เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 136
ปรับปรุงล่าสุด:
2021-07-15 19:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 137
“เงียบไปซะ ถ้าแกไม่มีหลักฐานอะไรมาพิสูจน์” แซลลี่จ้องเขม็งไปที่แคทเธอรีน “แกทำอะไรให้ครอบครัวบ้าง นอกจากสร้างปัญหา? แกสมควรแล้วกับเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นในวันนี้ ไปใช้เวลาสำนักผิดในคุกซะ!”แคทเธอรีนตัวสั่นไปทั้งร่าง เขาว่ากันว่า แม้แต่เสือที่ดุร้ายยังไม่ยอมกินลูกของมันเอง ทว่าเธอกลับรู้สึกว่า แซลลี่และเจฟฟี่คงจะอำมหิตเสียยิ่งกว่าเสือ“พวกคุณสองคนจะต้องได้รับโทษอย่างสาสม” เธอตะคอกอย่างโกรธเคือง “การที่พวกคุณปฏิบัติกับฉันด้วยความเย็นชาและรังเกียจแบบที่ผ่านมาก็เป็นเรื่องหนึ่ง แต่คุณก็ไม่ควรมาจัดฉากใส่ร้ายฉัน ฉันสาบานว่า ฉันจะทำให้ซัมมิทต้องพังพินาศย่อยยับ!”รีเบคก้าหัวเราะขึ้นอย่างประชดประชัน “เธอคิดว่าเธอเหลือเวลามากเท่าไรเหรอ? ทนายความของตระกูลคลาร์กบอกว่า เธอจะได้รับโทษจำคุกอย่างน้อย 20 ปี น้องสาวที่รักของฉัน อยู่ในคุกก็ทำตัวดี ๆ หน่อยแล้วกัน ฉันจะไปเยี่ยม ถ้าฉันมีเวลาว่างนะ”“พวกคุณดูมั่นใจจังเลยนะ ว่าฉันจะแพ้” แคทเธอรีนเยาะเย้ย เมื่อเห็นใบหน้าของพวกเขาที่แทบจะอดรนทนไม่ไหวที่จะโยนเธอเข้าไปในคุกเจมส์ตอบอย่างวางมาด “ก็ยังดีที่มีความหวัง แต่อาจจะมีเรื่องบางเรื่องที่เธอยังไม่เข้าใจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-07-16คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 138
แคทเธอรีนยังชำเลืองมองไปที่ฌอนด้วยความเป็นห่วง แล้วก็ได้เห็นว่าเขายังคงเฉยเมยราวกับว่าไม่ได้โดนดูถูก“สวะอย่างนายไม่ควรมาพูดกับฉัน”เขาละสายตาที่เย็นชาแล้วหันกลับมาหาแคทเธอรีน “เข้ามากับผม”จากนั้น เขาก็เดินไปยังห้องพิจารณาคดี เธอจึงรีบเดินตามหลังเขาไปเฮดลีย์ส่งยิ้มให้กับเจมส์ “พูดในสิ่งที่คุณคิดออกมาในตอนที่คุณยังมีโอกาส”รอยยิ้มของเขาสงวนท่าทีและสุภาพ ทว่ากลับทำให้กระดูกสันหลังของเจมส์เย็นยะเยือก “คุณป้าครับ ผมจะไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?”แซลลี่มองเขาด้วยความอ่อนโยน “ไม่ต้องกังวลไปหรอก ลุงเจฟฟี่ของหลานจัดการเก็บกวาดหลักฐานที่หลงเหลืออยู่แล้ว หลานมาที่ศาลวันนี้เพื่อมาเป็นพยานเท่านั้น”“คราวหน้าก็ทำตัวให้มันดี ๆ ถ้าแกเป็นคนขี้ขลาดตาขาว” เจฟฟี่แสดงท่าทางดูถูกเหยียดหยาม ความจริงแล้วเขาไม่ค่อยชอบเจมส์เท่าไรนัก ทว่าแซลลี่กลับรักหลานคนนี้มาก นอกจากนั้นเจมส์ยังรู้จักเอาใจพวกเขาด้วยการมอบของขวัญให้บ้างเป็นครั้งคราว“ไม่ต้องกังวลไปหรอก เด็กหนุ่มคนนี้แค่ใช้อิทธิพลของคนสนิทของเขามาข่มขู่คนอื่น ฉันไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของเขาในเมลเบิร์นมาก่อน”รีเบคก้าขมวดคิ้วเข้าหากัน “ฉันเคยเจอเขามาก่อน เขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-07-16คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 139
ถึงอย่างนั้น บรรยากาศภายในห้องพิจารณาคดีกลับทำให้ฝ่ายโจทก์รู้สึกตึงเครียดไมล์มีสีหน้าบึ้งตึง ถัดไปจากเขาคือคุณสจ๊วตผู้เป็นทนายความที่กำลังดื่มน้ำอยู่ด้วยความหงุดหงิดในอีกด้านหนึ่ง แคทเธอรีนกำลังพูดคุยกับเฟรยาอย่างสบายใจ ในขณะที่เฟรยาไม่อาจหยุดหัวเราะได้แม้แต่ทนายความที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ ยังนั่งเล่นเกมในโทรศัพท์ของเขา“ฉันจะไปดูลาดเลาว่าเกิดอะไรขึ้น” เจฟฟี่รู้สึกวิตกกังวลเมื่อเขาเข้าไปหาไมล์ “คุณชายคลาร์ก คุณสจ๊วตมีปัญหาอะไรหรือเปล่า? ผมว่าเขาดูไม่ค่อยดี”ไมล์ตอบด้วยสายตาเย็นชา “ลูกสาวของคุณต้องมีดีอะไรแน่ ๆ”เจฟฟี่ดูเหมือนไม่เข้าใจ คุณสจ๊วตจึงอธิบายพร้อมกับถอนหายใจออกมา “แคทเธอรีน โจนส์ จ้างทนายความที่เป็นที่กล่าวขานกันในออสเตรเลียว่า ไม่รู้จักความพ่ายแพ้มาเป็นทนายความให้กับเธอ มันยากสำหรับผมจริง ๆ ที่จะเอาชนะคดีนี้”ไม่ เขาไม่มีโอกาสชนะเลยด้วยซ้ำ“กล่าวขานว่าไม่รู้จักแพ้อะไร?” เจฟฟี่รู้สึกตกใจ “ก็คุณสัญญาเอาไว้ คุณบอกกับเราเองว่าเอาชนะได้แน่นอน”สีหน้าของคุณสจ๊วตเผยให้เห็นถึงความรำคาญที่มีต่อความโง่ของผู้ชายคนนี้“ไม่เอาน่า อย่างน้อยที่สุด คุณก็เป็นถึงประธานบริหารบริษัทข
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-07-16คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 140
ในเวลาเพียงไม่นาน เทอร์รี่ มิลเลอร์ก็ถูกนำตัวเข้ามายังห้องพิจารณาคดี ฌอนมองไปที่ผู้ชายคนนั้นด้วยสายตาเฉียบคม “ใครเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับคุณในการเปลี่ยนไปใช้สายไฟที่ต่ำกว่ามาตรฐาน?”เทอร์รี่สบตากับเจมส์และชี้ไปที่เขา “เขาครับ”เจมส์ร้องโวยวายขึ้น “แกโกหก แคทเธอรีนติดสินบนแกใช่ไหม?”เทอร์รี่ตอบเรียบ ๆ “ไม่ใช่เธอ แต่เป็นคุณต่างหากที่ติดสินบนผม หลังจากที่เกิดเหตุเพลิงไหม้โรงแรมขึ้น คุณทำการโอนเงินสองล้านดอลล่าร์ให้กับลูกชายของผมที่อาศัยอยู่ที่ต่างประเทศ แล้วสั่งให้ผมโยนความผิดให้กับแคทเธอรีน โจนส์”สีที่อยู่บนใบหน้าของเจมส์เลือนหายไปจนหมดสิ้น แซลลี่เองก็เริ่มรู้สึกกังวลขึ้นมาไม่ต่างกันไมล์รู้สึกโกรธจัด “เป็นคุณนั่นเองที่เป็นคนสั่งให้เปลี่ยนสายไฟ! เกิดอะไรขึ้นกับคุณกันแน่? พยายามหลอกผมด้วยการโยนความผิดให้กับแคทเธอรีน โจนส์อย่างนั้นเหรอ?”รอยยิ้มที่ยากจะคาดเดาปรากฏขึ้นบนใบหน้าของฌอน “คุณคลาร์กครับ ตระกูลโจนส์ยอมสละแม้กระทั่งลูกสาวของพวกเขา พวกเขาไม่ได้หลอกคุณ พวกเขาแค่พยายามจะช่วยหลานชายของเขาเอาไว้เท่านั้น”ในห้องพิจารณาคดีเกิดการถกเถียงขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น“คุณคิดว่าเจฟฟี่ โจน
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-07-17คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 141
“เอาล่ะ กลับไปที่หัวข้อคดีหลัก” ความเรียบนิ่งกลับสู่ใบหน้าที่หล่อเหลาของฌอนภายในเวลาไม่กี่วินาที“ศาลที่เคารพ เจมส์ เลนนอนไม่เพียงแต่แอบเปลี่ยนสายไฟของโรงแรมลูบลินมาใช้สายไฟที่ไม่ได้มาตรฐานเท่านั้น แต่เขายังใช้วัสดุทนน้ำที่มีคุณภาพต่ำกว่ามาตรฐานในการก่อสร้างอีกด้วย อย่างที่คาดไว้ มีการใช้วิธีที่คล้ายคลึงกันนี้ในโครงการก่อสร้างอื่น ๆ ที่เขาดูแลอยู่ นอกเหนือจากการทำงานให้กับตระกูลคลาร์กแล้ว เขายังใช้วิธีเดียวกันนี้กับวิลล่า พิพิธภัณฑ์ รวมถึงคลับเฮาส์ นี่เป็นเพียงตัวอย่างเล็กน้อยที่หยิบยกขึ้นมาเท่านั้น”“แกโกหก ฉันจะไปทำแบบนั้นได้ยังไง!” เจมส์ตะโกนพร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธอย่างรุนแรง ไม่มีทางที่ผู้ชายคนนี้จะสืบจนเจอการกระทำทุกอย่างของเขา“เจ้าของธุรกิจมีผลตอบรับเชิงลบหลังจากเสร็จสิ้นการปรับปรุงก่อสร้าง โดยอ้างถึงกรณีน้ำรั่วซึม ไฟฟ้าลัดวงจร รวมถึงกรณีอื่น ๆ ศาลที่เคารพ นี่เป็นวิดีโอที่เจ้าของธุรกิจทำการบันทึกเอาไว้”ฌอนมอบเมมโมรี่การ์ดให้กับผู้พิพากษา“ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีหลักฐานของการทำงานชุ่ย ๆ เพื่อย่นระยะเวลาและลดค่าใช้จ่ายของเขากับโครงการก่อสร้างที่เขามีส่วนร่วมก่อนหน้านี้ด้วย มีอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-07-17คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 142
หลังจากเสร็จสิ้นการพิจารณาดคี เจมส์ทรุดลงนั่งอย่างไร้เรี่ยวแรงราวกับคนที่ไร้ชีวิตเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาลากเข้าออกไปจากห้องพิจารณาคดีรีเบคก้าและครอบครัวของเธอถือโอกาสนี้หลบออกมาจากห้องพิจารณาคดี ก่อนที่จะมีใครทันได้สังเกตเห็นเฟรยาวิ่งมากอดแคทเธอรีนด้วยความตื่นเต้น “เป็นข่าวดีอะไรอย่างนี้! แล้วก็คุณฮิลล์ คุณเก่งมาก! ฉันคิดว่าเธอจะถูกตัดสินจำคุก 20 ปีแล้วซะอีก สำหรับเจมส์ เขาได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิตโดยไม่สามารถขอลดหย่อนโทษได้ นั่นเหลือเชื่อ คุณเป็นไอดอลของฉันแล้วนะ”“ฉันเห็นด้วยค่ะ คุณเก่งมากจริง ๆ”แคทเธอรีนพยักหน้าตาม คดีนี้จบลงเร็วเกินกว่าที่เธอคาดเอาไว้ ทว่าผลที่ออกมากลับเป็นที่น่าพอใจเป็นอย่างยิ่งนอกจากนั้น ฌอนยังพุ่งเป้าเล่นงานเจมส์จนถึงที่สุด แม้ว่าคราวนี้พวกตระกูลโจนส์จะรอดตัวไปได้ แต่เธอเชื่อว่านี่คือสัญญาณของจุดจบของซัมมิท ไม่มีใครกล้าทำงานร่วมกับพวกเขาอีกแล้ว“แค่เก่งมากเองเหรอ?” ฌอนเลิกคิ้วเข้มได้รูปของเขาขึ้นขณะที่จ้องมองเข้าไปในดวงตาของเธอผู้คนต่างชื่นชมสรรเสริญเขาเสมอหลังจากที่เขาว่าความชนะ ทว่าด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาอยากได้ยินความคิดเห็นของเธอที่มีต่อเขาหญิงสา
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-07-17คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 143
“ใช่แล้ว” เฟรยารีบเขามาช่วยเพื่อนของเธอ “วันนี้คุณฮิลล์ได้ช่วยเหลือเธอเอาไว้ เพราะฉะนั้นเธอจึงจำเป็นต้องเลี้ยงอาหารเขา”“ใช่ค่ะ เราจองร้านอาหารเอาไว้แล้วด้วย แล้วค่อยเจอกันใหม่นะคะ” แคทเธอรีนพูดพร้อมกับลากฌอนไปที่ประตูไม่อย่างนั้น เธอกลัวว่าเธอจะหนีเสือปะจระเข้อีกเวสลีย์และอีธานขมวดคิ้วด้วยความสงสัย เมื่อเห็นว่าเธอลากผู้ชายคนนั้นหนีไปจากพวกเขาโดยเฉพาะเวสลีย์ที่เคยต่อปากต่อคำกับฌอนมาบ้างแล้ว เท่าที่เขารู้ ฌอนเป็นคนเย่อหยิ่งและหยาบคาย ทว่าแคทเธอรีนสามารถลากเขาออกไปแบบนั้นได้อย่างไร?ทันใดนั้นเอง เขาก็นึกขึ้นได้ว่าพวกเขาทั้งสองคนหายไปจากร้านอาหารพร้อมกันเมื่อคราวก่อน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเขาในตอนนี้ แสดงว่าพวกเขาต้องมีความสัมพันธ์พิเศษต่อกันอีธานเองก็ดูไม่พอใจที่เห็นแบบนั้นเช่นกัน เขาถามกับเฟรยาที่ยังอยู่ในห้องพิจารณาคดีว่า “ดูเหมือนเคธี่จะค่อนข้างสนิทกับคุณฮิลล์นะ เป็นไปได้ไหมที่เขาชอบเธอ?”“เออใช่ เธอพูดว่าเพื่อนของเธอเป็นคนรู้จักของคุณฮิลล์นี่ ใครกันที่เธอพูดถึง?”“ฉันได้ยินมาว่าการจะจ้างคุณฮิลล์ให้เป็นทนายความเป็นเรื่องยากมาก เราจะต้องเสนอราคาที่คาดไม่ถึงจนกว่าเขาจะยอมรั
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-07-18คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 144
“กระโดดลงไปเลย ถ้าคุณอยากจะทำ” ฌอนจงใจยืดเนคไทของเขาออก ขณะที่เขาสั่งกับเฮดลีย์ “เร่งความเร็วขึ้นอีก ขับให้เร็วพอที่เธอจะกระโดดลงไปตอนนี้แล้วตายคาที่ไปเลย”“...”แคทเธอรีนพูดไม่ออกผู้ชายคนนี้นี่เองที่เป็นซาตาน เมื่อรู้สึกได้ว่าเฮดลีย์กำลังเร่งความเร็วขึ้นจริง ๆ หญิงสาวจึงจ้องเขม็งไปที่เขาด้วยความโกรธ แต่ความกล้าจะกระโดดลงจากรถของเธอก็ลดลงในทันที“มานี่” ในที่สุด เขาก็กวักมือเรียกเธอด้วยความหงุดหงิด“จนกว่าคุณจะไม่มัดฉัน” เธอพูดด้วยความหวาดหวั่น“ผมพูดแล้วเหรอว่าผมจะมัดคุณ? คุณเป็นคนที่คิดแต่เรื่องลามกจริง ๆ” เขาใจร้อนจึงดึงเธอเข้ามาใกล้ แล้วดึงให้เธอขึ้นมานั่งบนตักของเขายังมีคนอื่นอยู่ในรถนะ! แก้มของเธอขึ้นสีแดงในทันที และเธอก็ไม่กล้าขยับหนีไปไหนเลย เพื่อความปลอดภัย เธอจึงเป็นฝ่ายเริ่มชวนคุย“เย็นนี้คุณอยากทานอะไรคะ? ฉันจะทำทุกอย่างตามที่คุณอยากทานเลย เพื่อเป็นการขอบคุณที่วันนี้คุณช่วยฉันเอาไว้”“อะไร ๆ ก็อาหาร” เขามองเธอด้วยความเยาะเย้ย ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างประชดประชัน “รู้จักทำอย่างอื่นให้ผมบ้างไหม นอกจากทำอาหาร?”หญิงสาวไม่รู้จะตอบอย่างไร ก็เขาเป็นคนสั่งให้เธอทำอาหาร
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-07-18
บทล่าสุด
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1072
ขณะฌอนอุ้มซูซี่ขึ้นรถ จู่ ๆ คนขับก็ถามขึ้นว่า “นี่ลูกของคุณหรือเปล่าครับ?”“... อืม” ฌอนตอบไปทั้งอย่างนั้นเนื่องจากเลียมหายตัวไป เขาจึงจะปฏิบัติต่อซูซี่เหมือนลูกสาวแท้ ๆ ของเขาต่อไปในอนาคต"คุณทั้งคู่ดูเหมือนกันมากเลยนะครับ" คนขับยิ้ม"ใช่ครับ เธอดูเหมือนผม" ฌอนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายผสมปนเป “คุณเพิ่งย้ายมาที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม? ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยครับ”"ใช่ครับ" คนขับหันกลับไปขึ้นรถหลังจากที่รถทั้งสองคันขับผ่านกันไป ฌอนก็เหลือบมองไปยังทิศทางที่รถคันนั้นกําลังมุ่งหน้าไปคฤหาสน์ที่ด้านบนนั้นเคยเป็นคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์ชายผู้นั้นใช่คนที่ซื้อคฤหาสน์ไปหรือเปล่านะ?แต่เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะรวบรวมความคิดที่เกี่ยวข้องกับคฤหาสน์ เนื่องจากเขาเพิ่งรู้ว่าแคทเธอรีนกําลังจะไปอยู่ด้วยกันกับเวสลีย์เขามั่นใจว่าเวสลีย์คงนอนกับแคทเธอรีนแล้วหัวใจของเขาอัดแน่นเมื่อนึกถึงแคทเธอรีนนอนอยู่ใต้ร่างของเวสลีย์จุดนี้ไม่สำคัญอะไรหรอก สิ่งที่ฌอนกังวลมากกว่าคือความเป็นไปได้ที่แคทเธอรีนจะตั้งครรภ์ลูกของเวสลีย์ เวสลีย์ไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน ฌอนไม่รังเกียจที่แยกทางกับแคทเธอรีนหรอก
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1071
“เวสลีย์ ลียงส์ นายก็หยาบคายกับฉันมาตลอดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? น่าเสียดายที่นายซ่อนมันดีเกินไป ไว้มาดูกันตอนที่หน้ากากของนายหลุดเถอะ”ทันทีที่ฌอนพูดจบเขาก็เหลือบมองแคทเธอรีน เมื่อได้เห็นสีหน้าเรียบเฉยของเธอ หัวใจของเขาก็เจ็บปวดอยู่ลึก ๆ ข้างในซูซี่เลื่อนหน้าต่างด้านหลังลงและยื่นศีรษะเธอออกมา จากนั้นเธอก็ถามด้วยน้ำเสียงเร่งเร้าว่า “ลุงฌอนคะ ลุงจะพูดไปอีกนานแค่ไหนคะ?”"ลุงกําลังจะไปเดี๋ยวนี้จ้ะ" ฌอนก้าวขึ้นรถเมื่อเขาขับรถออกไป เขาเห็นเวสลีย์ก้มศีรษะลงจูบปากกับแคทเธอรีนผ่านกระจกมองหลังเขาจับพวงมาลัยแน่นจนเส้นเลือดที่หลังมือปูดโปนออกมา ขณะเดียวกันเขาก็กดคันเร่งลงไปอย่างดุเดือดรุนแรงยิ่งขึ้นด้วยความโกรธซูซี่เริ่มหวีดร้องด้วยความตกใจ “ลุงฌอน ลุงขับรถเร็วเกินไปแล้ว! หนูกลัวนะคะ"ฌอนกลับมามีสติสัมปชัญญะทันที เขาลดความเร็วลงอย่างว่องไวและยอมรับความผิด "โทษทีนะจ๊ะ"“ลุงฌอน ลุงยังไม่บรรลุนิติภาวะเหรอเนี่ย ไม่น่าแปลกใจเลยที่ภรรยาของลุงทิ้งลุงไป” ซูซี่อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเขาด้วยมือเธอที่ท้าวสะเอวอยู่“... หนูพูดถูก" ฌอนหลบตาลงอย่างเศร้าซึมซูซี่ถอนหายใจกับพฤติกรรมของเขา เธอรู้ว่าแม่ของเ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1070
แคทเธอรีนไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอื่นใดเลย ทว่าฌอนรู้สึกอารมณ์ปั่นป่วนกระวนกระวายช่วงสองสามวันมานี้ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่าจะพบเธอดีหรือไม่ เขาลังเลที่จะพบเธอ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็คิดถึงเธอสุดหัวใจ“แคธี่ผมขอโทษ ผมไม่รู้จริง ๆ นะ...” ฌอนเริ่มอธิบายเหมือนเด็กหลงทาง “ผมไม่ได้ตั้งใจจะทําตัวแบบนั้น ผมคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องไร้สาระเช่นนี้จะเกิดขึ้นกับผมด้วย การสะกดจิตของซาร่านั้นแรงกล้ามากจนเขียนทับความทรงจําของผมไปจนหมดและทําให้ผมเกลียดคุณมากเหลือเกิน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่ามัน...” .“แล้วคุณมาขอให้ฉันยกโทษให้คุณเหรอ?” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็หันหน้ากลับมาทันที ดวงตาเงียบสงบของเธอจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา“ผม...” ฌอนกระอักกระอ่วนใจจนไม่รู้จะพูดยังไง ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความทุกข์ระทม “แคธี่ผมรักคุณความรักของผมที่มีต่อคุณไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยนะ...”"ฮะ!"ในที่สุดแคทเธอรีนก็หัวเราะ “ฌอนถึงคุณจะไม่ได้ถูกซาร่าสะกดจิตแต่ป่านนี้เราอาจจะหย่ากันไปแล้วก็ได้นะ”ฌอนอึ้งไปเลย "คงไม่เป็นแบบนั้นหรอก"“ตลกดีที่ฉันเป็นคนเดียวที่จําความสัมพันธ์นั้นของเรา
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1069
แคทเธอรีนวางสายเมื่อเธอมาถึงวิลล่าของครอบครัวยูลเป็นเวลาสองทุ่มแล้ว เวสลีย์กําลังเล่านิทานให้เด็กทั้งสองฟังด้วยท่าทางอ่อนโยนและเสียงทุ้มเบา ๆ เขามองดูเหมือนคุณพ่อใจดีเมื่อเห็นภาพอย่างนี้ ความรู้สึกผิดก็พุ่งปะทะเข้ามาในจิตใจของแคทเธอรีน เธอนี่นะสงสัยเขาได้ลงคอนั่นมันมากไปแล้วจริง ๆหลังจากที่เวสลีย์เล่านิทานจบเขาถึงสังเกตเห็นเธอ "คุณกลับมาแล้ว"โจเอลจ้องแคทเธอรีนเขม็ง “ลูกเป็นแม่ของซูซี่และลูคัสนะแต่ลูกกลับบ้านดึกตลอด แม้แต่เวสลีย์ก็ยังทําหน้าที่เป็นพ่อแม่ได้ดีกว่าลูกอีก”“ลูกจะไตร่ตรองตัวเองและจะไม่ทําอีกค่ะ” แคทเธอรีนขอโทษอย่างจริงใจ“ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณทุ่มเททํางานไปเถอะครับผมจะช่วยคุณดูแลลูก ๆ คุณที่บ้านเอง” เวสลีย์กล่าวด้วยรอยยิ้มมองเขาแล้วแคทเธอรีนจึงตัดสินใจบางอย่างอยู่ลึก ๆ ในใจ…ในตอนกลางคืนแคทเธอรีนอยู่เป็นเพื่อนซูซี่และลูคัสจนพวกเขาหลับ จู่ ๆ ซูซี่ก็พูดว่า “แม่ขา คุณย่าโทรหาหนูวันนี้และบอกว่าย่าคิดถึงหนู ปู่ทวดและย่าทวดก็คิดถึงหนูด้วยเช่นกันค่ะ หนูรู้สึกอยากเอ่อ ... อยู่ที่นั่นสักพักค่ะ”"การไปอยู่ที่นั่นดีอะไรนักหนา?" ลูคัสถามอย่างไม่พอใจซูซี่ทําหน้ามุ่ยโดย
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1068
"ไม่จําเป็น" เฟรยาส่ายหัว “ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบฉันหรอก แต่เนื่องจากตระกูลสโนว์บังคับให้ฉันให้กําเนิดเด็กคนนี้และถึงกับข่มขู่ฉันด้วยเด็กคนนี้ดังนั้นฉันจะให้กําเนิดเขาแต่ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณหรอกนะ”ร็อดนีย์ไม่เคยคิดเลยว่าเธอเลือกจะให้กําเนิดลูกทั้งที่ยังไม่แต่งงานมากกว่าที่จะแต่งงานกับเขาซะอีกเขาควรจะดีใจสิ ทว่าเขาก็อารมณ์เสียซะอย่างนั้น“เฟรยา ลินช์ คุณไม่ชอบผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“...”“ฉันไม่เคยชอบคุณเลยน่ะสิ”เฟรยาเก็บอาการดูถูกเขาไว้ข้างในใจก่อนที่เธอจะเอ่ยอย่างจริงจังว่า “เมื่อสามปีก่อนฉันเคยมีความสัมพันธ์ฉันตกหลุมรักชายคนหนึ่งที่วิทยาลัยและเราอยู่ด้วยกันมาสี่ถึงห้าปี เรายังได้พบกับพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายและพร้อมที่จะมีงานแต่งงานของเรา แต่แล้ววันหนึ่งเขาปล่อยให้ครอบครัวของฉันกับฉันต้องรอเก้อเพื่อหวานใจในวัยเด็กของเขา เขาไม่ได้ทําแค่ครั้งเดียวแต่เป็นครั้งแล้วครั้งเล่า เขามักจะยกให้เพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาอยู่เหนือสิ่งอื่นใดเสมอ“เมื่อใดก็ตามที่เราไปออกเดทกัน เขาก็จะพาเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาไปด้วย“เมื่อเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาป่วยเขาก็จะดูแลเธอ“เขาอ้างว่าเขาปฏิบ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1067
“ฉันไม่สน เนื่องจากคุณโยนผักดองของฉันทิ้งไปแล้ว คุณต้องทําอาหารให้ฉัน ฉันหิวนะ"ร็อดนีย์เหลือบมองท้องของเฟรยา ตอนแรกเขาไม่อยากทําอาหารให้เธอหรอก ทว่าเขากังวลว่าเฟรยาจะนําลูกอ๊อดน้อยในตัวเธอออกไปกินอาหารที่ไม่ถูกสุขลักษณะ ในที่สุดเขาก็ยอมจํานนต่อโชคชะตาของเขาและตัดสินใจทําอาหารให้เธอแต่เมื่อเขาเปิดตู้เย็นของเธอดู เขาก็ไม่พบส่วนประกอบเครื่องปรุงใด ๆ นอกจากเส้นพาสต้าเขาถอนหายใจออกมา “เฟรยา ลินช์ คุณเป็นผู้หญิงนะ คุณทําตัวเป็นแม่บ้านให้มากกว่านี้ไม่ได้เหรอ? คุณไม่มีไข่ที่บ้านด้วยซ้ำ ไม่มีใครอยากอยู่กับคุณหรอก” “ฉันกินในที่ทำงานทุกวัน ฉันทํางานให้คุณยังกับหมานะ แล้วคุณยังมาคาดหวังให้ฉันกลับมาเข้าครัวทําอาหารหลังจากที่ฉันเพิ่งทํางานล่วงเวลาเสร็จอีกเหรอ? ฉันมีเวลาว่างมากนักเหรอไง?”เฟรยาวิจารณ์เขาอย่างเผ็ดร้อน “อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ซาร่าก็ไม่ดีไปกว่าฉันหรอก เธอยังจ้างแม่บ้านมาคนหนึ่งไม่ใช่เหรอไง?” “คุณนี่พล่ามไปใหญ่ บางครั้งเธอก็ทําอาหารด้วยตัวเองแหละน่า”“ฮ่า! คุณหมายถึงสัปดาห์ละครั้งเหรอ? ฉันก็ทําแบบนั้นแหละ”“...”ร็อดนีย์เงียบไปเลยเมื่อเอ่ยเรื่องนั้นขึ้นมาเห็นได้ชัดว่าเขาโน้
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1066
เฟรยาขมวดคิ้วย่น ก่อนหน้านี้เธอไม่ชอบกินผักดองและสงสัยว่าทําไมผู้คนมากมายถึงได้ชอบกินอาหารหมักดองอย่างนี้กันนัก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้ตัวว่าติดหนึบมันเข้าแล้วในเดือนนี้ด้วยเหตุนี้เธอถึงได้รู้ว่าเพราะการตั้งครรภ์ของเธอนั่นเองเป็นเหตุ“เข้าใจผิดแล้ว ฉันเพิ่งจะเริ่มชอบผักดองเพราะว่าฉันตั้งครรภ์ เป็นทารกเองที่ต้องการหม่ำของพวกนั้น” เธอตอบด้วยท่าทางว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก“ลูกของผมไม่ชอบกินอาหารหมักดองแบบนี้หรอก” ร็อดนีย์คว้าขวดโหลออกไปและเทผักดองทั้งหมดลงไปในถังขยะโดยไม่ลังเลเฟรยาระเบิดลงทันที “ร็อดนีย์ สโนว์ คุณรู้ไหมว่าผักดองขวดหนึ่งมันแพงขนาดไหน? มันมีราคากว่าสิบดอลลาร์เชียวนะ”“...”ร็อดนีย์อึ้งจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูด “นั่นแพงเรอะ ฮึ? คุณกําลังพักอยู่ในอพาร์ตเมนต์แบบดูเพล็กซ์มูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์และได้รับค่าจ้างเดือนละหลายแสนดอลลาร์ คุณยังมีเงิน 100 ล้านดอลลาร์ในบัตรที่โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นมอบให้คุณไปเมื่อวันก่อนด้วย คุณกล้าพูดว่าผักดองมีราคาแพงได้ยังไงกัน?!”“มันก็แพงอยู่ดี ผักดองในถุงเล็ก ๆ ที่ฉันได้มาบ่อย ๆ ราคาเพียงแค่ห้าดอลลาร์เอง”"หุบปากเลย"ร็อดนีย์เบื่อหน่ายกับเธอ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1065
เชสเตอร์ตะคอก “ก็ได้ นายแค่ลําเอียงเข้าข้างซาร่า แต่ขอฉันเตือนนายหน่อยนะว่าหากนายออกจากตระกูลสโนว์ไปแล้ว รับรองว่ายัยซาร่าจะทิ้งนายไปในไม่ช้าก็เร็ว”"นายนี่ตอแหลว่ะ"ร็อดนีย์อดไม่ได้ที่จะโวยวายใส่เขา “เชสเตอร์ จิวเวลนายก็เหมือนกับฌอน! ทําไมพวกนายถึงเป็นแบบนี้กันไปได้? พวกเราทั้งห้าคนโตมาด้วยกัน แต่พวกนายก็ยังมาเลือกปฏิบัติต่อซาร่าอีก”“ใช่ คนทั้งโลกกําลังเลือกปฏิบัติต่อซาร่าและนายเป็นเพียงคนเดียวที่ปกป้องเธอ นายเป็นคนฉลาดหัวใสและคนอื่นมีบางอย่างผิดปกติ งั้นเอาเลยไปสู้โลกเพื่อประโยชน์ของเธอรวมทั้งฆ่าลูกของนายเองด้วย”เชสเตอร์เริ่มรําคาญ “ฉันกําลังจะทําการผ่าตัดตอนนี้ ฉันไม่ว่างที่จะคุยกับนายละนะ”ทันทีที่เขาจบการสนทนา เขาก็เดินดุ่มออกไปด้วยสีหน้าสงบนิ่งอันที่จริงการพูดคุยกับร็อดนีย์ทําให้เลือดของเขาเดือดดาลเชสเตอร์เริ่มรู้สึกเห็นอกเห็นใจเฟรยาขึ้นมาเล็กน้อยจากนั้นร็อดนีย์ก็เดินออกจากสำนักงานแพทย์เขาเดินลงบันไดมาอย่างร่างไร้วิญญาณเมื่อเขาเซล้มลงไปโดยบังเอิญที่หน่วยกุมารเวชศาสตร์คุณพ่อคนหนึ่งในวัย 30 ปีที่กําลังกอดทารกน้อยน่ารักเดินผ่านเขาไปพอดี ทารกขวบเดียวคนนั้นมีดวงตาโ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1064
พ่อ...คํานี้ทําให้ร็อดนีย์อึ้งไปครู่หนึ่งทันทีเวนดี้พูดอย่างตั้งใจว่า “ใช่ ลูกอาจมีส่วนแค่สเปิร์มตัวหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนนี้เด็กคนนี้มีความยาวประมาณหนึ่งเซนติเมตรแล้วนะ ลูกอาจเคยคิดที่จะทําให้เธอแท้งเด็ก แต่ลูกเคยคิดบ้างไหมว่าการทําแท้งจะสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งได้มากขนาดไหน?“มันง่ายมากเลยที่ลูกจะพูดแบบนั้นเพราะว่าลูกไม่ใช่คนที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ร่างกายของผู้หญิงจะได้รับความเสียหายหลังจากผ่านการทําแท้ง ผู้หญิงบางคนถึงกับประสบกับภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ นานาหรือมีอุปสรรคปัญหาในการตั้งครรภ์อีกครั้ง“นอกจากนี้ลูกคิดว่าถ้าแฟนหรือสามีในอนาคตของเธอรู้ว่าเธอเคยทำแท้งลูกของชายอื่นมาก่อน พวกเขาจะมองเธอยังไง? ลูกลองมองในมุมของเธอบ้าง ถ้าลูกรู้ว่าภรรยาในอนาคตของลูกเคยตั้งท้องลูกของชายอื่นมา ลูกจะผิดหวังไหม?”ร็อดนีย์ยังคงเงียบขณะฟังถ้อยคําเหล่านั้นเขาไม่ได้ใจร้ายโดยสันดาน หลังจากที่เวนดี้ชี้แนะเขาอย่างละเอียด ความสับสนเจ็บแปลบและความรู้สึกผิดก็ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในจิตใจของเขาในตอนนั้นเขาเคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้เพื่อตอบสนองความปรารถนาของพ่อแม่ถ้าหาก
