ณ.ต่างจังหวัดบ้านเกิดของน้ำอิง"เย็นนี้ไปชวนพี่นีมากินข้าวด้วยกันสิคุณ" วันนี้สามีไปหาปลามาได้เยอะ อิงนภาก็เลยบอกให้สามีไปชวนพี่สาวมาทานข้าวด้วย เพราะตั้งแต่พี่ชายของนางมาอยู่ที่นี่ พี่สาวสามียังไม่ผ่านมาทางนี้เลย"ใครคือพี่นี" ทัตเทพที่นั่งมองดูปลาในถังด้วย ได้ยินน้องสาวคุยกับน้องเขย"พี่นีก็แม่ของตาภพไงคะ เป็นพี่สาวของคุณเอนกเอง พี่นีเคยไปทำงานสวนที่บ้านเราด้วย""พี่สาวเอนกเคยไปทำงานที่บ้านเราด้วยเหรอ""ใช่ค่ะ..พี่คงไม่รู้จัก เพราะพี่นีทำงานไม่นานก็ออก" ที่อิงนภารู้จักกับปราณีก็เพราะสนใจน้องชายของนาง ถ้างั้นก็คงไม่รู้จักหรอกเพราะตอนที่พ่อของทั้งสองยังมีชีวิตอยู่ ที่บ้านมีเด็กช่วยทำงานเยอะมากจนไม่รู้ว่าใครเป็นใครทัตเทพก็ไม่ได้ใส่ใจเท่าไรด้วย เพราะตอนนั้นยังอยู่ในช่วงวัยรุ่น แถมยังมีสาวในดวงใจแล้ว"แล้วทำไมถึงทำงานไม่นานล่ะ" ทัตเทพยังคงสอบถามกับน้องสาวต่อ เดี๋ยวหาว่าไม่ให้ความสนใจกับครอบครัวของน้องเขย"ตอนนั้นพี่นีท้องค่ะ""ท้องเหรอ..ท้องก็เลยทำงานต่อไม่ได้?""มันมีเรื่องเยอะกว่านั้นค่ะ เราอย่าพูดถึงเลยดีกว่า""พูดมาขนาดนี้แล้วแทนที่จะพูดให้จบ ทำให้พี่สงสัยไปได้" ทัตเทพนึกขำน้องสาวเ
วันศุกร์ตอนเย็นหลังเลิกงาน"???" พิภพกลับมาที่แคมป์เพื่อเอาของก่อนที่จะไปขึ้นรถทัวร์กลับบ้าน แต่พอมาถึงก็เห็นว่ามีรถเบนซ์ที่คุ้นตาจอดอยู่หน้าแคมป์คนงานก่อสร้าง"ฉันรู้แล้วว่าพี่จะกลับบ้าน ฉันก็จะกลับเหมือนกัน" น้ำอิงเห็นพี่ชายเดินมาก็เลยรีบลงจากรถ"พี่กลับเองได้""พี่จะไปรอให้มันเสียเวลาทำไม กว่ารถจะออก..ตั๋วเหลือหรือเปล่าก็ยังไม่รู้"เหตุผลของน้ำอิงฟังขึ้น เพราะสุดสัปดาห์แบบนี้รถไม่ค่อยว่างอยู่แล้ว พิภพก็เลยเดินเข้าไปเอากระเป๋าสะพาย เขาไม่ได้เอาเสื้อผ้าไปด้วยหรอก มีแค่ของจำเป็นอย่างอื่นขณะที่ปิดประตูและกำลังล็อกสายตาคมเหลือบไปมองผู้หญิงข้างห้อง ซึ่งเธอกำลังนั่งทำอะไรบางอย่างที่หน้าห้องแต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก พอล็อกเสร็จก็เดินออกมาหารถที่จอดรออยู่"มันเรื่องจริงหรือวะ ที่ไอ้หัวหน้าใหม่คนนี้เป็นญาติเจ้าของโครงการ" ตั้งแต่แทนคุณเข้ามาดูไซต์งานนี้คนงานก็เริ่มรู้จักเขามากขึ้น"ไม่แน่นะพี่หมู สองครั้งแล้วที่คุณแทนมาหามันที่นี่""ยังไงกูก็ยังไม่เชื่อหรอก โครงการเป็นพันล้านหมื่นล้านขนาดนี้จะให้ญาติมาเป็นหัวหน้ากระจอกๆ แบบนี้"จากกลุ่มผู้ชายที่พูดนินทากัน ก็ไปที่กลุ่มผู้หญิงบ้าง เพราะตอนน
สวนของเอนกห่างจากตัวบ้านประมาณ 2 กิโลเมตรได้ เป็นที่ดินทำกินที่ตากับยายทิ้งไว้ให้ ..สองพี่น้องก็เลยช่วยกันปลูกผักผลไม้ไปส่งขายในตลาดพอได้มาจุนเจือครอบครัววันนี้โชคดีที่เอนกเอาโทรศัพท์ติดตัวไปด้วย อิงนภาก็เลยโทรไปหาสามีให้กลับมารับพี่ชาย เพราะอยากออกไปเที่ยวชมสวนปราณีที่เพิ่งมาถึงสวนเพียงไม่นานแต่พอได้ยินน้องชายคุยโทรศัพท์ ก็รีบปั่นจักรยานหลบไปอีกซอยหนึ่งเพื่อกลับบ้าน โดยที่ไม่ใช้เส้นทางเดิม"แล้วพี่นีล่ะ ฉันเห็นปั่นจักรยานมาทางนี้แล้วไม่ใช่เหรอ""กลับไปแล้วมั้ง ไม่เห็นรถจอดอยู่แล้ว" เอนกมองไปดูตรงที่พี่สาวจอดจักรยานไว้ที่ทัตเทพอยากมาชมสวนก็เพราะส่วนหนึ่งอยากจะเห็นหน้าพี่สาวของเอนกชัดๆ และมันยิ่งทำให้ทัตเทพแปลกใจมากขึ้น เหมือนกับว่านางพยายามจะหลบหน้า"เด็กที่ชื่อพิภพอายุเท่าไรเหรอ" ที่ทัตเทพถามเพราะจำได้ว่าน้องสาวเคยเล่าให้ฟังว่าพิภพเป็นเด็กกำพร้า"ตาภพหรือคะ อายุคงจะประมาณเดียวกับ ตาแทนมั้ง หรือไม่ก็คงจะน้องอยู่ปีหนึ่ง"[ไซต์งานสระบุรี] รถกระบะตอนเดียวขับมาจอดหน้าห้อง คนที่นั่งเล่นจับกลุ่มกันอยู่แถวนั้นต่างก็มอง เพราะวันนี้เป็นวันอาทิตย์คือวันหยุด ส่วนมากก็จะมีแต่ผู้หญิง เพราะผู้ช
"พี่ไม่ไปหรอก" พอได้ยินว่าน้องชายมาชวนไปทานข้าวเย็นที่บ้านด้วย ปราณีรีบปฏิเสธไปทันที"ท่านก็อยากจะเจอญาติผู้ใหญ่ของผม เรามีกันแค่สองคนนะพี่""ทำไมต้องอยากเจอด้วย อยู่กินกันมาจนลูกโตกันหมดแล้ว""พี่เป็นอะไรนักหนา แค่ไปทานข้าวเย็นเอง""พี่ไม่อยากไป""ก็ได้ถ้าพี่ไม่ไปงั้นพาท่านมาทานข้าวที่บ้านพี่แล้วกัน" ว่าแล้วเอนกน้องชายก็เดินออกจากบ้านพี่สาวไปปราณีมองตามน้องชายไม่คิดว่าน้องจะทำจริงหรอก เพราะทัตเทพเดินไม่ได้ถ้ามาก็จะลำบากพอกลับมาเอนกไม่รู้จะบอกทางนี้ยังไงดี เพราะพี่สาวก็ทำไม่ถูก"พี่นีว่ายังไงบ้างคะ" อิงนภาที่กำลังเตรียมอาหารเย็นอยู่เห็นสามีเข้ามาหาในครัวก็เลยถาม"พี่นีชวนไปกินข้าวที่บ้านนั้น เตรียมอาหารเสร็จเราก็ยกไปที่นั่นเลย""เอาแบบนั้นเลยหรือคะ""ก็คงต้องแบบนั้นแหละ"พอเตรียมอาหารเสร็จ เอนกก็เลยยกหม้ออาหารเดินไปบ้านพี่สาว ส่วนคนที่เหลือยังไม่ได้ตามมาหรอก เพราะเอนกอยากจะลองดูก่อนอีกสักรอบว่าพี่สาวจะเอายังไงกันแน่"แกเป็นบ้าไปแล้วเหรอ ทำไมถึงอยากให้พี่ไปนักหนา""ก็ผมบอกไปแล้วไงว่าพี่เป็นญาติคนเดียว พี่ก็ควรจะให้เกียรติทางนั้นด้วย""ก็ได้ กลับไปก่อนเดี๋ยวพี่ตามไป"เอนกได้ยินว่าพี่ส
"????" พิภพได้ยินเสียงคนคุยกันหน้าห้อง จากที่กำลังจะเก็บมุ้งเขาก็เลยโผล่หน้าออกมาดูก่อน"พี่ภพ!!" คนที่ตะคอกใส่ก็คือน้ำอิง ตอนนี้รถแทนคุณได้จอดอยู่ข้างรถของพิภพนี่เองพอมาถึงสระบุรี ทัตเทพก็ให้แทนคุณแวะเข้ามาที่ไซต์งานก่อน"....." น้ำตาชายชราคลอออกมาจากเบ้า เมื่อเห็นสถานที่อาศัยหลับนอนของพิภพ ท่านทำงานเกี่ยวกับด้านนี้มาตลอดชีวิตทำไมจะไม่รู้ ว่าด้านในมันมีสภาพเป็นยังไง"ฉันบอกพี่แล้วใช่ไหม ว่าพี่อย่าทำตัวเหลวไหลแบบนี้!" น้ำอิงยังคงตำหนิพี่ชายต่อ สายตาเธอมองตามผู้หญิงที่รีบหลบเข้าไปในห้องของพี่ชาย"ตกลงเป็นน้องหรือเป็นแม่เนี่ย แล้วมากันทำไมเยอะแยะ""พี่เก็บข้าวของเลยนะ ฉันจะพาพี่เข้ากรุงเทพฯ ด้วย""ไม่ไป"แทนคุณเดินเข้ามาหาภรรยาแล้วโอบเธอไว้ เพราะไม่อยากให้เธอเครียด"ฉันบอกคุณย้ายพี่ชายฉันไปตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ" เธอหันมาเหวี่ยงใส่สามีบ้าง"อย่าคิดมากนะ เขาก็โตแล้ว" ในเวลานี้แทนคุณต้องเอาน้ำเย็นเข้าลูบ เผื่อว่าเธอจะเย็นลงบ้าง"โตแต่ตัวน่ะสิ!""กลับบ้านกันไปได้แล้ว" คนที่ไล่ก็คือพิภพ"ถ้าฉันไม่รู้ว่าผู้หญิงที่อยู่ในห้องพี่เป็นใคร ฉันไม่กลับ!" น้ำอิงรู้จักนิสัยพี่ชายดี ผู้หญิงเคยตบตีกันเพ
เวลาผ่านไปยังไม่ถึง 24 ชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ ทางนักสืบที่จ้างก็เริ่มได้ข้อมูล เพราะถ้ารู้ที่อยู่ของบุคคลที่จะสืบก็หาข้อมูลไม่ยากทัตเทพที่เห็นรายงานในไลน์ซึ่งนักสืบส่งมาให้ดู มือไม้ก็เริ่มสั่น และสั่งให้นักสืบสืบต่อไป ถ้าจำเป็นต้องได้ตรวจดีเอ็นเอเขาก็ยอมเที่ยงวันเดียวกันที่ไซต์งานก่อสร้าง..คนงานก่อสร้างส่วนมากจะห่อข้าวเข้ามาทานที่หน้างานกันเอง ทำงานตรงไหนก็นั่งกินกันตรงนั้น ถ้าใครไม่สะดวกก็ไปทานที่ร้านอาหาร ซึ่งทางโปรเจคไซต์ได้จัดเตรียมไว้ให้เป็นที่เป็นทางแต่กับเธอแล้ว..เหมือนฝันชอบเดินลัดเลาะผ่านหน้างานมาด้านหลัง เพื่อที่จะได้ร่วมทานข้าวกับพ่อและแม่ ด้านหลังเป็นการก่อสร้างโรงยิม สระว่ายน้ำ หรืออะไรอีกมากมายที่ไว้รองรับคนมาซื้อโครงการนี้"เป็นยังไงบ้างลูก ทำงานกับหัวหน้าคนใหม่หนักไหม""ก็หนักพอตัวแหละพ่อ" เหมือนฝันเป็นคนพูดตรงๆ ถึงแม้จะโกหกบอกว่าไม่หนัก..แต่พ่อกับแม่ก็รู้แหละว่างานแบบนี้ไม่หนักเป็นไปไม่ได้"พ่อว่าจะขอหัวหน้าพจน์ ให้ย้ายหนูกลับมา" หัวหน้าพจน์ก็คือหัวหน้าที่พ่อกับแม่ทำงานด้วย"ไม่ต้องหรอกพ่อ เดี๋ยวเขาหาว่าเรื่องมาก" ที่จริงเรื่องที่เหมือนฝันถูกย้ายมีมากกว่านั้น ก็คือความ
"???" หญิงสาวค่อยๆ เริ่มรู้สึกตัว เมื่อมีมือลูบคลำน้องสาวของเธอไปพร้อมกับปากที่ถูกอีกฝ่ายพันธนาการไว้กำปั้นของคนตัวเล็กทุบลงลำตัวของชายซึ่งตอนนี้เธอพอจะเดาได้แล้วว่าเป็นใคร ด้วยแรงของตัวเองที่มีทั้งหมด แต่ถึงแม้จะใช้แรงทั้งหมดก็สู้เขาไม่ได้อยู่ดี"อืมมม!!" เหมือนฝันเริ่มใช้เสียงเปล่งออกมาจากลำคอ เพื่อให้คนแถวนี้ได้ยิน แต่ห้องนี้เป็นห้องแรก และห้องของเธอเป็นห้องถัดไป ถ้าไม่กรี๊ดเสียงดังจริงๆ คนคงไม่ได้ยินตุ๊บ!! พิภพไม่สนใจแรงอันน้อยนิดที่ทุบลำตัวเลย..เขาควักน้องชายออกมาจากที่ซ่อนแล้วก็ส่งมันเข้าไป เพราะตอนนี้เขาจัดการกางเกงที่เธอสวมใส่ออกไปแล้ว"อี๊ดดดด!!!" จะกรี๊ดก็กรี๊ดไม่ออกเพราะถูกปิดปากอยู่ ก็เลยต้องได้เปล่งเสียงแค่ในลำคอ"อ้าาา" กว่าจะสอดใส่เข้าไปได้ก็ลำบากมากเพราะเจ้าตัวไม่ให้ความร่วมมือ แถมช่องแคบของเธอก็บีบรัดตัว ถึงจะเข้าไปได้แต่ก็เข้าไปไม่มาก "ซี๊ดดด" ชายหนุ่มเผลอปล่อยจูบออก แต่ก็ต้องได้รีบปิดปากเธอไว้อีกครั้ง เขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน หรืออาจเป็นเพราะมารยาหญิง ในเมื่อตัวเองมานอนรอในห้องแท้ๆ ทำไมต้องมีการขัดขืนด้วย"อึก อึก" เสียงสะอื้นในลำคอค่อยๆ ดังออกมา เมื่อคิดว่าตัวเองเ
"ห้องนี้แหละมั้งพี่" เสียงคนคุยกันด้านหน้า ใกล้เข้ามาทุกที "..หรือไม่ใช่ห้องนี้?!" ที่คิดว่าไม่ใช่เพราะมองเข้ามาแล้วเจอผู้ชาย"มึงทำอะไรลูกกู!!" พอมองชัดแล้วว่าคนที่นอนอยู่คือลูกสาว เฉลิมชัยพ่อของเหมือนฝันก็ไม่รอช้า รีบตรงเข้ามากระชากคอเสื้อผู้ชายคนที่กำลังลวนลามลูกสาวอยู่"ฝันเป็นอะไรไหมลูก" แม่รีบเข้าไปจับเสื้อที่ถูกปลดกระดุมให้ปิดไว้เหมือนเดิม"กูถามว่ามึงทำอะไรลูกกู" ผู้เป็นพ่อยังคงถามแบบเอาเรื่อง"เธอตัวร้อนครับผมก็เลยเช็ดตัวให้""ข้ออ้างน่ะสิไม่ว่า!""ลูกตัวร้อนจริงพี่" กมลชนกเอามือแตะหน้าผากลูกสาวเพื่อนเช็คดูว่าร้อนจริงไหม"แต่ถึงยังไงก็ไม่สมควร เพราะลูกผมเป็นผู้หญิง คุณเป็นผู้ชาย" ขณะที่พูดสายตาของพ่อมองชุดที่ผู้ชายคนนี้ใส่ ก็รู้แล้วว่าคงเป็นหัวหน้าใหม่ ..ทั้งพ่อและแม่ของเธอยังไม่เคยเจอหน้าหัวหน้าคนใหม่เลย"แล้วคุณจะให้ผมทำยังไงล่ะ""ผมจะไปขอคุณเกรียงไกร ให้ย้ายลูกสาวผมกลับไปหาหัวหน้าพจน์เหมือนเดิม" ที่จริงพ่อของเหมือนฝันถามหัวหน้าพจน์ดูแล้ว แต่หัวหน้าบอกว่ามันเป็นคำสั่งจากผู้รับเหมา ต้องไปขออนุญาตเอง พอถึงเวลาพักเที่ยงพ่อกับแม่ก็เลยเดินมาดูลูกสาวที่แคมป์พิภพก็ไม่ได้ว่าอะไร ท
พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด
"ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""
"ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน
"คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่
"แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.
"อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"
เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก
นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ
ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ