LOGINShare
บทที่ 278
Last Updated:
2021-08-06 19:00:00
Related chapters
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 279
แคทเธอรีนมองไปที่ฌอนอย่างไม่เชื่อสายตา แล้วก็ต้องพบว่าเขากำลังยิ้มอยู่ ในไม่ช้าสีหน้าของเขาก็กลายเป็นเคร่งขรึม ในขณะที่เขากำลังรอดูฉากที่กำลังจะเกิดขึ้นหญิงสาวขบฟันแน่น ผู้ชายอะไรชั่วช้าแบบนี้! “โทษนะ ฉันแก่กว่าเธอหลายเดือน เห็นอยู่ตำตา ว่าแม่ของฉันคบหากับคุณพ่อมาก่อน ช่วยระวังคำพูดเอาไว้ด้วย แล้วฉันก็ไม่ได้ไปยั่วเขา” “ฮ้ะ นี่เธอกำลังพูดว่าคุณชายฮิลล์เล่นกับเธออย่างนั้นเหรอ?” เมลานี่ต่อว่าแคทเธอรีนด้วยความไม่พอใจ “แค่ดูจากสถานภาพของคุณชายฮิลล์ เขาสูงส่งในขณะที่เธอมันคนชั้นต่ำ ฉันเจอคนหน้าด้านที่ชอบมักใหญ่ใฝ่สูงอย่างเธอมาเยอะแล้ว”แคทเธอรีนลดสายตาลง แพขนตาของเธอไหวระริกน้อย ๆฌอนขมวดคิ้ว จู่ ๆ เขาก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา ถึงเขาจะเป็นคนที่อยากแก้แค้นแคทเธอรีนก็ตามก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้รู้สึกประทับใจอะไรในตัวเมลานี่มากนัก ทว่าในตอนนี้ เขาคิดว่าเธอน่ารำคาญและหยาบคาย เธอไม่ได้ทำตัวให้สมกับการเป็นคุณหนูจากตระกูลที่มีชื่อเสียงเลย“พวกคุณทะเลาะอะไรกันอยู่?”โจเอลและนิโคลาเดินเข้ามาเมื่อรู้สึกถึงความวุ่นวาย“คุณพ่อคุณแม่ มาได้ถูกเวลาแล้วค่ะ จริง ๆ แล้วแคทเธอรีนพยายามยั่วยวนคุณชายฮิลล์ค่
Last Updated : 2021-08-06คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 280
“พอสักที แคทเธอรีนเป็นลูกสาวของฉันนะ เราติดหนี้ชีวิตเธอมากกว่า 20 ปี นี่เป็นบ้านของฉันและยังเป็นบ้านของเธออีกด้วย เธออาศัยอยู่ที่นี่ได้นานตราบเท่าที่เธอต้องการ ถ้าพวกเธอสองคนไม่มีความสุขกับเรื่องนี้ก็ย้ายออกไป” โจเอลตอบอย่างไร้ซึ่งความปราณีใบหน้าของนิโคลาแดงก่ำด้วยความโกรธ สุดท้าย เธอมองไปที่แคทเธอรีนก่อนจะเดินออกไป “ไม่เป็นไรค่ะ ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ กับงานแต่งงานของเมลานี่ ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือไปแน่”ทันทีที่นิโคลาพูดจบ เธอก็จากไปด้วยความไม่พอใจ“คุณพ่อคะ หนูไม่ได้ยั่วยวนคุณชายฮิลล์เลยนะคะ” แคทเธอรีนพูดอย่างจริงจัง เธอไม่สนใจว่าคนอื่นจะมองเธออย่างไร แต่ถ้าโจเอลเชื่อคำพูดของคนอื่น เธอคงจะผิดหวังในตัวเขาแน่ ๆโจเอลถอนหายใจออกมา “พ่อเชื่อลูก คุณชายฮิลล์อาจจะเข้าใจผิด เพราะลูกเป็นลูกนอกสมรส นั่นเป็นเหตุผลที่เขาโกรธลูก” แคทเธอรีนรู้สึกไม่เข้าใจ โจเอลจึงอธิบายให้เธอฟัง “ภูมิหลังของคุณชายฮิลล์ค่อนข้างน่าสงสารนะลูก คุณแม่ของเขา ลีอา เป็นหญิงสาวที่ฉลาด จนประสบความสำเร็จเป็นที่ยอมรับเป็นอย่างมาก แม้ว่าเธอจะอายุยังน้อย นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงโดดเด่นแม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิง และส
Last Updated : 2021-08-08คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 281
“ฉันคิดว่าเธอจะกังวล ว่าฉันจะได้รับมรดกของตระกูลยูลเสียอีก” แคทเธอรีนยิ้มบาง“เธอมันก็แค่คนบ้านนอก” เมลานี่เหมือนกำลังได้ยินเรื่องตลก เธอหันไปหาฌอนและพูดว่า “คุณชายฮิลล์คนโตคะ คุณไม่คิดว่าเธอหมกมุ่นอยู่ในโลกจินตนาการมากเกินไปเหรอคะ? ฉันไม่เคยให้ความสำคัญกับเธออยู่แล้ว ไม่เพียงเธอจะไม่มีการศึกษา แต่เธอยังเป็นแค่คนบ้านนอกคนหนึ่งที่ไม่รู้ว่าโลกมันเป็นยังไง”ฌอนเหลือบมองเธอจากด้านข้าง ถ้าเขาไม่เคยรู้จักแคทเธอรีนมาก่อน เขาคงจะเห็นด้วยกับคำพูดของเมลานี่ แต่แคทเธอรีนจบการศึกษาจากหนึ่งในสถาบันที่ดีที่สุดในต่างประเทศ เธอยังชนะรางวัลด้านสถาปัตยกรรมและการออกแบบภายใน เธอดีกว่าเมลานี่ ลูกสาวอันเป็นที่รักของครอบครัวยูลผู้ซึ่งผลาญเงินพ่อแม่โดยการไปเรียนต่างประเทศอย่างไรก็ตาม เมลานี่ไม่ได้ตระหนักว่าเมื่อเทียบกับแคทเธอรีนแล้ว เธอเป็นคนคิดอะไรตื้น ๆ ง่าย ๆ และโง่ แคทเธอรีนสวมเสื้อแจ็คเก็ตขนเป็ดสีม่วงอ่อนธรรมดา ด้วยดวงตาที่สดใสของเธอ ฟันขาวสวย และรูปร่างผอมบาง ฌอนรู้สึกว่าเขาต้องตาบอดแน่ ๆ ที่เมื่อก่อนเปรียบเทียบเมลานี่กับแคทเธอรีน“ใช่ ฉันก็เป็นแค่คนบ้านนอกคนหนึ่ง ขณะที่เธอเป็นพระจันทร์ที่ส่องสว่าง
Last Updated : 2021-08-08คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 282
เฟรยายิ้มอย่างขมขื่น “เขาอาจจะดีใจก็ได้ ที่ในที่สุดก็กำจัดฉันได้”“หยุดคิดถึงเขาได้แล้ว มีผู้ชายหน้าตาดีมากมายในแคนเบอร์ราไม่ใช่เหรอ? ดูสิ ตอนนี้มีคนนึงตรงประตู เขากำลังมองเธออยู่”แคทเธอรีนมองด้านหลังของเฟรยาและใช้คางของเธอชี้เฟรยาเหลือบมองในเวลาเดียวกันกับที่เห็นชายหนุ่มกำลังหันหลัง เขาสวมโค้ทหนังสีดำราคาแพงและช่วงขาของเขาก็เปรียบได้กับขาของนายแบบ มีคนสองคนที่เดินตามเขาราวกับสุนัขรับใช้“เขาหล่อขนาดนั้นเลยหรอ เธอพูดเกินไป”แคทเธอรีนกะพริบตา “ฉันเปล่า เขาสามารถเทียบได้กับฌอน ฮิลล์ เลย”“หมายความว่าเขาค่อนข้างที่จะหล่อจริง ๆ” เฟรยาหัวเราะ แม้ว่าเธอจะไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่ดีหลังจากต้องจบความรักลง แต่นั่นก็ไม่สามารถหยุดเธอจากการชื่นชมผู้ชายหน้าตาดีได้....ชั้นบน ที่ด้านในห้องผู้จัดการทั่วไปของโอเชอร์ คอร์ปอเรชั่น รินไวน์สำหรับ ร็อดนีย์ สโนว์ อย่างระมัดระวังและคอยสังเกตสีหน้าของชายหนุ่ม “ประธานสโนว์ ผู้หญิงที่สวมเสื้อสเวตเตอร์สีเบจที่คุณมองที่ประตูก่อนหน้านี้เป็นนักเคมีเครื่องสำอางอาวุโสที่เพิ่งได้รับการว่าจ้างของบริษัทเรา เฟรยา ลินช์”“โอ้ งั้นเธอก็เป็นคนของบริษัทเรา?”ความร
Last Updated : 2021-08-08คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 283
แคทเธอรีนทำได้เพียงเปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอและเตรียมตัว เมื่อเธอลงมาที่ชั้นล่าง เธอบังเอิญเจอเมลานี่ที่เพิ่งกลับมา“ดึกขนาดนี้เธอกำลังจะไปที่ไหน? อย่าบอกนะว่าเธอกำลังจะออกไปหลอกพวกผู้ชาย?” คำพูดของเมลานี่ไม่น่าพอใจมาก“เพื่อนของฉันเมา ฉันเลยจะไปรับเธอ” แคทเธอรีนไม่สามารถถูกรบกวนจากการมองเมลานี่ได้อีก และขับรถตรงไปที่ท่าเรือมีเรือยอร์ชลำใหญ่จอดเทียบท่ามากมายที่นี่เธอพบเรือหนึ่งในลำที่ใหญ่ที่สุดและขึ้นไปด้านบน ด้านในมีความร้อนเกิดขึ้นและมีผู้ชายกับผู้หญิงจำนวนมากอยู่ที่นั่น ผู้หญิงทุกคนสวมบิกินี บรรยากาศในนั้นทำให้แคทเธอรีนต้องเอามือล้วงกระเป๋า เธออยากโทรหาโจเอลอย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะสามารถกดเบอร์โทรศัพท์ ทันใดนั้นมีผู้ชายคนหนึ่งวิ่งมาหาเธอจากทางด้านหลังและจับร่างเธอไว้ เขาคว้าโทรศัพท์ของเธอไปและลากเธอขึ้นไปชั้นบนแคทเธอรีนดิ้นรนอย่างหนัก แต่ไม่สามารถหลุดออกมาได้ เธอรู้แล้วว่าเธอตกหลุมพราง แต่มันยังไม่นานเลยตั้งแต่ที่เธอเหยียบเท้าก้าวเข้ามาในแคนเบอร์รา เธอยังไม่ได้ทำให้ใครขุ่นเคืองใจ อาจจะเป็นนิโคลา?หลังจากมาถึงชั้นบน เธอเห็นชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งกำลังสวมเสื้อโค้ทหนังสีดำนั่งอ
Last Updated : 2021-08-08คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 284
ฟันของแคทเธอรีนกระทบกันด้วยความโกรธ เพราะเขาจงใจบอกว่าเธอจะหยุดเต้นหลังจากได้รับเงิน 10,000 ดอลล่าร์ ใครจะรู้ว่าเธอจะใช้เวลานานเท่าไหร่ในการทำเงินจำนวนนั้น?อย่างแน่นอน พวกผู้ชายหัวเราะ “ถ้าอย่างนั้น พวกเราต้องให้รางวัลเธอน้อยลงนัสิ เพื่อที่พวกเราจะได้สนุกกับมันได้นานขึ้น”“ใช่เลย เรามาใช้เวลาของเราและดูกันเถอะ”ผู้คนกำลังดู เธอค่อย ๆ พันตัวเองไปรอบ ๆ เสาและเต้น เธอสามารถเต้นได้ แต่เธอรู้ว่ายิ่งเธอเต้นดีต่อหน้าผู้คนมากเท่าไหร่ เธอก็ทำให้พวกเขาเสียสติมากเท่านั้นอย่างไรก็ตาม เธอละเลยที่จะนึกถึงรูปร่างสูงโปร่งและความงามที่น่าทึ่งของตัวเอง แม้ว่าเธอจะเต้นอย่างไม่เต็มใจ แต่ทุก ๆ การเคลื่อนไหวที่เธอทำในชุดกระต่ายน้อยเป็นการยั่วยวนอย่างแรงกล้าต่อพวกผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า ร็อดนีย์บันทึกวีดีโออย่างสนุกสนานและส่งมันไปให้ฌอน [ฌอน ฉันกำลังช่วยนายสั่งสอนผู้หญิงคนนี้]…ในคฤหาสน์ของครอบครัวฮิลล์ฌอนที่กำลังจะหลับ ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าสมองของเขาสว่างขึ้นมาราวกับจุดไฟเมื่อเขาเห็นวิดีโอในวีดีโอมีผู้หญิงคนหนึ่งแต่งตัวในชุดกระต่ายน้อยสีแดง ผ้าผืนน้อยที่ปกคลุมอยู่นั้นดูน่าสงสารมากผิวของเธอขาวรา
Last Updated : 2021-08-08คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 285
“ไม่แย่นี่ ถือแก้วเหล้าของคุณไว้”ผู้คนต่างพากันส่งเสียงเชียร์ และคุณชายคนต่อมาก็เดินเข้ามาให้ดื่มแก้วละพันเหรียญเธอดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าจนกระทั่งบริเวณท้องชินชาไปด้วยความเจ็บปวด หลังจากเธอจัดการกับผู้ชายคนที่เก้าเสร็จ คนเดียวที่เหลืออยู่คือ ร็อดนีย์ สโนว์เธอเดินโซเซ เธอเห็นภาพซ้อนเต็มไปหมดและดูเหมือนว่าจะมีร็อดนีย์หลายคน เธอจำเขาได้เพียงจากเสื้อโค้ทหนังเท่านั้น เธอไม่สามารถแม้กระทั่งแยกแยะรูปร่างของเขาได้อีกต่อไป “คุณชายสโนว์ ตอนนี้คุณน่าจะเล่นกับฉันจนพอใจแล้ว แก้วสุดท้ายสำหรับรางวัลใหญ่ โอเค?”ร็อดนีย์จ้องไปที่หญิงสาวซึ่งอยู่ตรงหน้าเขา ผู้ชายส่วนใหญ่จะไม่สามารถดื่มเหล้าเก้าแก้วซึ่งเข้มขนาดนี้ได้ในครั้งเดียว แม้เธอจะเมาแล้วแต่ดวงตาของเธอยังคงเป็นประกายเมื่อเธอจ้องกลับมาที่เขา หลังของเธอยืดตรงและเต็มไปด้วยความทะนงเช่นกัน ร็อดนีย์หัวเราะด้วยเสียงต่ำ “ทำไมผมต้องเห็นด้วย? ผมจะไม่ให้ผู้หญิงอย่างคุณสักเพนนีเดียว”“ถ้าคุณอยากได้ก็ไปขอพวกคนตรงนั้นสิ”แคทเธอรีนรู้สึกเพียงความหนาวที่วิ่งตรงไปถึงกระดูก เธอไม่เคยถูกรังเกียจจากผู้ชายคนไหนมาก่อนเธอรู้สึกเสียใจจริง ๆ ที่ตกหลุมรักฌอนเขาแ
Last Updated : 2021-08-08คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 286
ผู้ชายหลายคนมองมาที่ฌอนอย่างตกตะลึง คุณชายใหญ่ฮิลล์นั้นขึ้นชื่อว่าไม่เข้าใกล้ผู้หญิง“คุณชาย… คุณชายใหญ่ฮิลล์ อะไรทำให้คุณมาอยู่ที่นี่?”“ใครเป็นคนให้เธอดื่ม?” สายตาเข้มของฌอนกวาดมองทุกคนที่อยู่บนเรือยอร์ชทีละคนทุกคนรู้สึกว่าหัวใจหนาวสั่น พวกเขาสามารถทำได้เพียงมองไปที่ร็อดนีย์เพื่อขอความช่วยเหลือ “คุณชายสโนว์ คุณเป็นคนที่พูดเป็นนัย ๆ กับพวกเราเมื่อสักครู่”“ไม่เป็นไร” ร็อดนีย์ยกมือซ้ายขึ้นและตวัดลง เขาเดินไปที่ฌอนและหัวเราะด้วยเสียงต่ำ “ฌอน ฉันแค่จะช่วยนายระบายความโกรธ มันเป็นความผิดของเธอที่หลอกลวง และเล่นสนุกกับนาย ในเมื่อเธอกล้าที่จะมาแคนเบอร์รา แน่นอน ฉันก็ต้องสอนบทเรียนให้เธอแทนนาย”ก่อนที่เขาจะพูดจบ ฌอนก็เหวี่ยงหมัดหนักไปที่ใบหน้าของเขา ร็อดนีย์ไม่ทันตั้งตัวและถูกต่อยจนริมฝีปากของเขาแตก“ฌอน ฮิลล์...” ร็อดนีย์รู้สึกโกรธเป็นอย่างมากชายหนุ่มหลายคนรีบวิ่งออกไปจากเรือยอร์ช การต่อสู้ของผู้มีอำนาจทั้งสองคน เพียงพอแล้วที่จะทำให้เกิดแผ่นดินไหวได้ ใครจะกล้าเข้าไปยุ่ง?“ใครกล้าที่จะออกไป?” ฌอนหรี่ตาลง และมีการ์ดหลายคนยืนอยู่ที่ทางเข้า“คุณชายใหญ่ฮิลล์ พวกเราทำอะไรให้คุณขุ่นเคือ
Last Updated : 2021-08-08
Latest chapter
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1072
ขณะฌอนอุ้มซูซี่ขึ้นรถ จู่ ๆ คนขับก็ถามขึ้นว่า “นี่ลูกของคุณหรือเปล่าครับ?”“... อืม” ฌอนตอบไปทั้งอย่างนั้นเนื่องจากเลียมหายตัวไป เขาจึงจะปฏิบัติต่อซูซี่เหมือนลูกสาวแท้ ๆ ของเขาต่อไปในอนาคต"คุณทั้งคู่ดูเหมือนกันมากเลยนะครับ" คนขับยิ้ม"ใช่ครับ เธอดูเหมือนผม" ฌอนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายผสมปนเป “คุณเพิ่งย้ายมาที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม? ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยครับ”"ใช่ครับ" คนขับหันกลับไปขึ้นรถหลังจากที่รถทั้งสองคันขับผ่านกันไป ฌอนก็เหลือบมองไปยังทิศทางที่รถคันนั้นกําลังมุ่งหน้าไปคฤหาสน์ที่ด้านบนนั้นเคยเป็นคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์ชายผู้นั้นใช่คนที่ซื้อคฤหาสน์ไปหรือเปล่านะ?แต่เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะรวบรวมความคิดที่เกี่ยวข้องกับคฤหาสน์ เนื่องจากเขาเพิ่งรู้ว่าแคทเธอรีนกําลังจะไปอยู่ด้วยกันกับเวสลีย์เขามั่นใจว่าเวสลีย์คงนอนกับแคทเธอรีนแล้วหัวใจของเขาอัดแน่นเมื่อนึกถึงแคทเธอรีนนอนอยู่ใต้ร่างของเวสลีย์จุดนี้ไม่สำคัญอะไรหรอก สิ่งที่ฌอนกังวลมากกว่าคือความเป็นไปได้ที่แคทเธอรีนจะตั้งครรภ์ลูกของเวสลีย์ เวสลีย์ไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน ฌอนไม่รังเกียจที่แยกทางกับแคทเธอรีนหรอก
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1071
“เวสลีย์ ลียงส์ นายก็หยาบคายกับฉันมาตลอดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? น่าเสียดายที่นายซ่อนมันดีเกินไป ไว้มาดูกันตอนที่หน้ากากของนายหลุดเถอะ”ทันทีที่ฌอนพูดจบเขาก็เหลือบมองแคทเธอรีน เมื่อได้เห็นสีหน้าเรียบเฉยของเธอ หัวใจของเขาก็เจ็บปวดอยู่ลึก ๆ ข้างในซูซี่เลื่อนหน้าต่างด้านหลังลงและยื่นศีรษะเธอออกมา จากนั้นเธอก็ถามด้วยน้ำเสียงเร่งเร้าว่า “ลุงฌอนคะ ลุงจะพูดไปอีกนานแค่ไหนคะ?”"ลุงกําลังจะไปเดี๋ยวนี้จ้ะ" ฌอนก้าวขึ้นรถเมื่อเขาขับรถออกไป เขาเห็นเวสลีย์ก้มศีรษะลงจูบปากกับแคทเธอรีนผ่านกระจกมองหลังเขาจับพวงมาลัยแน่นจนเส้นเลือดที่หลังมือปูดโปนออกมา ขณะเดียวกันเขาก็กดคันเร่งลงไปอย่างดุเดือดรุนแรงยิ่งขึ้นด้วยความโกรธซูซี่เริ่มหวีดร้องด้วยความตกใจ “ลุงฌอน ลุงขับรถเร็วเกินไปแล้ว! หนูกลัวนะคะ"ฌอนกลับมามีสติสัมปชัญญะทันที เขาลดความเร็วลงอย่างว่องไวและยอมรับความผิด "โทษทีนะจ๊ะ"“ลุงฌอน ลุงยังไม่บรรลุนิติภาวะเหรอเนี่ย ไม่น่าแปลกใจเลยที่ภรรยาของลุงทิ้งลุงไป” ซูซี่อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเขาด้วยมือเธอที่ท้าวสะเอวอยู่“... หนูพูดถูก" ฌอนหลบตาลงอย่างเศร้าซึมซูซี่ถอนหายใจกับพฤติกรรมของเขา เธอรู้ว่าแม่ของเ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1070
แคทเธอรีนไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอื่นใดเลย ทว่าฌอนรู้สึกอารมณ์ปั่นป่วนกระวนกระวายช่วงสองสามวันมานี้ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่าจะพบเธอดีหรือไม่ เขาลังเลที่จะพบเธอ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็คิดถึงเธอสุดหัวใจ“แคธี่ผมขอโทษ ผมไม่รู้จริง ๆ นะ...” ฌอนเริ่มอธิบายเหมือนเด็กหลงทาง “ผมไม่ได้ตั้งใจจะทําตัวแบบนั้น ผมคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องไร้สาระเช่นนี้จะเกิดขึ้นกับผมด้วย การสะกดจิตของซาร่านั้นแรงกล้ามากจนเขียนทับความทรงจําของผมไปจนหมดและทําให้ผมเกลียดคุณมากเหลือเกิน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่ามัน...” .“แล้วคุณมาขอให้ฉันยกโทษให้คุณเหรอ?” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็หันหน้ากลับมาทันที ดวงตาเงียบสงบของเธอจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา“ผม...” ฌอนกระอักกระอ่วนใจจนไม่รู้จะพูดยังไง ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความทุกข์ระทม “แคธี่ผมรักคุณความรักของผมที่มีต่อคุณไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยนะ...”"ฮะ!"ในที่สุดแคทเธอรีนก็หัวเราะ “ฌอนถึงคุณจะไม่ได้ถูกซาร่าสะกดจิตแต่ป่านนี้เราอาจจะหย่ากันไปแล้วก็ได้นะ”ฌอนอึ้งไปเลย "คงไม่เป็นแบบนั้นหรอก"“ตลกดีที่ฉันเป็นคนเดียวที่จําความสัมพันธ์นั้นของเรา
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1069
แคทเธอรีนวางสายเมื่อเธอมาถึงวิลล่าของครอบครัวยูลเป็นเวลาสองทุ่มแล้ว เวสลีย์กําลังเล่านิทานให้เด็กทั้งสองฟังด้วยท่าทางอ่อนโยนและเสียงทุ้มเบา ๆ เขามองดูเหมือนคุณพ่อใจดีเมื่อเห็นภาพอย่างนี้ ความรู้สึกผิดก็พุ่งปะทะเข้ามาในจิตใจของแคทเธอรีน เธอนี่นะสงสัยเขาได้ลงคอนั่นมันมากไปแล้วจริง ๆหลังจากที่เวสลีย์เล่านิทานจบเขาถึงสังเกตเห็นเธอ "คุณกลับมาแล้ว"โจเอลจ้องแคทเธอรีนเขม็ง “ลูกเป็นแม่ของซูซี่และลูคัสนะแต่ลูกกลับบ้านดึกตลอด แม้แต่เวสลีย์ก็ยังทําหน้าที่เป็นพ่อแม่ได้ดีกว่าลูกอีก”“ลูกจะไตร่ตรองตัวเองและจะไม่ทําอีกค่ะ” แคทเธอรีนขอโทษอย่างจริงใจ“ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณทุ่มเททํางานไปเถอะครับผมจะช่วยคุณดูแลลูก ๆ คุณที่บ้านเอง” เวสลีย์กล่าวด้วยรอยยิ้มมองเขาแล้วแคทเธอรีนจึงตัดสินใจบางอย่างอยู่ลึก ๆ ในใจ…ในตอนกลางคืนแคทเธอรีนอยู่เป็นเพื่อนซูซี่และลูคัสจนพวกเขาหลับ จู่ ๆ ซูซี่ก็พูดว่า “แม่ขา คุณย่าโทรหาหนูวันนี้และบอกว่าย่าคิดถึงหนู ปู่ทวดและย่าทวดก็คิดถึงหนูด้วยเช่นกันค่ะ หนูรู้สึกอยากเอ่อ ... อยู่ที่นั่นสักพักค่ะ”"การไปอยู่ที่นั่นดีอะไรนักหนา?" ลูคัสถามอย่างไม่พอใจซูซี่ทําหน้ามุ่ยโดย
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1068
"ไม่จําเป็น" เฟรยาส่ายหัว “ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบฉันหรอก แต่เนื่องจากตระกูลสโนว์บังคับให้ฉันให้กําเนิดเด็กคนนี้และถึงกับข่มขู่ฉันด้วยเด็กคนนี้ดังนั้นฉันจะให้กําเนิดเขาแต่ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณหรอกนะ”ร็อดนีย์ไม่เคยคิดเลยว่าเธอเลือกจะให้กําเนิดลูกทั้งที่ยังไม่แต่งงานมากกว่าที่จะแต่งงานกับเขาซะอีกเขาควรจะดีใจสิ ทว่าเขาก็อารมณ์เสียซะอย่างนั้น“เฟรยา ลินช์ คุณไม่ชอบผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“...”“ฉันไม่เคยชอบคุณเลยน่ะสิ”เฟรยาเก็บอาการดูถูกเขาไว้ข้างในใจก่อนที่เธอจะเอ่ยอย่างจริงจังว่า “เมื่อสามปีก่อนฉันเคยมีความสัมพันธ์ฉันตกหลุมรักชายคนหนึ่งที่วิทยาลัยและเราอยู่ด้วยกันมาสี่ถึงห้าปี เรายังได้พบกับพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายและพร้อมที่จะมีงานแต่งงานของเรา แต่แล้ววันหนึ่งเขาปล่อยให้ครอบครัวของฉันกับฉันต้องรอเก้อเพื่อหวานใจในวัยเด็กของเขา เขาไม่ได้ทําแค่ครั้งเดียวแต่เป็นครั้งแล้วครั้งเล่า เขามักจะยกให้เพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาอยู่เหนือสิ่งอื่นใดเสมอ“เมื่อใดก็ตามที่เราไปออกเดทกัน เขาก็จะพาเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาไปด้วย“เมื่อเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาป่วยเขาก็จะดูแลเธอ“เขาอ้างว่าเขาปฏิบ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1067
“ฉันไม่สน เนื่องจากคุณโยนผักดองของฉันทิ้งไปแล้ว คุณต้องทําอาหารให้ฉัน ฉันหิวนะ"ร็อดนีย์เหลือบมองท้องของเฟรยา ตอนแรกเขาไม่อยากทําอาหารให้เธอหรอก ทว่าเขากังวลว่าเฟรยาจะนําลูกอ๊อดน้อยในตัวเธอออกไปกินอาหารที่ไม่ถูกสุขลักษณะ ในที่สุดเขาก็ยอมจํานนต่อโชคชะตาของเขาและตัดสินใจทําอาหารให้เธอแต่เมื่อเขาเปิดตู้เย็นของเธอดู เขาก็ไม่พบส่วนประกอบเครื่องปรุงใด ๆ นอกจากเส้นพาสต้าเขาถอนหายใจออกมา “เฟรยา ลินช์ คุณเป็นผู้หญิงนะ คุณทําตัวเป็นแม่บ้านให้มากกว่านี้ไม่ได้เหรอ? คุณไม่มีไข่ที่บ้านด้วยซ้ำ ไม่มีใครอยากอยู่กับคุณหรอก” “ฉันกินในที่ทำงานทุกวัน ฉันทํางานให้คุณยังกับหมานะ แล้วคุณยังมาคาดหวังให้ฉันกลับมาเข้าครัวทําอาหารหลังจากที่ฉันเพิ่งทํางานล่วงเวลาเสร็จอีกเหรอ? ฉันมีเวลาว่างมากนักเหรอไง?”เฟรยาวิจารณ์เขาอย่างเผ็ดร้อน “อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ซาร่าก็ไม่ดีไปกว่าฉันหรอก เธอยังจ้างแม่บ้านมาคนหนึ่งไม่ใช่เหรอไง?” “คุณนี่พล่ามไปใหญ่ บางครั้งเธอก็ทําอาหารด้วยตัวเองแหละน่า”“ฮ่า! คุณหมายถึงสัปดาห์ละครั้งเหรอ? ฉันก็ทําแบบนั้นแหละ”“...”ร็อดนีย์เงียบไปเลยเมื่อเอ่ยเรื่องนั้นขึ้นมาเห็นได้ชัดว่าเขาโน้
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1066
เฟรยาขมวดคิ้วย่น ก่อนหน้านี้เธอไม่ชอบกินผักดองและสงสัยว่าทําไมผู้คนมากมายถึงได้ชอบกินอาหารหมักดองอย่างนี้กันนัก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้ตัวว่าติดหนึบมันเข้าแล้วในเดือนนี้ด้วยเหตุนี้เธอถึงได้รู้ว่าเพราะการตั้งครรภ์ของเธอนั่นเองเป็นเหตุ“เข้าใจผิดแล้ว ฉันเพิ่งจะเริ่มชอบผักดองเพราะว่าฉันตั้งครรภ์ เป็นทารกเองที่ต้องการหม่ำของพวกนั้น” เธอตอบด้วยท่าทางว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก“ลูกของผมไม่ชอบกินอาหารหมักดองแบบนี้หรอก” ร็อดนีย์คว้าขวดโหลออกไปและเทผักดองทั้งหมดลงไปในถังขยะโดยไม่ลังเลเฟรยาระเบิดลงทันที “ร็อดนีย์ สโนว์ คุณรู้ไหมว่าผักดองขวดหนึ่งมันแพงขนาดไหน? มันมีราคากว่าสิบดอลลาร์เชียวนะ”“...”ร็อดนีย์อึ้งจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูด “นั่นแพงเรอะ ฮึ? คุณกําลังพักอยู่ในอพาร์ตเมนต์แบบดูเพล็กซ์มูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์และได้รับค่าจ้างเดือนละหลายแสนดอลลาร์ คุณยังมีเงิน 100 ล้านดอลลาร์ในบัตรที่โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นมอบให้คุณไปเมื่อวันก่อนด้วย คุณกล้าพูดว่าผักดองมีราคาแพงได้ยังไงกัน?!”“มันก็แพงอยู่ดี ผักดองในถุงเล็ก ๆ ที่ฉันได้มาบ่อย ๆ ราคาเพียงแค่ห้าดอลลาร์เอง”"หุบปากเลย"ร็อดนีย์เบื่อหน่ายกับเธอ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1065
เชสเตอร์ตะคอก “ก็ได้ นายแค่ลําเอียงเข้าข้างซาร่า แต่ขอฉันเตือนนายหน่อยนะว่าหากนายออกจากตระกูลสโนว์ไปแล้ว รับรองว่ายัยซาร่าจะทิ้งนายไปในไม่ช้าก็เร็ว”"นายนี่ตอแหลว่ะ"ร็อดนีย์อดไม่ได้ที่จะโวยวายใส่เขา “เชสเตอร์ จิวเวลนายก็เหมือนกับฌอน! ทําไมพวกนายถึงเป็นแบบนี้กันไปได้? พวกเราทั้งห้าคนโตมาด้วยกัน แต่พวกนายก็ยังมาเลือกปฏิบัติต่อซาร่าอีก”“ใช่ คนทั้งโลกกําลังเลือกปฏิบัติต่อซาร่าและนายเป็นเพียงคนเดียวที่ปกป้องเธอ นายเป็นคนฉลาดหัวใสและคนอื่นมีบางอย่างผิดปกติ งั้นเอาเลยไปสู้โลกเพื่อประโยชน์ของเธอรวมทั้งฆ่าลูกของนายเองด้วย”เชสเตอร์เริ่มรําคาญ “ฉันกําลังจะทําการผ่าตัดตอนนี้ ฉันไม่ว่างที่จะคุยกับนายละนะ”ทันทีที่เขาจบการสนทนา เขาก็เดินดุ่มออกไปด้วยสีหน้าสงบนิ่งอันที่จริงการพูดคุยกับร็อดนีย์ทําให้เลือดของเขาเดือดดาลเชสเตอร์เริ่มรู้สึกเห็นอกเห็นใจเฟรยาขึ้นมาเล็กน้อยจากนั้นร็อดนีย์ก็เดินออกจากสำนักงานแพทย์เขาเดินลงบันไดมาอย่างร่างไร้วิญญาณเมื่อเขาเซล้มลงไปโดยบังเอิญที่หน่วยกุมารเวชศาสตร์คุณพ่อคนหนึ่งในวัย 30 ปีที่กําลังกอดทารกน้อยน่ารักเดินผ่านเขาไปพอดี ทารกขวบเดียวคนนั้นมีดวงตาโ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1064
พ่อ...คํานี้ทําให้ร็อดนีย์อึ้งไปครู่หนึ่งทันทีเวนดี้พูดอย่างตั้งใจว่า “ใช่ ลูกอาจมีส่วนแค่สเปิร์มตัวหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนนี้เด็กคนนี้มีความยาวประมาณหนึ่งเซนติเมตรแล้วนะ ลูกอาจเคยคิดที่จะทําให้เธอแท้งเด็ก แต่ลูกเคยคิดบ้างไหมว่าการทําแท้งจะสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งได้มากขนาดไหน?“มันง่ายมากเลยที่ลูกจะพูดแบบนั้นเพราะว่าลูกไม่ใช่คนที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ร่างกายของผู้หญิงจะได้รับความเสียหายหลังจากผ่านการทําแท้ง ผู้หญิงบางคนถึงกับประสบกับภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ นานาหรือมีอุปสรรคปัญหาในการตั้งครรภ์อีกครั้ง“นอกจากนี้ลูกคิดว่าถ้าแฟนหรือสามีในอนาคตของเธอรู้ว่าเธอเคยทำแท้งลูกของชายอื่นมาก่อน พวกเขาจะมองเธอยังไง? ลูกลองมองในมุมของเธอบ้าง ถ้าลูกรู้ว่าภรรยาในอนาคตของลูกเคยตั้งท้องลูกของชายอื่นมา ลูกจะผิดหวังไหม?”ร็อดนีย์ยังคงเงียบขณะฟังถ้อยคําเหล่านั้นเขาไม่ได้ใจร้ายโดยสันดาน หลังจากที่เวนดี้ชี้แนะเขาอย่างละเอียด ความสับสนเจ็บแปลบและความรู้สึกผิดก็ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในจิตใจของเขาในตอนนั้นเขาเคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้เพื่อตอบสนองความปรารถนาของพ่อแม่ถ้าหาก
