เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 93
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-08 15:04:19
บทที่เกี่ยวข้อง
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 94
"ผมว่าคุณลุงไม่ต้อง.." "ไม่ได้หรอกครับ ถ้าผมกลับมีหวังหัวขาด" ลุงพลคนขับรถรีบพูดแทรกขึ้น ถึงแม้ทางนี้จะไม่อยากให้อยู่ดูแล แต่ลุงก็กลับไม่ได้อยู่ดี และต้องได้คอยโทรกลับไปรายงานตลอดพิภพจะชวนเหมือนฝันไปค้างที่บ้านพ่อกับแม่น้ำอิงก็ไม่กล้าอีกแหละ จะทิ้งลุงไว้กับแม่สองคนได้ยังไง ทันใดนั้นพิภพก็นึกอะไรออกมาได้ "ถ้างั้นคุณลุงก็ไปค้างบ้านญาติผมแล้วกันครับ อยู่ไม่ไกลจากบ้านผมหรอก" ในเมื่อเขาไปไม่ได้ก็ให้ลุงนั่นแหละไป นาทีนี้ทำยังไงก็ได้ต้องจัดการลงให้ได้ก่อน"ไม่ได้หรอกครับ" ถ้าไปค้างบ้านหลังอื่นก็ถือว่าขัดคำสั่งอีกนั่นแหละจะเอายังไงกับอีตาลุงนี่ดี ..พิภพหันมองดูหน้าเธอแบบเสียดาย คืนนี้ว่าจะอื้ออื้ออีกสักหน่อยพอตกลงกันได้แล้ว ลุงพลก็ออกไปตลาดในตัวอำเภอนั้นเพื่อซื้อของ ..เงินเข้ามาในบัญชีของลุงเยอะมาก เพื่อให้ดูแลทั้งสามแบบไม่ให้ขาดตกบกพร่อง ถ้าจะเอาเงินเข้าบัญชีของพิภพก็คงไม่รับ"ซื้ออะไรมาเยอะแยะ" ปราณีเห็นคนขับรถขนของลงมา"มีแต่ของจำเป็นต้องใช้ทั้งนั้นครับ""เงินเดือนของคนขับรถบ้านนี้คงจะได้เยอะนะ""ก็พอตัวอยู่ครับ" ลุงถูกสั่งห้ามไม่ให้พูดมากกว่านี้ แต่ถึงไม่พูดทางนี้ก็คงจะรู้แหละแค่แกล้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 95
เช้าวันต่อมา.."ดีจังเลยนะคะมีพระเดินผ่านหน้าบ้าน จะได้ตักบาตรแบบนี้ทุกวัน" เหมือนฝันตื่นขึ้นมาก็เห็นว่าแม่ของเขากำลังเตรียมอาหารออกมาตักบาตร เธอก็เลยขอมาด้วย "แถวบ้านหนูมีแบบนี้ไหมจ๊ะ""พระไม่เดินผ่านหน้าบ้านฝันค่ะ บ้านของฝันอยู่ลึกเกินไป""บ้านอยู่ลึกก็ไม่ใช่ว่าไม่ดี จะได้ไม่วุ่นวาย""ใช่ค่ะตอนกลางคืนนี้เงียบมากเลย" แบบนี้แหละพ่อกับแม่ไปทำงานที่ไหนต้องได้พาลูกสาวไปด้วย ถ้ามีตากับยายอยู่ก็คงจะฝากได้ แต่พอสิ้นบุญพวกท่านแล้ว พ่อกับแม่ต้องได้มารับเธอไปอยู่ตามสถานที่ก่อสร้างด้วยกัน"ทำไมไม่ปลุกผมเลยล่ะครับ" ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาไม่เจอเธออยู่ข้างๆ ก็เลยรีบออกมาดู"แม่เอาของเข้าไปเก็บก่อนดีกว่า""เดี๋ยวฝันช่วยค่ะ" ไม่รู้ว่าเรื่องเมื่อคืนนี้เขาจะจำได้ไหม ภาวนาขอให้เขาคิดว่ามันเป็นแค่ความฝัน หญิงสาวรีบเดินเข้าไปยกของช่วยแม่เพื่อแก้เขิน"ไม่ต้องหรอกจ้า ให้พี่เขาพาไปเดินเล่นรอบหมู่บ้าน จะได้คุ้นเคย""เอ่อ..ค่ะ""แล้วนี่คุณลุงคนขับรถไปไหนล่ะครับแม่" เหมือนกับพิภพรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เขาก็เลยแกล้งถามหาลุงพล"แม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน เห็นขับรถออกไปตั้งแต่ตอนเตรียมอาหารมาแล้ว" ว่าแล้วปราณีก็เอาของเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 96
"ถ้าไม่รังเกียจว่ามันแคบ ก็เชิญสิครับ"พอแม่ของพิภพเงียบไม่พูดอะไร ทัตเทพก็เลยชวนคุยต่อโดยการขอเข้าไปดูในบ้าน ..ถึงแม้จะเป็นคำตอบแบบส่งๆ แต่มันก็สร้างความดีใจให้กับชายชรามาก"อิงช่วยค่ะ" น้ำอิงรีบเข้าไปพยุงเมื่อเห็นว่าผู้เป็นลุงกำลังจะก้าวขา"พี่เอง" เขาจะปล่อยให้น้องสาวซึ่งกำลังท้องใช้แรงพยุงได้ยังไง ..นี่มันคือความคิดที่พิภพให้คำตอบกับตัวเองว่าทำไมถึงต้องช่วย"ผมดีกว่าครับ" ลุงพลรีบเข้าไปช่วยอีกคน เพราะกลัวว่าลูกชายของท่านจะไม่มีแรงพอที่จะรับร่างของเจ้านาย"แม่ออกไปธุระก่อนนะ" ปราณีไม่ได้ตามเข้าไปด้วย ถึงแม้ว่าจะมีลูกด้วยกัน..แต่นางก็ไม่มีความผูกพันอะไรกับผู้ชายคนนี้เลย"คุณแม่จะไปไหนคะ" เหมือนฝันเป็นห่วงความรู้สึกของแม่สามี เพราะผู้หญิงด้วยกันดูออก"แม่ว่าจะไปดูบ้านหลังนั้นหน่อย""บ้านหลังนั้น?""ก็บ้านของนภาแม่น้ำอิงไง""เหรอคะ" ใบหน้าของเธอดูตื่นเต้นขึ้น เพราะยังไม่เห็นบ้านของน้ำอิงเลย"หนูจะไปกับแม่ไหมล่ะ""ไปค่ะ" เหมือนฝันรีบเดินตามหลังแม่สามีไปเดินผ่านมาแค่ไม่กี่หลังก็ถึง"บ้านหลังนี้หรือคะ""ใช่จ้า หนูเคยมาแล้วเหรอ" ฟังจากน้ำเสียงเหมือนว่าเธอรู้จัก"ตอนที่เดินไปสวน ก็เดินผ่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง ยทที่ 97
ชายหนุ่มเดินไปเปิดดูห้องของแม่ว่าท่านกลับมาหรือยัง..แต่ก็ไม่เจอ"คุณแม่คงไปบ้านเพื่อนแถวนี้มั้งคะ"ถ้าเป็นแบบนั้นก็คงจะดี กลัวแม่มาเห็นว่าเขาให้พ่อนอนในบ้านด้วย แล้วคิดมากจะทำยังไง"ฝันรอผมอยู่นี่นะ""คุณจะไปไหนคะ""ไปดูแม่ก่อนว่าท่านอยู่ไหน""ฝันไปด้วย"เธออยากตามมาเขาก็เลยไม่ว่าอะไร ชายหนุ่มเดินไปดูบ้านเพื่อนบ้านแถวนั้นว่าแม่ได้ไปไหม"แม่มาทำอะไรอยู่นี่ครับ" และก็เจออยู่บ้านของน้าแก้ว"ออกมากันทำไมค่ำแล้วกลับบ้านไปเถอะ""ผมถามว่าแม่มาทำอะไรที่นี่""วันนี้แม่จะนอนกับน้าแก้ว" น้าแก้วเป็นเพื่อนบ้านที่สนิทกันที่สุดแล้ว"ทำไมไม่นอนบ้านล่ะครับ""ลูกนอนไปเถอะ""แม่ครับ" เขารู้ดีว่าแม่กำลังคิดอะไรอยู่ แต่ถ้าขืนเป็นแบบนี้ต่อไป ทุกอย่างก็คงจะไม่มีอะไรดีขึ้น"พิภพก็รู้จักแม่ดีนี่ลูก""ก็เพราะผมรู้จักแม่นี่แหละ แม่กำลังพยายามปิดกั้นตัวเอง กี่ปีแล้วครับที่แม่หนีความจริงมาแบบนี้""เดี๋ยวแก้วไปทำกับข้าวไว้ให้ลูกก่อนนะพี่นี" แก้วปล่อยให้แม่กับลูกคุยกันไป"พิภพรู้ไหม ว่าแม่แทบจะไม่รู้จักกับผู้ชายคนนั้นเลย""ทำไมผมจะไม่รู้ล่ะครับ แต่ถ้าจะทำความรู้จักกันมันก็ไม่ได้ยากนี่ครับแม่""ลูกอยากให้เป็นแบบนั้น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 98
อึก..เสียงพิภพชักมือออกมาจากใต้กางเกงเมื่อถูกหยิกเข้าให้ เหมือนฝันจะตีก็ไม่ได้เพราะเดี๋ยวมีเสียงดัง เธอก็เลยใช้วิธีหยิกนิ้วเรียวชี้หน้าคนที่มือซน เพราะจะพูดออกมาเป็นคำพูดก็ไม่ได้อีกนั่นแหละ พ่อเขานอนอยู่ข้างๆ เพราะเมื่อสักครู่ยังได้ยินเสียงท่านขยับตัวอยู่เลย"ขอกอดนิดเดียวเอง" ชายหนุ่มขยับเข้ามาใกล้อีกครั้ง"จุ๊จุ๊" หญิงสาวทำท่าทางไม่ให้เขาพูด แบบว่าถึงจะพูดเสียงเบาก็ไม่ได้พิภพคิดว่าใครจะได้ยินก็ได้ยินไปสิ เพราะตอนนี้ทนไม่ไหวแล้ว ชายหนุ่มก้าวขาขึ้นคร่อมร่างของเธอแบบรวดเร็วจนเหมือนฝันตั้งตัวไม่ทันตุ๊บ! กำปั้นเล็กทุบลงที่ลำแขนแกร่งเบาๆ จะตีแรงก็ไม่ได้กลัวไปโดนแผลเขาอีกอือ แต่เขาไม่สนใจโน้มใบหน้าลงมาปิดปากเธอด้วยจูบละมุน เหมือนฝันส่ายหน้าเล็กน้อยเพื่อให้เขารู้ว่าไม่ได้ยังไงวันนี้ก็ไม่ได้ชายหนุ่มก็เลยถอดใจ ขยับตัวลงมานอนด้านข้าง แต่จะไม่ให้ทำอะไรเลยเขาคงลงแดงตายก่อนแน่ มือหนาเอื้อมมาลูบคลำเนินอวบนูน ..จากที่ขาเรียวแนบชิดกัน หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาจับตามสบาย ดีกว่าเขาจะทำอะไรมากกว่านี้อืออ แต่ถูกจับนานเข้าคนมันก็มีอารมณ์บ้าง จะครางออกมาก็ไม่ได้..จึงได้แต่กัดฟันไว้ ยิ่งตอนนี้นิ้วแกร่ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 99
ทำไมทัตเทพจะไม่ดีใจเมื่อได้ยินลูกสะใภ้เรียกตัวเองว่าพ่อ นี่มันคือความสำเร็จอีกก้าวหนึ่งที่เข้าใกล้ลูกและก็แม่ของลูก ..ถึงแม้เหมือนฝันจะทำสีหน้าเหมือนไม่รู้ไม่ชี้ว่าตัวเองได้พูดอะไรออกมา แต่ทัตเทพก็ดูออกว่าเด็กคนนี้ฉลาดมาก คงอยากจะเป็นใบเบิกทางให้กับสามี"แม่ไปทำกับข้าวก่อนแล้วกัน" ปราณีไม่ได้ห้ามถ้าลูกกับพ่อจะสานสัมพันธ์กัน แต่นางไม่มีสัมพันธ์อะไรที่จะต้องสานกับผู้ชายคนนี้"ฝันช่วยค่ะ" เหมือนฝันเดินตามหลังแม่สามีเข้าไปในครัว ส่วนพิภพตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกเพราะนั่งอยู่ต่อหน้าของพ่อ"ผมขอไปช่วยอีกคนครับ" "เดี๋ยวก่อนสิพิภพคุยกับพ่อก่อน" ทัตเทพเรียกลูกชายไว้ก่อนที่จะเดินตามทั้งสองเข้าไปในครัว"มีอะไรครับ" ชายหนุ่มหยุดแล้วก็ค่อยๆ หันกลับมาถาม"ก็เรื่องขันหมากนี่แหละ เราต้องการแบบไหนบอกพ่อมาได้นะ" ท่านอยากเข้าใกล้ลูกชายให้มากกว่านี้ แต่ดูเหมือนว่าเขายังเว้นระยะห่างไว้"คงต้องตามผู้ใหญ่นั่นแหละครับ""ถ้าเราอยากได้อะไรเพิ่มก็บอกพ่อได้""ไม่มีแล้วครับ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เดินเข้าไปในครัว แต่ก่อนที่จะเข้าไปเขายังแอบมองออกมาดูท่านเล็กน้อย แบบไม่เชื่อสายตาว่าตัวเองจะมีพ่อกับเขาด้วย"ฝันยกออกไปให้ท่านเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 100
>>{"คิดถึงผมล่ะสิ"} เมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ของใครที่โทรกลับมา แทนคุณก็รีบรับสาย {"จั๊กจี้หู"} คนพูดขยับโทรศัพท์ออกเล็กน้อย เพราะปลายสายคงคิดว่าเป็นเมียที่โทรกลับมา>>{"นาย?"} {"งานที่นั่นเยอะมากเลยเหรอ"}>>{"ทำไม"} {"จะทำไมล่ะ น้องแต่งงานทั้งที ไม่คิดจะมาแสดงความยินดีด้วยเลยหรือไง"}>>{"น้อง?"} {"ไม่ให้เป็นน้องหรือจะให้เป็นพี่ล่ะ..เป็นได้นะ"} อายุทั้งสองห่างกันไม่กี่เดือน แต่ก็อยู่คนละปี นั่นหมายถึงพิภพต้องเป็นน้อง>>{"แล้วนี้เจ้าของโทรศัพท์อยู่ไหน"} {"อยู่แถวนี้แหละ..เห็นว่าใครโทรมาก็ไม่รับสายนอกจากเบอร์นี้ไม่ใช่เหรอ"} นี่แหละพิภพถึงได้ยืมโทรศัพท์ของน้ำอิง ถ้าเป็นเบอร์เมียโทรมาแทนคุณต้องรับแน่>>{"คงหายดีแล้วล่ะสิถึงได้พูดมากแบบนี้"} {"ถ้าไม่ได้เลือดจากนาย ฉันคงตายไปแล้ว ขอบใจนะ"}>>{"จะโทรมาแค่นี้ใช่ไหม"} {"พรุ่งนี้จะออกจากที่นี่แต่เช้ามืด ถึงบ้านเจ้าสาวก็สายๆ หน่อย"}>>{"แล้วไง"} {"ฉันอยากให้นายมา"}คืนเดียวกันนั้น.."อิงกลับก่อนนะรบกวนฝันดูคุณลุงต่อด้วย" น้ำอิงนั่งเล่นอยู่กับเหมือนฝันจนทัตเทพเข้านอน"ค่ะ""กลางคืนคุณลุงไม่ค่อยลุกเข้าห้องน้ำหรอก เพราะยาที่ท่านก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 101
พิภพที่กำลังเดินตามเหมือนฝันเข้าไป หันกลับมามองเมื่อได้ยินคนถามว่ารถของใครพอเห็นแล้วว่ารถคันนั้นเป็นของใคร สายตาคมก็ได้ตวัดมองมาที่น้องสาว เห็นรอยยิ้มนั้นก็อดที่จะยิ้มตามไม่ได้ ถึงแม้ว่าทั้งสองจะไม่ใช่พี่น้องพ่อแม่เดียวกัน แต่ความผูกพันไม่ต่างไปจากคนที่เกิดมาท้องเดียวกันเลยชายหนุ่มปล่อยให้เจ้าสาวเข้าไปแต่งตัวก่อน ส่วนตัวเขาก็เดินออกมา "ฉันดีใจนะที่เห็นนายมางานนี้""พอดีว่าเคลียร์งานเสร็จแล้ว""หึ.. ยังไงก็ขอบใจแล้วกัน" ว่าแล้วพิภพก็ขอตัวเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าปล่อยให้ผัวเมียได้คุยกัน "ทำไมไม่นั่งเครื่องมาล่ะคะ" น้ำอิงเห็นว่าเขาขับรถมาเอง คงจะออกจากบ้านตั้งแต่ตอนที่วางโทรศัพท์"เที่ยวบินหมด" แทนคุณให้เลขาโทรไปเช็คเที่ยวบินดูแล้ว พอรู้ว่าไม่มีเที่ยวบินในคืนนั้น เขาก็เลยต้องได้ขับรถมาเพื่อให้ทันงาน"คุณเหนื่อยแย่เลย ไปพักก่อนดีกว่า" น้ำอิงก็เลยมองหาสถานที่เพื่อให้เขาได้พักผ่อน เธอก็เพิ่งมาถึงเหมือนกันยังไม่รู้ว่าตรงไหนที่จะพักได้เฉลิมชัยและกมลชนกเลือกบ้านของตัวเองเป็นที่หมั้นหมาย ส่วนงานเลี้ยงตอนเย็นมีจัดขึ้นที่โรงแรมในตัวจังหวัด ที่เลือกบ้านเพราะอยากให้ทุกคนได้เห็นว่าเจ้าสาวโตมาแบบไห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
บทล่าสุด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 160 ตอนพิเศษ
พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 159 ตอนจบ
"ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 158
"ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 157
"คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 156
"แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 155
"อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 154
เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 153
นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 152
ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ
