย์เงียบไปเลยเมื่อเอ่ยเรื่องนั้นขึ้นมาเห็นได้ชัดว่าเขาโน้
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1066
เฟรยาขมวดคิ้วย่น ก่อนหน้านี้เธอไม่ชอบกินผักดองและสงสัยว่าทําไมผู้คนมากมายถึงได้ชอบกินอาหารหมักดองอย่างนี้กันนัก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้ตัวว่าติดหนึบมันเข้าแล้วในเดือนนี้ด้วยเหตุนี้เธอถึงได้รู้ว่าเพราะการตั้งครรภ์ของเธอนั่นเองเป็นเหตุ“เข้าใจผิดแล้ว ฉันเพิ่งจะเริ่มชอบผักดองเพราะว่าฉันตั้งครรภ์ เป็นทารกเองที่ต้องการหม่ำของพวกนั้น” เธอตอบด้วยท่าทางว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก“ลูกของผมไม่ชอบกินอาหารหมักดองแบบนี้หรอก” ร็อดนีย์คว้าขวดโหลออกไปและเทผักดองทั้งหมดลงไปในถังขยะโดยไม่ลังเลเฟรยาระเบิดลงทันที “ร็อดนีย์ สโนว์ คุณรู้ไหมว่าผักดองขวดหนึ่งมันแพงขนาดไหน? มันมีราคากว่าสิบดอลลาร์เชียวนะ”“...”ร็อดนีย์อึ้งจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูด “นั่นแพงเรอะ ฮึ? คุณกําลังพักอยู่ในอพาร์ตเมนต์แบบดูเพล็กซ์มูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์และได้รับค่าจ้างเดือนละหลายแสนดอลลาร์ คุณยังมีเงิน 100 ล้านดอลลาร์ในบัตรที่โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นมอบให้คุณไปเมื่อวันก่อนด้วย คุณกล้าพูดว่าผักดองมีราคาแพงได้ยังไงกัน?!”“มันก็แพงอยู่ดี ผักดองในถุงเล็ก ๆ ที่ฉันได้มาบ่อย ๆ ราคาเพียงแค่ห้าดอลลาร์เอง”"หุบปากเลย"ร็อดนีย์เบื่อหน่ายกับเธอ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1065
เชสเตอร์ตะคอก “ก็ได้ นายแค่ลําเอียงเข้าข้างซาร่า แต่ขอฉันเตือนนายหน่อยนะว่าหากนายออกจากตระกูลสโนว์ไปแล้ว รับรองว่ายัยซาร่าจะทิ้งนายไปในไม่ช้าก็เร็ว”"นายนี่ตอแหลว่ะ"ร็อดนีย์อดไม่ได้ที่จะโวยวายใส่เขา “เชสเตอร์ จิวเวลนายก็เหมือนกับฌอน! ทําไมพวกนายถึงเป็นแบบนี้กันไปได้? พวกเราทั้งห้าคนโตมาด้วยกัน แต่พวกนายก็ยังมาเลือกปฏิบัติต่อซาร่าอีก”“ใช่ คนทั้งโลกกําลังเลือกปฏิบัติต่อซาร่าและนายเป็นเพียงคนเดียวที่ปกป้องเธอ นายเป็นคนฉลาดหัวใสและคนอื่นมีบางอย่างผิดปกติ งั้นเอาเลยไปสู้โลกเพื่อประโยชน์ของเธอรวมทั้งฆ่าลูกของนายเองด้วย”เชสเตอร์เริ่มรําคาญ “ฉันกําลังจะทําการผ่าตัดตอนนี้ ฉันไม่ว่างที่จะคุยกับนายละนะ”ทันทีที่เขาจบการสนทนา เขาก็เดินดุ่มออกไปด้วยสีหน้าสงบนิ่งอันที่จริงการพูดคุยกับร็อดนีย์ทําให้เลือดของเขาเดือดดาลเชสเตอร์เริ่มรู้สึกเห็นอกเห็นใจเฟรยาขึ้นมาเล็กน้อยจากนั้นร็อดนีย์ก็เดินออกจากสำนักงานแพทย์เขาเดินลงบันไดมาอย่างร่างไร้วิญญาณเมื่อเขาเซล้มลงไปโดยบังเอิญที่หน่วยกุมารเวชศาสตร์คุณพ่อคนหนึ่งในวัย 30 ปีที่กําลังกอดทารกน้อยน่ารักเดินผ่านเขาไปพอดี ทารกขวบเดียวคนนั้นมีดวงตาโ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1064
พ่อ...คํานี้ทําให้ร็อดนีย์อึ้งไปครู่หนึ่งทันทีเวนดี้พูดอย่างตั้งใจว่า “ใช่ ลูกอาจมีส่วนแค่สเปิร์มตัวหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนนี้เด็กคนนี้มีความยาวประมาณหนึ่งเซนติเมตรแล้วนะ ลูกอาจเคยคิดที่จะทําให้เธอแท้งเด็ก แต่ลูกเคยคิดบ้างไหมว่าการทําแท้งจะสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งได้มากขนาดไหน?“มันง่ายมากเลยที่ลูกจะพูดแบบนั้นเพราะว่าลูกไม่ใช่คนที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ร่างกายของผู้หญิงจะได้รับความเสียหายหลังจากผ่านการทําแท้ง ผู้หญิงบางคนถึงกับประสบกับภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ นานาหรือมีอุปสรรคปัญหาในการตั้งครรภ์อีกครั้ง“นอกจากนี้ลูกคิดว่าถ้าแฟนหรือสามีในอนาคตของเธอรู้ว่าเธอเคยทำแท้งลูกของชายอื่นมาก่อน พวกเขาจะมองเธอยังไง? ลูกลองมองในมุมของเธอบ้าง ถ้าลูกรู้ว่าภรรยาในอนาคตของลูกเคยตั้งท้องลูกของชายอื่นมา ลูกจะผิดหวังไหม?”ร็อดนีย์ยังคงเงียบขณะฟังถ้อยคําเหล่านั้นเขาไม่ได้ใจร้ายโดยสันดาน หลังจากที่เวนดี้ชี้แนะเขาอย่างละเอียด ความสับสนเจ็บแปลบและความรู้สึกผิดก็ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในจิตใจของเขาในตอนนั้นเขาเคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้เพื่อตอบสนองความปรารถนาของพ่อแม่ถ้าหาก
